#زبانحال_حضرت_سکینه(سلام الله) شمیم جان فزای کوی بابم مرا اندرمشام جان برآید گمانم کربلا شد عمه نزدیک که بوی مشک و ناب و عنبر آید بگوشم عمه از گهواره گور دراین صحرا صدای اصغر آید  مهارناقه را یکدم نگهدار که استقبال لیلا اکبر آید مران ای ساربان یکدم که داماد سر راه عروس مضطر آید حسین را ای صبا برگو که ازشام بکویت زینب غم پرور آید  ولی ای عمه دارم التماسی قبول خاطر زارت گر آید  که چون اندر سرقبر شهیدان تو را از گریه کام دل برآید دراین صحرا مکن منزل که ترسم دوباره شمر دون با خنجر آید کند(جودی) به محشرمحشر از نو اگر درحشر با این دفتر آید. #جودی_خراسانی

چرا عبرت ها بسیار است ولی پند گرفتن اندک است ؟ (۱) پاسخ : به هر چیزی که مایهٔ بیداری انسان و کنار رفتن غفلت او شود ، عبرت گفته می شود ، از این رو هر چیزی در دنیا (از خوشی ها و بدی ها)می تواند یک جهت پند آموزی برای انسان داشته باشد ، ولی انسان ها به علت دل بستگی به ظواهر فریبندهٔ دنیا از پند گرفتن غفلت ورزیده و آلودهٔ به مادیات پست و زود گذر می گردند و زندگی ابدی خویش را به فراموشی می سپارند ------------- ۱-حکمت ۲۹۷ #نهج_البلاغه(مَا أَكْثَرَ اَلْعِبَرَ وَ أَقَلَّ اَلاِعْتِبَارَ)

بنازم آنکه دایم گفتگوى کربلا دارد دلى چون (جابر) اندر جستجوى کربلا دارد 🥀دلش چون کربلا، کوى حسین ست و نمى داند که همچون دور دستان آرزوى کربلا دارد! 🖤به یاد کاروان اربعین، با گریه مى گوید: به هر جا هست زینب، رو به سوى کربلا دارد 🥀اگر چه برده از این سرزمین آخر دلى پر خون ولى دلبستگى از جان به کوى کربلا دارد 🖤به یاد آن لب تشنه، هنوز این عاشق خسته به کف جامى لبالب از سبوى کربلا دارد 🥀اگر دست قضا مانع شد از رفتن به پابوسش همى بوسیم خاکى را که بوى کربلا دارد 🖤اگر خاک رهش بنشست بر روى گنهکارى گرامى مى شود، چون آبروى کربلا دارد! 🥀(نگارنده) ازین رو گفته است و باز مى گوید: بنازم آنکه دایم گفتگوى #کربلا دارد. #عبدالعلی_نگارنده

┄━═✿♡﷽♡✿═━┄ شهادت حضرت امام حسن مجتبی(علیه السلام) زینب چو حال سخت حسن را نظاره کرد دامان ز اشک و خون جگر پر ستاره کرد .. آمد حسین و کرد چو از حال او سؤال آن جا که کوزه بود به آن سو اشاره کرد .. گفتند درد خود ز چه درمان نمی کنی فرمود مرگ را به چه بایست چاره کرد؟ .. می خواست روزه واکند از آب کوزه لیک یارب چه آب بود که کار شراره کرد .. پیدا بود که با جگر او چه کرده است زهری که رخنه در جگر سنگ خاره کرد .. دل رشحه رشحه داشت ز زخم زبان ولی تزویر همسرش جگرش پاره پاره کرد .. جعده به پاس مرحمت بی حساب او در حق حضرتش ستم بی شماره کرد .. باران تیر بر تن و تابوت او بریخت تا آن زن سواره به مرکب اشاره کرد .. در روضۀ بقیع چو شد دفن پیکرش آن خاک پاک را همه دارالزّیاره کرد .. یا مجتبی! به حال «مؤیّد» نگاه کن کز چشم دل به قبر غریبت نظاره کرد. #حسنیه #حسنیه_شهادت #موید_خراسانی

(ورود اهل بیت ع به مدینه) گشته مدینه شهر ماتم از ره رسیده بانوی غم جان یتیمان،بر لب رسیده در شهر یثرب،زینب رسیده آجرک الله یا رسول الله آمد کنار قبر طاها زینب اسیر درد و غم ها جد مطهر،همراز کوثر در غم نشسته،بین دخت حیدر آجرک الله یا رسول الله جدا ز ظلم و جور و کینه دشمن نشست بر روی سینه از دشمن و از،خنجر بگویم از آن بریده،حنجر بگویم آجرک الله یا رسول الله غرقه به خون جدا حسین شد شهید ز کین آن نور عین شد در بین گودال،او دست و پا زد هر لحظه او مادر را صدا زد آجرک الله یا رسول الله جدا به زیر سم اسبان شد پیکر حامی قرآن حس کرده ام عطر و بوی او را بوسیده ام من،گلوی او را آجرک الله یا رسول الله جدا بدیدم کوفه و شام سنگ تمام را از لب بام در کوفه رأس،او خوانده قرآن در شام مزدش،با چوب خزران آجرک الله یا رسول الله. #رضا_یعقوبیان #ورود_اهل_البیت_ع_به_مدینه