آشنایی با #مرکز تحقیقات استراتژیک توسعه (رشد)
🔺ادامۀ آشنایی با #مرکز تحقیقات استراتژیک توسعه (رشد) از زبان احمد #آکوچکیان:
🔶جامعۀ امروز ایرانی در گام گسیختگی از جهان ممکن ایرانی، در پیوست ترکیبی ملت ـ دولت، با منظومه‌ای از مسئله‌های نظام‌واره درگیر است که بی‌پاسخی به آن‌ها به معنای فروپاشی نظام جمهوری اسلامی و در پس آن، زوال امکان حضور #دین در جهان جدید است (که فرصت آن با امکان حضور جهان ایرانی از سوی امام صادق انقلاب اسلامی و نخبگان صادق اندیشه‌ای آغازین انقلاب اسلامی نوید داده شد).
🔷#مرکز تحقیقات استراتژیک توسعه (رشد) نهادی است که کوشای دانش‌بنیان‌سازی پاسخ روشمند به منظومۀ مسائل دم‌به‌دم تازه‌شونده در سامان نوبه‌نوی پیش‌رو است. این مسائل در سیر تطور تاریخیت کشورْ دم‌به‌دم تازه‌به‌تازه می‌شوند و به این قرار فراخوان نهادهای پژوهش ملی برای بازخوانی مستمر کوشایی خویش در پاسخ‌دهی به این مسائل هستند. در نگاه تحلیلی مرکز، مسائل امروز ما در این مرحله از گذارشناسی این‌گونه‌اند و گام‌به‌گام بازتحلیل می‌شوند.
بحران‌های اجتماعی دوسدۀ اخیر جامعۀ ناهموار ایرانی، به میان آمدن امکان #زیست دینی در دنیای معاصری، ظهور ایدۀ سیاست حاکمیتیِ نوپدید #ولایت فقه و #فقیه حکم و قرار گرفتن #پیشرفت و در واقع #توسعه در دستور کار سیاسی و هژمونیک و اینک و به‌تدریج، بازیابی اهمیت انسان در توسعه و اجتماعی‌سازی مفهوم #توسعه و ظهور ارادۀ #توسعه به‌مثابۀ دستور کار جمعی و انسانی، اجزای تحولات تاریخی جهان معاصر ایرانی هستند و شیفتگان اسلام قرآنی ـ اوصیایی و ایرانْ سودای حضور اندیشه‌ای راهبرنده در این جهان را دارند.
🔶ازآن‌روی که هم‌چنان نهادهای پژوهش ملی و اندیشمندان ما خودآگاه بنیان‌افکنی یک نظام #اندیشۀ مبتنی بر بنیان #فلسفۀ دینی و در راستای آن، #پارادایم‌پژوهی اندیشه، #دانش و #نظریۀ پیشرفت، در نگرش به دورۀ گذار #تمدنی جهان اسلامی ـ ایرانی با رویکرد #آینده‌نگار راهبردی نبوده‌اند بیشترین فرصت یک‌دهۀ گذشتۀ مرکزْ مصروف به کشف این بنیان #فلسفۀ دینی، #پارادایمی و #نظریه‌ای برای #سند راهبردی و نظام برنامۀ خویش بوده است.
🔷دو دهۀ اخیر فرصتی شد تا با بازخوانی سدۀ معاصری جهان ایرانیْ معادلۀ مرکزی «دین ـ ایران و پیشرفت» جامع‌ترین مسئلۀ #فلسفۀ دینی جهان معاصر اسلامی ـ ایرانی دیده شود. این مسئلۀ مرکزی به‌تدریج سر زده است و امروز مضمون حکمت‌بنیانی آن ضرورت گرفته است. اتفاق مرکزی آن شد که مثلث «#پیشرفت، #تجدد و #توسعه»، «#زمان معاصری» و «#نظام اندیشگانی»، در میدان زیستمان، اجتماع و تمدن، سامانی روش‌شناخت گیرند و در گذار از دورۀ پساطباطبایی‌ها، پساشریعتی‌ها، پساصفایی‌ها، پساکدیورها، پسارنانی‌‌ها، پساعبدالکریمی‌ها و پساملکیان‌ها تا پسامطهری‌ها و حتی پساصدرها، به رخداد پیشاهنگ در این #الگوی اندیشه‌ای ـ نظریه‌ای و آینده‌نگار راهبری شوند. بدین‌گونه در این فراوری، #دین رشد ـ توسعه‌ای در افق امکان انسان، امت و تمدن الهیاتی جهان ایرانی از آن بنیان حِکمی تا تفسیر هدی ـ رشد، سر به عرصه‌های بایسته‌ای مانند پارادایم اجتهادی و تفسیر سازوکاری باز می‌کند و از این مجرا، نمونۀ #فلسفۀ قرآنی فقه سر می‌زند و از مجرای مطالعۀ وضعیت موجودی در گذار توسعه‌ای، ویرایش تازه‌ای از فقه نظام را نشان می‌دهد که دانش مبنای #الگوی راهبری تحول می‌شود و بدین‌روی یک روش‌شناسی کاربردی متولد می‌شود.
🔶اندیشمندانی مانند شریعتی، مطهری، صدر، صفایی، ابوزید، آرکون، جابری، عبدالکریمی، رنانی، سروش، ملکیان، کدیور و خسروپناه، نمونه اتفاقات نقطه‌ای دورۀ جهان معاصری ایرانی ـ اسلامی هستند که هنوز ترکیب آنان به‌مثابۀ یک «#روش» برای فراوری اندیشۀ مبنای مدیریت جهان معاصری اتفاق نیفتاده است. #نظام اندیشه‌ای مرکز عزم عبور از این اتفاقات نقطه‌ای را دارد تا به منظری #فلسفۀ دینی، #پارادایمی و #نظریه‌ای و آنگاه #راهبردی، #آینده‌نگار و #گفتمانی در راستای خط آیندۀ رشد انسانی و توسعۀ ملی در خط #اجتهاد تفسیری پیشرفت‌شناخت دست یابد.
➺@markaz_strategic_roshd
⚜ آدمی آفریدگار خودخواستۀ #زمان پس #موقعیت است، موقعیتی از جنس #رمضان، موقعیتی از جنس #عاشورا ـ #کربلا، موقعیتی از جنس #عرفه؛ یعنی حکمت‌بنیان‌آفرینی روزگار خویش.
▫️#وقت_دانایی چیستی‌ها، چرایی‌ها و چگونگی‌های زندگی «#وقت_عرفه» است، این‌گونه حکیمانه آینده‌نگار خویش می‌شویم. و #دین_قرآنی آموزگار این موقعیت است.روح این #وقت با خواهانی و نیایش #عرفه پیش‌رو است.
▪️روز #عرفه نماد موقعیتی #دانایی‌بنیانی است.
🕋 وقت عرفه خیرمان باشد!
➺@markaz_strategic_roshd
🔆 در سامان پژوهش اخلاق و سبک زندگی
🔰 پایۀ #فلسفه‌داری_الگوی_آغاز_درست
با تجربۀ اندیشه‌ای آغاز درست، رخداد حس تناهی استعلایی در خودآگاه انسان در سه گام و سه بخش کلی در نسبت با سه مفهوم اصلی شکل می‌گیرد. حادثه‌های خوانده و ناخوانده و به‌طور خاص رنج‌‌ها میدان برآمدن و آزمونِ در ابتدا روان‌شناخت و سپس فلسفی الگوی معنی‌‌داری زندگی می‌شوند. این ضریب معنی‌بخش روان‌شناخت فلسفی چیست؟
۱. باید نسبت هستی‌شناسی زندگی در افق پدیدارشناختی استعلایی با تناهی استعلایی روشن شود و این خواهانی بلوغ جایگاه در فلسفۀ معنای زندگی بگیرد. آدمی «روی‌آورنده به معنا» است. من می‌توانم در خط انواع حادثه‌های زندگی ـ تلخ یا شاد، خوب یا بد ـ روی‌آورندۀ به بلوغ وجودی خویش باشم. این‌گونه #هستی‌شناسی_بنیادین برای آدمی شکل می‌گیرد. ویرایش اول تناهی استعلایی انسان در این مرحله است؛
۲. در گام دوم، با ورود به متن هستی‌شناسی بنیادین، تناهی استعلایی انسان در نسبت ذاتی با «#زمان و زمان‌مندی خودی انسانی یا زیستمان» به‌مثابۀ «افق استعلایی» فهم وجود تفسیر می‌شود؛ یعنی خواهانی حرکتْ به‌ناگزیر مقدار و امتداد می‌گیرد و به این‌گونه زمان، عمر، تاریخ و تمدن، ایجاد می‌شود؛
۳. و در گام سوم و نهایی، تناهی استعلایی در نسبت با خود مفهوم و میدان ممکن «#تعالی و رویش وجود» به درک و تجربۀ می‌آید. پس از وجود و زمان، تعالی به‌مثابۀ جنس طرح‌افکنی انسان در هستی فهمیده می‌شود و به این‌گونه هستی‌شناسی بنیادین آدمی به رویشْ پس خواهانی رویش معنی می‌شود؛
بر مدار سه گام تحلیل‌شده، #تناهی_استعلایی به‌مثابۀ خودافکندگی انسان در انواع موقعیت‌های زیستی بر مدار خواهانی رویش تعریف می‌شود.
این جنس از فلسفه، #فلسفۀ_استعلایی است که با فلسفۀ مرسوم ارسطویی، افلاطونی، سینوی تا صدرایی، متفاوت است. این چنین انسان فلسفۀ‌داری در آستانۀ سورۀ حمد است و سودای رسم دینداری مصطفایی تا اوصیایی را دارد.
🖋 به قلم احمد #آکوچکیان
➺@markaz_strategic_roshd