#ناحله #پارت_صد_و_دوازده محمد:نمیفهمم تو چت شده؟ریحانه خانوم من ۲۷ سالمه مطمئنا قبل از اینکه بخوام این مسئله رو باتو در جریان بزارم روش فکر کردم. ریحانه:منم نگفتم بچه ای فقط میگم تو و فاطمه نمیشه! اصلا ممکن نیست گیرم فاطمه قبول کنه باباش چی؟اصلا واسه تو سوال نشد چرا پسری که عاشقش بود و رد کرد؟از کجا معلوم با کسی رابطه ای... باخشم پریدم بین حرفشو گفتم:لطفا ادامه نده فکر نمیکردم انقدر راحت راجب دوستت قضاوت کنی اگه محسن چیزی بگه میگم شناختی ازش نداره تو دیگه چرا اینارو میگی؟چطور یهو نظرت راجبش تغییر کرد؟تا دیروز که چیز دیگه ای میگفتی خواهر من اصلا خوشم نیومد از چیزی که گفتی بیشتر از اینا ازت انتظار میرفت. ریحانه:از همین الان بخاطرش با من اینجوری حرف میزنی؟مگه من دشمنتم؟هرچی گفتم بخاطر صلاح خودته شما نمیتونین همو تحمل کنین فاطمه نمیتونه با شخصیتت کنار بیاد تو نمیتونی با دختری که عزیز دردونه مامان باباشه و تو ناز و نعمت و آزادی بزرگ شده کنار بیای تو نمیتونی با صدای بلند قهقهش تو خیابون کنار بیای تو نمیتونی... دوباره حرفشو قطع کردمو گفتم:ببین ریحانه من حسن نیتتو درک میکنم ولی این تصمیمیه که گرفتمو مدت ها روش فکر کردم اگه نمیتونی کمکم کنی اشکالی نداره فقط سعی نکن نظرمو تغییر بدی چون فایده ای هم نداره‌! ریحانه یه پوزخند زدو سرشو برگردوند به صندلی تکیه دادم هنوز نگاهم روش بود میتونستم حدس بزنم واسه چی داره از فاطمه بد میگه ریحانه دختری نبود که راجب بقیه بد بگه ولی وقتی اینطور میشد مطمئنا چیزی باعث آزارش شده بود توجهم روش کم شده بود بعد فوت بابا باید بیشتر حواسمو بهش جمع میکردم ولی با ورود فاطمه به زندگیمون حواسم از خودم هم پرت شده بود صداش زدم:ریحانه جان جوابمو نداد دوباره گفتم:خواهرزشتم محمد:ناز نازوی داداش؟ محمد:جوابمو ندی میام قلقلکت میدما چپ چپ نگام کرد محمد:چیه؟فکر کردی شوخی میکنم؟ ریحانه:نه والا از تو بعیدم نیست چشم غره ای که داد باعث شد بخندم محمد:خواهری حرفات درسته ولی من دلم روشنه میدونم تهش هرچی خدا بخواد میشه خدا بدمون رو نمیخواد نگران نباش باشه؟ یخورده نگام کردو گفت:باشه فاطمه: ظهر شده بود.بهمون گفتن وسایلمون رو جمع کنیم چون ۱۰ دقیقه دیگه میرسیم ساری به مادرم خبر داده بودمو قرار شد بیاد دنبالم رفتار ریحانه مثلِ همیشه نبود ولی نمیتونستم کاری کنم محمدم که کلا پیش محسن اینا بود و نمیتونستم ببینمش کولمو تو بغلم گرفته بودم! اتوبوس ایستادو همسفرا هم و بغل کردن همه وسایل ها رو برداشتیمو پیاده شدیم ریحانه رو بغل کردمو ازش معذرت خواستم یه لبخند ساختگی زدو بغلم کرد دلم میخواست با محمد خداحافظی کنم داشت کمک میکرد کیف هارو از اتوبوس پایین بیارن سرمو چرخوندمو چشمم به مادرم خورد که از دور میومد وقتی چشمام بهش خورد فهمیدم چقدر دلتنگش بودم رفتم بغلش کلی بوسم کردو رفتیم پیش ریحانه که داشت نگامون میکرد اونوهم بغل کردو بوسیدو کلی ازش تشکر کرد بیشتر مسافرا رفته بودن محمدم با چشماش دنبال ریحانه بود که متوجه ماهم شد. مامانم با دیدنش به سمتش رفت!منم از فرصت استفاده کردمو دنبالش رفتم یخورده باهم احوال پرسی کردن محمد وقتایی که با مادرم حرف میزد چهرش از همیشه مهربون تر میشد مامانمم با لحن گرمی باهاش حرف میزد کلی تشکر کرد و گفت:ببخشید دیگه فاطمه اذیتتون کرد. تودلم گفتم مگه من بچه ام؟مامان چرا اینطوری میگه؟ نگام افتادبه محمد در جواب حرف مادرم لبخند زد و چیزی نگفت باهم خداحافظی کردن و مادرم دوباره سمت ریحانه رفت محمد نگاهش به زمین بود آروم گفت:حلالم کنید.ان شالله دفعه بعد کربلای عراق دعوت شین یاعلی بدون اینکه اجازه بده جوابی بدم کیفاشون رو برداشت و سمت ماشین داداشش رفت حیف که دلم نمیومد بهش فحش بدم این چه کاری بود؟برا اینکه بیشتر خودمو ضایع نکرده باشم رفتم سمت ریحانه و بعد خداحافظی باهاش نشستیم تو ماشین و سمت خونه حرکت کردیم. دل تنگ بودمو حوصله کسی و نداشتم تورخت خوابم جابه جا شدمو به حرفای مادرم فکرکردم به اینکه واسه جلب توجه محمد وانمود کرد خاستگار دارمو قضیه خیلی جدیه خدا میدونه چقدر خوشحال شدم از اینکه فهمیدم به لطف مادرم خبری از خاستگاری نیست و همون زمان که حرفش زده شد کنسل شد از کار مامانم خندم میگرفت ‌به هر زوری که بود میخواست دخترشو به مراد دلش برسونه چشمامو بستم تا خوابم ببره و به این افکار تو ذهنم خاتمه بدم. محمد: تقریبا دوماهی میشد که از شلمچه برگشته بودیم سخت کار میکردم تا بتونم جهیزیه ریحانه رو کامل کنم حس میکردم از برنامه های زندگیم عقب موندم بیشتر وقتا تهران بودم دوهفته یه بار میومدم شمال ریحانه هم بر خلاف میلش بیشتر وقتا خونه ی داداش علی میرفت... نویسندگان:فاطمه زهرا درزی و غزاله میرزا پور. @mashgh_eshgh_313

#ناحله #پارت_صد_و_سیزده ماشین رو تو حیاط پارک کردمو رفتم تو خونه خیال میکردم کسی نیست رفتم تو اتاقم داشتم پیراهنمو باز میکردم که در اتاق با شدت باز شدو صدای جیغ ریحانه پشت بندش فضارو پر کرد. با ترس گفت:محمددددد چرا یواشکی میای؟وایییی سکته کردم!چرا نگفتی میخوای بیایی؟ محمد:علیک سلاممم زهرم ترکید دخترر تو خونه چیکار میکنی؟مگه نگفتم تنها نمون؟ ریحانه:سلام گفتی شب تنها نمون که نمیمونم. یهو اومد بغلمو گفت:دلم برات تنگ شده بود چقدر بی معرفت شدی الان که باید بیشتر از همیشه پیشم بمونی معلوم نیست کجایی! بغلش کردمو گفتم:باید جهیزیه تو رو کامل کنم تا کی میخوای نامزد بمونی؟ چند لحظه مکث کردو گفت:تو چی؟ محمد:من چی؟ ریحانه:وقتی که ازدواج کردم و رفتم تو میخوای چیکار کنی؟خیلی تنها میشی! محمد:نگران من نباش شما. ریحانه:گشنت نیست؟ محمد:نه خستم فقط ریحانه:خب پس بخواب محمد:باشه از اتاق بیرون رفت لباسامو عوض کردمو روی تختم دراز کشیدم این روزها از شدت خستگی خیلی زود خوابم میبرد. صدای گریه بچه از خواب بیدارم کرد حدس زدم صدای فرشته باشه از جام بلند شدم در اتاق رو باز کردمو چند بار روش ضربه زدم یالله گفتم که ریحانه گفت:چند لحظه صبر کن چند ثانیه بعد گفت:بیا داداش رفتم بیرون و با زندادش احوال پرسی کردم با ذوق رفتمو کناره فرشته نشستم بزرگ شده بود توبغلم گرفتمشو مشغول بازی کردن باهاش شدم انقد تپل شده بود که دلم میخواست قورتش بدم دستای کوچولوشو گرفتم تو دستمو با ذوق نگاشون میکردم ریحانه رفت تو آشپزخونه دلمو زدم به دریاو به زن داداش گفتم میخوام از فاطمه خاستگاری کنم خیلی خوشحال شد و گفت:شماره مادر فاطمه رو از ریحانه میگیره و بهش زنگ میزنه. وقتی موضوع و به ریحانه گفت ریحانه واکنشای قبلیو نشون داد ولی با اصرار زن داداش گوشیو سمتش گرفت و رو به من گفت:امیدوارم هیچ وقت بهم نگی چرا بهم نگفتی خود دانی! بلند شد و رفت تو اتاقش با فاصله نشستم کنار زنداداش شماره تلفنو گرفت منتظر موندیم جواب بدن نمیدونم چرا ولی حس عجیبی بود برام انگار یکی داشت از تو قلبم رو هول میداد بیرون هم خجالت میکشیدم هم میترسیدم‌ به خدا توکل کردمو تو سکوت به بوق های تلفن گوش میدادم که زنداداش تلفن رو قطع کرد. محمد:عهههه چرا قطع کردیییی؟؟ با شیطنت بهم نگاه کردو گفت:خب حالا بچه پررو انقد هول نباش. دیدی ک جواب ندادن. محمد:ای بابا... خب دوباره بگیرین. از جام پا شدمو طول و عرض اتاق رو راه رفتم یه خورده که گذشت زنداداش دوباره شمارشونو گرفت‌ انقدر که راه رفته بودم سرم گیج میرفت نشستم پیش زنداداش و اشاره زدم:گرم صحبت کن. که یه پشت چشم نازک کردو روشو برگردوند بعدِ چندتا بوق تلفن برداشته شد ویه نفر با یه لحن بد گفت:بله؟بفرمایید؟؟ دقت کردم دیدم فاطمس از لحنش خندم گرفت زنداداش گفت:سلام منزل جنابِ موحد؟ فاطمه:سلام بله ولی خودشون نیستن. زنداداش:با خودشون کار ندارم شما دخترشونی؟فاطمه جان؟ فاطمه:بله!! زنداداش:عه سلام عزیزم خوبی؟زنداداش ریحانم (گوشمو نزدیک تر کردم ب تلفن با شنیدن صداش یه هیجان عجیب بهم وارد شد) فاطمه:عهههه اها سلام خوب هستین؟خسته نباشید ببخشید من به جا نیاوردمتون خیلی عذر میخام. زنداداش:خواهش میکنم عزیزم. فاطمه:چیشده؟واسه ریحانه اتفاقی افتاده؟نه بابا ریحانه خوبه سلام میرسونه. فاطمه:پس چیشد شما یادی از ما کردین!؟ زنداداش:هیچی یه کارِ کوچولو با مامانتون داشتم خونه نیستن؟خودت خوبی؟چرا دیگه به ما سر نمیزنی؟ فاطمه:ن مامان بیمارستانه خونه نیست!هیچی دیگه!درس و دانشگاه اگه بزاره ما زنده بمونیم دل خودم هم براتون تنگ شده بود. زنداداش:ماهم همینطور میشه یه لطف کنی شماره مامانتو بدی به من؟ فاطمه:بله حتما... شماره رو خوند و من با اشاره ی زنداداش تو گوشیم سیو کردم. زنداداش:قربون دستت!به مامان سلام برسون فعلا خدانگهدار. فاطمه:خداحافظ. تلفنو قطع کردو به من نگاه کرد! زنداداش:اه چرا انقد بال بال میزنی تو پسر؟از دست تو و اشاره هات یادم رفت چی میخواستم بگم. خندیدمو رفتم تو اتاق پیش ریحانه که یه گوشه نشسته بود داشت گریه میکرد دستمو گذاشتم زیر چونش و صورتشو هم تراز با صورت خودم گرفتم محمد:نبینم ریحانمون گریه کنه!چرا گریه میکنی؟ ریحانه:ولم کن محمد:میگم بگو ریحانه:نمیخوام محمد:لوس نشو دیگه ریحانه:تو رو چه به ازدواج توجنبه نداری به من بی توجه میشی! زدم زیر خنده محمد:فدای اشکات شم من غلط کنم به شما توجه نکنم تو دعا کن درست شه! یهو زد رو صورتشو گفت:وای غذام سوخت. اینو گفتو از جاش پاشد منم جاش نشستمو پاهامو دراز کردم. فاطمه: از اینکه اونقدر موقع جواب دادن تلفن بد حرف زدم خجالت کشیدم ولی خب حق داشتم از بابل تا ساری صبر کردم تا به دستشویی برسم تا رسیدم دیدم تلفن داره خودشو میکُشه آخه الان وقت زنگ زدن بود؟عجیب بود!زنداداش ریحانه با مادر من چه کاری داشت؟ @mashgh_eshgh_313

#ناحله #پارت_صد_و_چهارده محمد: چند روزی گذشته بود دیگه باید برمیگشتم تهران رفتم خونه داداش علی و دوباره به زنداداش گفتم به مامان فاطمه زنگ بزنه نمیدونستم کی برمیگردم میخواستم قبل رفتن تکلیفم مشخص شه و از فکر و خیال در بیام فرشته رو تو بغلم گرفتمو کنارداداش علی نشستم نگاهم به زنداداش بود که منتظر گوشیو دم‌گوشش گرفته بود. یهو گفت:سلام حالتون چطوره؟ زنداداش:من نرگسم زن داداش ریحانه جون زنداداش:قربونتون برم خوبن همه بد موقع مزاحمتون شدم؟ زنداداش:عه ببخشید نمیدونستم بیمارستانین خب پس یه وقت دیگه زنگ میزنم. زنداداش:راستش واسه کسب اجازه بهتون زنگ زدم. زنداداش:میخواستم بگم اگه صلاح میدونید هر زمان که شما اجازه بدین واسه امر خیر با خانواده مزاحمتون شیم. (با اینکه ریحانه گفت بود فاطمه هنوز جوابی به خاستگارش نداده استرس وجودمو گرفت میترسیدم اتفاق جدی افتاده باشه و دیگه فرصتی برام نمونده باشه سکوت کردمو با دقت گوشمو تیز کردم تا جواب مامان فاطمه رو بشنوم وقتی چیزی نشنیدم منتظر موندم تماس زودتر قطع شه و بفهمم چی گفت) زنداداش:میخوایم با اجازتون از فاطمه جون واسه آقا محمدمون خاستگاری کنیم. (هیجانم بیشتر شده بود ایستادم که داداش علی خندیدو گفت:پسر جون بیا بشین اینجا غش میکنی) زنداداش:آها چشم پس من منتظر خبر میمونم. زنداداش:مرسی قربون شما خداحافظ. تا تماسشو قطع کرد گفتم:چیشد؟چی گفت؟قبول کرد؟کی باید بریم؟ داداش و زنداداش زدن زیر خنده و زن داداش گفت:هیچی گفت باید با بابای فاطمه صحبت کنم قرار شد خودش خبر بده. ناراحت گفتم:من که دارم میرم زنداداش:خو برو زنگ که زد بهت خبر میدم برگشتی میریم خاستگاری. محمد:من که نمیدونم چندروز دیگه میام شاید دو هفته طول بکشه زنداداش:خو دو هفته طول بکشه چیزی نمیشه که نگران نباش قرار نیست تو دو هفته شوهرش بدن. محمد:آخه دو هفته خیلیه! با تعجب نگام کرد و گفت:نه به وقتایی که خودمون رو میکشتیم تا یکیو قبول کنیو بریم خاستگاریش نه به الان که بخاطر دو هفته تاخیر داری بحث میکنی مجنون شدی رفت برادر من خب سعی کن زودتر بیای. سرگرم بازی با فرشته شدمو از خدا خواستم زودتر همچیزو درست کنه. فاطمه: درسام کلافه ام کرده بود سخت مشغول درس خوندن بودم که گوشیم زنگ خورد دراز کشیدمو جواب دادم:سلام جان؟ مامان:سلام فاطمه لباساتو بپوش دارم میام دنبالت بریم بیرون فاطمه:کجا بریم؟ مامان:بریم دور بزنیم حال و هوامون عوض شه فاطمه:قربونت برم الان دارم درس میخونم باشه بعد باهم میریم. مامان:حرف نباشه ده دقیقه دیگه میام آماده باش فاطمه:عهه ماما... تماسو قطع کرده بود خسته بودمو حوصله بیرون رفتن نداشتم ولی به ناچار لباسامو پوشیدم با صدای بوق ماشینش چادرمو سرم کردمو رفتم بیرون نشستم تو ماشین و شروع کردم به غر زدن:خب مادرمن چی میشد یه وقت دیگه بریم بیرون الان که من کلی درس ریخته سرم شما یادت میاد بریم بیرون؟ مامان:فاطمه خانوم غر نزن پشیمون میشی ها جلوی یه سوپری نگه داشت و گفت:برو دوتا بستنی بگیر بیا. چپ چپ نگاش کردمو گفتم:پول ندارم‌ کارتشو بهم داد رفتمو چند دقیقه بعد با یه نایلون پره چیپس و پفک و بستنی برگشتم ماشین و روشن کردو حرکت کردیم. مامان:ماشالله کم اشتها هم هستین بی توجه به حرفش چیپسو باز کردم که گفت:بیچاره آقا محمد مخم با شنیدن اسم محمد سوت کشید برگشتم سمتش و گفتم :محمد کیه؟ مامان:داداش ریحانه فاطمه:چرا بیچاره؟چیشده مامان؟ خندید و گفت:هیچی جواب سوالمو نگرفته بودم بیشتر ازقبل ناراحت شدمو گفتم:ممنون مامان ممنون از اینکه تمام تلاش های من و واسه فراموش کردنش برباد میدی بریم خونه اگه میشه! چشم غره دادو چند ثانیه بعد گف:امروز زنداداش ریحانه زنگ زد فاطمه:عه اره یادم رفته بود ازت بپرسم چیکارت داشت؟چی گفت؟ یه نگاه بهم انداخت و خندید با تعجب نگاهش کردمو گفتم:مامان!چرامیخندی؟میگم چی گفت؟ مامان:ازت خاستگاری کردن. زبونم قفل شد کم‌مونده بود چشم هام از کاسه بیرون بزنه!وای خدا دوباره خاستگار؟وای اگه داداش نرگس باشه چجوری ردش کنم؟دیگه چه بهونه ای بیارم؟چرا وقت هایی که نباید خاستگار بیاد انقدر خاستگار میاد خدایا حکمتت رو شکر این اخر قصه من به کجا میرسه؟صورتمو با دستام پوشوندمو کلافه گفتم:چی گفتی بهش؟ مامان:گفتم با بابات حرف میزنم بهشون خبر میدم. فاطمه:حالا جدی میخوای با بابا راجبش حرف بزنی؟مامانم توروخدا ردش کن من نمیتونم واقعا الان تو شرایطی نیستم که بتونم حتی کسیو به عنوان خاستگارم قبول کنم. مامان:عه چه حیف خب باشه بهشون میگم نیان ولی خب اگه الان نیان دیگه هیچ وقت نمیان! فاطمه:بهتر مادر من بهتر من از خدامه که ازدواج نکنم. مامان:نمیخوای بیشتر فکر کنی؟ فاطمه:نه فقط با تمام وجودم ازت خواهش میکنم واسه آرامش منم که شده ردشون کن تو این مدت انقدر گریه کردم چشمام تار شده... @mashgh_eshgh_313

#ناحله #پارت_صد_و_پانزده مامان:باشه خب خدا به آقا محمد رحم کرد پسره تو رو میگرفت بیچاره میشد! جوری برگشتم سمتش که گردنم رگ به رگ شد! فاطمه:مامان؟؟؟محمد ...مح....مد کیه؟ مامان:ما چندتا محمد داریم؟آقا محمد دهقان فرد. بهت زده بهش خیره موندم!حس کردم گلوم خشک شده! مامانم ادامه داد:ولی فاطمه خودمونیم خدا خیلی دوستت داره صدای دلتو شنید! مامانم حرف میزد و من فقط متوجه باز و بسته شدن دهنش بودم چیزی از حرفاش نمیفهمیدم نگاه خیره منو که دید ماشین و یه گوشه نگه داشت فهمید که چقدر باور حرفش برام دشواره!رفتم بغلشو به اشکام اجازه باریدن دادم. با اینکه یه روز گذشته بود از شوق خبری که مامانم بهم داده بود فقط میتونستم گریه کنم هنوز باورم نشده بود!یعنی تا وقتی که محمدو تو خونه امون نمیدیدم باورم نمیشد به خودم حق میدادم که به این راحتی باور نکنم همچی برام مثلِ یه علامت سوال بود قرار شد مادرم با بابام حرف بزنه انقدر که طول و عرض اتاق رو گذروندم پاهام خسته شدو نشستم از دیشب تا الان خداروشکر گفتم من هیچ وقت فکرشم نمیکردم مامانم اینو بهم بگه همیشه تو خواب هام میدیدمش ولی فکر نمیکردم یه روزی تو واقعیت این اتفاق بیافته محمد یه پسر فوق العاده بودبا ویژگی های خاص!هنوز برام عجیب بود که چطور از من خاستگاری کرد؟میترسیدم بلند شمو ببینم همه ی اینا یه خوابِ شیرینِ!صدای درو که شنیدم از اتاقم بیرون اومدمو دنبال مادرم گشتم رو کاناپه نشسته بودکنارش نشستمو گفتم:باهاش صحبت کردی؟ مامان:فاطمه جان بابات خیلی دلخوره حس میکنم فهمیده یه خبراییه ازمن پرسید چطور فاطمه مصطفی و نیما و رد کرد اما با این مشکلی نداره اونم با این همه تفاوت و ۹ سال اختلاف سنی!؟حالا تو نگران نباش من سعی میکنم راضیش کنم بلاخره بعد چهار روز پر استرس که برای من به اندازه چهل سال گذشته بود بابا رضایت داد که محمد اینا بیان خونمون ولی فقط به عنوان مهمون استرسی که امروز به جونم افتاده بود از استرس روزای قبل شدید تر بود از رفتار بابا باهاشون میترسیدم قرار شد آخر هفته یعنی دو روز دیگه که محمد از تهران برمیگشت بیان خونمون دلم برای خودم میسوخت!بازم باید تو انتظار میسوختم. همش به این فکر میکردم چی باید بهش بگم؟چجوری رفتار کنم؟چجوری راه برم؟چجوری چادرمو نگه دارم؟چجوری چایی ببرم براشون؟اصلا چی بپوشم!؟کلی سوال ذهنم و پر کرده بود هر ثانیه به عکساش نگاه میکردمو رو جزئیات چهرش دقیق میشدم با دیدن لبخندش خندم میگرفت مطمئن بودم علاقه ای به من نداره برای همین برام سوال بود چرا میخواد بیاد خاستگاریم!همش فکر میکردم مامانم درست نشنید و نرگس واسه شخص دیگه ای ازمن خاستگاری کرد این افکار سوهان روحم شده بود حتی از نگاه همراه با پوزخند پدرم هم تلخ تر بود هی گوشه های ناخونام رو میجوییدم‌...! از انبوه سوال هایی که جوابی براشون نداشتم کلافه شدم!رو صندلی رو به روی میز ارایشم نشستم میخواستم تمرین کنم که باید چجوری رفتار کنم تو آینه به حالت چهرم نگاه کردم و با خنده گفتم:سلام نه نه اینجوری خوب نیست فکر میکنه هولم یه خورده جدی تر:سلام اینجوریم ک خیلی خشکه:سلام خیلی خوش اومدین. اه اینم خوب نیست!پس چیکار کنم؟اول به کدومشون سلام کنم؟گل و شیرینی میارن یعنی؟؟ کی از دستش بگیره؟کت و شلوار میپوشه؟خب من اگه تو اون لباس ببینمش که غش میکنم!تو آینه داشتم با خودم حرف میزدم که مامان اومد مامان:اه دختر تو نمیخوای چیزی انتخاب کنی که بپوشی؟اصن رفتی دنبال چادرت؟ فاطمه:ای وای نه! مامان:بله میدونستم.بیا بگیر ببین خوب شده؟ فاطمه:وای گرفتینشششش!الهی قربونتون برم من! مامان:خب بسه زبون نریز بیا بشین دو صفحه درس بخون بلکه از استرست کم شه. فاطمه:باشه حالا درسمو هم میخونم. مامان:از دست تو. چادرو انداخت تو اتاقو بیرون رفت چادر گل گلی آبیم رو که روش اکلیلی بود برداشتمو سرم کردمو روبه روی آینه ایستادم به به!چقد خوب شده‌! چادر و گذاشتم رو تخت و در کمدم رو باز کردم یه مانتو تقریبا شبیه به رنگ چادرم برداشتم قسمت بالاییش کله غازی و پایینش طوسی بود تا روی زانوهام میرسید دکمه های چوبی قشنگی داشت پارچه ی بالاتنش چین چینی بود و یقش هم گرد بود یه شلوار لول خاکستری هم برداشتمو کنارش گذاشتم سمت کمد روسری هام رفتم یه روسری رنگ روشن که گلای طوسی و صورتی توش داشت و برداشتم گیره های روسریم وکنارش گذاشتم یه صندل مشکی از زیر کمد برداشتم وکنار تخت انداختم دلم میخواست از شادی پرواز کنم لپ تابمو روشن کردمو یه اهنگ شاد پخش کردم دراز کشیدم رو تخت و سعی کردم به جز این حس خوب به هیچ چیز دیگه ای فکر نکنم... نویسندگان:فاطمه زهرا درزی و غزاله میرزا پور @mashgh_eshgh_313

•••○●🦄🍭💕•○●••• #بہ‌وقٺ‌رمان‌ناحلہ •••○●🦄🍭💕•○●•••

این وسوسہ‌ی شیطان است کہ شما فکر مےکنید حال ندارید (: +آیت‌الله‌قاضے🌱🐚 °•|مَشْــق‌ِعـِشـْـ♥ـــق|•°√ http://eitaa.com/joinchat/2140078098C7beca448f3

بردگی عاطفی یعنی نادیده گرفتن عواطف و ارزش‌های خود، یعنی برای گرفتنِ تائید دیگران و پذیرفته‌شدن توسط جامعه، نیازهای‌مان را سرکوب کنیم و از خود بیگانه باشیم ! ‏ بردگی عاطفی یعنی با اندوه و اجبار به دیگری پاسخ دهیم و به ‌جایش در وجودمان خشم تلمبار کنیم ... !:) °•|مَشْــق‌ِعـِشـْـ♥ـــق|•°√ http://eitaa.com/joinchat/2140078098C7beca448f3

حتی شبیه اسم تو را هم که می بَرند با هر اشاره بند دلم پاره می شود... +آقاتوروبه‌جانِ‌مآدرت‌زهرابیا:(😔 #العجل_مولاےمن🍃 #التماس‌دُعایِ‌فرج✨ °•|مَشْــق‌ِعـِشـْـ♥ـــق|•°√ http://eitaa.com/joinchat/2140078098C7beca448f3

#ثواب_یهویی 🌸 یه شاخه صلوات🌱 🔅نذر مهدی زهرا(س)...❤️ °•|مَشْــق‌ِعـِشـْـ♥ـــق|•°√ http://eitaa.com/joinchat/2140078098C7beca448f3

دنبال شهرتیم پی اسم ورسم ونام.... غافل ازاینک فاطمه(س) گمنام میخرد.....😔 #شهید_هادی_ذولفقاری♥️ °•|مَشْــق‌ِعـِشـْـ♥ـــق|•°√ http://eitaa.com/joinchat/2140078098C7beca448f3

••🥀•• «بُغض دارَم مَرو اَز پیشِ عَلے زَهـرا جان «"تو نَباشے چہ كسي پاڪ كند اشڪم را؟! #غمِ‌مــادرباهمہ‌عالَم‌فرق‌دارد🍃 °•|مَشْــق‌ِعـِشـْـ♥ـــق|•°√ http://eitaa.com/joinchat/2140078098C7beca448f3

رفیق‌دیدےاین‌جمعہ‌هم‌آقا نیومــــــــــــــــــد!؟🙃💔 . .

#بیو✨ چَند‌روزیسٺ‌سَرَم‌میلِ‌بریدَن‌دارَد:)🙃 . . °•|مَشْــق‌ِعـِشـْـ♥ـــق|•°√ http://eitaa.com/joinchat/2140078098C7beca448f3

وَخدایۍڪہ‌سین‌نزدهـ جواب‌میدهـ:)🙃🌱 . . °•|مَشْــق‌ِعـِشـْـ♥ـــق|•°√ http://eitaa.com/joinchat/2140078098C7beca448f3

خوشبخٺۍهایہ‌دنیاواسہ‌شما:) شہادٺش‌واسہ‌ما🦋✨ . . °•|مَشْــق‌ِعـِشـْـ♥ـــق|•°√ http://eitaa.com/joinchat/2140078098C7beca448f3

آهاےزمسٺان! دورِٺمـام‌عاشقانہ‌هایٺ‌را‌خط میڪشَم‌اگر‌با‌آمدنٺ آقایم‌فقط‌یڪ سرفہ‌ڪندツ♡❄️☃💨🌨 . . °•|مَشْــق‌ِعـِشـْـ♥ـــق|•°√ http://eitaa.com/joinchat/2140078098C7beca448f3

#شبتـون_حسیــنۍ 🌙💚

#ناحله #پارت_صد_و_شانزده همش قیافه ی محمد جلوی چشمام بود نمیدونستم چرا داره میاد خواستگاریِ من!؟واقعا این آدم همون آدمی بود که اولین دیدارم باهاش تو خیابون بود و برای دومین باری که دیدمش حالش بد شد؟همون آدمی که از من بدش میومدو ازم فرار میکرد؟همونی که یه مدت ازش بدم میومد؟همونی که تا به خودم اومدم دیدم عاشقش شدم...!خدایا داری با من چیکار میکنی؟اینا همه یه امتحانه؟!چقدر دعا کردمو از خدا خواستم که مِهرَمو به دلش بندازه یعنی الان دوستم داره؟نه نداره!!مشغول گوش دادن به آهنگ شدمو سعی کردم به افکارم خاتمه بدم! از شانس بدم دانشگاه پنجشنبه کلاس جبرانی گذاشته بود تو راه برگشت از دانشگاه به خونه بودم‌ دلم میخواست یه مقدار قدم بزنم از ماشین پیاده شدمو کرایشو حساب کردم‌ مشغول قدم زدن بودم از یه گل فروشی گذشتم چند لحظه ایستادم به فکرم رسید چندتا شاخه گل بخرم رفتم تو و سه تا شاخه رز آبی با ساقه های بلند انتخاب کردم پولشو حساب کردم. تا خونه زیاد راه نبود قدم هامو تند تر کردمو بعد چند دقیقه به خونه رسیدم کلید انداختمو در حیاط رو باز کردم‌ کسی تو حیاط نبود مامان به آذر خانم گفته بودبه کمکش بیاد در خونه رو باز کردمو وارد شدم‌ آذر خانم پنجره ها رو تمیز میکرد مامانمم به جارو برقی زدن مشغول بود یه لبخند زدمو بلند سلام کردم که صدام برسه مامان سلام کرد ولی آذرخانم نشنید بیخیال شدم رفتم تو اتاقم لباسامو در اوردمو بعد مستقیم به طرف حمام رفتم بعدِ حمام یه تیشرت مجلسی پوشیدمو جلوی آینه مشغول خشک کردن موهام با سشوار شدم‌ بالاخره شونه کردن‌موهام بعدِ کلی جیغو داد تموم شد به سمت چپ فرق گرفتمو محکم بالا بستمش به ساعت نگاه کردم ۳ بعدازظهر بود خانواده ی محمد ساعت ۸ میومدن...!قلبم از شدت هیجان محکم خودشو به قفسه ی سینم میکوبید هنوزم از اومدنِ محمد به خونمون اطمینان نداشتم ریحانه هم تو این مدت هیچی بهم نگفته بود با این حال خیلی استرس داشتم‌ رفتم تو آشپزخونه یه چیزی بخورم‌ خیلی شلوغ بود کلی ظرفِ استکان و شکلات و چاقو دوتا ظرف گنده میوه یه ظرف پر از شیرینی..!یه نفس عمیق از سر رضایت زدمو در یخچال رو باز کردم یه سیب برداشتمو مشغول خوردنش شدم که مامان اومد. مامان:تو چرا حاضر نمیشی دختررر؟؟والا من وقتی تو شرایط تو بودم از صبح حاضر شده بودم. فاطمه:وا خب لباسام کثیف میشه تازه از خشکشویی گرفتم میگم مامان! مامان:جانم؟ فاطمه:تو مطمئنی؟ مامان:ای باباااا! فاطمه یه بار دیگه این سوال رو بپرسی زنگ میزنم میگم نیان. فاطمه:غلط کرردممم غلط!!! پشت چشمی نازک کردو از آشپزخونه خارج شد. مامان:طلاهات رو یادت نره بزاری. دوباره رفتم تو اتاقم‌ از کیف پشت کمد طلاهامو برداشتم گردنبندمو بستمو یکی از دستبند هامو دستم‌ گذاشتم میخواستم انگشتر هم بزارم که به یاد ریحانه افتادمو با خودم گفتم شاید دلش بشکنه همشون رو دوباره در اوردم‌ اینطوری بهتر بود محمد هم اینجوری دیگه نمیگفت اینا پولدارن و دختره توقعش بالاست و...!‌همه رو جمع کردمو تو کیفم گذاشتم میخواستم استراحت کنم ولی نمیتونستم سراغ لباس هام رفتم از کاور درش اوردمو با لبخند بهش خیره شدم لباسامو رو تخت انداختم جلو آینه نشستم تا یه دستی به سر و صورتم بکشم...!کرم پودر و برداشتمو به صورتم زدم میخواستم خط چشممو بردارم که یاد محمد افتادم بعد یک سال بعد اینهمه گریه التماس و دعا معجزه شد و قراره بیاد خواستگاریم غیرممکن ترین اتفاق زندگیم داشت ممکن میشد!میترسیدم کوچکترین کار اشتباهم باعث بشه همچی خراب شه بیخیال آرایش کردن شدمو به قیافه بی نقصم تو آینه زل زدم واسه هم شکل محمد شدن باید دور خیلی چیزا رو خط میکشیدم این محدودیت به طرز عجیبی برام شیرین و دوست داشتنی بود لباسامو پوشیدمو با ذوق به تصویرم تو آینه خیره شدم یه دور چرخیدمو از ته دل خندیدم هیجانم خیلی زیاد شده بود!شالمو گذاشتم که وقتی اومدن سرم کنم تا چروک نشه از اتاقم بیرون رفتم تو آشپزخونه دنبال مامانم گشتم وقتی پیداش نکردم رفتم سمت اتاقشون که صدای پدرم باعث شد دستم رو دستگیره در بمونه. بابا:چه غلطی کردم فاطمه رو باهاشون شلمچه فرستادم چطور جرئت کردن همچین چیزیو به زبون بیارن آخه یه نگا به خودشون ننداختن؟من چجوری امشب آروم بمونم؟راستشو بگو تو چیو از من پنهون میکنی؟چرا انقدر اصرار کردی اجازه بدم اینا خونمون بیان؟ مامان:احمدجان توروخدا دوباره شروع نکن آخه چیو پنهون کنم!؟بجای این حرف ها بیا این لباستو بپوش بیشتر بهت میاد منم برم ببینم فاطمه چیکار میکنه! از اتاق فاصله گرفتمو رو کاناپه نشستم طوری رفتار کردم که نفهمه صداشون رو شنیدم... نویسندگان:فاطمه زهرا درزی وغزاله میرزاپور. @mashgh_eshgh_313

#ناحله #پارت_صد_و_هفده مامان با دیدنم گفت:دختر تو چرا اینجا نشستی؟ از جام بلند شدمو گوشه های لباسمو گرفتمو چرخیدم لبخند زدمو ذوق زده گفتم:چطور شدم؟؟ مامان:خیلی ماه شدی چرا چیزی به صورت نزدی؟ فاطمه:راستش ترسیدم محمد خوشش نیاد. مامان پاکت دستمال کاغذی رو به طرفم پرت کرد و گفت:هوی ورپریده پرو شدی هاهنوز هیچی نشده چه محمد محمدم میکنه میخوای بابات بشنوه؟طلاهات رو چرا نزاشتی؟ یه قیافه مظلوم به خودم گرفتمو گفتم:شاید ریحانه ناراحت بشه. چشم غره داد و میخواست چیزی بگه که با اومدن آذر خانوم سکوت کرد دوباره نشستم رو کاناپه و سعی کردم امشب رو تصور کنم تصویر محمد اومد تو ذهنم با کت شلوار جیگری و پیراهن مشکی و کروات هم رنگ کتش تازه ریشم نداشت موهاش رو هم با ژل بالا داده بود با قدم های بلند در حالی که یه لبخند ژیکوند رو لباش بود حیاط رو گذروند و تو فاصله یک قدمی من ایستاد و دست گل گنده ای که با گلای رز قرمز درست شده بود رو داد دستم بعد روبه روم زانو زد و همونطور که عاشقانه نگام میکرد یه جعبه شیکی رو از جیبش در آورد و سمتم گرفت منم با هزارتا ناز و عشوه خرکی حلقه رو ازش گرفتمو کمکش کردم تا از جاش بلند بشه بعد همه حتی بابا برامون دست زدن و با لبخند نگامون کردن بعد محمد جلوی همه پشت دستمو بوسید و حلقه رو تو انگشتم گذاشت از تفکرات مسخرم خندم گرفت این صحنه بیشتر شبیه به فیلمای ترکی شده بود بلند بلند خندیدم داشتم رومبل ریسه میرفتم که متوجه شدم دونفر دارن نگام میکنن خجالت زده ایستادمو به چهره ی سرخ از خنده مامان و چهره پر از تعجب بابا خیره شدم. بابا:سرخوشی؟!خیلی وقت بود اینطوری نمیخندیدی!حالت خوبه باباجان؟ وقتی جوابشو ندادم به مامان نگاه کرد و پوزخند زد و بعد گفت:هنوزم میگی چیزیو پنهون نکردی؟ مامان با دیدن قیافه جدی بابا خندشو خورد و چیزی نگفت بابا که ازمون دور شد مامان زد زیر خنده و گفت:ببین فاطمه جون شاید باورت نشه ولی باید بگم این فقط یه جلسه خاستگاریه نه شب عروسی که انقدر براش خوشحالی چرا شبیه دختر ترشیده هایی شدی که واسه اولین بار میخوان بیان خاستگاریشون؟آروم باش دخترکم! قیافش جدی شد و ادامه داد:باباتم فهمید!همینو میخواستی؟میدونی چقدر کارِت رو سخت کردی؟ نمیخوام ذوقت رو کور کنم ولی فاطمه تازه اول راهی بابات فقط اجازه داد اینا بیان خونمون اونم واسه اینه که پدر و مادر ندارن نخواست دلشون روبشکنه فکر نکن همچی تموم شد و قراره فردا اسمت تو شناسنامه اش بره راضی کردن بابات سخت تر از اون چیزیه که فکرشو بکنی!ده درصد احتمال داره بابات اجازه بده باهاش ازدواج کنی اون ده درصدم وقتی اتفاق میافته که پسره اونقدر عاشقت باشه و اونقدر خاطِرِتو بخواد که هر بار بابات شکستش کم نیاره و دوباره بیاد این آدمی که منو تو میشناسیم با ویژگی های اخلاقیش میتونه تحمل کنه بابات خار و خفیفش کنه؟میتونه سکوت کنه؟ حرف های مامان تمام حال خوبمو ازم گرفت راست میگفت امکان نداشت امشب بابام اجازه بده و امکان نداشت محمد بخاطر من یه بار دیگه هم بیاد دختر خوب واسش زیاد بود چرا باید بخاطر من بی ارزش خودشو کوچیک کنه؟ فاطمه:نمیخواستی ذوقمو کور کنی ولی باید بگم تمام امیدمو ازم گرفتی مامان جان چند بار صدام زد بدون اینکه جوابشو بدم رفتم تو اتاق و پشت در نشستم به این فکر کردم کسی که تا اینجا همچیو درست کرد و باهام مونده و صداهام رو شنیده مطمئنا تا آخر راه بامن هست قبلا فکر نمیکردم امشبی بیاد و من منتظر اومدنشون به خونمون باشم پس بازم باید به کسی که همیشه حواسش به منه توکل کنم تسبیحی که با تسبیح محمد خریده بودمو برداشتم ذکر میگفتمو یکی یکی دونه های چوبیشو رد میکردم رفتم سمت دستشویی و وضو گرفتم نشستم تا اذان شه نمازمو خوندمو اتاقمو چک کردم‌ یه نگاه تو آینه به خودم انداختمو دلمو به خدا سپردم نشستم رو تخت که صدای آیفون رو شنیدم‌ دلم ریخت تپش قلب گرفتم یه نفس عمیق کشیدم چادرمو سرم کردمو از تو آینه به خودم نگاه کردم از پنجره اتاقم به پایین نگاه کردم بابا با پرونده هایی که تو دستش بود در رو باز کرد تا چشمم بهش افتاد دنیارو سرم خراب شد مصطفی،اینجا چیکار میکرد؟کت شلوار مشکی تنش بود یه سری پرونده و ورقه با بابا رد و بدل کردن از پنجره فاصله گرفتم دعا میکردم هرچه زودتر از خونمون دور بشه الان فقط تو رو کم داشتم...! رفتم سمت اتاق مامان،داشت لباس میپوشید بهش گفتم مصطفی اومده گفت:با بابات کار داره زود میره. مامان چهره پر استرسم رو که دید بغلم کرد و سعی کرد بهم آرامش بده یه نفس عمیق کشیدمو ازش جدا شدم داشتم از پله هاپایین میرفتم که ایفون دوباره زنگ خورد... نویسندگان:فاطمه زهرا درزی و غزاله میرزا پور. @mashgh_eshgh_313

#ناحله #پارت_صد_و_هجده در که باز بود بابا چرا دوباره زنگ زد؟ سمت ایفون رفتم چهره بابا تو کادر بود و مانع دیدم به مصطفی شد ایفون رو برداشتم فاطمه:جانم بابا بابا:مهمون هامون اومدن به مامان بگو. بدون اینکه چیزی بگم ایفون رو گذاشتم دهنم از استرس خشک شده بود آرامشی که واسه به دست آوردنش کلی تلاش کرده بودم کاملا از بین رفت!چادرم و تو دستم گلوله کردمو فشارش میدادم ک مامان گفت:خببب؟؟؟ بهش نگاه کردمو گفتم:اومدن مامان هولم داد سمت آشپزخونه و خودش طرف در رفت تک تک سلول های بدنم تلاطم پیداکردن بدنم از شدت هیجان داغ و دستام از شدت ترس سرد بود حس خیلی عجیبی بود دلم‌میخواست زودتر ببینمش!خیلی دلم براش تنگ شده بود رو صندلی نشستم و منتظر موندم صداها نزدیک تر شد صدای بابا و ریحانه رو به وضوح میشنیدم میخواستم زودتر پیششون برم صدای محمد نمیومد. یخورده که گذشت و نشستن رو مبل مامان اومد تو آشپزخونه. مامان:چایی نریختی؟ فاطمه:بابا تازه اومدن که!! رو کرد سمت آذر خانم که روزمین نشسته بود مامان:آذر خانم قربون دستت یه چندتا چایی بریز. آذر خانم که بلند شد مامان بهم نزدیکتر شد. مامان:بیا برو سلام کن یه گوشه بشین ضایع رفتار نکنی آبرومون بره؟!به محمد زیاد نگاه نکن که بابات مچتو بگیره‌ با نگرانی سرمو تکون دادم از آشپزخونه بیرون رفتمو مامان پشتم اومد به ترتیب با داداش علیِ ریحانه و روح الله و بعدشم با زنداداشش و خودِ ریحانه سلام کردم محمد ایستاد مثل همیشه سرش پایین بود سلام کرد با صدای خیلی ضعیف جوابشو دادم‌ یه کت و شلوار شیک مشکی با یه پیرهن خاکستری تنش بود از اینکه لباسمون شبیه هم شده بود خوشحال شدم به موهاش دقت کردم که مثله همیشه به پیشونیش چسبیده بود با انگشت شصت دستش به ابروهاش دست کشید بعد یخورده مکث خواستم برگردم سمت بابا که خشکم زد زانوهام شل شد شدت بغضم بیشتر شد وقتی با لبخند مرموزانه ی مصطفی رو به رو شدم‌ انگار یه نفر از تو قلبمو چنگ میزد بهم نزدیک شد!تو فاصله یه متری باهام ایستاد دست گذاشت تو موهاش و گفت:تبریک میگم!!! از جلوم رد شد و کنار محمد نشست خدا خدا میکردم یه اتفاقی بیافته که بره اصلا این اینجا چیکار میکرد؟تو این همه مدت من این آدمو اینجا ندیده بودم چرا دقیقا باید همون روزی که محمد میاد...! چقدر من بدبختم با اشاره ی مامان روی مبل‌ روبه روی ریحانه نشستم یه لبخند ساختگی بهش زدم که نگاهشو ازم گرفت دلیل رفتارشو نمیدونستم تو این شرایط نمیدونستم رفتارِ ریحانه روکجای دلم بزارم دلم بیشتر از همیشه بی قراری میکرد و خودش رو بی وقفه به قفسه سینم میکوبید جوریکه احساس میکردم همه صداشو میشنون نگام به مصطفی بود که کارِ احمقانه ای نکنه بعدِ یه احوال پرسی مختصر از جانب بابا با علی و روح الله دوباره بینمون سکوت حاکم شد که مصطفی این سکوتِ لعنتیو شکست و با لحن آرومی رو به من گفت:عه!!!اینم موهاش مث منه که!!! خب خوبه همونطوریه که تو دوست داری میتونی از این به بعد به جای نگاه کردن به موهای من از تماشای موهای لخت آقا محمد لذت ببری به قول خودت جون میده واسه اینکه با دستت شونه اش کنی یادته که... باشنیدن حرفاش سرم گیج رفت یه مشت نگاه رو سرم ریخت چادرمو دورم جمع تر کردمو به صندلِ توی پام خیره شدم سنگینی این نگاها آزارم میداد سرمو که آوردم بالا دیدم همه با تعجب بهم نگاه میکنن دلم میخواست یکی بزنه تو دهن مصطفی که دیگه نتونه به حرف های مزخرفش ادامه بده پسره ی عوضی داره زندگیمو نابود میکنه! سعی کردم پرده ی اشک تو چشمامو پنهون کنم‌ بابا و علی صحبت میکردن و بقیه گوش میدادن چیزی از حرفاشون متوجه نمیشدم‌ بین صحبت هاشون گاهی روح الله هم یه چیزی میگفت صداهاشون تو سرم اکو میشد انقدر سرم سنگین شده بود که دلم میخواست به دیوار بکوبمش یخورده که گذشت آذر خانم چایی هارو آورد و پخش کرد مامانم پشت سرش شیرینی و شکلات تعارف میکرد آذر خانم به من رسید ازش تشکر کردمو یه استکان برداشتمو تودستم گرفتم مصطفی کنار گوش محمد حرف میزد.مطمئن بودم داره تلافی میکنه!ولی به چه قیمت؟! یه نفس عمیق کشیدم‌ چاییمو رو میز گذاشتم باباظرف میوه رو جلوی آقایون و مامان هم جلوی نرگس و ریحانه گذاشت دلم میخواست به محمد نگاه کنم ولی میترسیدم بابام متوجه بشه یخورده که گذشت مصطفی از جاش بلند شد رفت سمت بابا و محکم بغلش کرد و گفت:خب عمو من دیگه رفع زحمت کنم مامان اینا منتظرن. بابا هم با دستش رو پشتش زد و گفت:خیلی خوش اومدی پسرم. مصطفی با محمد و علی و روح الله به ترتیب دست داد و بعدش اومد سمت ما با مامانم خداحافظی کرد تودلم گفتم چی میشد زودتر شرت رو کم‌میکردی؟ نویسندگان:فاطمه زهرا درزی وغزاله میرزاپور. @mashgh_eshgh_313

#ناحله #پارت_صد_و_نوزده نگاهی به صورتم انداخت و خیلی اروم گفت:ولی خب حداقل بخاطرش هویتتو تغییر نمیدادی دخترعمو!!با آرایش جذاب تر میشدی. احساس میکردم از شدت ترس دارم از حال میرم با صدایی لرزون و ضعیف گفتم :مصطفی!! با لحن خیلی بدی گفت:جانِ دلم؟ مامان رو کرد بهش و گفت:بسه اقا مصطفی! بعدِ این حرف سرش و تکون داد و از جمع خداحافظی کرد و بیرون رفت!حرفشو آروم گفت ولی چون فضا تو سکوتِ مطلق بود قطعا به راحتی شنیده شد انگار یه نفر با تبر محکم تو کمرم زد ناخوداگاه سرم چرخید سمت محمد همونجوری سرش پایین بود و دستاشو مشت کرده بود!صورتش قرمز شده بود یادِ حالِ بدش تو هیئت افتادم نکنه دوباره.... همه ی تنم یخ کرده بود سرشو که اورد بالا تونستم چشماشو ببینم دور مردمک سیاه چشماش و هاله ی قرمز رنگی پوشونده بود همین یه نگاهی که بهم انداخت برای شکستنم کافی بود حس میکردم از بلندی افتادم تمام بدنم کوفته شده بود تحمل نگاهاشون خیلی سخت بود‌ اینجور حقیر شدن جلوی کسی که یه روزی آرزو میکردی یه نگاه بهت بندازه وحشتناک بود بی اراده به سمت اتاقم حرکت کردم عجیب بود برام ک بابا چیزی به مصطفی نگفت انگار بدشم نمیومد مصطفی اون حرف هارو بزنه انقدر حالم بد بود که حس میکردم دارم تمام محتویات معدمو بالا میارم ناخوداگاه اشکام راهشون رو روی صورتم پیدا کردن چقدر راحت همه ی زندگیم با یه حرف نابود شد سرِ یه لج و لج بازی!!!دیگه چیزی نفهمیدم بدون اینکه چیزی بگم با قدم هایی تند سمت اتاقم رفتم گریه ام به هق هق تبدیل شده بود تو راه چندبار حس کردم مامان صدام کرد ولی بی توجه بهش رفتم تو اتاق و در رو پشت سرم بستم لرزش بدنم اذیتم میکرد خودمو روی تخت انداختمو تا جایی که تونستم زار زدم. محمد: شنیدن صدای مصطفی کنار گوشم مثل صدای کشیده شدن ناخن رو دیوار گچی آزار دهنده بود فقط خدا میدونه چندتا آیت الکرسی خوندم که بتونم خودمو کنترل کنمو تو دهنش نزنم حرف هایی که راجب فاطمه میزد برام تلخ تر از زهر مار بود نمیدونم از کی روش انقدر حساس شده بودم فاطمه حالش بد بود خیلی بدتر ازمن!اینو حس میکردمو وقتی داشت میرفت از لرزش پاهاش مطمئن شدم!کاش میتونستمو تو شرایطی بودم که جواب مصطفی رو بدم نگاه پدر فاطمه آزار دهنده بود نمیتونستم درک کنم چطور شاهد خورد شدن تنها دخترش بود و چیزی به اون پسره نگفت؟!پیروزمندانه به دست های مشت شدم خیره بود از نگاهش متوجه حسی که به من داشت شدم سعی کردم آرامشمو به دست بیارم تاپیشش کم نیارم به صورتم دست کشیدم بابای فاطمه سکوت رو شکوند:آقای دهقان فرد منتظر نگاهش کردم که ادامه داد:وقتی فاطمه رو باشما فرستادیم شلمچه من و مادرش ازتون یه خواهشی کردیم یادتون هست احیانا؟ متوجه منظورش نشدمو سکوت کردم تاحرفشو کامل کنه همونطور که نگاهش به فنجون توی دستش بود گفت:ازتون خواستم مثلِ خواهرتون مراقبش باشید. نگاهش رفت سمت ریحانه که با اخم غلیظی به کف زمین خیره بود همه اخم کرده بودن و فقط من بودم که به ظاهر خونسرد به پدر فاطمه نگاه میکردم. بابای فاطمه:مثلِ اینکه به حرفم توجهی نکردین!!من گفته بودم مثلِ خواهرتون...! فهمیدم منظورشو یه لبخند نامحسوسی زدم که جدی تر از قبل با لحن پر از کنایه ادامه داد:تو محله شما پسرا خاستگاری خواهرشونم میرن؟ داداش علی میخواست بلند شه که دستمو رو دستش گذاشتم ناچار شد دوباره به مبل تکیه بده نمیدونستم در جواب حرف مسخرش چی باید بگم حس کردم سکوتم اذیتش میکرد با اینکه به طور کلی خوشحال بود تا خواستم دهن باز کنمو حرف بزنم گفت:ما شمارو آدم محترمی میدونستیم اعتماد کردیم بهتون گفتیم لابد واقعا همینی هستین که نشون میدین!!نگاهتون کج نمیره اینه جواب اعتماد ما؟با گل و شیرینی بیاین خاستگاری دختری که هیچ شباهتی به شما نداره؟اونم با تقریبا ۱۰ سال اختلاف سنی؟اومدی زن بگیری یا بچه ببری بزرگ کنی؟ اجازه نمیداد حرفی بزنم وقتی کامل حرفاشو زد و سبک شد فنجونشو روی میز گذاشت و گفت:خلاصه خوشحال شدم از دیدنتون. فهمیدم که امشب وقت حرف زدن من نیست ولی برام مفید بود فهمیدم با چه آدمایی طرفم!منطقشون چیه!چجوری باید باهاشون حرف بزنم! داداش علی که بلند شد بقیه هم بلند شدن نگاهم به نگاه مهربون و شرمنده ی مادر فاطمه افتاد بی اراده لبخندی زدمو در کمال آرامش مقابل پدر فاطمه ایستادم دستمو سمتش دراز کردم که یه پوزخندی زد از برق تو نگاهش ترسیدم اونم مثل من تظاهر به آرامش میکرد ولی مشخص بود میخواد سر به تنم نباشه دستمو به سردی گرفت شاید با خودش فکر میکرد دیگه قدمی برنمیدارم و دیگه نمیبینتم چون با پوزخند بهم خیره شده بود بعد خداحافظی باهاشون از خونشون خارج شدیم.‌.. نویسندگان:فاطمه زهرا درزی وغزاله میرزاپور. @mashgh_eshgh_313

#ناحله #پارت_صد_و_بیست هیچکی باهام حرف نمیزد لبخندم رو که میدیدن بیشتر از قبل از عصبانی میشدن داداش علی و خانومش رفتن خونه خودشون البته زن داداش نرگس قبل رفتنش یه لبخندی زد و گفت:خوشحالم که میبینم داری میخندی داداش! ولی ریحانه حتی بهم نگاهم نمیکرد با روح الله خداحافظی کرد و رفت تو اتاقش منم بعد از تجدید وضو رفتم تو اتاقم چراغ شب خواب رو روشن کردم بعد از اینکه لباسامو عوض کردم سجاده رو پهن کردم کف اتاق و دو رکعت نماز استغاثه به حضرت زهرا خوندم نمازم که تموم شد از حضرت زهرا خواستم مثل همیشه برام مادری کنه میدونستم اینکه مهر فاطمه به دلم افتاده چیز اتفاقی ای نیست و قطعا هدیه خداست از مادر خواستم کمکم کنه تا این مسیر رو بگذرونم و بتونم دل پدرش رو به دست بیارم این همه مدت هر بار خواستم ازدواج کنم یه اتفاقی افتاد و نشد الان که تو ۲۷ سالگیم به طرز عجیبی به دختری دل بستم که شاید با معیارای من فرق داشت برای خودم هم جالب بود یاد حرفای مصطفی افتادم:(عه اینم که موهاش مثل موهای من...) دوباره عصبی شدم قرآنمو باز کردم داشتم میخوندم که چهره خجالت زده ی فاطمه اومد تو ذهنم داشتم بهش فکر میکردم که متوجه شدم یه قطره اشک از چشمام سر خورد و ریخت پشت دستم یه لبخند زدمو صورتمو پاک کردم چقدر عجیب! تو این یک هفته ای که گذشته بود هرشب دو رکعت نماز خوندمو از خدا فاطمه رو خواستم هر روز که میگذشت برام عزیز تر از روز قبل میشد دیگه وقتش بود برگردم شمال و از نو تلاش کنم حرکت کردم سمت شمال و زودتر از همیشه رسیدم خونه ریحانه هنوز باهام سر سنگین بود میدونستم درد خواهرم چیه اون شب ریحانه وعلی جای من سوختن. تو خونه دنبالش گشتم وقتی ندیدمش رفتم تو اتاقش رو تختش خوابیده بود نشستم کنارش موهاش رو از صورتش کنار زدمو لپشو بوسیدم خوابش سنگین بود و بیدار نشد رفتم‌تو اتاقمو بعد عوض کردن لباسام رفتم‌ سمت دادگستری. یک ساعتی بود که منتظر بودم بابای فاطمه کارش تموم شه و از اتاقش بیرون بیاد... نویسندگان:فاطمه زهرا درزی وغزاله میرزاپور. @mashgh_eshgh_313

•••○●🦄🍭💕•○●••• #بہ‌وقٺ‌رمان‌ناحلہ •••○●🦄🍭💕•○●•••

خیال ڪن وسط ڪوچ پیش چشمانتـ... تمام زندگیتـ♥ بے هوا زمین بخورد🥀 چقدر صحنہ تلخے براے عابر هاستـ اگر #زنے وسط مردها زمین بخورد😞 • #اے_واے_مادرم • #فاطمیہ ⚫️ °•|مَشْــق‌ِعـِشـْـ♥ـــق|•°√ http://eitaa.com/joinchat/2140078098C7beca448f3

♡ #رفیـ‌ق‌خــ‌اص.. •° گاهے اوقـات آدم حٺے از افڪار خودشم فرار میڪنھ؛ و میـرھ پیـشِ دوسٺـاش...♡ °•|مَشْــق‌ِعـِشـْـ♥ـــق|•°√ http://eitaa.com/joinchat/2140078098C7beca448f3

|•°🖤 اینـ روزهـادَرمدینہـ سلـامـ علۍ؏🖐🏿 بۍجوابــــ‌اسٺــــــ:)🌱🙃 . . °•|مَشْــق‌ِعـِشـْـ♥ـــق|•°√ http://eitaa.com/joinchat/2140078098C7beca448f3

|•°🕊 چہ‌راسٺ‌گفٺ‌حاج‌محمود‌ڪریمۍ چہ‌فاطمیہ‌اےشد‌امسال:)🖤 سردارعشق‌ٺرور‌شد... سردارےدیگرباآبرویش‌ٺرورشد... خطایہ‌انسانۍ... گریہ‌هایہ‌آقا‌... نمـــــــازجمعہ‌بعد‌از‌چند‌سال... چہ‌فاطمیہ‌اے!!!!💔😔 . . °•|مَشْــق‌ِعـِشـْـ♥ـــق|•°√ http://eitaa.com/joinchat/2140078098C7beca448f3

•°•♥️○. +علامہ‌حسن‌زاده‌آملے‌گفت؛ زینتِ خـانه #ڪتاب علمـی است ڪه در طاقچه آنست نه مجسـمه سگـــ و گـــربه...! {💭🥀•خانه شما باید ڪتابخانه باشد∞} °•|مَشْــق‌ِعـِشـْـ♥ـــق|•°√ http://eitaa.com/joinchat/2140078098C7beca448f3

یکی از بهترین عبادات در دین تفکر کردن است(: +آیت‌الله‌کشمیری‌ره🌱💕 °•|مَشْــق‌ِعـِشـْـ♥ـــق|•°√ http://eitaa.com/joinchat/2140078098C7beca448f3

#محبوب_خدا_شو ✨پیامبر اکرم ص ؛ تائب محبوب خدا است و کسی که توبه کرد چنان است که گناهی را انجام نداده است✨ #هنوز_دیر_نیست ... 📚 التوحید صدوق °•|مَشْــق‌ِعـِشـْـ♥ـــق|•°√ http://eitaa.com/joinchat/2140078098C7beca448f3