🌺یه جرعه تفسیر وحی نوش جان کنیم👇 بخشودگى گناهان- از آیات قرآن استفاده مى‏ شود که وسائل آمرزش و بخشودگى گناه متعدد است از جمله: ۱- توبه و بازگشت به سوى #خدا که توأم با پشیمانى از گناهان گذشته و تصمیم بر اجتناب از #گناه در آینده و جبران عملى اعمال بد به وسیله اعمال #نیک بوده باشد. ۲- کارهاى نیک فوق العاده ‏اى که سبب آمرزش اعمال #زشت مى ‏گردد. ۳- #شفاعت که شرح آن در ذیل آیه ۴۸ سوره بقره گذشت. ۴- پرهیز از گناهان «کبیره» که موجب بخشش گناهان «صغیره» مى ‏باشد. ۵- عفو الهى که شامل افرادى مى‏ شود که شایستگى آن را دارند

امام علی علیه السلام قُرِنَتِ اَلْهَيْبَةُ بِالْخَيْبَةِ وَ اَلْحَيَاءُ بِالْحِرْمَانِ وَ اَلْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ اَلسَّحَابِ، فَانْتَهِزُوا فُرَصَ اَلْخَيْرِ #ترس با نااميدى، و #شرم با محروميّت همراه است، و فرصت ها چون ابرها مى گذرند، پس #فرصت هاى #نيك را غنيمت شماريد. #حکمت_های_نهج_البلاغه #حکمت_21 ترجمه: حجت الاسلام حسین انصاریان

#حکمتهای_نهج_البلاغه #حکمت_۲۵ شرح گنهکاران سه دسته اند: گروهى #آلودگى کمى دارند و یا اعمال #نیک بسیار توأم با صفاى #دل. خداوند این گروه را در همین جهان گرفتار مجازات هایى مى کند تا #پاک شوند و پاک از جهان بروند. گروه دیگرى گناهان سنگین تر و مجازات بیشترى دارند که خداوند به آنها فرمان توبه داده و اگر #توبه نکنند در آخرت گرفتارند. گروه سومى هستند که طغیان و سرکشى را به حد اعلى رسانده اند خداوند آنها را در همین دنیا #گرفتار عذاب استدراج مى کند. منظور از #عذاب استدراجى این است که لطف و #رحمت خود را از آنها مى گیرد و توفیق را از آنها سلب مى کند، میدان را براى آنها باز مى گذارد، بلکه هر روز #نعمت بیشترى به آنها مى دهد تا پشت آنها از بار گناه سنگین گردد. ناگهان مجازات سنگین و دردناکى به سراغشان مى آید و آنها را در هم مى کوبد و به یقین مجازات در این حالت که در ناز و #نعمت به سر مى برند بسیار دردناک تر است.😔

نکته ها: #خداوند، با فطرت توحیدى که در انسان قرار داده و با #هدایت انبیا و #عقل، حجّت را بر مردم تمام کرده و راه خیر و شرّ و پایان #نیک یا بد هر کدام را هم بیان نموده است. براى خطاکاران هم راه #توبه و جبران را باز گذاشته است. معجزه هاى روشن انبیا وشیوه ى نیکوى دعوت و استدلال هاى محکم آنان وسازگارى دین با فطرت وعقل، حجّت را برمردم تمام کرده است✅. و با این همه، مشرکان جز گمان بى اساس، دلیلى بر شرک خود ندارند و اگر راه غیر خدا را بپویند، از خطاها، ضعف ها، محدودیّت هاى علمى و فکرى و #هوسها پیروى کرده اند.✅ در روایات آمده که خداوند در قیامت به انسان مى فرماید: راه حقّ را مى دانستى یا نمى دانستى؟ اگر بگوید: مى دانستم، مى پرسد: چرا عمل نکردى؟ و اگر بگوید: نمى دانستم، مى پرسد: چرا در پى یاد گرفتن نبودى،⁉️ این است حجّت بالغه ى خدا بر مردم. [۱] ۱) تفسیر نورالثقلین.

قسمت اول حکمت ۳۱ نهج البلاغه👇👇👇 از امام(علیه السلام) درباره #ایمان سؤال شد فرمود: ایمان بر چهار پایه استوار است: بر «صبر»🌷 و «یقین» 🌷 و «عدالت»🌷 و «جهاد»🌷 . صبر :از میان آنها، بر چهار شعبه استوار است; بر اشتیاق🌸 ، ترس،😱 زهد🙏 و انتظار🌸 . آن کس که مشتاق #بهشت باشد، شهوات و تمایلات سرکش را به فراموشى مى سپارد و آن کس که از آتش جهنم بیمناک باشد از گناهان دورى مى گزیند⛔️⛔️⛔️ و کسى که زاهد و بى اعتنا به #دنیا باشد مصیبت ها را ناچیز مى شمرد و آن کس که انتظار #مرگ را مى کشد براى انجام اعمال #نیک سرعت مى گیرد🌺 #حکمت_های_نهج_البلاغه #حکمت_۳۱ #لیلا_گودرزی

پیام‌های سورۀ قصص - آیۀ ۸۴‌: ۱. کار #نیک، مطلوب و #پسندیده است؛ از هر کس و به هر مقدار که باشد. «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ» ۲. مهم‌تر از انجام کار نیک، به سلامت رساندن آن به صحنۀ #قیامت است. «جاءَ بِالْحَسَنَةِ» (چه بسیارند کسانی که کارهای خوبی انجام می‏‌دهند، ولی به واسطۀ #گناه، منّت گذاشتن، عُجب و یا تحقیر دیگران، آن را از بین می‌برند و نمی‌توانند کار #خوب خود را به قیامت برسانند.) ۳. انسان‌ها در #انتخاب راه #زندگی آزادند. «مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ ... مَنْ جاءَ بِالسَّیِّئَةِ» ۴. حتّی در گفتار، سخن خویش را از خوبی‌ها آغاز کنیم. (ابتدا کلمۀ «الحسنة» آمده، سپس «السیئة») ۵. در نظام سراسر لطف الهی، #پاداش نیکی‌ها بیشتر از خود نیکی‌هاست هر چند به مرحله عمل نرسد و در حالت اندیشه و طرح باقی بماند، ولی کیفر کار بد به اندازۀ کار بد و به شرطی است که از درجۀ #فکر و #اندیشه بگذرد و لباس عمل بپوشد. «عَمِلُوا السَّیِّئاتِ» ۶. کار نیک دیگران را فراموش نکنیم، حتّی اگر یک عمل ساده باشد، «الحسنة» ولی #بدکاران را وقتی جزا دهیم که بر کار بد خود اصرار داشته باشند. «کانُوا یَعْمَلُونَ» ۷. #خداوند پاداش نیکی‌ها را با #فضل خود می‌دهد، ولی در کیفر بدکاران با #عدل خویش رفتار می‌کند. «فَلَهُ خَیْرٌ مِنْها ... فَلا یُجْزَی ... إِلَّا ما کانُوا یَعْمَلُونَ» منبع: محسن قرائتی، تفسیر نور، ج‏۹، صفحات ۹۵ - ۱۰۱.