eitaa logo
حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة الله علیه
1.5هزار دنبال‌کننده
153 عکس
1.4هزار ویدیو
3 فایل
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) @masabiholhoda_77652134
مشاهده در ایتا
دانلود
﷽ رُوِيَ عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «خَيْرُ النَّاسِ مَنْ أَخْرَجَ الْحِرْصَ مِنْ قَلْبِهِ وَ عَصَى هَوَاهُ فِي طَاعَةِ رَبِّهِ» ترجمه: بهترین مردم کسی است که رذیله و صفت زشت حرص را از خود خارج کند و برای این که اطاعت پروردگار خویش را بنماید از خواسته های نفسانی و نامشروع خویش سرپیچی کند. شرح: روایت از امیرالمؤمنین صلوات الله علیه منقول است که حضرت فرمودند: بهترین مردم کسی است که رذیله حرص را از درونش خارج کند. حرص عبارت از این است که انسان از امور مادّی، چیزی را که محتاج به او نیست و در معشیت و زندگی او نقش ضروری ندارد، او را برود و تحصیل کند و به تعبیر دیگر، انباشته کند امور مادّی را که مورد احتیاج او نیست؛ این حالت درونی حرص است. ابتدا علی (ع) می فرماید به این که: بهترین مردم، کسی است که یک چنین حالت که در او باشد، این را از درونش خارج کند. «خَيْرُ النَّاسِ مَنْ أَخْرَجَ الْحِرْصَ مِنْ قَلْبِهِ». دوّم: «وَ عَصَى هَوَاهُ فِي طَاعَةِ رَبِّهِ»؛ سرپیچی کند از خواسته های نامشروعش برای این که اطاعت پروردگارش را بکند. «وَ عَصَى هَوَاهُ فِي طَاعَةِ رَبِّهِ»؛ به طور کلّی نیست در اینجا؛ یعنی یک جایی است که انسان اگر بخواهد بر طبق خواسته نفس عمل کند، باید معصیت کند؛ شد؟! در اینجاست که سرپیچی کند از خواسته نفسش. حالا من یک روایتی است از علی (ع) می خوانم. هر انسانی، این را بدانید، در درونش بله، یک درگیری هست بین دو چیز، که تشبیهی در یک روایتی است از امام علی (ع) می فرماید: « طُوبَى لِمَنْ عَصَى فِرْعَوْنَ هَوَاهُ وَ أَطَاعَ مُوسَى تَقْوَاهُ» این تشبیه زیبایی است، امام علی (ع) می فرماید: خوش به حال آن کسی که «طُوبَى لِمَنْ عَصَى فِرْعَوْنَ هَوَاهُ» ؛ انسان در درونش، هر انسانی یک دانه فرعون هست، یک دانه موسی؛ چقدر قشنگ تشبیه می کند. یک دانه فرعون در درونت هست؛ مال تو هم هست، مال من هم هست. فرعون چکار می کرد؟ سرکشی می کرد با خدا بجنگد. فهمیدی چی می خواهم بگویم؟ خوب حرف های مرا گوش کن، کوچکش نگیر حرف را. فرعونی که با خدا می جنگید؛ هم توی تو هست، هم توی من هست، توی هر دوتایمان هست. «طُوبَى لِمَنْ عَصَى فِرْعَوْنَ هَوَاهُ» خوش به حال آن کسی که سرپیچی کند از آن فرعون درونیش که هوای نفس نامشروع اوست. توجّه می کنید؟ چون این تعبیر، در این روایت «عَصَى» داشت، بله. «وَ أَطَاعَ مُوسَى تَقْوَاهُ»؛ اطاعت کند آن موسی را که، آن موسی؛ تقوای درونیش است. هم تویم فرعون است، هم موسی است. می فهمی چه می گویم؟! از آن فرمان های فرعون سرپیچی کن و سر تسلیم بیاور به آن موسای تقواییت. این طور نیست که ما خالی باشیم از مسایل معنوی؛ نه خیر. شخصی که مؤمن است، هست درش؛ امّا این جوری می شود که این فرعون بر این موسی غلبه می کند، « رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ». این «فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ»؛ مال اینجاست، جنگ می شود بین این دو تا، دعوا می شود بین این دو تا، فرعون و موسی؛ فرعونِ موسی را می زند زمین؛ اینجاست که بیچاره می شوی. اینجاست که هوای نفس نامشروعت را مقدّم می داری. فهمیدی؟ در این روایتی که بود، این بود «خَيْرُ النَّاسِ مَنْ أَخْرَجَ الْحِرْصَ مِنْ قَلْبِهِ وَ عَصَى هَوَاهُ»؛ یعنی همان موسی، سرپیچی کند از آن خواسته های نامشروعش «فِي طَاعَةِ» چی؟ هان؟! «رَبِّهِ». قَالَ عَلِیٌّ(ع): خَيْرُ النَّاسِ مَنْ أَخْرَجَ الْحِرْصَ مِنْ قَلْبِهِ وَ عَصَى هَوَاهُ فِي طَاعَةِ رَبِّهِ . غررالحکم و دررالکلم، صفحه 358 قَالَ عَلِیٌّ(ع): طُوبَى لِمَنْ عَصَى فِرْعَوْنَ هَوَاهُ وَ أَطَاعَ مُوسَى تَقْوَاهُ. عيون الحكم و المواعظ (لليثي)، صفحه 314 فَدَعَا رَبَّهُ أَنِّي مَغْلُوبٌ فَانْتَصِرْ . سوره مبارکه قمر آیه 10 〰〰〰〰〰 شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ رُوِيَ عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «خَيْرُ النَّاسِ مَنْ أَخْرَجَ الْحِرْصَ مِنْ قَلْبِهِ وَ عَصَى هَوَاهُ فِي طَاعَةِ رَبِّهِ» ترجمه: بهترین مردم کسی است که رذیله و صفت زشت حرص را از خود خارج کند و برای این که اطاعت پروردگار خویش را بنماید از خواسته های نفسانی و نامشروع خویش سرپیچی کند. 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 عتاب امام علی(ع)به فریب خوردهایی که بد دنیا می گویند❗️ 📌در یکی از جملاتی که از امام علی(ع) بود و در ابتدای بحث خواندم، آمده است: «وَ قَدْ سَمِعَ رَجُلًا يَذُمُّ الدُّنْيَا»؛ امام علی(ع) شنید کسی دارد به دنیا بد می گوید که عجب دنیایی است، دیدی چگونه بیچارۀ مان کرد؟ این دنیاست که انسان را گول می زند، چه کار کنیم که ما را بیچاره کرد. مثلاً آخرت مان را به باد داد. حضرت به او فرمود: «أَيُّهَا الذَّامُّ لِلدُّنْيَا الْمُغْتَرُّ بِغُرُورِهَا»؛ ای کسی که داری به دنیا بدگویی می کنی؛ ولی خودت به همان فریب ها فریفته شدی! مگر هر کسی آمد و چیزی گفت که بخواهد انسان را گول بزند، من باید قبول بکنم؟! در ادامۀ بحث می رسیم به اینکه جواب دوّم را بگوییم که شیطان هم در کار بود، ولی مسئله این است که این طرف، رحمان هم بود. تو به طرف دیگر غش کردی و حالا بد می گویی؟! «الْمَخْدُوعُ بِأَبَاطِيلِهَا»؛ تو آمدی و به مزخرف ها و چیزهای باطل دنیا گول خوردی، امّا «أَ تَغْتَرُّ بِالدُّنْيَا ثُمَّ تَذُمُّهَا»1️⃣؛ تو مغرور به دنیا شدی، بعد به آن بد می گویی. 1️⃣ نهج البلاغه، حکمت 131 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
🌺میلاد امام حسن عسکری علیه السلام مبارک باد🌺 🏞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 عتاب امام علی(ع)به فریب خوردهایی که بد دنیا می گویند❗️ 📌«أَنْتَ الْمُتَجَرِّمُ عَلَيْهَا أَمْ هِيَ الْمُتَجَرِّمَةُ عَلَيْكَ»؛ بگو ببینم که تو با دنیا بد کردی، از دنیا بد بهره داری یا بهره بری کردی یا او با تو بد کرد؟ تو مجرم هستی یا او مجرم است؟ چرا گناهت را –به اصطلاح- گردن دنیا می اندازی؟ «مَتَى اسْتَهْوَتْكَ»؛ کِی دنیا تو را سرگردان کرد؟! «أَمْ مَتَى غَرَّتْكَ»؛ کِی دل تو را به زور گرفت و برد و مغرورت کرد؟! «أَ بِمَصَارِعِ آبَائِكَ مِنَ الْبِلَى»؛ آیا آن جایگاه پدرانت که بر زمین افتادند و پوسیده شدند تو را مغرور کرد؟ یعنی قبر پدرانت را رفتی دیدی و آن وقت مغرور به دنیا شدی؟! «أَمْ بِمَضَاجِعِ أُمَّهَاتِكَ تَحْتَ الثَّرَى»؛ یا به خوابگاه های مادرانت در زیر خاک تو را مغرور کرد؟! «كَمْ عَلَّلْتَ بِكَفَّيْكَ وَ كَمْ مَرَّضْتَ بِيَدَيْكَ...» 1️⃣؛ بگو ببینم: با این دست هایت چقدر رفتی بیمارانی را پرستاری کردی تا آن ها خوب شدند؟ آیا نرفتی؟ 1️⃣ نهج البلاغه، حکمت 131 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 امام علی(ع) می فرماید: دنیا دار راستی، عافیت، پند. محل نماز، وحی و... است❗️ 📌تا به اینجا می رسد که می فرماید: «إِنَّ الدُّنْيَا دَارُ صِدْقٍ لِمَنْ صَدَقَهَا»؛ دنیا دارِ راستی است، امّا در مورد کسی که با دنیا راست بگوید، «وَ دَارُ عَافِيَةٍ لِمَنْ فَهِمَ عَنْهَا»؛ و دار عافیت است، امّا برای کسی که بفهمد، «وَ دَارُ غِنًى لِمَنْ تَزَوَّدَ مِنْهَا»؛ و دار ثروت است برای کسی که توشه بردارد، «وَ دَارُ مَوْعِظَةٍ لِمَنِ اتَّعَظَ بِهَا»؛ دار پند است، امّا برای کسی که از دنیا پند بگیرد، «مَسْجِدُ أَحِبَّاءِ اللَّهِ»؛ دنیا محلّ سجده گاه دوستان خداست، «وَ مُصَلَّى مَلَائِكَةِ اللَّهِ»؛ و محلّ نماز، درود و پرستش فرشتگان الهی است، «وَ مَهْبِطُ وَحْيِ اللَّهِ»؛ و محلّی است که وحی الهی در آن فرود آمده، «وَ مَتْجَرُ أَوْلِيَاءِ اللَّهِ»؛ و محلّ تجارت اولیای خداست، «اكْتَسَبُوا فِيهَا الرَّحْمَةَ»؛ در همین جا آن ها کار می کنند و رحمت الهی را به دست می آورند، «وَ رَبِحُوا فِيهَا الْجَنَّةَ»؛ در اینجا سودی که از آن تجارت شان می برند، بهشت است، «فَمَنْ ذَا يَذُمُّهَا...» 1️⃣؛ بد می گویی؟ برو جای دیگر را جست وجو کن و ببین چه خبر است؟ 1️⃣نهج البلاغه، حکمت 131 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 امام علی(ع) می فرماید: دنیا دار راستی، عافیت، پند. محل نماز، وحی و... است❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 مغرور به ظاهر دنیا که مثل مار نرم و قشنگ و در درونش سمّ کشنده نشوید❗️ 📌امام علی(ع) در روایتی معروف می فرماید: «مَثَلُ الدُّنْيَا كَمَثَلِ الْحَيَّةِ لَيِّنٌ مَسُّهَا وَ السَّمُّ النَّاقِعُ فِي جَوْفِهَا يَهْوِي إِلَيْهَا الْغِرُّ الْجَاهِلُ وَ يَحْذَرُهَا ذُو اللُّبِّ الْعَاقِلُ»؛ مَثَل دنیا مثل مار می ماند که خیلی نرم و زیباست؛ ظاهرش را که نگاه می کنی، دلربا است، ولی سمّ کشنده در درون دارد. شخص نادان است که آهنگ آن می کند؛ شخص نادانی که مغرور شده و فریبش را خورده است و «الْغِرُّ الْجَاهِلُ» است، «وَ يَحْذَرُهَا ذُو اللُّبِّ الْعَاقِل»؛ امّا آن آدمی که قشری نیست، ما مادّی گراها را قشری می دانیم. «وَ يَحْذَرُهَا ذُو اللُّبِّ الْعَاقِل»1️⃣؛ قشریِ جاهل، نادان، مغرور به دنیا، فریب خورده و فریفته شده نسبت به دنیا. امّا امام علی(ع) می فرماید: انسان عاقل از آن پرهیز می کند. دل به دنیا نمی دهد، که تمام مرزهای الهی، شرعی و فطری را برای به دست آوردن دل، دنیا و لذّت بردن از دنیا بشکند. نمی دانید چه می کنند؟ اگر بحث دین را هم مطرح نکنیم، در برخی موارد می بینیم برخلاف حتّی احساس های انسانی عمل کردند. 1️⃣نهج البلاغه، حکمت 119 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 مغرور به ظاهر دنیا که مثل مار نرم و قشنگ و در درونش سمّ کشنده نشوید❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 مغرور به این دنیای زیبا نشوید زیرا جای آخرت را نمی گیرد❗️ 📌در جملۀ در نهج البلاغه آمده است: «وَ رُوِيَ أَنَّهُ(ع) قَلَّمَا اعْتَدَلَ بِهِ الْمِنْبَرُ إِلَّا قَالَ أَمَامَ الْخُطْبَةِ»؛ کم مانده بود که امام علی(ع) منبر برود و این جملات را قبل از خطبه نفرماید؛ یعنی اکثراً وقتی امام علی(ع) به منبر می رفت و می خواست صحبت کند، اوّلین جمله اش بعد از حمد و ثنای الهی این بود که می فرمودند: «اَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا اللَّهَ»؛ مردم! از خدا پروا داشته باشید! «فَمَا خُلِقَ امْرُؤٌ عَبَثاً فَيَلْهُوَ»؛ هیچ کس بیهوده آفریده نشده تا عمرش را در خوشی و بازی بگذراند، «يَلْهُو ، فَيَلْهُو» ؛ بازیچه است اینکه انسان فقط در دنیا دنبال بَطن و فَرْج باشد. دنبال شکم و شهوت جنسی اش باشد، همین هایی که سمبلش است. «وَ لَا تُرِكَ سُدًى فَيَلْغُوَ»؛ یعنی به خودتان واگذار نشدید تا اینکه جهان را بی فایده -به اصطلاح ما- سپری کنید. پس این هم نیست. «وَ مَا دُنْيَاهُ الَّتِي تَحَسَّنَتْ لَهُ بِخَلَفٍ مِنَ الْآخِرَةِ الَّتِي قَبَّحَهَا سُوءُ النَّظَرِ عِنْدَهُ»1️⃣؛ دنیایی که در چشم انسان زیبا جلوه داده شده، جای آخرت را که با بدنگری زشت جلوه کرده، نمی گیرد. این را بدانید. این دنیای زیبایی را که اینجا می بینید، جای آن بدترکیبی که به ذهنتان راجع به آخرت آمده است نمی گیرد؛ این نقدی را که می بینی، جای آن نسیه را نمی گیرد. 1️⃣ نهج البلاغه، حکمت 130 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 مغرور به این دنیای زیبا نشوید زیرا جای آخرت را نمی گیرد❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه چهارم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 بحث امام علی (ع)باملحدی که منکر قیامت است❗️ 📌امام علی(ع) با یکی از ملحدین بحث می کند. او منکر قیامت می شود و امام علی(ع) جوابش را می دهد و می فرماید: «إِنْ كَانَ مَا قُلْتَهُ حَقّاً فَقَدْ تَخَلَّصْتَ وَ تَخَلَّصْنَا»؛ اگر اینکه تو گفتی حقیقتش هم همین باشد و از قیامت خبری نباشد، تویی که فرو رفتۀ در شهواتت –در اینجا- هستی و منی که پرهیز می کنم، هر دو –باز- مساوی هستیم وقتی که می میریم. نه تو، وارد جهنّم می شوی، چون جهنّمی نیست که به آن بروی. من هم که جهنّم نیست، به آن نمی روم. هر دو مساوی می شویم. «إِنْ كَانَ مَا قُلْتَهُ حَقّاً فَقَدْ تَخَلَّصْتَ وَ تَخَلَّصْنَا»، امّا «وَ إِنْ كَانَ مَا قُلْنَا حَقّاً»1️⃣؛ چون دو طرف دارد. تو یک عقیده و ما هم یک عقیدۀ دیگر داریم. اگر اینکه من گفتم حقیقت داشت؛ یعنی حساب، کتاب، ثواب و عقابی مطرح است و این، حق است. اگر این باشد، «فَقَدْ تَخَلَّصْنَا وَ هَلَكْتَ»؛ من نجات پیدا کرده ام و تو هلاکی، بیچاره شدی. فرق من و تو معلوم می شود. 1️⃣ شرح أصول الكافي (صدرا)، ج 1، ص 379 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه ششم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ رُوِيَ عَنِ الصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «إِذَا قَامَ الْعَبْدُ فِي الصَّلَاةِ قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِمَلَائِكَتِهِ أَ مَا تَرَوْنَ إِلَى عَبْدِي كَأَنَّهُ يَرَى أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِ غَيْرِي أَ مَا يَعْلَمُ أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِي» ترجمه: هنگامی که بنده ای به نماز می ایستد و نماز خود را کوچک بشمارد، در این جا خداوند تبارک و تعالی به ملائکه خویش می فرماید: آیا بنده مرا نمی بینید که گویا گمان می کند که برآورده شدن نیازها و حاجت هایش به دست دیگری است؟! آیا او نمی داند که برطرف شدن و برآوردن تمامی نیازها و حاجت هایش به دست من است؟! شرح: من در گذشته، یک روایتی را خواندم از امام صادق صلوات الله علیه، این بود که: هنگامی که شخص می ایستد به نماز، خداوند توجّه خاصّش، تعبیر به اصطلاح، وجه بود که صورتش را به سمت او می کند تا سه مرتبه، که اگر این در نماز، به اصطلاح ما، حضور قلبش برگشت، خداوند هم از بنده رویش را برمی گرداند ازش. که اشاره به این است که تا حضور قلب هست، خداوند هم توجّه خاصّش به او هست؛ یک مرتبه، چشم پوشی، دو مرتبه، دفعه سوّم وقتی که حضور قلبش از بین رفت، رفت سراغ امور دنیایی؛ حالا این روایت را دو جهت می خوانم. در این روایت دارد امام صادق صلوات الله علیه، فرمود: «إِذَا قَامَ الْعَبْدُ فِي الصَّلَاةِ»؛ وقتی ایستاد بنده به نماز خواندن، «قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِمَلَائِكَتِهِ»؛ خداوند به فرشتگانش می فرماید: «أَ مَا تَرَوْنَ إِلَى عَبْدِي»؛ نمی بینید شما این بنده مرا، «كَأَنَّهُ يَرَى أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِ غَيْرِي»؛ نگاه کنید ایستاده دارد نماز می خواند؛ شما نگاهش کنید. این کأنّه به قول ما، مثل این که این، این جوری می بیند، «كَأَنَّهُ يَرَى»؛ یعنی پیش خودش این جوری فکر می کند که آن حاجت هایی که دارد، کارهایی که دارد به اصطلاح، قضاء حوائجش به دست غیر من است. از این چه می فهمید، از این روایت؟ آن روایت این بود: از اوّل حضور قلب داشت، وسط نماز سه مرتبه چی می شد؟ می رفت. این می رساند از اوّل ندارد. راحتش کرده است. خوب دقّت کنید. او حضور قلب داشت، سه مرتبه فکرش می رفت توی مغازه و بازار و کار و کاسبی و ... مثال می زنم ها؛ اوّل هیچی، خدا رویش را برنمی گرداند، دوّم نه. دفعه سوّم؛ دیگر نه، خدا رویش را برمی گرداند ازش. آن بود؛ اما این روایت، ازش استفاده می شود که از اوّل، حضور قلب خبری نیست، «أَ مَا تَرَوْنَ إِلَى عَبْدِي»؛ به ملائکه اش می گوید، نمی بینیدش این را؟ «كَأَنَّهُ يَرَى»؛ مثل این که این جوری می بیند، که «أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِ غَيْرِي»؛ مثل اینکه این جوری فکر می کند که کارهاش، خواسته هاش را دیگران واسه اش چیز درست می کنند. «أَ مَا يَعْلَمُ»؛ نمی داند این، «أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِي» فهمیدید؟ این نمی داند؟ کارها دست من است نه دست مشتری؟! کارها دست من است. فهمیدی؟! گره هات را من باید باز کنم؛ تو خیال کردی؟! چی فکر می کنی؟ شد! از اوّل حواسش پرت است تا آخر. برای چی؟ برود دنبال کارهایش،. بروم زودتر به کارهایم برسم. شد؟! در نتیجه، نمازش هم معلوم نیست، توجه کنید. حالا من این را، چون آن روایت را خوانده بودم، گفتم این را هم بگویم. آن روایت مال حضور قلب دارها بود، این روایت مال بی حضور قلب هاست. این چه فرهنگی است؟! توی متدیّنین، آن که می خواهد نماز بخواند. می فهمی چی می گویم؟! تند و تند، آن چی هست؟! نمی گویم نماز را طولش بدهد، اصلًا و ابداً؛ نه تو از
اولیاء خدایی، نه من، هیچ کدام؛ نمازهای اولیاء خدا، مال آن ها جای خودشان است؛ همین نماز دست و پا شکسته را باز می گوید، کمش کن، شد!؟ تو همین طور نماز خواندن تعبیر داریم در روایات، مثل کلاغ، حضرت دید به اینکه چی می کند، تُک می زند به زمین و بلند می شود. اصلًا حتی رعایت جهات اوّلیه صحت صلاة را هم نمی کند. شما همه تان نماز می خوانید، درست است یا نه؟ توجّه کنید. این از اوّل نماز تا آخر نماز، دنبال کارش است، دیر نشود، به اش برسد. می فهمی چه می گویم؟! چیزی که تو ذهنش نیست، چیه؟ خدا، می فهمی؟ خدا، حضور قلب چیه، برو دنبال کارت. شد؟! این روایت، این را می گوید: آن جا خدا به ملائکه می گوید: نگاهش کن! نگاهش کن! نگاهش کن. فهمیدی چه می خواهم بگویم؟! به ملائکه ها؛ چون یک ملکه نیست. ملائکه ها، یک ملک نیست، آن جا دارد، این است: «قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِمَلَائِكَتِهِ»؛ گوش کنید! «أَ مَا تَرَوْنَ»؛ جمع، نمی بینینش؟! می فهمی؟! همه دارند می بینند، خدا می بیند چه کار می کنی. توجّه کردید چه عرض کردم ؟! بدو! بدو! بدو! بدو! چنان بعد یک دفعه می خورد سرت به چی؟! و پایت می رود توی چاله؛ می فهمی چه می گویم؟ جهتش این است. 1-وسائل الشیعه جلد 4، صفحه 36 〰〰〰〰〰 شرح حدیث @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ رُوِيَ عَنِ الصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ: «إِذَا قَامَ الْعَبْدُ فِي الصَّلَاةِ قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِمَلَائِكَتِهِ أَ مَا تَرَوْنَ إِلَى عَبْدِي كَأَنَّهُ يَرَى أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِ غَيْرِي أَ مَا يَعْلَمُ أَنَّ قَضَاءَ حَوَائِجِهِ بِيَدِي» ترجمه: هنگامی که بنده ای به نماز می ایستد و نماز خود را کوچک بشمارد، در این جا خداوند تبارک و تعالی به ملائکه خویش می فرماید: آیا بنده مرا نمی بینید که گویا گمان می کند که برآورده شدن نیازها و حاجت هایش به دست دیگری است؟! آیا او نمی داند که برطرف شدن و برآوردن تمامی نیازها و حاجت هایش به دست من است؟! 〰〰〰〰〰 شرح حدیث 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 چه می شود که خداوند بعد از گناه به بنده نعمت می‌دهد❗️ 📌امام‌صادق(ع) می‌فرماید: «إِذَا أَرَادَ اللَّهُ تَعَالَى بِعَبْدٍ خَيْراً فَأَذْنَبَ ذَنْباً تَبِعَهُ بِنَقِمَةٍ»؛ خداوند آنگاه که خیر را برای بنده‌ای اراده کرده باشد، آن‌گاه که او گناه می‌کند، بعد از گناه به او ابتلا می‌دهد و برایش نقمت می‌آورد، «وَ يُذَكِّرُهُ الِاسْتِغْفَارَ»؛ و این موجب می‌شود که متذکّر استغفار و توبه شود، «وَ إِذَا أَرَادَ اللَّهُ تَعَالَى بِعَبْدٍ شَرّاً فَأَذْنَبَ ذَنْباً تَبِعَهُ بِنِعْمَةٍ»؛ اگر نظر حق از بنده‌ای برگشته باشد و دلیلش این است که دیگر مورد مقتضی در او نیست و تمام شده، خودش کار خودش را تمام کرده، اگر گناهی بکند، بعدش نعمت است، «لِيُنْسِيَهُ الِاسْتِغْفَارَ وَ يَتَمَادَى بِهِ»؛ کاری می‌کند که او فراموش کند و یادش برود که استغفار بکند، و این هم ادامه پیدا می‌کند، «وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ تَعَالَى»1️⃣؛ که دارد: وَالَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا سَنَسْتَدْرِجُهُمْ مِنْ حَيْثُ لَا يَعْلَمُونَ2️⃣؛ و كسانى كه آيات ما را تكذيب كردند به تدريج از جايى كه نمى ‌دانند گريبانشان را خواهيم گرفت. غرور 1️⃣جلسۀ هفتم الكافی، ج 2، ص 452 - بحار الأنوار ج 5، ص 218 2️⃣ سورۀ مبارکۀ اعراف، آیۀ 182 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه ششم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 وضع ظاهری کّفار فریبت ندهد ❗️ 📌در آیۀ شریفه می فرماید: لَا يَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي الْبِلَادِ؛ یک وقت فریب کسانی را که در شهرهای کافر هستند و وضع شان را می بینی، نخوری! مَتَاعٌ قَلِيلٌ؛ این ها چیزی نیست، پول هایش یک مشت جماد و پاره آهن است؛ مَتَاعٌ قَلِيلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمِهَادُ1️⃣. مبادا رفت و آمد (و جنب و جوش) كافران در شهرها تو را دستخوش فريب كند. * (اين) كالاى ناچيز (و برخوردارى اندكى) است. سپس جايگاه شان دوزخ است و چه بد قرارگاهى است! امام علی(ع) در این زمینه فریاد می کشد؛ چون اولیای خدا به دست یک عدّه از این شیاطین دو پا که مردم را در رابطه با این مسائل می خواستند تضعیف ایمانی بکنند، مبتلا بودند. حضرت می فرماید: «...وَ إِيَّاكَ أَنْ تَغْتَرَّ بِمَا تَرَى مِنْ إِخْلَادِ أَهْلِ الدُّنْيَا إِلَيْهَا»2️⃣؛ بپرهیز که یک وقت مغرور نشوی و گول نخوری به آن که می بینی اهل دنیا خلود نسبت به دنیا پیدا کردند، وقتی وضع آن ها را می بینی. 1️⃣سورۀ مبارکۀ آل عمران، آیات 196 و 197 2️⃣ نهج البلاغه، نامۀ 31 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه هفتم @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 فریب حرف اهل غرور که می گویند: خدا هم با دنیاداران است نخورید❗️ 📌در خطبۀ هشتاد و نه نهج البلاغه، امام علی(ع) فرمودند: «...فَلَا يَغُرَّنَّكُمْ مَا أَصْبَحَ فِيهِ أَهْلُ الْغُرُورِ»؛ یک وقت فریب روزگار اهل غرور را نخوری! اهل غرور؛ یعنی همین هایی که «غرور بالله» دارند و می گویند: هر کسی اینجا وضعش بهتر است، آنجا هم همین طور است. اگر بنا بود این گونه نباشد، خدا این جا عذابشان می کرد. «فَلَا يَغُرَّنَّكُمْ مَا أَصْبَحَ فِيهِ أَهْلُ الْغُرُورِ فَإِنَّمَا هُوَ ظِلٌّ مَمْدُودٌ إِلَى أَجَلٍ مَعْدُود»1️⃣؛ یک سایه ای کشیده است؛ آن هم تا یک مدّتی که تمام می شود. چقدر تعبیر حضرت زیباست! یعنی تمام دنیا را که می بینی، اصلاً نور نیست؛ بلکه سایۀ نور است.اشاره به این موضوع است که این عالم ناسوت، فیئی(سایه) است، در مقابل هستی واقعی حقیقی. مادّیّت نمودی از بود و مثل سایه است. تعبیر سایه این مطلب را می رساند که نوری مطرح است. این ها نمودِ بود است، تازه سایه اش هم سایه ای کوتاه است و تمام می شود. برای هر کسی این طوری است. یک وقت به آن ها مغرور نشوی و گول وضع آن ها را نخوری. از آن طرف هم، ناراحت نشوی که چرا خداوند آن ها را در همین جا کیفر نمی کند. گاهی انسان این طوری است؛ خصوصاً در رابطه با بعضی از صحنه ها که قرار می گیرد، خیلی ناراحت می شود. با اینکه ما خیلی ضعیف هستیم، در مقابل خدا بسیار کم جنبه و کم ظرفیّت هستیم. ممکن است نعوذبالله کفر بگوییم: خدا هم با آن هاست! کجا خدا با آن ها است؟! 1️⃣ نهج البلاغه، خطبۀ 89 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه هفتم @mojtabatehrani_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ 📍 فریب حرف اهل غرور که می گویند: خدا هم با دنیاداران است نخورید❗️ 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه هفتم 🎞 @mojtabatehrani_ir
﷽ 📍 با غرورت از پرده پوشی خداوند سوء استفاده نکن❗️ 📌در جملات متعدّدی از امام علی(ع) این مفهوم آمده است. در جمله ای حضرت می فرماید: «الْحَذَرَ الْحَذَرَ أَيُّهَا الْمَغْرُورُ»1️⃣؛ تعبیر بسیار زیبایی است؛ یعنی بپرهیز، بپرهیز ای فریب خورده! «وَ اللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ حَتَّى كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ»؛ به خدا قسم آن قدر خلاف کاری های تو را پوشاند که خیال کردی مورد آمرزش قرار گرفتی، در حالی که این طور نیست؛ چون آمرزش معیاری دارد که پشیمانی دارد. اگر کسی پشیمان نشود، که بحث ما هم این است که با جرئت معصیت می کند. با خودش می گوید: تا حالا معصیت کردیم طوری که نشد، خدا با ما کاری نکرد. تو مغروری، شیطان مغرورت کرده و از همین مسیر هم آمده است. پرده پوشی حق، خودش لطفی نسبت به تو بود و از این لطف سوء استفاده می کنی. غفران نبود؛ چون غفران در آنجایی مطرح است که تو از او بخواهی؛ بنابراین، یکی از مسیرهای شیطان این مسیر است، ولی با توجّه به تفاوت حال افراد، شیطان می آید و آن ها را مغرور می کند و به وادی معصیت و خلاف کاری می کشاند. 1️⃣ غررالحكم و دررالكلم، ص 162 〰️〰️〰️〰️〰️ 📚 📕 📝 جلسه هشتم @mojtabatehrani_ir