👓 بیانات بسیار مهم رهبر انقلاب درباره #پوشش و اینکه کجا امر به معروف باید کرد! 🔹 فرمودند کجاها امر به معروف بکنیم، کجاها نکنیم. همین که خواندم؛ می‌فرماید «لتأمرنّ بالمعروف او لتنهّن عن المنکر او لیسلطن الله علیکم شرارکم.» یعنی چه؟ ❗️ یعنی امر به معروف و نهی از منکر، جهتش، جهت ضدّ سلطه‌ی اشرار است. معنایش این است. این دو عِدل همند. یعنی اگر کردید، سلطه‌ی اشرار واقع نخواهد شد. اگر نکردید، سلطه‌ی اشرار واقع خواهد شد. پس، معنایش چیست؟ معنایش این است که این امر و نهی، باید در مقابل سلطه‌ی اشرار باشد. ⚠️ حالا شما نگاه کنید، ببینید سلطه‌ی اشرار کجاست؟ شما بگویید به جوراب نازک! نه آقا! شما به جوراب نازک چه‌کار دارید؟ جوراب نازک را بپوشد؛ این‌قدر اهمیت ندارد. اما اگر دیدید روی جوراب عکس «#مایکل_جکسون» را زده، باید او را دنبال کنید. آن یک چیز است، این چیز دیگر است. زلفش بیرون است، باشد. هزار گونه خطا می‌کنند، این هم یک گناه صغیره است. ⛔️ موی سر بیرون بودن، گناه کبیره که نیست! از غیبت و دروغ که بالاتر نیست! از رشوه گرفتن و خوردن که بالاتر نیست! اما چنانچه دیدید یک نفر با همین حالت (بدحجاب) به اداره می‌آید و جلو آخوند اداره هم سرش را بالا می‌گیرد و راه می‌رود؛ این می‌شود #گناه_کبیره. یعنی این، در جهت تسلّط اشرار است! 🗓 ۳۱خرداد۱۳۷۲ @HozeTwit

💢مأموریت فقه دولت اسلامی ناظر به مقام «امتثال، اجراء، اداره» 🔶ارتقاء تزاحم به تعاضد چنانچه گذشت، «فقه موضوعات» از منظر روش شناسی، مقام امتثال را بر عهده مکلف می داند و تنها به راهکارهای کلی در باب «تزاحم» در مقام امتثال بسنده می کند. تزاحم زمانی واقع می شود که دو یا چند تکلیف در حق مکلف به فعلیت می رسد اما به دلیل محدودیت قدرت مکلف انجام همه تکالیف برای او ممکن نیست و لذا می بایست میان آنها یکی را بر دیگری ترجیح دهد. بحث از ماهیت تزاحم و مرجحات تزاحم، از مباحث جدی اصول فقه متأخر ما خصوصاً بعد از مرحوم شیخ انصاری (ره) و مرحوم نائینی (ره) بوده است که البته تبیین های مختلفی هم پیدا کرده است. نکته حائز اهمیت اینکه بحث «تزاحم» در اصول فقه، در مقیاس فردی مطرح شده است، به نحوی که یک فرد اگر به صورت اتفاقی، در موقعیت دو تکلیف قرار گرفت و عاجز از انجام هردو بود چه باید بکند؟! اما طرح این مساله در مقیاس نظامات و سرپرستی چگونه است؟ از منظر «فقه نظامات و سرپرستی» و مقیاس اجتماعی و حکومتی، این مساله، صورت دیگری پیدا می کند؛ مرحوم سیدمنیرالدین حسینی (ره) معتقد است اگر تزاحم در مقیاس فردی، اتفاقی است، در مقیاس اجتماعی و حکومتی، دائمی است! چرا که همواره مقدورات حکومتی از نیازهای اجتماعی کمتر است. بر این اساس «دولت اسلامی» همواره در یک تزاحم دائمی به سر می برد چرا که مقدورات و سرمایه های او برای رفع همزمان همه نیازمندی ها کافی نیست. در اینصورت نمی تواند همچون مرجحات باب تزاحم، از میان گزینه ها و موارد مطرح، چند مورد را بر دیگر موارد ترجیح داد، به نحوی که از آن چند مورد کاملاً رفع نیاز نموده و موارد دیگر را کاملاً طرد کند! به عنوان مثال اگر دولت، بودجه محدودی برای حمل نقل دارد، نمی تواند آنها را تنها به چند استان بزرگ تر اختصاص دهد و دیگر استان ها را کاملاً محروم سازد! بلکه می بایست به همه استان ها اما به نسبت، بپردازد. براین اساس می توان گفت که در مقیاس حکومتی، تزاحم دائمی است و رفع آن، نیازمند «الگوی تخصیص» است، نه ترجیح بعض اطراف بر بعض دیگر. مرحوم حسینی (ره) برای این نحوه از تراحم دائمی، اصطلاح «تعاضد» را به کار می گیرند: ««تزاحم»، وجود دو دستور نسبت به يك مورد و مصداق براي يك مكلّف است؛ نماز بخوان! انقدالغريق! موضوع اين دو حكم با همديگر هرگز مزاحمتي ندارند! موضوع صلّ موضوعي است مستقل، موضوع انفاذ غريق و وجوب حفظ جان ديگر هم موضوع مستقلی است. اينگونه نيست كه هر موقع كه آدم بخواهد جان كسي را نجات دهد، همان موقع هم وقت قضا شدن نماز باشد و همان موقع هم فرد نماز نخوانده باشد!. ... لذا تزاحم به صورت اتفاقی در مورد و مصداق پیش می آید. ولي «الگوي تخصيص»، يعني به هر موضوعي چه سهمي الآن بدهم به نفع اسلام است و دستور خدا را اطاعت كرده ام. اين پانصد كار در آن واحد مقابل هم ديگر هستند. نه من باب تزاحم موردي، بلكه كار تنظيم نظام در سطوح مختلف است، حتماً هميشه موضوعاً امور مختلفي هستند كه بايد به وحدت برسد. «الگوي تخصيص» مي شود «تعاضد»، غلط است بگوييم: تزاحم؛ مزاحم كه نيستند. روي هم مي خواهند يك منتجه واحد بدهند و تركيب يك امر را محقق كند. تعاضد است نه تزاحم.» (جلسه 78 دوره مبادی اصول فقه احکام حکومتی) از منظر مرحوم حسینی ره برای به دست آوردن قواعد نسبت میان موضوعات به علم اصول فقه احکام حکومتی نیاز است: «بنابراین به علم اصولی نیاز است که بخواهد نسبت بین موضوعات را ملاحظه کند، در تزاحم، فقط نسبت بین متزاحمین ملاحظه می شود، نظام نسبت ملاحظه نمی شود. یعنی اصول تعاضد، اصول استنباط و احراز تعاضد نیاز است.» (جلسه 77 دوره مبادی اصول فقه احکام حکومتی) 📚ensani.ir/fa/article/483011/روش-شناسی-فقه-دولت-سازی-اسلامی 🏠@feghhevelaee

💢بازگشت تزاحم به مقام جعل شارع مبتنی بر شأن شارع در مقام تخاطب آیت الله سید احمد مددی بر پایه تحلیل از «شأن شارع»، بازگشت تزاحم را به تعارض می دانند؛ در حقیقت فارق بین تزاحم و تعارض این است که آیا تنافی واقع شده، مورد لحاظ شارع بوده است یا خیر؟ اگر شارع مقدس، در مقام جعل و تشریع، آن را لحاظ کرده باشد، حقیقت این تنافی، «تعارض» است و اگر مورد لحاظ شارع در مقام جعل نبوده و تنافی در مقام امتثال واقع شده، «تزاحم» است. به عنوان مثال هنگامی که میان نماز اول وقت و نماز جماعت تنافی واقع می شود، اگر احراز کردیم که این تنافی و نسبت میان ایندو حکم، مورد لحاظ شارع در مقام جعل بوده است، می بایست بین ایندو حکم جمع کنیم، و در اطلاق یکی از ایندو حکم تصرف کنیم و بگوییم: نماز اول وقت مستحب است اما می توان آن را برای نماز جماعت به تأخیر انداخت. اما اگر مورد لحاظ شارع نباشد، تزاحم در مقام امتثال است و اطلاق هردو حکم محفوظ خواهد بود و می بایست به مرجحات باب تزاحم عمل کرد. بیان ایشان چنین است: «طبق این تفکر مثلاً در باب مستحبات، نماز اول وقت و نماز جماعت در غیر اول وقت باهم تعارض دارند و دلیل نماز اول وقت و نماز جماعت هر دو اطلاق دارد. با بررسی ادله پی می‌بریم که نماز جماعت مهم‌تر است، لذا بین این دو اطلاق چنین جمع می‌کنیم: «یستحب الصلاة فی أول الوقت إلا أن أراد الجماعة فی ثانی الوقت». ما در اصول از این «إلا» تعبیر به تخصیص می‌کنیم، این تخصیص، در لسان روایت نیست اما در فتوا آمده است. در اصطلاح اصولیون متأخر شیعه این کیفیت جمع، «تزاحم» نام گرفت و گفتند: مقنن به مقام «امتثال» نظر ندارد، بلکه مقنن به دو عنوان نماز اول وقت و نماز جماعت امر می کند که دو عنوان مستقل است، حال اگر من در صحنه خاصی نتوانستم هردو را اتیان کنم، با شواهد، دلیل جماعت را ترجیح می‌دهم. » (نظام قانونی ولائی در فقه و اصول، ص39) بنابراین ریشه اختلاف بین تزاحم و تعارض به مقام و شأن شارع باز می گردد که آیا در هنگام جعل، مقام امتثال را نیز لحاظ کرده است یا خیر؟ پاسخ به این سوال منوط به این است که شأن شارع را در تخاطب چه بدانیم؟! شأن شارع «عبدومولای عرفی» است یا «قانونگذاری»؟ آیت الله مددی با بررسی هریک از این دو شأن به لوازم آنها در ملاحظه مقام امتثال می پردازند؛ اگر شأن شارع را «عبدومولای عرفی» بدانیم از آنجا که همه وجود عبد و متعلقات او، ملک مولا است، مولا بر همه شئون عبد سیطره دارد و همه شئون را ملاحظه می کند، در نتیجه تزاحم به تعارض مبدل می گردد. اما اگر شأن شارع را «قانونگذاری» بدانیم، تصور اولیه این است که شأن قانونگذار صرفاً تعیین قانون است و نمی توان گفت همه انسان ها مملوک قانونگذار هستند، لذا مقام امتثال، ملحوظ قانونگذار نیست. در نتیجه تزاحم از تعارض تفکیک می شود. اما با دقت بیشتر می توان گفت به لحاظ «فضای انسجام قانونی»، قانونگذار نسبت میان احکام را لحاظ کرده است و در نتیجه تزاحم نیز به مقام جعل شارع رجوع می کند. از منظر ایشان، تزاحم معنای دیگری پیدا می کند؛ اگر تنافی دو دلیل به لحاظ مفاد دلیل لفظی بود، تعارض است، اما اگر تنافی ازجهت اطلاق دو دلیل بود «تزاحم» است و هردو در مقام جعل شارع ملحوظ است. 📚ensani.ir/fa/article/483011/روش-شناسی-فقه-دولت-سازی-اسلامی 🏠@feghhevelaee

🔶مستحدثه بودن «مدیریت خبر» و خارج بودن آن از عناوین خطابات شرع 🔸 مرحوم سیدمنیرالدین حسینی (ره) ما [در این مقام] رادیو و ماهواره را از باب ارتباط ولایتی و اداره آگاهی بشر و ارتباطات اجتماعی نمی‌بینیم. این مطلب را از فروع ولایت نمی‌بینیم، بلکه از باب موسیقی و تحریک شهوات می‌بینیم. طبق این خطاب که: «وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ»، حکم کلی داریم که این حرام است. حالا اگر کسی بگوید که اگر موسیقی نزند، ولی اخبار بگوید حکمش چیست؟ می‌گوییم: خیلی خوب است، آدم از امور دنیا مطلع می‌شود. اگر کسی بگوید: این کمپانی‌های خبری جهانی حکمش چیست؟ می‌گوییم: این‌ها دیگر موضوع خطاب شرع نیست. موضوع خطاب شرع همان بود که گفتم: موسیقی یا تحریک شهوت، موضوع خطاب است. اما این که اطلاعات را مدیریت می‌کنند، - البته دروغ گفتن بد است - آیا دروغ می‌گویند؟ می‌گویید: نه، دروغ هم نمی‌گویند. یک موضوع جدیدی پیدا شده و آن اینکه حرف راست را کنار حرف راست دیگری به‌گونه‌ای قرار می‌دهند که [حوادث را] اداره می‌کنند و حادثه‌سازی می‌کند. آیا موسیقی پخش کرده است؟ می‌گویید: نه، موسیقی نیست. می‌گویند: کمپانی‌های خبری این‌گونه می‌گویند. آیا دروغ می‌گویند؟ چون گوش‌دادن به دروغ (استماع کذب) خوب نیست. می‌گویید: نه، دروغ هم نمی‌گویند. پس چه کار می‌کنند؟ دو خبر را کنار همدیگر می‌گذارند. می‌گویید: ما چنین چیزی در مورد خطاب شرع نداریم. ممکن است کسی ادعا کند عموم اطلاق «وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ» کذب را می‌گیرد، موسیقی را هم حتماً می‌گیرد ولی این که خبر را کنار دست خبر دیگری بگذاریم، هر دو خبر هم راست باشد، شامل این نمی‌شود. می‌گویید: این [مدیریت خبر]، برای آدم توهم ایجاد می‌کند. می‌گویید: آدم باید خودش عاقل باشد، توهم پیدا نکند! این تقصیر او که نیست، چون حرف راست می‌زند! پس با این نحوه ادراک، [حکم] مسئله تنظیم خبر، را نمی‌توان از کلیات زمان شارع به دست آورد. 📚 جلسه دوم مبادی اصول 🏠@feghhevelaee

🔰#تقوای_اجتماعی 🔸تقوای اجتماعی این است که در راه تحقق این چیزهایی که اسلام از ما مطالبه کرده است، تلاش کنیم. 🔸اینکه باید دنبال عدالت اجتماعی بود، با ظلم و استکبار باید مقابله کرد... اینها همه مطالبات اسلامی است... 🔸#تکلیف_دینی است، هر کسی حوزه معرفتی اسلام را و حوزه عملی اسلام را از محیط زندگی #اجتماعی مردم و #سیاسی مردم دور کند بلاشک اسلام را نشناخته است. 📎سخنرانی در بیست و هفتمین سالگرد ارتحال امام خمینی ره 1395/3/14 📱به #ندای_تهذیب بپیوندید: @nedaye_tahzib

🔶فلسفه اصول 📖تقریر جلسات سال ۱۴۰۰_۱۴۰۱ 🌐 استاد سید مهدی میرباقری 🔹دو رویکرد در ضرورت پرداختن به فلسفه اصول 🔹ابتای رویکرد دوم به وجود سنخ جدیدی از احکام در امر اداره و حکومت ♦️دیدگاه مرحوم نائینی در نسبت شریعت و حکومت و نقد آن ♦️دیدگاه مرحوم علامه طباطبائی در نسبت شریعت و حکومت و نقد آن ♦️دیدگاه مرحوم علامه طباطبائی در نسبت شریعت و حکومت و نقد آن ♦️دیدگاه مرحوم شهید مطهری در نسبت شریعت و حکومت و نقد آن ♦️دیدگاه مرحوم شهیدصدر در نسبت شریعت و حکومت و نقد آن ♦️دیدگاه مرحوم آیت الله مومن در نسبت شریعت و حکومت و نقد آن ♦️دیدگاه مرحوم امام در نسبت شریعت و حکومت و نقد آن #تقریر_فلسفه_اصول از ابتدا تا جلسه ۳۹ #pdf @mirbaqeri_dars

دو پرسش: 1️⃣ آیا شریعت، مجموعه ای از «نظام های بی نظم و نظام » است؟! نظم و نظام این درس ها چیست؟ این موضوعات بر چه اساس و قاعده و الگویی انتخاب شده اند؟ نظام موضوعات آن کجاست؟ ارتباط میان این موضوعات و تأثیر و تأثر آنها بر یکدیگر چگونه لحاظ می شود؟ آیا بر یکدیگر تقدم و تأخر رتبی دارند یا همگی هم عرض هستند؟ این موضوعات بر کدام الگوی طبقه بندی علوم مبتنی است؟ 2️⃣ آیا کسی که تا دیروز، سالیان متمادی بر فقه فردی و موضوعات انتزاعی تمرکز داشته است، آیا می تواند از فردا صبح، فقه نظام تدریس کند؟! دیدگاه های مختلفی در «فقه نظام» مطرح است، طبق کدام دیدگاه تدریس می کنند؟ اصلاً اتخاذ مبنا کرده اند؟ آیا اساساً با دیدگاه های مطرح در این عرصه آشنا هستند؟ با کدام روش می خواهند نظام سازی کنند؟ آیا مبانی و روش نظام سازی را تکمیل کرده و اکنون وارد فقه شده اند؟ 💢 به گمانم با تفکر خام و ساده ای مواجه هستیم که اگر موضوع برخی درس ها را به موضوعات «معاصر» تغییر دهیم مشکل حل خواهد شد!

💢از ترمیم فقاهت تا بالندگی فقاهت!💢 🔹اینکه فقه حکومتی و فقه نظامات اجتماعی اسلام از ضروریات انقلاب اسلامی است، شکی نیست. 🔹حضرت آقا ده‌ها فیش صریح در خصوص تحول فقاهت موجود و لزوم ارتقای آن به فقه حکومتی و فقه اداره نظامات اجتماعی دارد:👇 «... استنباط فقهی، بر اساس «فقه اداره‌ی نظام» باشد؛ نه فقه اداره‌ی فرد.... فقه ما از طهارت تا دیات، باید ناظر به «اداره‌ی یک کشور»، «اداره‌ی یک جامعه و اداره‌ی یک نظام» باشد. شما حتّی در باب طهارت هم که راجع به ماء مطلق یا فرضاً ماءالحمام فکر می‌کنید، باید توجه داشته باشید که این در یک جا از «اداره‌ی زندگی» این جامعه تأثیری خواهد داشت؛ تا برسد به ابواب معاملات و ابواب احکام عامه و احوال شخصی و بقیه‌ی ابوابی که وجود دارد. بایستی همه‌ی اینها را به عنوان جزیی از مجموعه‌ی «اداره‌ی یک کشور» استنباط بکنیم. این در استنباط اثر خواهد گذاشت و گاهی تغییرات ژرفی را به وجود خواهد آورد.» بیانات در آغاز درس خارج فقه؛ 31/6/1370 🔹حضرت امام ره نیز بارها و بارها به لزوم ارائه نظامهای اجتماعی بر اساس شریعت اسلامی تأکید کرده است. جالب اینکه ایشان چنین تلقی‌ای را حتی قبل از ورود به ایران، در نوفل لوشاتو و در مصاحبه با روزنامه تایمز (18 دیماه 1357) مطرح می‌کند:👇 «مذهب اسلام از هنگام ظهورش متعرض نظام هاى حاكم در جامعه بوده و خود داراى سيستم و نظام خاص اجتماعى و اقتصادى و فرهنگى بوده است كه براى تمامى ابعاد و شئون زندگى فردى و اجتماعى قوانين خاصى وضع كرده است و جز آن را براى سعادت جامعه نمى‏پذيرد. مذهب اسلام همزمان با اينكه به انسان مى‏گويد كه خدا را عبادت كن و چگونه عبادت كن؛ به او مى‏گويد چگونه زندگى كن و روابط خود را با ساير انسانها بايد چگونه تنظيم كنى، و حتى جامعه اسلامى با ساير جوامع بايد چگونه روابطى را برقرار نمايد. هيچ حركت و عملى از فرد و يا جامعه نيست مگر اينكه مذهب اسلام براى آن حكمى مقرر داشته است. بنابراين طبيعى است كه مفهوم رهبر دينى و مذهبى بودن، رهبرى علماى مذهبى است در همه شئون جامعه، چون اسلام «هدايت جامعه» را در همه شئون و ابعاد آن به عهده گرفته است.» ‏ 🔹همه اینها درست، ولی به نظر میرسد که در این چند سال #مماشاتی بر سر مفاهیم «فقه حکومتی» و «فقه نظامات اجتماعی» صورت گرفته که اوج آن را می توان در این پوستر مشاهده کرد. عجیب این است که حوزه علمیه که هنوز هم که هنوز است دقتهای فنی و نکته‌سنجی‌هایش زبانزد خاص و عام است، چرا نسبت به این بذل و بخشش کلیدواژه‌هایی که مطالبات صریح حضرت آقا از حوزه های علمیه است، واکنشی نشان نمی‌دهد؟! 🔹چیستی فقه حکومتی و فقه نظامات اجتماعی، هرچند در لایه هایی کاری پیچیده و فنی محسوب می‌شود، ولی فکر نمی‌کنم تشخیص اینکه «فقه مسائل مستحدثه اطعمه و اشربه» و یا «فقه الاخلاق» و یا «فقه پزشکی»، یا «فقه رمز ارزها»، فقه نظام‌های اسلامی نیست، کار چندان دشواری باشد. بگذریم از اینکه اگر کمی تدقیق مفهومی صورت گیرد و مته به خشخاش گذاشته شود، از این لیست با تعداد زیاد دیگری نیز باید خداحافظی کنیم. 🔹حوزه علمیه نیازمند تحول است و الحمدلله در این سالها تلاشهای خوبی برای ارتقاء درسهای خارج صورت گرفته است، ولی باید با شفافیت و صراحت بین #فقه_مسائل_مستحدثه‌ومعاصر که به تعبیر حضرت آقا در مقیاس «ترمیم فقاهت موجود» است، با #فقه_حکومتی و #فقه_نظامات_اجتماعی که در مقیاس «بالندگی فقاهت» هستند، مرز گذاشت و طلابی را که استعداد و انگیزه لازم برای پرداختن به مطالبات صریح انقلاب اسلامی را دارند، با عدم دقتهای مفهومی، دچار سردر گمی نکرد. #عقلانیت_انقلابی #تمدن_نوین_اسلامی #فقه_حکومتی #فقه_نظامات https://eitaa.com/alimohammadi1389/989

🔶مقاومت در مبارزه اى طولانى 🔸امام خمینی ره هيچ عاقلى انتظار ندارد كه تبليغات و تعليمات ما بزودى به تشكيل حكومت اسلامى منتهى شود. براى توفيق يافتن در استقرار حكومت اسلامى احتياج به فعاليتهاى متنوع و مستمرى داريم. اين هدفى است كه احتياج به زمان دارد. عقلاى عالم يك سنگ اينجا می گذارند تا بعد از دويست سال، ديگرى پايه اى بر آن بنا كند و نتيجه اى از آن به دست آيد. خليفه به پيرمردى كه نهال گردو مىكاشت گفت: پيرمرد، گردو مىكارى كه پنجاه سال ديگر و بعد از مردنت ثمر مىدهد؟ در جوابش گفت: ديگران كاشتند ما خورديم؛ ما مىكاريم تا ديگران بخورند. فعاليتهاى ما اگر هم براى نسل آينده نتيجه بدهد، بايد دنبال شود. چون خدمت به اسلام است و در راه سعادت انسانهاست؛ و امر شخصى نيست كه بگوييم چون حالا به نتيجه نمی رسد و ديگران بعدها نتيجه آن را می گيرند، به ما چه ربطى دارد. سيد الشهداء (ع) كه تمام جهات مادى خود را به معرض خطر درآورد و فدا كرد، اگر چنين تفكرى داشت و كارها را براى شخص خود و استفاده شخصى مىكرد، از اول سازش مىنمود و قضيه تمام مىشد. هيأت حاكمه اموى از خدا می خواستند كه امام حسين (ع) دست بيعت بدهد و با حكومت آنها موافقت نمايد، از اين بهتر براى آنها چه بود كه پسر پيغمبر (ص) و امام وقت به آنها «امير المؤمنين» بگويد و حكومتشان را به رسميت بشناسد؛ ولى آن حضرت در فكر آينده اسلام و مسلمين بود. به خاطر اينكه اسلام در آينده و در نتيجه جهاد مقدس و فداكارى او در ميان انسانها نشر پيدا كند و نظام سياسى و نظام اجتماعى آن در جامعه ها برقرار شود، مخالفت نمود؛ مبارزه كرد؛ و فداكارى كرد. 📚ولايت فقيه(حكومت اسلامى)، متن، ص: 134 🏠@feghhevelaee

. 🔻آشنایی با مباحث کتاب «فقه و نظام سازی» 🔹 با #نهضت_امام_خمینی، فرصت #نظام_سازی عینی و اقدامات گسترده اجتماعی نیز در اختیار روحانیت قرار گرفت. 🔹 #انقلاب_اسلامی در حقیقت نهضت و حرکتی برای اجرا و اقامه دین خدا و تحقق مکتب تشییع در سطح جامعه بود. بنابراین مهم‌ترین مسأله #عصر_ما، کیفیت #ساخت_جامعه_اسلامی است و برترین نیاز انقلاب اسلامی چگونگی اجرا و شیوه تحقق بخشیدن به دین در شرایط پیچیده امروز دنیا است. 🔹 #راهبر انقلاب حضرت آیت‌الله خامنه‌ای حرکت انقلاب را در پنج مرحله تصویر کرده و ایستگاه فعلی آن را مرحله سوم یعنی #دولت_سازی_اسلامی و ایجاد تشکیلات مدیریتی اسلامی نشان داده اند. 🔹 برای ساخت -دستگاه_حاکمیت_دینی و رسیدن به دولت اسلامی لازم است #نرم_افزار اداره جامعه تکمیل شود و خرده نظامات اجتماعی از جمله نظام تعلیم وتربیت اسلامی نیز به صورت کامل رقم خورد. #معرفی_کتاب 📱به #ندای_تهذیب بپیوندید: @nedaye_tahzib

🎥 #تیزر معرفی کتاب «فقه و نظام سازی» ✍️محمد عالم زاده نوری 📎تولید تیزر توسط خانه طلاب جوان #معرفی_کتاب #کتاب 📱به #ندای_تهذیب بپیوندید: @nedaye_tahzib

🎙 👤 درس و استاد #دورهمی_طلبگی استاد سید مهدی میرباقری 📅 تاریخ: 1401/08/18 صوت دروس مدرسه تخصصی فقه امام کاظم علیه السلام https://eitaa.com/hosoon_sal99

♻️ دیروز جلسه ۳۲۰ شورای علمی فقه معاصر را برگزار کردیم. در این ۶ سال و نیم فعالیت دفتر فقه معاصر و در این ۳۲۰ جلسه بحمدالله هر یک از اساتید حداقل در ۸۰ درصد و برخی تا ۹۰ درصد جلسات حضوری #فعال داشتند و در ایام کرونا و غیر آن بدون کمترین کاهشی، جلسات منظم و با کمترین غیبت برگزار شد. ♻️ بعد از چند ماه بحث فشرده، در حال اتمام یکی از سخت‌ترین بحث‌های مربوط به شخص حقوقی، یعنی تحلیل رابطه مدیر با شخص حقوقی هستیم. بحثی جذاب که معرکه آرا است و تقریبا دیروز بحثش #تمام شد. ♻️ هر چند مباحث #درسی بخش دوم کتاب «الشخص الاعتباري» تقریبا تمام شده است و ان شاالله کتاب در دی‌ماه منتشر می‌گردد، اما مباحث اضافی و #مطالعاتی زیادی تا سال آینده به این کتاب اضافه می‌شود که آن را به سطح #مرجع علمی و کتاب منحصر به فرد اجتهادی در این حوزه خواهند رساند. ♻️ امید است حاصل چند سال کار علمی اساتید و متخصصین این حوزه در برون رفت #نظام از بسیاری از مسائل مربوط تاثیر چشم‌گیر داشته باشد. مسائلی که گزارش و سوالات پیرامون آن به صورت پیوسته از نهادهای تصمیم‌گیر به دست ما می‌رسد. ❌ آخرین دستاوردهای علمی فقه معاصر حوزه‌های علمیه را از #کانال_رسمی دفتر فقه معاصر پیگیری نمایید: https://eitaa.com/joinchat/835584018C53bfbd8554

💠 «شخصیت حقوقی»، محصول رویکرد فردی به فقه باید توجه داشت که «فقه موضوعات» در مواجهه با موضوعات نظام¬مند به دو گونه عمل می کند؛ یا کل آن را به مثابه یک هویت واحد تحت هویت حقوقی ملاحظه می کند و یا به افراد و آحادی که در آن حضور دارند می نگرد و به تعیین وظیفه آحاد می پردازد. در حالت اول کل مجموعه را یک «شخصیت حقوقی» به حساب می آورد و از آثار و احکام آن سخن می گوید مثلاً یک شرکت، کارخانه و یا دانشگاه را به عنوان شخصیت حقوقی لحاظ کرده و به بررسی احکام آن همچون مالکیت و وقف و... می پردازد، اما از آنجا که غالباً در لسان فقها، شخصیت حقوقی، متعلق احکام تکلیفی قرار نمی گیرد، مکلف به حساب نمی آید، بلکه همچون دیگر موضوعات، صرفاً احکام وضعی خواهد داشت. 📚درآمدی بر رویکردهای فقه حکومتی، انتشارات تمدن نوین اسلامی، 1396

💢فقهی می‌خواهیم که سرپرستی تکامل اجتماعی را برعهده بگیرد/ وظیفه فقه فقط دورکردن از عقوبت نیست ✔️استاد سیدمحمدمهدی میرباقری: 🔹ما فقهی می‌خواهیم که سرپرستی تکامل اجتماعی را برعهده بگیرد و در ذیل آن هم ساختارها ساخته و هم متحول می‌شوند لذا ماموریت فقه فقط ساخت نظام نیست و تکامل حیات اجتماعی هم جزء ماموریت‌های فقه است. 🔸اگر فلسفه فقه را علم درجه دو و ناظر به فقه بدانیم اصلی‌ترین مفهومی که در فلسفه فقه باید بحث شود، مفهوم حکم خواهد بود و اگر در آن توسعه ایجاد نکنیم امکان گسترش فقه را نخواهیم داشت. 🔹باید دنبال احکامی باشیم که تامین از عقوبت را برای ما فراهم می‌کند یعنی کار فقه این است که احکامی بدهد که آحاد مکلفین از عقوبت خدا دور شوند و ماموریت علم اصول هم مستندسازی این سطح از فقه است که مرحوم آیت‌الله خویی به خوبی به آن پرداخته و فرموده است برای تامین از عقوبت نیاز به فهم احکام داریم و ماموریت اجتهاد تامین مردم از عقوبت است. 🔸اگر نتوانیم مفهوم پرستش را فراوری کرده و توسعه دهیم، فقه وارد حیات و عرصه اجتماعی هم نخواهد شد؛ بنابراین رسالت آن فقه سرپرستی اجتماعی در ذیل نظامات تاریخی است که فقط معصومین عهده‌دار آن هستند و ایشان نسبت به تاریخ ولایت مطلقه اجتماعی دارند. 👈 ادامه مطلب: http://ijtihadnet.ir/?p=68631 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

📼 #گزارش_صوتی 1️⃣ #بخش_اول جلسه مشترک عصرانه علمی موسسه تخصصی فقه امام کاظم (ع) و طرح شهید بیاضی زاده (شاخه استعدادهای حل مسئله) 🔰 سلسله نشست‌های تخصصی مبانی نظری ناظر به حل مسئله 🔖 اعتبارات عقلایی در نظام اصول حضرت امام‌(ره) 🔹 ارائه دهندگان: ۱. حجت‌الاسلام علی فرحانی ۲. حجت‌الاسلام امین اسدپور ۳. حجت‌الاسلام سید مهدی موسوی ۴. حجت‌الاسلام سید علی موسوی 🔹 دبیر نشست : حجت‌الاسلام علی محمدی @asranehelmi @asranehelmi @asranehelmi

📼 #گزارش_صوتی 2️⃣ #بخش_دوم جلسه مشترک عصرانه علمی موسسه تخصصی فقه امام کاظم (ع) و طرح شهید بیاضی زاده (شاخه استعدادهای حل مسئله) 🔰 سلسله نشست‌های تخصصی مبانی نظری ناظر به حل مسئله 🔖 اعتبارات عقلایی در نظام اصول حضرت امام‌(ره) 🔹 ارائه دهندگان: ۱. حجت‌الاسلام علی فرحانی ۲. حجت‌الاسلام امین اسدپور ۳. حجت‌الاسلام سید مهدی موسوی ۴. حجت‌الاسلام سید علی موسوی 🔹 دبیر نشست : حجت‌الاسلام علی محمدی @asranehelmi @asranehelmi @asranehelmi

💠 توسعه مقاومت و جهاد مرحوم استاد سید منیرالدین حسینی (ره) استاد حسينى: اگر «توسعه مقاومت» را ببينيد مى ‏گوئيد: كه حتماً اين جنگ هشت ساله چيزى را در دنيا ايجاد كرد كه آن¬را اصلاً اول انقلاب نداشتید. شاه که رفته بود، براى نظام اسلامى اینگونه حساب باز نمى‏ كردند، لذا پشت سر هم پيش‏بينى كودتا مى‏كردند، ولى الان پيش‏بينى كودتا نمى‏كنند، چرا؟ سوال: در این صورت بايد تهاجمات بيش از حد و اندازه داشته باشيم، هميشه استراتژى ما تهاجم باشد؛ در حد متصور، تهاجم فراگير داشته باشيم! استاد حسينى: چرا مى‏گوئيد: «تهاجم»؟ چرا نمى ‏گوئيد: «جهاد»؟ اين يك سؤال مهمى است كه كسانى كه مى‏ گويند كه اسلام دين رأفت و دموكراسى و لطف است و اصلاً كارى به جنگ و كشتن و... ندارد مگر «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُم» و امثال آن را نمى ‏بينند؟ آيا اين دعوتى كه خداوند می فرماید: من جان و مال شما را مى‏ خرم و شما با من معامله مى ‏كنيد و اين تجارت، تجارت «تِجَارَةً لَنْ تَبُورَ» است و...، اينها فقط مخصوص زمان ابتداى اسلام و زمان حضرت ولى عصر(عج) مى‏باشد؟ آيا اين وسط به قول شما زنگ تعطيل است؟! سوال: طرف ديگر آن هم هست؛ بنابر فرمايش شما مى‏بايست هر چه بيشتر جهاد را هم كيفيتاً و هم كميتاً شدت بدهيم؟ استاد حسينى: احسنت! سوال: معناى آن اين خواهد بود كه به جاى عراق با شوروى و امريكا بجنگيم؟! استاد حسينى: اتفاقاً خيلى خوب است كه شرايط زمان و مكان خود را محاسبه كنيد و از پايگاه عراق با امريكا بجنگيد. چرا؟ چون گاهى شما مثل آلمان به دنيا اعلان جنگ مى‏دهيد، گاهى اينطور نيست، گاهى جنگ را به اين صورت اعلان می کنید که من با اين متجاوز مى‏جنگم، تا آخر هم مى‏گوئيد: من با اين متجاوز مى‏جنگم، ولی واقعاً صحبت جنگ با اين نيست. مى‏دانيد كه ناو آمريكا در خليج فارس آمده است و شما با عراق مى‏جنگيد. البته به نظرم مى‏آيد كه اگر اين ترديدها [در شلیک به ناو آمریکا] نبود قضايا به نحو ديگرى مى‏شد. ريشه اين ترديدها هم اين است كه «فقه حكومتى» و «كلام حكومتى»، به عبارت ديگر «ادراكات حكومتى» نداریم. ادراكات در حد «توسعه قدرت دين» و «توسعه جريان تعبد» در حوزه ‏ها هنوز نضج نگرفته است. لذا در زمان جنگ از اينجا يك دسته ترديدهاى منطقى و فنى به شهرستان مى‏رسيد، نماينده بعضى از آقايان، اين ترديدها را به صورت انتقادهاى تخريب كننده اذهان و به ترديد كشاننده جامعه نشر مى‏دادند كه اين امور علت توقف جامعه مى‏شد! آقای ميرباقرى: در نقطه مقابل، هيچگاه كفار از اين ترديدها نمى‏ كنند كه اگر ما جنگيديم شايد بدتر شد! آنها دنيا را گرفتند و هيچگاه از اين فكرها نمى‏كنند كه شايد هم اگر ما مقاومت كنيم، مسلمين سخت‏تر مى ‏شوند! ولكن به ما كه مى‏ رسد از اين ترديدها پيدا مى ‏شود! 📚📚جلسه هفتم مبادی اصول فقه احکام حکومتی 🏠@feghhevelaee

پاسخ آیت‌الله بروجردی به استفتای شاه 🌐 ولی اگر قایل به فقه ولایی بودند می توانستند در این خصوص حکم به حرمت دهند.

💢 ادامه جلسات نقد متن حدیث 🏠 در کانال استاد مددی 🏠@ostadmadadi

💠 وابستگی به الگوهای اقتصادی غربی 🔹 مرحوم سیدمنیرالدین حسینی (ره) در نظام ولايت الهيه مسائلي طرح مي‌شود و اين كه بگوييد: اين مسائل را رها كنيد و آنها را ‏به متخصصها بدهيد يعني چه؟! معنایش اين نيست كه در اين بخش از حيات، تابع آن مردک يهودي شويم؟ تابع كينز و امثالش بشويم؟ آن هم درروابط انساني؟!! و بعد هم بگوييم ربا را كه نمي‌شود ‏حذفش كرد و ببينيم اسمش را چگونه مي‌توان عوض كرد؟! يعني احكام رساله را بياوريم تا ما بر ‏اساس مدل كينز گزينش بكنيم تا وقتي فردي به ظاهر قضيه نگاه كرد بگويد مسائل فقهي است ولي ‏باطنش (كه سازماندهي اينهاست) مدل ربا باشد ،يعني مدل جريان دادن ربا در همه امور جامعه باشد!! ‏كه حتي تعريف بيع و شراء را هم بر اساس ربا ارائه دهد. يعني چه؟ يعني وقتي كارخانه چيزي را تولي ‏مي‌كند به او مي‌گويند: قيمت را مي‌خواهيد بگذاريد، بايد چه نسبتي با سرمايه و چه نسبتي با نرخ بهره ‏داشته باشد و «نرخ بهره» شاغول و ترازو مي‌شود كه اگر از آن عدول كرديد كج رفتيد!! و اگر ‏رعايتش را كرديد درست و معامله تان صحيح است!! و قانون حامي شماست!! ولي شرع مي‌گويد: ‏‏«الان ان تكون تجاره عن تراض» يعني رضايت طرفين و اين امر مطلب را به حداقل مي‌آورد، نه اينكه ‏از نرخ ربا بالا مي‌زند ولي آنها مي‌گويند: خير، كمتر از نرخ ربا ضرر دارد و بعد هم اصرار هم دارد كه ‏اگر مي‌خواهيد قرض الحسنه بدهيد اول نرخ تورم را حساب كنيد يعني نرخ ربا اصل قرار مي‌گيرد. ‏نمي‌گويد به دليل اينكه ربا هست، تورم است و نمي‌گويد اين شرائط، شرائط مصنوعي است كه مرتباً ‏پول، پوچ شود. و مصنوعي بودنش هم به دليل وابستگيش به نرخ رباست بلكه بالعكسش را مي‌گويد.‏ 📚دوره سوم فلسفه، جلسه 50 🏠@feghhevelaee

💠 رهبری حوادث 🔹 مرحوم سیدمنیرالدین حسینی (ره) الان هم شنيده مي‏شود كه مي‏گويند، ‏خارجيها تا پنجاه سال يا صد سال ديگرشان فكر مي‏كنند. آن زماني كه بچه بوديم و منبري‏ها اين حرف‏ها را ‏مي‏زدند فكر مي‏كرديم كه چطور مي‏شود انسان براي پنجاه سال بعدش فكر بكند؟! مي‏گفتيم، اينها كه «غيب» و ‏امثال آن را هم نمي‏دانند پس چگونه مي‏توانند براي پنجاه سال بعد فكر بكنند؟! بعد يك كمي كه سنمان بالاتر ‏رفت به نظرمان مي‏آمد كه يك عده‏اي را مخصوص اين كار قرار مي‏دهند كه آنها بنشينند و فكر پنجاه سال ‏ديگر را بكنند. خوب اين احتمال معقولتر بود! ولي بعد كه كمي بيشتر دقت كرديم فهميديم صحبت از اين حرفها ‏نيست. اصلا يك عده را براي كشف قوانين جديد (در مراتب مختلف) قرار مي‏دهند. يعني ايجاد حوادث تا پنجاه ‏سال آينده، در زمان فعلي دنبال مي‏شود. يعني چه؟! يعني اينها حوادث آينده را مي‏سازند و بعد شما فكر مي‏كنيد ‏كه آنها پيش‏بيني كرده‏اند! البته يك بخش آن هم از برآوردها و پيش‏بيني‏ها مي‏باشد ولكن اصل مطلب اين است ‏كه، نسبت تأثير عملكرد ادراك بالا رفته است كه مي‏تواند تا پنجاه سال آينده كار كند. يعني مثلا اگر تئوري ‏اولي مي‏توانست ده مشكل را حل كند، بعد يك تئوري ديگري پيدا كرده‏ايد كه مي‏تواند صد مشكل را حل كند ‏كه در اين صورت مسلّم وقتي با صد مسئله برخورد كرديد حل آنها هم در دست شما خواهد بود. پس «رهبري ‏حوادث» بدون اينكه قدرت تأمل در «ابزارهاي ايجاد حوادث» را نداشته باشيد امكان ‏ندارد.‏ 📚دوره عالی فلسفه، جلسه15 🏠@feghhevelaee

آیا دین اسلام ساختارهای اجتماعی دارد؟ این پرسش از گذشته محل بحث و گفتگو بوده است که آیا اسلام ساختارهای اجتماعی (مثل ساختارسیاسی، اقتصادی، فرهنگی) را هم معین کرده است و یا تنها به ذکر برخی مبانی، اهداف و دستورالعمل ها پرداخته است و ساختارسازی، بر عهده کارشناسان در مقام اجرا است؟ دلیل دو دسته موافقین و مخالفین را مرور می کنیم، (اما ذکر این نکته ضروری است که مقصودم از موافق و مخالف در اینجا، قائلین به فقه حکومتی و حضور دین در عرصه اجتماعی هستند لذا دیدگاه روشنفکران و قائلین به دین حداقلی از محل بحث خارج است.) موافقین تعیین ساختارهای اجتماعی توسط دین بر این عقیده اند که دین ما یک دین حداکثری است و همه امور مورد نیاز انسان را در مقیاس فردی و اجتماعی بیان کرده است. مخالفین نیز معتقدند لازمه پویایی دین و پاسخگویی دین به عرصه های متحول اجتماعی و ملاحظه زمان و مکان در اجتهاد این است که ساختار مشخصی را ارائه نکرده باشد، چرا که اگر دین - برفرض- ساختار سیاسی واحدی داشته باشد، نمی تواند انعطاف داشته باشد و با تحولات زمانه همراه شود. لذا ساختارسازی یک امر اجتهادی - عقلایی است، چنانچه ساختار نظام سیاسی جمهوری اسلامی توسط مجلس خبرگان تعیین شد و نمی توان آن را مستند به دین کرد. بله نظریه ولایت فقیه ، مستند است اما اینکه مثلا سه قوه داشته باشیم یا پنج قوه؟ استنادی ندارد و در همان مجلس خبرگان نیز برخی طرفدار پنج قوه بودند. و یا ممکن است به حسب صلاحدید در آینده آن را تغییر دهیم. همچنین ساختارهای دیگری همچون، انتخابات، شورای نگهبان، شیوه انتخاب رئیسان قوا و... لذا برخی دیدگاه ها ساختارسازی را در حیطه اجراء، منطقه الفراغ، ولایت و عناوینی از این دست می دانند که غیر از عرصه شریعت به معنای احکام ثابت است. همین سوال را نیز در ساختار اقتصادی و فرهنگی نیز می توان مطرح کرد. به نظر می رسد پاسخ صحیح، جواب مثبت یا منفی به این پرسش نیست، بلکه می توان گفت: اسلام واجد ساختارهای اجتماعی است اما نه به نحو ساختار مشخص، متعین و ثابت که در نصوص ذکر شده باشد. اسلام مبانی را بیان کرده است، دارای یک ساختار مطلوب نیز می باشد که می بایست استنباط شود، اما آن ساختار مطلوب ، ما را از ساختارسازی متناسب با شرایط زمانی و مکان عصر حاضر بی نیاز نمی کند. لذا مساله ساختارهای اجتماعی را می بایست در یک فرایند گذار به سوی ساختار مطلوب مطرح کرد که در هر برهه، ساختار متناسب با آن مبانی و چشم انداز، تعین پیدا می کند. بنابراین تعین یک ساختار از آنجا که مستند به مبانی و در راستای نیل به ساختار مطلوب است، اسلامی است و از آنجا که می بایست با نیازها و شرایط روز تناسب و هماهنگی پیدا کند، نیازمند کار کارشناسی است. نسبت دقیق تر تفقه و کارشناسی را می بایست در مجال دیگری طرح کرد. یحیی عبدالهی 🏠@feghhevelaee