پیامهای سورۀ طه - آیات ۱۲۰ - ۱۲۱:
۱. راه نفوذ شیطان، تمایلات انسانی است. «هَلْ أَدُلُّکَ عَلی شَجَرَةِ الْخُلْدِ» (شیطان بر نیازها و خواستههای آدمی آگاه بوده است لذا آدم را از راه میل به جاودانگی، اغفال کرد. آری آرزوهای طول و دراز، انسان را به گناه میکشاند.)
۲. شیاطین از نامها و عناوین زیبا و جذاب برای انحراف مردم و مقاصد شوم خود استفاده میکنند. «هَلْ أَدُلُّکَ عَلی شَجَرَةِ الْخُلْدِ»
۳. دروغ، ابزار #شیطان برای فریفتن انسانهاست. «هَلْ أَدُلُّکَ عَلی شَجَرَةِ الْخُلْدِ»
۴. اگر اولیای الهی لغزش داشته باشند، فوراً تنبیه میشوند. «فَبَدَتْ»
۵. ظاهر شدن زشتیها و برهنگی، اوّلین اثر عصیان آدم بود. «فَبَدَتْ لَهُما»
۶. پوشش برای انسان، کرامت و زیبایی، و برهنگی، پستی و زشتی است. «سَوْآتُهُما»
۷. لقمۀ نابهجا، سبب ریختن شرم و #حیا و ظهور زشتیها میشود. «فَأَکَلا ... فَبَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما»
۸. پوشاندن زشتی، در #فطرت تمام انسانهاست. «وَ طَفِقا یَخْصِفانِ»
۹. مخالفت با امر #خدا، مخالفت با رشد و #تربیت خود انسان است. «عَصی آدَمُ رَبَّهُ»
۱۰. پیامدهای #گناه برای تمامی مرتکبان آن یکسان نیست. «فَأَکَلا ... عَصی آدَمُ» (با اینکه هر دو نافرمانی کرده و از #درخت ممنوعه خوردند، ولی معصیت به آدم نسبت داده شده است.)
۱۱. گناه سبب محرومیت #انسان میشود. «عَصی ... فَغَوی»