eitaa logo
منبرهای حجت الاسلام عباسعلی الماسی
2.6هزار دنبال‌کننده
101 عکس
270 ویدیو
24 فایل
🔴متن ، صوت و فیلم ✅اعتقادی ✅اخلاقی ✅احکام شرعی و. . . ✅انتقاد ، پیشنهاد، سوالات شرعی و . . . @abasalialmasi ✅کانالهای دیگرما👇 🆔 @Basirat_E 🆔 @hzrt_mahdi 🆔 @tavasolnameh 🆔 @Imam_zamani 🆔 @hal_khosh ✅تبادل و تبلیغ در این کانال نداریم
مشاهده در ایتا
دانلود
⛔️چرا واقعه عاشورا اتفاق افتاد؟ امام حسین علیه السلام برای دین مردم قیام کرد یا برای حکومت؟! ⛔️علت قیام چه بود؟ چرا حضرت سیدالشهدا قیام کرد؟ و چرا واقعه قتل عام 72 تن از بهترین فرزندان و یاران رسول خدا صلی الله علیه وآله رخ داد؟! ⛔️ 🔵 برخی ممکن است یکی از جوابهای زیر را به این سوال بدهند:👇 ❌امام حسین علیه السلام بخاطر قیام کرد. (این نظر معتقدست معاذالله حضرت سیدالشهدا، ظرفیت پیروان خود را درست محاسبه نکرده بود.(اشتباه محاسباتی!! ❌امام حسین علیه السلام صرفا برای به دست گرفتن و سلطنت و بدست گرفتن حکومت بر مسلمین علیه یزید شورید. ❌ امام حسین علیه السلام قیام کرد که به وصال خداوند برسد! و خداوند او را برای شهادت برگزیده بود و اختیاری نبود! (غیرارادی بودن قیام و تفسیر عاشقانه) ❌ امام حسین علیه السلام از قبل می دانست که شهید میشود و از سوی جدشان دستور مستقیم داشت که به سوی کربلا حرکت کند! (مثلا نوعی سیاسی) ❌امام حسین علیه السلام برای بهشت رفتن شیعیان کشته شد. هر کاری خواستی در طول سال بکن، با گریه 10 روز محرم، پاک می شود. (رویکرد مسیحی) ✅ اما :👇👇 امام حسین(ع)به طور مشخص به دو علت زیر قیام کردند: 1️⃣ و نهی از منکر: مبارزه با و ستم دستگاه حاکم (یزید) و اعتراض به رویکرد ضداسلامی حکومت یزید. بیعت نکردن با حکومت فاسد و غیرمشروع و نشان دادن انحراف در اسلام. خطبه امام حسین علیه السلام در منا در همین مورد است تا به جامعه اعلام کند با که علنا خلاف عمل میکند، نباید کرد. 🔺سیدالشهدا علیه السلام در این مرحله شد 💥صدای اعتراض به ظلم و انحراف در سیره پیامبرصلی الله علیه وآله را نه تنها به مردم آن زمان که به مردم همه زمانها اعلام کند. 💥فریاد نشدن و و با حکام جور را برای همیشه در جهان طنین انداز کرد تا همه بدانند برای جلوگیری از انحراف در اسلام و حکومت طاغوت تا پای جان باید ایستاد. و همرنگ ظالمان نشد. 💥عدم امام زمینه رشد فکری و قیام های بعدی را نه تنها در بین مردم زمان که تا همیشه تاریخ، ایجاد کرد. دقیقا این ویژگی قیام امام حسین علیه السلام است که مسیحی و سنی و هر آزاده ای در جهان را مجذوب ایشان می کند. 2️⃣ تشکیل اجرا کننده اسلام (در صورت مهیا شدن شرایط) (نه رسیدن به قدرت و سلطنت و امارت!!) امام در این مرحله موفق نشد ⚡️ و از همین رو، شیعه، "منتظر" است تا با قیام آخرین امام، انتقام خون ایشان گرفته شود و حکومت اسلامی در سراسر جهان برپا شود. 🔴 اینکه چرا قیام ایشان به "تشکیل حکومت" که هدف دوم بود نرسید، علل و عوامل مختلفی دارد. از جمله: 👈1. آلودگی و تدریجی جامعه اسلامی از اسلام ناب عصر رسول الله صلی الله علیه وآله به مرور زمان و فراموش شدن و غفلت جامعه اسلامی از آموزه های قرآنی. سرگرم شدن جامعه به امور دنیوی و فراموش کردن سلوک پیامبر. و سست عهدی کوفیان، بعنوان مهمترین شهر اسلامی در آن زمان، معلول همین وضعیت بود. آنها به عبیدالله بن زیاد، دادند🗡 و گرفتند. 💰(و دنیا را بر دین برگزیدند) 👈حضرت اباعبدالله فرمود: باید خونمان را به صورت این خواب زده ها بپاشیم تا بیدار شوند. 👈2. و بیرحمی حکومت اموی تا آنجا که برای خون عزیزترین فرزند رسول خدا هم ارزشی قائل نبودند و به هر شیوه ای مایل بودند ایشان را به قتل برسانند. علت خروج امام حسین با خانواده شان از و رفتن به (حرم امن خدا) هم همین موضوع بود. چون به حاکم مدینه فرمان داده شده بود، یا از امام بیعت بگیرد و یا او را به قتل برساند. اما وقتی جان امام در مکه هم در خطر بود، تصمیم به خروج از مکه و حرکت به سمت گرفتند. 👈 3. این نکته ناگفته نماند، امام حسین علیه السلام به شهادت خویش علم داشتند و راه شهادت را برگزیدند. با این حال نه امام علیه السلام نه امیرالمومنین علیه السلام و نه پیامبرصلی الله علیه وآله و نه هیچکدام از اهلبیت در زندگی‌ سیاسی خویش از دانش استفاده نمی‌‌کردند و پیشگامی و اسوه بودن آنها مبتنی‌ بر وضع موجود و ارزیابی ظاهری بوده است. کانال و حال خوش, http://eitaa.com/joinchat/206700555C6ffd205a92
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️قیام امام حسین (علیه السلام) چه تأثیری بر بیداری و آگاهی جامعه اسلامی داشت؟ 🔹 در عموماً، و در عصر حاکمیّت و خصوصاً، نبودند. آنها نمیدانستند که «بنى امیّه» جانشینان برحق رسول الله (ص) نیستند و دلسوز و حامى اسلام نمیباشند، و آنها به خاطر تقصیر و کوتاهى شان بود و لذا بودند. آیا آنها نمى دانستند بازماندگان دوران و کینه دیرینه اى از دارند و هنوز خاطره تلخ کشته شدن عزیزانشان را در جنگ هاى بدر و احد و احزاب فراموش نکرده اند و درصدد انتقام آن خونها هستند، 🔹و از آنجا که پیامبر (ص) پیش بینى این روزها را مینمود، خلافت را بر حرام کرد. این مطلب در روایات متعدّد، از جمله گفتگوى (ع) و مروان بن حکم منعکس شده است. شبى که امام حسین (ع) به دارالاماره مدینه خوانده شد و خبر مرگ به آن حضرت ابلاغ گشت و از وى تقاضاى بیعت براى یزید شد و حضرت موافقت نکرد، فرداى آن شب ، امام (ع) را در کوچه ملاقات کرد. خطاب به حضرت عرض کرد: یا اباعبدالله! من خیرخواه تو هستم و پیشنهادى برایت دارم که اگر بپذیرى به خیر و صلاح شماست! 🔹 فرمود: پیشنهادت چیست؟ عرض کرد: همانگونه که دیشب در مجلس ولیدبن‌عتبه گفتم، شما با یزید بیعت کنید که این کار به نفع دین و دنیاى شماست! (ع) فرمود: «ما از آنِ خداییم و به سوى او باز میگردیم. هر زمان مسلمانان به فرمانروایى همچون گرفتار شوند باید فاتحه اسلام را خواند. بى شک از جدّم رسول خدا (ص) شنیدم که ميفرمود: «خلافت بر خاندان ابوسفیان است و اگر روزى را بر بالاى منبر من دیدید او را بکشید» و مردم مدینه او را بر فراز منبر آن حضرت دیدند و نکشتند و در نتیجه خداوند آنها را مبتلا به کرد». [۱]  🔹مروان با شنیدن این بیان کوبنده و مستدلِ (ع) خاموش گشت و رفت. ابن ابى الحدید مینویسد: دوستى داشت که هر روز به ملاقاتش میرفت و از رازداران معاویه و اصحاب سرّ او بود. او میگوید: «پس از شهادت (ع) و حسن مجتبى(ع) که بر سرتاسر جهان اسلام مسلّط شده بود، به او گفتم: معاویه! تو به آنچه که خواستى رسیدى و اکنون حاکم بر تمام بلاد اسلام هستى، به بنى هاشم کمتر ظلم و ستم کن و دستور بده که دیگر بر فراز منابر على(ع) را سبّ و لعن نکنند. معاویه گفت: اشتباه مى کنى! باید چنان کنم که مسلمانان بر فراز مأذنه ها نام پیامبر (ص) را بر زبان نیاورند. آرى! زمانى آرام ميگيرم که نام (ص) را از بالاى مأذنه ها به زیر بکشم «دفناً دفناً». [۲]  🔹عناد و مخصوصاً با اسلام، عناد و کینه اى ریشه اى و اساسى و غیرقابل جمع بود، ولى متأسّفانه در آن زمان گروه عظیمى از مسلمانان آنها را نمیشناختند. که معروف به ، آدم کشى، و و فجور بود به مدینه حمله کرد و شمار زیادى از مردان و زنان آن شهر مقدّس را از دم تیغ گذراند، و سه روز آن شهر را بر سربازان خود مباح کرد، تا هر کارى بخواهند انجام دهند! به قتل و غارت پرداخته و کارهاى دیگرى که قلم از ذکر آن شرم دارد! [۳]  🔹هنگامى که عبدالله بن زبیر به خانه خدا پناهنده شد، نه به ابن زبیر رحم کرد و نه احترام را نگهداشت و نه حال ساکنان مکّه را مراعات نمود، لذا دستور داد منجنیق ها را در اطراف مکّه نصب و را سنگباران کنند! [۴] در حالى که طبق احکام اسلامى هرکس به خانه خدا پناه ببرد در امان است؛ حتّى مجرمین. هرچند میتوان آب و غذا را بر مجرمین بست تا بر اثر فشار گرسنگى و تشنگى مجبور شوند از حرم امن الهى خارج گردند، و سپس در صورت اثبات جرم آنها را دستگیر و مجازات کنند. [۵] 🔹(ع) براى بیدارى و قیام کرد، امّا آن قدر خواب آنها عمیق و و ناآگاهیشان ریشه دار بود که جز خون قلب امام و یاران وفادارش این آفت مهم را از مزرعه اسلام دور نساخت. مردم پس از شهادت (ع) و همراهانش، و اسارت خاندان عصمت و طهارت و بر سر نیزه رفتن سرهاى مقدّس شهداى کربلا، از بیدار شدند و قیام ها یکى پس از دیگرى شکل گرفت و بنى امیّه پس از واقعه کربلا روى خوش ندیدند، تا اینکه این خون هاى پاک منتهى به و ریشه کن شدن این درخت ناپاک شد. پی نوشت‌ها؛ [۱]لهوف ص۲۰؛ [۲] شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید ج۵ ص۱۳۰؛ [۳] شرح این جنایت بى سابقه غمبار را در کتاب عاشورا، ص۲۳۱ به بعد مطالعه فرمایید. [۴]همان؛ [۵] جواهرالکلام ج۲۰ ص۴۸-۴۶؛ و ج۴۱ ص۳۴۴و۳۴۵ 📕اهداف قيام حسينى‏، ناصر مكارم شيرازى، مدرسه امام على بن ابیطالب، ص۷۵ منبع: وبسایت آیت الله مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
🔴آیا امام حسین علیه السلام با دشمنانش کرد ●- «مروان حکم» که بزرگ بنی‌امیه بود، در مدینه به امام حسین علیه السلام پیشنهاد می‌کند که برای حفظ دین و دنیای خودش با یزید بیعت کند اما امام به او می‌فرمایند: «و علَى الاِسلام، السَّلام اِذ قَد بُلیَتِ الاُمّة بِراع مِثل یَزید» در زمانی که اسلام مبتلا به حاکم جائری همچون یزید شده است باید فاتحه اسلام را خواند و به صراحت می‌فرمایند: کسی چون من با فردی چون یزید بیعت نمی‌کند. (بحارالأنوار، ج 44، ص 324 و بسیاری از منابع و مستندات دیگر) خب، این هم به نوعی مذاکره است، اما نه به معنای مذاکره‌ی امروزی (معامله در دادن و گرفتن امتیاز) و نه به سیاق و فرجامی که تحریف کنندگان تاریخ برای سوء استفاده و عوامفریبی خود دوست دارند. بدیهی است که امام علیه السلام، در این مذاکره، یا بهتر است بگوییم: «محاجه و گفتگو»، جز به کنار زدن حاکیمت جور و ظلم، به چیز دیگری نمی‌اندیشیدند. ●- این تحریف‌گران و سوء استفاده کنندگان، به ویژه همزمان با آغاز گفتگوهای برجام (که امروز نتایج تلخش را می‌کشیم)، گفتند: «امام حسین علیه السلام، در شب عاشورا، ساعت‌ها، با عمر سعد معلون مذاکره نمود تا نتیجه رویارویی آنان به جنگ ختم نشود»! اگر چه این تأویل و تفسیر، دروغ و عوامفریبانه بوده و هست، اما چرا فقط همین قسمت تاریخ را استناد می‌کنند، مگر فردایش عاشورایش پیش نماید؟! سخن امام حسین علیه السلام، به عمر سعد: فَقالَ الحُسَینُ علیه السلام لِابنِ سَعدٍ : «وَیحَکَ ! أما تَتَّقِی اللّهَ الَّذی إلَیهِ مَعادُکَ ؟ أتُقاتِلُنی وأنَا ابنُ مَن عَلِمتَ یا هذا؟ ذَر هؤُلاءِ القَومَ وکُن مَعی.» ترجمه: امام حسین به ابن سعد گفت : «واى بر تو! آیا از خدایى که بازگشتت به سوى اوست، پروا نمى کنى؟ اى مرد! آیا با من مى جنگى، در حالى که مى دانى من، فرزند چه کسى هستم؟ این قوم را وا گذار و با من باش. اگر نام این گفتگو، با این مواضع، سیاق و بیان "مذاکره" است، خب آقایان نیز با همین سیاست و روش با امریکا یا متحدانش مذاکره کنند. این مذاکره، همان مذاکره‌ای است که بین حضرت موسی علیه السلام و فرعون نیز صورت گرفته است: «حَقِيقٌ عَلَى أَنْ لَا أَقُولَ عَلَى اللَّهِ إِلَّا الْحَقَّ قَدْ جِئْتُكُمْ بِبَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ فَأَرْسِلْ مَعِيَ بَنِي إِسْرَائِيلَ» ترجمه: سزاوار است که بر خدا جز حق نگویم. من دلیل روشنی از پروردگارتان برای شما آورده‌ام؛ پس بنی اسرائیل را با من بفرست!» (الأعراف، 105) حضرت موسی علیه السلام، با ساحران نیز مذاکره و محاجه نمودند که البته آنان ایمان آوردند. پاسخ‌های عمر سعد نیز نشان می‌دهد که گفتگوی میان آنان مذاکره نبوده است، بلکه امام علیه السلام، شخص ایشان را دعوت کرد که دنیا و آخرت خود را نجات دهد، اما او هم از عواقبش می‌ترسید و هم به وعده‌ها دلخوش کرده بود، لذا گفت: «اگر به سمت شما بیایم، خانه مرا ویران می‌کنند اما حضرت ‌می‌گویند من خانه تو را خواهم ساخت. عمرسعد در ادامه می‌گوید: اموال من را مصادره می‌کنند و امام حسین هم می‌گوید که من از اموال خود به قدری به تو خواهم داد که کاملاً تأمین شوی». عمربن‌سعد، دیگر حرفی برای گفتن نداشت، چرا که اینها همه بهانه بود و خیال خام ملک ری، پرده بر عقل و قلب و بصیرت او انداخته بود، لذا پیشنهاد امام را قبول ننمود، به مُلک رِی هم نرسید و به درک واصل گردید! کانال 👇 http://www.x-shobhe.com/shobhe/9959.html
🔴سوال : رواياتي كه ثواب عزاداري و گريه بر امام حسين علیه السلامرا بسيار زياد و بي حد و مرز دانسته، چگونه قابل توجيه است؟ ✅جواب : اين مسئله از چند جهت قابل بررسي است، اما پيش از بررسي دو نكته را يادآور مي شويم. 1️⃣اگر چه برخي از روايات، از جهت سند، ضعيف است و قابل استناد نيست، اما روايات ذكر شده در اين موضوع، بسيار است و ميان آنها روايات صحيح نيز وجود دارد؛ بنابراين نمي توان تمام آن روايات را انكار كرد و مردود شمرد. 2️⃣ اين گونه روايات، غير از موضوع عزاداري و ثواب و پاداش آن، در موضوعات بسيار ديگر نيز آمده است، مانند ثواب ذكرهايي چون «لا اله إلاّ الله»، «سبحان الله» كه پاداش آنها بسيار دانسته شده، يا ثواب روزه در روز هاي خاصي از سال مانند نيمه شعبان. بنابراين ثواب و پاداش بسيار تنها براي عزاداري امام حسين علیه السلام نيامده، در بسياري از اعمال خير چنين تعبيراتي در روايات آمده است؛ پس در پاسخ، هم جنبه كلي چنين موضوعي بايد لحاظ شود و هم خصوص مورد عزاداري بايد مورد توجه باشد. 👈حال پاسخ به سؤال در چند محور قابل بررسي است: 1️⃣ اين اعمال از يك طرف وابسته به ما است، كه بسيار ناچيز و اندك مي نمايد، به خصوص آن كه توفيق انجام هر عمل خيري از طرف خداوند است، اما طرف ديگر كه ثواب و پاداش باشد، وابسته به خداوند و فضل و رحمت بي انتها و خوان گسترده او است. پس براي هر گونه داوري در اين موضوع بايد جنبه رحمت گستردة الهي مدنظر قرار گيرد. 2️⃣اگر چه عزاداري و گريه بر سالار شهيدان و اعمال نيك ديگر توسط انسان، از جنبه ظاهر و دنيوي، بسيار ناچيز مي نمايد، اما صورت باطن اين اعمال مي تواند بسيار بزرگ و برجسته باشد، حتي به شرح و زبان و قلم در نيايد و چنانچه از ثواب آنها ذكري به ميان مي آيد، از باب نمونه باشد. در روايتي كه در كتاب هاي فقهي و رساله هاي عمليه مورد استناد قرار مي گيرد، آمده است: اگر شمار افراد در نماز جماعت از ده تن بگذرد، چنانچه درختان عالم، قلم و درياها، مركّب و تمام فرشتگان الهي نويسنده شوند، نمي توانند ثواب يك ركعت از آن را بنويسند.(1) بنابراين چنانچه در پاداش عزاداري سالار شهيدان و سوگواري بر حضرت، حتي بهشت جاودان وعده داده شود، جاي تعجب ندارد. اصولاً ترسيم حقايق اُخروي و پاداش آن به امور دنيوي و باطن ارزشمند اعمال دنيوي جز بر اين قياس نمي تواند باشد.(2) 3️⃣عزاداري براي پيشواي مظلومان و هر عمل نيك ديگر، اگر چه ذاتاً اقتضاي پاداش بسيار دارند (و در اصطلاح از حُسن فعلي برخوردار هستند) اما علاوه بر آن بايد شرايط ديگر براي تأثير و عليت را برخورد باشند؛ يعني علاوه بر حُسن فعلي بايد از حُسن فاعلي، انگيزه صحيح فاعل، پاك و خالص بودن عمل و... برخوردار باشد. اگرچه عزاداري، سوگواري و گريه، علت مقتضي براي پاداش بيكران الهي است، اما علّت تامه نيست و در كنار ديگر شرايط لازم، علّيت آن تامه مي شود، اگرچه گريه و سوگواري به تنهايي ارزش خود را دارد و ثواب و پاداش آن درهر حال باقي است، اما براي رسيدن به آن ثواب هاي بيكران و ثبت جاودان، بايد عليت آن تامه باشد. 4️⃣ در كنار وجود شرايط براي تأثير، بايد موانع را نيز بر طرف كرد. چه بسا عليت يك عمل نيك تمام است و ثواب و پاداش وعده داده شده نيز نصيب شخص خواهد شد، اما در همان زمان يا پس از مدتي، انسان عملي را مرتكب مي شود كه عمل گذشته خود را باطل مي كند و از بين مي برد. در همين باره روايت معروفي وارد شده است كه پيامبر ميان جمعي حضور داشتند و حضرت در بيان پاداش ذكر «لا إله إلاّ الله» فرمود: «به تعداد هر ذكر، خداوند براي گوينده، در بهشت درختي قرار خواهد داد» يكي از ياران گفت: بنابراين درختان ما در بهشت بسيار است. حضرت در پاسخ فرمود: آري، اما مبادا آتشي بفرستيد تا درختان را بسوزاند و نابود كند.(3) در خصوص گريه بر امام حسين علیه السلام مي گوييم: گريه، متفاوت از هر عملي ديگر، ناشي از احساس پاك و شديد انساني و برخاسته از رقت قلب و خضوع دل است؛ نيز از ريا و مانند آن پاك است، چنان كه تولّي و تبرّي (كه از فروع مذهب شيعه است) در آن وجود دارد. هم نشان محبت است و هم بيزاري دروني از قاتلان و دشمنان آن حضرت؛ بنابراين، ذاتاً عمل، يا رفتار ارزشمند و مقدس است. حال اگر اين امر ارزشمند در كنار پاكي و صداقت درون باشد، اگر گريه و عزاداري، موجب پيوند روح و جان با سالار شهيدان شده، به ما عزت نفس بخشيده، ما را از گناه و معصيت الهي دور نمايد و با هدف عالي او پيوند برقرار كنيم، پاداش هاي وعده داده شده محقق خواهد بود و جاي شگفتي ندارد. پي نوشت ها: 1ـ محمدكاظم طباطبايي، عروة الوثقي، ج 3، ص 112. 2ـ جوادي آملي، تحرير تمهيد القواعد، ص 521. 3ـ امالي صدوق، ص 705؛ وسائل الشيعه، ج 7، ص 185؛ بحار الانوار، ج 8، ص 186، ح 154. 👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/206700555C6ffd205a92
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔵پاسخ به کشته شدن علیه السلام به دست شیعیان 🌺یکی ازشبهه هایی که اخيراً از سوي بسياري از هواداران بني اميه و وهابيت مطرح گرديده و به آن دامن زده مي شود این است حسین بن علی راشیعیان کشتند در مورد این شبهه ، روشن ترین پاسخ این است که گفته شود: کسانی که در کربلا حضور داشتند و جزء قاتلین امام حسین بودند، از طرفداران و پیروان یزید و معاویه بودند. چرا که 👈امام حسین سلام الله علیه نیز به آنها خطاب می کند و می فرماید: «وَيْلَكُمْ يَا شِيعَةَ آلِ أَبِي سُفْيَانَ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ دِينٌ وَ كُنْتُمْ لَا تَخَافُونَ الْمَعَادَ فَكُونُوا أَحْرَاراً فِي‏ دُنْيَاكُم» 🔻واى بر شما اى پيروان آل ابو سفيان، اگر شما دين نداريد و از حساب روز قيامت نمى‏ترسيد، پس دست كم در دنياى خود آزاد مرد باشيد. 📚بحارالأنوار، ج 45، ص 51، بقیه باب 37 ✅چند جواب دیگر از شبهه قتل امام حسین توسط شیعیان! 1️⃣ شما که می گوئید شیعیان امام حسین، حضرت را به قتل رسانده اند! بفرمائید که لفظ «شیعه» به چه معناست؟ 🔹شیعه یعنی پیرو، ▫️سؤال این است که آیا کسی که اقدام به قتل امام حسین می کند، شیعه و پیرو امام حسین است!؟ 🔸اساساً در این جمله که «شیعیان امام حسین حضرت را به قتل رسانده اند»، تناقض وجود دارد! زیرا شیعه امام حسین، یعنی پیروان آن حضرت؛ قاتلین امام حسین هم دشمنان ایشان بودند، 🔶 بنابراین شیعیان حضرت نمی توانند قاتلین حضرت باشند زیرا که شیعه حضرت، نمی تواند دشمن خود حضرت باشد! یعنی هیچگاه یک فرد مقتدی، اقدام به قتل مقتدای خود نمی کند. 🔸بر فرض هم که برخی از قاتلین امام حسین، سابقه شیعه گری داشته باشند، ولی همین که اقدام به قتل امام بکنند، نشان از ارتدادشان از تشیع است. 🔹همانگونه که در قضیه «جنگ رده» اهل سنت معتقد هستند که تعداد زیادی از صحابه، از دین برگشتند و مرتد شدند و آمدند با ابوبکر جنگیدند و ابوبکر هم آنها را کشت! آیا انها می توانند بگویند تمام کسانی که در جنگ رده علیه ابوبکر بودند، صحابه پیغمبر بودند!؟ 🔵 آنها می گویند اینها صحابه بودند ولی مرتد شدند! «اصحاب رده»، یعنی اصحابی که از دینشان برگشتند! این یک جواب عوام پسند و ساده به این شبهه. 2️⃣ما فرضاً قبول می کنیم که شیعیان آمدند و امام حسین را به قتل رساندند! سؤال ما این است که سنی ها کجا بودند!؟ چرا نیامدند از امام حسین دفاع بکنند؟ 🔻در جواب این سؤال یا باید بگوئیم که سنی ها نیز در قتل امام حسین شرکت کردند؛ یا سکوت کردند، که هر دو کار جنایت است! 🔴عمده دلیل این آقایان وهابی ها، از طرح شبهه قاتلین امام حسین، این است که می گویند امام حسین، در روز عاشورا گفت است که دوازده هزار نامه از کوفه برای من نوشته شده است که من بیایم و حکومت تشکل بدهم. تمام اینهایی که نامه نوشتند، شیعه امام حسین بودند. که ایشان را به کوفه دعوت کردند و اقدام به قتل امام حسین کردند! ⚪️ما در جواب می گوئیم که دوازده هزار نفر از کوفه به امام حسین نامه نوشتند؛ شما هم که می گوئید وقتی پیغمبر از دنیا رفت، 120 هزار صحابی داشته است. ◻️سؤال این است که این صد هزار نفری که شیعه نبودند و به امام نامه ننوشته بودند، چرا نیامدند از امام حسین دفاع کنند!؟ 🔴پدران و اجداد شما وهابی ها، یا شیعه بودند و یا سنی بودند! اگر شیعه بودند، پس بر پدران و اجداد شما لعنت باد، که آمدند و امام حسین را کشتند! و اگر سنی بودند، چرا هیچ اقدامی نسبت به امام حسین و دفاع از ایشان انجام ندادند!؟ 3️⃣تمام کسانی که در کربلا حضور داشتند، اسامی اینها مشخص است. کسانی که حضرت را به شهادت رساندند، کسانی که به خیمه ها حمله بردند و غارت کردند؛ «عمر بن سعد» است، یک نفر نگفته که او شیعه بوده است! «شمر بن ذی الجوشن» است، «شبث ربعی» است، «سنان بن انس« است، «حرمله کاهل اسدی» است، تمامی اینها عثمانی بودند. و جزو دشمنان امیرالمؤمنین بودند. و در جنگ «صفین» در سپاه معاویه حضور داشتند. 🔹«خوارزمی که از علمای بزرگ اهل سنت است. و اهل سنت او را در علم تاریخ و سیره، دانشمند بزرگی می دانند. در «مقتل الحسین» از زبان امام حسین می نویسد که فرمود: «وَيْلَكُمْ يَا شِيعَةَ آلِ أَبِي سُفْيَانَ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَكُمْ دِينٌ وَ كُنْتُمْ لَا تَخَافُونَ الْمَعَادَ فَكُونُوا أَحْرَاراً فِي‏ دُنْيَاكُم» واى بر شما اى پيروان آل ابو سفيان، اگر شما دين نداريد و از حساب روز قيامت نمى‏ترسيد، پس دست كم در دنياى خود آزاد مرد باشيد. 📚مقتل الحسین، ج2، ص 38 ادامه در پست بعد👇
🔵ادامه پاسخ به کشته شدن علیه السلام به دست شیعیان 🔸الف) «قندوزی حنفی» نقل می کند که در کربلا، برخی از قاتلین امام حسین به حضرت گفتند که: «إنّا نَقتُلُكَ بُغضَاً لِأبيك» ما به خاطر بغضی که از پدرت در دل داریم، با تو می جنگیم. 📚ینابیع الموده، ج3، ص 72 تحقيق: سيد علي جمال أشرف الحسيني، دار الأسوة للطباعة و النشر، چاپ اوّل، 1416 هـ. ق. ادامه 👇 👆آیا اینهائی که به خاطر بغض امیرالمؤمنین با حضرت سید الشهداء می جنگیدند، تا حضرت را بکشند، شیعه بودند!؟ 🔸ب) «ابن اثیر» نقل می کند که یکی از افرادی که در سپاه «عمر سعد» بود، خطاب به امام حسین فریاد زد: «فَنَادَى: يَا حُسَيْنُ يَا كَذَّابُ ابْنَ الْكَذَّابِ!» صدا زد ای حسین! ای دروغگو فرزند دروغگو! 📚الکامل فی التاریخ، ج4، ص 67 آیا اینها شیعه بودند!؟ اگر اینها شیعه بودند، میلیارد لعنت بر همچین شیعه ای! 🔸ج) «ابن اثیر» نقل می کند از یکی دیگر از لشگریان «عمرسعد»، که به حضرت سید الشهداء (سلام الله علیه) گفت: «يَا حُسَيْنُ أَبْشِرْ بِالنَّارِ!» ای حسین! بشارت باد تو را به آتش جهنم! 📚الکامل فی التاریخ، ج4، ص 66 این خبیثی که حضرت سیدالشهدا را به آتش جهنم بشارت داد، فردی بود به نام «ابن حَوْزَة». که وقتی این سخن را به امام حسین گفت، حضرت همانجا دست به دعا برداشت و او را نفرین کرد. «ابْنُ حَوْزَة» ناراحت شد و با عصبانیت سوار بر اسبش شد، اما پایش در رکاب اسب گیر کرد، اسب تاخت و بدن او در زمین کشیده شد و با برخورد به سنگ و چوب و... بدنش متلاشی شد و با بدترین وضع ممکن به جهنم واصل شد. 🔸د) در نمونه دیگری، «ابن کثیر دمشقی سلفی» نقل می کند: «وَ دَخَلَ عَلَيْهِمْ وَقْتُ الظُّهْرِ فَقَالَ الْحُسَيْنُ: مُرُوهُمْ فَلْيَكُفُّوا عَنِ الْقِتَالِ حَتَّى نُصَلِّيَ، فَقَالَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْكُوفَةِ: إِنَّهَا لَا تُقْبَلُ مِنْكُمْ، فَقَالَ لَهُ حبيب بن مطهر: ويحك!! أتقبل منكم وَ لَا تُقْبَلُ مِنْ آلِ رَسُولِ اللَّهِ؟» در روز عاشورا، وقت نماز ظهر فرا رسید. حسین به اصحابش گفت: بروید به دشمن بگوئید که دست از جنگ برداید، تا نماز بخوانیم. در این هنگام، مردی که از اهالی کوفه بود، گفت: نماز شما قبول نمی شود! حبیب بن مظاهر بلافاصله جواب داد: وای بر تو! آیا نماز شما قبول می شود، ولی نماز اهل بیت پیغمبر خدا قبول نمی شود!؟ 📚البدایه و النهایه، ج 8، ص 185 نقل از سایت موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر علیه السلام باکمی ویرایش کانال لطفا باما همراه باشید . 👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/206700555C6ffd205a92
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 🔹 🌸امام زمان علیه السلام درکلام امام حسین علیه السلام 🔹عباسعلی الماسی 🆔 @hal_khosh
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥 🔹 🌸فقیر ترین فقیران در کلام امام حسین علیه السلام 🔹عباسعلی الماسی 🆔 @hal_khosh
🌷۱۲ صفت عبادالرحمان،درسوره فرقان: 🌷۱.باآرامش وبی تکبر راه میروند. وَعِبَادُ الرَّحْمَٰنِ الَّذِينَ يَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ 🌷۲.بدی جاهلان را باخوبی پاسخ میدهند. وَإِذَا خَاطَبَهُمُ الْجَاهِلُونَ قَالُوا سَلَامًا 🌷۳.اهل نمازشب هستند. وَالَّذِينَ يَبِيتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّدًا وَقِيَامًا 🌷۴.جهنم راباوردارندوازآن به خدا پناه میبرند وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا اصْرِفْ عَنَّا عَذَابَ جَهَنَّمَ إِنَّ عَذَابَهَا كَانَ غَرَامًا انَّهَا سَآءَتْ مُسْتَقَرًّا وَمُقَامًا 🌷۵.درانفاق،اعتدال رارعایت میکنند وَالَّذِينَ إِذَآ أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَلَمْ يَقْتُرُوا وَكَانَ بَيْنَ ذَٰلِكَ قَوَامًا 🌷۶.شرک به خدانمیورزندامیدشان فقط به خداست. وَالَّذِينَ لَا يَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ 🌷۷.جان مردم رامحترم میشمارند. وَلَا يَقْتُلُونَ النَّفْسَ الَّتِي حَرَّمَ اللَّهُ إِلَّا بِالْحَقِّ 🌷۸.عفیف وپاکدامن هستند. وَلَا يَزْنُونَ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَٰلِكَ يَلْقَ أَثَامًا 🌷۹.شهادت ناحق نمیدهند.درمجلس گناه شرکت نمیکنند وَالَّذِينَ لَا يَشْهَدُونَ الزُّورَ 🌷۱۰.ازبیهودگیها ، بابزرگواری عبورمیکنند وَإِذَا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا كِرَامًا 🌷۱۱.به آیات خداباتوجه مینگرند: وَالَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ لَمْ يَخِرُّوا عَلَيْهَا صُمًّا وَعُمْيَانًا 🌷۱۲.ازخدا،همسران وفرزندانی میخواهندکه درتقوا،پیشتازباشند.۶۳تا۷۴ فرقان وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا
AUD-20220811-WA0009.
16.35M
🎤عوامل غم و اندوه و راه های درمان آن جلسه 3 🔹عباسعلی الماسی
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
https://eitaa.com/AhkameHarameRazavi/6060 🔵 👈 احکام اجتماعی 🌸امام حسین علیه السلام فرمودند که من از رسول خدا صلى الله علیه وآله شنیدم که می فرمایند: مَنْ ماتَ وَ عَلَیْهِ دَیْنٌ أُخِذَ مِنْ حَسَناتِهِ یَوْمَ الْقِیامَةِ. هر کس از دنیا برود و دَیْنى بر ذمّه داشته باشد، از حسنات وى در فرداى قیامت برداشته مى شود. 📚احقاق الحق، ج 19، ص: 429 🔹در اهمیت رعایت حقوق دیگران همین بس که حضرت سید الشهداء علیه السلام با توجه به اهمیت حق الناس، در روز عاشورا فرمودند: میان همه یارانم اعلان کنید که هر کس بدهکار است در رکاب من پیکار نکند؛ چند نکته ای درباره حق الناس 1️⃣ تضییع حقوق مردم از گناهان است و تنها با توبه برطرف نمی شود بلکه باید انسان بعد از توبه حق مردم را نیز ادا کند. 2️⃣ حال اگر حقی که ضایع شده است از حقوق غیر مالی باشد، مثل اینکه غیبت مسلمانی را کرده باشد، یا تهمت به کسی زده باشد و مانند اینها؛ در این موارد اگر مفسده نداشته باشد علاوه بر توبه به تصریح تعدادی از مراجع تقلید از جمله امام خامنه ای باید حلالیت بطلبد. 3️⃣ اما اگر حقی که ضایع شده است از حقوق مالی باشد، ▫️مثل اینکه پولی قرض گرفته اما هنوز قرض خود را ادا نکرده است ▫️یا به مال کسی خسارتی وارد کرده باشد اگر چه سالیان زیادی از آن گذشته باشد؛ در این صورت علاوه بر توبه اگر توانایی پرداخت دین خود را دارد در صورتی که به صاحب مال دسترسی دارد باید فورا آن را به صاحب مال پرداخت کند ▪️و اگر صاحب مال فوت کرده است باید به ورثه او بدهد. ▪️و اگر پرداخت مستقیم بدهی به طلبکار سبب آبرو ریزی یا مانع شرعی دیگری در میان است می تواند به صورت غیر مستقیم مثلا به کمک واسطه بدون ذکر جزئیات، بدهی خود را پرداخت کند. 👈و انجام کارهای خیر از طرف طلبکار بجای پرداخت بدهی کافی نیست. 4️⃣اگر به طلبکار دسترسی ندارد باید برای پیدا کردن او تلاش کند و چنانچه از پیدا کردن طلبکار مأیوس شود باید با اجازه دفتر مرجع تقلید مقدار بدهی را از طرف طلبکار به فقیرشرعی صدقه بدهد. متن منبرهای کوتاه 🔻 https://eitaa.com/joinchat/1482096640C5117b771d9