🔒 گره 🚘 احمد دزدگیر ماشینش را زد و دوید. خواست برگردد تا مطمئن شود شیشه های ماشین را بالا کشیده؛ ولی تا پایان وقت اداری زمانی نمانده بود. از پله های 🏢 شهرداری مثل قرقی بالا رفت. با ورود به سالن دایره ای شهرداری ایستاد. نمی دانست به کدام سمت برود. سمت چپش پشت شیشه پیشخوان 👮‍♂️ نگهبانی آبی پوش را دید. با عجله پرسید :" سلام دفتر رئیس کجاست؟ " نگهبان با چشمان ریز سیاهش به صورت کشیده و سبزه ی احمد نگاه کرد :" طبقه چهار." احمد دوباره به سالن نگاه کرد تا راه رسیدن به طبقه چهار را پیدا کند. آسانسور را دید. درهایش داشت بسته می شد. 🏃‍♂️ دوید. در کشویی نقره ای آسانسور بسته شد. 😡 مشتی به آن زد:" چرا امروز اینجوریه؟ همش به در بسته می خورم." مرد بلند قدی از کنارش عبور کرد و زیر لب گفت:" دیوانس." دو دقیقه ای منتظر ایستاد؛ آسانسور از طبقه ای به طبقه ی دیگر می رفت؛ اما خیال برگشتن به طبقه همکف را نداشت. پله ها کنار آسانسور قرار داشتند. دیگر منتظر نماند. پله ها را دوتا یکی کرد تا زودتر برسد. در آخرین پله دستش را روی زانویش گذاشت. چند نفس عمیق کشید. نای راه رفتن نداشت. به در آسانسور نگاه کرد. چشم غره ای به آن رفت. نفس عمیقی کشید. به سمت اتاق شهردار رفت. زن جوان لاغری پشت میز نشسته بود. احمد گفت: " ببخشین می خواسم شهردارو ببینم." 🧕 خانم منشی به پیراهن قهوه ای احمد نگاه کرد :" وقت قبلی نداشته باشی نمی تونی رئیسو ..." 🙎‍♂️ احمد نگذاشت حرف زن تمام شود:" فقط یِ امضاء میخوام، دو ثانیه ام طول نمیکشه، بذار ببینمش." 🧕 خانم زونکن را بست :"به هر حال باید وقت بگیری. الانم نیستن. دیگه میره برا بعد تعطیلات". 😤 احمد را کارد می زدند، خونش در نمی آمد. دوباره به فکر فرو رفت:" چرا امروز تمام کارام گره می خوره." این فکر همینطور در ذهنش می چرخید. ولی جوابی برایش پیدا نمی کرد. 🏡 دست از پا درازتر به خانه برگشت. با ورود به خانه مادرش را صدا زد. جوابی نشنید. 🥗 بوی قورمه سبزی و صدای تق و توق او را به سمت آشپزخانه کشاند. 👩‍🍳 مادرش کنار اجاق روی نوک پا ایستاده بود تا قورمه سبزی روی شعله عقب را هم بزند. احمد نفس عمیقی کشید :" به به ." 😋 مادر دست از کار نکشید .🙄 احمد انتظار چنین رفتاری را از او نداشت. چون همیشه بعد از به به گفتن هایش او می گفت:" مخصوص تو دُرس کردم." کنار مادرش رفت و سرش را جلو برد تا چشم های سیاهش را ببیند. اما او روی برگرداند:" برو اونور." احمد از بالا به موهای سیاه و سفید مادرش نگاه کرد:" چی شده؟" 😠 مادر ملاقه را رها کرد. به سمت در آشپز خانه رفت. سری تکان داد:" فراموشکارم شدی؟!" 🤔 احمد به گل های موکت زیر پای مادر خیره شد:" چیو یادم رفته؟" 😢 مادرش با چشم های لرزان گفت:" حرفای دیروز و داد وفریادت یادت رف. همه محل فهمیدن سر مامانت داد کشیدی." 🤦‍♂️ تمام اتفاقات دیروز جلوی چشمش مثل فیلم گذشت. مجوز ساختمانش باطل شده بود. از عالم و آدم دلگیر بود. حرف مادرش:" دوباره از اول شروع کن. " کبریت بر باروت وجودش زد. تمام ترکش هایش به مادرش اصابت کرده بود. 😔 کنار اجاق روی موکت نشست. به جای خالی مادرش نگاه کرد:" دلشو شکوندم که امروز..." از جا پرید. برای دلجویی به سمت مادر رفت. #احترام_والدین #ارتباط_با_والدین #داستان 🆔 @masare_ir

🔸ابراهیم شهریاری از دوستان و همراهان سردار شهید قاسم سلیمانی می گوید:حاج قاسم شب تا صبح در بیمارستان کنار مادرش ماند. ما نگران بودیم که اتفاقی برای او رخ بدهد و از طرفی می‌دیدم که او زیاد نگران است، رفتیم و سرک کشیدیم، دیدیم سردار سلیمانی کنار پای مادر نشسته و جوراب‌ها را از پای مادرش درآورده و پا‌های مادر را بر روی پیشانی و چشمانش می‌کشد و اشک می‌ریزد. 🔹 آن روز حاجی زمانی که می‌خواست برود راننده خود، محسن رجایی را خواست و گفت: محسن، می‌شود خواهشی از تو کنم؟ ▫️رجایی گفت: حاج آقا شما دستور بدهید. 🔹 حاجی گفت: نه، این دفعه می‌خواهم از تو خواهش کنم و ادامه داد: من باید به سوریه بروم و مادرم اینجا بستری است. از شما خواهش می‌کنم، به نیابت از من، هر روز، سه مرتبه آبمیوه تازه در منزل آب بگیری و برای مادرم به بیمارستان بیاوری. 🔸 سردار سلیمانی مقداری پول هم به راننده خود داد. حاج قاسم برای مادرش این قدر دلواپس بود که از همان جا زنگ می‌زد و اوضاع را بررسی می‌کرد تا اینکه بعد از مدتی مادرش به رحمت خدا رفت. 🎤 به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان معصومه یحیی زاده #سیره_شهدا #ارتباط_با_والدین #احترام_والدین 🆔 @tanha_rahe_narafte

🙇‍♂ وَ اخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَ قُل رَّبِّ ارْحَمْهُمَا کَمَا رَبَّیَانِى صَغِیراً ترجمه: و از روى مهربانى و لطف، بالِ تواضع خویش را براى آنان فرودآور و بگو: پروردگارا! بر آن دو رحمت آور، همان گونه که مرا در کودکى تربیت کردند. 📚 سوره اسراء/آیه ۲۴ #تلاوت #نور #احترام_والدین 🆔 @tanha_rahe_narafte

✍ میم مثل مادر 🍀با صدای مردانه لرزانش از پشت تلفن گفت: مامان من هرچی دارم از شما دارم. یادتون نره دعا کنید.إن شاءالله که با خبرای خوب میایم پیشتون. خداحافظ. 🌺 مادر، مثل همیشه قربان صدقه هایش را با دعا همراه و خداحافظی کرد. گوشی خاکستری رنگ تلفن را سر جایش گذاشت. با لبخند ملیحی که گوشه ی لبش نشسته بود و افتادگی گونه هایش را محو کرده بود، گره سیم تلفن پیچ خورده را باز کرد. با خودش گفت: هر قدرم بزرگ بشن بازم اخلاق بچگی شون رو دارن. ماشاءالله برا خودش مردی شده با قد رشید دو متری و ریش و سبیل های تک وتوک سفید شده اش.اما بازم کارش که لنگ شد و دلش به استرس و اضطراب افتاد، بهم زنگ زده تا دعاش کنم. خداکنه پایان نامه دکتراش رو خوب دفاع کنه. الهی پیر بشن و غمشون رو نبینم. 🌸بساط جانمازش را زودتر از اذان پهن کرد. چادر نماز سفیدش را روی سر انداخت. رو به قبله نشست. زیر لب آرام زمزمه کرد: خدایا! قربون همه لطف و نعمتات بشم. مادرم کردی و مقامم رو بالا بردی. دعاشون می کنم و ازت می خوام خواسته ام رو رد نکنی. بحق لطف و کرم بیشمارت. 🍀 بعد از نماز و تعقیبات بلند شد. آرام آرام دست به دیوار و با نادیده گرفتن درد پایش، خرت و پرت های اضافی اتاقش را جمع کرد. می دانست شب مهمان خواهد داشت و خنده های نوه هایش خانه را پر خواهد کرد. جارو کشید. گرد از روی وسایل خانه گرفت. با دلی روشن و چشمانی امیدوار خورشتش را بار گذاشت. دلش قرص بود که دعایش رد نمی شود. #احترام_والدین #داستانک 🆔 @tanha_rahe_narafte

🌸 مادر شهید «یوسف رضایی‌مطلق» می‌گوید: یوسفف پسر ارشدم است که در سال ۱۳۶۶ در ماووت عراق به شهادت رسید؛ آن موقع‌ها خیلی بحث روز مادر مطرح نبود. اما وقتی پسرم حقوقش را از سپاه می‌گرفت، اول می‌آمد و مبلغی به من می‌داد. خیلی حرمت پدر و مادر را نگه می‌داشت. 🌺 گاهی که به لبنان می‌رفت، از آنجا برای من لباس و روسری هدیه می‌گرفت؛ بعضی وقت‌ها هم ظرف و ظروف می‌خرید؛ من هم وسایل خانگی را برای خودش نگه داشتم که قسمت نشد یک روز وسایل را در خانه دامادی‌اش ببینم. #سیره_شهدا #شهید_یوسف_رضایی_مطلق #احترام_والدین 🆔 @tanha_rahe_narafte

🌹 وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا با گفتاری لطیف و بزرگوارانه با آن دو سخن بگو. سوره اسرا، آیه۲۳ #احترام_والدین #ارتباط_کلامی #تلاوت #نور 🆔 @tanha_rahe_narafte

😔 اگر پدر و مادرم زنده نبودند، چه کنم؟ #احترام_والدین #ارتباط_با_والدین 🆔 @tanha_rahe_narafte

🌸هر انسانی در ادای حقوق و بزرگداشت مقام پدر و مادر نباید کوتاهی کند. 💐باید سعی کند با آنها نیکو سخن بگوید. 🌼 اگر آنها را ناراحت کرده است، بکوشد تا به هر طریقی خوشحال شان کند. #احترام_والدین #ارتباط_با_والدین 🆔 @tanha_rahe_narafte

✍نشانه ادب 🌿از نشانه های ادب و احترام این است که هر گاه پدر و مادرت بر تو وارد شدند، آنها را در جایگاه خودت بنشانی. فرقی هم نمی کند چه امیر و پادشاه باشی و چه فرد عادی. 🌹درست مثل هنگاهی که حضرت یعقوب به مصر وارد شدند، حضرت یوسف با کمال احترام والدینش را روی تخت پادشاهی خودش نشاند. (وَرَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ) #احترام_والدین #ارتباط_با_والدین 🆔 @tanha_rahe_narafte

✍️بغض مادر 👵مادربزرگ از وقتی همراه زندگیش را از دست داد خیلی تنها و دل نازک شده بود. دوست داشت همه به او توجه کنند. از ترس تنهایی هر چند وقت یک بار مجبور بود در خانه دختر و پسرهایش زندگی کند. مرتب غصه می‌خورد، فکر می کرد سربار دیگران شده است. روزی به خانه احمد، پسر بزرگش رفت. وقتی وارد خانه شد، احمد مشغول گوشی بازی بود . بدون اینکه سرش را بلند کند یا از جایش بلند شود، سلامی زورکی به مادرش داد. 😔 مادر با بغض نوه هایش را در آغوش کشید. مشغول بازی با بچه ها شد. وقت شام احمد داد زد:« ای بابا، مادر بیا سر سفره، نباید که هر دفعه بیام تعارفت کنم. چرا مثل بچه ها برخورد میکنی؟» همسرش لب گزید و گفت: «اینجوری حرف نزن، ناراحت می شه.» 😤احمد با پرخاش گفت:«مگه دروغ می گم؟!» 😕مادر سر سفره، چند لقمه از نان و کتلت را به زور قورت داد. بغض مثل سنگی راه گلویش را بسته بود. غذا از گلویش پایین نمی رفت. ☘️روز بعد احمد، همسر و فرزندانش را صدا زد تا برای رفتن به پارک آماده شوند؛ اما کلمه ای به مادر برای گردش رفتن حرفی نزد. مادر با چشم های پر از شبنم اشک به آماده شدن آنها نگاه کرد. احمد اصلا حواسش به مادر نبود. 🌿عروس بغض و اشک مادر را دید، گفت: «مادر با ما بیاین بریم گردش.» مادر قبول نکرد، گفت: «سرم درد میکنه، میخوام استراحت کنم. » 🌙ساعت ۱۰ شب، مادر به اتاقش رفت تا بخوابد؛ اما از سر و صدای بازی بچه ها با احمد خوابش نمی برد. 🍃مادر با آنکه قلبش شکسته بود؛ اما مثل هر شب دست به دعا برداشت و گفت:« خدایا همیشه کمکش کن و سلامتی بهش بده.» ☀️فردا صبح، مادر برخلاف همیشه برای نماز صبح بلند نشد. عروس بالای سر او رفت. تکانش داد. اما مادر حرکت نمی کرد. زهرا با ترس احمد را صدا زد. احمد با آرامش بالای سر او ایستاد. به زهرا گفت:«نترس، حتما میخواد جلب توجه کنه. داره بازی درمیاره.» 😢زهرا با ناراحتی مچ دست مادر شوهر را گرفت. گفت:« زودباش. زنگ بزن اورژانس. چی رو بازی در میاره؟ نبضش خیلی ضعیف میزنه. منتظری مادرت بمیره اونوقت قربون صدقه اش بری؟» 😒احمد با ناباوری صورتش را جلو برد. کند شدن تنفس مادر، قلبش را فشرد. سریع با اورژانس تماس گرفت. پرستار گفت:«خدا خیلی دوستتون داشته، اگه یکم دیرتر ما رسیده بودیم ... برید خدا رو شکر کنید. از این به بعد باید بیشتر حواستون بهشون باشه.» 😔احمد شرمنده سرش را پایین انداخت. زیر لب با خودش زمزمه کرد:«احمد، همش تقصیر توئه، تو بودی که قلب مادرت رو شکوندی.» #ارتباط_با_والدین #احترام_والدین #داستانک 🆔 @tanha_rahe_narafte

🤕 از کجا آب می خورد - دوباره که این یه مشت کاغذ رو برداشتی و راه افتادی! خسته نشدی ازین مطب به اون بیمارستان؟ آسمانِ چشمانش، نم باران گرفت. با بغض غریبی گفت: چه کار کنم احمدآقا؟ بچم یه هفته اس نتونسته چیزی بخوره. حرف نمی زنه. زبونش زخمه. می ترسم... حالا دیگر نم نم نبود، ناودانی از باران روی گونه های سمانه خانم جاری شد. نگذاشت حرفش تمام شود. همینطور که چادرش را جلوی آینه مرتب می کرد و اشک های چشمانش را پاک، ادامه داد: میگن این دکتر خیلی باسواده. هفته ای یه بار میاد اینجا. توکل بر خدا إن شاءالله جواب بگیریم. قبل ازین که برم دکتر، یه سر می رم امامزاده. نذر می کنم پسرمون خوب شد، یه گوسفند قربونی و بین فقرا تقسیم کنیم. این را گفت و در را بست. امامزاده مثل همه صبح ها، خلوت بود و روح انگیز. چند نفر بیشتر نبودند. سمانه خانم آرام و متین قدم برمی داشت. همان جا در صحن امامزاده روی فرش نزدیک حوض نشست. تو حال و هوای خودش بود که صدایی خلوتش را بهم زد:سلام حاج خانم. - ای وای! سلام حاج آقا. ببخشید، متوجه نشدم. - حسابی با امامزاده خلوت کرده بودید. ببخشید، بچه ها می خوان حیاط رو آب و جارو کنن. لطفا اگه ممکنه برین داخل. - چشم حاج آقا. ببخشید همین الان. - خدا خیرتون بده. راستی احمدآقا خوبن إن شاءالله؟ -احمدآقا که خوبن. اما چی بگم حاج آقا. یه هفته ایه پسرم زبونش زخم شده. نه می تونه درست حرف بزنه، نه می تونه چیزی بخوره. خیلی دکتر دوا کردیم. فایده نداره. الانم دارم میرم این آزمایشا رو نشون یه دکتر دیگه بدم. گفتم قبلش بیام یه توسلی هم به این آقا بکنم. إن شاءالله جواب بگیریم. حاج آقا نگاهش را به فواره وسط حوض دوخته بود. با تسبیحش آرام ذکر می گفت. بعد از تمام شدن حرف های سمانه خانم گفت: عجب! همین آقا حمید خودمون دیگه درسته؟!! سمانه خانم درحالی که با گوشه چادرش چشمان خیسش را خشک می کرد جواب داد: بله حاج آقا. حمید. - نمی دونم شما و احمدآقا به این دسته گلی چرا این پسر یه کم جاده خاکی می ره. حیفه واقعا! سمانه خانم سرش را انداخت پایین و با مهربانی مادرانه اش گفت: نه حاج آقا. جوونن دیگه. بچم دلش پاکه. حالا یه وقتایی صداش رو بلند می کنه و حرف نامربوط می زنه ولی... حاج آقا اجازه نداد حرفش تمام شود. گفت: امان از شما مادرا. یه سؤال می کنم حقیقتش رو بگین. تو این مدت از دستش ناراحت نشده بودید؟ حرفی نزد شما ناراحت بشین! سمانه خانم که انگار دلش نمی خواست چیزی بگوید، چادرش را باز کرد و دوباره محکم تر گرفت و گفت: جوونن دیگه حاج آقا. حالا یه چیزی گفت. منم راستشو بخواین دلم شکست. ولی خوب چکار کنم پاره تنمه .... کمی مِن مِن کرد و ادامه داد: اون هفته اومد خونه خیلی عصبانی بود، گفتم برو نون بگیر، چندتا حرف نامربوط بهم زد. منم خیلی دلم شکست و گفتم: إن شاءالله مار زبونت رو بزنه که اینقدر قلبم رو خنجر نزنی!! حاجی که سرش را تکان تکان می داد ، گفت: حاج خانم نمی خواد بری دکتر. بی خود خودت رو اسیر این دکتر اون دکتر نکن. بگو توبه کنه و دل شما رو به دست بیاره. خدا خودش شفا می ده. بی احترامی به پدر و مادر و شکستن دلشون کم جرمی نیست. سمانه خانم انگار سطل آب سردی ریخته باشند روی تنش. بی اختیار نشست. تازه فهمیده بود درد پسرش از کجا آب می خورد. #احترام_والدین #ارتباط_با_والدین #داستان 🆔 @tanha_rahe_narafte