پیامهای سورۀ قصص - آیۀ ۸۴:
۱. کار #نیک، مطلوب و #پسندیده است؛ از هر کس و به هر مقدار که باشد. «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ»
۲. مهمتر از انجام کار نیک، به سلامت رساندن آن به صحنۀ #قیامت است. «جاءَ بِالْحَسَنَةِ» (چه بسیارند کسانی که کارهای خوبی انجام میدهند، ولی به واسطۀ #گناه، منّت گذاشتن، عُجب و یا تحقیر دیگران، آن را از بین میبرند و نمیتوانند کار #خوب خود را به قیامت برسانند.)
۳. انسانها در #انتخاب راه #زندگی آزادند. «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ ... مَنْ جاءَ بِالسَّیِّئَةِ»
۴. حتّی در گفتار، سخن خویش را از خوبیها آغاز کنیم. (ابتدا کلمۀ «الحسنة» آمده، سپس «السیئة»)
۵. در نظام سراسر لطف الهی، #پاداش نیکیها بیشتر از خود نیکیهاست هر چند به مرحله عمل نرسد و در حالت اندیشه و طرح باقی بماند، ولی کیفر کار بد به اندازۀ کار بد و به شرطی است که از درجۀ #فکر و #اندیشه بگذرد و لباس عمل بپوشد. «عَمِلُوا السَّیِّئاتِ»
۶. کار نیک دیگران را فراموش نکنیم، حتّی اگر یک عمل ساده باشد، «الحسنة» ولی #بدکاران را وقتی جزا دهیم که بر کار بد خود اصرار داشته باشند. «کانُوا یَعْمَلُونَ»
۷. #خداوند پاداش نیکیها را با #فضل خود میدهد، ولی در کیفر بدکاران با #عدل خویش رفتار میکند. «فَلَهُ خَیْرٌ مِنْها ... فَلا یُجْزَی ... إِلَّا ما کانُوا یَعْمَلُونَ»
منبع: محسن قرائتی، تفسیر نور، ج۹، صفحات ۹۵ - ۱۰۱.