#محمدرضا_شجریان 🎶 رند عافیت سوز 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

‍ 💭 #دمی_با_مولانا در زمانه ای که زیست میکنیم با انبوهی از اطلاعات ، اخبار، کالاها و … مواجهیم که هر کدام به طریقی دل را میبرد و میل را ترغیب و خود را بر تو تحمیل میکند. در اندیشه مولانا برای در امان بودن از گزند و اسیب های این بازار پرهیاهو و مکّاره دنیا بایستی صاحب میزان و معیار باشی. بایستی چاشنی گیر دل را تنظیم کرد، در آن زمان با فروغ و روشنایی بخشیِ عقل و نورِ خِرَد و تعدیلی که در هیجانات رخ داده بر سر هر دکّان و کاله ای که میرسم ابتدا سنجشی میکنم  که اصل است یا قلب که تلخ کام گشتم یا شهدکام! نیک که بنگریم بسیاری بسان سرابی است که پوچ است و تشنگی را افزون و دست را تهی و روان را اشفته تر میسازد. و مرا در هزاره راهه زندگی گمگشته تر… چه اندکند شکّر فروشان در این روزگار … در نگاه من مولانا خودش همان شکّر فروشی است که جان و روانش در شیرینی و شهد غوطه خورده « کان ِقندم نیستان ِشکرم   هم زِ من می روید و من میخورم» وتعلیماتش و اندیشه هایش همان دکّان شکریست که اصیل ترین و ناب ترین مفاهیم را بر تو عرضه میکند و هر زمان بخواهید شربتی را بر تلخی ها و غمهایتان میریزد و کامتان را شیرین و عسلین میکند. « چه شکر فروش دارم که بمن شکر فروشد   که نگفت عذر روزی که برو شکر ندارم» #سپهر 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف *قلب:سکه تقلبی غزلیات شمس:شماره ۵۶۳

▫️ ‏دیگران از نظرم گر بروند باکی نیست تو که معشوقی و محبوبی و منظور ، مرو ‌ 👤اوحدی مراغه‌ای 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

از شیخ خرقانی پرسیده شد که «غریب» کیست؟ گفت ؛غریب نه آنست که تنش در این جهان غریب است؛بلکه غریب آنست که دلش در تن غریب بود،و سرش در دل غریب بود...🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

⚜مولانا می فرماید: این دنیا جای زندگی برای عاشقان راه خدا نیست، جهان اصل، آنسوی دیگر است⚜ گرجان عاشق دم زند آتش به این عالم زند   وین عالم بی اصل را چون ذره ها برهم زند #مولانا_جلال_الدین دیوان #شمس #غزلیات غزل #شمارۀ_۵۲۷ 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

🪞خدا آینه‌ی هرکسی است #حضرت_مولانا #دکتر_سروش #استاد_شجریان 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

جان به جانان کی رسد جانان کجا و جان کجا ذره است این، آفتاب است، آن کجا و این کجا دست ما گیرد مگر در راه عشقت جذبه‌ای ورنه پای ما کجا وین راه بی‌پایان کجا هاتف_اصفهانی 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

افلاطون حکیم گوید: عشق را با زشتی الفتی نیست. #هزاره_عشق 📚📚📚 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

#سهروردی_و_سکینه #سکینه آن گونه که مفسّران می‌گویند از مادّه‌ی #سکون به معنی یک نوع حالت آرامش و اطمینان است که هر گونه شک و دو دلی و ترس و وحشت را از انسان دور می‌سازد و او را در برابر حوادث سخت و پیچیده ثابت قدم می‌گرداند. #سکینه چنان که از متن آیات پیداست نیروئی #معنوی است که در اختیار خداوند است که آن را به پیامبر و اهل ایمان افاضه می‌کند. با این حساب ارتباط #سکینه با #ایمان ارتباطی عمیق و ریشه‌ای است یا به تعبیری شاید بتوان گفت که زائیده‌ی ایمان راستین به خداست. #سهروردی_دانای_حکمت_باستان 📚 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

❇ اشعار نجم‌الدین رازی/۸۲ سرا پای مرا دل آفریدند که مفتون سراپای تو باشد ❤ 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

ساختگی و پیچیدگی پنبه‌ها در گوش کن تا نشنوی هر نکته‌ای زآنکه روح ساده‌ی تو رنگها را قابل است و انديشه را رها کن و دل ساده شو تمام چون روی آینه که به نقش و نگار نیست این دو بیت مولانا بسیار عمیق و عالی است و وضع و حال را بیان می‌کند، و این خاصیت انسانی است که در زمان حال گسترده و اکنونِ مستمر که تماماً ساده است و از #سادگی محل #یافت و #دریافت حقایق است زندگی می‌کند، او آینه‌‌وار ساده است و توصیه‌ی به سادگی دارد همچون #آینه و زندگیِ آینه‌گون را به طور مجرّب برای انسان در هر زمانی سفارش می‌کند تا هم نقش‌پذیر باشد و هم دور ریزنده‌ی نقش‌ها. اگر هم آینه بی‌نهایت صورت می‌پذیرد ولی نهایت هیچ‌کدام را در خود و برای خود نگاه نمی‌دارد، که او از صورت‌ها بیزار است، تنها خود را حفظ می‌کند، با آنکه دیگران را در یافتن خودشان به قوت مدد می‌رساند ولی در هیچ حالی حقیقتِ سادگی و شفّافیت خود را از دست نمی‌دهد، یعنی آینه هرگز نمی‌خواهد غیر آینه باشد. #انسان_ساختگی 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

در جامعه آرمانی صوفیان، ملتی از عاشقان خدا که صوفی و عارفند حضور دارند اما سه مرتبه وجودی از عشق ورزی در عرفان وجود دارد. حبّ الهی که از طرفی حبّ خالق به مخلوق و از دیگر سو حبّ مخلوق به خالق است. حبّ روحانی که خواست عاشق، ایثار نفس جان خویش در راه معشوق است و حبّ طبیعی که عشق شهوانی است و در این عشق، عاشق هدفی جز برآوردن مراد خود ندارد. #نرگس_گلپروری_راد #جرعه_ای_حیرت_از_خم_گلرنگ 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

✨ به گاه دلتنگی بخوان به نام گل سرخ، در صحاری شب، که باغ‌ها همه بیدار و بارور گردند بخوان، دوباره بخوان، تا کبوتران سپید به آشیانه‌ی خونین دوباره برگردند. بخوان به نام گل سرخ، در رواق سکوت، که موج و اوج طنینش ز دشت‌ها گذرد؛ پیام روشن باران، ز بام نیلی شب، که رهگذار نسیمش به هر کرانه برد. ز خشک سال چه ترسی! – که سد بسی بستند: نه در برابر آب، که در برابر نور و در برابر آواز و در برابر شور … در این زمانه عسرت، به شاعران زمان برگ رخصتی دادند که از معاشقه‌ی سرو و قمری و لاله سرودها بسرایند ژرف تر از خواب زلال تر از آب. تو خامشی، که بخواند؟ تو می‌روی، که بماند؟ که بر نهالک بی‌برگ ما ترانه بخواند؟ از این گریوه به دور، در آن کرانه ببین: بهار آمده، از سیم خاردار گذشته. حریق شعله گوگردی بنفشه چه زیباست! هزار آینه جاریست هزار آینه اینک به همسرایی قلب تو می‌تپد با شوق زمین تهی است ز رندان؛ همین تویی تنها! که عاشقانه ترین نغمه را دوباره بخوانی. بخوان به نام گل سرخ و عاشقانه بخوان! حدیث عشق بیان کن بدان زبان که تو دانی #شفیعی_کدکنی #کنج_اهل_دل 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

خدا ﮔﺮ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮ ﺩﺍﺭﺩ ﺯ ﺭﻭی ﻛﺎﺭ آﺩﻣﻬﺎ ﭼﻪ ﺷﺎﺩﻳﻬﺎ ﺧﻮﺭﺩ ﺑﺮﻫﻢ... ﭼﻪ ﺑﺎﺯی ها ﺷﻮﺩ ﺭﺳﻮﺍ... یکی ﺧﻨﺪﺩ ﺯ آﺑﺎﺩی... یکی ﮔﺮﻳﺪ ﺯ ﺑﺮﺑﺎﺩی... یکی ﺍﺯ ﺟﺎﻥ ﻛﻨﺪ ﺷﺎﺩﯼ... یکی ﺍﺯ ﺩﻝ ﻛﻨﺪ ﻏﻮﻏﺎ... ﭼﻪ ﻛﺎﺫﺏ ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﺻﺎﺩﻕ... ﭼﻪ ﺻﺎﺩﻕ ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﻛﺎﺫﺏ... ﭼﻪ ﻋﺎﺑﺪ ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﻓﺎﺳﻖ... ﭼﻪ ﻓﺎﺳﻖ ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﻋﺎﺑﺪ... ﭼﻪ ﺯشتی ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﺭﻧﮕﻴﻦ... ﭼﻪ تلخی ﻫﺎ ﺷﻮﺩ ﺷﻴﺮﻳﻦ... ﭼﻪ ﺑﺎﻻﻫﺎ ﺭﻭﺩ پايين... چه پایین ها رود بالا.... ﻋﺠﺐ ﺻﺒﺮی ﺧﺪﺍ ﺩﺍﺭﺩﻛﻪ ﭘﺮﺩﻩ ﺑﺮ نمی دارد سهراب سپهری 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

آلبوم: منظومه های سمفونیک ، آهنگساز: هوشنگ کامکار، با صدای: علیرضا قربانی، ارسلان کامکار (10:26) #عرس_مولانا #سالروز #آذر #علیرضا_قربانی 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

🔊 فایل صوتی 💬 عشق و آگاهی از نگاه مولوی 🎙ساسان حبیب‌وند 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

کجا باشد بی تو فردایی من و این شبهای دریایی نه آوایی در شب ساحل نه ابری تا گریدم بر دل دلی دارم بی تو سرگردان در او باشد آتشی پنهان چو از این آتش دل بود خندان که به کار او مانده­ام حیران کجا باشد بی تو فردایی من و این شبهای دریایی نه آوایی در شب ساحل که آهنگی خواندم از دل ز داغ این آشنایی­ها، این جدایی­ها بنگر که به جان شعله دارم که تـرا به جهان آشنا دارم مـن تـرا دارم یـار ز گریه چشمم چو دریا شد کسی در من بی تو تنها شد نه آوایی در شب ساحل در این غربی مانده­ام با دل تو در جانم قصه­ها خواندی چو قصه در یاد من ماندی غم عشقت را در صدا دارم ز تو هر شب این ناله­ها دارم تو می­دانی ماجرای من تو می­دانی ای خدای من تو پاکی چون خصلت دریا تو می­دانی غربت دل را کجا باشد بی تو فردایی 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

🌱 صبح آمدہ برخیز ، که خورشید تویی در عالم نا امیدی ، امید تویی در جشن طلوع صبح در باغ وجود آن گل که به روی صبح خندید تویی مولانا 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

همه‌ی ما کسی را داریم که بیشتر از همه دوستش داریم؛ این خوب است بودنش دیدنش اصلا دوست داشتنش حالِ آدم را جا می‌آورد‌؛ ولی بعضی‌هایمان کسی را که نداریم بیشتر از همه دوستش داریم...! این خوب نیست ندیدنش نداشتنش حتی دوست داشتنش درد است... 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

‌درسته؛ به‌‌ مو هم می‌رسه، پاره‌ هم می‌شه ، اما باز گره می‌زنیم ، باز صبر می‌کنیم، باز راه میوفتیم... چون زندگی همینه؛ صبر کن و ادامه بده ! به همین زیبایی👌 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

#محمدرضا_شجریان 🎶 خاطر حزین 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

‌🔈 فایل صوتی 📂 نفوذ کلام در ارتباط با فرزندان 👤 پیرجان ⏱ مدت زمان 14 دقیقه 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

غیر حق باطلست تا دانی عقل از این غافل است تا دانی موج بحریم و عین ما آبست عالمش ساحلست تا دانی هر که عالم نشد به علم رسول به خدا جاهلست تادانی آنکه دانست این سخن به تمام بندهٔ کاملست تا دانی هر تجلی که بر دلت آید از خدا نازل است تا دانی هر که غیر از خداست ای درویش همه بی حاصل است تا دانی کشتهٔ عشق و زنده ام جاوید سیدم قاتل است تا دانی #شاه_نعمت_الله_ولی 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف

‌انسان در چه شرایطی واقعاً بزرگ، شکوهمند والا و متعالی است؟ 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف👇👇👇👇👇

‌انسان در چه شرایطی واقعاً بزرگ، شکوهمند والا و متعالی است؟ 🌺🌻💛🍃🕊💚🌹 @maarefat11 🌸🌸🌸🌸کانال معرفت و خودشناسی گنجینه معارف گمان نمیکنم لازم به گفتن باشد که ثروت یا مقام و منصب، و به طور کلی هیچ عامل برونی نشانۀ بزرگی به معنای واقعی نیست. انسانی که از درون، یعنی ذاتاً و باطناً بزرگ نیست، هیچ چیز برونی نمی تواند به او بزرگی بدهد! دانش بسیار داشتن هم نشانۀ بزرگی نیست! ابزار دانش ذهن است. و آنچه در حیطه ذهن است قشری و سطحی است. عمق ندارد. و چیزی که عمق ندارد، هر قدر هم گسترده باشد، کوچک و بی مایه است. (البته گستردگی ذهنی هم معنای واقعی ندارد) اصولاً دانش و دانستن یک موضوع است؛ و بودن، یک هستی بزرگ بودن، موضوع دیگر است. دانستن سوای بودن است. باری، انسان درگیر به بازی اعتباریات توهمی با جوهر و محتوای بزرگی بیگانه است. بنابراین سؤال این است که وقتی جامعه از یک طرف عامل خود کوچک سازی - یعنی «ملامت» را در ذهن فرد مینشاند و از طرف دیگر و در عين حال «بزرگی» را به عنوان یک ایده آل قابل تجلیل به همان فرد کوچک و حقیر شده - حقیر شده به وسیلۀ شلاق ملامت - عرضه و تبلیغ میکند، منظورش از بزرگی واقعاً چیست؟ انسان هایی که خــود جـوهـر و محتوای بزرگی را ندارند، درک نمیکنند و نمی شناسند چه چیز را به عنوان بزرگی تجلیل می کنند و به فرد عرضه و تبلیغ کنند؛ و او را با احساس حسرت شیفته و مشتاق آن می نمایند؟ والله که چنین بزرگی ای، نه فقط از لحاظ جوهر و معنا، بلکه به ظاهر هم برای خود جامعه وضع روشن و مشخصی ندارد. آیا از نظر جامعه فقر و درویشی نشانۀ بزرگی است، یا ثروت؟ آیا جاه و منصب نشانه بزرگی است یا تواضع و خاکی بودن!؟ آیا سادگی نشانۀ بزرگی است یا زرنگی و پشت هم اندازی؟ در حوزه اعتباریات همه چیز بلاتکلیف و معلق است - هیچ چیز نه واقعاً بزرگ است و نه کوچک! نه خود جامعه میداند آنچه را به عنوان بزرگی به فرد عرضه و تبلیغ می کند چیست، و نه طبیعتاً فرد تصوّرى حتى غير روشن از آن دارد. او فقط همین قدر میداند که آدم حقیری است؛ و برای همیشه هم حقیر باقی می ماند. زیرا به هر کجا برسد و در هر شرایطی که باشد عامل خود تحقیرگری، یعنی ملامت را با خود دارد؛ و در هر تلاش و دستیابی، احساس حسرت و ناتوانی نیز بر حقارت او افزوده می شود و او را در حقارتی مضاعف فرو می برد (حسرت به این جهت که احساسش به او میگوید: «این هم که دردی از تو درمان نکرد»). جامعه، مثل همه زمینه های دیگر، در زمینهٔ تشخص و بزرگی نیز فرد را در سرگردانی و بلاتکلیفی نگه داشته است. فرد از یک طرف رنج حقارتی را تحمل میکند که تو هم خود او (البته از طریق تحميل جامعه) عامل ایجاد آن است؛ از طرف دیگر مدام همین خود توهمی را در معرض تبلیغ نوعی بزرگی و تشخص موهوم میبیند که نمیداند چیست؛ در کجا است. احساس و تصور او فقط این است که الى الدوام حقیر است ـ در حالی که انگار تشخص و بزرگی در یک جایی هست که گیر همه کس آمده - و فقط وی از آن محروم است. این است ریشۀ «خودباختگی»؛ خود را کوچک، ناقابل، مطرود و بی ارزش فرض کردن؛ و همه کس و همه چیز را بزرگتر و متشخص تر از خود دیدن. و پسرجان، به هوش باش، درک کن. توجه کن که تو داری با توهمات خودت از خودت یک موجود کوچک و حقیر می سازی؛ خود را «خودباخته» می کنی؛ و دیگران را به صورت غول هایی از بزرگی، قدرت، ابهّت، تشخص و «اتوریته» میبینی! توجه کن که دیگران نیز وضع مشابه تو را دارند. این توجه به تضعیف خودباختگی تو کمک می کند. توجه کن که اولین و آخرین کلید رهایی از این بازی فاجعه آمیز، خروج از خودباختگی است ـ از طریق گسترش آگاهی نسبت به جنبه های مختلف مسئله، از طریق آگاهی نسبت به این که حقارت و خودباختگی، در وضعیت فعلی تو امری است عمدی و خود خواسته - البته خود خواستگی ای که مصلحت «انطباق» بر تو تحمیل کرده است! (آیا توجه داری که یکی از ابعاد، هدف ها و معانی نماز انفکاک از خودباختگی نسبت به جامعه است؟) انفکاک از سوداگری و سوداگرانی است که کالای مورد معامله آنها وهم و خیال و به عبارت دیگر، درگیری به حقارت و پوچی و آزمندی است؟ نمازگزار در حقیقت از غیر بریده و به یار، به ذات، به فطرت نزدیک شده و متصل به ذات یگانه ـ از طریق خلوت، حضور و نیز احساس وحدت و نیز درک بزرگی و رای هرگونه بزرگی اعتباری - شده است. محمد جعفر مصفا نامه ای به ندیده ام ص 353 و 354 و 355