‌ درون تو است اگر  خلوتی و انجمنی است برون ز خویش کجا می‌روی؟ جهان خالی است (بیدل) ‌

‌ ‏ما را زِ خداوندیِ لطفِ تو همین بس کز بندگیِ همچو من‌ای عـار نداری‌ ‌

. شد مکرّر همهْ اوضاعِ جهانْ پیشِ نظر جز غمِ عشق، که تا حشر مکرّر نشود ‌ ‌

‌ [دروغ چرا، از ترس بعضی از دوستان، برخی حرف‌ها را که یقین به صحت‌شان داریم، می‌گردیم ببینیم کسی از بزرگان اگر قبلاً همان حرف را زده است، همو را به اشتراک بگذاریم، بلکه از طرف این عزیزان متهم به کفرگویی نشویم. گمان نکنم آقای انصاریان حفظه‌الله‌تعالی مورد داشته باشد. این شما و این کلام ایشان در باب ضعف حوزه‌ها] ‌

‌ چون خواست خدا که حقْ عیان گرداند از مَصدرِ نام‌ ِ خود تو را خواند «عـلـی» ‌

‌ - بالأخره «الفقر فخري» یا «الفقر کاد أن یکون کفرا»؟ + هر دو. متعلق‌شان فرق دارد؛ نیاز [به خدا] افتخار است و نیاز [به خلقْ] کفرآور. ‌

‌ وقتی چند روز پیش در شرحِ‌سیوطی به یا أبتا أرّقني القذّانُ فالنوم لا تألفه العینانُ رسیدیم، با خودم گفتم چرا باید یک‌نفر شعر بگوید در این معنیٰ که پدرجان دیشب پشه‌ها بیدار نگه‌ام داشتند و خواب به چشم‌ام نیامد، تا اینکه بالتجربة فهمیدم پـشـه (علیه العذاب و الموت) می‌تواند کاری با آدم بکند که سزا باشد قصیده‌ها به‌عنوان شکوائیه بسراید و کتاب‌ها بنویسد و ناله‌ها بکند. ‌

‌ شعرخوانی در مدح مولانا أمیرالمؤمنین علیه‌السلام. سید حمیدرضا برقعی (حفظه‌الله‌تعالی) ‌

. ‌علتِ خلقِ زمین، ای پدرِ خاک، توئی ‌

‌ .. بارها گفته‌ام و بارِ دگر می‌گویم.. کهکشان‌ها نخی از وَصله‌ی نعلینِ علی است ‌

‌ .___. ‌