ممنوعیت نزاع با #شیطان در #بهائیت عبدالبهاء به عنوان دومین پیشوای #فرقه‌ی #بهائیت، نزاع را حتی با شیطان ممنوع دانسته و آن را عامل اخراج حضرت آدم (علیه السلام) از بهشت معرفی نموده است: «دیروز به خواهش مدیر جریده "کامن ولث"، من برای آن روزنامه چیزی نوشتم که به سبب منازعه با شیطان، #حضرت #آدم از بهشت بیرون شد. پس منازعه با شیطان نیز جایز نه و نزاع و جدال با دشمن هم ممنوع است و سبب محرومی از فیض رب ودود؛ و انسان باید که طرف مخالف را به حال خود واگذارد».[1] #پاسخ به این دیدگاه #پیشوای_بهائیت: #اولاً: بنابر تصریح قرآن کریم، حضرت آدم (علیه السلام) به دلیل فریب خوردن از شیطان و نافرمانی خداوند در ترک اولی از بهشت اخراج شد و نزاع او با شیطان عامل اخراجش از بهشت نبود.[2] #ثانیاً: در تمامی ادیان و حتی مکاتب اخلاقی، مبارزه با شیطان یک اصل بوده و ممنوعیت چنین مبارزه‌ای توسط #عبدالبهاء، با این اصل مغایرت دارد. همچنان که قرآن کریم در کنار توصیه به صلح، شیطان را دشمن آشکار انسان معرفی فرموده است: [بقره/208]؛ ای کسانی که ایمان آورده‌اید همگی در صلح و آشتی درآیید! و از گام‌های شیطان، پیروی نکنید؛ که او دشمن آشکار شماست‌». #ثالثاً: با توجه به گفته‌ی عبدالبهاء مبنی بر واگذاری دشمنان به حال خود؛ اثری از دین و اماکن دینی باقی نخواهد ماند. همچنان که قرآن کریم فرموده است:[حج/40]؛ و اگر خداوند بعضی از مردم را بوسیله بعضی دیگر دفع نکند، دیرها و صومعه‌ها، و معابد #یهود و نصارا، و مساجدی که نام خدا در آن بسیار برده می‌شود، ویران می‌گردد». #پی‌نوشت: [1]. مجله‌ی آهنگ بدیع، ارگان رسمی بهائیان، شماره‌ی: 9، ص 194. [2]. قرآن کریم، سوره‌ی مبارکه‌ی: بقره/36؛ سوره‌ی مبارکه‌ی: طه/121-120. @ferghenews @mafaz_news

#سرسپردگی بهائیت به آمریکا هرچند که #بهائیت در تلاش است تا خود را به عنوان دینی الهی معرفی کند، اما شواهد بسیاری از سرسپردگی این #فرقه‌ی ساخت استعمار به قدرت‌های بزرگ دارد. از این‌رو در گزارش #محرمانه‌ی نماینده‌ی ایران در آمریکا (مورخ 30 رمضان 1318 قمری)، حضور و فعالیت #بهائیت در شهر شیکاگوی آمریکا به اطلاع مقامات ایرانی رسید. در گزارش 12 جمادی الأولی سال 1319 نیز نمایندگی ایران خاطرنشان ساخت که بهائیان، اخبار ایران را به دقت پیگیری کرده و از تحت فشار قرار دادن دولت ایران در محافل سیاسی فرهنگی آمریکا، به منظور آزادی بیشتر بهائیان در ایران فروگذار نمی‌کنند.[1] اما به راستی چگونه #فرقه‌ای که ادعای الهی بودن دارد، برای تحت فشار قرار دادن کشورمان، به دامن آمریکای #جنایت‌کار (به عنوان تنها استفاده کننده‌ی سلاح مرگ‌بار هسته‌ای، عامل کودتا، قتل‌عام و جنایت در ایران، ویتنام، عراق، افغانستان و...) چنگ می‌زند؛ حال آن‌که خدای تعالی صراحتاً فرموده است: «وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ وَمَا لَكُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ مِنْ أَوْلِيَاءَ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ [هود/113]؛ و بر ظالمان تکیه ننمایید، که موجب می‌شود آتش شما را فرا گیرد؛ و در آن حال، هیچ ولیّ و سرپرستی جز خدا نخواهید داشت؛ و یاری نمی‌شوید». #پی‌نوشت: [1]. ر.ک: مؤسسه‌ی مطالعات تاریخ معاصر ایران، فصلنامه تخصصی تاریخ معاصر ایران، سال 13، بهار 1388، ش: 50، ص 60. 🏠موسسه فرق و ادیان زاهدان-مفاز🇮🇷 📡 eitaa: @m_mafaz_lib 📺web: www.mafaz.ir 🎥Instagram: @mafaz_pic 🆔Admin: @mafaz1

یادداشتی درباره دجال بصره #فرقه‌ی یمانی یا احمد بصری، یکی از جریان‌های خطرناک درون شیعه است که در دهه‌های اخیر، ظهور و‌ بروز پیدا کرده‌است. اهمیت این فرقه‌ی انحرافی را در دو دلیل می‌توان یافت. الف) هدف قرار دادن مسائل ضروری و مسلم در مذهب شیعه: 🔸اغلب دعوت‌های انحرافی در مسئله‌ی مهدویت، دعوت‌هایی بودند که مطالبی درباره‌ی صاحبان خود ارائه می‌دادند تا به وسیله‌ی آن، مقام آنان را بزرگ جلوه دهند و به اهداف و اغراض مادی خود دست یابند اما دعوت انحرافی #حسن_بصری، مسلمات و ضروریات مذهب شیعه را مورد هدف قرار داده و در صدد تغییر و انحراف آن‌هاست که در این خصوص می‌توان به ایجاد انحراف در عدد ائمه‌ی معصومین علیهم السلام، تغییر مفهوم دایره‌ی عصمت، مصادره‌ی مفهوم #مهدویت و #قائمیت و ادعای شارعیت اشاره کرد. ب) تکفیر شیعیانی که با دعوت احمد بصری مخالفت دارند: 🔺یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش روی تشیع، برخورداری جریان #انحرافی احمد بصری از بینش تکفیری درباره‌ی تمامی مسلمانانی است که این دعوت را نپذیرفته‌اند.¹ احمد بصری بر اساس القائات تکفیری ² و اعلام قائمیت خود، بینش انتقام گیرنده‌ای به پیروانش داده تا به محض تمکن آن‌ها بر روی #زمین، به رؤیاهای خود جامه‌ی عمل بپوشانند. بر اساس پندار آن‌ها احمد بصری، همان قائمی است که با شمشیر قیام خواهد کرد و به مدت هشت ماه، شمشیر کشیده و مردم را قتل‌عام خواهد نمود.³ 🔺احمدبصری، علاوه بر #ادیانتکفیر، مال مخالفین خود را نیز محترم ندانسته و تصاحب اموال آنان را برای پیروانش جایز شمرده است.⁴ ۱. بیانیه ۱۳۸۳/۵/۱۰ ه.ش ۲. احمدالحسن، شرایع‌الاسلام، جلد۱، صفحه۳۵ ۳. خباز، المهدویة الخاتمة، جلد۱،صفحه۲ ۴. احمدالحسن، الجواب المنیر، جلد۴، سوال۳۴۶ @mafaz_news