بسم الله الرحمن الرحیم #شرح_معراج_السعاده_ #جلسه_سی_ام #بخش دوم بررسی طول امل. (آرزو ) در قوه ها قوه عاقله نگاه می کنیم می بینیم که آن جهل مرکب، خطورات و مکر و حیله است که می تواند آدم را به آن سمت ببرد. و نگاه می کنیم و می بینیم که آن شکوفایی که برای آدم اتفاق نیفتاده باعث همه اینها است؛ که آدم می تواند یک چنین آرزوهای طولانی را در وجودش ایجاد کند و مراتب خودشان هم به دنبالش حرکت بکنند. آخرش هم می‌بینیم به بن بست می خورد. برای این است که در قوه عاقله خوب شکوفایی صورت نگرفته و انتقال دهنده فرامین از طریق قوه عقل به سمت مراتب پایین اتفاق نمی افتد و این باعث می شود که آدم یک چنین حالت هایی در درونش ایجاد بشود. وقتی که این حالت اتفاق افتاد می‌بینیم که خطورات گوناگون به ذهن آدم می‌زند و آدم بنابر آن مکروحیله که در قوه غضب و شهوت است در قوه عاقله جایی پیدا می‌کند و این باعث می‌شود که آدم یک چنین حالتی را داشته باشد و از آن نتواند بیرون بیاید. در قوه شهوت: محبت دنیا،غنا، حرص، طمع، خوردن مال حرام، خیانت درمال، فرو رفتن در باطل و تکلم به سخنان بیهوده؛ باعث می‌شود که این حالت ها را برای آدم ایجاد کنند. تک تک این ها را اگر آدم بررسی کند می بیند که اینها باعث طول أمل برای آدم است. به خاطر اینکه هر کدام از اینها حالت جذب بیش از اندازه دارد و افراط در آن حالت را برای آدم به وجود آورده؛ باعث می شود که به آدم یک چنین حالتی به دست بدهد. در قوه غضب: خوف،ایمنی از منکر خدا، یأس، ضعف نفس، دون همتی، بی‌غیرتی، سوءظن و عجب. چون این رذایل در وجود آدم است، عوض اینکه آدم حرکتی بنا بر فرمان داشته باشد می بینیم که یک جا می نشیند و در فکر و خیال است. در واقع فکر می‌کند که چه کارهایی باید انجام بدهد. بعد هم می‌بیند که نمی‌تواند، آن را پاک می کند و یک فکر دیگری میکند، آن را پاک می کند؛ اینطور فرصتش را از بین می‌برد. زمان هایش را صرف می‌کند که در این حالت ها باشد وقتی هم می بیند نتیجه پیدا نمی کند، به خاطر این هست که این رذایل در درون آدم است و او را به سمت حرکت وا نمی دارد. آدم آن موقع می بیند که در این حالت ها قرار می گیرد و باعث آن نقاط ضعف گوناگون در قوه‌ای بالاتر می شود و آدم را به این شکل در می آورد. در ظهور یافته ها: عجله و شتابزدگی، غضب، غلظت و درشتی، عصبیت، کبر، تفاهم و خودستایی، باعث می‌شوند که طول أمل در وجود آدم زیاد شود. چون این رذایل در وجود آدم هستند، می‌خواهند آدم را به ظهور وا بدارند. ظهوراتشان چون بنابر این رذایل هستند، باعث می‌شود که آدم طول أمل داشته باشد. و وقتی که یک کاری را بنابر یکی از این رذایل انجام می‌دهد؛ فرض کنیم بنابر کبر یک کاری را انجام می دهد، در واقع به فکر این می‌افتد که کارهای دیگری هم انجام بدهد. تصور اینکه نسبت به دیگران برتر است، این کار را مدام در وجود خودش می‌خواهد تجلی بدهد و به صورت های مختلف و فكرهای مختلف به این شکل برایش تجلی پیدا می‌کند. وقتی که آدم در این افکار رفت از آن شکوفایی های مراتب بالاتر کاسته می شود. و این باعث می شود که وجود آدم در یک عدم شکوفایی واقع بشود و به سمت رذایل سوق پیدا کند و بر هر کدام از اینها هم که خودش یک رذیله است، در آن رذیله محکم تر می شود و باعث رذایل بعدی هم می شود که یکی از آنها همان طول أمل است و میتواند رذایل گوناگون را برای آدم به ظهور برساند. الحمدالله رب العالمین #جهاد_تبیین #شرح_معراج_السعاده 🇮🇷@merajosaade786