eitaa logo
کانون غرب‌ شناسی و اندیشۀاسلامی
1.5هزار دنبال‌کننده
7.3هزار عکس
9.2هزار ویدیو
583 فایل
✅ در این کانال مباحث مختلف و مهم پیرامون شناخت تمدن وعالَم #غرب، تفکر و فرهنگ، علوم‌انسانی، تمدن اسلامی، معارف مهدویت و تحلیل انقلاب اسلامی بر اساس فلسفۀ تاریخ و اندیشه ناب اسلامی ارائه می‌شود. @GhalbeSalimeSalman
مشاهده در ایتا
دانلود
🌐 کانال اطلاع رسانی از نشست‌ها و همایش‌های ملی و بین‌المللی علوم انسانی اسلامی در و راه‌اندازی شد. 📆 در اولین فرصت از تمامی نشست‌های تخصصی، همایش‌ها، جشنواره‌های علمی، سمینارهای آموزشی و....در حوزه و دانشگاه با خبر شوید. لینک کانال: کانال سروش: 🆔 sapp.ir/enoensani آدرس ما در ایتا: 🆔https://eitaa.com/enoensani 🔰 کانال را به دوستانتان نیز معرفی کنید🌱 ♻️ اطلاع از موضوعات گوناگون علوم انسانی اسلامی:
🌼آوینی و هنر انقلابی (آغازی بدون پایان) 🔹۲۰ فروردین سالروز شهادت سید مرتضی آوینی و عروج او از سرزمین فکه است. سید مرتضی نمونه یک است که در بنیان های هنر اندیشه داشت و رویکردی انتقادی به داشت. او بهار هنر انقلابی بود و بحق روز شهادت او روز هنر انقلاب اسلامی نامیده‌اند. آوینی سعی داشت تا با بهره گیری از برخی فلسفه‌های معناگرا در غرب و منظرهای اشراقی اسلامی به یک صورتبندی متفاوتی از هنر رهایی‌بخش و متعالی دست پیدا کند. 🔹آوینی نمونه جوان مسلمان و دغدغه‌مندی است که با انقلاب اسلامی متحول شد و یادداشت‌ها و تاملات پیش از انقلاب خود را که متاثر از جریان‌های اگزیستانسیالیسم بود کنار گذاشت و تمام سعی خود را کرد تا با چهره اشراقی و معنوی انقلاب اسلامی خو کند او این گذار را در بازخوانی واقعه عاشورا و از طریق پیگیری کرد. اولین تجربه‌های حضور او در معرکه انقلاب بود که او را بیشتر با ابعاد اشراقی انقلاب آشنا می‌کرد. پس از آن دفاع مقدس بود که تحولی بزرگ در جان آوینی به وجود آورد و به او نشان داد که معنای گمشده فلسفه غرب را که اگزیستانسیالیستها در صورت ادبیات جستجو می کنند در متن زندگی رزمندگان اسلام حضور دارد. آوینی در پی تفسیر بود که در زیست‌جهان رزمندگان تبلور یافته بود. 🔹آوینی گمشده خود را در جبهه‌ها یافته بود و خود را وقف روایت این گمشده بشریت کرد و همواره سعی کرد به این حقیقت نزدیک شود. او هر چه در این سیر اشراقی و سلوک معنوی جلوتر می‌رفت به ناکارآمدی بنیان‌های فلسفی امثال سارتر، هایدگر و ... بیشتر پی می‌برد و به اندیشه‌های عرفانی و حکمی امام خمینی نزدیکتر می‌شد از این رو کنش‌ها و آثار او در مسیر شدن بود و هر چه جلوتر می‌آمد از لطافت و عمق بیشتری برخوردار می‌شد و به اندیشه‌ی توحید نزدیکتر می‌شد. آوینی به قدر ظرفیت خود از این اندیشه بهره گرفت و آن را در قلم و سینما به کار گرفت تا روایتگر زیست‌جهان انقلابی باشد که ایمان، معنویت و اشراق نقطه کانونی و حلقه اتصال دلهای کنشگران آن است. او توانست نویسندگی و سینما را به نزدیک کند و که همان معنا و اشراق است را در تکنیک‌ها و مهارت‌های قلم و سینما جاری کند. 🔹شهید آوینی آغازگر مسیری در هنر انقلابی بود که با سیر و سلوک درونی و گذار از کثرت اندیشه های غربی به اندیشه توحیدی آرام آرام تعالی وجودی یافت و سطوحی از معنا و اشراق توحیدی را در جان خود پرورش داد و براساس آن به خلق آثار هنری پرداخت. 🔹اما دریغ که مسیری را که آوینی آغاز کرده بود و با شهادتش آبیاری کرده بود ادامه نیافت و کسی نبود که روح هنری و آن سلوک فکری و معنوی آوینی را درک کند و بفهمد که او از کجا شروع کرد و به کجا رسید تا بفهمد که چقدر از راه باقی مانده است تا به بلوغ برسد. 🔹افراط و تفریط نسبت به هر چیزی بد است و نسبت به نقاط آغازین یک مسیرِ ناهموارِ پُر از سنگلاخ و پر ابهام و پر رقیب بسیار خطرناکتر است. هنر انقلابی از جمله این مسیرهاست و آوینی از نقطه‌های آغازین آن بود که به خوبی جهت و مسیر را شناخت و در مسیر آن حرکت کرد و به دریافت‌های بسیار مهمی دست یافت. اما او یک آغاز و از گل‌های اولیه این بهار بود که توانسته بود با بخش‌هایی از وجوه انقلاب اسلامی ارتباط برقرار کرد و به تدریج وارد اقیانوس حکمت و عرفان امام خمینی شود و از ساحل به این اقیانوس عمیق بنگرد و تنی‌به‌آب زند و توشه‌ای بسیار ارزشمند را دریافت کند. او در یافت خود را اینگونه عنوان زد: . 🔹اما متاسفانه برخی با افراط در شخص آوینی و نه شناخت مسیر او، آوینی را به مبانی و مبادی آغازین او در ورود به مطالعه صنعت معماری و هنر تقلیل داده و می‌دهند و از این طریق روایتی هایدگری و پست‌مدرن از او ارائه می‌دهند تا از طریق آن، مقاصدِ خود را توجیه کنند. در حالی‌که آوینی را باید در مسیری که در آن سیر می‌کرد و تعالی می‌یافت شناخت. 🔹خلاصه آوینی هنرمندی_انقلابی و در مسیر شدن بود که لحظه به لحظه در حال رشد بود و بیش از پیش به معنا و اشراق نهفته در انقلاب اسلامی نزدیک می‌شد و به‌قدر ظرفیت از توشه‌های مهم می‌گیرد و از این طریق به خلق آثاری ارزشمند توفیق یافت که نقطه اوج آن بود که از طریق آن روایت‌گر معنا و اشراقِ دلدادگان خمینی و ره‌پویان حسینی در جهان بی‌معنای قرن بیستم بود. آوینی که گمشده خود را در جسته بود، خود هم دل به اقیانوس زد و در خون خود غرق شد. ⚜شهادت آخرین و کاملترین اثر هنری آوینی بود🥀 سید مهدی موسوی @kanooneQarbshenasiAndisheIslami
🎙 🔰 (1) 🔷 ويل دورانت از كسانى است كه اين خلأ (آرمان و معنویت) را حس مى‏كند و ادبيات و فلسفه و هنر را براى پر كردن آن پيشنهاد میكند، می‌گوید: «ضرر و خسرانى كه متوجه مدارس و دانشگاه هاى ماست، بيشتر از نظريه‏ تربيتى است كه تربيت را سازگار كردن انسان با محيط خود تعريف كرده است. اين تعريف، مرده و مكانيكى است و از فلسفه «» برخاسته است و هر ذهن و روح خلّاق از آن متنفر است. نتيجه اين شده كه مدارس ما از علوم نظرى و مكانيكى پر شده است و از موضوعات و و و كه به قول خودشان بى ‏فايده است خالى مانده است. @bineshemotahar_qom تربيتى كه فقط علمى باشد محصولش جز ابزار چيزى نيست، شخص را از زيبايى بيگانه مى‏سازد و او را از حكمت جدا میکند. براى دنيا بهتر آن بود كه اسپنسر كتابى نمینوشت.» 📚مجموعه ‏آثار استاد شهيد مطهرى، ج‏2، ص 35 @KanooneQarbshenasiAndisheIslami
هنر.pdf
11.82M
🔰 📚عنوان : فقه هنر ✍️نویسنده :آیت الله ابوالقاسم علیدوست 📖موضوع : 📄تعداد صفحات : ۲۱ صفحه
🔴 💠 فرزندآوری یکی از زنان و وظایف زنان است. چون فرزندآوری در حقیقت زن است؛ اوست که زحماتش را تحمل می‌کند، اوست که رنج‌هایش را می‌برد، اوست که خداوند متعال، ابزار فرزند را به او داده است. ☑️ @Sh_Aviny
♦️این بازگشت ِ پرمعنا♦️ (دو نکته درباره بازگشت شجریان به مشهد) ظاهراً فردا، پیکر شجریان را به مشهد، زادگاهش بازمی‌گردانند. ذهنم درگیر این "بازگشتن" است. چه بازگشت عجیبی! اول: هجرت؛ این راز ِ شدن شریعتی جمله‌ی بسیار زیبایی در وصیتنامه‌اش دارد: «هجرت کلمه بزرگی در تاریخ " شدن" انسانها و تمدنها است.» و چه درست می‌گوید! و خود او چقدر که مصداق این جمله است. «هجرت»ی از مشهد به تهران و از تهران به فرانسه و دوباره از فرانسه به ایران. کافی است فکر کنیم که شجریان هم در مشهد می‌ماند. با سختی هجرت روبرو نمی‌شد. نمی‌رفت. عافیت پیشه می‌کرد. به تعبیر خودش، با چنین برخوردهایی در تهران مواجه نمی‌شد که: «رفتم پیش مرحوم پیرنیا. یک دوستی داشتم به نام آقای حسین محبی. ایشان از اپراتورهای قدیم رادیو بود. تابستان 45 [13] بود. من را به رادیو برد. به یکی از دوستانم گفت بیا با شجریان ساز بزن. بعضی‌ها نمی‌آمدند. می‌گفتند این‌ها که از شهرستان می‌آیند، خارج می‌خوانند.» اما او کَند. رفت. هجرت کرد. و هجرت‌های دیگر. سفرهای دیگر. سفرهای بیرونی. سفرهای درونی. بر خلاف آن‌چه تصور می‌شود، مدافع سخت‌گیر ِ و پاسدار ِ مناسکی ِ سنت‌های معمول در فرهنگ و هنر نماند. عبور کرد. یک پایش را در سنت نگه داشت اما از سنت، برگزید. بازسازی کرد. و این‌ها جز با سفرهای درونی، جز با خطر کردن میسر نبود. او حتی می‌توانست برود و پشت سرش را هم نگاه نکند. اما این مهاجر، دلبسته بود. به خاکش، به مردمش. به موطنش. به ریشه‌هایش. رفت؛ اما بازگشت. دوم: مشهدها مشهد، جای غریبی است. فردا، شجریان، یکی از بزرگترین اسطوره‌های «موسیقی» سنتی ایران در قرن اخیر را به جایی می‌برند که برگزاری کنسرت موسیقی در آن را ممنوع کرده‌اند. به جایی که هنر، زیر ضرب است. مشهد اما جای غریبی است. شهری است که انگار دو یا چند توده‌ هوای غلیظ و چگال به یکدیگر برخورد کرده‌اند: مشهد، از یک‌سو شهری مذهبی است. فضایی مذهبی دارد. مشهدی که حول حرم امام هشتم شیعیان تعریف می‌شود. این مشهد را با آستان قدس و روحانیت حکومتی‌اش می‌توان فهمید. اما تمام مشهد این نیست: مشهد، فضای روشنفکری ریشه‌داری دارد. مشهد جریان حوزوی غیرحکومتی و سنتی و تفکیکی پررنگی دارد. مشهد فضای هنری غیرمذهبی جدی دارد. مشهد جمع‌های فرهنگی و گعده‌های قدیمی و نهادهای ادبی ریشه‌داری دارد. تمام شهرها، اینقدر فضاهای متفاوت و جهان‌های موازی ندارند. مشهد اما، جای عجیبی است. گرچه امروز شاید آن جریان اول، تمامی این جریانات را در های و هویش، به حاشیه برده‌باشد (که این حاشیه‌نشین کردن و یک‌دست کردن مصنوعی، چه عمرها را هدر داده و چه استعدادهای شجریان‌گونه را از این شهر و از ایران گرفته و ناامید کرده). اما این جریانات، این فضاها، در سکوت، در زیرزمین‌ها، در خانه‌ها، در حوزه‌های ساده و بی‌تکلف غیرحکومتی، زنده است. مشهد، فقط مشهدِ این جریان ِ قدرقدرت ِ امروز نیست. مشهدهای دیگری هم هستند: مشهد طوس و فردوسی، مشهد ِ غزالی، مشهد ِ اخوان. مشهد سیدان و مروارید. مشهد شریعتی‌ها. و حالا مشهد شجریان! امروز، آن مشهد ِ اول، سایر این مشهدها را به حاشیه رانده‌است. اما تاریخ، فرداهای زیادی دارد. شجریان، فرزند ایران و خراسان، این مهاجر ِ جسور ِ خستگی‌ناپذیر، حالا دارد به وطنش بازمی‌گردد و در کوله‌بارش، چیز بزرگی را به آن شهر اضافه می‌کند. دیدار نمادینی است: بازگشت شجریان به مشهد. پانوشت: در کتاب در دست چاپ‌مان با عنوان «پرنده و آتش» درباره نهادهای فرهنگی مستقل پساانقلابی و «انتشارات امام مشهد» که به زودی توسط نشر آرما منتشر می‌شود، تلاش کرده‌ایم تا پنجره‌ای به آن «مشهدهای شجریان آفرین و شریعتی‌ساز ِ دیگر» باز کنیم. ایده‌نوشت‌های مهدی سلیمانیه
hekmatmehr.mp3
19.58M
💯🔊 🔰 نشست ارائه مقالات همایش ؛ 📌 با عنوان « بررسی ارتباط و تعامل دین با » 🎙با ارائه: 📅 چهارشنبه 10 دی‌ماه 99 🆔 @iictchannel
👤 نظرات در رابطه با 🔸 استاد هیچ اقتداری برای خود جمع نمی‌کرد و جزو معدود کسانی بود که تمام کلیشه‌های من را از یک انسان از بین برد. یک انسان معمولی که هیچ حالت خاصی نداشت و صمیمیت، و بی‌تکلفی در او موج می‌زد. 🔸 مرحوم استاد صفایی با دقت به نگاه می‌کرد و درباره شخصیت‌های اصلی آن حرف و نكته‌ای می‌گفت. 🔸 سوالی در ذهنم بود که از استاد نپرسیده بودم؛ در وضعیتی که سوار بر بودیم، به آهستگی جواب را به من گفت و دیگر اصلا به روی خود نیاورد که بزرگ‌ترین سوال من را گره گشایی کرده است. 🔸 استاد صفایی حائری در برخوردها و حتی در بازی که انجام می‌داد، زندگی را به انسان می‌آموخت. 🔸 اگر استاد در وضعیتی مثل امروز که ما در عرصه‌ی ، سینما، بازار ویدئو و بسیاری از چیزهای دیگر تسلیم شده‌ایم، بالای سر فرهنگ ما حضور داشت، می‌توانست همه‌را دور هم جمع کند تا در یک فضای خلاقیت ها بروز نماید. #⃣ •═══••@Einsad••═══•‌
👤 نظرات در رابطه با 🔸 آقای یک حالتی داشتند که مشخص بود بلد هستند با هر تیپی برخورد متناسب با او را داشته باشند این حالت در ایشان خیلی قوی بود. 🔸 برخی افراد خصوصیتی دارند که دعوت به در آن‌ها خیلی قوی است و معمولاً این افراد هستند که موفق می شوند آدم‌ها را کنند و به بیاورند. یعنی کسی بود که به راحتی می‌توانست را کند. 🔸 یک ویژه خاص خود هم داشت می‌توانست با هر شخص کنار بیاید در عین حالی که آن حالت خود را هم کاملا حفظ کند جالب‌تر این که هنرمند بود و اهل و شاعری و مهمتر از آن فهم بود #⃣ •═══••@Einsad••═══•‌
📚 🔶️به اطلاع پژوهشگران و علاقمندان به فرهنگ، هنر و رسانه می‌رساند که نسخه الکترونیک ده‌ها کتاب از آثار پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی در طاقچه منتشر شده. از جمله آثار دکتر محمد مددپور، دکتر بلخاری، شهریار زرشناس، مجموعه مطالعات شهرت و سلبریتی‌، تاریخ هنر اسلامی، سینما، عکاسی و... 📚 🔶️می‌توانید معرفی برخی از آثار را در صفحه پژوهشکده ببینید: @rcica_ir https://www.instagram.com/p/CTME2rrNVVk/?utm_medium=share_sheet
🔰 هنر آنجا می‌جوشد که... ❞ عین‌صاد 📚 #️⃣ 📢 |اینستاگرام| |تلگرام| |کست‌باکس| |آپارات| |بله| |توییتر| ╭✤ @Einsad ✤╮
☑️درسگفتار خوانش کتاب آزادی، قانون وسازمان 🔹مدرس: رضا داوری اردکانی ✔️آدمی آزاد است و با آدمی شده است. به یک اعتبار میدان میان قهروآزادی است. هر چه از و و و و در تاریخ می‌بینیم با این جنگ و در این جنگ به وجود آمده‌است. تاریخی‌بودن و تاریخ‌داشتن آدمی با آزادبودن متناظر است اما چنان است که در آن آزادی پیوسته محدود و محدوتر می‌شود و شاید محدودیت به جایی برسد که آن را نتوان تاب آورد. این تاب‌نیاوردن شاید مقدمه تجدید عهد آزادی باشد. در مورد کتاب ، و می‌گوید: «این نوشته به اعتباری وصیت‌نامه فکری من است. در پایان عمر و پس از تجربه طولانی هفتاد ساله احساس کردم که اگر درباره آزادی حرفی نزنم لااقل به خود ظلم کرده‌ام... من معتقد نیستم که این به سوی و آزادی می‌رود اما می‌دانم و می‌گویم که آزادی شرف آدمی است و کسی در وضع و موقع و مقام من مخصوصا باید از آن دفاع کند». ▪️ تعداد جلسات: ۴ جلسه ۹۰ دقیقه ای ▪️ آغاز: ۲۱ تیرماه ▪️ زمان: سه‌شنبه‌ها ۱۶ الی ۱۷:۳۰ 📞 برای ثبت‌نام به شماره تماس زیر پیام دهید: (واتس‌آپ)۰۹۱۲۸۲۵۰۱۷۶👉 @roozegareno_ac