#یادداشت_مخاطبین #روز_جهانی_مسجد 📌مسجدسوزیِ مردم و روحانیون! #بخش_اول ✍ #محسن_ذوالفقاری روز جهانی مسجد یادآور حرکت شرم‌آور «دتیس مایکل ولیم روهان»، شهرک‌نشین خبیث اسرائیلی است که در ساعت هفت صبح روز سی و یکم مرداد ١٣۴٨ هجری شمسی(٢١ اگوست ١٩۶٩) مسجدالاقصی را به آتش کشید. در نتیجه اقدام وقیحانه او ١۵٠٠متر مربع فضا و منبر تاریخی مسجدالاقصی در آتش سوخت. این روز به‌عنوان «روز جهانی مسجد» شناخته می‌شود. رهبر معظم انقلاب در این خصوص می‌فرمایند: «فراموش نکنیم که روز مسجد اساساً یک روز انقلابی است؛ یعنی تعیین این روز که به خواست جمهوری اسلامی بود و در سازمان کنفرانس اسلامی به عنوان روز مسجد تصویب شد، به مناسبت آتش زدن مسجدالاقصی است، به مناسبت مقابله با دشمن صهیونیست است؛ اساس این روز یک چنین اساسی دارد؛ با این نگاه به روز مسجد نگاه کنید و حرکت را در این مسیر قرار بدهید.»[١] روز جهانی مسجد بهانه و یادآوری خوب و مناسبی است تا حواسمان جمع باشد در این هسته مقاومت مقاوم باشیم و با دستان خودمان در قالب و صورتی متفاوت مسجدسوزی را استمرار ندهیم. این نوع مسجدسوزی از هر قشری امکان‌پذیر است. از مردم عادی تا حوزه علمیه! از روحانیون تا هنرمندان! از مرکز رسیدگی به امور مساجد تا ارگان‌ها و سازمان‌هایی امثال سپاه و شهرداری! از آنجا که توضیح و تفصیل و تبیین هر کدام از گروه‌ها و قشرها در این مجمل نمی‌گنجد فقط به مردم و روحانیون می‌پردازیم. چرا که نقش‌آفرینی بیشتری در این آتش‌سوزی دارند. حضور مستمر در مسجد اولین و ساده‌ترین وظیفه‌ی مردم در قبال مسجد است. این امرِ به ظاهر ساده این قدر اهمیت دارد که پیامبر اکرم می‌فرمایند: «لاصلاه لجار المسجد الا فی المسجد»[٢] و یا روایت دیگری می‌فرماید: «یشکون الی الله عز و جل مسجد خراب لایصلی فیه اهله»[٣] امام و رهبری هم سخنان فراوان در این خصوص دارند که فقط تبرکاً به همین جمله امام خمینی اکتفا می‌کنیم: «به شما بگویم...سنگر است اینجا، سنگرها را باید پر کرد»[۴]. لذا با این همه تأکید و سفارش اگر مردم از ساده‌ترین وظیفه خود که حضور در مسجد است کوتاهی کنند هم شعله‌های مسجدسوزی را در دنیا شعله‌ورتر می‌کنند هم عذاب خویش را در قیامت. چرا که در روایات فوق اشاره کردیم که نماز همسایه مسجد جز در مسجد مورد قبول نیست و مسجد در فردای قیامت از اهل خود که در آن نماز اقامه نمی‌کردند شکایت می‌کند. اما قشر دوم روحانی و امام جماعت است. چیزی که جزء لاینفک مسجد و از مؤلفه‌های هویتی مسجد به حساب می‌آید و حساس‌ترین نقش‌ها را او بر عهده دارد. محور مسجد[۵] و روح و مایه حیات مسجد[۶] است، مدیر محتوایی و معنوی مسجد[٧]، طبیب معنوی[٨]، پدری مهربان و تکیه‌گاه روحی جوانان[٩] است. به‌خاطر چنین جایگاه مهمی فرد منتخب شده در این سمت باید ویژگی‌ها و شرایط خاصی داشته باشد و وظایف متنوع و متعددی را انجام بدهد. همین است که رهبر انقلاب پیش‌نمازی و امامت جماعت را شغلی مهم و اساسی[١٠] تلقی کرده‌اند و آن را وظیفه‌ای بزرگ[١١] می‌دانند. با این سطح از تأکیدات و نقش والا و مؤثری که امامت جماعت می‌تواند ایفا کند ولی... بخش دوم را در ادامه بخوانید 👇 کانال #سنگر_مسجد | @masjid_sangar