eitaa logo
خزینة الجواهر
1.1هزار دنبال‌کننده
32هزار عکس
30هزار ویدیو
36هزار فایل
منبعی از محتوای ناب تبلیغی مناسبتی ارتباط باخادم كانال @a1nemati پستهای مفیدتان را به ما ارسال کنید
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از دروس
📝 بازی با جان مردم با برداشت‌های سطحی از ‏روایات ✍‌ محمدصادق علم‌الهدی بعد از شیوع ویروس خطرناک کرونا در کشور، رسانه‌ای که ناشر اصلی نسخه‌های یکی از ‏مدعیان طبّ اسلامی محسوب می‌شود، با انکار مُسری بودن ویروس مزبور، در یک اقدام قابل ‏پیگرد قضایی، به مردم توصیه کرده است که به دستورات بهداشتی اعتناء نکنند و در جمع‌های ‏فامیلی و مذهبی حاضر شوند!‏ در حدیث معروف بین شیعه و سنّی، نبی اکرم ص در پاسخ به عرب بادیه‌نشینی که از واگیری ‏مرض جَرَب (گری) میان احشام خود اظهار نگرانی می‌کرد، فرمودند: «لَا عَدْوَى وَ لَا طِيَرَةَ وَ لَا هَامَةَ ‏وَ لَا شُؤْمَ وَ لَا صَفَر...» (الکافی، ج۸، ص۱۹۶).‏ فرد مدّعی طب اسلامی طبق این حدیث ادّعا کرده است که (و از جمله ویروس کرونا) قابل ‏واگرفتن نیست و بر این اساس، مردم را تشویق به «حضور در مجامع عمومی» کرده است، و حال ‏آنکه:‏ اولاً: در لغت عرب، اطلاق «عدوی» به هر نوع واگیر مرض ثابت نیست، بلکه به نظر می‌رسد ‏فقط در مورد بیماری جرب و نهایتاً جزام و بَرَص ـ که عرب جاهلیت آنها را شوم و واگیردار ‏می‌پنداشت و از مجالست با متبلایان به آن پرهیز می‌کرد ـ به کار می‌رفته است.‏ مراجعه به عبارات لغت‌شناسان متقدّم در مورد واژه «عدوی»، گواه عرض ما است؛ مثلاً ابن ‏دُرَید (م ۳۲۱ ق) در جمهرة اللغة (ج‏۳، ص۱۲۳۰) می‌نویسد: «عَدْوى‏: من‏ عَدْوى‏ الجَرَب و ما ‏أشبهه‏». همچنین ازهری (م۳۷۰ ق) در تهذيب اللغة آورده است: (ج‏۳، ص۷۳): «و العَدْوى‏ أن ‏يكون ببعير جَرَب أو بإنسان جُذَام أو بَرَص فتتّقي مخالطته أو مؤاكلته حِذار أن‏ يعدوه‏ ما به إليك أي ‏يجاوزه فيصيبك مثلُ ما أصابه. و يقال إن الجرب‏ ليُعدى‏ أي يجاوز ذا الجربِ إلى من قاربه حتى ‏يَجْرَب». ‏ به نظر می‌رسد وحشت اعراب از مرض جرب و جزام، نه صرفاً به جهت خود بیماری، که به ‏جهت شومی موهوم آن در فرهنگ جاهلیّت بود، به گونه‌ای که تقدیر الهی را در ابتلای به آن ندیده ‏می‌انگاشتند، به این گفته ازْدی (م ۴۶۶ ق) در كتاب الماء (ج‏۲، ص۷۷۴) توجّه کنید: «و معنى" لا ‏عَدْوَى‏" أنّه نفى لِما كانت تعتقده العرب من أنّ المرض يُعدى بطبعه من غير اعتقاد تقدير الله».‏ به این جهت بود که رویکرد مزبور با واکنش سلبی نبی اکرم ص مواجه شد. از این رو شاید بتوان ‏گفت: «نفی عدوی» از سوی پیامبر، به منظور التفات دادن اعراب جاهلی به نقش خدا و خواست او ‏در وقایع زندگی بود.‏ شاهد دیگر این قضیه، موارد نفی‌شده بعدی در حدیث فوق است که به قرینه «وحدت سیاق» ‏می‌تواند بر مقصود پیامبر از «لا عدوی» دلالت کند:‏ ‏«طیره»: پرندگانی که اعراب با دیدن آنها فال بد می‌زدند.‏ ‏«هامّة»: حشراتی که به اعتقاد آنان، از استخوان اموات پدید آمده بودند.‏ ‏«صَفَر»: کرم‌های موجود در شکم انسان.‏ عرب جاهلی همه اینها را نحس می‌دانست و در صورت مواجهه، بدون آنکه حسابی برای ‏مشیت الهی باز کند، منتظر واقعه ناگواری می‌نشست.‏ ثانیاً: بر فرض که «عدوی» لغتاً «واگیری در همه امراض» را معنی دهد، به مقتضای اینکه سؤال ‏مرد عرب در مورد خصوص «جرب» است، اطلاق حدیث نبوی ـ به تعبیر فقها، به جهت وجود ‏‏«قدر متیقن در مقام تخاطب» ـ قابل تمسّک نبوده و نمی‌توان به استناد آن، اصل واگیری را در مورد ‏هر مرضی انکار کرد!‏ ثالثاً: با همه این‌ها، وجود بیماری‌های مسری، از مورد اتّفاق همه اطبّای کهن و مدرن، ‏بلکه از وجدانیات هر انسان عاقلی است، و و وجدانیات قطعی، حتی از دید خود ‏اخباریان سنّتی نیز حجّت بوده و نمی‌توان با تمسّک به ظاهر یک حدیث، آنها را نادیده گرفت.‏ رابعاً: همان‌طور که بارها گفته‌ایم، حدیث مزبور و امثال آن، «بر فرض تمامیت سندی و دلالی» یک ‏حجّت ظنّی تعبّدی بیش نیست که در حوزه‌ای که از آن، صرفاً آثار تکوینی و وضعی توقّع می‌رود، فاقد ‏اعتبار است. 🌐 eitaa.com/alamolhoda_ir/112 🆔 @dph110
هدایت شده از خانه طلاب جوان
🌙 (از اول ماه ذی القعده تا دهم ماه ذی الحجه) 📝 نامه آیت الله قاضی(ره) به شاگردان در ورود به ماه ذی القعده بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم 🔻تنبّه فَقَد وافَتکم الأشهرُ الحُرُم 🔹تیقّظ لکی تزدادَ فی الزاد و اغتنِم 🔻فَقُم فی لیالیها و صُم من نهارها🔹لِشُکر إلهِ تمّ فی لطفه و عم 🔻وَ لا تهجعَنْ فی اللیلِ إلا أقله 🔹تَهجّد و کم صبّ من اللیل لم یَنم 🔻و رتّل کتاب الحقّ و اقرأهُ ماکثا🔹بأحسنِ صوت نورهُ یُشْرِقُ الظُّلَم 🔻فلَم تَحظ بَل لم یَحظ قِط بِمثلِه🔹و أخطأ مَن غَیر الذی قُلتُه زعَم 🔻و سلّم على أصلِ القُرآن و فَصلِه🔹بقیةِ آلِ اللّهِ کن عَبدَهُ السّلم 🔻فَمن دانَ للرَّحمنِ فی غیرِ حُبِّهِم🔹فقد ضل فی إِنکاره أعظمَ 🔻فَحُبُّهُم حُبُّ الإلهِ استَعِذبه🔹هُمُ العُروةُ الوُثقى فَبِالعُروَةِ اعْتَصِمْ 🔻و لا تکُ باللاهی عَنِ القولِ و اعْتَبِر🔹معانیهِ کی تَرقى إلى أرْفَع القِمَمْ 🔻علیکَ بذکرِ اللّه فی کل حالةٍ🔹و لا تن فیه لا تَقُل کیفَ ذا و کم 🔻فهذا حِمى الرحمنِ فادْخُل مراعیا🔹لِحُرُماتِهِ فیها و عَظَّمه وَ التَزِمْ 🔻فَمَن یَعْتَصِم باللّه یُهدَ صِراطَه🔹فإن قُلتَ ربّی اللّه یا صاحِ فاسْتَقِمْ 🔆 خداوند متعال فرماید: «وَ مَنْ یعْتَصِمْ بِاللّٰهِ فَقَدْ هُدِی إِلىٰ صِرٰاطٍ مُسْتَقِیمٍ»و فرمود: «وَ اِسْتَقِمْ کمٰا أُمِرْتَ»؛ و فرمود: «إِنَّ اَلَّذِینَ قٰالُوا رَبُّنَا اَللّٰهُ ثُمَّ اِسْتَقٰامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ اَلْمَلاٰئِکةُ»  🌿 برادران عزیز هوشیار باشید-خداوند شما را توفیق طاعت دهد-که وارد مى‌شویم؛ نعمت‌هاى خداوند بر ما چه بزرگ و کامل است؛ آنچه-قبل از هر چیز- بر ما واجب است همراه با شرط و شروط مخصوص به خود و نمازهاى معروف به آن، و آن‌گاه دورى جستن از و در حد توان است. 📿 پس شب جمعه-در شب جمعه یا روز آن-یا روز یکشنبه را به پا دارید و سپس آن را روز یکشنبه‌ی دوم ماه تکرار کنید. ❎ سپس و ، و را به آنچه شایسته‌تر است و آن طریق که بهتر است انجام مى‌دهید، که در آنها یادآورى و تذکر است براى کسانى که خواهان یادآورى و داراى ترس مى‌باشند؛ سپس از صمیم قلب نیت کنید و بیمارى‌هاى گناهان خود را معالجه نمائید و به‌وسیله نابسامانى‌هاى درون خود را سامان دهید. ♨️ و بپرهیزید از . زیرا هرکس چنین کند، اگرچه خداوند کریم او را هتک نکند، اما از او هتک حرمت خواهد شد. 💢 چگونه مى‌توان دلى را که شک و شبهه پریشان نموده است رها کرد و آن را به راه راست هدایت نمود و آن را از سرچشمه زلال سیراب کرد؛ باید از خدا کمک بگیریم که اوست بهترین یارى‌دهنده. 1⃣ خود را به انجام در آن، با آنکه مجموعاً پنجاه و یک رکعت مى‌شود، مکلف نمائید. و اگر ممکن نشد چهل و چهار رکعت بخوانید. و هرگاه گرفتارى‌هاى دنیوى شما را مشغول داشت این نباید کمتر از نماز (اوابین) که همان هشت رکعت است، باشد. 2⃣ نوافل را بجا آور مخصوصاً را که چاره از آن نیست. عجب مى‌دارم از آن‌کس که مى‌طلبد اما نمى‌کند. سراغ نداریم که کسى بدون آن به کمالاتى رسیده باشد. 3⃣ قرآن کریم را با صداى نیکو و حزن‌انگیز به هنگام شب نمائید که شراب مؤمن است. 4⃣ را که همواره در اختیار شما است انجام دهید و سجده‌ی معروفه را از پانصد تا یک هزار ملازم باشید. 5⃣ همچنین به هرروزه حرم مبارک حضرت على (علیه السلام) -براى کسانى که مجاور هستند-و رفتن هرچه بیشتر به و سایر مساجد ملتزم شوید، که حالت مؤمن در مساجد مانند ماهى است در آب.  6⃣ و هرگز بعد از نمازهاى واجب (صلوات‌الله علیها) را ترک نکنید که آن است و لااقل در هر مجلسى یک دوره آن ترک نشود. 7⃣ و جهت ظهور حضرت حجت (صلوات‌الله علیه)، به هنگام قنوت وتر بعد از نوافل شب و بلکه در هر روز و در همه دعاها، از است. 8⃣ خواندن زیارت جامعه-منظور است-در هر از دیگر ضروریات است. 9⃣ کمتر از یک جزء نباشد. 🔟 را زیاد کنید، که آنان برادران راه و همراهان تنگه‌ها هستند. 1⃣1⃣ و را به هنگام روز، یک در میان، زیارت کنید؛ شب به زیارت قبور نروید.   🌙🌙 خانه طلاب جوان 🔰🔰 @khaneTolab
جوابیه آیت‌الله العظمی بهجت به مواضع اخیر شیخ علی بهجت! مروری بر دیدگاه‌های (قدس‌سره) در باب ، و @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 اشاره انتشار مصاحبه جناب آقای شیخ علی بهجت فرزند آیت‌الله العظمی بهجت با پایگاه خبری جماران، حواشی زیادی در پی داشت و به نحو گسترده در رسانه‌های ضدانقلاب انعکاس یافت. https://eitaa.com/rozaneebefarda/12727 بهترین پاسخ به دیدگاه‌های علی آقای بهجت (که برخی به غلط آن را در امتداد تفسیر آرای آیت‌الله بهجت فهمیده‌اند) مراجعه به تصریحات مرحوم آقای بهجت آن مرجع عارف واصل است. در ذیل برخی نکات ناب ایشان در باب حجاب و امر و نهی دینی آمده است: ▪️نکته اول؛ بهترین منبع، جهت دریافت نظرات فقهی هر عالم و مرجعی، رساله توضیح‌المسائل و استفتائات ایشان بوده که در دسترس همگان قرار دارد و نباید در اموری که نظر صریح و فتوای مرجع قابل دسترس است به گفت‌وشنود اطرافیان‌شان متوسل گردید. ▪️نکته دوم؛ پر واضح است، که بین بینش علمای عظام و بیوت آن‌ها فرسنگ‌ها فاصله است و این فاصله عموما از سوی خودشان نیز تصریح شده و امری پنهان نیست. پس نمی‌توان _ که نباید _ هر سخن اطرافیان را به نام آن عالم پنداشته و پذیرفت. 🔻نمونه‌های از نظرات صریح حضرت آیت‌الله بهجت در باب و و : 🔹 سؤال: امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر چه شرایطی دارد و در این مورد وظیفه چیست؟ پاسخ حضرت آیت‌الله بهجت: اگر کسی واجبی را انجام نمی‌دهد و یا معصیتی را به‌جا می‌آورد، در صورت تحقق شرایط ذیل بر دیگران واجب است او را امر‌به‌معروف و نهی‌ازمنکر نمایند: ١. علم به حکم شرعی؛ ٢. احتمال تأثیر؛ ٣. اصرار بر ترک واجب و یا انجام دادن معصیت توسط فرد؛ ٤. عدم مفسده. و اگر کسی مستحبی را ترک و یا مکروهی را به‌جا می‌آورد، امربه‌معروف و نهی‌ازمنکر او مستحب است. برگرفته از رساله توضیح‌المسائل، ص٣١٣. https://bahjat.ir/fa/ahkam/6370 🔹 وظیفۀ ما همین است که در صورت امکان، امر به معروف و نهی از منکر کنیم. اما این که چه طور نتیجه بدهد، مقدّرات دست ما نیست. کتاب در محضر بهجت، ج١، ص٢١۴. 🔹 مبادا در ارکان دین کنیم و امر به معروف و نهی از منکر نکنیم، چون می‌دانیم در هر زمان با چه چیز می‌کنند. کتاب نکته‌های ناب از آیت‌الله بهجت، ص٧٢. 🔹آيا حجاب از ضروريات اسلام است و منکر آن و کسانى که به اين دستور الهى، به ويژه در جامعه‌ى اسلامى بى‌اعتنايى مى‌کنند چه حکمى دارند؟ ج. اصل از و نصّ قرآن است و کسانى که به اين دستور بى‌اعتنايى مى‌کنند، کار حرام انجام مى‌دهند و بايد توبه نمايند. کتاب استفتائات، مساله ۵١٩۴. جهت مشاهده موارد بیشتر می‌توانید به سایت مرکز نشر آثار آیت‌الله‌العظمی بهجت (bahjat.ir) مراجعه فرمائید. @rozaneebefarda