eitaa logo
شعر،روضه،سرود،نوحه،زمینه،واحد،شور
3.9هزار دنبال‌کننده
403 عکس
82 ویدیو
715 فایل
این کانال فقط مخصوص سخنرانان ومداحان اهلبیت(ع)میباشدولاغیر. لینک کانال: https://eitaa.com/joinchat/241434681Cd30712864d نظرات،پیشنهادات و انتقادات خویش را درباره ی کانال با آیدی زیر مطرح بفرمایید. AHSy3762
مشاهده در ایتا
دانلود
❁﷽❁ السّلامُ علیک اَیُّهاالعَبد الصّالح یا اباالفضل العباس ─┅═𑁍✿𑁍═┅─ آب در حسرتِ یک بوسه به لبهای تو سوخت شعله زد یادِ حسین و دلِ شیدای تو سوخت تا که نوشیــد فرات از کفِ دستــان تو آب دلش از سوز عطش پر شد و در پای تو سوخت آتـش افتــاد از آن  آب ، به دریـای  فــرات متلاطــم شد و از غیـرت زیبای تو سوخت تا که شـد دست ، قلم ، لـرزه به دستم افتاد قلـم از پای نشست و غــزلم پای تو سوخت ای مُقَـطَّـــع شده اعضـای تنت از تبِ عشق تنِ یک دشت عظیم ازتب اعضای تو سوخت مـادری با قَـــدِ خَـــم ، آمــد و  بالای ســرت عـوضِ اُمّ بَنیـــن ، بر قد و بالای تو سوخت دید ، شَــقُّ القمــرِ علقـمـــه را مـادرِ عشــق عــرقِ شرم تو را دید به سیمای تو سوخت تیـر در چشم تـَرَت روضه مگر می خواند؟ که ز خونِ جگرت ، دیدهٔ بینای تو سوخت با حسیـنِ تو "اَخـا أَدرک أَخـا"یِ تو چه کرد که چنیـن جـان برادر ز تمنــّای تو سوخت شـاه در سـوگ سرت خَـم شد و با آه بر آن إِرباً إِربا شــدنِ  قـامت رعنــای تو سوخت سـرت ای قرص قمـر ! تا به سرِ نیـزه زدند ماه از خجــلتِ آن روی دلارای تو سوخت ردّ دستـــان تو بر دست عَلَــم مانده هنوز غیــرت عالم هستـی ز تماشای توسوخت "کیمیـا" از کَرَمت ، اذن حــرم می خـواهد که میان غزلش در تب سودای تو سوخت ─┅═𑁍✿𑁍═┅─ ✍رقیه سعیدی(کیمیا)
❁﷽❁ السلام علیک یا اباالفضل العباس ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ ماه فــــرو مانـده از جمـــالِ اباالفضل دیده چو رخســارِ بی مثــالِ اباالفضل رُخ  نگشــود آفتاب ، تا که درخشیــد جلوه ای از هیئـت و جــلال اباالفضل قـدّ فلک شـد از آن خمیده ، که دیدست مــاه ترین  اَبــرویِ  هـــلال  اباالفضل سَــرو ترین سَــرو، هـمچنان نرسیدست در قـــد و قامت ، به اعتــدال اباالفضل داده  به او مادرش چــو  شیـــرِ ادب را با  ادب  آرایه شـــد ، خِصــال اباالفضل فرصــت سبـزی ، قلم ، گرفته ،  بگوید از ادب و دســـتِ با  کمـــال اباالفضل کلـکِ خیــالم  هــوایِ  علقـمـــه دارد بُــرد  مـــرا  باز  در خیـــال اباالفضل باز  به  تصــویر می کشیــــد خیــالم جلـــــوه ای از غیـــرتِ زلال اباالفضل غیرت او را ، فرات ، خوب ، سُرودست دشت ، عیان گفته ، وصفِ حال اباالفضل ریخت به هم از همان دَمی که به هم ریخت حالِ حسیـــن از غــم و مَـــلال اباالفضل واژه به واژه غزل شد اشک و فرو ریخت مَشک ، خجــل گشــت در قبـــال اباالفضل زمزمـــه خوانـیِ آب ، روضـــهٔ مَشک است خوانده شد از آن زمان به حــال اباالفضل تا به ابد چشمــه سار و منبــع نور است مــــاهِ جهــانتــابِ بــی زوال  اباالفضل هســـت ، مــدال وفــا به گردن عبـــاس نام حسیــن اســت بر مـِـدال  اباالفضل ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ رقیه سعیدی(کیمیا)
❁﷽❁ ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ به هر جا سر زدم ، اما ندیدم روی زیبایت خوشا آنکس که یک لحظه ، نصیبش شد تماشایت به هر در میزنم شاید ، تو بگشایی به رویم، دَر همه جانها فدای آن ، رُخِ پنهان ِ پیدایت بیا ای یوسف زهرا ، قدم بر چشم ما بگذار به چشمم سُرمه ای باشد ، غبار آن قدمهایت حدیث عاشقی باشد ، نشستن در غم هجران ولی در وصل تو عاشق ، شود مجنون وشیدایت چنین عشقی شده معنا ، فقط در روز عاشورا چه عشقی آفرید آن روز ، عمویِ ماه سیمایت اباالفضلی که دریا شد ، خجل از روی زیبایش ایا باب الحوائج ، ما دخیلِ نام زیبایت ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ ✍رقیه سعیدی(کیمیا)
─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ اگه دلت پر از غمه / دلت گرفته از همه اگه گره به کارته / بیا به اذن فاطمه با یه دل شکسته ای/رو کن به سمت علقمه حرف بزن با کسی که / گره گشای عالَمه بریم سراغ آقایی/ که میر بحر کَرَمه پناه لشکر حسین /صاحب مَشک و عَلَمه باب الحوائجی که شد/ پشت و پناه عالمین قوت قلب زینب و / میر و علمدار حسین تا اینکه راه آب رو/ بستن رو لشکر حسین سخت شد آوردن آب / برا برادر حسین روز دهم آبی نبود / توی تموم خیمه ها واعطشا واعطشا / افتاد میوون بچه ها مشک و رو دوش خود گذاشت/ ساقی طفلان حسین اومد به محضر داداش /بگیره فرمان حسین راهی دریا شده بود / میر وعلمدار جوان حسین و زینب ،روی تَلّ / ایستاده بودن نگران تا اینکه عباس رسید / نشست بر لب فرات دست به زیر آب برد / شروع شد تب فرات مشکشو پر کرد وسپس /دستشو زیر آب برد دستشو پر کرد ولی /قطره ای ازآب نخورد یادش اومد تشنگی و/گریه کودک رباب آب کف دستشو ریخت/ با خجالت به روی آب نهیب زد به آب که / وقتی که تشنه ان همه میخوای که آبروی من/ بره به نزد فاطمه شیر وفا شیر ادب /گرفته از اُمّ بنین تا که بشه فداییِ /حسین زهرا، شَه دین دور شد ازآب فرات /تا بره سمت خیمه ها یه وقتی از پشت کمین /اومد هجوم نیزه ها به تنهایی افتاده بود /میوون چند صد نفر بین اونا کسی نبود /حریف این قرص قمر دیدن توو جنگ تن به تن /حریف عباس نمیشن کمین گرفتن بتونن /دستاشو ازتن بگیرن باضرب شمشیر عدو /دست یَلِ شیر خدا جدا شد ازپیکر او / افتاد رو دشت نینوا مشک و به دندونش گرفت/ زیر بغل زد علمو اما نذاشتن که بره / سقای اهل حرمو تا تیرهای بی امان /به مشک عباس رسید آب زمین ریخت وشد /امید سقا نا امید حال دیگه نه مشکی و/ نه دستی مونده به بدن آب وبه خیمه ببره /تا همه سیراب بشن دیگه علمدار حسین /تنها و بی پناه بود دور و برش یه لشکر از /گرگای روسیاه بود می بارید از دور وبرش /بارون تیر و نیزه ها می زدن ازهر جهتی /برتن او تیر جفا امان از اون لحظه ای که /حرمله زانو زد زمین سه شعبه شد رها وخورد /به چشم ماه بی قرین هرچی تکون داد سرشو /تیر ولی جدانشد بدون دست ،حریف اون / ضربه ی بی هوا نشد توو اوج غربتش زدن /عمود آهنین به سر به یاد غربت حسین /کشید آه پر شرر باصورت افتاد رو زمین /ماه منیر علقمه رسیده بود بالا سرش/ پهلو شکسته فاطمه زدشت پاک علقمه /عطر گل یاس رسید مادر قدخمیده ای /به داد عباس رسید گفت به سقا، پسرم /منتظره برادرت صدا بزن تا برسه /برادرت بالا سرت پیچید صدای یا اَخا /به گوش زینب وحسین رسوند به نهر علقمه /خودش رو شاه عالمین پیکر عباسشو دید /گم شده زیر نیزه ها دو دستای برادرش /شده ز پیکرش جدا یکی یکی روی زمین /دستای عباسشو دید اون دستای بریده رو /به روی صورتش کشید بوسه میزد به دستایی /که می گرفتن علمو چطور به خیمه ببره /این آقای با کَرَمو سر برادر و گذاشت /غریبونه رو زانوها صدای غربت حسین/ پیچید توو دشت کربلا چشماتو واکن اومدم /بالا سرت ،پناه من ای تکیه گاه بچه هام /دلخوشی سپاه من هنوز دارم می سوزم از/ داغ علی اکبرم برادرم ،با رفتنت /شکسته شد این کمرم پاشو نذار خنده کنن /به غربت برادرت الهی من فدای این / زخمای روی پیکرت پاشو دیگه آب نمیخوان /همه میگن عمو بیاد دیگه صدای ناله ی / اصغرم هم در نمیاد چاره کار من تویی /نمونده چاره ای برام الهی طاقتم بده /رفتن همه برادرام با هر اذیتی که بود/ یه حرفی رو زد به حسین برای اولین دفعه / باحیا رو زد به حسین تو رو به جان مادرت / منو نبر سمت حرم که خیلی شرمنده ام از/ لبای خشک اصغر ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ ✍رقیه سعیدی (کیمیا)
❁﷽❁ سبک:ای شمع حرمخانه قوربانون اولوم عباس... ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ ای اهل حرم گئتدی/ (دریایه علمداریم۲) مَشک وعلم اللرده/ (سرلشکروسرداریم۲) دردیمین درمانی باب الحوائج/ قولارون قوربانی باب الحوائج(۲) تئزڱل سوکناریندن/ (دریای کرم قارداش ۲) گؤزلیر یولیوی قیزلار/(امّید حرم قارداش ۲) سنلن صوراعباسیم!/(منده ئولَرَم قارداش ۲) سن پشت و پناهیمسن /(ای یاروفاداریم ۲) دردیمیمین درمانی باب الحوائج /قولارون قوربانی باب الحوائج(۲) عباسیم علمداریم /(سلطان وفا اولدی۲) آخر سو کنارینده( لب تشنه فدا اولدی۲) قول دؤشدی عَلم یاتدی(آماج بلا اولدی۲) سَسلندی اَخا اَدرِک /(غیرتلی سپهداریم۲) دردیمین درمانی باب الحوائج/ قولارون قوربانی باب الحوائج(۲) ڱلدیم یارالی قارداش/(آرام دیلیم قارداش۲) یاتمابئله آسوده/(دورسیندی بئلیم قارداش۲) دورگؤرئوزؤلؤب چاره م/(ای آرخام ائلیم قارداش ۲) دردیمین درمانی باب الحوائج / قولارون قوربانی باب الحوائج(۲) ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ ✍رقیه سعیدی(کیمیا)
:به سمت گودال از خیمه دویدم من... ─‌‎‌‌‌‌‌‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅ ❃༅࿇༅❃ ༅࿇༅═‎‌‌‌‌‌‌─‌ مــاه بنـــی هـاشـــم دوباره سقـــا شد مشک و علم بر دوش ، راهیِ دریا شد مسیـــر سقـــا بود از دلِ نخلستـــان پیش فرات آمد ساقی لب عطشــان وای از دل سقــا (۴) ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ تا چشمــای عبــاس به روی آب افتاد فـــراتِ بیچــــاره در تب و تاب افتاد مشک و پر از آب کرد شیرِ علی صولت موجِ خروشان شد فرات از این هیبت وای از دل سقــا (۴) ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ به لب نزد حتی قطــره ای از اون آب به یــاد طفــلان و تشنــگــــیِ  ارباب آب و به دریا ریخت ، تشنه ترین دریا غرق خجـــالت شد فراتِ این صحـــرا وای از دل سقــا (۴) ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ تو راه برگشتــن ، علقمــه غوغـا شد ســــاقیِ آب آور ، اسیـــرِ اعـــدا شد کمین گشود از کین ، دشمن سنگین دل به دست سقــا زد ضــربت نا غــافل امان از این غـــربت (۴) ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ فدا شد از غیرت ، کوه وفا ، عباس شــد اِربـاً اِربــا در راه خدا ، عباس سه شعبه شد سهم چشم ابو فاضل ضربهٔ سر خورد از  عمود نا غافل ساقـــیِ دریای کـــرم زمیــن افتاد میـــر و علمـــدارِ حرم زمیـن افتاد امان از این غـــربت (۴) ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ برای احوالـــش علقمـــه شد فریاد مقطـــع الاعضــا نالهٔ غــم سر داد عطر گل یاس از علقمــه پیدا شد صدای زیبــای فاطمــه پیـــدا شد دست علم گیرش به روی صحرا بود سرش به دامان حضرت زهرا بود غریب مـــادر وای (۴) ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ به اذن مادر گفت اَدرِک اخا ، عباس علقمــــه را پر کرد نوای  یا عبــاس "اِنکَسَـــرَ ظَهـــری" بر لب ثاراللــه امـان ز غمهــــــای زینبِ ثار اللـــه امان از این غـــربت (۴) ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ ✍رقیه سعیدی(کیمیا)
❁﷽❁ ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ ای قبله ی حاجات و سلطان وفا عباس دریای کرم سَنسَن، ای روح دعا عباس ای ماه بنی هاشم ، خورشیدلقا عباس ای ساقی طفلان شاه شهدا عباس عباس ابوفاضل(۲) تاگؤردی ابوفاضل ،عطشاندی علی اصغر تِئز عزم فرات اِئتدی ،با اذن شَه بی سر تا راهیِ نخلستان اُولدی اُ مَه اَنور اَیلَشدی فرات اؤستَه ،مَشکیلَه یل حیدر مهمان فرات اولدی اول کان وفا عباس عباس ابوفاضل(۲) چون گۏردی سویی سقا،اصغر یادینا دؤشدی دُولدورودی اَلین ،اما،لب لَر یادینا دؤشدی سو خاطیرینَه آغلار گؤزلَر یادینا دؤشدی تؤکدی سویی سو اؤستَه ،مادر یادینا دؤشدی سو ایچماقا بیر لحظه اولمادی رضا عباس عباس ابوفاضل(۲) یُول باشلادی نهر اؤستَن،تاعزم خیام اِئتدی لشکر یُولونی کَسدی، بیرتازه قیام اِئتدی غیرتلَه،وفا رسمین،میداندا تمام اِئتدی آتدان یِئرَه چون دؤشدی زهرایَه سلام اِئتدی اوخلار دَمینَه اولدی آماج بلا عباس عباس ابوفاضل(۲) بو عرصه ی میداندا،قُول دؤشدی،عَلَم یاتدی اُوخ دَیدی سو مَشکینَه،دریای کَرم یاتدی تا دَیدی عمود،آهن،سقای حرم یاتدی بوماتم عظمادن،شرم اِئتدی،قلم یاتدی قان آغلادی دفتر ده،با ناله ی یاعباس عباس ابوفاضل(۲) زهرا دیزینین اؤستَه آلدی یارالی باشین سیلدی یارالی گؤزدَن قانَه قاریشان یاشین آغلاتدی بوماتملَن کرب وبلا داغ داشین فرمایش اِئدیب مادر،تِئز سَسلَدی قارداشین سَسلندی اَخا اَدرِک اُول کان حیا عباس عباس ابوفاضل(۲) ای غم گونی غمخواریم عباسیم اَمان گلدیم سرلشکر وسرداریم احوالی یامان گلدیم آلدیم سَسیوی قارداش اُلدوم نگران گلدیم بیلدیم باشیوین اؤسته زهرادی آنان گلدیم قربانیِ مظلومِ بو قانلی مِنا عباس عباس ابوفاضل(۲) سَسلندون اَخااَدرک،تؤکدیم یؤزه گؤزیاشی یاندیردی سَنون داغون،هم تُپراقی ،داغ داشی تاگؤردی گؤزیم قارداش،اُول پارچالانان باشی چوخ مشکل اُولار قارداش،اَلدَن وِئرَه قاراداشی دور خسته جانیم قارداش،جانیوه فدا عباس عباس ابوفاضل(۲) یاس عطری گَلور بوردان،زهرا سَنَه مهماندی گؤزلور یُولیوی زینب،دلخون و پریشاندی سو ایسته میر اطفالیم ، قیزلار سَنه گریاندی ای ماه بنی هاشم جانیم سَنه قورباندی یالقوز منی میداندا ،سَن اِئتمَه رها عباس عباس ابوفاضل(۲) یاتما بِئلَه آسوده،دور سیندی بِئلیم قارداش هم پشت و پناهیم سن ، هم آرخام اِلیم قارداش آچ گؤزلَریوی بیر دَم ،یاتما گؤزَلیم قارداش دنیای شجاعت ده ،ضرب المثلیم قارداش دور قویما گؤلَه دشمن ،قارداشیوه یاعباس عباس ابوفاضل(۲) ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ ✍رقیه سعیدی(کیمیا)
❁﷽❁ هرگؤلؤن بیرعطری وار،اما گؤل یاس آیری دور عاشقین قلبینده کی دریای احساس آیری دور هرداشین وارقیمتی ،اما ابالفضل عشقینه گؤزیاشی قیمتلی دورچون اشک الماس آیری دور دین یولوندا گرچه واردی چوخلی پرچم ساخلیان رسم پرچم ساخلاماقدا ،دست عباس آیری دور ✍رقیه سعیدی(کیمیا)
❁﷽❁ احوالات امام حسین ع بربالین حضرت عباس ع(ترکی) ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ دوراباالفضلیم اویان سیندی بِئلیم جان قارداشیم چاره م اَلدَن گِئتدی ای هر درده درمان قاداشیم پاره پاره سَپدیلَر گؤل جسمیوی تپراقلارا آیه آیه پخش اولان آیات قرآن قارداشیم ای دلاور ای اباالفضــل شیر حیدر ای اباالفضل ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ گؤزلرون آچ ای منیم لب تشنه سرداریم اویان غم گؤنؤنده ای منیم غیرتلی غمخواریم اویان قُویما گؤلسؤنلر منه میدان دا یالقوز قالمیشام رحم اِئلَه گؤز یاشیمه یار وفاداریم اویان ای دلاور ای اباالفــضل شیر حیدر ای اباالفضل ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─ ✍‌رقیه سعیدی(کیمیا)
❁﷽❁ :به تماشابیا ای پسر فاطمه... یا امام زمان شیعه ده احساسه باخ... ┈••✾••🏴✾🏴••✾••┈ (بنـــــــد فارســــــــی):👇 یا ابوفاضــل ای ســـاقی دشـت بلا یلِ امّ البنیـــن ، ای پســــر مرتضـــا ای پنــاه حسین ای سپاه حسین یا اباالفضل (۴) ای که قطع الیمین به دست اعدا شدی بیـن نامــردمان ، تو اربــاً اربــا شدی ای علمــدار من تشنه سردار من یا اباالفضل (۴) تا صـــدای أخــا أدرِکَـت آمد به گوش با نوای تو خون در رگم آمد به جوش تا که دیدم دو دست پشتم از غم شکست یا اباالفضل (۴) علقمـــه پر شد از عطــر گل یاسمـن اِرباً اِربا شــــده پیکـــر عبـــاس من آمـده علقمــــه مادرم فاطمـــه یا اباالفضل (۴) پشتم از داغ تو شکسته سردار من بعدِ تو چـاره ای نمـانده در کار من ای امیـــر کــــرم خیز و برگیر علم یا اباالفضل (۴) ┈••✾••🏴✾🏴••✾••┈ (بنـــــــد ترکـــــــــی):👇 یارالی قارداشیــم تشنه علمــدار اویان چاره قیــل دردیمه ، یار وفــادار اویان ای عــزیز خدا سَنَه جانیم فدا یا اباالفضل (۴) گؤزون آچ گؤر نِجَه دوره می دشمن آلیب قُـوللارون یاره ســی قلبیمــه آتش سالیب دور علم دؤشمه سین دشمنون گؤلمــه سین یا اباالفضل (۴) آلتــی آیلیــق بالام خاطـرینــه دور گِدَک تلّین اؤستَن باخور زینبـیم آغلــور گِدَک یاوریم ، یُولـداشیـــم وای جوان قارداشیم یا اباالفضل (۴) بِئلَه آســـوده سن یاتمـا رقیـــه م جانی سَسلَنیر خیمه ده پس عمو عباس هانی تکیــه گاه حــرم میر مَشک و علم یا اباالفضل (۴) ┈••✾••🏴✾🏴••✾••┈ ✍رقیه سعیدی(کیمیا)
‏«السلام علیک یا اباالفضل العباس» ایثــار ، شـد مدیونِ دستـانِ اباالفضــل جـام وفــا پر شــــد زپیمــانِ ابا الفضل حـق داشت دریا ، موج بر ساحل بکوبد چون دید اقیــانوسِ ایمـــانِ اباالفضـل ✍رقیه سعیدی(کیمیا)
❁﷽ سبک:صل الله علیک یافاطمه(تسبیحات) ─‌═‎‌‌‌‌‌‌༅࿇༅❃༅࿇༅═‎─‌ برلب دارم ذکــر نام تو ابوفاضـــل اسم تو زینت هر محفل عشقت حک شده توو جان و دل الله اکبر سقـــای حــــرم الله اکــــبر ارباب کــــرم تومشکل گشای دردای منی الله اکبــــرســایه ســـرم ســـقای حـــرم ابوفاضل دریای کــرم ابوفاضل(۲) آب فرات شــرمنده شد از لبای تو افتاده به زیــــر پای تو می سوزه برا غمــای تو سبحان الله از ایـن همه وفا سبحان الله ازلحظه ی وداع سبحان الله از مشـک پاره و آه ازاون سه شعبه ای که شدرها ســـقای حـــرم ابوفاضل دریای کــرم ابوفاضل(۲) دستای تو یادگار حـیــــــــدره آقا توو  دســــتای مادره آقا بهــــر روز محشــــره آقا ای سلطـان باوفا یاعباس اقای گـره گــــشا یاعباس توالگوی غیرت واحساسی ای آقای با حـــیا یاعباس ســـقای حـــرم ابوفاضل دریای کــرم ابوفاضل(۲) نهر علقم دنیای قشـنگ احســـاسه رد پایـــی از گل یاســــه مـــادر بالا ســــر  عباسه الحمــدلله مـــاه علقمــه داره سر بر زانوی فاطمه الحمـدلله  دشـــت کربلا قـــدمـگاه بانوی عــالمه سقــای حـــرم ابوفاضل دریای کرم ابوفاضل(۲) ✍رقیه سعیدی(کیمیا)
عـزیز حـرم ، امیـر لشکـرم ببین قد خم و ، دو دیده ی ترم —---------— تیغ قشنگ تو،حمله و جنگ تو همچو پهلوان خیبر(3) —------- ساقی و سرداری، میر و علمداری تو مه روی زمینی تو گل ام بنینی(2) —------- شنیدم اما من،فتادم از پا من تا که گفتی ای برادر(3) —------- عشق و صفایی تو، کل وفایی تو عبد صالح خدایی حیدر کرب و بلایی(2) —------- به جان گلگونت،قسم بر این خونت تو شفیع محشر هستی(3) —------- سرور و مولایی،عزیز زهرایی به حرم تو نور عینی کاشف کرب حسینی(2) یوسف حق پرست اشتهاردی
بی سر و سامان توام همه جا ای پسر فاطمه نام علمدار تو شد همه شب بر لب ما زمزمه دل شده بین الحرمین به هوای گل در علقمه جان جهان فدای سردار تو فدای با وفا علمدار تو یـا حسین یـا حسین(2) در به در کـوی توام نظری ای گل زهرا حسین نمـی روم جـای دگر به خدا از در مولا حسین وجود من صفا گرفت همه جا ز کودکی با حسین دو چشم من دو چشمه ی زمزم است مدال من پیرهن ماتم است یـا حسین یـا حسین(2) کعبـه حـاجات همـه پسـرِ حضـرت ام البنین ساقـی طفلان حـرم شده در علقمه نقش زمین خیمه پریشان شده و دل طفلان همه گشته غمین چه آمده بر سر سردار تو هم علم افتاد و علمدار تو یـا حسین یـا حسین(2) علقمه غوغا شده و کودکان بی تب و تابند همه موج مزن آب فرات لاله ها تشنه ی آبند همه غنچه و گل های حرم لب خشکند و کبابند همه عمو فتاده وادی علقمه آمده بالای سرش فاطمه یـا حسین یـا حسین(2) یوسف حق پرست اشتهاردی(غریب)
نفر نفر به تنت تیغ و تیر و نیزه زدند تو را به نیزه،حرم را به چشم هرزه زدند سپاه غارتیان سمت خیمه راه افتاد حرم بدون تو در چنگ یک سپاه افتاد بدون تو چه پریشان حجاب ها می سوخت به یاد زخم لبت قلب آب ها می سوخت کجا روم که تنت را ز خاطرم ببرم خدا کند که نبینی چه آمده به سرم تو را به نیزه کشیدند زیر تیغ در گودال تنت به کینه دریدند زیر تیغ در گودال حرم که سوخت دلم پابه پای طفلان سوخت برای هرم دل من دل بیابان سوخت چگونه بگذرم از این گلوی صد چاکت چه رد پای زیادی ست مانده بر خاکت سری به نیزه بلند است عصر عاشورا زبان مرثیه بند است عصر عاشورا
مرثیه عاشورایی بدنت در همه ی دشت پراکنده شده آفتاب از تن زخمی تو شرمنده شده خسته ام تاب و توانم بده ای گم شده ام تو خودت راه نشانم بده ای گم شده ای تن ریخته بر خاک سرت را بردند به کجا ای تن صد چاک سرت را بردند چقدر بر بدنت جای رد پا مانده چقدر نیزه شکسته به تنت جا مانده خواستم از بدنت بوسه بگیرم که نشد خواستم از غمت این گوشه بمیرم که نشد سر درآورده تنت نیزه به نیزه در دشت قسمتی از گل پرپر شده اینجا برگشت تو کجا رفته ای ای دشت پر از عطر تنت نیزه ها پر شده از حال و هوای بدنت
می سوخت زیر نور تن زخم دیده اش تاراج گشته پیکر نیزه چشیده اش جاری ست رود سرخ هنوز از گلوی او رد گشته یک سپاه یکایک ز روی او بر پهلویش سیاهی یک چکمه مانده است بر جای جای پیکر او صدمه مانده است خالی ست جای سر، به روی این بدن چرا؟ مانده است روی خاک، تنش بی کفن چرا؟ یعنی کدام نیزه سرش را ربوده است قربانی ِ کدام گناهِ نبوده است؟ پس آن عقیق سرخ سلیمانی اش چه شد؟ با ساربان بگو که مسلمانی اش چه شد؟ بیش از هزار شعله ی زخم است بر تنش رد های بوسه مانده به رگ های گردنش از نعل های تازه تنش بی نصیب نیست این پیکر مقطع الاعضا عجیب نیست؟ تا که سرش به نیزه ی دشمن سوار شد دیگر حریم خیمه به غارت دچار شد نامحرمان دویده به دنبال خیمه ها نزدیک می شوند به خلخال خیمه ها غیرت نمانده است به مردان این دیار با بچه ها بگو که علیکُنَ بالفرار
امشب برای گریه زمان کم میاوریم در مقتل تو کاش که جان کم نیاوریم امشب مسیر روضه به مقتل رسیده است اشک خدا به صفحه ی مقتل چکیده است کار غریب روضه به گودال می کشد ما را برای روضه به دنبال می کشد امشب چقدر غم زده در راهی ای حسین از خوار پشت خیمه چه میخواهی ای حسین با زینبت ز مجلس نامحرمان نگو از شمرها و حرمله ها و سنان نگو فردا بگو که از سر تو خون نمی چکد از بند بند پیکر تو خون نمی چکد پای سنان بگو به حرم وا نمی شود هرگز سرت به نیزه هویدا نمی شود فردا سرت بگو که ز جسم تو دور نیست با من بگو که جای سرت در تنور نیست امشب که با تو حال دلم خوب می شود فردا غروب بی تو در آشوب می شود فردا کسی به نیزه زمین می زند تو را مانند روز کوچه کمین می زند تو را
امشب ای آفتاب من با من بگو از لحظه های فردایت کاش جان مرا هم ای جانم بگذاری برای فردایت آسمان منی و می دانی می خورم من زمین اگر بروی من نبینم که ماه زندگی ام بر روی نیزه ها به سر بروی بگو ای همسفر که بعد تو و ابوفاضل کفیل زینب کیست امشب ای شاه تشنه در صحرا این همه خوار کندنت از چیست تو نباشی که می‌برد زین دشت دختران نحیف قافله را ابوفاضل اگر نباشد من چه کنم زجرهای حرمله را من به معجر به چادر طفلان به علی عمری است حساسم حرم و غارتش نگو حتمی ست مگر آنکه نباشد عباسم سفر ما نگو که پایانش ختم خواهد شود بر این گودال سوره ی فجر من ز مرکب ها آیه های تنت شود پامال؟ با من از شیرخواره می گویی قلبم از غربت تو میگیرد بشنود از سه شعبه گر که رباب همین امشب ز غصه می میرد زینب از کودکی حسین جانم بی تو یک روز هم نرفته سفر تا مرا شمر ساربان نشده حرمت را خودت بیا و ببر
لطفا حق روضه ادا شود شد هوا لاله گون گودالِ غرق خون هاتف میگه انا الیه راجعون مادر و با لبِ پر خون صدا نزن دارم میبینم من پس دست و پا نزن جسمت پر از جراحته قتله گاهت قیامته خولی دور و برِ سرت راحت مشغول غارته ۲ سه ساعته که شمر مشغوله توو گودال از بس تو رو چرخوند تنت شده پامال تنت توو دست شمر سرت به دست سنان سرت رو با نیزه بدجور شکسته سنان رو خوارا می کشیدنت با سنگِ تیز شکستنت حتی پیرْ مردای خبیث با نوک عصا زدنت ۳ صداشو برد بالا این دم آخری چقد این لحظه ها شبیه مادری با صبر و حوصله خون سرد و بی حیا دوازده ضربه زد به سرت از قفا سری به نیزه اومده تنت به زیر لگده حالا بعد از تو شمر پست خواهرت زینب و زده
327.9K
به این سبک خوانده میشود☝️☝️☝️
یا صاحب الزمان هر گروه هر جور خوشش اومد زد سنگ می باره روی تنت بی حد نیزه ها هی به سمت تو اومد چند باری پیکرت تو خون غلتید دستاشو توو موی سرت پیچید جلو چشام تنت ز هم پاشید چشات ز تشنگی نمی دیدند شمشیرا رو تن تو چرخیدند اونقد زدن که خسته گردیدند نامحرما طناب می آوردن جلو سکینه ات شراب خوردن چه وضعی ما رو اسیری بردن رحمی ندارن آتیش اندازا چه کار کنم با گوشواره بازا خون جگرم از ساز و آوازا بی تو برای من سفر سخته با شمر بد دهن سفر سخته با کوفتگی تن سفر سخته
98.1K
به این سبک خوانده میشود☝️☝️☝️