غزل مصیبت اربعین حسینی من زینبم که زائر قبر مطهرم آورده ای چه بر سرم ای یار بی سرم آشفته تر ز گیسوی آشفته توام امن یجیب خوانده ام از بسکه مضطرم داری خبر که بر سر بازار رفته ام بگذار تا ز گفتن بازار بگذرم من را کسی نبود تماشا نکرده بود شکر خدا که بر سر من بود معجرم داری خبر که همسفرم بود حرمله یک لحظه ام نمی شود ای یار باورم من زینبم ز بزم شراب آمدم حسین گفتم به اهل شام که ناموس حیدرم نیلی تر از رقیه تو هیچ کس نبود دیدم که راه می رود او مثل مادرم شرمنده ام که طفل سه ساله گرسنه مرد خون می چکد ز دیده در خون شناورم از من چه دیده ای که دل از من بریده ای رفتی ز پیش دیده نگفتی که خواهرم از عصر تا غروب فقط دست و پا زدی بد کشتنت عزیز دلم در برابرم تو دست و پا زدی و ترا بازهم زدند یک تن نمی رسید به داد برادرم دیدم به عضو عضو تو جای هلال بود گفتم هلال چیست که سر در نیاورم هر مرکبی که بود بروی تو راه رفت پیکر نبود تا که بگیرم به پیکرم                  #سید_محسن_حسینی

. #مرثیه #شهادت_حضرت_زهرا #فاطمیه #حضرت_زهرا شام وصال آمد و صبح وصال رفت از لانه ام کبوتر بشکسته بال رفت آن گل که نُه بهار ز یک نیم خنده اش  می برد از دلم غم و رنج و ملال رفت سوگند بر اذان و اقامه که یار من  با صورتی که بود شبیه بلال رفت دیدم که قامتش ز کمان هم کمان تر است آمد الف به خانه ی من مثل دال رفت دیدم به چشم خویش که بانوی قهرمان  با سینه ای که بود به رویش مدال رفت شاعر: #سید_محسن_حسینی #شام_غریبان_حضرت_زهرا #مادرم_مظلومه_بود_و_یاور_مظلوم_ها .

. #حضرت_مسلم #شب_اول_محرم به تماشای من خسته همه می مانند نَفَس آخر من شد ، همگی می دانند ای به قربان سرت ، از همه سرگشته ترم در و دیوار به سرگشتگی ام حیرانند سنگ دلها همه در دامنشان سنگ بود میزبانان به خدا منتظر مهمانند گر بیاری تو به همراه ، عزیزانت را با عزیزان ، حرمت را ، همه می سوزانند امشب ای کعبه ی من! سوی مدینه برگرد برنگردی ته گودال ، برت گردانند تا به حالا، سر بازار ، نرفته زینب سر بازار ، همه خارجی اش می خوانند با رقیه تو میا ، جانِ رقیه برگرد همه آماده ی سیلی زدن طفلانند ترسم آن است ز سیلی ، سر او برگردد او اگر تار ببیند ، همه در می مانند حرمله خنده کنان تیر سه شعبه برداشت همگی منتظر کودک نیمه جانند ترسم آن است که شش ماهه ، دو شش ماهه شود به جدا کردنش از هم ، همه هم پیمانند #سید_محسن_حسینی

#حضرت_زهرا #مرثیه_حضرت_زهرا بیمار نیمه جان علی را نَفَس نبود غیر از پَر از پرستوي من ، در قفس نبود زهرا تمام عمر به داد همه رسید می سوخت مثل شمع ، کسی دادرس نبود او یک نفر ، زدن او را چهل نفر دور و بر گُلم به جز از خار و خس نبود تا داشتند نَفَس به روي در قدم زدند سیلی زدن به فاطمه در کوچه بس نبود سردار خیبرم که به زانو درآمدم درمانده شد علی و ره پیش و پس نبود طوري زدند قبله ي من ، رو به قبله شد او را به غیر مرگ ، دگر دسترس نبود شاعر: #سید_محسن_حسینی

#حضرت_زهرا #مرثیه_حضرت_زهرا یارم آشفته شد و حور و ملک نالیدند چشمها ابر شد و از غم او باریدند همه دیدند که حیدر به چه روزي افتاد همه زانو زدن فاتح خیبر دیدند شد گُل یاس علی ، زیر لگد نیلوفر گُلِ نیلوفر من را به خدا بَد چیدند دست او تا که شکستند همه دست زدند تا سرش خورد به دیوار ، همه خندیدند مادري با پسرش زیر در سوخته مانْد کودکانم همه می دیدن و می لرزیدند پیش او بودم و صد حیف نمی دید مرا آن دو تا چشم ، ز سیلی ، روي هم خوابیدند آن چهل تن که در سوخته را سوزاندند حال بیمار علی را ز علی پرسیدند حال ، من ماندم و یک قبله ي رو به قبله او چه کرده است که بر کُشتن او کوشیدند ؟ من پریشانم و بر گرد مغیره جمعند پیش من بود ، همه صورت او بوسیدند شاعر: #سید_محسن_حسینی

. #حضرت_زهرا #فاطمیه #بستر_بیماری آشفته من به کوچه و هر رهگذر شدم در کوچه جان به لب شدم و محتضر شدم گر چه نشد کسی سپر فاطمه ، ولی تا پاي جان ، پاي علی من سپر شدم هر لحظه می شدم به خدا من کبودتر مانند یک پرستوي بی بال و پر شدم دیدم به چشم خویش که چشمم ز دست رفت محتاج ، من ، به یاري دیوار و در شدم با پا مرا زدند همه تا به پاي مرگ زیر دري که سوخته ، من ، بی پسر شدم از بس شدم نحیف نشناسد مرا علی مانند عمر مختصرم ، مختصر شدم شکرِ خدا که جاي لگد را علی ندید شکرِ خدا ندید ، شکسته کمر شدم خود مانده ام که ماندنی ام یا که رفتنی جانم به لب رسید ولی جان به سر شدم چیزي ز من نمانده علی شستشو دهد خود در تعجبم که چرا اینقدر شدم ؟ دانم که غسل دادن من طول می کشد هر شب گذشت صاحب زخمی دگر شدم #سید_محسن_حسینی