🎼بخوان به نام خدایت ... |⇦• مدح خوانی ویژۀ مَبعثِ حَضرتِ خَتمی مرتَبت محمدِ مُصطَفی صلوات الله علیه به نفسِ حاج حسن خلج •✾• بخوان به نام خدایت که آفرید بشر طنین فکند ندا نیمه شب به کوه و کمر سکوت بود و شبی وَهمگون و مکه به خواب حرا ستاده چنان قامتِ نیازِ بشر درون غار حرا خلوتِ شکفتنِ راز به روی بستر اندیشه داشت مردی سر که ناگهان زپسِ چشمهای بسته ی او دمید تابش نوری به چشمِ آن سرور هراسناک زجا جست و اینک برابر او درخششی به تجلّی ز نور روشنتر بسان رشته کلافی زعرش تا دلِ غار کشیده بود اگر روح روشنایی بر ندا رسید محمد! تو کیستی؟ جبریل بخوان بخوان به لرزه در افتاد مرد را پیکر برون جهید از آن غار دشت و شب آرام در آسمان نه به جز جلوه ی مه و اختر بخوان بخوان نتوانم،میان نور وندا شکفت دستی و آورد در برش دفتر ندای وحی و پیمبر به یک صدا خواندند دوباره خواند محمد که تا شود از بر فرشته بود عیان هر کجا که می نگریست بدین ندا که محمد تویی پیام آور #شاعر نعمت آزرم

#رنجنامه من یک مادرم که فرزندانم با #کرونای_فرهنگی در حال جان دادنند مادری که دغدغه تربیت صحیح فرزندش برای رسیدن به سعادت را دارد، اما در این کشور دربرآورده ساختن نیازهای اولیه فرزندی که دچار آماج ویروسهای کشنده کرونای فرهنگیست درمانده ام... صدای نفس نفس زدنهای پر از عفونت فرزندم دارد مرا میکشد و هیچ متخصصی به فریادم نمیرسد مسئولین فرهنگ ساز! آیابرای من هم به اندازه #سلبریتیهای_سگباز حق شهروندی قائلید؟! من چطور فرزندم را در اجتماعی اجتماع پذیر کنم که نمودهای غریزه جنسی از درو دیوار و رسانه اش میبارد؟! شاید شما کامل قورباغه پز شده باشید که دیگر دردتان نمیآید اما من مادر مدام دلشوره دارم از دیدن سریالهایی که ذره رعایت حیا نمیکنند از کابوس کثیفی که به نام عشق به خورد فرزندم میدهند از فضای مجازی افسارگسیخته ای که با یک اشاره انگشت ذهن کودکم را به لجن میکشد من حتی میترسم از محیط مدرسه ای که معلم در آن از روابطش به بچه ها میگوید و از دوستانی که هنوز به نوجوانی نرسیده نابابند من میترسم با فرزندم به رستوران بروم میترسم بچه ام را به پارک ببرم من از سوار مترو و تاکسی و اتوبوس شدن میترسم! میفهمید یک مادر چقدر باید توان صرف کند تا حواس فرزندش را از صحنه های جنسی باز و بوسه ها و به آغوش کشیدنهای شهوت انگیز در این مکانها پرت کند؟ باکدام دستکش و ماسک مانع ورود این عوامل بیماری زا به فکر فرزندم شوم؟! میفهمید چقدر برای یک مادر دردآور و دلهره آور است که نمیداند چگونه پاسخ پرسش کودکش را بدهد که با چشمان کنجکاو و متعجب به انسان نماهای رنگ شده با لباسهای چسبان پاره خیره شده و میپرسد «مامان چرا شلوار این پارست؟! » نمیدانم شاید شما با اسکورت جابجا میشوید و شیشه های ماشینهای ضد گلوله تان انقدر دودیست که دود آتش این فجایع را در شهر نمیبینید و گلوله های کشنده فرهنگ به شما و فرزندانتان اصابت نمیکند... پس میگویم که بدانید من فرزندم را به کتابخانه و فرهنگسرا هم نمیوانم ببرم! جناب مسئول فرهنگی کاش از پزشکانمان بیاموزی وظیفه شناسی را باید پاسخم را بدهید چون دارید از قبال این مسئولیت ارتزاق میکنید من چگونه فرزندم را در چنین محیطی که شما با بی مبالاتی برایمان ساختید اجتماعی بار بیاورم؟ من کجا فرزندم را برای تفریح سالم ببرم که بتواند با فکر آزاد از هجمه های جنسی بازی کند؟ متخصصین و دست اندکاران فرهنگ! ایا اصولا به مراحل رشد یک کودک ونیازهایش آگاهید؟! ثایت کردید اسلام را قبول ندارید جز به تظاهر برای کسب منفعت پس از علم حرف میزنم آیا قبول دارید که اگر غلیان شهوات پیش از موعد اتفاق بیفتند راه پیشرفت فکری و علمی برای کودکان بسته میشود؟ اصلا بگذریم به شعار «آزادی» که زیادی معتقدید آیا من مادر هم حق دارم که فرزندم را آزادانه در محیطی امن تربیت کنم یا آزادی در این کشور فقط مختص سگ بازها و سلبریتیها و فاحشه هاست؟! گاهی فکر میکنم کاش میشد یک جزیره را به ما مادران وفرزندانمان اختصاص میدادید بدون سیاستهای کشنده کرونا آورتان بدون هنرپیشه های تن زده و غرب زده ای که ازغرب هم هیچ نمیدانند و در خواب عامدانه شماافسار فرهنگ را به طور کامل در دست گرفتندو رسانه ملی این موجودات نادان راالگوی فرزندان خانواده هایی کرده که نخواستند برای پرکردن اوقات فراغت به ماهواره پناه ببرندو درنهایت خروجی هیچ تفاوتی نداشته زیرا که گویی در آن جعبه هیچ مغز متفکر خلاقی وجودندارد که غیر ازکپی کاری ناشیانه از همان برنامه های ابلهانه وسخیف ماهواره چیزی درخور ایران و ایرانی تولید کند! انگار عامدانه برنامه ریخته اید که تبلیغاتتان با برنامه های اجتماعی سلبریتی محورتان،همسو با سریالها و فیلمهاتان از فرزندانمان جسمهای مصرف گرای بدون فکر بسازد موجوداتی دست ساز که تفکر و منطقی غیر از ماده زدگی و تن نمایی نداشته باشند بدون هیچ حس انسانی و شاید اعتراض و احتراز و برای ابنکه کار از محکم کاری عیب نکند این برنامه را با چفتی سالانه به نام جشنواره ی فجر انقلاب با حضور یعجوج معجوج وار این مترسکهای انسان نمای رنگ رنگ محکم میکنید تا اساس فرهنگ ایرانیمان را از بنیان بخشکانید که اگر نبود این دو راه، اینان اینگونه توهم پرچمداری همه چیز برشان نمیداشت فرهنگ مداران این مرزو بوم ما مادران نمیدانیم شکایت به کجا بریم... به معاونت زنان ریاست جمهوری که تنها دغدغه ای که ندارد اصالت زن و خانواده است؟! یا به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی که با صدور مجوزهایش بر فیلمها و کتابهای آنچنانی، ثابت کرده تنها رسالتش حمایت از تثبیت وگسترش فحشاست؟! یا به شورای عالی انقلاب فرهنگی که گویی فقط سند تولید میکند برای تولید سند بدون هیچ توان یا حوصله ای برای پیگیری اجرا؟! اینها را مینویسم تا درتاریخ ثبت شود که در مملکتی که قرار بود اسلام برپاشود فرهنگ ایرانی هم رو به مرگ است...

🎙سرود صدا میاد، از آشنا با مداحی بنی فاطمه

🍃🍃🍃 🌺غار حرا بزم جنونه 🌼آیینه دار آسمونه 🎤 مهدی_رسولی #عید_مبعث_مبارک🌹 🌸 برمحمد_وآل_محمد_صلوات🌸

خدایا بی دلیـل و با دلیل دوستت دارم دوست داشتن تـو دل مےخواهد نـه دلیـل دل اگر گاهے کم آورد با بـودنــت دلیلــم بـاش 🌸تو کـه باشی، کافیسـت🌸

خدایا درانتهاے شب قلبهاے مهرباڹ دوستانم رابه تومي سپارم باشدڪہ با یاد تو بہ آرامش رسیده وفارغ ازدردها و رنجها طلوع صبحي زیبارابہ نظاره بنشینند 🌟شبتون بخیر و آرام🌟

غیبت پشت سر مرده گاه تصور میشود که مفهوم غیبت و همچنین روایاتی که درباره غیبت وارد شده ناظر به افراد زنده است و مردگان را شامل نمی شود و غیبت کردن پشت سر مرده اشکالی ندارد. در حالی که طبق روایات؛ احترام مرده مسلمان همچون احترام زنده او است، بلکه می توان گفت؛ غیبت مرده از جهاتى زشت‌تر و ناپسندتر است؛ زیرا زندگان ممکن است روزى غیبت را بشنوند و به دفاع از خود برخیزند، ولى مرده هرگز قادر به دفاع از خود نیست. علاوه بر این؛ شخص غیبت کننده ممکن است افراد زنده را ببیند و از آنها حلالیت بطلبد ولى در مورد مردگان این مطلب هرگز صدق نمی‌کند. اخلاق در قرآن، ناصر مکارم شیرازی ج ‏3، ص 133 🌱

غیبت با اشاره برخی از مردم تصور می کنند غیبت کردن تنها با زبان ممکن است و هر چیزی غیر از زبان غیبت محسوب نمی شود. در حالی که چنانچه با اشاره دست عیب کسی بیان شود، مثلا کم عقل بودن کسی را بفهمانند، این اشاره نیز غیبت محسوب می شود. رساله آموزشی بخش غیبت 🌱

🌸 احکام 🌸 ⁉️سؤال : بانک ها به سپرده های مردم بین سه تا بیست درصد سود می دهند، آیا با توجه به سطح تورم، صحیح است این مبلغ اضافی را به عنوان عوض کاهش قدرت خرید سپرده های مردم در روز دریافت آن نسبت به روز سپرده گذاری محاسبه کرده تا بدینوسیله از عنوان ربا خارج شود⁉️ ✅جواب: اگر آن مبلغ اضافی و سودی که بانک می دهد از درآمد حاصل از به کارگیری سپرده به وکالت از سپرده گذار در ضمن یکی از عقود شرعی صحیح باشد، ربا نیست بلکه سود معامله شرعی است و اشکال ندارد..... 🍂

┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄ نشر تصاویر خصوصی افراد...

⭕️مداحی سوزناک و منتشرنشده از سپهبد قاسم سلیمانی در مسجد روستای پدری

مردی نزد امام جواد(علیه السلام) آمد که بسیار خوشحال و خندان به نظر می رسید. امام علت خوشحالی اش را بپرسید، و گفت: یابن رسول اللّه! از پدرت شنیدم که فرمود: شایسته ترین روز برای شادی یک بنده روزی است که در آن، انسان توفیق نیکی و انفاق به دوستانش را به دست آورد و امروز ده نفر از دوستان و برادران دینی که فقیر و عیالوار بودند، از فلان شهرها به نزد من آمدند و من هم به هر کدام چیزی بخشیدم. به همین خاطر خوشحال شدم. آن حضرت فرمود: لعمری انّک حقیق بان تسرّ ان لم تکن احبطته او لم تحبطه فیما بعد؛ به جانم سوگند! شایسته است که خوشحال باشی، امّا ممکن است که اثر کار خود را از بین برده باشی یا بعداً از بین ببری! او با شگفتی پرسید: چگونه عمل نیک من بی فایده می شود و از بین می رود؟ در حالی که من از شیعیان خالص شما هستم. امام فرمود: با همین سخنی که گفتی، کارهای نیک و انفاق های خود را در حق دوستان از بین بردی. او توضیح خواست و آن حضرت، این آیه را تلاوت کرد: یا ایّها الّذین آمنوا لاتبطلوا صدقاتکم بالمنّ و الاذی؛ ای مؤمنان صدقه ها و بخشش های خود را با منّت و اذیّت کردن باطل نکنید. مرد گفت: من که به آن افراد منّت نگذاشتم و آزارشان ندادم. امام فرمود: همین که گفتی: چگونه عمل نیک من بی فایده می شود و از بین می رود؟ و یقیناً خود را جزء شیعیان خالص ما قرار دادی، ما را آزردی! آن مرد بعد از اعتراف به تقصیر خود پرسید: پس چه بگویم؟ امام فرمود: بگو من از دوستان شما هستم. دوستان شما را دوست دارم و دشمنان شما را دشمن میدارم. مرد قبول کرد و امام جواد فرمود:  الآن قد عادت الیک مثوبات صدقاتک و زال عنها الاحباط؛ اکنون پاداش بخشش هایت به تو برگشت و حبط و بی اثر بودن آن زایل شد... 📚بحارالانوار، ج 68، ص 159.

🔺نحوه صحیح درآوردن دستکش و ماسک #باهم_شکستش_می‌دهیم

#یاصاحب_الزمان🙏 فتنه به همه جهان رسیده ست بیا فریاد به  آسمان رسیده ست بیا سوگند به عمه ی غریبت زینب این درد به استخوان رسیده ست بیا

#وداع_از_مدينه #مثنوی جدايي از مدينه باورم شد حرم غمخانة صاحب حرم شد همه حجاج زهرا بار بستند به اين رفتن دل عالم شكستند به ناقه مادري‌ و شير خواري شود آمادة اُشْتُر سواري تمام مشك ها پُر آب باشد كمي آرام ، اصغر خواب باشد كناري باغبان سرگرم لاله كند بابا كُشي نازِ سه ساله كناري نجمه مست روي قاسم زند شانه سر گيسوي قاسم تماشا مي كند با قلب شيدا قد و بالاي اكبر ، اُمِّ ليلا ولي يك سو همه تصوير اين شب شده وقت پريشاني زينب سر او بر سر دوش حسين است پناه او در آغوش حسين است شده ذكر لبش با چشم گريان عزيزم بي تو مي ميرم حسين جان نمام آرزوهايم تو هستي منم مجنون و ليلايم تو هستي همه شب روي سجاده نشينم الهي اي حسين داغت نبينم تمامي امانت هاي مادر ميان بسته پيچيدم برادر (( جواب سيد الشهدا )) دلم را آب كردي گريه كم كن مرا بي تاب كردي گريه كم كن شده وقت سفر اي نور ديده نشين بالاي محمل اي رشيده محارم دور محمل بي قرارت ابوفاضل بود چشم انتظارت يل ام البنين زانو گرفته علي اكبر به پاي ناقه رفته به روي معجر تو حرز بستم خودم تا آخرش پاي تو هستم همه رفتند اما غرق احساس پيامي آمد از مادر به عباس زمان حرفهاي آخرين شد وصيت خواني ام البنين شد صدا زد مي روي اي نور عينم ولي جان تو و جانِ حسينم برو اما بدان شير نبردي مبادا بي حسينم باز گردي بيا تا خوب من رويت ببوسم بلندي هاي ابرويت ببوسم به خلوت بوسه هايم درس دارد حيا كردم ، حسين مادر ندارد

#امام_حسین_علیه_السلام #حرکت_کاروان_سیدالشهدا_علیه_السلام #ترکیب_بند مدینه! امامت کجا می‌رود؟  سفر کرده سوی خدا می‌رود دلِ شب، غریبانه تنها حسین  نهان از همه چشم‌ها می‌رود مدینه! چـه آرامی و ساکـتی  امـام غریبت کجا می‌رود؟ مدینه! زعباس و ا کبر بپرس  اگر می‌رود شب، چرا می‌رود؟ مدیـنه! تماشا کن ایـن قافـله  چه عاشق سوی کربلا می‌رود  اگر جان بـه بزم بـلا می‌برد  علی‌اصغرش را کجا می‌برد؟  فضا محو تاب و تب زینب است  گمانم که وقت نمـاز شب است همه هـاشمیات، مشغـول ذکر  بیابان پر از نغمۀ «یا رب» است «طرِمّاح»! محمل به سرعت مران  که بانوی این کاروان زینب است همه کودکـان را هم امشب مـدام  غریبانـه ذکر خدا بـر لب است حسین است چون ماه و اطراف او  فروزنـده هفتـاد و دو کوکب است  بیابـان! بـزن نـاله‌ای دلـنشین  که دخت علی گشته محمل نشین  عجب کاروانی، خـدا یـارشان  اجل آیـد از ره بـه دیدارشان متـاعِ همه گشته خونِ گلـو  خداونـد عالم خریـدارشان شود حجّشان با شهادت شروع  اسارت بـود آخرِ کـارشان گواهی دهم در کنـار فرات  بوَد آبشان خون رخسارشان  چو اینان عزیـزان پیغمبرند  مبادا کنی ای فلک خوارشان   قضا را چه امری مقدر شده؟  کـه سقّا پـریشانِ اصغر شده  در این کاروان کودکی شیرخوار  بـه دامـان مادر کشد انتـظار که روزی در آغوش گرم پدر  کند تشنه لب، جان خود را نثار بپاشد پدر خون او را به عرش  کند هدیـه بـر ذات پروردگار در آغوش خون خدا پر زند  بـه دامان زهرا بگیرد قرار به بابا بگوید که با دست خویش  سپر کن به تیر و به خاکش سپار بـه سقا بگویید آبش دهـد  ز خون دو بازو، گلابش دهد به زینب بگویید: با سوز و آه  بوَد کعبه‌ات گودی قتـلگاه بـه اکبر بـگویید: بـابا کنـد  چگونه به زخم جبینت نگاه؟ بـه زهرا بگویید: از کعب نی  شود پیکر دخترانـت سیـاه به قاسم بگویید: خون سرت  خضابِ رُخَت می شود بی‌گناه  به طفلان بگویید: در زیر خاک  بیاریـد از تـرس دشمن پناه به "میثم" بگویید اشک روان  فرستد بـه دنبال این کاروان

#امام_حسین_علیه_السلام #حرکت_کاروان_سیدالشهدا_علیه_السلام #غزل وقتی که می‌رفتند،دنیا گریه می‌کرد شهر مدینه مثل زهرا گریه می‌کرد وقتی که می‌رفتند پشت پای آن‌ها چشمان جبرائیل حتی گریه می‌کرد پائین پای ناقه مریم گریه می‌کرد دور سر گهواره عیسی گریه می‌کرد وقتی که می‌رفتند،دنیا گریه می‌کرد شهر مدینه مثل زهرا گریه می‌کرد وقتی که می‌رفتند پشت پای آن‌ها چشمان جبرائیل حتی گریه می‌کرد پائین پای ناقه مریم گریه می‌کرد دور سر گهواره عیسی گریه می‌کرد این است آن داغ عظیمی که برایش حتی میان تشت،یحیی گریه می‌کرد این است زینب بانویی که زیر پایش زانوی لرزه دار سقّا گریه می‌کرد بوسید اکبر دستهای مادرش را در زیر چـادر،‌امّ لیلا گریه می‌کرد بر روی دامن مادری در گوش طفلش آهسته تا می‌گفت لالا گریه می‌کرد یک کاروان گریه شد وقتی رقیه با گـفتن بابا،بابا گـریه می‌کـرد در زیر پای محمل مستوره عشق منزل به منزل ریگ صحرا گریه می‌کرد وقتی که می‌رفتند عالم سینه می‌زد وقتی که می‌رفتند دنیا گریه می‌کرد

#لبيك_يا_حسين #سالروز_حركت_كاروان_امام_حسين_عليه_السلام_از_مدينه #مثنوی ميان بركه افسوس اشك ماه افتاد بزرگ قافله سالار عشق راه افتاد دم وداع حسين از مدينة النبي است زمان تلخ خداحافظى زينبى است بدون يار ، بزرگ قبيله راهى شد پس از زيارت مادر ، عقيله راهى شد از اين به بعد شروع غم و مصيبت اوست مزار فاطمه را ، آخرين زيارت اوست صدا زد اى شب غم پرورم خداحافظ مدينه ، خاطره مادرم ، خداحافظ چقدر گريه از آن ديده ترش رفته كنار قبر غريب برادرش رفته در آمده بخدا گريه بنى هاشم به گريه هاى حسين و به گريه قاسم پس از نماز به همراه يادگار حسن بقيع رفته نشسته سر مزار حسن پس از برادر خود ميل عطر ناب نكرد حسين بعد برادر دگر خضاب نكرد پس از برادر خود ميل عطر ناب نكرد حسين بعد برادر دگر خضاب نكرد بناست تا برود كه به خون خضاب كند تمام گلشن او را خزان گلاب كند در آنطرف همه جمعند دور احساسش نشسته ام بنين در كنار عباسش به گريه گفت بى آن نور عين بازنگرد برو ولى پسرم بى حسين بازنگرد برو غلام حسين و غلام زينب باش مراقب پسر فاطمه مرتب باش غرور را به تو شرمندگى بدل نكنى دم وداع مرا پيش او بغل نكنى بميرد ام بنين ياورى ندارد او زمان رفتن خود مادرى ندارد او منم كنيز حسين و تو نيز نوكر او هزار مرتبه جانم فداى مادر او غروب رفتن او بود آفتاب گريست همينكه پشت سرش ريخت آب ، گريست صدا زدند بيا ناقه را بگير عباس رباب آمده ، قنداقه را بگير عباس حسين گفته كه گهواره را تو بردارى سپرده است كه مشك اضافه بگذارى چه گلشنى چقدر لاله هست در نسلش رقيه هست بدوش عمو ابالفضلش براى بدرقه جمعيتى زياد نبود براى اهل مدينه دو جمله او فرمود حسين گفت كه رفتن دليل ميخواهد خدا مرا ته مقتل قتيل ميخواهد بناست تشنه مرا در كوير بيند او مرمل بدما در حصير بيند او خدا بناست كه عطشان ببيندم عشق است بدون پيرهن عريان ببيندم عشق است غرامت از تن من نيزه دار كسب كند مرا به خاك لگد كوب سم اسب كند خدا بناست ببيند اسير ، زينب را به نام صبر نمايد شهير زينب را خدا اراده نموده در ازدحام رود زنى كه پرده نشين بود بزم عام رود

#امام_حسین_علیه_السلام #حرکت_امام_حسین_از_مدینه #غزل_مرثیه قصد کرده است از وطن برود پنجمین رکن پنج تن برود این حسین است که غریب شده کاش می شد که با حسن برود او به هر حال می شود عریان چه نیازی ست با کفن برود هر چه کردند جان معجر من نگذاری که پیرهن برود قسمت می دهم اجازه نده شمر با پا روی بدن برود نگذاری که نیزه کندی جای پهلوش بر دهن برود نکند بی حسین برگردی نکند آبروی من برود

🔷۲۸ ماه رجب 🔷آغازحرکت کاروان سیدالشّهداء ازمدینه🌹 بسکه مَحملها روَدمنزل به منزل باشِتاب کَس نمی داندعروسی یا عزا داردحسین

🎥 نشاط به معنای رقاصی در سریال #پایتخت یا فلان برنامه در تئاتر و تلویزیون نیست رهبر معظم انقلاب در جلسه درس خارج از فقه: 🔹اینکه ما مرتّب میگوییم نشاط و در صحبتها و گفته‌ها مکرّر بنده تکرار میکنم نشاط ، بعضی‌ها خیال میکنند که نشاط یعنی رقّاصی، که فلان برنامه‌ی موسیقی را یا فلان برنامه را فلان جا بگذاریم ، در تئاتر بگذاریم ، در تلویزیون بگذاریم تا مردم نشاط پیدا کنند! معنای #نشاط این نیست. #صدا_سیما #فحشا

هرکه دارد هوس کربلا بسم الله

دلتنگ روزهای خوب خادمی شهدا ... حسرت خادمی !