#اربعین_حسینی__ع__مناجات بگو که این‌همه اندوه و داغ را چه کنم؟ هجومِ فصلِ زمستان، به باغ را چه کنم؟ زِ عشقِ روی تو، ای نازنینِ هر دو جهان! چگونه دم نزنم؟، اشتیاق را چه کنم؟ شکوهِ عکسِ حرم، جلوه کرده بر دیوار شمیمِ عطرِ تو، بینِ اتاق را چه کنم؟ دوباره باز، برای حرم دلم تنگ است هوای گنبد و صحن و رواق را چه کنم؟ برای قتلِ تو، در دل، حرارتی، برپاست درونِ سینه ی خود، احتراق را چه کنم؟ به دردِ هجر، گرفتارم و نمی‌دانم فراقِ تشنه‌ی خاکِ عراق را چه کنم؟ عادل حسین قربان اربعین حسینی (ع) مناجات

#حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها #غزل گریه کردم که به من سر بزنی باباجان آمدی با سر... عجب آمدنی باباجان گفتم از راه برایم کفنی آوردی یادم آمد تو خودت بی کفنی باباجان کم شده موی سرم چونکه میان بازار مانده در پنجه ی یک پیرزنی باباجان کاش دندان مرا آنکه شکسته گیرد از عمو پاسخ دندان شکنی باباجان من کتک خوردم و بر خار دویدم اما بیشتر خسته ام از بد دهنی باباجان فاطمه زاده نمانده که نخورده سیلی لاله شد صورت هر یاسمنی باباجان زده با چوب عدو روی لبت طوری که با من اصلا تو نگویی سخنی باباجان خواستم سر بگذارم به روی زانوی تو من بمیرم که نداری بدنی باباجان مانده دیگر به خدا فاصله ی من بامرگ قدر یک چشم که بر هم بزنی باباجان #محمد_داوری

#حضرت_رقیه_س_شهادت از غصه و غم، تو را رها خواهد کرد هر درد بیاوری دوا خواهد کرد از نسل علی و فاطمه‌ست این دختر حاجات محال را روا خواهد کرد #علی_ذوالقدر

#حضرت_رقیه_س_شهادت از غم، نفس خرابه هم سر آمد آن‌روز که آه سنگ‌ها در آمد دیدند که اشک دخترک قطع شده بابای رقیه بود، با سر آمد... #سیده_تکتم_حسینی

#امام_حسین_علیه_السلام آن که نوشید می از جام بلا کیست؟ حسین آن که کوشید به یاری خدا کیست؟ حسین آن که از کعبۀ گل جانب معشوق شتافت خیمه در کعبۀ دل کرد به پا کیست؟ حسین آن که با سعی و صفا کرد وداع و چو خلیل کرد آهنگ سفر سوی منا کیست؟ حسین آن که در مدرسۀ عشق پی حفظ شرف هله آموخت به ما درس وفا کیست؟ حسین... آن که در سنگر آزادگی و آزادی سر نَهَد در خطِ تسلیم و رضا کیست؟ حسین آن که با دادن هفتاد و دو تن قربانی درس آزادگی آموخت به ما کیست؟ حسین آن که از خون علی‌اصغر شش‌ماهه گذشت تا شود شافع ما روز جزا کیست؟ حسین آن که لب‌تشنه لب آب روان گشت شهید در عوض داد به ما آب بقا کیست؟ حسین... مرحوم #ژولیده_نیشابوری

#امان_ازشام کوفه که شهر علی بود چنان کرد به من! وای از شام که بغض پدرم را دارند.‌. سرهرکوچه معطل شده ام،خسته شدم! چشمشان کور! همه قصد تماشا دارند! سر بازار که رفتیم سرم داد زدند… ای ابالفضل بیا! نیت دعوا دارند! جگرم سوخت زمانیکه رقیه میگفت عمه جان!اینهمه دختر همه بابا دارند دخترانی که پس پرده عصمت بودند.. بعد تو در وسط مجلس می جا دارند! #سیدپوریاهاشمی

#مرثیه_حضرت_زینب_سلام_الله_علیها #مصائب_شام #مرثیه_حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها «اول ماه صَفر بد سَفری بود حسین ساربانِ من عجب بدنظری بود حسین» راهِ یکساعته یک روز به طول انجامید کار این بی شرفان ، پرده دَری بود حسین سنگ خوردم سرِ بازار عجب دردی داشت دردِ سَر داشتَنَم ، دردسری بود حسین ای جگردارترین مَحرَم زینب ، بر نِی آنکه زن میزند از بی جگری بود حسین بعدِ بازار همه صورت مان نیلی شد بخدا از اَثرِ بی سپری بود حسین ته بازار یکی نام محلّی را گفت مردک مست عجب فتنه گری بود حسین آن محل چشمِ خریدار به ما داشت فقط کاش این شام بلا را سحری بود حسین حرف بد زد به ربابه بخدا آب شدم بی سبب بود فقط رهگذری بود حسین سر تو بر روی نِی بند نمی شد دیگر نیزه دارِ سر تو ، خیره سری بود حسین  چه شد آنشب که تو به خانه ی خولی رفتی بعد از آن زلف سرت مختصری بود حسین ما عزیزان تو بودیم ولی خوار شدیم بعد تو قسمت ما دربه دری بود حسین شاعر: #سید_حسین_میرعمادی

#حضرت_زینب_سلام_الله_علیها_شام #مجلس_یزید_ملعون پس از تو، جان برادر! چه رنج‌ها که کشیدم چه شهر‌ها که نگشتم، چه کوچه‌ها که ندیدم به سخت‌جانی خود آن‌ قَدَر نبود گمانم که بی‌تو، زنده ز دشت بلا، به شام رسیدم برون نمود در آن دم چو خصم، پیرهنت را به تن ز پنجه‌ی غم، جامه هر زمان بدریدم چو ماه چارده دیدم، سر تو را به سر نی هلال‌وار ز بار مصیبت تو، خمیدم زدم به چوبه‌ی محمل سر، آن زمان که سر نی به نوک نیزه‌ی خولی، سر چو ماه تو دیدم ز تازیانه و طعن سنان و طعنه‌ی دشمن دگر ز زندگی خویش گشت قطع، امیدم شدم چو وارد بزم یزید، بازوی بسته هزار مرتبه مرگ خود از خدا طلبیدم هنوز بر کف پایم، نشان آبله پیداست به راه شام ز بس از جفا پیاده دویدم ولی به این همه غم، شاد از آنم، ای شه خوبان! که نقد جان به جهان دادم و غم تو خریدم ازین حکایت جان‌سوز، «جودیا»! صف محشر به نزد شاه شهیدان، شریک، هم‌چو شهیدم مرحوم #جودی_خراسانی

زبان حال حضرت رقیه (س) سخت ترازکربلامصیبت شام بود زینب تو ای پدر درملاعام بود راس توازنیزه هاخورد به روی زمین علت افتادنت سنگ لب بام بود ابوذر رییس میرزایی (بهار)

حضرت رقیه (س) وقتی که می بوسید باباصورتم را می گفت باخنده تو هستی مثل زهرا حالا نمانده صورت وچشمی برایم ازبسکه سیلی خورده ام از زجربابا ابوذر رییس میرزایی

یارقیه (س) وقتی تورفتی دخترت شدقد خمیده توآمدی با پا نه بلکه سربریده باباعدو دندان شیری ام شکسته درخردسالی دخترت مویش سفیده شیب الخضیبی ای پدر خدالتریبی چون حنجرت ازگوشهایم خون چکیده سیلی جواب گریه هایم بود بابا ازترس زجرو حرمله رنگم پریده آن شب که ازناقه فتادم دربیابان آمدبه پیشم مادرت اما خمیده پاهایم ازخارمغیلان زخم گشته ازبس رقیه دردل صحرا دویده آن کودک شامی به طعنه گفت بامن بابا برای من لباس نو خریده این دخترت ازکربلا تا کوفه وشام چیزی به جزکعب نی وسیلی ندیده دیدم که می زد برلبت اوخیزران را ازاین مصیبت برلب من جان رسیده ابوذررییس میرزایی

. #پنجم_صفر #واحد_غزل #حضرت_رقیه به خدا خسته شدم،عمه مکافات شدم به چه جرم این همه من سخت مجازات شدم پرت کردند به سمتم به اهانت صدقه من گرفتارِ به یک مشت خرافات شدم صبح شمر آمد و شب زجر حسابی می زد هدف مشت و لگد های دو تا  لات شدم دست و پاگیر شدم پیر شدم پیر شدم سخت شرمنده من از عمه ی سادات شدم یک نفر پای سرت پا به زمین می کوبید با سرت وارد دروازه ی ساعات شدم پدرم را بده ای شمر ، زدی عیبی نیست دو سه روزیست که ممنوعِ ملاقات شدم کودکی سنگ تو را می زد و با من می گفت ای  بسوزی که من هم بازی بابات شدم #حضرت_رقیه_سلام_الله_علیها  #مجید_احدزاده