eitaa logo
علوم و معارف حدیث
1هزار دنبال‌کننده
629 عکس
213 ویدیو
216 فایل
امام رضا: رَحِمَ اَللَّهُ عَبْداً أَحْيَا أَمْرَنَا. رحمت خدا بر کسی که نام و یاد ما را زنده کند. کانال علوم و معارف حدیث، بستری جهت نشر معارف حدیثی اهل‌بیت علیهم‌السلام است. @amirmam
مشاهده در ایتا
دانلود
‏ نام اصلى او «عبد رّبه» نام پدر او، اعين و نام جدّش، سُنسُن بود. از نكات جالب در زندگى او، اين است كه جدّش، كشيشى مسيحى (ايرانى) بوده‏ است. اعين، پنج پسر به نام‏هاى: حمُران، بُكَير، عبد الرحمان، عبد الملك و زُراره داشت‏ كه همگى، اهل علم و فضل و ادب بودند و حتّى بسيارى از فرزندان آنان نيز از عالمان و راويان حديث، به شمار مى‏رفتند. دانشمندترين فرد در اين خانواده، زُراره بوده است. از اين رو، بعدها اين نسل را به خاندان زُراره مى‏شناختند. زراره شاگرد سه امام: امام باقر، امام صادق و امام كاظم (عليهم السلام) بوده است‏. و احادیث فراوانی از این سه امام توسط زراره گزارش شده است به نحوی که کمتر باب فقهی را می توان گشود که در آن حدیثی از زراره وجود نداشته باشد. در آموزه‏هاى روايى شيعه، زُراره، در شمار «حَواريان» امام باقر و امام صادق (عليهماالسلام) معرّفى شده‏ است. از امام صادق (علیه السلام)درباره وی در ضمن حدیثی چنین روایت شده: نُجَباءُ أُمَناءُ اللَّهِ عَلى حَلالِهِ وَحَرامِهِ، لَولا هؤُلاءِ انقَطَعَت آثارُ النُّبُوَّةِ وَاندَرَسَت. برگزيده و امينان خدا بر حلال و حرام او. اگر اينان نبودند، آثار نبوّت قطع مى‏شد و از بين مى‏رفت. @MaarefHadith
؟ ___________________________ ✍️عبدالله یکتا ❗️امام زراره کیست؟ : راوی نام آشنای شیعه که اسمش در تارک حدیث شیعه همیشه می درخشد و در میان صفحات کتب رجالی به مدح و ثنائهای کم نظیر درباره او بر می خوریم. 🔸اما وجود گزارشاتی در رجال کشی پیرامون این شخصیت، سوالاتی را در ذهن خواننده پدید می آورد که مهمترین آنها این سوال است که؛ ▪امام زراره در هنگام مرگ چه کسی بوده است؟ 🔸بر پایه گزارشات رجال کشی{1}، پس از شهادت امام صادق علیه السلام بین اصحاب اختلافی در امامت پیش می آید، که عده ای قائل به امامت عبدالله بن جعفر و عده ای قائل به امامت امام موسی بن جعفر علیهما السلام می شوند. 🔸زراره که بر پایه برخی روایات شکی برای او بوجود آمده بود برای روشن شدن مطلب، فرزند خود عبید را به مدینه می فرستد تا از از حقیقت امر آگاه شود، اما چون می بیند اجل او فرا رسیده و فرزندش هنوز بازنگشته، قرآنی در مقابل خود گرفته و می گوید: خداوندا من آنچه محمد (ص) آورده و آنچه در این کتاب نازل کرده ای را تصدیق می کنم، دین و اعتقاد و امام من آنچیزی است که عبید فرزند من آنرا آورد. و سپس از دنیا می رود. 🔷فارق از ناآگهی این حواری امام صادق و امام باقر علیهما السلام از امام زمان خویش و توجیهاتی که می توان برای آن بیان کرد وجود چند نکته است که در ادامه بدان اشاره می شود. 1-جایگاه و نقش آن دسته از روایاتی که نام ائمه در آنها ذکر شده است؟ 2- روایاتی که به اسامی ائمه اشاره می کنند در نزد راوی سرشناسی چون زراره شناخته شده نبوده؟ 3-معرفی امام بعد خود نزد ائمه و اصحاب خاص ایشان همچون زراره جایگاهی نداشته؟ 4- عدم اطلاع فقیه اصحاب امام صادق از امام زمان خود، سبب نوعی معذوریت برای افراد بی اطلاع نمی شود؟ 📗{1}رجال الكشي - إختيار معرفة الرجال، النص، ص: 153 @MaarefHadith
علوم و معارف حدیث
#امام_زراره_کیست؟ #امام_زمان_زراره #اسامی_ائمه ___________________________ ✍️عبدالله یکتا ❗️امام ز
؟ (2) 🔁در مطالب قبلی کانال مطلبی پیرامون زراره و گزارشات کشی درباره وی بیان گردید و بر پایه این گزارشات نکاتی ذکر شد.[*] ◀️در این‌باره سخنی از مرحوم صدوق در کتاب کمال الدین وجود دارد که مرتبط با بحث مذکور است که در ادامه به سخن ایشان اشاره می شود. صدوق در كتاب خود مي‌نویسد: گويند: اگر خبر دوازده امام درست بود مردم بعد از فوت امام صادق جعفر بن محمد (ع) شك و ترديد در امام بعد نمي‌كردند، تا كار حيرانى بجائى كشد كه؛ جمعى پيرو عبد اللَّه شوند و جمعى پيرو اسماعيل و جمعى از شيعه پس از امتحان عبد اللَّه بن صادق سرگردان شوند و چون او را اهل نديدند از نزد او بيرون آمده و مي‌گفتند كجا رو كنيم بطائفه مرجئه يا قدريه يا حروريه؟ موسى بن جعفر اين سخن را شنيد و فرمود: نه طرف مرجئه برويد و نه قدريه و نه حروريه ولى بسوى من آئيد. اكنون بنگريد خبر دوازده امام از چند راه باطل می‌‏شود؛ ۱- جلوس عبد اللَّه بمسند امامت ۲- رو كردن شيعه به او ۳- سرگردانى شيعه موقع امتحان او ۴- نميدانستند كه امامشان موسى بن جعفر است تا خودش آنها را دعوت كرد و خود را معرفى كرد در بين اين مدت فقيه آنان مُرد و در حالى كه قرآن را روى سينه‌‏اش داشت گفت بار خدايا من بامامت كسى معتقدم كه اين قرآن امامتش را اثبات كند. 🔸پس از آن مرحوم صدوق در جواب آنها می‌گوید: جواب آنها را چنين گوئيم كه همه گفتار شما فريب و ظاهرسازيست براى آنكه ما مدعى نيستيم همه در آن عصر دوازده امام را بنام مي شناختند همانا گفتيم كه رسول خدا (ص) خبر داده كه امامان بعد از او دوازده كند و علماء شيعه اين حديث را با نام ائمه روايت كرده‌‏اند و منكر نيستيم كه در ميان شيعه يكى دو تا يا بيشتر بودند كه اين حديث را نشنيده بودند. 🔸راجع به‌ بن اعين گوئيم جمعى را فرستاد تا خبر امام بعد از حضرت صادق را تحقيق كنند و پيش از آنكه نمايندگان او برگردند وفاتش رسيد و هنوز نص بر امامت موسى بن جعفر را نشنيده بود، بطورى كه يقين حاصل كند و قطع عذر او بشود وقت وفات قرآن را روى سينه‌‏اش گذاشت و گفت بار خدايا من بامامت كسى معتقدم كه اين قرآن امامتش را ثابت كند و آيا شخص فقيه متدين در موقع اختلاف و اشتباه جز كار زرارة را ميكند؟ 🔶بعلاوه، گفته‏‌اند كه امامت موسى بن جعفر را ميدانست ولى پسرش عبيد را فرستاد تا از آن حضرت تحقيق كند كه اجازه دارد اظهار امامت او كند يا دستور دارد و اين قول با فضل بن اعين و مقام معرفت او مناسبتر است‏. ⏪پس از آن مرحوم صدوق روایتی از امام رضا ع درباره زراره نقل می کند: ابراهيم بن محمد همدانى رضي الله عنه گويد بامام رضا(ع) عرض كردم يا ابن رسول اللَّه (ص) بمن خبر ده كه مقام پدرت را مى‌شناخت؟ فرمود آرى گفتم پس چرا پسرش عبيد را فرستاد تا خبر بگيرد كه امام صادق جعفر بن محمد (ع) چه كس را وصى خود كرده؟ فرمود زرارة امامت پدرم را ميدانست و نص پدرش را نسبت باو در دست داشت و همانا پسرش را فرستاد تا از پدرم كسب تكليف كند، كه براى او جائز است را كنار گذارد در اظهار امامت و نص بر او يا نه؟ و چون پسرش دير كرد باو مراجعه شد در اظهار عقيده نسبت بپدرم (موسی بن جعفر) ولى نخواست بى‌‏دستور او اقدامى كند براى رد اين مراجعه قرآن را بلند كرد گفت بار خدايا امام من كسى است كه امامتش در اين قرآن ثبت باشد و فرزند جعفر بن محمد باشد. ⏪ایشان بعد از نقل این خبر می گوید:خبرى هم كه زيديه حجت آورده‌‏اند دلالت ندارد كه عارف بامامت موسى بن جعفر نبود فقط دلالت دارد كه پسرش عبيد را فرستاد خبر بگيرد. 🔶بعلاوه راوى خبرى كه زيديه به آن استدلال كرده‌‏اند است و او نزد مشايخ ما جرح شده .. سعد بن عبد اللَّه گويد نديدم و نشنيدم يك شيعه از تشيع برگردد و ناصبى شود مگر احمد بن هلال‏. [*]https://eitaa.com/MaarefHadith/262 📚كمال الدين و تمام النعمة، ج‏1، ص: 74. @MaarefHadith