eitaa logo
فضائل امیرالمومنین علی علیه السلام🇵🇸
1.8هزار دنبال‌کننده
5.9هزار عکس
2.8هزار ویدیو
180 فایل
🌸اگر کسی فضائل امیرالمومنین علی علیه السلام را نقل کند خداوند گناهان زبان او را می بخشد🌸 💠تعجیل در فرج قطب عالم امکان صلوات💠 خادم : @Alisafaei72 🌷درمحضراستادشجاعی @jalasate_ostad
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از KHAMENEI.IR
📢 هر روز بخوانیم 🔹 امروز؛ صفحه صد و شصت و هفت قرآن کریم سوره مبارکه الأعراف ✏️ توصیه مهم حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: هر روز حتماً قرآن بخوانید حتّی روزی نیم صفحه، روزی یک صفحه بخوانید، امّا ترک نشود. در دنیای اسلام هیچ کس نباید پیدا بشود که یک روز بر او بگذرد و آیاتی از قرآن را تلاوت نکند. 💻 Farsi.Khamenei.ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔘دعا براى تعجيل در فَرَج 🔘الكافى -با سندش به نقل از عمرو بن ابو مقدام-:امام صادق عليه السلام اين دعا را-كه جامع دنيا و آخرت است-بر من املا فرمود:«پس از حمد و ثناى الهى مى‌گويى: ♻️ «اللّٰهُمَّ‌ أنتَ‌ اللّٰهُ‌ لا إلٰهَ‌ إلّاأنتَ‌ الحَليمُ‌ الكَريمُ‌، وأَنتَ‌ اللّٰهُ‌ لا إلٰهَ‌ إلّاأنتَ‌ العَزيزُ الحَكيمُ‌، وأَنتَ‌ اللّٰهُ‌ لا إلٰهَ‌ إلّاأنتَ‌ الواحِدُ القَهّارُ... اللّٰهُمَّ‌ صَلِّ‌ عَلىٰ‌ مُحَمَّدٍ وآلِ‌ مُحَمَّدٍ، وعَجِّل فَرَجَهُم،ورَوحَهُم،وراحَتَهُم،وسُرورَهُم.»؛ ♻️"خدايا! تو خداوندى هستى كه معبودى جز تو خداى بردبار بخشنده نيست و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو خداى عزيز حكيم نيست و تو خدايى هستى كه معبودى جز تو خداى يگانۀ چيره نيست.... خدايا! بر محمّد و خاندان محمّد،درود فرست و فَرَجشان،آسودگى،راحتى و شادى‌شان را نزديك گردان"». 📓.الكافى:ج 2 ص 583 ح 18 (با سند معتبر). @mola_amiralmomenin_as
(ع) 🔘پرتو اوّل: خداشناسى: ▪️آنچه در شناخت خدا ممكن نيست: ✔️احاطه يافتن قلب بر او 🔘 امیرالمؤمنین على عليه السلام: ♻️تجزيه و تبعيض از ساحت او به دور است، و ديده‌ها و قلب‌ها او را فرا نمى‌گيرند... 📗نهج البلاغة: الخطبة 85، 📗بحار الأنوار: ج 4 ص 319 ح 45. ♻️[او] برتر از آن است كه ربوبيّتش با فراگيرى دل يا چشم، ثابت گردد. 📗نهج البلاغة: الكتاب 31، 📗بحار الأنوار: ج 4 ص 317 ح 41. @mola_amiralmomenin_as
💚مهر ورزى و تكريم به پيامبر اکرم(ص) يكى از اصول اسلام است 💚 ♻️تاريخ گواهى مى‌دهد كه از زمان‌هاى دور، مسلمانان جهان، روز ولادت گرامى را در هر سال جشن مى‌گرفتند و خطيبان به ذكر مدايح آن حضرت مى‌پرداختند. مبدأ اين نوع جشن‌ها دقيقاً روشن نيست ولى صدها سال است كه اين‌گونه جشن‌ها در بلاد اسلامى رواج داشته و دارد. ♻️احمد بن محمد، معروف به قسطلانى (متوفاى 92ه‍‌-)، از علماى مشهور قرن نهم، درباره جشن‌هايى كه در ماه ولادت پيامبر انجام مى‌گيرد، چنين مى‌گويد: 🍃مسلمانان، پيوسته در ماه ميلاد پيامبر جشن مى‌گيرند. اطعام مى‌كنند. شب‌ها به پخش انواع صدقات مى‌پردازند. اظهار شادمانى كرده و نيكى‌ها را دو چندان مى‌كنند. و به قرائت اشعارى در تهنيت ولادت آن حضرت مى‌پردازند. بركات آن حضرت در هر سال نمايان مى‌شود. رحمت خدا بر كسانى باد كه شب‌هاى ماه، ميلاد او را عيد گرفته و دردى بر دردهاى كسى كه در قلب او مرض هست، مى‌افزايند. ♻️حسين بن محمد بن حسن، معروف به «دياربكرى»(متوفاى 960ه‍‌-) نيز، كه از قضات مكه به شمار مى‌رفت، در تاريخ خود مى‌نويسد: 🍃مسلمانان پيوسته ماه ميلاد پيامبر (ص) را جشن مى‌گيرند. اطعام مى‌كنند. شب‌ها صدقه مى‌دهند. اظهار سرور و شادمانى مى‌كنند. در نيكى به فقيران اصرار مى‌ورزند. به خواندن مولوديه مى‌پردازند و كرامات آن حضرت در هر زمانى نمايان مى‌گردد. 📗تاريخ الخميس:323/1. 🔰اين دو نصّ‌ تاريخى كه مربوط‍‌ به است، نشان مى‌دهد كه بزرگداشت روز اولياى الهى در تاريخ اسلام، ريشۀ ديرينه داشته و علما و دانشمندان مسلمان بر اين عمل صحه مى‌نهاده‌اند و اين عمل مفهومى جز اظهار مودت به ساحت پيامبر اکرم (ص) ندارد. 📗کتاب «گزیده راهنمای حقیقت»؛ اثر آیت الله جعفر سبحانی تبریزی؛ ص 68 (ص) @mola_amiralmomenin_as
زمين گهواره كابوس‌های تلخ انسان بود زمان چون كودكی در كوچه های خواب حيران بود خدا در ازدحام ناخدایان جهالت گم جهان در اضطراب و ترس در آغوش هذیان بود صدا در كوچه‌های گیج می‌پیچید بی‌حاصل سكوتی هرزه سرگردان صحرا و بیابان بود نمی‌رویید در چشمی به جز تردید و وهم و شک يقین تنها سرابی در شكارستان شیطان بود شبي رؤیای دور آسمان در هیأت مردی به رغم فتنه‌های پيش رو در خاک مهمان بود جهان با نامش از رنگ و صدا سیراب شد آخر «محمد» واپسین پیغمبر خورشید و باران بود (ص) @mola_amiralmomenin_as
💚مهر ورزى و تكريم به پيامبر اکرم(ص) يكى از شعائر الهي است 💚 ♻️مودّت و مهر به پيامبر (ص) دستور قرآنى است و هيچ فردى نمى‌تواند آن را انكار كند و بزرگداشت ميلاد او تجسّم بخشيدن به اين اصل است و ما در اين مورد به ذكر دو آيه بسنده مى‌كنيم: ♻️1.«قُلْ‌ إِنْ‌ كٰانَ‌ آبٰاؤُكُمْ‌ وَ أَبْنٰاؤُكُمْ‌ وَ إِخْوٰانُكُمْ‌ وَ أَزْوٰاجُكُمْ‌ وَ عَشِيرَتُكُمْ‌ وَ أَمْوٰالٌ‌ اقْتَرَفْتُمُوهٰا وَ تِجٰارَةٌ‌ تَخْشَوْنَ‌ كَسٰادَهٰا وَ مَسٰاكِنُ‌ تَرْضَوْنَهٰا أَحَبَّ‌ إِلَيْكُمْ‌ مِنَ‌ اللّٰهِ‌ وَ رَسُولِهِ‌ وَ جِهٰادٍ فِي سَبِيلِهِ‌ فَتَرَبَّصُوا حَتّٰى يَأْتِيَ‌ اللّٰهُ‌ بِأَمْرِهِ‌ وَ اللّٰهُ‌ لاٰ يَهْدِي اَلْقَوْمَ‌ الْفٰاسِقِينَ‌». (توبه: 24) 🍃«بگو اگر پدران و پسران و برادران و زنان و خاندان شما و اموالى كه گردآورده‌ايد و تجارتى كه از كسادى آن بيمناكيد و سراهايى كه مى‌پسنديد نزد شما از خدا و پيامبرش و جهاد در راه وى دوست داشتنى‌تر است، پس منتظر باشيد كه خدا خواسته خود را محقق مى‌سازد و خدا فاسقان را راهنمايى نمى‌كند». ✅اين آيه به روشنى بيان مى‌كند كه دوستى پيامبر در كنار دوستى خدا از واجبات الهى است، هر چند اين دوستى مقدمه‌اى است براى عمل به شريعت و احكام او، ولى در عين حال، عمل به شريعت از گذرگاه مهر پيامبر(ص) مى‌گذرد. 🔰2. در آيه ديگر مؤمنان را چنين توصيف مى‌كند: ♻️«فَالَّذِينَ‌ آمَنُوا بِهِ‌ وَ عَزَّرُوهُ‌ وَ نَصَرُوهُ‌ وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ‌ مَعَهُ‌ أُولٰئِكَ‌ هُمُ‌ الْمُفْلِحُونَ‌». (اعراف: 157) 🍃«آنان كه به پيامبر (ص) ايمان آورده و به تكريم او پرداخته و او را يارى مى‌رسانند و از نورى كه همراه وى فرود آمده پيروى مى‌كنند، آنان همان رستگارانند». ❇️اين آيه به مسلمانان ، چهار دستور مى‌دهد: 🍃1. «آمَنُوا بِهِ‌» : به پيامبر ايمان بياورند. 🍃2. «عَزَّرُوهُ‌» : به تكريم و تعظيم او بپردازند. 🍃3. «وَ نَصَرُوهُ‌» : در سختى‌ها او را يارى كنند. 🍃4. «وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِي أُنْزِلَ‌ مَعَهُ‌» : از قرآنى كه با او فرستاده شده، پيروى كنند. ✅با توجه به اين دو آيه كه مهر پيامبر و تكريم او را از فرائض مى‌داند، اكنون سؤال مى‌شود، آيا گردهمايى مسلمانان در روز تولد پيامبر تحقق بخشيدن به اين دو آيه هست يا خير؟ به طور مسلم، آرى. ✅و هر فردى كه از اين مجالس ديدن كند، آن را نوعى اظهار مهر و مودّت و تكريم و تعزيز مى‌داند. ✳️بنابراين، عمل مسلمانان ريشه قرآنى و اصل آسمانى دارد. در اين صورت طبعاً بدعت نخواهد بود. *بدعت آن كار نوظهورى است كه در قرآن و سنت براى آن اصل و اساسى نباشد.* 📗کتاب «گزیده راهنمای حقیقت»؛ اثر آیت الله جعفر سبحانی تبریزی؛ ص 70- 71 (ص) @mola_amiralmomenin_as
💚مهر ورزى و تكريم به پيامبر اکرم(ص) يكى از شعائر الهي است 💚 ♻️خداوند متعال در سوره «انشراح» يادآور مى‌شود كه ما پيامبر (ص) را بلند آوازه كرديم، چنان كه مى‌فرمايد: «وَ رَفَعْنٰا لَكَ‌ ذِكْرَكَ‌». (انشراح: 4) «آيا ما نامت را بلندآوازه نساختيم‌؟». 🔰 اين آيه حاكى است كه ترفيع پيامبر(ص) و بلندآوازه كردن او، يكى از نعمت‌هاى الهى بر پيامبر خدا(ص) است. 🔰 يكى از ابزار «ترفيع پيامبر»، نكوداشت ميلاد او است و شادمانى به دور از هر نوع لهو و گناه در روز ولادت ، همگى نوعى ترفيع نبى(ص) و بلند آوازه كردن اوست. ✅حضرت مسيح(ع) روز نزول مائده سماوى را براى يارانش عيد معرفى مى‌كند و مى‌فرمايد: «رَبَّنٰا أَنْزِلْ‌ عَلَيْنٰا مٰائِدَةً‌ مِنَ‌ السَّمٰاءِ تَكُونُ‌ لَنٰا عِيداً لِأَوَّلِنٰا وَ آخِرِنٰا وَ آيَةً‌ مِنْكَ‌ وَ ارْزُقْنٰا وَ أَنْتَ‌ خَيْرُ الرّٰازِقِينَ‌». (مائده : ١١٤) «پروردگارا! از آسمان خوانى براى ما فرود آر تا عيدى براى اول و آخر ما و نشانه‌اى از جانب تو باشد و به ما روزى ده كه تو بهترين روزى دهندگانى». ✳️به راستى اگر روز نزول مائده (كه نعمتى محدود و زودگذر است) استحقاق جشن گرفتن آن روز در تمام سال‌ها را دارد، چرا و چگونه ولادت پيامبر (ص) يا روز مبعث او (كه نعمت بزرگ و جاويدان الهى براى بشريت است) استحقاق چنين جشن و سرورى را نداشته باشد؟! 🔰بنابراين، هرگاه مسلمانان در هر روز و شبى و هر ماه و سالى مجلسى تشكيل دهند و در آن ، فضائل و مناقب پيامبر(ص) را يادآور شوند و آياتى كه در حق او وارد شده تلاوت كنند و اشعارى را در مدح او بسرايند، در حقيقت فرمان خدا را در زمينۀ مهرورزى و تكريم و ترفيع وى به اجرا درآورده‌اند و علّت اين كه تنها روز ولادت را براى اين كار اختصاص مى‌دهند، اين است كه وجود او و تولّد او نعمت بزرگى بود. به همين مناسبت در اين روز به آن كار مى‌پردازند، بدون اين كه جشن در خصوص آن روز را به شرع مقدس نسبت بدهند، بلكه انتخاب آن روز نوعى گزينش است و ارتباطى به شرع ندارد. 📗کتاب «گزیده راهنمای حقیقت»؛ اثر آیت الله جعفر سبحانی تبریزی؛ ص 72 (ص) @mola_amiralmomenin_as
salavat+(4).mp3
493.6K
ٱللَّهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَعَلَىٰ آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَعَلَىٰ آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ ٱللَّهُمَّ بَارِكْ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَعَلَىٰ آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا بَارَكْتَ عَلَىٰ إِبْرَاهِيمَ وَعَلَىٰ آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ @mola_amiralmomenin_as
✔️عرصه‌هاى رفق و مدارا در (ع) روابط‍‌ و مناسبات اجتماعى بدون رفق و مدارا چنان سخت است كه گويا چرخ دنده‌هايى بدون مادّۀ سهل‌كننده در چرخش باشد؛ و بى‌گمان رفق و مدارا در هر گونه رابطه و تعامل انسانى، چه رابطه و تعامل دو فرد، چه روابط‍‌ چند نفر، و چه روابط‍‌ و مناسبات يك مجتمع بزرگ انسانى، مهم‌ترين قاعده در ساماندهى و تنظيم و تعديل درست روابط‍‌ و تعامل‌ها است. ✔️محور بودن رفق و مدارا در روابط‍‌ و مناسبات اجتماعى ♻️در سيرۀ امام على(ع) محور روابط‍‌ و مناسبات اجتماعى رفق و مدارا بود و آن حضرت در تمام امور اجتماعى، اصل را بر آن قرار مى‌داد و با ملايمت و تحمل، و مداراى شگفت عمل مى‌نمود، همان‌گونه كه پيامبراكرم(ص) عمل نموده بود. 🔰حضرت على(ع) در وصف سيرۀ رسول خدا(ص) چنين گفته است: 🍃«همانا خداى سبحان محمد(ص) را برانگيخت، در حالى كه هيچ‌كس از عرب را كتاب آسمانى نبود و دعوى پيامبرى و وحى نمى‌نمود. او به يارى كسانى كه وى را پذيرفتار شدند، آنان را كه راه تجاوز مى‌سپردند، دفع كرد، و تلاش نمود تا آنان را به سوى رستگارى راه بَرَد پيش از آن‌كه مرگ ايشان در رسد؛ كوته‌فكرى در شناخت خدا درمانده، و شكسته عزيمتى راه به حق نبرده. پيامبر او را برخيزاند و در راه كشاند، و بدانجا كه بايدش رساند، جز كسى كه طريق هلاكت مى‌پيمود، و در او خيرى نبود.» (نهج‌البلاغه، خطبۀ 104.) 🔰سيرۀ اجتماعى پيامبر اكرم(ص) چنين بود؛ در برابر متجاوزان به دفاع به پاخاست و تندى آنان را از شتاب انداخت، و تلاش كرد همانان را به راه هدايت آوَرَد و با ملايمت و تحمل و مدارا به نجات كشانَد. ❇️تعبير «قتال» با آنان، نه به معناى كشتن ايشان است كه پيامبر(ص) چنين نكرد، و ادامۀ بيان امام على(ع) اين است كه آنان را به سوى رستگارى‌شان راه برد (يَسُوقُهُمْ‌ إِلَىٰ‌ مَنْجَاتِهِمْ‌)، كه پس از كشتن آنان راه بردن به سوى رستگارى‌شان، بى‌معنا مى‌شود. ❇️ پيامبر(ص) با دفاع در برابر متجاوزان، آنان را دفع كرد و تندى و تيزى‌شان را گرفت (فَقَاتَلَ‌) تا هم هر كه را از ايشان كه خيرى در او مانده بود نجات دهد، و هم ديگران را از چنگال ستم آنان برهاند و به مقصد رسانَد؛ و در اين كار با رفق و مداراى كامل عمل نمود؛ با آن كس كه خسته از راه پيمودن، مانده بود، مدارا مى‌كرد، با او مى‌نشست تا خستگى‌اش در رود (يَحْسِرُ الْحَسِيرُ)؛ يا آن كس را كه چون پا شكسته‌اى توان از دست داده بود، يارى مى‌كرد، وبا محبّت و ملايمت بر سر او مى‌نشست تا درمانش كند و به كاروان در حال حركت به سوى مقصد برساند (وَ يَقِفُ‌ الْكَسِيرُ، فَيُقِيمُ‌ عَلَيْهِ‌ حَتَّىٰ‌ يُلْحِقَهُ‌ غَايَتَهُ‌). او مخالفان و خستگان را رها نمى‌كرد، و گناهكاران و بيماران را وانمى‌گذاشت، و با همه مدارا مى‌كرد و رفق مى‌ورزيد؛ جز آنان كه به دست خويش، خود را هلاك ساخته و زمينۀ هدايت خويش را كور كرده بودند و تلاش آن حضرت دربارۀ آنان به جايى نمى‌رسيد. ❇️اميرمؤمنان على(ع) بر همين مبنا عمل مى‌كرد و بدين سيره راه مى‌نمود: 🍃«بر كسانى كه گناه ندارند، و از سلامتِ‌ دين برخوردارند، سزا است كه بر گناهكاران و نافرمانان رحمت آرند، و شكرِ اين نعمت بگزارند، چندان كه اين شكرگزارى آنان را مشغول دارد، و به گفتن عيبِ‌ مردمان وانگذارد. تا چه رسد به عيبجويى كه برادرش را نكوهش كند، و بدانچه بدان گرفتار است سرزنشش كند.» (نهج البلاغه، كلام 140.) (ع) @mola_amiralmomenin_as