‌ فیلم دیدار سخنگوی دولت با روحانیون شهرمان را دیدم. شاکرم که علی‌رغم میل‌ام نتوانستم در این جلسه حضور پیدا کنم؛ خدا واقعا به زن و بچه‌ام رحم کرد. تمامِ فرمایشات ایشان در جواب علماء چیزی جز پرت‌ و پلا و مغالطه و کلی‌گویی و [ ... ] نبود. اصلا این به کنار، واقعاً کتایون‌ریاحی و رفیق‌اش را بابت ماجرای کشف‌حجاب‌شان یک‌ملیون‌ونیم جریمه کرده‌اند؟ البته اصلاً جای تعجب نیست. و هر کسی هم این جریمه را اگر چیزی جز دهن‌کجی به نظام و انقلاب و دین‌داران می‌بینید، در خوش‌بینانه‌ترین حالت، یک ساده‌لوحِ خطرناک است. ‌ خدا عاقبت‌ همه‌مان را به خیر کند. ‌

‌ تا خوشه‌چینِ خَرمَنِ اِنعامِ صادق‌ام صد علمِ بوحنیفه به یک جو نمی‌خرم ‌ این از ما. [و صلّی الإلـٰهُ علی الصادق الأمین] ‌

‌ مِصْبَاحِي وَ جَنَّتِي وَ رَفِيقِي. آنَسَنِي بِهِ رَبِّي فَسَأَلْتُ رَبِّي أَنْ لَا يَقْبِضَهُ قَبْلِي پیامبر فرمود: علی، چراغِ من و بهشتِ من و رفیقِ من است. خدا او را مونسِ من قرار داد؛ لذا از خدا درخواست کردم که او را قبل از من نَمیرانَد. (صلی الله علیهما و آلهما) این اندازه و این کیفیت از محبت و رفاقت را کجا سراغ دارید؟ ‌

‌ ظاهراً تنها اختیاری که پادشاه انگلیس ندارد، طلاق‌دادنِ زن‌های رعیّت و ازدواج با آنها است. و همین‌ها و دوست‌داران و سینه‌چاکان‌شان به مملکت ما می‌گویند دیکتاتوری، و رهبر ما را دیکتاتور می‌نامند. ‌

. تازه همین پادشاه انگلستان را کسی از مسئولین مملکت‌اش جرأت‌ ندارد از أوامرش خارج شود، ولی رهبر ما حرف‌اش را هزاربار می‌زند، و در مرتبه‌ی هزار و یک‌ام تأکید می‌کند که: همان‌طور که هزاربار گفته‌ام، فلان‌کار را لازم است انجام بدهید. ولی باز هم کسی گوش‌اش بدهکار نیست و، نه تنها هیچ اتفاقی نمی‌افتد، بلکه از طرفِ همین خودی‌های سرپیچی‌کننده هم به دیکتاتوری متهم می‌شود. العجب.

قَالَ الصَّادِقُ علیه السلام: قَالَ اَلنَّبِیُّ صَلَّی الله عَلَیْهِ وَ آلِهِ: مَثَلُ اَلْمُؤْمِنِ کَمَثَلِ اَلْأَرْضِ مَنَافِعُهُمْ مِنْهَا أذَاهُمْ عَلَیْهَا. رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: مؤمن، مِثلِ زمین است، که منفعت‌اش به مردم می‌رسد و آزارِ مردم به او. مستدرک الوسائل، جلد 11، صفحه 289 ‌

‌ حَـدّ‌ِ أعلای ادب را من رعایت کرده‌ام؛ تا نشستی در دل‌ام، از خویشتن بَرخاستم ‌ آدیوا جانیم قوربان آقا ‌

‌ پیس‌لره اَه‌اَه دیَنمه‌سن‌ده، یاخجی‌لارا به‌به دئگیلن باری ‌ «و تواصوا بالحق» ‌

سبحان الله، ثم سبحان الله قال رسول الله صلى الله عليه و آله:  لا تَتَّبِعوا عَوراتِ المُؤمِنينَ؛ فإنَّهُ مَن تَتَبَّعَ عَوراتِ المُؤمِنينَ تَتَبَّعَ اللهُ عَورَتَهُ، و مَن تَتَبَّعَ اللهُ عَورَتَهُ فَضَحَهُ و لَو في جَوفِ بَيتِهِ. ثواب الأعمال ج1 ص 288 در پیِ عیب‌های مؤمنین نباشید، که هرکس در پی عیوبِ مؤمنین باشد خدا در پِیِ عیب‌های او می‌گردد. و کسی را که خدا در جستجوی عیب‌های او باشد، رسوا و بی‌آبرویش می‌کند، هرچند که [آن عیب‌اش] در درونِ خانه‌اش باشد. ‌

‌ ... که انسان از کارش به اندازه‌ی بصیرت‌اش بهره می‌بَرَد. (عین‌صاد) ‌

حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّی لَأُکْرِمَنَّ مَثْوَی جَعْفَرٍ وَ لَأَسُرَّنَّهُ فِی أَشْیَاعِهِ وَ أَنْصَارِهِ وَ أَوْلِیَائِهِ و خداوند در حدیث لوح فرمود: ثابت و قطعی است این سخن از سوی من، که یقینا گرامی خواهم داشت مقامِ جعفر را، و قطعاً او را شاد خواهم کرد درباره‌ی پیروان و یاران و دوست‌داران‌اش صلی الله علیك یا صادق آل محمد علیهم‌السلام ‌

‌ ما کاروان‌ایم و جهانْ کاروان‌سرا   در کاروان‌سرا نکند کاروان سرا ‌‌

‌ ﺧﻮﺵ ﺑﺎﺵ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺩَﻡ ﮐﻪ ﻏﻤﯽ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺁﺭَﺩ ﺑﮕﺬﺍﺭ ﮐـﻪ ﻏــﻢ ﻧــیــﺰ ﺭَﻭَﺩ ﺷـﺎﺩ ﺯِ ﺩسـت‌ات صابر همدانی

عداوت، حتی در تدوین قواعد ادبیات عرب

. گر مُشَبّـَـهْ تو باشی و، یوسف باشد ای نازنین مشبّهٌ‌به حکم کلی است کَاندَر این جزئی از مشبّهٌ‌بهْ مشبّهْ بـِـه ‌

.. ‌ شیخ و من، هر دو طلبکارِ بهشت‌ایم، ولی من به تو، او به نمازِ خودش ایمان دارد من از آن روز که در بندِ توئَم فهمیدم زندگی دردِ قشنگی است که جریان دارد ‌‌

. امّا خب، ﺩﺭﺩِ ﻏﻢِ ﻫِﺠﺮِ ﺗﻮ ﺑﻪ ﻫﺮﮐﺲ ﮐﻪ ﺑﮕﻔﺘﻢ ﺍﺯ ﺑَـﻬـﺮِ ﻫـﻼﮎِ ﻣَـﻦِ ﺑﻴـﭽـﺎﺭﻩ ﺩﻋـﺎ ﮐﺮد ‌

... یادش بخیر، گاهی بعد از وضوء و قبل از تکبیرِ نماز، در همان حال که داشتم آستین‌های بالازده‌ام را مرتب می‌کردم و سجاده را پهن می‌کردم، چیزهای موزونی زیر لب زمزمه می‌کردم. یک‌بار مادرم (زادها الله عافیة) فرمود: بالا، اولار دا اذان اقامه‌ن دی؟ (عزیزم، این چیزها که زمزمه می‌کنی، اذان و اقامه‌ات هستند؟) حالا بعد از گذشتِ حدودِ دو دهه، اذان و اقامه‌ام نه، ولی تعقیبات‌ام‌ شده است همین‌چیزها؛ که اینجا زمزمه‌شان می‌کنم. چَتین‌دی منیم آدام اولماقیم 😕 ‌

‌ عدالت‌خواهی گزینشی وقتی در زمانِ شیخین به اهل‌البیت (علیهم‌السلام) ظلم شد، مسلمان‌ها چیزی نگفتند و از کسی هیچ اعتراضی شنیده نشد، ولی وقتی عثمان روی کار آمد و بیت‌المالِ همان مسلمان‌ها را حیف‌ومیل کرد، ناله‌ی عدالت‌جویی سر دادند و نهایتاً هم او را در کنج خانه‌اش کشتند. ‌(کما فی الحدیث)

‌‌ خدا حفظ کند استاد بزرگوار و عزیزم شیخ جعفر حسینی نقده‌ای زیدعزه را. وقتی بناب بودیم، در محضرش منطق می‌خواندیم. مکرّر می‌فرمود: هرکس صغری و کبری را بپذیرد ولی ملتزم به نتیجه نباشد، احمق است؛ نمی‌شود مقدمات را پذیرفت ولی نتیجه‌ای را که حاصلِ آن مقدمات است انکار کرد؛ در تاریخ ثبت است که وقتی حکومت به امیرالمؤمنین علیه‌السلام رسید، هنگامِ تقسیمِ بیت‌المال، به طلحه و زبیر همان‌قدر پرداخت کرد که به نوکران‌ِ آن دو و هکذا به همه‌ی مسلمین پرداخت کرده بود (سه دینار) گفتند: به ما همان سه دیناری را می‌دهی که به غلامانِ ما می‌دهی؟ عمَر به ما پانزده‌هزار دینار، و عثمان هجده‌هزار دینار می‌داد. آقا فرمود: پیامبر چقدر می‌داد؟ هر دو ساکت شدند. مجدداً فرمود: سنّتِ پیامبر برای پیروی‌شدنْ سزاوارتر است یا سنّت عمر و عثمان؟ به‌ناچار گفتند: سنّت پیامبر. فرمود: و پیامبر بالسَّـویّـة تقسیم می‌کرد. گفتند: آری، ولی ما از بزرگان هستیم و مسأله‌ی ما فرق می‌کند و... . یعنی با اینکه صغریٰ و کبریٰ را پذیرفتند، با اینکه قبول کردند که سنت پیامبر را باید تبعیت کرد و ایشان هم مساوی تقسیم می‌کرد، ولی نتیجه را، که پس من هم باید به مساوات تقسیم کنم و شما حق اعتراض ندارید، قبول نکردند و به آخه و امّا و ولی پرداختند. ‌‌

‌‌ ای نسیمِ عصر، خوشبو می‌رسی از کدامین منزل و کو می‌رسی؟ می‌فزاید از تو جان‌ها را طرَب تو مگر می‌آیی از مُلکِ عرب؟ تازه گردید از تو جانِ مبتلا تو مگر کردی گذر از کربلا؟ می‌رسد از تو نَویدِ لا تَخَف می‌رسی گویا ز درگاهِ نجف بارگاهِ مرقدِ سلطانِ دین حیدرِ صفدر، أمیر المؤمنین حوضِ کوثر، جرعه‌ای از جام او عالَم و آدمْ فدای نام او یا رب، اُمّیدِ «بهائی» را برآر تا کند پیشِ سَگان‌اش جان نثار ‌

‌ باید از ایران‌خودرو و سایپا شکایت کنیم، اما نه بخاطر افتضاح‌بودن کیفیت خودروهایشان، بلکه به این دلیل که پا در کفشِ ما آخوندها کرده‌اند؛ یادِ خدا و مرگ را قرار بود ما در دل‌های مردم زنده نگه داریم، نه شرکت‌های خودروسازی. (تصاویر مربوط به امروز، روستای میلکی شهرستان پارسیان هرمزگان)

. خیال‌ات را شبی در خواب دیدم گمان بردم مگر روزِ وصال است خیال‌ات گفت با من: ای خردمند، خیال است این، خیال است و خیال است ‌

‌ با هر ملاکی حساب کنیم و از هر حیث بنگریم، بیچاره‌ترین و ترحم‌انگیزترین و بی‌نواترین موجودی که خدا خلق کرده است بشری است که از صاحب و مولیٰ و مالک خودش محروم است. عمری به درازای عمر نوح می‌خواهد که فقط بنشینیم و صبح و شام بر غربت خودمان گریه کنیم. ‌‌

. این را عرض کردم تا بگویم ما باید یکدیگر را زیاد مراعات کنیم. رواداری و حلم‌مان را زیادتر کنیم. در سلوک با دیگران مدارات‌مان را بیشتر کنیم. ما تربیت نشده‌ایم. ما یاد نگرفته‌ایم. ما پر از نقص و عیب‌ایم. پر از ضعف‌ها و ناتوانی‌هاییم. کسی به ما زندگی‌کردن نیاموخته. کسی در حل مشکلات‌مان یاری‌مان‌ نکرده. با آزمون و خطا جلو رفته‌ایم و پدرِ بابای‌مان درآمده. پر از محرومیت‌ها و جهالت‌هاییم. از همدیگر انتظار پیامبربودن نداشته باشیم. به‌خاطر خدا، برادران و خواهران و هم‌نوعان‌مان را بیشتر مراعات کنیم. خطاهای‌شان را بپوشانیم و به‌جای مچ‌شان دست‌شان را بگیریم. ‌

‌ خدایا قسمت‌ و حکمت‌ات را شکر، نمردیم و جفتک‌پراکنیِ جنبش اصیل منطقه را هم دیدیم. شاید باورش سخت باشد که همین یک‌سال‌پیش سرِ همین‌ها از سوی هم‌لباسان‌مان چه توهین‌ها و شماتت‌ها و توجیه‌ها که نشنیدم؛ این طالبان همان طالبان نیست، این‌ها خیلی فرق کرده‌اند، خیلی گل و بلبل و ناز و به‌به شده‌اند. تحویل بگیر آقای تحلیل‌گر برتر. این هم طالبانِ تغییرکرده. چه خوب گفته‌اند پدران‌مان: *ـُخ *ـُخ‌ دی، یاش یا قوروسو یوخدی. طالبان همان طالبان هستند. یک‌عده وحشیِ شپشوی زبان‌نفهمِ جلّاد. که اگر الآن مثلا به امریکا لشکر نمی‌کشد یا بر فرانسه اعلان جنگ نمی‌کند، صرفا به این دلیل است که قدرت‌اش را ندارد. پس هر روزی که بتواند با هر کشوری بجنگد و تصرف کند، قطعا به فردا موکول‌اش نمی‌کند ‌ ‌

‌ قَالَ رَسُولُ الله صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله: أَنَا النَّبِيُّ الْمُصْطَفیٰ، مَا أَنْطِقُ بِفَضْلِ‏ عَلِيّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ سلام‌الله‌علیه عَنِ الْهَوَى‏؛ إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحىٰ.‏ واخ‌ واخ واخ دانیشین دا به باشی‌یئکه‌لر ‌

‌ صحیح است که قَلَندَرانِ حقیقت، به نیم جو نخرند قبای اطلسِ آن‌کس که از هنر عاری است ولی مرد را گر صد هنر باشد، توکل بایدش ‌ بله؛ اوز گوجونه گووَنَن، قانماز آدام‌دی ‌ ‌‌