دوش بی روی تو آتش به سرم بر می‌شد و آبی از دیده می‌آمد که زمین تر می‌شد تا به افسوس به پایان نرود عمر عزیز همه شب ذکر تو می‌رفت و مکرر می‌شد چون شب آمد همه را دیده بیارامد و من گفتی اندر بن مویم سر نشتر می‌شد آن نه می بود که دور از نظرت می‌خوردم خون #دل بود که از دیده به ساغر می‌شد از خیال تو به هر سو که نظر می‌کردم پیش چشمم در و دیوار مصور می‌شد چشم مجنون چو بخفتی همه لیلی دیدی مدعی بود اگرش #خواب میسر می‌شد هوش می‌آمد و می‌رفت و نه دیدار تو را می‌بدیدم نه خیالم ز برابر می‌شد گاه چون عود بر آتش #دل تنگم می‌سوخت گاه چون مجمره‌ام دود به سر بر می‌شد گویی آن #صبح کجا رفت که شب‌های دگر نفسی می‌زد و آفاق منور می‌شد #سعدیا عقد ثریا مگر امشب بگسیخت ور نه هر شب به گریبان افق بر می‌شد #دوش_بی_روی_تو_آتش_به_سرم_بر_می‌شد #اشعار_عاشقانه_سعدی_شیرازی #اشعار_سعدی ‌┈┈••✾•🌷•✾••┈┈ https://eitaa.com/s/love_island/517 ‌┈┈••✾•🌷•✾••┈┈