بازتاب تجمع نمادین مادران و کودکان برای حمایت از مردم مظلوم غزه، در سایت خبرگزاری تسنیم. گزارش کامل در لینک زیر: https://www.tasnimnews.com/fa/news/1402/12/21/3053302/تجمع-مادران-و-کودکان-تهرانی-مقابل-دفتر-حفاظت-از-منافع-مصر #تجمع_حمایت‌_از_غزه #مثل‌_صخره_مثل‌_کوه #دفتر_مصر #مدارمادران‌انقلابی *"مادرانه"* * [وب‌گاه](www.madaremadari.ir) | [بله](ble.ir/madaremadary) | [ایتا](eitaa.ir/madaremadary) *

به امید برداشتن گامی که ظهور را نزدیک کند، در اولین جمعه از ماه رمضان و در اقتدا به مولا امیرالمومنین (ع) که یار مظلومان بودند، *تجمع اعلام همبستگی با مادران و کودکان غزه* جمعه ۲۵ اسفند ساعت ۱۰ صبح گلزار شهدای بین المللی *کرمان* در جوار مزار شهید القدس حاج قاسم سلیمانی. #مادرانه_کرمان #تجمع_حمایت‌_از_غزه #مثل‌_صخره_مثل‌_کوه #مدارمادران‌انقلابی *"مادرانه"* * [وب‌گاه](www.madaremadari.ir) | [بله](ble.ir/madaremadary) | [ایتا](eitaa.ir/madaremadary) *

چرا؟چرا؟چرا؟ اسم یک داستان است که چند سال پیش، برای بچه‌ها توی مصلی کرمان و زیر نگاه حاج قاسم که از قاب بنر بزرگ به ما چشم دوخته بود خواندیم. قصه درختی که پرنده‌های زیادی داشت و از جمله دارکوبی زورگو که بقیه پرنده‌ها از نوک تیزش می‌ترسیدند و هرچه می‌گفت فقط جواب می‌دادند: چشم. حتی اگر زور می‌گفت. تا این که بلبلی پیدا شد و در جواب دستورهای زور دارکوب بجای چشم، گفت: *چرا؟* . و بعد از آن، طوفان چراها بود که از طرف پرنده‌ها به سمت دارکوب، روانه شد. داروکوب زورگوی قصه هم عقب نشست و از درخت، فرار کرد. سال‌ها پیش بود که امام خمینی(ره) وقتی علم انقلاب اسلامی ایران را بلند می‌کرد یک چرای بلند گفت که طنینش تا امروز هم توی درخت دنیا پیچیده و خواب دارکوب‌های زورگو را آشفته کرده. و امسال تعداد پرنده‌هایی که می‌پرسند چرا، بیشتر شده. امسال که اوج جنایت‌های رژیم کودک‌کش اسرائیل، قلب دنیا را بدجوری دردآورده است. شهرهای کشورهای مختلف، شده جایی برای راهپیمایی اعتراضی. کاری که سال‌ها روز قدس، با زبان روزه انجامش دادیم در این چهل و چند سال. از زمانی که طوفان الاقصی و پاسخ ناجوانمردانه رژیم اسرائیل به آن آغاز شده خیلی‌ها در دنیا بی‌تاب شده‌اند. ما مادرها اما جور دیگری بی‌تاب شده‌ایم. ما مادرها، این روزها وقت در آغوش گرفتن نوزادان‌مان، تماشای قد کشیدن بچه‌های‌مان، خنده و بازی‌شان، مدرسه فرستادن‌شان و... انگار عذاب وجدان داریم. دل‌مان یک‌سره می‌رود پی دل مادران در غزه که هر روز کودکی و نوزادی از میان‌شان با موشک‌ها و بمب‌های اسرائیل از آعوش‌شان پر می‌کشند. این روزها اما داغ‌مان تازه‌تر است. خبر شنیدن شهادت در اثر گرسنگی و بی شیر ماندن نوزادها. چشم‌های‌مان را تر کرده و مشت‌های‌مان را از خشم، در هم گره کرده. همین طور که برای خانواده و بچه‌های‌مان، افطار و سحر آماده می‌کنیم با خود می‌گوییم کاش می‌شد یک بشقاب برای بچه‌های غزه می‌گذاشتیم کنار. اما چه کنیم. در حصارند، در بزرگترین زندان روباز دنیا گرفتارند. اما توان نشستن و کاری نکردن هم نداشتیم. این بود که فکرهای‌مان را ریختیم روی هم تا مقدمات برگزاری یک تجمع مادر و کودک را فراهم کنیم. صبح روز جمعه ۲۵ اسفند همه بچه به بغل، از نوزاد شیرخواره تا دبستانی خودمان را از گوشه گوشه‌ی شهر کرمان رساندیم زیر نگاه حاج قاسم که از کاشی کاری بالای مزارش به ما لبخند می‌زد. دست‌مان اما خالی نبود. قنداقه‌هایی کفن پیچ شده دست‌مان بود از عروسک‌های بچه‌های‌مان. همان‌هایی که واقعی هم نبود اما وقت پیچیدن کفن‌های‌شان، دست و دل‌مان لرزید. گذاشتیم شان بین مزار شهدا و پلاکاردهای‌مان را دستمان گرفتیم با شعارهایی که یکی از مادرهای باردار پا به ماه نوشته بود. بیانیه را هم او نوشته بود. خودش نبود اما وقتی طنین کلماتش در گلزار شهدا به دو زبان انگلیسی و فارسی پیچید انگار در تجمع‌مان حاضر بود. مردم حاضر در گلزار با دیدن قنداقه‌های نمادین نوزادان شهید غزه اشک در چشم‌شان نشست و همراه‌مان شعار دادند و برای نابودی اسرائیل دعا کردند. کنار مهدیه مسجد صاحب الزمان کرمان دعا کردیم برای ظهور. شاید ما مادرها نتوانستیم سلاح به دست بگیریم و خودمان را برسانیم غزه اما خودمان و بچه‌های‌مان، پرنده‌هایی بودیم که بلند و رسا از کنار شهیدالقدس گفتیم *چرا؟* . چرا کودکان بی‌گناه را می‌کشید؟ چرا نسل‌کشی می‌کنید؟ چرا سازمان‌های بین‌المللی، کاری برای پایان دادن به این جنایت نمی‌کنند؟ چرا حاکمان عرب، غیرت به خرج نمی‌دهند؟ چرا آمریکا و انگلیس و بقیه مستکبران، دست از حمایت این رژیم برنمی‌دارند؟ چراهایی گفتیم به این امید که بپیوندد به چراهای بقیه پرنده‌ها در درخت دنیای‌مان و روزی دارکوب زورگو را فراری دهیم. به امید ظهور صاحب الزمان که اگر حتی روز ظهورش، عمرمان به دنیا نباشد، اما سربازانی پرورش داده‌ایم که هم‌پایش بجنگند. همان بچه‌هایی که امروز یکصدا فریاد زدند: خیبر خیبر یا صهیون، جیش محمد قادمون... 🖊زهره علوی راد #مادرانه_کرمان #مثل‌_صخره_مثل‌_کوه #تجمع_حمایت‌_از_غزه #مدارمادران‌انقلابی *"مادرانه"* * [وب‌گاه](www.madaremadari.ir) | [بله](ble.ir/madaremadary) | [ایتا](eitaa.ir/madaremadary) *

✓ ضرورت مواظبت از انحراف و پسرفت جامعه بنده و جنابعالی هم که امروز در دوران حرکت و نَشو جدید اسلام و حیات دوباره‌ی اسلام زندگی می‌کنیم، باید حواس‌مان جمع باشد که به این بلا دچار نشویم؛ این بلا برای ما هم هست. فضیلت یک عده انسان به عبادت خدا است. وقتی که خدا را عبادت کردند، خدای متعال از آنها سستی را، حزن را، عقب‌ماندگی را، ذلّت را می‌گیرد؛ اگر از عبودیّت خدا دست برداشتند، اگر در دام گناه افتادند، اگر همان غلطی را که دیگران می‌کردند، آنها هم کردند، دیگر مورد لطف خدا قرار نمی‌گیرند، سستی و غم و ذلّت و بدبختی به سراغ آنها هم خواهد آمد. نبایستی خیال کنیم که ولو مجاهدت نکنیم، ولو با نَفْس‌مان مبارزه نکنیم، ولو در خط اسلام و انقلاب نمانیم، ولو ملّت ما آن فداکاری را از دست بدهد، در عین حال ما همان بندگان خوب خدا خواهیم بود و همان ملّت برجسته‌ای که انقلاب آن برجستگی را به ما داد باقی خواهیم ماند؛ ابداً. *یک ملّت می‌تواند قرن‌ها و تا آخر دنیا مورد لطف پروردگار باقی بماند و ملّت برگزیده و نمونه باشد و ملّت‌های دیگر را به طرف خود جلب کند، مشروط بر اینکه عبودیّت خدا را برای خودش همواره نگه بدارد،* و اِلّا اگر عبودیّت خدا از دست رفت، دیگر هیچ‌یک از این ارزش‌ها باقی نخواهد ماند. اشتباه یهود این بود که این را نمی‌فهمیدند. اینها می‌گفتند که ما بچه‌های خدا هستیم، ما دوستان خدا هستیم؛ در حالی که آن نقطه و مرکز اساسی «یعنی آن ایمان و توجه و اطاعت و عبودیّت» که نزدیکی آنها به خدا را به وجود آورده بود، از دست داده بودند. #تفسیر_سوره_جمعه #یک_برش_از_کتاب #کتاب_ماه_مادرانه #مدارمادران‌انقلابی *"مادرانه"* * [وب‌گاه](www.madaremadari.ir) | [بله](ble.ir/madaremadary) | [ایتا](eitaa.ir/madaremadary)*

فیلم *تجمع اعلام همبستگی با مادران و کودکان غزه* در جوار مزار شهید القدس، حاج قاسم سلیمانی. #مادرانه_کرمان #تجمع_حمایت‌_از_غزه #مثل‌_صخره_مثل‌_کوه #مدارمادران‌انقلابی *"مادرانه"* * [وب‌گاه](www.madaremadari.ir) | [بله](ble.ir/madaremadary) | [ایتا](eitaa.ir/madaremadary) *

دنیای عجیبی شده... فیلم *تجمع اعلام همبستگی با مادران و کودکان غزه* در جوار مزار شهید القدس، حاج قاسم سلیمانی. #مادرانه_کرمان #تجمع_حمایت‌_از_غزه #مثل‌_صخره_مثل‌_کوه #مدارمادران‌انقلابی *"مادرانه"* * [وب‌گاه](www.madaremadari.ir) | [بله](ble.ir/madaremadary) | [ایتا](eitaa.ir/madaremadary) *

*#قلم‌زنان* *شماره اول، روایت رمضان* یازده ماه سال، توی تُنگیم و اغلب به همین چند مشت آبی که در آن محبوسیم، قانعیم. گاهگدار در رویای نیمه‌شب یا استیصال میانه روز، دلمان هوای دریا می‌کند. دریایی که فقط یک ماه در سال، راه به آن می‌یابیم. بقیه روزها و شب‌ها، کسی راهمان برای پیوستن به دریا را نبسته اما کسی هم دو دستی به آن آبی بی‌کرانه هل‌مان نمی‌دهد. این چنین است که ما، دل خوش می‌کنیم به همان تُنگِ تَنگ‌مان و حتی باورمان می‌شود که عالم، همه‌اش همین‌قدر است. *این مجله، حاصل قلم زدن مادرانی است که تلاش کرده‌اند گوشه‌ای از تجربه حضورشان در دریا را برای دیگران نقل کنند. دریایی که هر سال رمضان، راه ورودی به آن گسترده می‌شود تا با بار عامی که در این درگه می‌دهند، قلب‌های کوچک ما ماهی‌های تُنگ‌نشین، اهلیِ دریا شود.* زیستن در هوای شهرالله رمضان، زن و مرد و پیر و جوان نمی‌شناسد، هر کسی اگر حاضر باشد چند صباحی از تُنگش دور شود، می‌تواند یک ماه ساکن ماه خدا گردد. اما در روایت این حضور، زاویه دیدهای مختلف، هر کدام لطف منحصر به خود را دارند که سهم ما در این اولین شماره از مجله قلم‌زنان، تماشای جولان در این دریا از زاویه نگاه عده‌ای مادر است. *مادری پیوند ویژه‌ای با ربوبیت دارد و این چنین است که زاویه نگاه مادرانه می‌تواند نورافکن روی ظرایفی از زندگی در رمضان بیندازد که نظاره کردن آنها، حسن و خیر و رشد مخصوص به خود را به ارمغان می‌آورد.* مادرانی که در این اوراق راوی پرده‌ای از سفرهای رمضانی‌شان هستند، همه مدتی است در یک حلقه حول آرمانی مشترک گرد آمده‌اند و مشق نوشتن می‌کنند. این حلقه رفاقتی، ذیل مجموعه مردم‌نهاد *«مدار مادران انقلابی» (مادرانه)* قرار دارد. مجموعه‌ای که می‌کوشد زنان در همه ساحات وجودی‌شان به رشد و بالندگی برسند و کنشگران اجتماعی فعال و پویایی باشند که در راستای تحقق اهداف انقلاب اسلامی، گام های پیوسته و استواری، هرچند کوچک، بردارند. شماره اول از مجله قلم‌زنان، با موضوع ماه مبارک رمضان، تقدیم نظر شما می‌گردد. امید که این تلاش کوچک مقبول میزبان رمضان افتد. هیئت تحریریه مجله، از نقد و نظرهای شما استقبال می‌کند و دست‌تان را برای همکاری به گرمی می‌فشرد. در *جان و جهان* هر بار یکی از مادران، درباره چیزی سخن می‌گوید، از آفاق تا انفس ... 🌱 https://ble.ir/janojahan 💠 [بله](https://ble.ir/janojahan) | [ایتا](http://eitaa.com/janojahanmadarane) | [روبیکا](https://rubika.ir/janojahaan) 💠

سلام *#جان_و_جهانی‌ها* عید شما خیلی مبارک! نماز روزه‌ها قبول! بله بله! تبریک عید، بدون عیدی نمی‌چسبه! اصلا ما اومدیم که خبر یک عیدی رو به شما بدیم☺️ گروه *«مداد مادرانه»* رو که می‌شناسین؟ همون گروهی که مامان‌های مادرانه‌ایِ دست به قلم، توش جمع هستن و مشق نویسندگی می‌کنن؛ حاصل قلم‌شون رو هم شما توی جان و جهان می‌بینین. حالا اعضای مداد مادرانه، سنگ بنای یک مجله رو گذاشتن و موضوع اولین شماره‌ش رو هم، *رمضان‌المبارک* گذاشتن.😇 مجله‌ای که متن‌های رمضانی اعضای مداد توش جمع شده و خوندن روایت‌هاش، گاهی اشک رو به چشم میاره و گاه خنده رو به لب! شماره اول از مجله *#قلم‌زنان (روایت رمضان)* تقدیم به شما که همراه همیشگی جان و جهان و مایه قوت قلب ما هستید.🌹🌹🌹 نقص و ایرادهای کار رو هم به بزرگی خودتون ببخشید و هم به ما گوشزد کنید. اگر هم دلتون بخواد تو تولید شماره‌های بعدی، همراهی‌مون کنید که چی بهتر از این!🤩 شناسه کاربری دبیر تحریریه خدمت شما: @mahdahha دوستتون داریم، مشتاق نظراتتون هستیم و خیلی به دعای خیرتون نیازمندیم. زیر سایه الطاف امام حسن(ع) باشید. در *جان و جهان* هر بار یکی از مادران، درباره چیزی سخن می‌گوید، از آفاق تا انفس ... 🌱 https://ble.ir/janojahan 💠 [بله](https://ble.ir/janojahan) | [ایتا](http://eitaa.com/janojahanmadarane) | [روبیکا](https://rubika.ir/janojahaan) 💠