eitaa logo
کانون مداحان تیران وکرون
353 دنبال‌کننده
317 عکس
54 ویدیو
6 فایل
🇮🇷کانون مداحان شهرستان تیران وکرون🇮🇷 وابسته به اداره تبلیغات اسلامی پل ارتباطی با مدیرکانون شهرستان @amozeshmadahi7631 📞۰۹۱۳۲۳۲۸۳۵۵
مشاهده در ایتا
دانلود
تمام خانه پر از آفتاب خواهد شد دوباره برف و یخ کوچه، آب خواهد شد شکوفه ها به چمن، دسته دسته خواهد رست زمین پُر از گل و عطر گلاب خواهد شد بزن تو پرده به سویی، وگرنه ای همه خوب در انتظار تو دلها کباب خواهد شد دلا دعای فرج را بخوان که می دانم دعای زنده دلان، مستجاب خواهد شد زلال سبز نگاهت عنایت ار بکند سوال تشنگی ام را جواب خواهد شد گل محمدی ار بشکفد به طرف چمن دهان دوباره پر از شعر ناب خواهد شد من این فراز، شما را دوباره می گویم تمام خانه پر از آفتاب خواهد شد
( علیه السلام ) یا سیدی موسی بن جعفر2 مددی باب الحوائج یاس گلستان پیغمبر ای پسر زهرا و حیدر سیدی موسی بن جعفر تا به فلک رفته سوز آهت گوشه ی زندان شد قتلگاهت فضل و شرافت بوده گناهت گوشه ی زندان شد قتلگاهت یا سیدی موسی بن جعفر2 مددی باب الحوائج دیده شده با یاد تو تر ای به همه مولا و سرور سیدی موسی بن جعفر گوش دلم بشنود صدای ناله ی جانسوز مادر تو سِندی بن شاهک یهودی تازیانه زد به پیکر تو یا سیدی موسی بن جعفر2 مددی باب الحوائج دل تو شد خون ازکینه و جنایت آن خصم کافر سیدی موسی بن جعفر از غم تو محشری به پا شد حق ّ رسالت چه خوش ادا شد دست و پا بسته با غل و زنجیر گوشه ی زندان جانت فدا شد یا سیدی موسی بن جعفر2 مددی باب الحوائج 💠اللّٰهمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّكَ ٱلْفَرَجَ💠
( علیه السلام ) یا سیدی موسی بن جعفر2 مددی باب الحوائج یاس گلستان پیغمبر ای پسر زهرا و حیدر سیدی موسی بن جعفر تا به فلک رفته سوز آهت گوشه ی زندان شد قتلگاهت فضل و شرافت بوده گناهت گوشه ی زندان شد قتلگاهت یا سیدی موسی بن جعفر2 مددی باب الحوائج دیده شده با یاد تو تر ای به همه مولا و سرور سیدی موسی بن جعفر گوش دلم بشنود صدای ناله ی جانسوز مادر تو سِندی بن شاهک یهودی تازیانه زد به پیکر تو یا سیدی موسی بن جعفر2 مددی باب الحوائج دل تو شد خون ازکینه و جنایت آن خصم کافر سیدی موسی بن جعفر از غم تو محشری به پا شد حق ّ رسالت چه خوش ادا شد دست و پا بسته با غل و زنجیر گوشه ی زندان جانت فدا شد یا سیدی موسی بن جعفر2 مددی باب الحوائج 💠اللّٰهمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّكَ ٱلْفَرَجَ💠
. (ع)  دلی که ، میگیره کنج زندون تو دنیا ، غم میخوره فراوون می مونه ؛ به انتظار فردا ، پریشون روزا هم براش یه شام تاره یه گوشه ای تو زندون سر روی خاک میذاره همیشه این حاجت اسیره که اخرش یه جوری دق کنه و بمیره خوش به حال و روزِ اون  کبوتری که همش به حال پروازه صید تو دام صیاد هی  دلش میگیره باید با این غصه بسازه "یابن زهرا یابن حیدر یا ابالسلطان" بند دوم دوباره وقت عزا رسیده تو قلبم هوای غم پیچیده آقامون شد از بلای دنیا خمیده تو زندون بودی عذاب کشیدی برات بمیرم آقا از کسی خیر ندیدی ولی باز تشنه نرفتی از حال شبیه عشق زهرا نشد تن تو پامال وای خرابه حالت اون نگاه سردت به آسمونه ای مولا چی سرتو اومد داغ تو آقاجون نشسته توی این دلها "یابن زهرا یابن حیدر یا ابالسلطان" بند سوم میگیره،دلم تو این سیاه چال می میرم،بس که زدم پروبال خداییش،چیا کشیده جدم،تو گودال می بینم عمه ی دل شکسته با حال زار و خسته به روی تل نشسته باقدی کمون داره می بینه که شمر به روی سینه با خنجری می شینه آه دیگه تو زندون با خوندن قرآن لبام که خیزرون نخورده وای دیگه یهودی آه دختر من رو توو مجلس شراب نبرده "یابن الزهرا یابن حیدر اباعبدالله" ✍ بقلم: (بند اول) (بند دوم) (بند سوم)
این تن غرق کبودی آسمان را محور است این سرِ از تخته آویزان به عالم سرور است جای او بر روی چشم ماست نه بر تخته چوب مردم! این محنت کشیده وارث پیغمبر است آنقدر سنگینی زنجیر زجرش داده است گردنش از دست‌های لاغرش لاغرتر است ساق پایش را ببیند دخترش دق می‌کند خوب شد که نیست اینجا، او ندیده مضطر است بچه هایش نذرها کردند آزادش کنند گرچه آزادست حالا، حیف دیگر پرپر است ای غلامان برروی دوش شما آقای ماست پس دهید اورا به ما، وقت وداع اخر است قاتل موسی بن جعفر زهر یا زندان نبود قاتلش توهین سندی لعین بر مادر است شیعیان هریک کفن در دستْ، اینجا آمدند کاظمین از واحسینا واحسینا محشر است گریه کن با حضرت موسی بن جعفر بر حسین گریه کن بر آن غریبی که به زیر‌ خنجر است ** خنجرش کند است می‌دانم ولی ای تشنه لب دست و پا کمتر بزن زینب دراین دورو بر است شاعر: ©
( علیه السلام ) 🎤 چه زندان و چه زندانبانی توو این شبای طولانی که تازیونه ست افطارم شبیه بارون میبارم گوشه سیاه چال افتادم به یاد گودال مثل جدم حسین دست و پا میزنم تشنه لب مادرم رو صدا میزنم ( مادرم ، مادرم ... ) تکرار چه شبهای تاریک و سردی چه مردمان نامردی نه دلخوشی نه لبخندی نه آشنا نه فرزندی مُردم از جدایی میوه دلم کجایی ؟ جای تو ، خالیه این دمِ آخری ... من حسینو تو مثل « علی اکبری » مثل جدم حسین دست و پا میزنم تشنه لب مادرم رو صدا میزنم غم و درد من بی اندازه ست تنم پر از خونِ تازه ست دیگه از این دنیا سیرم خدا رو شکر زود میمیرم ای به خون نشسته دشمن ساقه مو شکسته دستمو بسته و بی اِبا میزنه مثل مادر منو بی هوا میزنه نخلی که شکسته ثمرش را نزنید مرغی که زمین خورده پرش را نزنید دیدید اگر که دست مردی بسته دیگر درِ خانه همسرش را نزنید 💠اللّٰهمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّكَ ٱلْفَرَجَ💠
هرکه افتد در حصارش نام او آزاده است گر حرم دور است از دل تا حریمش جاده است بر اسیران گنه برگو که این آزادمرد بندِ بگشودن ز هر دل با نگاهش ساده است ای دل امشب از حرم رو کنج زندان، یوسفی خون فشان از بهر آزادی دگر آماده است زخمِ گردن دردِ پهلو دست های بی رمق گویی امشب روبرویش مادرش اِستاده است می زند با دست و پای بسته هر دم دست و پا ای غل و زنجیر، رحمی کز نفس افتاده است پوستی بر استخوانی مانده از این روزه دار چارده سال است این جا بر سر سجاده است نیست بالینش نه معصومه نه دلبندش رضا دیده تر، خشکیده لب بر خاک رخ بنهاده است آی، صیاد از گلویش باز کن زنجیر را خاطرت آسوده باشد صید تو جان داده است پیکر شَه روی تخته پاره ای تشییع شد درب زندان باز شد بر سر زنان شهزاده است درگه باب الحوائج عالمی بهر شفاء چون «رئوفی» دست ها را بر دعا بگشاده است
چه خیری دارد این روضه، چه حالی، احسن الحال است عزا و گریه بر موسی بن جعفر، خیرالاعمال است هر آن کس زد صدا در زندگی، باب الحوائج را علی رغم تمام مشکلاتِ خود، خوش اقبال است کسی که اعتقادش بر شفای روضه اش سُست است اساساً ریشه ی توحید و ایمانش پُر اشکال است همین که نام او در خاطر بیمار می آید طبیب از راه می آید، شفایش هم به دنبال است همیشه کار سائل ها، تمنا از کریمان است کریمان بینشان همواره بخشش، رسم و منوال است زن بدکاره را با یک نظاره زیر و رو کرد و... زن افتاده به سجده، نزد معبودش سبک بال است کسی که عرشیان مشتاق بر پابوسی اش هستند چرا منزلگهش بر خاک نمناک سیهچال است؟! به لب خلصنی یا رب دارد و مانند صدیقه نمی دانم چرا جسمش شبیه باغ آلاله است چرا جسم نحیفش از رد شلاق گلگون شد؟! چرا آخر عبای ریش ریش او لگدمال است؟! چرا مولای ما افتاده گیر بددهانی پست؟! چرا هر صبح و شب در دور آقا جار و جنجال است؟! چگونه ساق پایش را شکسته سندی ملعون؟! تکان که می خورد پایش، تمام روز بدحال است ** چکیده اشک روضه بر لبِ خشکیده از زهرش به یاد غربت لب تشنه ای در بین گودال است مگر آخر چه شد در وقت غارت کردن ارباب؟! به دست هر کسی یک تکه از پیراهن و شال است
صدای روضه می آید مهیّا می شود چشمم خدارا گریه کن ها ! بینتان جا می شود چشمم؟ برای یوسف زندان بغداد اشک می ریزم به نابیناییم شادم ، زلیخا می شود چشمم من از زندان و زندانبان و زندانی چه می دانم بپرس از اشک می بینی که دریا می شود چشمم عبادتگاه یا زندان ؟ نمی دانم ولی با او نماز اشک می خوانم ، مصلّی می شود چشمم بنا بود آنچه می خوانم تسلای دلم باشد عجب جایی میان روضه ها وا می شود چشمم شبِ تاریکِ زندان ، ابنِ شاهک ، خشم زندانبان شب قدر است و با این روضه احیا می شود چشمم گریزِ کربلا را نیز با خود دارد این زندان فرات اشک ! جاری شو که سقّا می شود چشمم تنی در بین زنجیر و تنی بر خاک در گودال میان روضه حیرانم ، معمّا می شود چشمم
روضه امام کاظم علیه السلام. دستی رسید بال و پرم را كشید و رفت از بال من شكسته ترین آفرید و رفت خون گلوی زیر فشارم كه تازه بود با یك اشاره روی لباسم چكید و رفت قربون غریبیت برم آقاجان؛ بدكاره ای… الله اكبر، الله اكبر، چقدر جسارت رو برد بالا، زن بدكاره فرستاد تو زندان برا موسی بن جعفر، اُف بر تو روزگار بدكاره ای به خاك مناجات سر گذاشت وقتی صدای بندگیم را شنید و رفت از روزنه در نگاه كردن، دیدن زن بدكاره صورت رو خاك گذاشته، هی میگه خدایا غلط كردم، این كی بود من اومدم سراغش، چرا اینقدر صداش دل رو زیر رو می كنه بدكاره ای به خاك مناجات سر گذاشت وقتی صدای بندگیم را شنید و رفت شاید مرا ندیده در آن ظلمتی كه بود الله اكبر اصلاً نمی تونم این بیتها رو وا كنم، می دونم بدون اینكه توضیح بدم، ناله شو می زنی شاید مرا ندیده در آن ظلمتی كه بود با پا به روی جسم ضعیفم دوید و رفت راضی نشد به بالش سختی كه داشتم زنجیر های زیر سرم را كشید و رفت بچه سیدا نشون بدن غیرتی ناله می زنن، تو این یه بیت وقتی كه… خاك تو دهنم، ان شاءالله این تكه تاریخ دروغ باشه وقتی كه نام فاطمه را از لبم شنید یك حرفی از كنار دهانش پرید و رفت هرچی می خوای منو بزنی بزن، اسم مادرم رو درست ببر، تو رو خدا دو بیت می خونم و می شینم با تو گریه می كنم، حواست با منه از چند جا ضریح تنم متصل نبود پهلوی هم مرا وسط تخته چید و رفت اما چه خوب شد كفنم را كسی نبرد تا زیر نیزه ها بدنم را كسی نبردمی خوام روضه رو از زبون حضرت معصومه بخونم، وقتی مثل فردا شب، امام رضا یه لحظه از مدینه رفت، از نظرها غایب شد، حضرت معصومه دیگه برادر رو ندید، مدتی زیادی انتظاره برادر رو كشید، بعد از دقایقی  برگشت بی بی یه نگاهی به داداش انداخت، دید سر رو آشفته است، موها پریشونه، لباس ها همه غرق خاكه، كجا بودی داداش، چرا منو تنها گذاشتی رفتی، یه نگاه به خواهرش كرد، گفت خواهر فقط یه جمله بگم، دیگه منتظر نباش، دیگه انتظار بابامونو نكش، خودم رفتم بدن غرق خونش رو داخل خاك گذاشتم، یه جایی ببرمت هر كی تاحالا ناله نزده، عقده دلش وا بشه، می خوام بگم دختر منتظر بابا بوده، همتون اهل روضه اید، دختری كه چهارده سال هی اومدن خواستگاری گفت: نه، قبول نمی كنم بابام زندانه، باید بابام آزاد بشه، اینقدر صبر كرد، آخرش خبر باباشو براش آوردند، می خوام یه جمله بگم، كاشكی تو خرابه هم خبر بابا رو می آوردند، كجای دنیا دیدید،برای دختر منتظر، سر بریده باباشو ببرند، حسین…
کانون مداحان تیران وکرون
منبع این روضه راهم ذکرکنید
سلام و عرض ادب. اگر منظورتون منبع روایت بردن زن بد کاره در زندان امام کاظم هست، منبعش اینه. بحارالانوار، ج ۴۸، ص ۲۳۸ و اگه اجرای روضه هست، توسط حاج مهدی میرداماد اجرا شده. با تشکر
هدایت شده از 49346
زندان، رواق روشنی شد، غرق نورت دیوارها، نمناک از شرم حضورت دهلیزها مستند، هنگام عبورت زنجیر، تسبیحی به دستان صبورت این بندها، در بند زلف دلپذیرت موسای دربندی و هارون‌ها اسیرت یوسف، که ترس از تنگی زندان ندارد مصر وجود است او، غم کنعان ندارد نوح است و بیم از موج و از طوفان ندارد جان جهان است او، هراس جان ندارد عاشق، دلش دریاست، حتی کنج زندان آیینه‌ی دنیاست، حتی کنج زندان ای هفت دریا، غرق در دریای صبرت! هفت آسمان یک نقطه، در پهنای صبرت ای هفت شهر عشق، در معنای صبرت! زانو زدند ایوبها، در پای صبرت آقا! به این حجم از بلا، عادت ندارم باید بگویم، شاعرم، طاقت ندارم سنگینی شلاق و آن بازو؟ خدایا! زنجیر بر آن قامت دلجو؟ خدایا! چنگال زندانبان و آن گیسو؟ خدایا! خون و شکست طاق آن ابرو؟ خدایا! هر چند در دستان او، جام بلا بود از تشنگی، یک‌ریز یاد کربلا بود معصومه دلتنگ است، چشمانش به راه است فهمیده‌اند انگار یوسف بی‌گناه است بر صورتش اما چرا ردی سیاه است؟ پایان این قصه، گمانم اشتباه است یوسف می‌آید، روی تابوت است اما از اشک یاران، دجله، مبهوت است اما موسای ما، از طور سینا، بی‌عصا رفت این نوح، روی موجی از اشک و دعا رفت دردا! که با دُردانه‌ی زهرا، چه‌ها رفت تا پر کشید، اول دلش، پیش رضا رفت بی او، اگر چه عشق، مشکی‌پوش می‌شد، نور خدا بود او، مگر خاموش می‌شد؟ در بند بود و عالمی دربند اویند بسیاری از سادات، از پیوند اویند شهزادگان، فرزانگان، فرزند اویند هر گوشه، فرزندان دانشمند اویند وا می‌کند بر روی ما، بن‌بست‌ها را باب‌الحوائج شد، بگیرد دست‌ها را سید حسن موسوی
هدایت شده از 49346
با گریه،با آه دمادم می نویسند در ذیل مُصحف،شرحِ ماتم می نویسند اندوه را با جوهر غم می نویسند این روضه را مثل مُحَرَّم می نویسند کوچه به کوچه مجلس ماتم گرفتند کَرّوبیان با روضه خوان ها دم گرفتند آیات قرآن حضرت موسی بن جعفر ع تسبیحِ ایمان حضرت موسی بن جعفر ع آوای باران حضرت موسی بن جعفر ع دردی و درمان حضرت موسی بن جعفر ع لب تشنه ی عشق توام باران عطا کن از دردمندان توام درمان عطا کن بویِ دل‌انگیزِ بهارِ مَردُم ما نورِ چراغِ شام تارِ مَردم ما بودی همیشه در کنار مَردُم ما خیلی گره خورده است کار مَردُم ما گرچه گرفتاریم یا باب الحوائج امّا تو را داریم یا باب الحوائج خوشبخت چشمی که خودش را نیل کرده آیاتِ اشک آلوده ای تنزیل کرده پای بساطت سال را تحویل کرده بیچاره آنکه روضه را تعطیل کرده مشقِ بقای خضر،درسِ حوزه ی توست آب شفای خلق،اشکِ روضه ی توست جز ذکر "الله" لبت "بسمی" نداریم شیرین تر از نام شما اسمی نداریم با حرز تو از صدبلا قِسمی نداریم ما ترس از بیماریِ جسمی نداریم بیماری ما زندگی منهای روضه است راه علاجِ ما دو قطره چای روضه است چشم مرا تر کن زمان ربّناها لطفاً نگاهم کن میان این گداها پیچیده در هفت آسمان ها این صداها: یا "فاطمه معصومه"ها و یا "رضا" ها این خاک شد "ایرانِ" این خواهر_برادر جانِ همه قربانِ این خواهر_بردار دریای رحمت!ما به موج‌ات خو گرفتیم از هرکسی جز خاندانت رو گرفتیم در اوج بیماری ز تو دارو گرفتیم ما نسخه را از "ضامن آهو" گرفتیم صحن رضا جانِ شما دارالشفا شد پای ضریحش نُطقِ طفل لال وا شد موسایِ طور غم عصایت را شکستند با زجر تو قلب رضایت را شکستند نامردها دست دعایت را شکستند زیر لگدها ساق پایت را شکستند چیزی برای تو به جز ماتم نمانده نای مناجاتی برایت هم نمانده شیعه هنوز از غُصّه ات تشویش دارد داغ تو را در سینه بیش از پیش دارد سِندیِ ملعون بد زبانش نیش دارد روی لبش دشنام قوم و خویش دارد با ذکر مادر درد پهلو می کشیدی داغ حسن را کنج زندان می چشیدی در این قفس بال و پری دیدم؟ندیدم جز روضه چیز دیگری دیدم؟ندیدم زیر عبایت پیکری دیدم؟ندیدم جز استخوان لاغری دیدم؟ندیدم داغ تو ما را کُشت ای فرزند زهرا عَجِّل وفاتی خوانده ای مانند زهرا با جوهر خون نامه ات توقیع گردید اندوه تو در روضه ها توزیع گردید آیه به آیه سوره ات تقطیع گردید بر تختِ‌پاره پیکرت تشییع گردید با این همه..،تو بی کفن ماندی؟نماندی آقا!بدون پیرهن ماندی؟نماندی اصلاً تنت آماج تیغ و نیزه ها شد؟! از پشت سر راس تو از پیکر جدا شد؟! آن‌گونه دور خیمه هایت شر به پا شد؟! ناموس تو راهیِ شامات بلا شد؟! پس هیچ دردی مثل درد کربلا نیست پس هیچ داغی داغ شاه سرجدا نیست
ای باب حوائجِ الی الله در ملک خدا امام آگاه ای بـاب مـراد خلق عالم           سر تا به قدم رسول‌اکرم در هـر سخنت پیام قرآن بر هر نفست سلام قرآن   در دیدهء دل چراغ نوری موسای هزار کوه طوری قبر تو چراغ اهل بینش صحن تو بهشت آفرینش کعبه است هماره زیر دِینت تعظیم کند به کاظمینت در حبس، به نُه سپهر ناظم مشهورتر از همه به کاظم ارباب کرم گدای کویت چشم دل اهل دل به سویت تو دسـت عنـایت خـدایی          از خلق جهان گره گشایی   در حبسی و خلق، پای‌بستت سررشتۀ آسمان به دستت حبس تو نهان ز چشم یاران از اشک شبت ستاره باران بر خاک، جمال نازنینت گلبوسهء سجده بر جبینت پیشانی خود نهاده بر خاک بگذاشته پا به فرق افلاک زندان تو محفل دعا بود میعادگه تو و خدا بود  زنجیـر، سلام بر تو می‌داد  از دوست پیام بر تو می‌داد اینجا که فراق نیست در بین بر توست مقام قاب قوسین اینجا که تجلی خدایی‌ست تاریکی حبس، روشنایی‌ست قرآن زده بوسه بر لب تو العفو، نوای هر شب تو در حبس به جز خدا ندیدی خود را ز خدا جدا ندیدی دردا که بدان جلال و جاهت زندان تو گشت قتلگاهت ای روح لطیف رنجه دیده هر صبح و مسا شکنجه دیده آب وضوی تو اشکهایت خون بود روان ز ساق پایت افسوس که حرمتت شکستند بازوی تو را به حبس بستند ای پاسخ مهربانیت قهر ای قلب تو پاره پاره از زهر آثار شکنجه در تنت بود زنجیر ستم به گردنت بود با آن همه دختـر و پسرها رفتی ز جهان غریب و تنها معصومه کجاست؟ تا که آید زنجیـر ز گـردنت گشاید ای یوسف عترت پیمبر تابوت تو بود تختهء در آخر بدنت به اوج عزّت تشییع شد ای غریب عترت کردند ز پیکر تو تجلیل می رفت به عرش، بانگ تهلیل بس نوحه که در غمت سرودند زنجیر ز گردنت گشودند با آن همه زخم حلقهء غُل کردند نثار پیکرت گُل دیگر نزدند بر تنت سنگ از خون جبین نشد رخت رنگ دیگر به سرت نخورد شمشیر دیگر نزدند بر دلت تیر دیگر نبرید کس سرت را در خون نکشید پیکرت را دیگر سر تو نرفت بر نی در طشت طلا و مجلس می بردند به دوش پیکرت را دیگر نزدند دخترت را دارم به دل آه سینه سوزی چون روز حسین نیست روزی تا شیعه توان گریه دارد باید به حسین اشک بارد تا از دل شیعه ناله خیزد «میثم» به حسین اشک ریزد
ای باب حوائجِ الی الله در ملک خدا امام آگاه ای بـاب مـراد خلق عالم           سر تا به قدم رسول‌اکرم در هـر سخنت پیام قرآن بر هر نفست سلام قرآن   در دیدهء دل چراغ نوری موسای هزار کوه طوری قبر تو چراغ اهل بینش صحن تو بهشت آفرینش کعبه است هماره زیر دِینت تعظیم کند به کاظمینت در حبس، به نُه سپهر ناظم مشهورتر از همه به کاظم ارباب کرم گدای کویت چشم دل اهل دل به سویت تو دسـت عنـایت خـدایی          از خلق جهان گره گشایی   در حبسی و خلق، پای‌بستت سررشتۀ آسمان به دستت حبس تو نهان ز چشم یاران از اشک شبت ستاره باران بر خاک، جمال نازنینت گلبوسهء سجده بر جبینت پیشانی خود نهاده بر خاک بگذاشته پا به فرق افلاک زندان تو محفل دعا بود میعادگه تو و خدا بود  زنجیـر، سلام بر تو می‌داد  از دوست پیام بر تو می‌داد اینجا که فراق نیست در بین بر توست مقام قاب قوسین اینجا که تجلی خدایی‌ست تاریکی حبس، روشنایی‌ست قرآن زده بوسه بر لب تو العفو، نوای هر شب تو در حبس به جز خدا ندیدی خود را ز خدا جدا ندیدی دردا که بدان جلال و جاهت زندان تو گشت قتلگاهت ای روح لطیف رنجه دیده هر صبح و مسا شکنجه دیده آب وضوی تو اشکهایت خون بود روان ز ساق پایت افسوس که حرمتت شکستند بازوی تو را به حبس بستند ای پاسخ مهربانیت قهر ای قلب تو پاره پاره از زهر آثار شکنجه در تنت بود زنجیر ستم به گردنت بود با آن همه دختـر و پسرها رفتی ز جهان غریب و تنها معصومه کجاست؟ تا که آید زنجیـر ز گـردنت گشاید ای یوسف عترت پیمبر تابوت تو بود تختهء در آخر بدنت به اوج عزّت تشییع شد ای غریب عترت کردند ز پیکر تو تجلیل می رفت به عرش، بانگ تهلیل بس نوحه که در غمت سرودند زنجیر ز گردنت گشودند با آن همه زخم حلقهء غُل کردند نثار پیکرت گُل دیگر نزدند بر تنت سنگ از خون جبین نشد رخت رنگ دیگر به سرت نخورد شمشیر دیگر نزدند بر دلت تیر دیگر نبرید کس سرت را در خون نکشید پیکرت را دیگر سر تو نرفت بر نی در طشت طلا و مجلس می بردند به دوش پیکرت را دیگر نزدند دخترت را دارم به دل آه سینه سوزی چون روز حسین نیست روزی تا شیعه توان گریه دارد باید به حسین اشک بارد تا از دل شیعه ناله خیزد «میثم» به حسین اشک ریزد
نوحه حضرت موسی‌بن جعفر(ع) گوشه ی زندان شدم گرچه فرسوده می شوم با مرگ خود ازغم آسوده ای رضا جانم بیا۳ * گرچه اززنجیر کین پایم آزرده ازفراق روی تو گشتم افسرده ای رضا جانم بیا۳ * شاهد مظلومیم داورم باشد این مناجات شب آخرم باشد ای رضا جانم بیا۳ * امشب ازچشم فلک اخترافتاده آسمان برغربتم ناله سرداده ای رضا جانم بیا۳ * باغبان با دیدن گل شود خندان با وصال خود نما قلب من شادان ای رضا جانم بیا۳ * روز آزادی اگر می شوم دلگیر دسته گل برگردنم مانده از زنجیر ای رضا جانم بیا
ای امید همه ، ای چاره‌ی حیرانی‌ها ای دوای همه‌ی درد و پریشانی‌ها سفره‌ات کرد نمک‌گیر همه‌ دنیا را روضه‌ات راه نجات همه زندانی‌ها سیدی دست مریزاد ! رسیده یک عمر کرم ایل و تبار تو به ایرانی‌ها عاشقی در همه جا دردسری بود ولی ما رسیدیم از عشق تو به آسانی‌ها نَفَس گرم تو با آن زن بدکاره چه کرد؟ که گذشت از همه‌ی بی سر و سامانی‌ها قتلگاه آمده‌ای یا که به زندان آقا؟ ساق پایت چه شده؟ وای ازین جانی‌ها تازیانه، غل و زنجیر، جسارت، دشنام چارده سال تو بودی و پریشانی‌ها یوسف فاطمه و تخته در و چار غلام کرده تغییر چرا رسم مسلمانی‌ها پیکرت روی زمین ماند، نماندند اما_ دختر و خواهر تو بین بیابانی‌ها سر جدت که جدا شد، همگی شیر شدند شمر آمد به حرم، کرد رجز خوانی‌ها 🔸شاعر:
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🖤روضه ی سوزناک و شنیدنی شهادت امام موسی کاظم(ع) سخنران شهید کافی
▪️آجرک الله یا علی ابن موسی الرضا علیه السلام🏴 من کیستم ولی خداوند اکبرم آیینه ی تمام نمای پیمبرم آرام جان فاطمه و نجل حیدرم باب‌الحوائجِ همه موسی‌بن‌جعفرم مولای کائنات و امام سما و ارض بر جن و انس هادی و مولا و رهبرم امروز باب حاجت خلقم به کاظمین فردا پناه خلق به صحرای محشرم شهادت حضرت امام موسی کاظم علیه السلام تسلیت باد🏴
 ****شعر در مورد بخشش خدا****   گفتم منم اهل خطا، گفتی که بخشیدم، بیا گفتم شکستم توبه ها، گفتی که بخشیدم، بیا   گفتم شکسته بالم و پیش نگاهت لالم و الکن شدم وقت دعا، گفتی که بخشیدم، بیا    گفتم که ای ستّار من، ای حضرت غفّار من من بر خودم کردم جفا، گفتی که بخشیدم، بیا   گفتم ز خوبی خالی ام، من دانه ای پوشالی ام بنگر تهیدستم خدا، گفتی که بخشیدم، بیا   گفتم که احوالم بد است، از بس گناهم بی حد است بخشیده ای این بنده را؟! گفتی که بخشیدم، بیا   گفتم که نفسم سرکش است، جایم درون آتش است أِغفرلنا، أِغفرلنا، گفتی که بخشیدم، بیا   گفتم دخیل کوثرم، من عاشق پیغمبرم هستم محب مرتضا، گفتی که بخشیدم، بیا   گفتم که نالان می شوم، مانند باران می شوم با روضه ی کرببلا، گفتی که بخشیدم، بیا   خوردم دم افطار؛ آب، شب تا سحر هربار؛ آب گفتم سلام ای سرجدا، گفتی که بخشیدم، بیا  شاعر : امیر عظیمی
شکر خدا نعش تو را بی سر ندیدند زخم سنان بر روی آن پیکر ندیدند شکر خدا که شیعیان بودند آن روز مردم تو را بی یار و بی یاور ندیدند شکر خدا آن روز دخترها نبودند پای تو را آن لحظه ی آخر ندیدند دوری تو از خانواده بد نبوده_ _وقتی تنت را این چنین لاغر ندیدند ساقت شکسته بود اما سینه ات را در زیر پای سرخ یک لشکر ندیدند آقا خدا را شکر مردم حنجرت را درگیر با کندی یک خنجر ندیدند هر چند روی تخته ی در بود جسمت اما در آن زخمی ز میخ در ندیدند هم دخترت رنگ اسارت را ندیده هم خواهرانت غارت معجر ندیدند هم پیکرت عریان نمانده روی خاک و هم غارت انگشت و انگشتر ندیدند جانم فدای آن غریبی که به جسمش جایی برای بوسه ی خواهر ندیدند
از خدا آمده ام تا به خدا برگردم پس چرا از سفر کرب و بلا برگردم ؟ می روم پشت سرم آب مریز ای مادر وطن مادری آنجاست ، چرا برگردم ؟ من به پابوسی آن سرور بی سر برسم وای اگر از حرمش بی سر و پا برگردم کفن و چادر و انگشتر ، سوغاتم نیست بگذارید که با شرم و حیا برگردم سر پرواز به سوی غم دیگر دارم می روم شام مگر با اسرا برگردم دل بیمار فقط از تو شفا می خواهد شب جمعه است دلم کرب و بلا می خواهد
شب جمعه است مقدر بنما یاالله اربعین پای پیاده حرم ثارالله سحری راه بیفتیم زایوان نجف همگی روبه سوی صحن اباعبدالله
خانه عناوین مطالب تماس با من درانتظارمنجی درانتظارباران نیست آنکه بذری نکاشته پیوندها سیدی و مولای خونه دلبر میکده عشق مجنون حسین بهجت عارفان جوادی دلها مصباح دل مکارم محبت دسته‌ها کتابشناسی 98 مباحث مهدوی(بی مقدمه) 248 شعر -چهارده چراغ(ع) 126 اخبارمهدویت ،دنیای اسلام و جهان 479 دین و معرفت 182 دل گویه ها... 62 ظهور و نشانه ها 35 نگارخانه 159 فرقه‌های انحرافی و شبه‌عرفان‌ 52 پیشگویی های...انتظار؟ 4 مهدویت وآسیب ها 16 تشرفات 66 انتظار 17 رجعت 36 آخرالزمان 85 پس از ظهور... 51 یاران و منتظران حضرت 54 توقیعات و نامه ها 21 قدمگاه(یادگارهای موعود) 18 غرب و منجی‌گرایی 11 گفتگو...پرسش و پاسخ 49 منجی گرایی و مهدویت 30 تکلیف منتظران 38 اراده معطوف به حق 29 دعا و نیایش 38 فراماسونری 27 یهود 59 ضرورت مباحث مهدوی 20 خصوصیات فردی امام زمان(عج) 101 برگه‌ها آخ که چقدر دلم میخواد اشعار امام زمان - مناجات فراق اشعار امام زمان - مناجات فاطمیه توصیه‌ها و اندرزهای آیت الله العظمی بهجت(ره) حضرت مهدی در آیات قرآن مهدی موعود در انجیل مهدویت در اندیشه شهید مطهری حضرت مهدی (علیه السلام) در احادیث قدسی فیلم نگاهی به اشغالگری رژیم صهیونیستی چشم امید (دانلود صوت) کی میایی منجی و سلطان امکان؟ (دانلود صوت) کتابخانه جامع یاس نبی (ص) ویژه جاوا یک بار خواب دیدن تو به تمام عمر می ارزد (دانلود صوت) پرواز تهران-مشهد گردان حنظله... باید به ایران حمله کنیم! (دانلود فیلم) جدیدترین یادداشت‌ها همه فرصت نکرده بود... پدرت نور، خودت نور، حریمت نور است کریم ترین طبیب بی گمان این همه تأخیر، دلیلی دارد... دنیایی که روی خوش نشان نمی دهد میهمانی تمام شد عابر بانک ... برای همیشه با تو بودن... تفکر در آیات سنگ صبور : ببین ...ایستاده ایم حقوق همسرداری در سیره اهل بیت(ع) سلاح اسرائیل برای شستشوی مغزی دشمن امام، دشمن همه شیعیان حرف حساب: با لذت و آرامش نماز بخوانید ما را به میزبانی صیاد، الفتی است... بایگانی اسفند 1394 1 مرداد 1394 4 تیر 1394 11 خرداد 1394 6 اردیبهشت 1394 1 فروردین 1394 8 اسفند 1393 4 دی 1393 2 شهریور 1393 2 مرداد 1393 7 تیر 1393 2 خرداد 1393 2 اردیبهشت 1393 29 فروردین 1393 23 اسفند 1392 17 بهمن 1392 26 دی 1392 3 آبان 1392 18 مهر 1392 60 شهریور 1392 4 مرداد 1392 2 تیر 1392 39 خرداد 1392 69 اردیبهشت 1392 137 فروردین 1392 162 اسفند 1391 179 بهمن 1391 203 دی 1391 126 مهر 1391 7 شهریور 1391 99 مرداد 1391 3 تیر 1391 18 خرداد 1391 251 اردیبهشت 1391 30 فروردین 1391 297 اسفند 1390 332 آمار : 423174 بازدید Powered by Blogsky اشعار امام زمان - مناجات فراق امام زمان(عج)-مناجات اگر تو لطف کنی فتح باب خواهد شد سروده های دلم صد کتاب خواهد شد اگر تو خنده کنی گل دهد طبیعت خاک فضای کل جهان پر گلاب خواهد شد به هر کجا تو نباشی چو شام تاریک است تو هر کجا که روی آفتاب خواهد شد اگر ز پرده در آید امام عالمیان وقوع حتمی یک انقلاب خواهد شد هزار مرتبه گفتیم و باز می گوییم دعا به ذکر علی مستجاب خواهد شد اگر علیه علی مسجدی بنا گردد به دست مهدی زهرا خراب خواهد شد اگر که با نمکان امتحان حُسن دهند فقط امام زمان انتخاب خواهد شد اگر چه خدمت ذره است بی مقدار به پیش فاطمه اما حساب خواهد شد سیدحسن خوشزاد امام زمان(عج)-مناجات دل از نگاه تو مسرور می شود برگرد غم زمانه ز دل دور می شود برگرد چمن شود طرب انگیز با شکفتن تو حریم کعبه پر از نور می شود برگرد کرم نمای و به همراه آن مسیح نفس که در رکاب تو مامور می شود برگرد به آفتاب جمالت قسم که ماه فلک به خاک بوس تو مجبور می شود برگرد دوباره آبروی آب باز می گردد دوباره آینه مسرور می گردد برگرد کویر تشنه مبدل به باغ خواهد شد و نخلها شجر طور می شود برگرد برادری و عدالت صفا و یک رنگی پس از ظهور تو مقدر می شود برگرد محمدجوادغفورزاده امام زمان(عج)-مناجاتی آدینه ها غروب که دلگیر می شوم در انتظار ماه رخت پیر می شوم چون شبنمی به شستن گرد و غبار دل از آبشار دیده سرازیر می شوم افتاده ام به پای تو در اوج بی کسی لطفی نما و گرنه زمین گیر می شوم آئینه ام گرفته به زنگار معصیت از هرم آفتاب تو تطهیر می شوم با آیه های روشنی از صبح انتظار تلفیقی از تلاوتِ تفسیر می شوم وقتی غزال عشق غزل صید می کند با مصرع ظهور تو تقریر می شوم پژواک ناله های غریبانه شماست آدینه ها غروب که دلگیر می شوم آقای ملائکه امام زمان(عج)-مناجات ای غایب از نظرها کی می شود بیایی برقع ز رخ بگیری صورت به ما گشایی هم دست تو ببوسم هم دور تو بگردم هم رو نما ستانی هم رو به ما نمایی آیا به کوه رضوان آیا به طور سینا؟! آیا به بیت الاقصی آیا به ذی طوایی؟! در مکه و مدینه یا در نجف مقیمی؟! در مشهد مقدس یا دشت کربلایی؟! جانم شود ف