#حضرت_عبدالله ابن الحسن هستم جگر دارم عمو جان پیش تو از بازو سپر دارم عمو جان با سر دویدم سمت تو تا سینه ات را از زیر پای شمر بردارم عمو جان من بی زره یاد جمل را زنده کردم  مانند بابایم هنر دارم عمو جان درد یتیمی را کنارت حس نکردم  پیش خودم گفتم پدر دارم عمو جان از سر گذشتن سرگذشت عاشقان است شرمنده ام پیش تو سر دارم عموجان دست بریده حاصل دست شکسته است این ارث را از پشت در دارم عمو جان تیر از تنم رد شد تنم را به تنت دوخت خیلی برایت دردسر دارم عمو جان اینجا پر از سنگ و سنان و تیر و نیزه است از تنگی جایت خبر دارم عمو جان با خنده من را بدرقه کن جای گریه  حاال که من شوق سفر دارم عمو جان #یامظلوم

#حضرت_عبدالله مثل رودی زد به قربانگاه تا دریا شود بچه‌ی شیر است پس باید که بی‌پروا شود دید عمو افتاده در مقتل بماند خوب نیست آه اگر شب را ببیند وای اگر فردا شود از علی اصغر چه کم دارد دلش می‌خواست تا آخرین قربانی آقا در عاشورا شود ناامیدانه به راه افتاد بین جمعیت از میان اسبها شاید مسیری وا شود گفت والله از عموی خود نخواهم شد جدا رفت در گودال تا بخشی از آن غوغا شود دست‌هایش را چنان عباس وقف عشق کرد در طفولیت دلش می‌خواست تا سقا شود آی مردم حرمله با تیر آخر آمده وای اگر تیر سه شعبه در گلویش جا شود خلوت عشق است حتی با حضور دیگران آرزویش بود روزی با عمو تنها شود زیر سم اسب‌ها حل شد در آغوش حسین گفت: (وا اُما)، نباید پیکرش پیدا شود #زخم_حسینی

#حضرت_عبدالله_بن_الحسن_ع_شهادت افتاده باز کار به دستِ کریم ها مارانوشته اند گدا از قدیم ها شانه زده به زلف کمندی نسیم ها باید کشید نازِ نگاهِ یتیم ها دستِ دعا به خاکِ قدم های او بزن عبدِ خداست کودکِ ده ساله‌ی حسن ده ساله بود قامتش اما وقار داشت بالایِ چشم خویش دوتا ذوالفقار داشت مثلِ ابالحسن سخنش اقتدار داشت بر یاریِ عمو جگری بی قرار داشت شهر مدینه با پدرش عهد بسته بود از کودگی کنارِ بزرگان نشسته بود با چشمِ خویش رفتنِ عشاق دیده بود شش ماهه هم به فیضِ شهادت رسیده بود او را عمو به بندِ محبت کشیده بود دستش به دستِ عمه‌ی قامت رشیده بود بوسید دست عمه به او التماس کرد جان کند تا ز خیمه خودش را خلاص کرد پایِ برهنه جانب گودال می دوید در بین ازدحام عجب موقعی رسید فریادهای مادرِ سادات را شنید فوری حسین پیکر او در بغل کشید می خواست تا که ضربه نبیند ولی نشد نیزه به پهلویش ننشیند ولی نشد لعنت به حرمله گلویِ تشنه باز شد این خون به رویِ چشم حسین چاره ساز شد اصلاً تمام کشتن این طفل راز شد اما مقابل پدرش سرفراز شد می خواست دست وپا بزند نیزه ها نذاشت بابایِ خود صدا بزند نیزه ها نذاشت در قتلگاه هر دو بدن زیرو رو شده نیزه به رویِ نیزه به پیکر فرو شده با پنجه های گرگ تنش جستجو شده عریان به دستِ لشگرِ بی آبرو شده مقتل نوشته با عجله مو کشیده اند مثل کبوتری سر او را بریده اند در قتلگاه روی تن او قدم زدند با نعل تازه هر دو بدن را بهم زدند یک عده جا نبود اگر ضربه کم زدند بر نیزه جسم بی سر او چون عَلَم زدند زینب گرفته دست به سر می کند نگاه درهم شده حسین و حسن بین قتلگاه شاعر: #قاسم_نعمتی

#حضرت_عبدالله_بن_الحسن_ع_شهادت #غزال عمه مرا رها کن من می‌روم به میدان، تنها مرا دعا کن من از تبار شیرم گاهی مرا علی و، گاهی حسن صدا کن من در طواف یارم حاجی کربلا را، قربانی منا کن عمه خدانگهدار در دل به یاد داغم، بزم عزا به‌پا کن با یاد اصغر و من بر سینه‌ی عمویم، شش‌گوشه‌ای بنا کن از غصه آب می‌شد وقتی که دید ارباب، تنها خطاب می‌شد وقتش رسیده حالا باید که بعد قاسم، او انتخاب می‌شد می‌ماند اگر به خیمه حتما که شرمگین از، روی رباب می‌شد خوشحال بود از این که جزء فداییان، مولا حساب می‌شد از غصه کم می‌آورد از جانب عمویش، وقتی جواب می‌شد می‌دید بین گودال رو به غروب رفته، خورشید بین گودال از شدت جراحت خون عمو حسین‌اش، پاشید بین گودال کار عمو تمام است باران سنگ و نیزه، بارید بین گودال بغضش ترک‌ترک شد وقتی که خنجر شمر، خندید بین گودال کم‌کم امید می‌باخت شد ناامید آن‌روز، امّید بین گودال آمد به‌کار، دستش مثل عموش عباس، در کارزار دستش از دست عمه پر زد مثل کبوتری تا، آغوش یار دستش مثل عقیق سرخی شد بر رکاب سینه، حالا سوار دستش آنقدر زخم برداشت تا که میان گودال، شد لاله‌زار دستش سر روی نیزه رفت‌و تن روی خاک ماند و بین غبار دستش... شعر از گروه ادبی #یاقوت_سرخ انجمن شعر آیینی شهرستان بروجرد

تا حسین است، چه حاجت به عطای دگران تا حسین است، مگو مَدح و ثَنای دگران او که در هر دو سرا مظهرِ اَلطاف خداست میزنی از چه دگر، بابِ سَرای دگران آبروی تو رود از کف و ناکام شوی مَگُشا دست نیازت به عطای دگران جز خدای خود و مردان خدا مَدح مگو پای‌گیرِ تو شود مَدح خطایِ دگران سائل دَرگَهِ او، در دو جهان است عزیز من سرافکنده و مسکین، چو گدای دگران تا چو فُطرس پر و بالت بدهد عشق حسین مَگُشا بال محبت به فضای دگران عَنان به دست فرومایگان نده زِنهار که در مصالح خود خرج می‌کنند تو را ای مسلمان، حسنی باش و حسینی همه عمر سنگ بر سینه مزن، زیر لَوای دگران تا حسین است، به دل راه مَده عشق کسی چون که دل، جای حسین است نه جای دگران اشک و لبخندت اگر وقف حسین بن علی‌ست یادِ او باش به هر جشن و عزای دگران با وجود حرم او که بُوَد رَشگِ بهشت نکند جلوه دگر ، صحن و سرای دگران راهیان حرمش، خنده‌کنان گریانند کَس ندیده‌ست چنین، حال و هوای دگران چهره گلگون تو ز خون کن، که بُوَد رنگ حسین پیش او رنگ ندارد چو حنای دگران نینوایی شد اگر شعر حِسان جاوید است چون که نابود شود، نای و نوای دگران ◾️◾️◾️◾️◾️◾️ #کانال_متن_روضه_مجمع_الذاکرین

#شعر_خوانی #شب_پنجم_محرم_۱۴۰۱ #حضرت_عبدالله_ابن_حسن 🎤سید_مجید_بنی_فاطمه @majmaozakerine #کانال_متن_روضه_مجمع_الذاکرین

رها کن عمه مرا باید امتحان بدهم رسیده موقع آنکه خودی نشان بدهم رها کن عمه مرا تا شجاعت علوی نشان حرمله و خولی و سنان بدهم دلم قرار ندارد در این قفس باید کبوتر دل خود را به آسمان بدهم عمو سپاه حسن می رسد به یاری تو من آمدم که حسن را نشانتان بدهم عمو شلوغی گودال بیش از اندازه است خدا کند بتوانم نجاتتان بدهم سپر برای تو با سینه می شوم هیهات اگر به نیزه و شمشیرها امان بدهم مگر که زنده نباشم که در دل گودال اجازهء زدنت را به کوفیان بدهم من آمدم که شوم حائل تو با عمه مباد فرصت دیدن به عمه جان بدهم عمو ببین شده دستم ز پوست آویزان جدا شود چو علمدار اگر تکان بدهم کسی ندیده به گودال آنچه من دیدم عمو خدا نکند من ز دستتان بدهم صدای مرکب و نعل جدید می آید عمو چگونه خبر را به استخوان بدهم فقط نصیب من و شیرخواره شد این فخر که روی سینۀ مولای خویش جان بدهم عزیز فاطمه انگشتر تو را ای کاش بگیرم و خودم آن را به ساربان بدهم برای آنکه جسارت به پیکرت نشود خودم لباس تنت را به این و آن بدهم شاعر : مهدی مقیمی ◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️ #کانال_متن_روضه_مجمع_الذاکرین

#روضه #شب_پنجم_محرم_۱۴۰۱ #حضرت_عبدالله_ابن_حسن 🎤سید_مجید_بنی_فاطمه @majmaozakerine #کانال_متن_روضه_مجمع_الذاکرین

لا اله الا الله اومد از حرم عبدالله برید کنار که اومده فدائی ثارالله خدا تمومه زندگیش داره پر و بال میزنه برای قربونی شدن حالا دیگه نوبت منه قد کشیدم سپرت باشم مرهم زخم پرت باشم مثل قاسم بمیرم واست مثل اکبر پسرت باشم یه کم تحمل کن با اینکه بد حالی مگه من مردم که میون گودالی **** با دم انا لله سوی مقتل افتادم راه دارم میرم فدا بشم برا اباعبدالله پناه عالمو ببین بدون یار و بی پناه خدا میدونه چی میشه اگه نرسم به قتلگاه اشکای مادرو میبینم زخمای پیکرو میبینم من بمونم با همین چشمام کُندیِ خنجرو میبینم چشامو می بندم نبینم اشکاتو به لطف این نیزه یکی شدم با تو ◾️◾️◾️◾️◾️◾️ #کانال_متن_روضه_مجمع_الذاکرین

#زمینه #شب_پنجم_محرم_۱۴۰۱ #حضرت_عبدالله_ابن_حسن 🎤سید_مجید_بنی_فاطمه @majmaozakerine #کانال_متن_روضه_مجمع_الذاکرین

#واحد_سنگین #پنجم_محرم #عبدالله_بن_حسن(ع) #وقتی_تو_رو ⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️ بند1⃣ وقتی تو رو غریب و تنها دیدم از روی تل سوی تو پر کشیدم با عجله بی زره و بی شمشیر بالاسرت عموجونم رسیدم ...... دیدم پیکرت شده آماج نیزه هاشون دیدم میزدن تو رو با سنگ و با عصاشون دیدم یکی اومد تو گودال و حرف بد زد دیدم یکی با چکمه محکم بهت لگد زد ...... میخوام فدا بشم برای تو عمو میخوام بگیرم از خون خودم وضو یا عَمّیَ الغریب عمو عمو حسین 🔸🔸🔸🔶🔶🔸🔸🔸 بند2⃣ آرزومه بشم فدات عمو جون من بمیرم جلو چشات عمو جون میدونی که چقدر دوست دارم من غرق به خون زدم صدات عمو جون ...... اومدم بالا سرت بجای بابام حسن مثل دست علمدار دستم شد جدا از تن اشکم میریزه واسه مصیبته جسارت خوبه شهید میشم و نمیبینم اسارت ..... صدای مادره پیچید تو قتلگاه خمیده و غمین رسید به قتلگاه یا عَمّیَ الغریب عمو عمو حسین 💠💠💠💠💠💠 به قلم: #سیدناصر_اسماعیل_نسب #الیاس_محمدشاهی