#شرح_دعای_روز_دوم_ماه_مبارک_رمضان ( #آیت_الله_مجتهدی_تهرانی ) بسم الله الرحمن الرحیم اللّهُمَّ قَرِّبْنی فیهِ اِلی مَرْضاتِکَ خدایا نزدیک کن مرا در این ماه به سوی خوشنودیت وَ جَنِّبْنی فیهِ مَنْ سَخَطِکَ و نَقْماتِکَ و بر کنارم دار در آن از خشم و انتقامت وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِقِراءَةِ آیاتِکَ و توفیق ده مرا در آن برای خواندن آیات قرآن بِرحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمین به رحمت خودت، ای مهربان‌ترین مهربانان اولین تقاضای روزه داران روز دوم رمضان: اولین تقاضای روزه دار باتقوا (پرهیزگار) رضایت پروردگار است. آن گونه که از قرآن استفاده می‌شود، نعمت‌های جاودان بهشت برای مؤمنان آماده شده، ولی بالاترین نعمت برای این مؤمنان، رضایت خداوند است. وعد الله المومنین والمومنات جنات تجری من تحتها الانهارخالدین فیها ومساکن طیبة فی جنات عدن و رضوان من الله اکبر ذلک هو الفوز العظیم(توبه ، 72) آری بزرگ‌ترین سعادت برای هر عاشقی جلب رضایت معشوق است و به همین دلیل روزه دار مؤمن و عاشق خدا تقاضای رسیدن به این خشنودی را دارد. اما روزه دار عاشق پروردگار، قبل از رسیدن به رضایت محبوبش، باید مؤمن باشد (همان) و مؤمن بودن نیز خصلت‌هایی را لازم دارد : 1-خشوع در نماز، 2-دوری از سخن بیهوده، 3-وفای به عهد، 4- مواظبت بر نماز، 5-ادای امانت بر اساس آیه 72سوره مبارکه احزاب، سایر موجودات و آسمان‌ها و زمین از پذیرش امانت سرباز زدند، ولی انسان این امانت را پذیرفت. این امانت، عقل، آزادی، اختیار و مسئول بودن در برابر آن است. اگر آدمی، امانت را در مسیر رسیدن به رضایت پروردگار به کار گرفت، به دیدار الهی می‌رسد ولی اگر نافرمانی کرده و راه شیطان را در پیش گرفت، از حیوانات نیز پست ترمی گردد.(اعراف ، 179).به همین دلیل انسانی که از امانت درست استفاده نکند، نادان و ستمگر نامیده شده (احزاب ، 72) چگونه بدانیم خدا از ما راضی است؟! در دعای امروز از خداوند می‌خواهیم در ماه رمضان کاری کند که به رضایت و خشنودی او نزدیک بشویم؛ در روایت وارد شده، اگر می‌خواهی بدانی خدا از تو راضی است، ببین که تو از خدا راضی هستی یا نه ؟! بعضی‌ها از خدا راضی نیستند و به درگاه الهی گله می‌کنند که خدایا چرا همه دارند و من ندارم؟! یا چرا همه سالمند و من مریضم ؟! نباید این‌طور حالتی داشت بلکه باید در هر حالتی که هستی از خدا راضی باشی. پس اگر می‌خواهی بدانی خدا از تو راضی است یا نه ؛ به دلت مراجعه کن، ببین در زندگی از خدا راضی هستی ؟ اگر راضی هستی بدان که خدا هم از تو راضی است و اگر در گوشه دلت از خدا ناراضی هستی ؛ متوجه باش که خدا هم از تو ناراضی است. اینک به بیان مختصر چند نمونه، از مصادیق رضا و سخط الهی در روایات می‌پردازیم: امام باقر علیه‌السلام فرمودند: «خشنودی خداوند بلندمرتبه در اطاعت از امام، پس از کسب معرفت اوست». [الکافی، ج 1،‌ 185] در حدیث دیگری نیز امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرمودند: «نشانه رضایت خداوند از بنده، رضایت بنده به تمام مقدرات خداوند است ـ چه آن مقدرات خوش آیند، و چه ناخوشایند باشند ـ». [غررالحکم، ص 104] پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: «رضایت خدا در رضایت پدر و مادر و خشم خداوند در خشم آنهاست» [مستدرک‌الوسائل، ج 14، ص 286] خداوند از سه گروه تعجب می‌کند: در روایت آمده است که خدای تبارک و تعالی از سه گروه تعجب می‌کند ! 1- کسی که نماز می‌خواند و می‌داند مقابل چه خدایی ایستاده است، ولی در نماز حضور قلب ندارد و حواسش به نماز نیست. بزرگی می‌گفت : ما باید از نماز خواندنمان هم استغفار کنیم. عاصیان از گناه توبه کنند عارفان از عبادت استغفار [سعدی] 2- کسی که عمری است روزی خدا را می‌خورد و غصه روزی فردا را دارد 3- کسی که می‌خندد در حالی که نمی‌داند خدا از او راضی هست یا نه ! «وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ سَخَطِکَ وَ نَقِمَاتِکَ» خدایا یک کاری کن که از غضب تو اجتناب کنم ؛ و کاری نکنم که در ماه رمضان از من ناراضی باشی «وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِقِرَاءَةِ آیَاتِکَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین» خدایا مرا موفق به خواندن قرآن کن ؛ در قرآن کریم و روایات مأثوره و سیره اهل‌بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم مطالب فراوانی در آثار، فواید و ثواب تلاوت قرآن و آداب آن ذکر شده است که به نمونه‌هایی از آن می‌پردازیم: قرآن می‌فرماید: فَاقْرَؤُوا مَا تَیَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ [سوره مزمل ـ آیه 20] هر چه می‌توانید قرآن تلاوت کنید. وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا [سوره مزمل ـ آیه 4] قرآن را آرام و شمرده و با دقت و تأمل بخوان. فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ [سوره نحل ـ آیه 98] هر گاه قرآن تلاوت کردی، پس از شیطان رانده شده به خداوند پناه ببر.

ماه رمضان ماه قرآن است و باید قرآن خواند ؛ اگر کسی می‌خواهد زنگار دلش پاک بشود، باید موقع سحر قرآن بخواند. پاک کردن زنگار دل از چند راه: دل ما با گناه زنگ می‌زند برای پاک شدن زنگ دل چند کار را باید انجام داد یکی اینکه در سحرها قرآن بخوانیم [ارشاد القلوب-ترجمه رضایی ج 1 ص 191. رسول خدا فرمود که همانا این دل‌ها زنگار می‌گیرد همان طوری که آهن زنگار می‌گیرد و همانا جلای دل‌ها به خواندن قرآنست.] ؛ دوم اینکه استغفار کنیم و دیگر اینکه دست بر سر یتیم بکشیم و کمک و مددی به ایتام داشته باشیم . [«نصایح ص 219» ؛ آیت الله مشکینی ؛ ترجمه احمد جنتی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم: پنج چیز دل را صفا دهد و سختی قلب را برطرف کند: هم‌نشینی علما، دست به سر یتیم کشیدن، نیمه شب استغفار کردن، و کم خوابیدن شب و روزه]. #متن_روضه_و_سخنرانی •┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈•  JOIN🔜 💥 @membariha

#شرح_دعای_روز_دوم_ماه_مبارک_رمضان ( #آیت_الله_محمد_علی_گرامی ) اللَّهُمَّ قَرِّبْنِی فِیهِ إِلَى مَرْضَاتِکَ وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ سَخَطِکَ وَ نَقِمَاتِکَ وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِقِرَاءَةِ آیَاتِکَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین « خدایا مرا در این روز به رضا و خشنودیت نزدیک ساز و از خشم و غضبت دور ساز و براى قرائت آیات قرآنت موفق گردان به حق رحمتت اى مهربانترین مهربانان عالم». اللَّهُمَّ قَرِّبْنِی فِیهِ إِلَى مَرْضَاتِکَ خدایا مرا در این ماه به مواضع رضای خودت نزدیک فرما؛ این فراز از دعا، اشاره به این نکته دارد که، اگر توفیق تو نباشد، ما نمی توانیم به کمال برسیم، در مناجات شعبانیه عبارت زیبایی داریم که می‌فرماید: « َ إِلَهِی بِکَ عَلَیْکَ إِلَّا أَلْحَقْتَنِی بِمَحَلِّ أَهْلِ طَاعَتِکَ وَ الْمَثْوَى الصَّالِحِ مِنْ مَرْضَاتِکَ فَإِنِّی لَا أَقْدِرُ [أملک] لِنَفْسِی دَفْعاً وَ لَا أَمْلِکُ لَهَا نَفْعا؛ إقبال الأعمال (ط - القدیمة)، ج2، ص: 687 » خدایا به حق خودت قسمت می‌دهم مرا به اهل صلاح متصل کن، خدایا من نمی توانم کاری که به نفع خودم باشد انجام دهم مگر این که تو دست مرا بگیری، پس از خدا می خواهد که از ما دست گیری کند ، البته دستگیری خداوند یک زمینه و استعداد می خواهد و آن زمینه و استعداد هم همان درخواست است ، همین که به معنای واقعی کلمه از خداوند درخواست می کنیم او دستگیری می‌کند. وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مِنْ سَخَطِکَ وَ نَقِمَاتِکَ ماه رمضان ماه، رحمت و ماه مهمانی خداوند است، اما بدا به حال کسی که در ماه رحمت و مهمانی خدا مبتلا به انواع آلودگی ها شود، بر این اساس است که عاجزانه از خدا می خواهیم تا ما را از سخط و آلودگی و گناهان محفوظ بدارد ، چون ممکن است انسان با این که در ماه خدا و در میهمانی اوست خلاف دستور او عمل کند و موجب غضب او گردد ، کسی که در مسجد یا در مکان مقدسی گناه کند، قطعا گناه او از اوقات و مکان های دیگر سنگین‌تر است. وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِقِرَاءَةِ آیَاتِکَ خدایا در این ماه مرا موفق به قرائت آیاتت کن ؛ قرائت آیات بیشتر مربوط به خواندن قرآن است، اما یکی از معنای آن هم قرائت آیات وجودی خداوند است، یعنی علائم وجودی تو را به گوش دلم بخوانم . بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین مفهوم و معنای این فقره از دعا یعنی این اموری که خواستم مصداق رحمت است، چرا که نزدیک شدن به رضای الهی و دوری از غضب او، توفیق قرائت قرآن و... از مصادیق رحمت الهی است. تفاوت رحمت خاص و عام خداوند: رحمت خاص الهی با رحمت عام، تفاوتی دارد، چرا که به رحمتی که به همگان می رسد و دوام ندارد «رحمت رحمانی» می‌گویند، اما رحمت مخصوص اهل ایمان، دوام دارد و از آن تعبیر به «رحمت رحیمی» می‌شود، لذا در ترجمه قرآنی که چند وقت پیش انجام شد، بسم الله الرحمن الرحیم را این گونه ترجمه کردم، به نام خداوند هستی بخش هدایتگر ، هدایت نعمت اهل ایمان است، اما اصل وجود و اصل هستی مربوط به همگان است. تمام کسانی که رحمت و توجه به دیگری کنند در حقیقت، توفیقی از جانب «ارحم الراحمین» است. ارحم الرحمین به چه معناست ؟ آیا یعنی دیگران هم رحمت دارند و خدا رحمت بیشتری دارد؟ آیا این گونه هست ؟ گاهی وحدت را در کثرت می بینیم و توجه به کثرت داریم. یعنی متصفین به صفات حسنه در عالم زیاد هستند توجه به این نمی‌کنیم که این ها همه به خدا بر می‌گردد، در عالم کثرت همه را می بینیم اما می بینیم که تمامی این ها در مقابل رحمت عامه حضرت حق چیزی نیست. لذا گاهی کثرت را می‌بینیم، خدا را «ارحم» از همه «راحمین» می بینیم، اما گاهی اوقات اصلا کثرات را نمی بینیم و فقط خدا را می بینیم در زیارت امام رضا علیه السلام بعد از نماز زیارت، دعایی وارد شده است ودر آن دعا توجه داریم که امام علیه السلام واسطه رحمت خداست. در زیارت جامعه هم می‌خوانیم که خدا به وسیله شما اهل بیت(ع)، باران را نازل می کند و به وسیله شما، آسمان‌ها را حفظ می‌کند. بنابراین گاهی کثرات را می‌بینیم و گاهی فقط نظر به خداوند داریم. #متن_روضه_و_سخنرانی •┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈•  JOIN🔜 💥 @membariha

#شرح_دعای_روز_دوم_ماه_مبارک_رمضان ( #حجت_الاسلام_جواد_محدثی ) أَللّـهُمَّ قَـرِّبْنى فيهِ اِلى مَرْضـاتِكَ وَجَنِّبْنى فيهِ مِنْ سَخَطِكَ وَنَقِماتِكَ وَ وَفِّـقْنى فـيهِ لِقَـرآءَةِ ايـاتِكَ بِرَحْمَتِكَ يا أَرْحَـمَ الرّاحِـمينَ. تا در ره عشق او مجرّد نشوى هرگز زخودىِّ خويش، بيخود نشوى دنيا همه بند توست بر درگه او در بند «قبول» باش تا ردّ نشوى فرازهای این دعا عبارت است از: خشم و رضای خدا قرائت قرآن آنچه انسان را به بهشت مى برد، يا به دوزخ مى كشد، «رضا»، يا «سَخَط» پروردگار است. خشم و رضاى خدا خشم و خشنودى خدا هم، نتيجه و بازتاب عمل ماست. ماييم كه با عملمان، خدا را راضى مى كنيم يا به خشم مى آوريم. «طاعت» ما، مايه رضايت اوست و معصيتمان، او را ساخط و خشمگين خواهد كرد. چه عذابى دردناكتر از غضب و نارضايى خدا؟!... و چه پاداشى برتر و بزرگتر از خشنودى و رضاى حق؟! پس بايد موجبات رضايتش را فراهم كرد، بايد با عمل صالح، كار خير، حق طلبى، ايثار و اخلاص، انفاق و صدقه، طاعت و عبادت و... به خداوند نزديك شد و رضاى او را كسب كرد. بايد از نافرمانى، كينه توزى، بدخواهى، سوءنيّت، حسد و غيبت، احتكار و زراندوزى، گرانفروشى و حرامخوارى، ستم و حقكشى دورى كرد، چرا كه اينها مايه غضب الهى است، و هر كس مغضوب درگاه خدا گردد، خير و بركت از او روى گردان خواهد شد و درهاى تباهى و گمراهى و عذاب به رويش گشوده خواهد گشت. به فرموده پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به على عليه السلام: بالاترين عمل در اين ماه، پرهيز از گناه است: «اَفضَلُ الأعمالِ فى هذَا الشَّهرِ الوَرَعُ عَن مَحارِمِ اللّه .»[1] از آيات قرآن در اين زمينه چه برمى آيد و چه عملى موجب رضاى حق، و كدام عمل سبب خشم و نارضايتى خالق، به حساب آمده است؟ در برخى آيات، رضايت طرفينى مطرح شده است، يعنى هم رضايت خدا از انسان و انسان از خدا، و در اين زمينه، تعبير «رَضِىَ اللّه ُ عَنهُم وَ رَضُوا عَنْه» آمده است. امّا موارد اين سخن: اوّل: نسبت به آنان كه در ايمان و عملشان و در عقيده و جهادشان «صادق»اند.[2] دوم: درباره آنان كه در دوره هاى سختِ نهضت اسلامى، جزو پيشگامان انقلاب و ديندارى بودند و در دوره مكّى و مدنى، لقب مهاجرين و انصار را به خود اختصاص دادند و در پيوستن به پيامبر، دست به هجرت زدند.[3] سوّم: تابعين و پيروانى كه در تداوم راه پيشتازان، تلاش كرده، با پيامبر كه رهبر نهضت بود، بيعت كردند.[4] چهارم: مؤمنان راستين و راسخى كه با دشمنان خدا و پيامبر، و مخالفانِ مكتب و دينشان هرگز سازش نكرده و دشمن را به دوستى نگرفتند و رابطه ولايى و مودّتى برقرار نكردند، هر چند كه دشمنان خدا و دين، از بستگان نزديك و خويشاوندانشان بودند[5] پنجم: آنانكه داراى «ايمان» و «عمل صالح» و «خشيت» از خدا بودند.[6] اينها از جمله مواردى است كه نشانى قبول و رضاى الهى بر آنها خورده است و ما كه در دعايمان نزديك شدن به موجبات رضايت خدا را مى طلبيم، با توجه به موارد ياد شده، بايد از طريقِ: ـ ايمان و عمل صالح و خشيت ـ صداقت در عقيده و جهاد ـ پيشاهنگى در هجرت و نصرت انقلاب و دين ـ بيعت مستحكم با رهبرى و ولايت ـ پيوندهاى مكتبى داشتن و رعايت مرزهاى عقيدتى و مرامى و ارزشى، وسايل اين قرب را فراهم كنيم. قرائت قرآن: مطلب ديگر نيايش امروز، توفيق براى قرائت قرآن است. قرآن، كتاب خداوند و وحى الهى است، مجموعه آيات روشن پروردگار است. برخورد ما با قرآن نيز ممكن است در «رضا» و «سخط» الهى مؤثّر باشد. خواندن ونخواندن آن، عمل كردن وعمل نكردن به آن، قرآن را روى سرنهادن يا زيرپا افكندن، در اين كه خدا از ما راضى باشد يا ناراضى، نقش تعيين كننده داد. قرآن را بايد گشود و خواند، كه اين قانون، مرامنامه زندگى و منشور حيات است. چه خوش است يك شب، بكُشى هوا را به خلوص خواهى، زخدا، خدا ر ابه حضور خوانى، ورقى ز قرآن فكنى در آتش، كتب ريا را راستى آيا قرآن حق ندارد كه از غربت خويش در ميان مسلمين، به شكوه برخيزد؟ آيا جا ندارد كه از مهجور ماندن قرآن ميان امّت هاى اسلامى بناليم؟ قرآنى كه آيه آيه اش الهام دهنده است و سوره سوره اش، درسى گران و آموزشى عميق دارد، چگونه مورد فراموشى قرار گرفته است!... امام صادق عليه السلام فرموده است: «قرآن، عهد خـدا با خلق است و سزاوار است كـه هـر مسلمان، به اين « عهدنامه » نـگاه كنـد و هر روز مقدارى (50 آيه) از آن را بخواند.»[7] امّا آنچه مهمّ است، صِرف تكرار الفاظ نيست، بلكه فهم معانى و عمل به امر و نهى و احكام آن است. خواندنى با تأمّل و تدبّر، قرائتى همراه با عبرت و اعتبار، و تلاوتى با انديشه و استبصار. امام صادق عليه السلام فرمود: «بر شما باد قرآن... هر آيه اى را يافتيد كه سبب نجات پيشينيان شما گشته، به آن عمل كنيد و هر آيه اى را ديديد كه بيان هلاكت اقوام گذشته را داراست،

از آن مسأله اجتناب كنيد.»[8] اين، خود بيان يك فلسفه بلند حيات و تاريخ است. مسأله عبرت گرفتن و آموزش و تجربه اندوزى. بايد قرآن را تلاوت كرد، زياد هم بايد خواند، با تفكّر و تأمّل، بايد قرائت كرد، با وضو و با شستشوى دهان به تلاوت پرداخت، و با صداى خوب و لحن زيباى عربى بايد خواند. (اِقرَؤُوا القُرآنَ بِلُحُونِ العَرَبِ وَ اَصواتِها.)[9] پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله فرمود: «براى هر چيزى زينتى است و زينت قرآن، صداى خوب است».[10] در سيره معصومين روايت شده است كه در ماه رمضان زياد قرآن مى خواندند و گاهى چند ختم قرآن در اين ماه داشتند و به اصحاب خود نيز چنين سفارش مى كردند.[11] از خداى ارحم الراحمين مدد بخواهيم كه با توفيق قرائت قرآن، زمينه عمل به آيات الهى را فراهم كنيم، تا به ديدار حق و قرب الهى و مقام «رضا» نايل گرديم. ------------ [1] ـ شهراللّه ، ص 149. [2] ـ مائده، آيه 119. [3] ـ توبه، آيه 101. [4] ـ حجرات، آيه 19. [5] ـ حديد، آيه 23. [6] ـ بيّنه، آيه 8. [7] ـ القرآنُ عهدُاللّه الى خلقه، فقد ينبغى لِلمرء المسلمِ اَنْ يَنْظُرَ فى عهدِه و اَنْ يقرءَ منه فى كلّ يومٍ خمسين آيةًجامع الاخبار، ج 1، ص 335. [8] ـ الحياة، ج 2، ص 116. [9] ـ كافى، ج 2، ص 614. [10] ـ ميزان الحكمه، ج 8، ص 3338. [11] ـ ر.ك: شهراللّه فى الكتاب والسنّه، رى شهرى، ص 193. منبع : سيناي نياز ؛ جواد محدثي #متن_روضه_و_سخنرانی •┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈•  JOIN🔜 💥 @membariha

#شرح_دعای_روز_دوم_ماه_مبارک_رمضان ( #حجت_الاسلام_داود_نوروزی ) بسم الله الرحمن الرحیم اللهمّ قَرّبْنی فیهِ الى مَرْضاتِکَ وجَنّبْنی فیهِ من سَخَطِکَ ونَقماتِکَ ووفّقْنی فیهِ لقراءةِ آیاتِکَ برحْمَتِکَ یا أرْحَمَ الرّاحِمین. ترجمه: خدایا نزدیک کن مرا در این ماه به سوى خوشنودیت وبرکنارم دار در آن از خشم وانتقامت وتوفیق ده مرا در آن براى خواندن آیات قرآن به رحمت خودت اى مهربانترین مهربانان. شرح: اللهم قربنی الی مرضاتک درست است که ما از خداوند می خواهیم که ما را به سوی خشنودی و رضایتش نزدیک کند اما ما هم باید کارهایی که ما را به رضا و خشنودی خداوند نزدیک می کنند انجام بدهیم. امیر المومنین علی ع می فرماید: ثلاثٌ یبلغن بالعبد رضوان الله تعالی: کثرة الاستغفار و لین الجانب و کثرة الصدقة؛ یعنی: سه چیز است که بنده را به رضا و خشنودی خداوند تبارک و تعالی می رساند: یک؛ زیاد استغفار و طلب مغفرت و بخشش الهی داشتن دو؛ نرم خو بودن در ارتباطات با مردم سه؛ زیاد صدقه دادن خداوند در قرآن می فرماید: ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین یعنی: خداوند بسیار توبه کندگان را دوست دارد و پاکی طلبان را دوست دارند در این آیه توبه کنندگان در کنار پاکان قرار گرفته اند و خداوند از یک واژه ی - یحب - برای هر دو استفاده کرده است، آنهم نه توبه کنندگان بلکه بسیار توبه کنندگان، تائبین نه بلکه توابین؛ استغفار و توبه یکی از ره های نزدیک شدن به رضوان الله و خشنودی خداوند تبارک و تعالی است. دو؛ نرم خوئی ؛ در این جا فقط به یک روایت از امام جعفر صادق ع بسنده می کنیم، امام در باره نرم خوئی و حسن خلق می فرماید: تلین جانبک و تطیب کلامک و تلقی اخاک ببشر حسن؛ یعنی: حسن خلق آن است که : برخوردت را نرم کنی، سخنت را پاکیزه کنی و با خوشروئی با دیگران دیدار نمائی. پیامبر ص در فلسفه ی بعثت خویش می فرماید: انی بعثت لاتمم مکارم الاخلاق ؛ من مبعوث شده ام تا بزرگواری ها و کرامت های اخلاقی را تمام کنم. سوم؛ زیاد صدقه دادن، قرآن می فرماید: من جاء بالحسنة فله عشر امثالها ... و جنبنی فیه من سخطک و نقماتک ما از خداوند می خواهیم که از خشم و غضب خود ما را دور سازد کسی که مرتکب محرمات الهی گردد و معصیت کند و دچار گناهان شود سخط پروردگار عالمیان را برانگیخته و نعمات الهی برای گناه کار تبدیل به نقمت خواهند شد، در دعای کمیل امیرالمومنین می فرماید: اللهم اغفر لی الذنوب التی تغییر النعم. و وفقنی فیه لقرائة آیاتک پیامبر اکرم ص می فرماید: نوّروا بیوتکم بتلاوة القرآن ، فان البیت اذا کثر فیه تلاوة القرآن کثر خیره و اتسع اهله و اضاء لاهل السماء کما تضیء نجوم السماء لاهل الدنیا یعنی: خانه های تان را به وسیله تلاوت قرآن نورانی کنید؛ پس اگر در خانه ای قرآن زیاد تلاوت شود خیر آن خانه زیاد می گردد و اهل آن در گشایش و آسانی زندگی قرار می گیرند و آن خانه برای اهل آسمان چنان می درخشد که ستارگان آسمان و نجوم برای اهل زمین می درخشند. قرآن: و اقرءوا ما تیسر من القرآن ... حدیث: روز قیامت به قاری قرآن گفته میشود : بخوان و بالا برو ، و قاری قرآن هر آیه ای را که می خواند یه درجه بالا می رود. برحمتک یا ارحم الراحمین #متن_روضه_و_سخنرانی •┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈•  JOIN🔜 💥 @membariha

#شرح_دعای_روز_سوم_ماه_مبارک_رمضان ( #آیت_الله_مجتهدی_تهرانی ) بسم الله الرحمن الرحیم اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ الذِّهْنَ وَ التَّنْبِیهَ خدایا در این روز مرا هوش و بیداری نصیب فرما وَ بَاعِدْنِی فِیهِ مِنَ السَّفَاهَةِ وَ التَّمْوِیهِ‌ و از سفاهت و جهالت و کار باطل دور گردان وَ اجْعَلْ لِی نَصِیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ و از هر خیری که در این روز نازل می‌فرمایی مرا نصیب بخش بِجُودِکَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِین به حق جود و کرمت ای جود و بخشش دارترین عالم. شرح فرازهای دعا: اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ الذِّهْنَ وَ التَّنْبِیهَ وَ بَاعِدْنِی فِیهِ مِنَ السَّفَاهَةِ وَ التَّمْوِیهِ خدایا در این ماه رمضان روزی کن که من هوشیار بشوم و حافظه پیدا کنم و از خواب غفلت بیدار بشوم ! انسان اگر بیدار بشود خیلی لذت می‌برد، نوع انسان‌ها در غفلت هستند لذا در ماه رمضان از خدا درخواست کنید که از خواب غفلت بیدار شویم . علت ضعیفی حافظه: یکی از نعمت‌های بزرگ خدا ذهن است در این دعا از خدا درخواست ذهن و حافظه می‌کنیم، اگر می‌بینید حافظه ضعیف است و حافظه درست و حسابی نداریم علت آن گناه است ؛ به نامحرم که نگاه کنی حافظه می‌رود . شخصی به دانشمندی مراجعه می‌کند و می‌گوید ؛ من حافظه ندارم آن دانشمند گفت: گناه نکن و علت آن را هم ذکر کرد و گفت : علم یک نوع فضیلت و برتری است و خدا این برتری را به شخص گنه‌کار نمی‌دهد لذا کسی که اهل گناه است مجتهد و ملا نمی‌شود و اگر بخواهد ملا بشود و به درد مردم بخورد باید حافظه داشته باشد و لازمه آن ترک گناه است مرحوم آیت الله بروجردی گاهی در درس شعرهای سیوطی می‌خواندند ؛ با این که حدود هفتاد الی هشتاد سال از زمانی که سیوطی می‌خواندند و مجتهد شده بودند فاصله بود، ولی به علت دوری از گناه از حافظه بسیاری قوی برخوردار بودند. دعایی برای تقویت حافظه: پس از خدا؛ حافظه بخواهیم و ترک گناه کنیم ؛ این دعا را هم بعد از هر نماز بخوانید : « سُبْحانَ مَنْ لا" یَعْتَدی عَلی اَهلَ مَمْلَکَتِةِ سُبْحانَ مَنْ لا یَاْخُذُ اَهْلَ الْاَرضِ بِاَلْو"انِ الْعَذابِ سُبْحانَ الرَّؤُفِ الرَّحیمِ اللهُمَّ اجْعَلْ لی فی قَلبیْ نُوراً و بَصَرَاً و فَهْماً و عِلْماً اِنَّکَ عَلی" کُلِّ شَیْئٍ قَدیرٌ »[3] که باعث تقویت حافظه می‌شود ؛ قرآن حفظ کنید؛ حافظه زیاد می‌شود ؛خواندن آیت الکرسی حافظه را زیاد می‌کند و... در ادامه دعای روز سوم از خدا طلب بیداری از خواب غفلت می‌کنیم: وَ بَاعِدْنِی فِیهِ مِنَ السَّفَاهَةِ وَ التَّمْوِیهِ خدایا در این روز مرا از کارهای باطل و سفیهانه دور گردان ؛ غیبت نکنم ، دروغ نگویم و .. «سفاهت به معنای ؛ کار بی خردانه و بچگانه است. وَ اجْعَلْ لِی نَصِیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ خدایا هر کار خیری که در ماه رمضان نازل کرده‌ای نصیبی از آن کار خیر به من برسان. شیطان چگونه از ما دور می‌شود: رسول خدا فرمود : آیا شما را خبر ندهم به اموری که اگر به آن امور عمل کنید شیطان از شما دور می‌شود؛ مثل دور بودن مشرق از مغرب ؟! اصحاب گفتند : بله یا رسول الله حضرت فرمودند : روزه بگیرید چرا که روزه صورت شیطان را سیاه می‌کند یکی از کارهای خیر روزه گرفتن است از خدا بخواهیم که در ماه رمضان مریض نشویم و توفیق روزه داری داشته باشم یکی از کارهای خیر دیگر صدقه است؛ صدقه دادن هم پشت شیطان را می‌شکند « و کَسْرَ ظَهره » و در ادامه آمده است مواظبت بر عمل صالح ؛ نماز شب و دوستی با خدا و استغفار ریشه شیطان را قطع می‌کند و در آخر حدیث گفته شده است « و لکلِ شیٍ زکات و زکاتُ الابدان الصیام » که هر چیزی زکاتی دارد و زکات بدن‌های شما روزه است.[4] وَ اجْعَلْ لِی نَصِیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ بِجُودِکَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِین خدایا هر خیری که در ماه رمضان نازل می‌کنی برای من نصیبی از آن خیر قرار بده به جود و بخشش خودت ای کسی که جود و بخششت از همه بخشندگان بیشتر است. -----------

پی نوشت ها : [1] - اقبال الاعمال ؛ سید بن طاووس ص 123 [2] - « المستطرف فی کل فن مستطرف» ص 29 باب چهارم [3] - «مستدرک‌الوسائل ج : 5 ص : 78» عَنِ النَّبِیِّ ص قَالَ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (ع) إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَحْفَظَ کُلَّمَا تَسْمَعُ وَ تَقْرَأُ فَادْعُ بِهَذَا الدُّعَاءِ فِی دُبُرِ کُلِّ صَلَاةٍ وَ هُوَ «سُبْحَانَ مَنْ لَا یَعْتَدِی عَلَی أَهْلِ مَمْلَکَتِهِ سُبْحَانَ مَنْ لَا یَأْخُذُ أَهْلَ الْأَرْضِ بِأَلْوَانِ الْعَذَابِ سُبْحَانَ الرَّءُوفِ الرَّحِیمِ اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِی فِی قَلْبِی نُوراً وَ بَصَراً وَ فَهْماً وَ عِلْماً إِنَّکَ عَلَی کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ » ترجمه : پیامبر اکرم صلی اله علیه و آله و سلم در این حدیث خطاب به امیر المومنین علی بن ابیطالب علیه السلام می‌فرمایند : ای علی ؛ اگر می‌خواهی که هر چیزی را که می‌شنوی و مطالعه و قرائت می‌کنی بخاطر بسپاری بعد از هر نماز این دعا را بخوان « سبحان من لا یعتدی ...» [4] - « اصول کافی ج 4 ص 62 » عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ أَبِی زِیَادٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ آبَائِهِ (ع) أَنَّ النَّبِیَّ (ص) قَالَ لِأَصْحَابِهِ أَ لَا أُخْبِرُکُمْ بِشَیْ‌ءٍ إِنْ أَنْتُمْ فَعَلْتُمُوهُ تَبَاعَدَ الشَّیْطَانُ مِنْکُمْ کَمَا تَبَاعَدَ الْمَشْرِقُ مِنَ الْمَغْرِبِ قَالُوا بَلَی قَالَ الصَّوْمُ یُسَوِّدُ وَجْهَهُ وَ الصَّدَقَةُ تَکْسِرُ ظَهْرَهُ وَ الْحُبُّ فِی اللَّهِ وَ الْمُوَازَرَةُ عَلَی الْعَمَلِ الصَّالِحِ یَقْطَعُ دَابِرَهُ وَ الِاسْتِغْفَارُ یَقْطَعُ وَتِینَهُ وَ لِکُلِّ شَیْ‌ءٍ زَکَاةٌ وَ زَکَاةُ الْأَبْدَانِ الصِّیَامُ. #متن_روضه_و_سخنرانی •┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈•  JOIN🔜 💥 @membariha

#شرح_دعای_روز_سوم_ماه_مبارک_رمضان ( #آیت_الله_محمد_علی_گرامی ) اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ الذِّهْنَ وَ التَّنْبِیهَ وَ بَاعِدْنِی فِیهِ مِنَ السَّفَاهَةِ وَ التَّمْوِیهِ وَ اجْعَلْ لِی نَصِیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ بِجُودِکَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِین خدایا، در این روز، مرا هوش و بیدارى نصیب فرما و از سفاهت، جهالت و کار باطل دور گردان، از هر خیرى که در این روز نازل مىفرمایى، مرا نصیب بخش، به حق جود و کرمت اى جود و بخشش دارترین عالم. اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ الذِّهْنَ وَ التَّنْبِیهَ جهل بر دو نوع است: ذهن بیشتر به ادراکات کلی گفته می شود ، و "تنبیه" به تطبیق بر جزئیات و فهم مصادیق کلی، اطلاق می‌گردد؛ گاهی شخص، اصل مسئله را نمی داند و گاهی تطبیق بر مورد را نمی‌داند؛ همان‌طوری که در حدیث عقل و جهل از معصوم نقل شده است که اساس همه بدبختی های انسان جهل است. واقعیت این است که اساس بدبختی بشر، در جهل و نبود علم است؛ حتی کسی که می‌داند سیگار مضر است اما باز می‌کشد، فکر می‌کند تحمل این ضرر در مقابل لذتی که می‌برد چیزی نیست ! و نمی‌داند ضرر این بیشتر است و حدیث جنود عقل و جهل به خوبی این مسئله را روشن کرده است. جهل هم بر دو نوع است، گاهی جهل بر قواعد کلی و مسئله اصلی است و گاهی در تطبیق بر صغرویات قضیه و مصادیق آن است ، از خدا می‌خواهیم که در هر دو جهت دست ما را بگیرد. وَ بَاعِدْنِی فِیهِ مِنَ السَّفَاهَةِ وَ التَّمْوِیهِ معنای سفیه: خدایا در این ماه مرا از سفاهت و تنبیه دور کن ، " سفاهت" درست مقابل ذهن و آگاهی است‌؛ سفیه کسی است که حقیقت را نمی‌فهمد و گاهی "سفاهت" در مقابل "رشد" به کار می‌رود ؛ "رشد" یعنی رو به تکامل بودن و لازمه رشد درک حقیقت است پس "سفاهت" به معنی نفهمی و جهالت است، اما کلمه " تمویه" به معنای "ظاهر سازی کردن و حقیقت را به گونه دیگری جلوه دادن است، در حقیقت " تمویه" در مقابل " تنبیه" است در تنبیه شخص، آگاه نسبت به حقیقت شی است. اما در تمویه، با یک ظاهر سازی ؛ خلاف حقیقت را در ذهن خود جای داده است، بشر برای سعادت خود باید هم حقایق را بفهمد و هم مراقب باشد که امر غیر واقعی به جای امر واقعی در ذهنش ننشیند. وَ اجْعَلْ لِی نَصِیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ همه خیرها در این فراز است: خدایا نصیب و بهره‌ای از هر خیری که در این ماه نازل می‌کنی روزیم فرما ؛ ماه رمضان، ماه نزول جمیع خیرات است، میهمانی خدایی است که اکرم‌الاکرمین است و در حقیقت کریمی جز او نداریم، آنگاه از چنین کریمی درخواست می‌کنیم که هر خیری که در این ماه داری روزی ما بفرما این درخواست بسیار مهمی است. خوشا به حال کسانی که با روزه داری کامل در اخلاق و رفتار به این دعا مترنم هستند و از خداوند چنین خیری را می خواهند و خدا هم با کرم خویش به ایشان لطف می‌کند، مهم این است شخصی که دعا را می‌خواند، متوجه این مطلب باشد، این دعا چقدر توسعه دارد " وَ اجْعَلْ لِی نَصِیباً مِنْ کُلِّ خَیْرٍ تُنْزِلُ فِیهِ" دعا کننده در این عبارت، انواع خیرات را درخواست می‌کند، سئوال می‌کنیم، انواع خیرات را برای کجا می‌خواهد؟ در این دنیا، یا در آخرت و یا در عالم برزخ ؟ دایره این دعا وسیع است و همه عوالم وجودی را در بر دارد ، حتی در زندگی شخصی و اجتماعی خویش خیراتی متصور است که از خدا می خواهیم که ما را از همه این خیرات بهره‌مند گرداند. در انتهی می گوییم: بِجُودِکَ یَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِین خدایا متوسل می شوم به مقام جوادی تو. معنای جود "جود" به بخشش رایگان بدون توقع عوض، اطلاق می‌گردد، خداوند جواد است و در مقابل همه نعمت‌هایی که داده است. از ما مطالبه ای ندارد، اما این‌که او را " اجود الاجودین " می‌خوانیم ، به دلیل این است که گاهی کثرات را می‌بینیم و گاهی توجهمان به واحد من جمیع الجهات است، کما این‌که در معنای " ارحم الراحمین" نیز این معنا بررسی شد. تمام نعمت ها و از جمله جود از ذات احدیت سرچشمه گرفته است، بنابراین یک جواد بیش نداریم و " هو الله" و او خداست. اما، گاه جود‌های مردمی را می‌بینیم و می‌گوییم. همه جود دارند و جودهای مردمی هم درجاتی دارد و بعضی جود بیشتر دارند و اجود هستند و خدا از همه جوادها و اجودها، اجود است. #متن_روضه_و_سخنرانی •┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈•  JOIN🔜 💥 @membariha

#شرح_دعای_روز_سوم_ماه_مبارک_رمضان ( #حجت_الاسلام_جواد_محدثی ) أَللّـهُمَّ ارْزُقْنى فيهِ الذِّهْنَ وَالتَّنْبيهَ وَباعِدْنى فيهِ مِنَ السَّـفاهَةِ وَالتَّـمْويهِ وَاجْعَلْ لى نَصيباً مِنْ كُلِّ خَيْرٍ تُنْزِلُ فيهِ بِجُـودِكَ يـا أَجْـوَدَ الاَْجْـوَدينَ. فرازهای این دعا عبارت است از: روزی عقل و هوش و بیداری پاكى از سفاهت و تزوير سهمى از هر نيكى روزی عقل و هوش و بیداری حق جو ئى با ذهنِ باز سرمايه اى به گرانبهايى عقل نيست. عقل و خرد، زينت انسان و سرمايه زندگى و بندگى است، هوش و ذكاوت، چراغ راه است و وسيله نجات! ذهنى كه دور از آشفتگى ها، پريشانى ها و غبارهاى جهل و خرافات است، آمادگى بهتر و بيشتر براى دريافت حقايق و پذيرش پند و حكمت دارد. حافظه، نعمتى الهى است. هوش و ذكاوت و تيزرأيى و حضور ذهن و آمادگى انديشه و خاطرى جمع و تنبّه و بيداردلى و آگاهىِ دل و جان، همه و همه، از روزى هاى پروردگار است كه هم شكرى لازم و واجب دارد، و هم تكليف انسان را سنگين مى كند. چگونه مى توان داراى ذهن روشن و آگاهى مستمر بود؟ اين روزى را خدا مى دهد، امّا زمينه سازى لازم است. ايمان، بصيرت مى آورد، تقوا، روشن بينى مى دهد، خداترسى، نورانيت دل و صفاى باطن مى بخشد. اگر حديث نبوى صلى الله عليه و آله چنين است كه: «اِتَّقُوا فِراسَةَ المُؤمِنِ فَإنِّهُ يَنظُرُ بِنُورِاللّه ِ.»[1] (از تيزهوشى و تيزبينى مؤمن پروا كنيد، چرا كه او با نور الهى مى نگرد) در همين رابطه است. «ذهن» و «تنبيه»، دو نعمت گرانقدر و پربركت است كه در اين دعا از خدا مى خواهيم. اگر اين دو نباشد، ديگر كدام آينده نگرى و روشن بينى و «خودآگاهى» و توجّه و بصيرت پيدا مى شود كه دستگير انسان باشد؟ اگر از خداوند، اين دو مشعل روشنگر و راهگشا را مى طلبيم، بايد از هرچه كه خرد را تيره و جان را آلوده مى كند و از هرچه غفلت آور است خود را دور بكشيم، تا چراغ ذهن و مشعل تنبّه، بتواند راه را بنماياند. وگرنه... «اِنارةُ العقلِ مَكسُوفٌ بِطَوعِ هَوى». هواپرستى، فروغ خرد را مى پوشاند و خورشيد عقل را در كسوف كلّى قرار مى دهد... پاكى از سفاهت و تزوير دورى از «سفاهت» و «تمويه»، دومين خواسته روزه دار در اين روز است. سفيه، در مقابل حكيم و خردمند است و سفاهت، ضدّ حكمت و عقل! «تمويه»، دروغ بافى و ظاهرسازى و تدليس و فريب است. البته همين نيز، از سفاهت و جهالت سرچشمه و ريشه مى گيرد. در معناى سفاهت، گفته اند: نابخردى و كارهاى غيرعقلايى داشتن و انديشه اى نابهنجار و سخنى نسنجيده داشتن و گفتن. و معناى «تمويه» را، زراندود كردن، نقره اندود كردن، آراستن باطل به لباس حق، دروغ را راست جلوه دادن، تلبيس، نيرنگ و ترفند گفته اند. آنكه عاقل است، جز درپى حق نيست و خردمند فرزانه، هرگز «گندم نمايى» و «جوفروشى» نمى كند و «نمودِ» خويش را برخلافِ «بود» خود نشان نمى دهد و اهل تظاهر و تصنّع و رنگ و نيرنگ و ريب و ريا نيست. از امام مجتبى عليه السلام پرسيدند: «سفاهت» چيست؟ فرمود: دنبال پستى رفتن و با گمراهان دوستى كردن.[2] و در حديث است كه: سفاهت، سلاح نادانى و مَركب شرّ و كليد دشنام است. آرى... در سفاهت، بى خردى نهفته است، ولى در تمويه، سوء استفاده از خرد، در مسير گمراه ساختن مردم و آشفتن اذهان، دروغ و حيله و باطل گرايى است. سفاهت، يا در رفتار و گفتار است، يا در انديشه و عمل، يا در خرج و دخل و معاشرت و معاملات، يا در بى تدبيرى نسبت به زندگى و آينده، يا اهل خواب و خيال و آرزوهاى نابخردانه بودن است. مؤمن عاقل، از خدا مى طلبد كه از اين دو دام بدنام، دورش سازد و زندگى در سايه عقل و هوش و بصيرت، ارزانى اش كند. سهمى از هر نيكى مؤمن، در هرچه هم قناعت كند، در «طلب خير»، آن هم از سرچشمه خير و منبع فيض (اللّه ) قانع نيست و مى خواهد كه در هر خيرى كه خدا نازل مى كند، بهره و نصيبى داشته باشد. اين خواسته، وسعت نظر و همت بلندِ «دعاخوان» را مى رساند. وقتى طرف خواسته ما، خداوند است، كه درياى جود و بخشش است، بزرگى او اقتضاى آن را دارد كه حاجت بزرگ نيز از او بطلبيم. در زير اين آسمان، دستهاى بسيارى به طلب، به درگاه خدا بلند است. زير سپهر، دستِ دعا موج مى زند...(صائب) و خيلى ها، به خواسته هايشان مى رسند و با دعا، از آستان الهى، رحمت و خير را فرود مى آورند. شركت در همه اين خير و بركت ها و سهم و بهره داشتن در همه اين تفضّل ها كم چيزى نيست!

چه دعايى زيبا و پربارى! راستى كه «خواستن» را هم بايد از اولياء خدا آموخت. خدايا... از هر خيرى كه در اين روز نازل مى كنى، مرا نيز بهره مند ساز!... آثار و بركات روزه، از خيرهاى الهى به شمار مى آيد كه بايد خواست روزه ها چنين دستاوردهايى داشته باشد. در حديثى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آثار فراوانى براى روزه برمى شمارد، همچون: كاسته شدن هواى نفس، حيات دل، پاكى اعضا، سپاس نعمت، نيكى به فقرا، تضرّع و خشوع، سبك شدن و آسانى حساب،...[3] خدا كه كريم روزگاران است و فيّاض مطلق. او، «اجودُ الأجوَدين» است و فراتر از كرم و برتر از بخشش او، وجود ندارد. نه بخشش از خوان نعمتش و كان رحمتش مى كاهد و نه آن ذات پاك، اهل دريغ و بخل و مضايقه است. گر گدا كاهل بود، تقصير صاحبخانه چيست؟... ما نياز مطلقيم و او غناى مطلق. يك ذرّه زعجز خويش ابراز كنيم چندانكه خدا غنى است، ما محتاجيم احتياجمان را پيش سفره «جود» آن ذات جواد مى نهيم و اين اميد را داريم كه دست نيازمان را بى اجابت برنگرداند. ان شاء اللّه . -------------- [1] ـ ميزان الحكمه، حديث 15776. [2] ـ بحارالأنوار، ج 75، ص 104. [3] ـ فالصّوم يُميتُ هوى النفسِ و شَهوةَ الطَّبعِ و فيه حياة القلبِ و طهارة الجوارحِ و عِمارَةُ الظّاهر و الباطنِ و الشكرُ عَلى النِعَمِ و الاحسانُ الى الفقراء و زيادة التَضرّعِ وَالخُشوعِ و البكاء...شهراللّه ، ص 97. منبع : سيناي نياز ؛ جواد محدثي #متن_روضه_و_سخنرانی •┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈•  JOIN🔜 💥 @membariha

#شرح_دعای_روز_سوم_ماه_مبارک_رمضان ( #حجت_الاسلام_داود_نوروزی ) بسم الله الرحمن الرحیم "اللّهمَّ ارزُقنی فیهِ الذّّهنَ وَ التَّنبیهَ وَ باعِدنی فیهِ مِنَ السَّفاهَةٍ وَالتَّمویهِ واجعَل لی نصیباً مِن کُلِّ خَیرٍ تُنزِلُ فیهِ بِجُودِکَ یا اَجوَدَ الاَجوَدینَ." ترجمه: خدایا در این روز مرا هوش و بیداری نصیب فرما و از سفاهت و جهالت و کار باطل دور گردان و از هر خیری که در این روز نازل می فرمایی مرا نصیب بخش به حق جود و کرمت ای جود و بخشش دارترین عالم ای ‌خدا ای ‌صاحب فضل عجیب کن تو روزی اندر این ماه نجیب بر من و هم بر عباد مومنین ذهن و استعداد قابل یا حبیب این عطا را از ره لطف و کرم بر جمیع قابلین فرما نصیب هم بیا گاهان تو ما را این زمان بر حقایق چون به هر دردی طبیب دور فرما از سفاهت وز جنون لطف فرما تا شویم اکنون لبیب بر کمال و عقل و ادراکات ما هر زمان افزوده فرما یا رقیب کن مقرر بهر من از کل خیر کاندر این مه آید از بالا نشیب می‌دهیمت حق جود خود قسم یا جواد و یا کریم و یا مثیب اللهم ارزقنی فیه الذهن و التنبیه ذهن یعنی هوش و تیزهوشی و تنبیه یعنی بیداری و غافل نبودن؛ در روایات زیادی مشاهده کردم که هوش رابطه ای دارد با زیاد و یا کم خوردن غذا؛ علی ع : لا تجتمع الفطنة و البطنه .. یعنی: تیز هوشی و پر خوری با هم جمع نمی شوند. علی ع : لا فطنة مع البطنه .. یعنی: با پر خوری، تیز هوشی در کار نیست. علی ع : من زاد شبعه کظته البطنه ، و من کظته البطنه حجبته عن الفطنة یعنی: هر که زیاد سیر شود پر خوری او را گرانبار کند و هر که پر خوری گرانبارش کند تیز هوشی را از او بگیرد. علی ع : التخمة تفسد الحکمة ، و البطنة تحجب الفطنة .. یعنی: پر خوری حکمت را تباه می کند و شکمبارگی هوش و ذکاوت را می برد. پس این هم آموزشی دیگر از درس پیامبر ص به زبان دعا برای ما و دعای کنایه ای برای ما که به هوش باشیم .. که در سحر و افطار مواظب هوش خود باشیم! و جالب است که یکی از بیشترین مواردی که سبب تیز هوشی میشود در روایات ؛ ادب است. علی ع : بالادب تشحد الفطن .. یعنی : ادب، سبب تیز هوشی می شود. در کلام نورانی امام باقر ع هم رابطه ی عجیب هوش و غفلت را متوجه می شویم؛ امام باقر ع : ادفع عن نفسک حاضر الشر بحاضر العلم ، و استعمل حاضر العلم بخالص العمل ، و تحرز فی خالص العمل من عظیم الغفلة بشدة التیقظة ، و استجلب شدة التیقظة بصدق الخوف .. یعنی: وجود شر و بدی را با حضور علم از خود بران و با عمل خالصانه و جود علم را به کار گیر و در عمل خالص با هوشیاری شدید و زیاد از غفلت دوری کن و با خوف راستین از خدا هوشیاری کامل را به دست آر. جالب اینکه انگار امام محمد باقر ع این روایت را برای روشن شدن دعای روز سوم ماه مبارک رمضان فرموده اند. و باعدنی فیه من السفاهة و التمویه آیةالله جوادی عاملی درباره سفاهت می فرمایند: سفاهت در فرهنگ قرآن: قرآن کریم بعضی از افرادی را که ممکن است در مسائل علمی قوی باشند امّا در مسائل عملی ضعیف ، سفیه می داند . مثلاً اگر کسی در مسائل ریاضی ، تجربی و مانند آن خیلی قوی باشد ولی در رابطه با گناه دست و پایش بلغزد و مرتکب بعضی از گناهانی که در متون اسلامی آمده است بشود ، روایاتی که در ذیل آیه : ولاتؤتوا السفهاء اموالکم مالتان را در اختیار سفیهان مگذارید . وارد شده ، چنین شخصی را سفیه می داند . سفاهت در مکتب قرآن وفرهنگ دین غیر از سفاهت در مسائل عادی است اگر کسی در یک رشته علمی متخصص باشد ، ولی در هنگام امتحان عملی دستش بلرزد سفیه است . فیزیکدان هایی که در کشورهای الحادی به بخشی از منظومه های کیهانی ، سفینه های با سرنشین یا بی سرنشین می فرستند که محیر العقول است ، امّا وقتی دستشان به گناه می رسد می لغزد و قدرت ضبط ندارند ، یا در مسائل اعتقادی ، ملحدانه برخورد می کنند ، چنین افرادی را فرهنگ قرآنی سفیه می داند و می فرماید : ومن یرغب عن ملّة ابراهیم الاّ من سفه نفسه و چه کسی از آیین ابراهیم علیه السلام روی بر می تابد جز آن که به سفاهت و سبک مغزی گراید ؟ کسی که از روش ابراهیم خلیل صلوات اللّه وسلامه علیه اعراض کرده ، سفیه است ، با این که مخترع و مبتکر است ولی قرآن او را سفیه می داند چرا ؟ چون این سَفَه در مقابل آن عقل است که « یعبد به الرحمان و یکتسب به الجنان » ، پس اگر کسی « لم یعبد الرحمان و لم یکتسب الجنان » فهو لیس بعاقل یعنی و هو سفیه . پس سفاهت باعث کارهای بیهوده می گردد از خداوند تبارک و تعالی در این ماه عزیز می خواهیم که ما را از چنین سفاهتی که باعث افتادن ما به گناه می گردد دور نگه دارد با اعمال ما و توفیق الهی.

و اجعل لی نصیباً من کل خیر تنزل فیه پیامبر اکرم ص می فرماید: من سعادة ابن آدم استخارته الله و رضاه بما قضی الله ، و و من شقوة ابن آدم ترکه استخارة الله و سخطه بما قضی الله . یعنی: از خوشبختی آدمی این است که از خدا طلب خیر کند و به قضای الهی خوشنود باشد ؛ و از بدبختی آدمی این است که از خداوند طلب خیر نکند و از قضای الهی ناخشنود باشد. و سفارش های دیگری که به ما توصیه کرده اند که در آغاز هر کاری از خداوند تبارک و تعالی طلب خیر نماییم و بهترین ایام هم رمضان المبارک است و ماه نزول برکات الهی که انشاء الله خداوند از برکاتی که در این ماه نازل می کند بهره و نصیبی هم برای ما قرار دهد ماهی که شب قدر ، شب نزول قرآن در این ماه قرار دارد. بجودک یا اجود الاجودین کسی که جود و بخشش دارد از چیزی که حق دیگری نیست بدو می بخشد و عطا می کند ؛ خدا را به این صفتش قسم می دهیم یعنی اینکه ما لایق و شایسته این درخواست های خود نیستیم و تنها دست نیاز به کرامت توی کریم و جواد داریم. مولای یا مولای انت الجواد انا البخیل هل یرحم البخیل الا الجواد طاعات و عبادات شما قبول .. التماس دعا #متن_روضه_و_سخنرانی •┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈•  JOIN🔜 💥 @membariha

#شرح_دعای_روز_چهارم_ماه_مبارک_رمضان ( #آیت_الله_مجتهدی_تهرانی ) بسم الله الرحمن الرحیم اللهمّ قوّنی فیهِ علی إقامَةِ أمْرِکَ خدایا نیرومندم نما در آن روز به‌پاداشتن دستور فرمانت واذِقْنی فیهِ حَلاوَةَ ذِکْرِکَ و بچشان در آن شیرینی یادت را وأوْزِعْنی فیهِ لأداءِ شُکْرَکَ بِکَرَمِکَ و مهیا کن مرا در آن روز برای انجام سپاسگزاریت به کـرم خودت واحْفَظنی فیهِ بِحِفظْکَ وسِتْرِکَ و مهیا کن مرا در ن روز برای انجام سپاسگزاریت به کـرم خودت یـا أبْصَرَ النّاظرین ای بیناترین بینایان شرح فرازهای دعا: «اللهمّ قوّنی فیهِ علی إقامَةِ أمْرِکَ » : خدایا به من قوه بده تا در ماه رمضان بتوانم به خوبی عبادت و امر تو را اطاعت کنم. عبادت قوه می‌خواهد و قوه عبادت غیر از قوه جسمانی است. اللَّهُمَّ قَوِّنِی فِیهِ عَلَی إِقَامَةِ أَمْرِکَ خدایا به من قوت بده که در ماه رمضان خوب عبادت کنم و امر تو را اطاعت کنم ؛ نباید فراموش کرد قوّت عبادت غیر از قوّت بازو است. امام زین‌العابدین علیه‌السلام در دعای چهل و چهارم صحیفه سجادیه چنین با خداوند مناجات می‌فرمایند؛ ”واعنا علی صیامه”‌ یعنی ”خدایا مرا برای روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان یاری فرما”‌ که اگر به مفهوم آن توجه نماییم می‌بینیم اولاً به پا داشتن روزه در ماه مبارک رمضان همان اقامه امر خداوند در این ماه می‌باشد، آن هم روزه واقعی که در دعای روز اول مختصراً در مورد آن شرحی داده شد، که مجدداً برای فهم بیشتر، اشاره می‌نماییم به ادامه دعا که آن حضرت می‌فرمایند: ”بکف الجوارح عن معاصیک”‌ یعنی ”ما را یاری کن تا بتوانیم اعضای بدن خود را از آلوده شدن به گناه و آنچه مورد پسند تو نیست بازداریم”‌ که این قسمت از دعا نیز نشان دهنده این است که روزه واقعی تنها پرهیز از خوردن و آشامیدن نمی‌باشد بلکه تمام اعضا و جوارح انسان باید روزه دار باشد و امر به روزه نیز از طرف خداوند امر به روزه واقعی می‌باشد، ثانیاً برای انجام دادن هر امری نیاز به نیرو و قوه الهی داریم چرا که ”لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم”‌ ”نیست نیرو و قوتی مگر (از طرف) خداوند بلند مرتبه و بزرگ”‌ و اگر خداوند در این امر ما را یاری نکند به واقع ما در انجام اعمال (چه عبادی و غیر عبادی) با شکست مواجه خواهیم شد. پس در این روز از خداوند می‌خواهیم که ما را در انجام اوامرش نیرو و قوت بخشیده و یاریمان نماید . سال‌ها پیش در مشهد پیرمردی بود بالای صد سال عمر داشت ولی نمازهایش را ایستاده می‌خواند ! همان پیرمرد یک بار سبک را به زور بر می‌داشت بنابراین قوت عبادت غیر از قوت بدن است . توان امیرالمؤمنین الهی بود: امیر المومنین نان خشک را نمی‌توانست بشکند، ولی قلعه خیبر را فتح کردند و آن رشادت‌ها را آفریدند و یاران ایشان گفتند : شما با این شجاعت و ... چطور نان خشک را نمی‌توانید بشکنید، حضرت فرمودند: آن به قوه روحانی بود و این به قوه جسمانی است .1 لذا این دو قوه با هم دیگر تفاوت دارد، پس ممکن است شخصی شصت ساله باشد، ولی قوت عبادت او از جوانان بیشتر باشد لذا در ماه رمضان از خدا درخواست کنید که قوه عبادت به شما بدهد . در دعای کمیل هم این دعا از خدا خواسته می‌شود که « قَوّ عَلی خِدمَتِکَ جَوارحی »2 چرا خیر و برکت کم شده است: در قدیم پدران ما دو ساعت به اذان برای عبادت در اتاقی خلوت می‌کردند و یک ساعت بعد از آفتاب از خلوت گاه خود بیرون می‌آمدند و دنبال کسب و کار می‌رفتند ؛ تاجرهای ما هم این طوری بودند ! دعا می‌خواندند ؛ زیارت عاشورا می‌خواندند و... بعد به محل کسب می‌رفتند ولی الآن چه....... ؟! لذا خیر و برکت هم کم شده است . وَ أَذِقْنِی فِیهِ حَلاَوَةَ ذِکْرِکَ خدایا در این ماه رمضان یک درخواست دیگر هم از تو دارم و آن این است که حلاوت و شیرینی یاد خودت را به من بچشانی ؛ که اگر این‌طور شد ؛ دعای کمیل خواندن هم مزه پیدا می‌کند ؛ دعای ابوحمزه خواندن هم مزه پیدا می‌کند ؛ دعای افتتاح مزه می‌کند ؛ روزه ماه مبارک رمضان مزه می‌کند و... بدانیم که عبادت هم مزه دارد . در روایت وارد شده است اگر عالمی به علمش عمل نکند کم‌ترین عذابی که خدا برای او در نظر می‌گیرد این است که حلاوت و شیرینی مناجات با خدا از او گرفته می‌شود « إِنَّ أَدْنَی مَا أَنَا صَانِعٌ بِهِمْ أَنْ أَنْزِعَ حَلَاوَةَ مُنَاجَاتِی عَنْ قُلُوبِهِمْ »3پس دعا و عبادت مزه دارد . وَ أَوْزِعْنِی فِیهِ لِأَدَاءِ شُکْرِکَ بِکَرَمِکَ خدایا به کرمت به من توفیق اداء شکرت را بده شکر به چه معنا است آیا صرف گفتن« الهی شکر» گفتن است ؟تشکر از خداوند است؟ شکر یعنی اینکه نعمت‌هایی که خداوند تبارک و تعالی به من داده است را درست و بجا مصرف کنم ؛ در مسیر طاعت و بندگی‌اش استفاده کنیم نه در راه معصیت و نافرمانی .

اینکه چشم به نامحرم نگاه نکند شکر چشم است ؛ اگر گوش از آواز حرام و غیبت دوری بکند, شکر گوش سالم است ؛ زبان هم اگر غیبت نکند شکر زبان کرده‌ام . شکر نعمت نعمتت افزون کند کفر نعمت از کفت بیرون کند وَ احْفَظْنِی فِیهِ بِحِفْظِکَ وَ سِتْرِکَ خدایا در روز چهارم ماه رمضان من را از گناه حفظ کن و توفیق ترک گناه بده تو ستارالعیوب هستی من را حفظم کن تا کسی از گناهان من با خبر نشود. یَا أَبْصَرَ النَّاظِرِین ای خدایی که از همه کسانی که نظر می‌کنند، تو بصیرتر هستی ؛ ای خدایی که از همه بیناتر هستی به ما توفیق بده که ما در ماه رمضان گناه نکنیم به حفظ خودت و به ستر خودت . هنگامی که انسان به خداوند توکل نموده و امور خود را به خداوند بسپارد آنگاه است که خداوند او را از تسلط یافتن شیطان بر او حفظ می‌نماید و هنگامی که انسان از وسوسه‌های شیطانی محفوظ بماند دیگر گناهی از او سر نخواهد زد و دیگر آن که خداوند ستارالعیوب است یعنی عیوب انسان‌ها را که سرچشمه از خطا و گناهان آنان دارد، می‌پوشاند مگر اینکه انسان خود پرده دری نموده و بر اثر اصرار بر گناه و خطا، عیوب خود را برای دیگران آشکار سازد، پس در این روز از خداوندی که بیناترین بینایان است و بر اعمال ما نظارت دارد می‌خواهیم که ما را از انجام گناهان و پرده دری گناهان محفوظ بدارد. -------- پی نوشت ها : 1- بحارالانوار ج : 21 ص : 26 2- اقبال الاعمال ، ص 709 ؛ مفاتیح الجنان ؛ دعای کمیل 3- کافی ج 1 ، ص 46 #متن_روضه_و_سخنرانی •┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈•  JOIN🔜 💥 @membariha