•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• #آموزشی #اعراب_آیات #جلسه_صد_و_شانزده ✅ موضوع: اعراب آیه ۱۰۴ سوره بقره 👈 يَآ أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَقُولُوا رَاعِنَا وَقُولُوا انْظُرْنَا وَاسْمَعُوا وَلِلْكَافِرِينَ عَذَابٌ أَلِيمٌ. ای اهل ایمان! [هنگام سخن گفتن با پیامبر] مگویید: راعنا [یعنی: در ارائه احكام، امیال و هوس‌های ما را رعایت كن‌] و بگویید: انظرنا [یعنی: مصلحت دنیا و آخرت ما را ملاحظه كن‌] و [فرمان‌های خدا و پیامبرش را برای اطاعت نمودن‌] بشنوید. قطعاً برای كافران عذابی دردناك است. یا: حرف ندا، مبنی بر سکون، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. اَیُّ: منادای مفرد معرفه، مبنی بر ضمّ، محلا منصوب ها: حرف تنبیه، مبنی بر سکون، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. الّذینَ: اسم موصول، مبنی بر فتح، بدل برای «اَیُّ»، محلا مرفوع آمنوا: فعل ماضی، مبنی بر ضم. ضمیر متصل «واو»، محلا مرفوع، فاعل لا: حرف نهی، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. تقولوا: فعل مضارع مجزوم، علامت جزم حذف «نون». ضمیر متصل «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل راعِ: فعل امر، مبنی بر حذف حرف علّه. ضمیر مستتر «انتَ»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل نا: ضمیر متصل، مبنی، محلا منصوب، مفعولٌ به واو: عاطفه، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. قولوا: فعل امر، مبنی بر ضم. ضمیر متصل «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل اُنظُرْ: فعل امر، مبنی بر سکون. ضمیر مستتر «اَنتَ»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل نا: ضمیر متصل، مبنی، محلا منصوب، مفعولٌ به واو: عاطفه، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. اسمَعوا: فعل امر، مبنی بر ضم. ضمیر متصل «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل واو: استینافیه، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. لِ: حرف جرّ، مبنی بر کسر، عامل، محلی از اعراب ندارد. الکافرین: مجرور به حرف جرّ، علامت جر «یاء» لِلکافرین: جار و مجرور، متعلق به محذوف، خبر مقدم، محلا مرفوع عذابٌ: مبتدا و مرفوع، علامت رفع ضمه اَلیمٌ: نعت برای «عذابٌ»، مرفوع بنابر تبعیت •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• برگرفته از تدریس استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی (إعراب آیات بر مبنای کتاب إعراب‌القرآن‌الکریم و کلمة‌الله‌العلیا) 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin

•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• #آموزشی #صرف_و_نحو #جلسه_صد_و_شانزده ✅موضوع : معنای باب مفاعلة ۱. مشارکت (معنای غالب باب مفاعله) درحالیکه هردو طرف هم فاعلند وهم مفعول، بهتر است آغاز کننده به صورت فاعل و دیگری به صورت مفعول آورده شود. مثال اول : ضارب سعیدٌعلیّاً. 🍃علی وسعید با هم زدوخوردکردند مثال دوم : فَسَاهَمَ فَکَانَ مِنَ الْمُدْحَضِينَ. 🍃پس قرعه انداختند و او از مغلوبين شد. ۲. تکثیر مثال : نَاعَمَهُ اللهُ. 🍃خدا نعمت او را فراوان کرد. ۳. تعدیه (متعدی کردن فعل لازم) بَعُدَ: دورشد ⬅️ بَاعَدَ:دورکرد مثال ۱ : وَلَـکِن بَعُدَتْ عَلَيْهِمُ. 🍃ولي بنظرشان دور آمد ( فعل معنای لازم دارد) مثال۲: رَبَّنَا بَاعِدْ بَيْنَ أَسْفَارِنَا. 🍃پروردگار ما بين سفرهاي ما فاصله زياد قرار ده (معنای فعل متعدی دارد) ۴. همان معنی ثلاثی مجرد مثال ۱ : سَفَرَ یا سَافَرَ سَعِیدٌ. 🍃سعید مسافرت کرد. 🔹نکته: معمولاً هرگاه درباب مفاعلة، فعلی به خدای تعالی نسبت داده می شود در همین معنای چهارم است.  مثال : یُخَادِعون الله. 🍃به پندار خود خدا فریب می‌دهند. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• ✅در آیه ۱۰۴ سوره بقره: فعل «راعنا»، فعل امر( امر به صیغه) باب مفاعلة و به معنای تعدیه به کار رفته است. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• برگرفته از تدریس ارزشمند استاد حسینی آل‌مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی ( بر مبنای کتاب موسوعه النحو والصرف والاعراب و پژوهش در منابع معتبر ) 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یابخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin