eitaa logo
بازنشر محتوای تبلیغ نوین
69 دنبال‌کننده
602 عکس
81 ویدیو
2 فایل
با همین آدرس در ایتا و سروش ارتباط با ادمین: @resano_ir 🔹کانال بازنشر محتوای تبلیغ نوین حاوی مطالب بازنشری جشنواره های اداره تبلیغ نوین می‌باشد که شما عزیزان می توانید با استفاده از هشتگ هر جشنواره به محتوای بازنشری آن دسترسی داشته باشید.
مشاهده در ایتا
دانلود
برخلاف نظر معاندان اسلام، دین اسلام دین عقلانیت است؛ در قضیه کرونا نیز این عقلانیت به کار گرفته شد و حرم‌های شریف و نمازهای جمعه و جماعات برای جلوگیری از انتقال ویروس کرونا تعطیل یا نیمه تعطیل شد؛ دین اسلام دینی است که با فطرت انسان‌ها منطبق است. فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنیفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتی‏ فَطَرَ النَّاس‏ (1): پس به یکتاپرستى روى سوى دین بیاور با فطرت الهى که [خداوند] مردم را بر آن [فطرت‏] آفریده است‏. فطرت انسان‌ها نیز منطبق با عقل است؛ بنابراین محدودیت تردد به حرم‌های اهل‌بیت علیهم‌السلام یک محدودیت عاقلانه است که در راستای قطع زنجیره کرونا انجام می‌گیرد. البته برای مردم مسلمان ما سخت بود که در ماه خوب خدا ماه رجب از رفتن به حرم‌ها منع شوند؛ اما چاره‌ای به جز این نبود که دسترسی به حرم‌ها را محدود کنند. به فرمایش حضرت علی علیه‌السلام: لَیسَ العاقِلُ مَن یَعرِفُ الخَیرَ مِنَ الشَّرِّ و لکِنَّ العاقِلُ مَن یَعرِفُ خَیرَ الشَّرَّینِ (2): عاقل آن نیست که خیر را از شر تشخیص دهد، بلکه عاقل کسى است که میان دو شر، آن را که ضررش کمتر است بشناسد. متأسفانه برخی افراد به این قضیه توجه نکردند و به اسم دفاع از حرم‌ها، دست به اعتراضاتی زدند که قابل دفاع نبود و نیست. این افراد (حتی اگر از روی خلوص نیت باشد) توجه ندارند که؛ اگر در این حرم‌ها، خدای‌ناکرده یک نفر بیمار شود (حتی اگر کرونا نباشد) معاندان اسلام و شبهه سازان داخلی چه بلوایی به پا می‌کنند و آن را به اسم کرونا نوشته و مسبب آن را نعوذبالله دین و حرم می‌دانند؛ بنابراین فقط نباید یک طرفه به قضیه نگریست و جوانب را در نظر نگرفت؛ باید به فرمایش مولی‌الموحدین مولا علی علیه‌السلام در این شریط، بد را از بدتر تشخیص داد که متولیان امر همین کار را انجام دادند. پی‌نوشت: 1) روم، آیه 30 2) بحارالانوار (ط-بیروت)، جلد 75، صفحه 6
صبر کردن یکی از نشانه‌های موفقیت هر انسان (علی‌الخصوص) مسلمان است؛ ملت مسلمان ما باید در این روزهای کرونایی، بیش از پیش به عامل صبر توجه داشته باشد. قرآن در زمینه وجود مشکلات که لازمه آن صبر است می‌فرماید: وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرینَ‏ (1): و البته شما را به چیزى از نظیر ترس و گرسنگى و نقص در مال‌ها و جان‌ها و محصولات می‌آزماییم و صابران را مژده بده. پیام آیه فوق این است که اگر ما در بلاها و گرفتاری صبر را پیشه خود سازیم، علاوه بر اجر اخروی طبعاً از اثرات دنیوی آن نیز بهره‌مند شویم. اصولاً مسلمانی ما در هنگام سختی‌هاست که ارزش دارد؛ مثلاً دو دوست اگر در سختی‌ها کنار هم باشند، ارزش دارد؛ اگر ما نیز در قضیه بیماری کرونا صبور باشیم و زیاد جزع و فزع نکنیم (مشکلات را به خدا نسبت ندهیم)؛ صبر ما ارزش داشته و ان‌شاءالله به آن، اجر اخروی تعلق می‌گیرد؛ زیرا که پیامبر اسلام صلی‌ الله علیه وآله وسلم یکی از نشانه‌های انسان صبور را شکوه نکردن از مشکلات می‌داند: صبور سه نشانه دارد: سوم آنکه از پروردگار خود شِکوه نمی‌کند…و اگر از پروردگارش شکوه کند او را معصیت کرده است. (2) نکته شاید برخی کسانی که به کرونا گرفتارشده‌اند، کسانی باشند که کم‌حوصلگی کرده و در خانه نمانده‌اند؛ اینان آرزو می‌کنند که ای کاش صبر می‌کردند و خود و خانواده خود را در معرض مشکلات قرار نمی‌دادند. در این روزها پرستاران و پزشکان باید لباس مخصوص (گان) بپوشند؛ این لباس‌ها تحمل می‌خواهد؛ علاوه بر آن کادر درمانی محترم روزهای متمادی خانواده خود را نمی بنند؛ این‌ها همه به صبر نیاز دارد. با آرزوی شفای عاجل برای مبتلایان به کرونا و درخواست مغفرت برای درگذشتگان و آرزوی توفیق برای کادر درمانی. پی‌نوشت: 1) بقره، آیه 155 2) علل الشرایع، جلد 2، صفحه 498، حدیث 1
در قضیه کرونا، بی‌برنامگی و قدرت پوشالی دولت‌های غربی، بیش از پیش نمایان شد؛ اما برخی کسان در رسانه‌ها (عمدتاً در فضای مجازی) سواد رسانه‌ای نداشته و عملکرد آن‌ها را ضعیف و عیب‌های کشور خودمان را می‌بینند و متأسفانه بزرگ‌نمایی هم می‌کنند. البته هیچ انسان باوجدانی نباید از مرگ‌ومیر ملت‌های غربی خوشحال شود و دعا می‌کنیم که خداوند همه آن‌ها را نیز شفا دهد اما برای کسانی که باز در این شرایط که ضعف کشورهای غربی، آشکارشده، کم‌کاری آن‌ها را به‌پای ضعف آن‌ها نمی‌گذرند و با لطایف‌الحیل بسیاری، آن را توجیه می‌کنند، باید گفت که: تحَسَبُهُمْ جَمِیعًا وَ قُلُوبُهُمْ شَتى (1): آن‌ها را متحد می‌پنداری، درحالی‌که دل‌هایشان پراکنده است. پیام آیه فوق این است که ما فکر نکنیم اروپا و آمریکا چون قدرت پوشالی اقتصادی و سیاسی هستند، در قضیه کرونا هم باقدرت ظاهر می‌شوند؟ به‌هیچ‌وجه؛ واقعیت این است که کشورهای غربی، ضعیف‌تر از آنند که ما فکر می‌کنیم. اینجاست که حدیث گران‌سنگ سالار شهیدان را باید آویزه گوش خود کنیم. امام حسین علیه‌السلام می‌فرماید: لا یکمل العقل إلا باتباع الحق (2): عقل کامل نمی‌شود مگر با پیروی از حق. پیام این حدیثان است که ای شبهه افکنان! عقل خود را به کار بگیرید و حمایت از کشورهایی نکنید که ضعف آن‌ها عیان است (شما عقل ندارید وگرنه واقعیات را کتمان نمی‌کردید). متأسفانه شایعه‌سازان کاری به حق و انصاف و این سخنان ندارند؛ و با بی‌سوادی محض در فضای رسانه‌ای فقط دنبال سخنان پوچ خود هستند تا از دشمنان اسلام و ایران، شیرانی بی ‌یال و کوپال و بدون ضعف بسازند. پی‌نوشت: 1) حشر، آیه 14 2) بحارالانوار، جلد 75، صفحه 127
کسانی هستند که چشم امید به دشمن دوخته‌اند و خیال می‌کنند با دوستی و کوتاه آمدن در برابر دشمن اجنبی می‌توانند به زندگی آرام‌تر و دنیای آبادتری برسند. آیا این دسته از آدم‌ها این آیه شریفه را نشنیده یا نخوانده‌اند که می‌فرماید: وَ لَن تَرْضَىٰ عَنكَ الْيَهُودُ وَ لَا النَّصَارَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَىٰ. (1): يهود و نصارى هرگز از تو راضى نمى شوند تا آنكه از آيينشان پيروى كنى بگو: مسلماً هدايت خدا فقط هدايت [واقعى] است. به راستی چرا یک عده بر روی این پافشاری دارند که با امتیاز دادن به دشمنان و امضای توافقاتی که ما را زیر بار تعهدات گسترده می‌برد، می‌توانیم به زندگی بهتری برسیم؟! مگر نه این است که آیۀ قرآن می‌فرماید که آن‌ها هیچ‌گاه از ما راضی نخواهند شد مگر اینکه همه چیزمان را با آن‌ها معامله کنیم و از ناموس و شرف و غیرت و دینمان دست‌برداریم و در یک کلمه بردۀ آنان باشیم و مطیع اوامر شیطانی و دینی شویم که تحریف‌شده و با ظهور نبی مکرم اسلام صلی اللّه علیه وآله وسلم تاریخ آنان منقضی شده است؟! دنبال چه هستیم که همش می‌خواهیم به این کنوانسیون و آن معاهده بپیوندیم؟! این کنوانسیون‌ها تا به حال چه نفعی برای ما داشته است؟ آیا تحریم‌ها و دشمنی‌ها را کمتر کرده یا بیشتر؟ این نشست و برخاست‌ها و بگو بخندها تا حالا چه گُلی بر سر اقتصاد و تولید ما و خودشان زده است؟ آیا وقت آن نرسیده که راجع به فلسفه نام‌گذاری این سال از سوی مقام معظم رهبری دامت برکاته به «جهش تولید» قدری بیشتر تأمل کنیم؟ پی‌نوشت: 1) بقره، آیه 120
در این روزهای کرونایی، ما ملت مسلمان ایران باید بیش از پیش متوجه خداوند شده و قدر امتیازاتی را که نمی‌دانستیم، بیش از پیش دانسته و از درس‌های کرونا عبرت بگیریم. خدای بزرگ در قرآن می‌فرماید: أَ وَ لا یَرَوْنَ أَنَّهُمْ یُفْتَنُونَ فی کُلِّ عامٍ مَرَّهً أَوْ مَرَّتَیْنِ ثُمَّ لا یَتُوبُونَ وَ لا هُمْ یَذَّکَّرُونَ (1): آیا نمی‌بینند که آنان در هر سال یک یا دو بار آزموده می‌شوند باز هم توبه نمی‌کنند و عبرت نمی‌گیرند. خداوند در این آیه از ما می‌خواهد که از بلایا و آزمایشات پیش آمده، عبرت گرفته و بیش از پیش متوجه او شویم؛ هنگامی که کرونا آمد، تازه خیلی‌ها متوجه شدند که عجب! سلامتی چه نعمت خوبی بود و ما قدرش را نمی‌دانستیم، صله‌رحم چه نعمت بزرگی بود که از آن محروم شدیم. ویروس منحوس کرونا باعث شد که خیلی از ما تازه قدر پدر و مادر را بدانیم؛ قدر درآمد خود که روزی خداست را بدانیم و خیلی از نعمت‌های دیگر؛ و خلاصه متوجه خدا شویم که در این روزها برخی خانواده‌ها با آنکه هم زن و هم مرد آن شاغل بودند و زندگی مرفهی داشتند و سفر و خرید روزانه و هزاران تفریح دیگر داشتند و به در و همسایه و افراد مذهبی کم‌پول، فخر می‌فروختند (2) و از طرف دیگر مدام غر می‌زدند که نمی‌شود با ۵ ــ ۶ میلیون زندگی کرد؛ حالا می‌فهمند که همه‌چیز پول نیست؛ به عبارت دیگر آن‌ها فهمیدند که هم روزی دست خداست و هم سلامتی بدن (که با آن کار می‌کنند). بنابراین یکی از فلسفه‌های مشکلات و سختی‌ها؛ توجه به نعمت‌های خداوند و قدر دانستن آن‌ها است. پی‌نوشت: 1) توبه، آیه 126 2) بقره، آیه 212: زُیِّنَ لِلَّذِینَ کَفَرُواْ الْحَیَوهُ الدُّنْیَا وَ یَسْخَرُونَ مِنَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ؛ حیات (عاریت و متاع) دنیوى براى کافران جلوه نمود و آن‌ها اهل ایمان را مسخره می‌کنند.
حتماً شما هم این خبر را شنیده‌اید که «مجموع وزن ویروس کرونا در کل دنیا فقط پنج گرم است»! آری! انسان ضعیف است؛ صاحب هر تکنولوژی و ثروتی هم که باشد، در مقابل خواست خدا عاجز است. وَإِن يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ وَ إِن يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِهِ ۚ يُصِيبُ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (1): اگر خدا به تو زیانى برساند، کسى جز او برطرف‌کننده‌ی آن نیست و اگر خیرى به تو برساند پس او بر هر چیزى توانا است. پی‌نوشت: 1) یونس، آیه 107
این روزها چقدر ماجرای ابابیل و سپاه ابرهه برایم قابل‌درک‌تر شده است؛ پرندگانی کوچک با سنگریزه‌هایی در منقار که سپاهی مجهز را از بین بردند؛ و عجیب نیست اگر ویروسی که وزن آن در کل دنیا پنج گرم است، زندگی بشر مدرن را مختل کرده باشد؛ این بیماری عالم‌گیر به خاطر گناهان بشر باشد یا یک آزمایش الهی فرقی نمی‌کند، یک چیز مسلم است: پای قدرت خدا که در میان باشد، تمام موجودات آسمان‌ها و زمین سرباز خدا می‌شوند: وَ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْض‏ (1): سپاهیان آسمان‌ها و زمین از آنِ خداست‏. پی‌نوشت: 1) فتح، آیه 7
همسر خواهر خانم تشریف فرما شده‌اند سفر کاری و من هم به عنوان نترس رفته بودم نصف روزی کنارش باشم؛ تازه رفته خانه خودش؛ به خاطر کرونا مجبور است در خانه بماند و خیلی پیش ما نیاید؛ اگر کرونا نبود من هم سر درس و بحثم بودم و او هم می‌رفت کنار مادر و نه مادر دور از ما احساس ناراحتی داشت و نه مجبور بودم بروم پیش خواهر جان. البته بد هم نیست. تنوع در زندگی لازم است. نشسته بودیم و از همه چیز برایم شیرین زبانی می‌کرد؛ این دهه هفتادی‌ها همه چیزشان با ما فرق دارد؛ دغدغه‌هایشان؛ حرف زدن‌هایشان؛ ناراحت بودن و خوشحال بودنشان؛ از بیکاری و اوقات فراغتِ زیاد، شکایت کرد؛ برایش می‌گفتم از وقتش استفاده کند، برنامه‌ریزی داشته باشد؛ عمرش را هدر ندهد؛ کم مانده بود بگوید مثلاً تو چکار می‌کنی که من انجام نمی‌دهم؟ تو که از من بیکارتری که از بیکاری آمده‌ای نترس بیکار باشی؛ ادامه ندادم. مشغول رنگ زدن تابلو اش بود؛ معلوم بود خسته است؛ برخلاف عقیده‌ام که «هیچ‌وقت آشپزخانه کسی ورود نکنم چون خصوصی‌ترین منطقه خانه است»، رفتم آشپزخانه و دوری زدم؛ یک کتری پیدا کردم و آب جوش گذاشتم؛ درب کابینتی را باز کردم و دوتا فنجان پیدا کردم و چای ریختم؛ یک ظرف بلوری هم همانجا بود برداشتم و یک‌مشت قند ریختم داخلش؛ یک چای دبش بردم با هم بخوریم. چای را که دید خیلی خوشحال شد؛ ولی مشخص بود یک‌حرفی توی دلش مانده است؛ گفتم: نازنین مشکلی پیش آمده؟ گفت: نه! چرا قند را داخل بستنی‌خوری ریخته‌ای؟ ده تا قندان پر از قند آنجا گذاشته؛ فنجان قحط بود؛ این‌ها را یکی کادویی آورده جنسش خوب نیست؛ سینی سیلور هم که بود؛ سرک کشید توی آشپزخانه و گفت: این کتری که برای پیک‌نیک است؛ چای‌ساز که توی برق بود؛ نگاهش کردم و اول حسابی خندیدم؛ بعد گفتم: به خدا عمدی نبوده ولی من دهه شصتی دنبال یک استکان چای رفتم و اینکه امین باشم و همه‌جا سرک نکشم؛ با کمترین امکانات و بدون به هم زدن تمرکزت چای بیاورم؛ به این اداهای شماها و قوانینتان آشنا نبودم ولی نازنین خودمانیم زده به سرت؛ چایی آوردم به این خوبی و قشنگی و خوش‌رنگی! طلبگی و ارزان؛ بد بود؟ نه نه! چرا خیلی خوب بود و به موقع؛ عزیزم خودت را معطل این حرف‌ها نکن؛ حالا قند توی بستنی‌خوری اتصالی می‌کند؟! نگاه کن: قوری کتری، سماور، کتری معمولی، چای‌ساز، قهوه‌جوش؛ چند دست فنجان چینی و بلور و قاشق چای‌خوری و قندان‌های رنگارنگ و سینی متفاوت و ...برای روزی سه تا فنجان چای؟ به خدا به عقل شماها شک می‌کنم؛ بابا و بقیه نه این همه خودت را به زحمت انداخته‌ای برای چیدمان و... که چه؟ تنوع خوب است ولی مدبرانه؛ فکر کن عزیزم فکر! حالا چایت را بخور سرد می‌شود؛ زود باش تا قند توی بستی خوری جرقه نزده؛ بعد هم دوتایی حسابی خندیدیم. بد نیست این روزها که توی قرنطینه اوقات فراغت بیشتری داریم، نگاهی بیندازیم به اطرافمان؛ به جای وقت انجام کار، حداقل بعدش کمی فکر کنیم؛ فکر کردن هم یک کاری است بالاخره!
إِلَهِی إِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ أَوْلَى مِنْکَ بِذَلِکَ وَ إِنْ کَانَ قَدْ دَنَا أَجَلِی وَ لَمْ یُدْنِنِی مِنْکَ عَمَلِی فَقَدْ جَعَلْتُ الْإِقْرَارَ بِالذَّنْبِ إِلَیْکَ وَسِیلَتِی (1): اى خدا! اگر تو مرا عفو کنى که از تو سزاوارتر به عفو است و اگر اجلم نزدیک شد و عمل صالحم مرا به تو نزدیک نکرد من هم اقرار به گناهانم را وسیله عفوت قرار داده‌ام. خدایا! بخشش از بزرگان است و که از تو بزرگ‌تر و که از تو سزاوارتر؟ خدایا! وقتی به پرونده سیاهم نگاه می‌کنم، عمل صالحی ندارم که شایسته جلال و جبروت تو باشد؛ اعمالم یا ناقص بوده یا همراه با ریا یا همراه با تکبر یا همراه با منت تنها چیزی که می‌دانم این است که خیلی گناه کرده‌ام و امید دارم همین اقرار به گناهانم سبب شود تا مرا ببخشی. خدایا! نفس من سرکش شده، قدر نعمت‌هایت را ندانستم؛ حالا که این ویروس کرونا آمده، تکانم داده است؛ چقدر دلم تنگ شده برای حرم حضرت معصومه سلام‌الله علیها، برای مشهد امام رضا علیه‌السلام، برای مادرم... پی‌نوشت: 1) مناجات شعبانیه
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا إِلی‏ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِکَ فَأَخَذْناهُمْ بِالْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ یَتَضَرَّعُون (1): و به تحقیق فرستادیم پیغمبرانی به سوی امت‏هایی که قبل از تو می ‏زیستند؛ پس به منظور اینکه شاید روی تضرع به درگاه ما آورند آنان را به سختی‏ ها و گرفتاری ‏های گوناگون گرفتیم. با همه‌گیر شدن شیوع ویروس کرونا و به هم ریختن اوضاع اقتصادی مردم و در کنار آن شنیده شدن زمزمه‌هایی که حکایت از شروع وضعیت آخرالزمانی دارد عده‌ای با این تفکر که تنها نسخه خروج از مشکلات ظهور امام زمان عجل الله فرجه است مردم را به گرفتن ختومات و عبادت‌های چهل روزه دعوت می‌کنند و ظاهراً اصلاً به این نکته توجه ندارند که بلیّات و مصیبت‌های زندگی دنیا امتحانات و سنّت‌های الهی در روی این کره خاکی در تمام روزگاران است و بهترین و تنهاترین سرمایه بشریت برای قبولی و پیدا کردن مسیر خروج از منجلاب این امتحانات که چهره عوض می‌کنند ولی تمامی ندارند و در عین همگانی بودن، معصوم و غیر معصوم، پیغمبر و غیر پیغمبر هم نمی‌شناسند؛ عادت به تضرع و خشوع در مقابل پروردگار متعال و دست طلب به سوی آن یگانه خالق هستی دراز کردن است و این مسئله جدای از بحث ظهور و آمادگی و معرفتی است که مردم جهان برای قبول و تبعیت از امام زمان عجل الله فرجه باید داشته باشند. لَتُبْلَوُنَّ فی‏ أَمْوالِکُمْ وَ أَنْفُسِکُمْ وَ لَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذینَ أُوتُوا الْکِتابَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَ مِنَ الَّذینَ أَشْرَکُوا أَذیً کَثیراً وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ ذلِکَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ (2): محققاً شما را به مال و جان آزمایش خواهند کرد و بر شما از زخم‌زبان آن‌ها که پیش از شما کتاب آسمانی به آن‌ها نازل شد آزار بسیار خواهد رسید و اگر صبر پیشه کرده و پرهیزگار شوید (البته ظفر یابید) که ثبات و تقوا سبب نیرومندی و قوّت اراده در کارها است. طبق بیان قرآن کریم مردم گرفتار مشکلات و امتحانات مختلف الهی در مال و اموال و فرزندان خود می‌شوند و این امر می‌تواند به جهت حکمت‌های مختلفی باشد که خداوند از آن باخبر است و ما از آن بی‌خبر که در صورت صبر و تقوا در عین سختی‌ها و مشکلات، شیرینی‌ها و تجربیات و توانمندی‌هایی بالاتر از گذشته در زندگی از رهگذر این مشکلات برای مردم به جا خواهد ‌ماند. امام سجاد علیه‌السلام: لَا یَثْبُتُ عَلَیْهِ إِلَّا مَنْ قَوِیَ‏ یَقِینُهُ‏ وَ صَحَّتْ مَعْرِفَتُه‏ (3): کسی بر _امامت او (امام مهدی عجل الله فرجه)_ ثابت نمی‌ماند مگر آنکه یقینش قوی و شناختش درست باشد. بحث ظهور و آمادگی مردم برای ظهور امام زمان عجل الله فرجه اتفاقی نیست که ثمره خستگی و ناراحتی مردم جهان از بی‌پولی و سخت شدن گذران زندگی دنیایی آنان و یا زیاد شدن سیل و زلزله باشد و به نظر یک بحث کاملاً سیاسی و در راستای مبارزه با استکبار و ظالمان جهانی است و تنها در زمانی این اتفاق رغم خواهد خورد که مدعیان انتظار نسبت به مسائل سیاسی حساس شده باشند و در عین رسیدن به یک شناخت قابل‌قبول از بازی‌های رسانه‌ای و جناح‌ گیری‌های سیاسی توانسته باشند خط مشی سیاسی معنوی اهل‌بیت علیهم‌السلام را شناسایی، حمایت و به مردم جهان معرفی کرده باشند تا قلوب مردم جهان حقیقتاً در رسیدن به یک زندگی معنوی و پر از عدالت به اضطرار افتاده باشد. پی‌نوشت: 1) انعام، آیه 42 2) آل‌عمران، آیه 186 3) بحارالأنوار (ط - بیروت)، جلد ‏51، صفحه 134
پدربزرگ و مادربزرگ در سکوت تمام به اخبار گوش می‌دادند؛ تمام حواسشان را به سمت و سوی اخبار کرونایی جمع کرده بودند؛ صدای مجری اخبارگو که می‌گفت: افراد مسن و بالای شصت سال بیشتر در معرض خطر این ویروس قرار دارند؛ مثل پتکی بر سرشان فرود می‌آمد؛ دل‌نگران از رفت‌وآمد بچه‌ها و نوه‌هایشان بودند؛ اما رویشان نمی‌شد که به آنان بگویند به خانه‌شان نیایند؛ با اینکه همه امید و عشقشان به فرزندانشان بود اما مانده بودند که واقعاً چکار کنند؟! پسر بزرگ خانواده که نگرانی را به خوبی در چشمان پدر و مادرش می‌دید تصمیمی گرفت؛ به تک تک خواهر و برادارها زنگ زد و از آن‌ها خواست که فعلاً تا شکست کرونا به خانه پدری رفت‌وآمد نکنند و فقط با تماس جویای حالشان بشوند؛ یک گوشی لمسی هم به دست پدر داد و گفت: ما هر وقت دل‌تنگ چهره مهربانتان شدیم با شما تماس تصویری می‌گیریم؛ لبخند نقش بسته بر لبان پدر و مادر چهره‌شان را دو برابر جذاب کرده بود و می‌شد از چشمانشان دید با این تصمیم دیگر دل‌نگرانیشان کم شده است.
امام علی علیه‌السلام می‌فرماید: ان البلاء للظالم ادب و للمؤمن امتحان و للاولیاء کرامه و للانبیاء درجه (1): بلا برای ظالم تأدیب و تنبیه است و برای مؤمن آزمایش و برای انبیا ترفیع درجه و برای اولیا تکریم. خداوند در صحنه‌های گوناگون انسان را آزمایش می‌دهد؛ در قرآن آیات گوناگونی داریم در مورد امتحان انبیا و اولیا. ویروسی که در این مدت در سراسر جهان آمده می‌توان به چند بخش تقسیم کرد؛ ویروس کرونا هم می‌تواند مایه ادب برای ظالمان باشد و هم می‌تواند امتحان و کرامت برای مؤمنین و اولیا باشد. ماهیت این آزمایش‌ها چیست و با توجه به اینکه خداوند آگاه بر همه چیز است، انگیزه این امتحانات چه می‌تواند باشد؟ خداوند با چه ابزارهایی آدمی را می‌آزماید و مکانیسم موفقیت در آزمون‌ها چه گونه می‌باشد؟ متکلمان اسلامی گفت‌وگو پیرامون امتحان و ابتلای الهی را بیشتر در تبیین غایت ‏بندی افعال خداوند و عدالت او در فلسفه شرور و بلایا دنبال کرده‌اند. پی‌نوشت: 1) بحار الأنوار، علامه مجلسی، جلد ‌78، صفحه 198، (ط - بيروت).