💢 عاشورا، چلچراغ تولی! 🔺آدم وقتی به خدا مؤمن می شود، صاحب پیدا می کند! ولی ای که او را سرپرستی می کند تا از ظلمات به نورش برد: الله ولی الذین امنوا یخرجهم من الظلمات الی النور. 🔺از این پس او "متولی" نام میگیرد. برای متولی عرصه ها و شرایطی متفاوتی پیش می آید که هرکدام جلوه ای طلب میکند: -گاه پیش از حضور یا ظهور امام فرصتی برایش مهیا می شود. اینجا فرصت "زمینه سازی" و "تمهید" است و متولی را "ممهد"(زمینه ساز) می کند. -گاه بین مومن و امامش، زمانی یا مکانی یا عرصه ای دیگر فاصله می شود. شرایط برای متولی جور می شود که امام خویش را "تزیین" کند و "مزین" شود. -گاه امامش دچار هجران و غیبتی می شود که دیگران به ناچار با نبود او کنار می آیند. و تازه فرصت برای متولی دلداده فراهم میشود تا "منتظر" شود. -گاه مومن خبط و خطایی می کند. می تواند پس از گذر فرصتها فقط "نادم" شود. و میتواند و وقت را غنیمت شمرده و "متولی تائب" شود. تائب هم فائز و خاسر دارد. "منیب" و غیرمنیب دارد که متولی عاقل، تائب منیب می شود. 🔸"اهل عباء"شنیده ای! "اهل إباء" هم داریم. زیر بار ضیم و ننگ نرفتن، متولی را اهل اباء و "آب"(ننگ ناپذیر)می کند. 🔸مومن به تکالیفش که عمل کند به بهره های آن می رسد. هر "تکلیفی"، "تشریفی" دارد. تشرف به سرای ایمان و ایوان یقین حظی دارد که مومن باهیچ عوض نمی کند. "متولی مشرف" پایش آنجا رسیده است. 🔸هرچه در زمین است، قبلا در آسمان بوده است! روزها و حادثه هایی که می آیند پیش از این تقدیر شده اند. مومن غافگیر نمی شود و قبل از زمین و زمان، با تقدیر، سرنوشت بهتر برمی گزیند. متولی "عهد بسته" ،به وقتش وفا می کند. برترین سرنوشت برایش جور میشود زمان اسیر اوست نه او اسیر زمان! 🔸متولی ممکن است کاندید بهترین مناصب باشد. دوست او را برگزیند و دشمن هم! اما او مناصب دنیا و آخرت را فدای امامش کند. "ایثار" کند و لیلة المبیت را مکرر کند! 🔸متولی ممکن است اوجی بگیرد که در خیال کس نیاید... 🔺شبهای محرم سخن از این جلوات تولی است. هر شب امیری دارد: مسلم، زینب، رقیه، حر و زهیر، عبدالله بن حسن، قاسم، علی اصغر، علی اکبر و ابالفضل(علیهم صلوات الله). "و روزی بود روز حسین(ع)!" #محسن_قنبریان #بحثی_برای_محرم۹۷ #منبر_اول ☑️ @m_ghanbarian