eitaa logo
محتوای تبلیغی نورالزهرا
57 دنبال‌کننده
455 عکس
147 ویدیو
75 فایل
آیدی معاون آموزش گروه تبلیغی نورالزهرا سلام الله علیها علی سروش @alisorosh1421
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از بنیاد فرهنگی امامت
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔆جایگاه کمیت نزد اهل بیت علیهم السلام🔆 حجت الاسلام و المسلمین استاد میرزا محمدی سومین نشست بنیاد فرهنگی امامت 🆔 @bonyad_emamat
هدایت شده از بنیاد فرهنگی امامت
سخنرانی استاد میرزا محمدی.mp3
23.44M
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین استاد در سومین نشست شاعرانه مدح امیر 🆔 @bonyad_emamat
هدایت شده از بنیاد فرهنگی امامت
معاونت فرهنگی تبلیغی بنیاد فرهنگی امامت برگزار می کند: پنجمین نشست شاعرانه مدح امیر 🔅با حضور حضرت آیت الله میلانی مد ظله العالی 🔅و استاد محمدعلی مجاهدی ✳️ بیان فضایل امیرالمومنین علیه السلام: حجة الاسلام والمسلمین میرزامحمدی ❇️ با اجرای دکتر حامد حجتی 🗣 شعرخوانی شعرای ارجمند: اباالفضل جدیان شربیانی علی گلی حسین‌آبادی عباس صادقی زرینی محمد میرزایی محمد عابدی محمود مربوبی رضا یزدی‌‌ اصل 🔹همراه با رونمایی کتاب « ماه آخر » مجموعه غزل مهدوی اثر مجتبی خرسندی 🚻 آقایان و بانوان 🗓زمان: پنجم ربیع الثانی ۱۴۴۵ شنبه ۲۹ مهرماه ۱۴۰۲، ساعت ۱۸ 🏢 مکان: قم، بلوار سمیه، خیابان شهیدین، بنیاد فرهنگی امامت 🆔@bonyad_emamat
بنوسید حرامم بشود شهریه ها درس و بحث من اگر خرجِ عزایت نشود
هدایت شده از علی سروش
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏51، ص: 357 و 358 وَ أَخْبَرَنِي الْحُسَيْنُ بْنُ عُبَيْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ دَاوُدَ الْقُمِّيِ‏ قَالَ حَدَّثَنِي سَلَامَةُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ‏ أَنْفَذَ الشَّيْخُ الْحُسَيْنُ بْنُ رَوْحٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ كِتَابَ التَّأْدِيبِ إِلَى قُمَّ وَ كَتَبَ إِلَى جَمَاعَةِ الْفُقَهَاءِ بِهَا وَ قَالَ لَهُمُ انْظُرُوا فِي هَذَا الْكِتَابِ وَ انْظُرُوا فِيهِ شَيْ‏ءٌ يُخَالِفُكُمْ فَكَتَبُوا إِلَيْهِ أَنَّهُ كُلَّهُ صَحِيحٌ وَ مَا فِيهِ شَيْ‏ءٌ يُخَالِفُ إِلَّا قَوْلُهُ فِي الصَّاعِ فِي الْفِطْرَةِ نِصْفُ صَاعٍ مِنْ طَعَامٍ وَ الطَّعَامُ عِنْدَنَا مِثْلُ الشَّعِيرِ مِنْ كُلِّ وَاحِدٍ صَاعٌ قَالَ ابْنُ نُوحٍ وَ سَمِعْتُ جَمَاعَةً مِنْ أَصْحَابِنَا بِمِصْرَ يَذْكُرُونَ أَنَّ أَبَا سَهْلٍ النَّوْبَخْتِيَّ سُئِلَ فَقِيلَ لَهُ كَيْفَ صَارَ هَذَا الْأَمْرُ إِلَى الشَّيْخِ أَبِي الْقَاسِمِ الْحُسَيْنِ بْنِ رَوْحٍ دُونَكَ فَقَالَ هُمْ أَعْلَمُ وَ مَا اخْتَارُوهُ وَ لَكِنْ أَنَا رَجُلٌ أَلْقَى الْخُصُومَ وَ أُنَاظِرُهُمْ وَ لَوْ عَلِمْتُ بِمَكَانِهِ كَمَا عَلِمَ أَبُو الْقَاسِمِ وَ ضَغَطَتْنِي الْحُجَّةُ لَعَلِّي كُنْتُ أَدُلُّ عَلَى مَكَانِهِ وَ أَبُو الْقَاسِمِ فَلَوْ كَانَتِ الْحُجَّةُ تَحْتَ ذَيْلِهِ وَ قُرِضَ بِالْمَقَارِيضِ مَا كَشَفَ الذَّيْلَ عَنْهُ أَوْ كَمَا قَالَ وَ ذَكَرَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي الْعَزَاقِرِ الشَّلْمَغَانِيُّ فِي أَوَّلِ كِتَابِ الْغَيْبَةِ الَّذِي صَنَّفَهُ وَ أَمَّا مَا بَيْنِي وَ بَيْنَ الرَّجُلِ الْمَذْكُورِ زَادَ اللَّهُ فِي تَوْفِيقِهِ فَلَا مَدْخَلَ لِي فِي ذَلِكَ إِلَّا لِمَنْ أَدْخَلَهُ فِيهِ لِأَنَّ الْجِنَايَةَ عَلَيَّ فَإِنِّي أَنَا وَلِيُّهَا وَ قَالَ فِي فَصْلٍ آخَرَ وَ مَنْ عَظُمَتْ مِنَّةُ اللَّهِ عَلَيْهِ تَضَاعَفَتِ الْحُجَّةُ عَلَيْهِ وَ لَزِمَهُ الصِّدْقُ فِيمَا سَاءَهُ وَ سَرَّهُ وَ لَيْسَ يَنْبَغِي فِيمَا بَيْنِي وَ بَيْنَ اللَّهِ إِلَّا الصِّدْقُ عَنْ أَمْرِهِ مَعَ عِظَمِ جِنَايَتِهِ وَ هَذَا الرَّجُلُ مَنْصُوبٌ لِأَمْرٍ مِنَ الْأُمُورِ لَا يَسَعُ الْعِصَابَةَ الْعُدُولُ عَنْهُ فِيهِ وَ حُكْمُ الْإِسْلَامِ مَعَ ذَلِكَ جَارٍ عَلَيْهِ كَجَرْيِهِ عَلَى غَيْرِهِ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ ذَكَرَهُ وَ ذَكَرَ أَبُو مُحَمَّدٍ هَارُونُ بْنُ مُوسَى قَالَ قَالَ لِي أَبُو عَلِيِّ بْنُ الْجُنَيْدِ قَالَ لِي أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ الشَّلْمَغَانِيُّ مَا دَخَلْنَا مَعَ أَبِي الْقَاسِمِ الْحُسَيْنِ بْنِ رَوْحٍ فِي هَذَا الْأَمْرِ إِلَّا وَ نَحْنُ نَعْلَمُ فِيمَا دَخَلْنَا فِيهِ لَقَدْ كُنَّا نَتَهَارَشُ عَلَى هَذَا الْأَمْرِ كَمَا تَتَهَارَشُ الْكِلَابُ عَلَى الْجِيَفِ قَالَ أَبُو مُحَمَّدٍ فَلَمْ يَلْتَفِتِ الشِّيعَةُ إِلَى هَذَا الْقَوْلِ وَ أَقَامَتْ عَلَى لَعْنِهِ وَ الْبَرَاءَةِ مِنْهُ. یک
هدایت شده از علی سروش
الغيبة (للطوسي)/ كتاب الغيبة للحجة، النص، ص: 321و322 وَ أَخْبَرَنِي جَمَاعَةٌ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ مُوسَى بْنِ بَابَوَيْهِ قَالَ حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ الطَّالَقَانِيُّ قَالَ: كُنْتُ‏ عِنْدَ الشَّيْخِ أَبِي الْقَاسِمِ بْنِ رَوْحٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ مَعَ جَمَاعَةٍ فِيهِمْ عَلِيُّ بْنُ عِيسَى الْقَصْرِيُّ فَقَامَ إِلَيْهِ رَجُلٌ فَقَالَ إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أَسْأَلَكَ عَنْ شَيْ‏ءٍ فَقَالَ لَهُ سَلْ عَمَّا بَدَا لَكَ وَ ذَكَرَ مَسَائِلَ ذَكَرْنَاهَا فِي غَيْرِ هَذَا الْمَوْضِعِ. قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ فَعُدْتُ إِلَى الشَّيْخِ أَبِي الْقَاسِمِ بْنِ رَوْحٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ مِنَ الْغَدِ وَ أَنَا أَقُولُ فِي نَفْسِي أَ تَرَاهُ ذَكَرَ لَنَا أَمْسِ مِنْ عِنْدِ نَفْسِهِ فَابْتَدَأَنَا فَقَالَ يَا مُحَمَّدَ بْنَ إِبْرَاهِيمَ لَأَنْ أَخِرَّ مِنَ السَّمَاءِ فَتَخْطَفَنِي الطَّيْرُ أَوْ تَهْوِي بِيَ الرِّيحُ مِنْ مَكَانٍ سَحِيقٍ أَحَبُّ إِلَيَّ مِنْ [أَنْ‏][1]أَقُولَ فِي دِينِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِرَأْيِي وَ مِنْ عِنْدِ نَفْسِي بَلْ ذَلِكَ عَنِ الْأَصْلِ وَ مَسْمُوعٌ مِنَ الْحُجَّةِ ع‏[2]. دو
هدایت شده از علی سروش
(داستان توسلات به وجود اقدس امام زمان (عج)) عالم فاضل , آقا ميرزا ابراهيم شيرازى حائرى فرمود: زمـانى كه در شيراز بودم , چند حاجت مهم داشتم و متحير بودم كه چطور به آنها دست پيدا كنم , لذا سينه ام تنگ شده بود. يكى از آن حاجتها توفيق زيارت كربلاى معلى و حضرت سيدالشهداء (ع ) بود. چاره اى براى رسيدن بـه خـواسـتـه ام نديدم , مگر اين كه به ساحت مقدس حضرت بقية اللّه ارواحنافداه متوسل شوم , به هـمـيـن جهت حاجات خود را در عريضه اى كه از ائمه اطهار (ع ) روايت شده است , درج نمودم و نـزديـك غـروب آفـتـاب , در حالى كه تنهابودم , از شهر خارج شدم و كنار استخرى كه آب زيادى داشـت رفـتـم . در آن جا, ازنواب اربعه حضرت ولى عصر (ع ), جناب را صدا زده و آنـچـه را كـه در روايـات وارد شـده , عـرض كـردم و ايـشـان را واسطه خود با امام زمان (ع ) قرار دادم . عـريـضـه را در آب انـداخته و هنگام غروب از دروازه ديگر شهر, وارد شدم . از اين كار,غير از خداى تعالى هيچ كس مطلع نشد و به احدى هم نگفتم . صـبـح روز بـعد به محضر استادى كه نزد او درس مى خواندم , رفتم . تمام هم درسهاآن جا حاضر بـودند. ناگاه سيد جليلى به لباس خدام حضرت ابى عبداللّه الحسين (ع )وارد شد و نزديك استاد نشست . هيچ كدام از ما تا آن وقت او را نديده و نشناخته بوديم و بعدا هم او را در شيراز نديديم . آن سـيـد مـتـوجه من شد و مرا به اسم مخاطب قرار داد و فرمود: ميرزا ابراهيم , بدان كه رقعه تو خدمت حضرت صاحب الزمان (ع ) رسيد و به آن بزرگوار تسليم شد. از صـحبت ايشان مبهوت شدم . ديگران هم معنى كلام سيد را نفهميدند, لذا از اوپرسيدند: جريان چيست ؟ فرمود: شب گذشته در خواب ديدم عده زيادى اطراف جناب سلمان محمدى (ره )جمع شده اند. نزد آن حضرت رقعه ها و نامه هاى زيادى بود و ايشان مشغول نظركردن به آنها بودند. وقتى جناب سلمان مرا ديدند به من فرمودند: برو نزد آميرزاابراهيم [علاوه بر اسم ساير مشخصات مرا نيز بيان نـمـوده بـود] و به او بگو رقعه اش دست من است . و دست خود را بلند كرد. سپس رقعه به حضرت حـجة عجل اللّه تعالى فرجه الشريف رسيد. و در همان عالم رؤيا ديدم كه ايشان رقعه اى مهر كرده در دست داشتند. در همان عالم خواب اين طور فهميدم كه نامه هر كس را آن سرور قبول كرد, آن رامهر مى كند و كسى كه حاجتش قبول نيست اصل آن را به او رد مى كند. حاضرين و هم درسها راجع به صادق بودن خواب سيد از من پرسيدند. من هم قضيه را برايشان بيان كرده و قسم خوردم كه احدى بر اين كارم مطلع نبوده است , لذا آنها مـرا بـشـارت دادند كه حاجاتم برآورده خواهد شد و همان طور هم شد,يعنى طولى نكشيد كه به زيارت كربلا موفق شدم چنانكه الان در اين جا (كربلا) هستم و ساير حوائجم هم بحمداللّه برآورده شد منبع :کتاب کرامات امام مهدی (عج) یا خلاصه العبقری الحسان سه
هدایت شده از علی سروش
45- حَدَّثَنَا أَبُو جَعْفَرٍ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ بُزُرْجَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَنْصُورِ بْنِ يُونُسَ بْنِ بُزُرْجَ صَاحِبُ الصَّادِقِ ع قَالَ سَمِعْتُ مُحَمَّدَ بْنَ الْحَسَنِ الصَّيْرَفِيَّ الدَّوْرَقِيَ‏[1]الْمُقِيمَ بِأَرْضِ بَلْخٍ يَقُولُ‏ أَرَدْتُ الْخُرُوجَ إِلَى الْحَجِّ وَ كَانَ مَعِي مَالٌ بَعْضُهُ ذَهَبٌ وَ بَعْضُهُ فِضَّةٌ فَجَعَلْتُ مَا كَانَ مَعِي مِنَ الذَّهَبِ سَبَائِكَ وَ مَا كَانَ مَعِي مِنَ الْفِضَّةِ نُقَراً وَ كَانَ قَدْ دُفِعَ ذَلِكَ الْمَالُ إِلَيَّ لِأُسَلِّمَهُ مِنَ الشَّيْخِ‏[2]أَبِي الْقَاسِمِ الْحُسَيْنِ بْنِ رَوْحٍ قَدَّسَ اللَّهُ رُوحَهُ قَالَ فَلَمَّا نَزَلْتُ سَرَخْسَ ضَرَبْتُ خَيْمَتِي عَلَى مَوْضِعٍ فِيهِ رَمْلٌ فَجَعَلْتُ أُمَيِّزُ تِلْكَ السَّبَائِكَ وَ النُّقَرَ فَسَقَطَتْ سَبِيكَةٌ مِنْ تِلْكَ السَّبَائِكِ مِنِّي وَ غَاضَتْ فِي الرَّمْلِ وَ أَنَا لَا أَعْلَمُ قَالَ فَلَمَّا دَخَلْتُ هَمَدَانَ مَيَّزْتُ تِلْكَ السَّبَائِكَ وَ النُّقَرَ مَرَّةً أُخْرَى اهْتِمَاماً مِنِّي بِحِفْظِهَا فَفَقَدْتُ مِنْهَا سَبِيكَةً وَزْنُهَا مِائَةُ مِثْقَالٍ وَ ثَلَاثَةُ مَثَاقِيلَ أَوْ قَالَ ثَلَاثَةٌ وَ تِسْعُونَ‏ كمال الدين و تمام النعمة، ج‏2، ص: 517 مِثْقَالًا قَالَ فَسَبَكْتُ مَكَانَهَا مِنْ مَالِي بِوَزْنِهَا سَبِيكَةً وَ جَعَلْتُهَا بَيْنَ السَّبَائِكِ فَلَمَّا وَرَدْتُ مَدِينَةَ السَّلَامِ قَصَدْتُ الشَّيْخَ أَبَا الْقَاسِمِ الْحُسَيْنَ بْنَ رَوْحٍ قَدَّسَ اللَّهُ رُوحَهُ وَ سَلَّمْتُ إِلَيْهِ مَا كَانَ مَعِي مِنَ السَّبَائِكِ وَ النُّقَرِ فَمَدَّ يَدَهُ مِنْ بَيْنِ تِلْكَ السَّبَائِكِ إِلَى السَّبِيكَةِ الَّتِي كُنْتُ سَبَكْتُهَا مِنْ مَالِي بَدَلًا مِمَّا ضَاعَ مِنِّي فَرَمَى بِهَا إِلَيَّ وَ قَالَ لِي لَيْسَتْ هَذِهِ السَّبِيكَةُ لَنَا وَ سَبِيكَتُنَا ضَيَّعْتَهَا بِسَرَخْسَ حَيْثُ ضَرَبْتَ خَيْمَتَكَ فِي الرَّمْلِ فَارْجِعْ إِلَى مَكَانِكَ وَ انْزِلْ حَيْثُ نَزَلْتَ وَ اطْلُبِ السَّبِيكَةَ هُنَاكَ تَحْتَ الرَّمْلِ فَإِنَّكَ سَتَجِدُهَا وَ سَتَعُودُ إِلَى هَاهُنَا فَلَا تَرَانِي قَالَ فَرَجَعْتُ إِلَى سَرَخْسَ وَ نَزَلْتُ حَيْثُ كُنْتُ نَزَلْتُ فَوَجَدْتُ السَّبِيكَةَ تَحْتَ الرَّمْلِ وَ قَدْ نَبَتَ عَلَيْهَا الْحَشِيشُ فَأَخَذْتُ السَّبِيكَةَ وَ انْصَرَفْتُ إِلَى بَلَدِي فَلَمَّا كَانَ بَعْدَ ذَلِكَ حَجَجْتُ وَ مَعِيَ السَّبِيكَةُ فَدَخَلْتُ مَدِينَةَ السَّلَامِ وَ قَدْ كَانَ الشَّيْخُ أَبُو الْقَاسِمِ الْحُسَيْنُ بْنُ رَوْحٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ مَضَى وَ لَقِيتُ أَبَا الْحَسَنِ عَلِيَّ بْنَ مُحَمَّدٍ السَّمُرِيَّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ فَسَلَّمْتُ السَّبِيكَةَ إِلَيْهِ. چهار
هدایت شده از علی سروش
فَرَوَى أَبُو نَصْرٍ هِبَةُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنِي أَبُو عَبْدِ اللَّهِ بْنُ غَالِبٍ‏[1]حَمْوُ أَبِي الْحَسَنِ بْنِ أَبِي الطِّيبِ قَالَ:[2]مَا رَأَيْتُ مَنْ هُوَ أَعْقَلُ مِنَ الشَّيْخِ أَبِي الْقَاسِمِ الْحُسَيْنِ بْنِ رَوْحٍ وَ لَعَهْدِي بِهِ يَوْماً فِي دَارِ ابْنِ يَسَارٍ[3]وَ كَانَ لَهُ مَحَلٌّ عِنْدَ السَّيِّدِ[4]وَ الْمُقْتَدِرِ عَظِيمٌ وَ كَانَتِ الْعَامَّةُ أَيْضاً تُعَظِّمُهُ وَ كَانَ أَبُو الْقَاسِمِ يَحْضُرُ تَقِيَّةً وَ خَوْفاً. وَ عَهْدِي‏[5]بِهِ وَ قَدْ تَنَاظَرَ اثْنَانِ فَزَعَمَ وَاحِدٌ أَنَّ أَبَا بَكْرٍ أَفْضَلُ النَّاسِ بَعْدَ الغيبة (للطوسي)/ كتاب الغيبة للحجة، النص، ص: 385 رَسُولِ اللَّهِ ص ثُمَّ عُمَرُ ثُمَّ عَلِيٌّ وَ قَالَ الْآخَرُ بَلْ عَلِيٌّ أَفْضَلُ مِنْ عُمَرَ فَزَادَ الْكَلَامُ بَيْنَهُمَا. فَقَالَ أَبُو الْقَاسِمِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ الَّذِي اجْتَمَعَتِ الصَّحَابَةُ عَلَيْهِ‏[6]هُوَ تَقْدِيمُ الصِّدِّيقِ ثُمَّ بَعْدَهُ الْفَارُوقِ ثُمَّ بَعْدَهُ عُثْمَانُ ذُو النُّورَيْنِ ثُمَّ عَلِيٌّ الْوَصِيُّ وَ أَصْحَابُ الْحَدِيثِ عَلَى ذَلِكَ وَ هُوَ الصَّحِيحُ عِنْدَنَا فَبَقِيَ مَنْ حَضَرَ الْمَجْلِسَ مُتَعَجِّباً مِنْ هَذَا الْقَوْلِ وَ كَانَ‏[7]الْعَامَّةُ الْحُضُورُ يَرْفَعُونَهُ عَلَى رُءُوسِهِمْ وَ كَثُرَ الدُّعَاءُ لَهُ وَ الطَّعْنُ عَلَى مَنْ يَرْمِيهِ بِالرَّفْضِ. فَوَقَعَ عَلَيَّ الضَّحِكُ فَلَمْ أَزَلْ أَتَصَبَّرُ وَ أَمْنَعُ نَفْسِي وَ أَدُسُّ كُمِّي فِي فَمِي فَخَشِيتُ أَنْ أَفْتَضِحَ فَوَثَبْتُ عَنِ الْمَجْلِسِ وَ نَظَرَ إِلَيَّ فَفَطَنَ بِي‏[8]فَلَمَّا حَصَلْتُ فِي مَنْزِلِي فَإِذَا بِالْبَابِ يَطْرُقُ فَخَرَجْتُ مُبَادِراً فَإِذَا بِأَبِي الْقَاسِمِ الْحُسَيْنِ بْنِ رَوْحٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ رَاكِباً بَغْلَتَهُ قَدْ وَافَانِي مِنَ الْمَجْلِسِ قَبْلَ مُضِيِّهِ إِلَى دَارِهِ. فَقَالَ لِي يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ أَيَّدَكَ اللَّهُ لِمَ ضَحِكْتَ فَأَرَدْتَ‏[9]أَنْ تَهْتِفَ بِي كَأَنَّ الَّذِي قُلْتُهُ عِنْدَكَ لَيْسَ بِحَقٍّ. فَقُلْتُ كَذَاكَ هُوَ عِنْدِي. فَقَالَ لِي اتَّقِ اللَّهَ أَيُّهَا الشَّيْخُ فَإِنِّي لَا أَجْعَلُكَ فِي حِلٍّ تَسْتَعْظِمُ هَذَا الْقَوْلَ مِنِّي فَقُلْتُ يَا سَيِّدِي رَجُلٌ يَرَى بِأَنَّهُ صَاحِبُ الْإِمَامِ وَ وَكِيلُهُ يَقُولُ ذَلِكَ الْقَوْلَ لَا يُتَعَجَّبُ مِنْهُ وَ [لَا][10]يُضْحَكُ مِنْ قَوْلِهِ هَذَا فَقَالَ لِي وَ حَيَاتِكَ لَئِنْ عُدْتَ لَأَهْجُرَنَّكَ وَ وَدَّعَنِي وَ انْصَرَفَ‏[11]. قَالَ أَبُو نَصْرٍ هِبَةُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنِي أَبُو الْحَسَنِ بْنُ كِبْرِيَاءَ الغيبة (للطوسي)/ كتاب الغيبة للحجة، النص، ص: 386 النَّوْبَخْتِيُ‏[12]قَالَ: بَلَغَ الشَّيْخَ أَبَا الْقَاسِمِ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ بَوَّاباً كَانَ لَهُ عَلَى الْبَابِ الْأَوَّلِ قَدْ لَعَنَ مُعَاوِيَةَ وَ شَتَمَهُ فَأَمَرَ بِطَرْدِهِ وَ صَرْفِهِ عَنْ خِدْمَتِهِ فَبَقِيَ مُدَّةً طَوِيلَةً يَسْأَلُ فِي أَمْرِهِ فَلَا وَ اللَّهِ مَا رَدَّهُ إِلَى خِدْمَتِهِ وَ أَخَذَهُ بَعْضُ الْأَهْلِ فَشَغَلَهُ مَعَهُ كُلُّ ذَلِكَ لِلتَّقِيَّةِ[13]. [1]( 2) الظاهر أنّه محمّد بن عبد اللّه بن غالب أبو عبد اللّه الأنصاري البزّاز. قال النجاشيّ: أنّه ثقة في الرواية على مذهب الواقفة، له كتاب النوادر. [2]( 3) في البحار: و أبي الحسن بن أبي الطيّب قالا. [3]( 4) في نسخ« أ، ف، م» ابن بشّار و الظاهر أنّه محمّد بن القاسم بن محمّد بن بشار بن الحسن بن بيان بن سماعة بن فروة بن قطن بن دعامة أبو بكر الأنباري، توفّي سنة 328 ليلة عيد النحر. [4]( 5) في نسخة« ح» السيّدة و هي أمّ المتوكّل. [5]( 6) في البحار و نسخ« أ، ف، م» فعهدي. [6]( 1) في نسخ« أ، ف، م» اجتمعت عليه الصحابة و كذا في البحار. [7]( 2) في البحار: و كانت العامّة. [8]( 3) في البحار: فتفطّن لي. [9]( 4) في البحار و نسخ« أ، ف، م» و أردت. [10]( 5) من البحار. [11]( 6) عنه البحار: 51/ 356. [12]( 1) قال النجاشيّ: موسى بن الحسن بن محمّد بن العباس بن إسماعيل بن أبي سهل بن نوبخت أبو الحسن، المعروف بابن كبرياء، و كان حسن المعرفة بالنجوم و له فيها كلام كثير و كان مفوها عالما، و كان مع هذا يتديّن حسن الاعتقاد و له مصنّفات في النجوم و كان أبو الحسن بن كبرياء هذا مع معرفته بعلم النجوم حسن العبادة و الدين، و له كتاب الكافي في أحداث الأزمنة يقال: إنّ اسم أبي سهل بن نوبخت طيماوث. [13]( 2) عنه البحار: 51/ 357. پنج
هدایت شده از اشعار آیینی حسینیه
با هر حساب عاقبتش سروری نشد هرکس که نوکر حسن عسکری نشد هر دل پرنده‌وار به‌این‌خانه خو گرفت دیگر هواییِ وطنِ مادری نشد این قرعه را به لوح دل ما رقم زدند نام خوش تو، زینت هر دفتری نشد ای جلوه‌ی تمامی حُسن خدا، حسن بازار عاشقان تو بی‌مشتری نشد تو ضامن بهشتی و "معروف" باب توست پس روی ما به سوی در دیگری نشد کعبه در آرزوی طواف تو مانده بود چون‌ آن صدف که سهم دلش گوهری نشد هرکس که دل به منبر پُرفیض تو نبست در آسمان علم و ادب اختری نشد تو از تبار حضرت مولا و کار ما در آستان لطف تو جز قنبری نشد حتی برای شیعه غریبی، ببخش‌مان ازبس که از مقام تو یادآوری نشد تا روز حشر سرور و آقا نمی‌شود هرکس که نوکر حسن عسکری نشد ✍ 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
هدایت شده از بحارالاشعار
💐✨⭐️✨🌟✨⭐️✨💐 دارد مسیح ما میاید دیگر از راه پس خیر میبیند گدا سرتاسر ار راه ما قبله خود را گرفتیم آخر از راه دست نیاز از ما و ناز دلبر از راه از شوق لبریز است چشم جاده حتی از خانه بیرون ریخت هر دلداده حتی این دختر زهرا که نه! زهراست اصلا در صبر عین زینب کبراست اصلا بین کریمان شهره در دنیاست اصلا جان علی موسی الرضای ماست اصلا ساکن شده اینجا! که چون باران ببارد.. در شوره زار شهر قم گندم بکارد در محملش امنیتی بسیار دارد اندازه یک شهر خدمتکار دارد هم ناقه ای آرام و بی آزار دارد هم اینکه راهی راحت و هموار دارد اهل محل نه بددهن نه لات هستند تا چند خانه دور و بر سادات هستند چشمی به ناموس خدا هرگز نخورده بر چادر او جای پا هرگز نخورده سیلی برویش بی هوا هرگز نخورده آسیبی از شلاق ها هرگز نخورده امن است راهش بی بروبرگرد اینجا سررا به زیر انداخته هر مرد اینجا دستی سوی معصومه طه نیامد پیش نگاهش خیزران بالا نیامد تا کاخ بالاجبار و با دعوا نیامد پای پیاده یک قدم حتی نیامد هرچند بی بی روزه بود اما غذا بود در هرشرایط احترام او به جا بود سیدپوریا هاشمی حضرت معصومه (س) روضه 🔻🔻🔻🔻🔻 🌐 https://www.beharalashar.ir/ 🔺🔺🔺🔺🔺 💐✨⭐️✨🌟✨⭐️✨💐 @beharalashar
هدایت شده از بحارالاشعار
💐✨⭐️✨🌟✨⭐️✨💐 در لغت معنی شبح یعنی سایه ای در خیال می آید یا به تعبیر دیگری انگار ابر روی هلال می آید سایه ای مانده بود از مادر وقت برخاستن نشست ، نشست عرق سرد روی پیشانی اشک امانم نمی دهد که پر است مو به مو قصه از پریشانی شانه ازدست مادرم افتاد قصه آتش شد آن زمانی که ریخت آوار شهر بر سر ما همه شهر آمدند آن روز طرف خانهء محقر ما هیزم آنقدر هم نیاز نبود قاریان ، عالمان ، مسلمانان سوختند آیه های کوثر را با وضو آمدند مردم شهر با وضو می زدند مادر را کارشان قربه الی الله است مادر من خودش یدالله است کارشان را پراز مخاطره کرد دست انداخت دور شال پدر کار را یک غریبه یکسره کرد نام آن مرد را نمی گویم روز آخر امیدوارم کرد روز آخر بلند شد از جا شستشو کرد، گرد گیری کرد سخت مشغول کار شد اما چادر از صورتش کنار نرفت تا بگیرد امانت خود را دست پیغمبر آمد از دل خاک پدر خاک آب شد از شرم رد شد آن شب سکوتش از افلاک همه دلواپس پدر بودیم غسل از زیر پیرهن سخت است غرق در خون شود کفن سخت است جان خود را به خاک دادن بعد دست ها را به هم زدن سخت است پدرم خویش را به خاک سپرد سید حمیدرضا برقعی حضرت زهرا (س) روضه 🔻🔻🔻🔻🔻 🌐 https://www.beharalashar.ir/ 🔺🔺🔺🔺🔺 💐✨⭐️✨🌟✨⭐️✨💐 @beharalashar
تجارت به شام ایت الکرسی معوذتین تسبیحات حضرت زهرا سلام الله علیها محافظت شدن با دیوار از دزد ها، دوران پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم: المحاسن، ج‏2، ص: 368 ... 120 عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي هَاشِمٍ عَنْ أَبِي خَدِيجَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: أَتَى أَخَوَانِ رَسُولَ اللَّهِ فَقَالا إِنَّا نُرِيدُ الشَّامَ فِي تِجَارَةٍ فَعَلِّمْنَا مَا نَقُولُ فَقَالَ نَعَمْ إِذَا أَوَيْتُمَا إِلَى الْمَنْزِلِ فَصَلِّيَا الْعِشَاءَ الْآخِرَةَ فَإِذَا وَضَعَ أَحَدُكُمَا جَنْبَهُ عَلَى فِرَاشِهِ بَعْدَ الصَّلَاةِ فَلْيُسَبِّحْ تَسْبِيحَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ ع ثُمَّ لْيَقْرَأْ آيَةَ الْكُرْسِيِّ فَإِنَّهُ مَحْفُوظٌ مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ حَتَّى يُصْبِحَ وَ إِنْ لُصُوصاً تَبِعُوهُمَا حَتَّى إِذَا نَزَلَا بَعَثُوا غُلَاماً لَهُمْ يَنْظُرُ كَيْفَ حَالُهُمَا نَامَا أَمْ مُسْتَيْقِظِينَ فَانْتَهَى الْغُلَامُ إِلَيْهِمَا وَ قَدْ وَضَعَ أَحَدُهُمَا جَنْبَهُ عَلَى فِرَاشِهِ وَ قَرَأَ آيَةَ الْكُرْسِيِّ وَ سَبَّحَ تَسْبِيحَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ ع قَالَ فَإِذَا عَلَيْهِمَا حَائِطَانِ مَبْنِيَّانِ فَجَاءَ الْغُلَامُ فَطَافَ بِهِمَا فَلَمَّا دَارَ لَمْ يَرَ إِلَّا الْحَائِطَيْنِ مَبْنِيَّيْنِ فَقَالُوا لَهُ أَخْزَاكَ اللَّهُ لَقَدْ كَذَبْتَ بَلْ ضَعُفْتَ وَ جَبُنْتَ فَقَامُوا فَنَظَرُوا فَلَمْ يَجِدُوا إِلَّا حَائِطَيْنِ فَدَارُوا بِالْحَائِطَيْنِ فَلَمْ يَسْمَعُوا وَ لَمْ يَرَوْا إِنْسَاناً فَانْصَرَفُوا إِلَى مَنَازِلِهِمْ فَلَمَّا كَانَ مِنَ الْغَدِ جَاءُوا إِلَيْهِمَا فَقَالُوا أَيْنَ كُنْتُمْ فَقَالا مَا كُنَّا إِلَّا هَاهُنَا وَ مَا بَرِحْنَا فَقَالُوا وَ اللَّهِ لَقَدْ جِئْنَا وَ مَا رَأَيْنَا إِلَّا حَائِطَيْنِ مَبْنِيَّيْنِ فَحَدِّثُونَا مَا قِصَّتُكُمْ قَالا أَتَيْنَا رَسُولَ اللَّهِ ص فَسَأَلْنَاهُ أَنْ يُعَلِّمَنَا فَعُلِّمْنَا آيَةَ الْكُرْسِيِّ وَ تَسْبِيحَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ ع فَقُلْنَا فَقَالُوا انْطَلِقُوا لَا وَ اللَّهِ مَا نَتْبَعُكُمْ أَبَداً وَ لَا يَقْدِرُ عَلَيْكُمْ لِصٌّ أَبَداً بَعْدَ هَذَا الْكَلَامِ‏[2]. [2]( 2)- ج 19، كتاب القرآن،« باب فضائل سورة يذكر فيها البقرة و آية الكرسيّ»،( ص 67، س 9) و أيضا ج 16،( ص 64، س 8). ترجمه روایت: تا امام ششم (ع) كه دو برادر رسول خدا (ص) نزدش آمدند و گفتند: ما قصد شام داريم براى تجارت و بما بياموز آنچه بايد بگوئيم، فرمود: آرى چون بمنزلى جا گرفتيد و نماز عشاء پسين را خوانديد هر كدام شما پس از سلام پهلو بر بستر نهد و تسبيح فاطمه (ع) بخواند و بدنبالش آيه الكرسى كه محفوظ ماند از هر چيزى تا صبح كند. و دزدانى آنها را دنبال كردند تا بمنزلى رسيدند و غلام خود را فرستادند تا بدانند در چه حالند خوابند يا بيدار و غلام بدانها رسيد و يكيشان پهلو بر بستر داشت و آيه الكرسى خواند و تسبيح فاطمه (ع) را و بناگاه دو ديوار بر آنها ساخته شده و آن غلام آمد و گرد آنها گشت و از هر طرف جز دو ديوار ساخته نديد (و برگشت نزد يارانش و گفت بخدا جز دو ديوار نديدم) گفتند خدايت رسوا كند دروغ گفتى ناتوان ترسوئى و خودشان برخاستند، جز دو ديوار نديدند و گرد آنها گرديدند و سخنى نشنيدند و آدمى نديدند و برگشتند بمنزل خود و فردا كه شد آمدند نزد آنها و گفتند: شما كجا بوديد؟ هر دو گفتند: جز همين جا نبوديم و نرفتيم، دزدها گفتند بخدا ما آمديم و جز دو ديوار نديديم بگوئيد داستان شما چيست؟ گفتند: ما نزد رسول خدا (ص) رفتيم و از او خواستيم بما آموزشى دهد و بما آيه الكرسى و تسبيح فاطمه (ع) را ياد داد و ما آن را گفتيم و دزدها گفتند: برويد بخدا ما شما را دنبال نكنيم هرگز و هرگز دزدى بر شما توانا نباشد پس از اين سخن.
هدایت شده از اشعار آیینی حسینیه
از آن زمان که قم حرمِ اهل‌بیت شد این شهر سفره‌ی کرمِ اهل‌بیت شد آن را به "عُش آل‌محمد" شناختند* پس بین شهرها علمِ اهل‌بیت شد دست کسی که طالب علم محمدی‌ست در نشر معرفت، قلمِ اهل‌بیت شد شد خاکِ شوره‌زار، شفابخش اهل‌دل وقتی تبرّکِ قدمِ اهل‌بیت شد در جشن، رویِ شادی و در سوگ، روی حُزن آیینه‌دار شوق و غمِ اهل‌بیت شد اول برای حضرت معصومه شعر گفت؛ هر شاعری که محتشمِ اهل‌بیت شد هرکس که زائر حرم این کریمه بود از دوستانِ محترمِ اهل‌بیت شد ✍ *امام کاظم (ع) فرمودند: قُم عُشُّ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَأوى شيعَتِهِمْ ترجمه: قم آشيانه آل محمد (ص) و پناهگاه شيعيان آن‌هاست. 📚بحارالانوار، ج 60، ص 214 📝 | عضو شوید👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e
📌چرا قوم یهود مورد نکوهش قرار گرفتند؟ ⬅️پيمان شکني: 📚بقره / 83 و 100، آل عمران / 187 ⬅️تحريف کلام الهي: 📚نساء / 46، مائده / 13 و 41 و ... ⬅️پندارها، گفتارها و عملکردهاي ناشايست؛ مانند اعتقاد به فقر خدا: 📚آل عمران / 187 ⬅️افترا بر خدا: 📚آل عمران / 78 ⬅️گوساله پرستي: 📚بقره / 54، 92 ⬅️برخورد نامناسب با فرستادگان خدا، مثل مقابله شديد با حضرت عيسي(ع): 📚نساء / 156... ⬅️عداوت با جبرئيل 📚بقره / 97 و 98 ⬅️حقد و کينه عليه پيامبر بزرگ اسلام: 📚بقره / 109 و 120.. ⬅️اين قوم مورد لعن خدا قرار گرفته: 📚بقره / 88 و نساء / 46 و .. ⬅️و از نعمتهاي الهي محروم گشته اند: 📚نساء / 160 ⬅️بنابراين به حقيقت بايد قوم را از بدترين فرقه ها و طائفه برشمرد. 📚ر.ک: پژوهشي در باب اسرائيليات در تفاسير قرآن، دکتر محمدتقي دياري. 👇👇 🌻 @ahlebait110
هدایت شده از علیرضا پناهیان
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📌مُبلّغ باید فقیه باشد ⚠️ اگر بگویند مُبلّغ جالب حرف می‌زنه و سرگرم می‌کنه، خطرناک است! 👈 باید بگویند عجب حرف عمیقی زد! ✅ کانال رسمی علیرضا پناهیان/ عضو شوید 👇 http://eitaa.com/joinchat/653459456C219897ad4f @Panahian_ir
سلام‌الله‌علیها زحسنش عالمی را غرق غوغا می کند زهرا بنازم من به غوغائی که بر پا می کند زهرا هزاران گل سر از خجلت به پایین افکنند آری سر خود را به هنگامی که بالا می کند زهرا به آسانی تواند صد هزاران دل به دست آرد که صید دل نه با سعی و تقلا می کند زهرا صفایش تا چه حد باشد نمی دانم فقط دانم صفا را از صفای خود مصفا می کند زهرا به آسانی دل از ختم رسالت بردن آسان نیست به خود این سخت را آسان چه زیبا می کند زهرا فدای این چنین حسنی شوم کز دولتش عمری خودش را لایق گنج فداها می کند زهرا خودش ام ابیها و خودش صدیقه کبری بجز خود را از این القاب منها می کند زهرا علی اعلی و زهرا واله خود کرده اعلارا هرآنچه می کند در حد اعلا می کند زهرا علی هرچند خود شیدا کن دنیا و مافیها ست چنین شیدا کنی را نیز شیدا می کند زهرا علی صراف صرافان حسن و پیش این صراف جهان را کمتر از یک موی زهرا می کند زهرا به جز چشم علی آیینه ای او را نمی زیبد در این آیینه حسنش را تماشا می کند زهرا دم جان بخش لطفش جان به هر دل مرده می بخشد دلا واضح بگویم کار عیسی می کند زهرا دو دستی گر سپاری دل به او عزت به دست آری در این بازار عشق این گونه سودا می کند زهرا چه کم دارد ز خوشبختی دلی که حب او دارد نداران را از این اکسیر دارا می کند زهرا ز سر تا پای این زن مردی و مرادنگی بارد عجب مردانگی از خود هویدا می کند زهرا فقط دنیا نباشد عرصه جولان این بانو خدا داند چه جولانی به عقبا می کند زهرا رضای خاطر عشقش به دست آید اگر امروز ز لطف و مرحمت بنگر چه فردا می کند زهرا هواخواهان خود را روز محشر بین آن غوغا چه راحت با نگاه خویش پیدا می کند زهرا در آن جایی که حافظ گفت کس کس را نمی پرسد محبان خودش را یاد آنجا می کند زهرا مبر از یاد یادش را اگر خواهی کند یادت به یادش باش چون یاد از احبا می کند زهرا تمنای رضایش شرط انصاف کسانی که ز حق بخشایش آنان تمنا می کند زهرا تسلای تهیدستان عشقش این سخن باشد که با چون ما فقیری هم مدارا می کند زهرا اگر سازی مهیا یک دل رحمت طلب اورا برایت رحمت خود را مهیا می کند زهرا چوذبیمارش شدی از ناطبیبان روی گردان شو که بیمارذخودش را خود مداوا می کند زهرا به سوی ما کند یک لحظه گر سمت نگاهش را ز تاثیرش خدا داند چه با ما می کند زهرا در درگاه عشقش چون خودش تا بی بدل باشد در درگاه خود را رشک درها می کند زهرا اگر یک عمر می باید درش را زد بزن ای دل که یاد آخر ز دل های شکیبا می کند زهرا در او را بزن در هر زدن با خود بگو ای دل که این در را به رویم عاقبت وا می کند زهرا به دستت داد عشقش «کامران» طبع خدا دادی بنازم آن عطایی را که اعطا می کند زهرا @poem_ahl
هدایت شده از اشعار ناب آئینے
@shere_aeini گرچه از دوریِ برادرِ خود ذره ذره مریض‌تر میشد عوضش میهمانِ مردمِ قم لحظه لحظه عزیزتر میشد تا بیایی تبرکی ببرند همه درهای خانه‌ها وا بود در میان اهالی این شهر سرِ مهمانیِ تو دعوا بود خوب شد پرده‌هایِ محمل تو هر کجا رفته‌ای حجابت شد خوب شد با محارمت بودی زانویی خَم شد و رکابت شد آب پاشیده‌اند و خاکِ مسیر ذره‌ای رویِ چادرت ننشست رد نشد ناقه‌یِ تو از بازار محملِ چوبی‌ات سرت نشکست کوچه‌ها ازدحام داشت اما سرِ این شهر رو به پایین است می‌روی کوچه کوچه می‌گویی ضربِ شامی عجب سنگین است می‌رسی و حواسِ مردم هست آب هم در دلت تکان نخورد از کنارِ خرابه رد نشوی یا نگاهت به خیزران نخورد دختری بود با شما یا نه؟ که اگر بود غصه‌ای کم داشت جایِ زنجیر و خار و نامحرم گِردِ خود چند چشمِ مَحرم داشت معجرت احترامِ خود دارد چه خیالی اگر برادر نیست رویِ سرهایشان طبق آمد ولی اینبار رویِ آن سر نیست آه ؛ بیماری و همه بیمار شهر قم شد مریضِ روضه‌ی تو حرفِ دختر شد و دلت لرزید شده وقت گریزِ روضه‌ی تو عمه‌اش گفت خوب شد خوابید چند شب بود تا سحر بیدار کُمَکَم کن رُباب جای زمین سرِ او را به دامنت بگذار آمد از بِینِ بازوان سر را تا که بردارد عمه‌اش ای داد یک طرف دخترک سرش خم شد یک طرف سر به روی خاک اُفتاد 🔸شاعر: _________________________ 🔹اشعار ناب آئینے🔹 @shere_aeini
هدایت شده از اشعار ناب آئینے
@shere_aeini بیشتر آن چه که در فرقه ی ما مرسوم است سائلی کردنِ از فاطمه‌ی معصومه است دختر بابِ حوائج‌ شدنش حکمت داشت چون کریمه شد و بر باب کرم موسوم است چه مقامی است که معصوم "فداها..." گوید؟! شأن او شأن امام است که نامعلوم است چهارده نور به دل دارم و این بانو هم خواهر حضرت خورشید در این منظومه است نام زوار حریمش که بهشتی شده‌اند در میان صُحُف مادر او مرقوم است هر کسی عرض ارادت به مقامش نکند از عنایات غریب الغربا محروم است روز محشر به محبش برسد دار نعیم سهم هر کس نشود نوکر او، زقوم است حرمش جلوه به فردوس برین خواهد داد جنتِ بی حرمش باغچه‌ای موهوم است سال‌ها دوری بابا و برادر دیدن... گوشه‌ای از غم و دردِ دل این مظلومه است * * در غریبی زیادش فقط این نکته بس است شیعیانش نشنیدند که او مسموم است 🔸شاعر: _________________________ 🔹اشعار ناب آئینے🔹 @shere_aeini
هدایت شده از بحارالاشعار
💐✨⭐️✨🌟✨⭐️✨💐 ما خراب خانه زاد خاندان حیدریم سینه چاکِ سینه چاکِ دودمانِ حیدریم خاک راهِ خاک راهِ دوستان حیدریم مستمند مستمند آستان حیدریم با تولای خدا رویان شرافت یافتیم خوار بودیم و علی گویان شرافت یافتیم سائل لطفیم و مسکین عطایای علی در سر شوریده ما شور و غوغای علی دستهامان دائما گرم تمنای علی دیده ای داریم مشتاق تماشای علی نام ما را در کتاب فاطمه آورده اند ناله های مستجاب فاطمه آورده اند سال نو آمد ولیکن سوگوار مادریم جامه نیلی ، دل پریشان ، داغدار مادریم اول هرسال بالای مزار مادریم بینوای فاطمیه بیقرار مادریم فاطمیه چیست ایام امیر المومنین موسم اعجاز با نام امیر المومنین جان علی جانان علی ایمان علی قرآن علی والی والا علی مولا علی سلطان علی همدم طفل یتیم و فاتح میدان علی صورت خندان علی و دیده گریان علی وه چه حالی میدهد ذکر علی در این بهار لافتی الا علی لا سیف الا ذوالفقار هرچه داریم از کرامات دعای فاطمه است هر که می گوید علی مست صدای فاطمه است عشرت امسال ما بزم عزای فاطمه است گردش روز و شب ما ... در هوای فاطمه است گریه برداغ مصیبتهای زهرا واجب است احترام جده ی سادات بر ما واجب است مردم دنیا عموما با خوشیها سرخوشند عده ای با خنده های شور افزا سرخوشند عده ای با دیدن یار دل آرا سرخوشند عاشقان اما به شور عشق مولا سرخوشند عشق مولایی که با شد کل دین فاطمه سفره می چینم ولی با هفت سین فاطمه سفره های هفت سین فاطمیون دیدنی است در کنار سفره چشمان پر از خون دیدنی است در هوای کوی لیلی حال مجنون دیدنی است جای سبزه پای سفره یاس گلگون دیدنی است سفره امسال ما را فاطمه انداخته از خراب آباد دلها فاطمیه ساخته سینه ای زخمی، سری زخمی ، صدای سوخته ساق پای خسته و دست دعای سوخته سوره آتش گرفته آیه های سوخته سوز ناله ساز رفتن ، ربنای سوخته سین اصلیِ سر این سفره باشد سوختن آتش عشق امیر عشق را افروختن شاعر : مجتبی روشن روان حضرت زهرا (س) مدح 🔻🔻🔻🔻🔻 🌐 https://www.beharalashar.ir/ 🔺🔺🔺🔺🔺 💐✨⭐️✨🌟✨⭐️✨💐 @beharalashar
📋تحول «علی بن اوتاش» زندانبان توسط :👇 ✅مرحوم شیخ مفید می نویسد : محمد بن اسماعیل علوی می گوید : وقتی امام حسن عسکری(ع) توسط حکومت بنی عباس در حبس بود، زندانبان حضرت(ع) علی بن اوتاش بود. 📋《وَ هُوَ كَانَ شَدِيدَ العَدَاوَةِ فِي لِآلِ مُحَمَّدِِ(ص) غَلِيظَاً عَلَى آلِ أَبِي طَالِبٍ(ع)》 ♦️او نسبت به اهل بیت حضرت رسول اکرم(ص) و فرزندان ابوطالب(ع) عداوت و دشمنی شدیدی داشت. همچنین او فردی بی رحم و مردی زشت خو و بد سیرت بود و از دشمنان سر سخت آل محمّد(ص) محسوب می شد و با خشونت بسیار نسبت به خاندان و فرزندان امام علی(ع) رفتار می کرد. از سوی دیگر خلفای عباسی نیز به او دستور داده بودند که تا هرچه می تواند به امام(ع) سخت گیری کرده و به ایشان آزار رساند. شیخ مفید در ادامه می نویسد : 📋《فَمَا أَقَامَ إِلاّ يَوْمَاً حَتَّى وَضَعَ خَدَّيهِ لَهُ وَ كَانَ لَا يَرْفَعُ بَصَرَهُ إِليَهِ إجْلَالاً لَهُ وَ إعْظَامَاً وَ خَرَجَ مِن عِندِهِ وَ هُوَ أَحسَنُ النَّاسِ بَصِيرَةً وَ أحْسَنَهُم قَولَاً فِيهِ》 ♦️اما بیش از یک روز نگذشت که آن مرد با مشاهده حالات معنوی امام(ع) در برابر عظمت حضرت امام حسن عسکری(ع) زانوی عجز و تواضع به زمین نهاد و در مقابل امام(ع) به خاک افتاد. علی بن اوتاش هنگامی که از حضور امام حسن عسکری(ع) بیرون آمد از بهترین یاران با اعتقاد امام(ع) شد و چنان متحول گشت که از راهش برگشت و دارای بصیرتی کامل نسبت به شناخت امام(ع) شد.(۱) 📚منبع : ۱)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۳۳۰ @TarikhEslam 💠تحوّل نگهبانان زندان! ✅زمانی که امام حسن عسکری(علیه السلام) در زندان «صالح بن وصیف» زندانی بود، «صالح بن علی» و کسانی که از مذهب تشیع منحرف بودند، نزد او رفتند تا از او بخواهند بر امام حسن عسکری(ع) سختگیری کند. صالح گفت : «مَا أَصْنَعُ؟ قَدْ وَكَّلْتُ بِهِ رَجُلَيْنِ مِنْ أَشَرِّ مَنْ قَدَرْتُ عَلَيْهِ فَقَدْ صَارَا مِنَ اَلْعِبَادَةِ وَ اَلصَّلاَةِ وَ اَلصِّيَامِ إِلَى أَمْرٍ عَظِيمٍ» ♦️چه کنم؟ من دو نفر از شرورترین افراد را بر او گماشتم، اما در اثر مشاهده رفتار او هر دو در نماز و عبادت خود بسیار کوشا شدند. به آنها گفتم چه خصلتی در او دیدید که این گونه در شما تاثیر گذاشته است؟ گفتند : «مَا تَقُولُ فِي رَجُلٍ يَصُومُ اَلنَّهَارَ وَ يَقُومُ اَللَّيْلَ كُلَّهُ لاَ يَتَكَلَّمُ وَ لاَ يَتَشَاغَلُ؟ وَ إِذَا نَظَرْنَا إِلَيْهِ اِرْتَعَدَتْ فَرَائِصُنَا وَ يُدَاخِلُنَا مَا لاَ نَمْلِكُهُ مِنْ أَنْفُسِنَا» ♦️چه می گویی درباره مردی که روز را روزه می گیرد وشب را عبادت می کند، نه سخن می‌گوید و نه به چیزی سرگرم می‌شود؟ وقتی به او نگاه می کنیم رگهای گردن ما می لرزد و حالتی به ما دست می دهد که نمی توانیم خود را نگه داریم. وقتی این سخنان را از «صالح بن وصیف» شنیدند، ناامید برگشتند.(۱) مرحوم شیخ صدوق می نویسد : «وَ اَلْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ اَلْعَسْكَرِيُّ(ع) قَتَلَهُ اَلْمُعْتَمَدُ بِالسَّمِّ لَعَنَهُ اَللَّهُ» ♦️معتمد عباسی، امام حسن عسکری(ع) را با خوراندن سمّ به شهادت رساند.(۲) 📚منابع : ۱)الکافی کلینی، ج۱، ص۵۱۲ ۲)الاعتقادات الامامیة صدوق، ص۹۹ @TarikhEslam
هدایت شده از حدیث نگار
🚩 حضرت فاطمه معصومه سلام‌الله‌علیها، مسموم شده و به شهادت رسیدند... سید مرتضی رازی، عالم قرن پنجم هجری در ترجمۀ کتاب بحر الانساب (منسوب به اَبی‌مِخنَف رحمه‌الله، عالم و مورّخ نامی شیعه) می‌نویسد: ◼️ «امام زادگان بیست و سه نفر بودند که با حضرت فاطمه (معصومه) علیهاالسلام از بغداد روی به قم نهادند و چون به شهر قم رسیدند، مُلحدانِ ساوه خبر یافتند و روی به شهر قم نهادند و با امام زادگان در آمدند (جنگیدند) و بسیار محاربه کردند و آخر الامر حضرت فاطمه خاتون را در شهر قم شهید کردند و آن بیست و سه نفر امام زادگان را نیز در شهر قم شهید کردند...» [۱] علّامه سید جعفر مرتضی عاملی رحمة‌الله‌علیه، مورّخ معاصر شیعه می‌نویسد: ◼️ «گفته شده در ساوه دسیسه کردند و به حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها سم دادند؛ به همین خاطر، حضرت جز مدّت اندکی زنده نمانده و شهیده شدند.» [۲] 📚 منابع: [۱] بحر الأنساب، نسخه خطی، تألیف أبی‌مخنف، با ترجمه فارسی سید مرتضی رازی، عالم بزرگ شیعه قرن پنجم، ص۹۲ [۲] الحياة السياسية للإمام الرضا عليه‌السلام (سیدجعفرمرتضی‌عاملی)، ص۴۲۸ 😞💔 📚 @HadithNegar
229K
📍پیام بسیار مهم حاج مهدی سلحشور در رابطه با شرایط غزه