eitaa logo
معاونت فرهنگی تربیتی مجتمع قرآن و حدیث
1.1هزار دنبال‌کننده
9.8هزار عکس
2.5هزار ویدیو
671 فایل
اخبار مرتبط با مجتمع عالی قران و حدیث، در این کانال در ج می شود.
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴 فهم فاطمی ▪️ مرحوم کلینی [در کتابشان] دو قسمت را برای چهارده معصوم (علیهم السلام) ذکر می ‌کند: یکی موالید و دیگری تاریخ این ائمه است. ایشان نقل می ‌کند که جبرئیل (سلام الله علیه) بعد از رحلت حضرت رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلّم) بر وجود مبارک فاطمه (سلام الله علیها) نازل می‌ شد که [در این حدیث] به صورت «کان» دارد؛ این «کان» نشان می‌ دهد که یک بار و دوبار جبرئیل (سلام الله علیه) نیامده است! بین رحلت رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) تا رحلت زهرا (سلام الله علیها) «وَ كَانَ یأْتِیهَا»؛[1] مکرّر می ‌آمد و مطالبی را می ‌گفت، وجود مبارک حضرت استماع می‌ کرد، بعد به وجود مبارک حضرت امیر می ‌گفت، املا می ‌کرد و وجود مبارک حضرت امیر هم یادداشت می ‌کرد که شد (سلام الله علیها). اینها را ما فقط با اشک خلاصه نکنیم! کمتر از گریه کردن ثواب ندارد. ▪️ آیه یازده سوره مبارکه «مجادله» می فرماید: اگر ما به یک آدم عادی یک درجه می ‌دهیم، به عالِم چندین درجه می‌ دهیم: ﴿یرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنكُمْ وَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ﴾، فرمود عالِم درجاتی دارد. غیر عالِم رفعتش به چیست؟ ﴿یرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنكُمْ﴾، چقدر؟ ذکر نشده است، چون «و حذف ما یعلم منه جائز»، تمییز جمله دوم ذکر شد تا تمییز جمله اوّل معلوم بشود. ﴿یرْفَعِ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنكُمْ﴾، تمییز ذکر نشده است. جمله دوم: ﴿وَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ﴾؛ یعنی «یرفع الله الذین اوتوا العلم» چه چیزی؟ ﴿دَرَجَاتٍ﴾. این ﴿دَرَجَاتٍ﴾ تمییز جمله دوم است، آن «درجةً» که یک مورد است، تمییز جمله اُولیٰ است؛ یعنی مؤمنِ غیر عالم یک درجه دارد، مؤمنِ چندین درجه. هر دو در عزای حضرت زهرا (سلام الله علیها) شرکت می ‌کنند؛ اما یکی خطبه او را می‌ فهمد و بحث می ‌کند، اما یکی آن آتش زدن را فقط درک می ‌کند و گریه می ‌کند. فاصله خیلی است! حالا چرا ما آن اولی را نرویم؟ ▪️ دو نحوه می ‌شود از فاطمه (سلام الله علیها) بهره برد: یکی آن حضرت را درسی کرد و بعد گریه کرد؛ یکی اینکه فقط گریه کرد؛ دو نحو است. و خدا هم فرمود تا می ‌توانید ترقّی کنید و بالا بروید؛ اوّل به شما درجه می‌ دهند، بعد خودتان می ‌شوید! این آیه سوره مبارکه «انفال» و «آل عمران» که قبلاً گذشت. در «آل عمران» و «انفال» این دو آیه دو پیام دارد: یکی اینکه فرمود: ﴿لَهُمْ دَرَجَاتٌ﴾،[2] یک وقت است که وقتی بالا رفتند می‌فرماید: ﴿هُمْ دَرَجَاتٌ﴾،[3] دیگر «لام» نیست، نه اینکه «لام» محذوف است. خود این آقا می‌شود! چطور آن ظالم می‌شود هیزم، این درجه نشود؟! اگر ﴿وَ أَمَّا الْقاسِطُونَ فَكانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَبا﴾[4] ظالم هیزم شود، خود این نشود؟ چرا نشود؟! آن‎جا مگر «لام» در تقدیر است؟ آن‎جا مگر «علیٰ» و «فی» و اینها در تقدیر است؟ نخیر! خودش گُر می‌گیرد. این جا هم اگر مقرّبین بود، ﴿جَنَّةُ نَعِیمٍ﴾[5] است، است، خودش درجه است! آن‎که به این معارف بار نیافت، می‌ گوید «لام» در تقدیر است. اگر «لام» تقدیر بود، آن را در سوره «آل عمران» می ‌گفت چرا یک جا را ﴿لَهُمْ﴾ می‌ گوید یک جا را ﴿هُمْ﴾ می‌ گوید؟ فرق است بین دو نحوه بهره‌ برداری کردن از حضرت زهرا (سلام الله علیها): یکی آن روایاتی که جبرئیل می آید و مطالب را می ‌گوید و می ‌خواند و گریه می ‌کند و لو کسی برایش مدّاحی نکند؛ یکی تا کسی برایش دو تا مدّاحی نکند گریه نمی ‌کند. خیلی فرق است! فرمود شما می ‌توانید این گونه باشید، چرا حالا آن طوری هستید؟ اگر درجات برای انسان ممکن است، چرا به درجه واحده اکتفا کند؟ [1]. الكافی (ط _ الإسلامیة)، ج‏1، ص458؛ «...إِنَّ فَاطِمَةَ ع مَكَثَتْ بَعْدَ رَسُولِ اللَّهِ ص خَمْسَةً وَ سَبْعِینَ یوْماً وَ كَانَ دَخَلَهَا حُزْنٌ شَدِیدٌ عَلَى أَبِیهَا وَ كَانَ‏ یأْتِیهَا جَبْرَئِیلُ ع فَیحْسِنُ عَزَاءَهَا عَلَى أَبِیهَا وَ یطَیبُ نَفْسَهَا وَ یخْبِرُهَا عَنْ أَبِیهَا وَ مَكَانِهِ وَ یخْبِرُهَا بِمَا یكُونُ بَعْدَهَا فِی ذُرِّیتِهَا وَ كَانَ عَلِی ع یكْتُبُ ذَلِكَ». [2]. سوره انفال، آیه4. [3]. سوره آل عمران، آیه163. [4]. سوره جن، آیه15. [5]. سوره واقعه, آیات88 و 89. 📚 سوره مبارکه مجادله ـ جلسه جلسه 9 تاریخ: 1396/11/10 🆔 @a_javadiamoli_doross
💠 رایحه غفران 🔹 او غفّار است و راه برای توبه باز است؛ این ‌چنین نیست که اگر کسی ـ خدای ناکرده ـ چهار روزی لغزید بگوید که من برای همیشه محروم هستم، این طور نیست. در این عالَم، بدترین موجود به بهترین موجود تبدیل می شود، همین کودها هستند که به صورت یاس در می آیند؛ انسان های تبهکار هم می توانند این طور باشند، این طور نیست که اگر کسی چند روز بیراهه رفته، بعد نتواند معطّر و شود. اگر کودهای بدبو، یاس و یاسمن می شوند، انسان تبه کار هم می تواند روح و ریحان شود، راه باز است. 🔹 هم عزّت و اقتدار الهی در ربوبیت و خالقیت او ظهور تام دارد و هم غفاریت او در پرورش ما. 📚 سوره مبارکه زمر جلسه 7 تاریخ: 1393/07/14 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 دولت حضور 🔸 مستحضرید كه ائمه (علیهم السلام) عموماً و وجود مبارك ولی عصر خصوصاً، اینها هستند, این اصل مطلب و ذات اقدس الهی كه «مستخلف ‌عنه» است ﴿بِكُلِّ شَی‏ءٍ مُحیطٌ﴾ است و «مَعَ كلّ شَیءٍ» است با همه ما هست ﴿أَقْرَبُ إِلَیهِ مِنْ حَبْلِ الْوَریدِ﴾ است, اصل دوم. پس اگر مشكلی هست در غیبت ماست نه در غیبت ولی ما! 🔸 ما اگر از غیبت به حضور بیاییم و اگر از جهل به علم بیاییم، مبدأ خود را می‌ شناسیم و او را می ‌پرستیم, خلیفه مبدأ خود را می‌ شناسیم, ولایت او را می ‌پذیریم و در هستیم، وگرنه آن حضور فیزیكی برای بسیاری از افرادی كه در صدر اسلام بودند و نمازهای پنج‌ گانه را پشت سر بهترین امام جماعت دنیا وجود مبارك پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) می ‌خواندند, در مسجدالنبی هم اقامه می ‌كردند كه بعد از مسجدالحرام بهترین مسجدهای روی زمین است وجود داشت، ولی با این وجود طَرْفی نبستند. پس ما اگر بسیاری از مسائل برای ما حل است. آپارات: https://aparat.com/v/CDwYQ 📚 سوره مبارکه فصلت جلسه 3 تاریخ: 1393/12/25 🆔 @a_javadiamoli_esra
💠 یاد مُنعم 🔹 خیلی فرق است كه انسان به باشد و شاكر باشد یا به یاد «ولی نعمت» باشد و محبّ باشد. اگر انسان به یاد نعمت بود «شكر نعمت نعمتت افزون كند»؛ اگر به یاد بود، خودش را افزون می ‌كنند؛ یعنی بالا می ‌آید. اینكه فرمود: ﴿لَئِنْ شَكَرْتُمْ َلأَزیدَنَّكُمْ﴾ نه یعنی «لأزیدنّ نعمتكم» بلکه یعنی ما شما را بالا می ‌آوریم، وقتی شما را بالا آوردیم، درجات ایمانی شما بالا می ‌آید. دیگر «لام» محذوف نیست كه ما بگوییم آیه سوره «انفال» با آیه سوره «آل ‌عمران» یكی است، نه، دو تا هستند و كاملاً فرق دارند؛ در یك جا فرمود: ﴿لَهُمْ دَرَجاتٌ﴾ در یك جا فرمود: ﴿هُمْ دَرَجاتٌ﴾؛ نه اینكه «لام» محذوف است. 🔹 وقتی انسان بالا آمد با خودِ درجه یكسان می‌ شود، با خودِ درجه متّحد می ‌شود، می ‌شود: ﴿فَأَمّا إِنْ كانَ مِنَ الْمُقَرَّبینَ ٭ فَرَوْحٌ وَ رَیحانٌ﴾، نه «فله روح و ریحان»؛ اگر گفتند: «خویش را تأویل كن نی ذكر را»، برای همین است كه چرا ما بگوییم «له روحٌ»؟ چرا بگوییم «لام» محذوف است؟ اگر كسی مقرّب بود، خودش است، ﴿جَنّات تَجْری مِنْ تَحْتِهَا اْلأَنْهارُ﴾ را هم كه دارد. 🔹 اینكه در برخی از آیات، سخن از «ذكر الله» است نه «ذكر نعمة الله»، این از باب حذف مضاف نیست؛ آنها كه به هستند، همه نعمت را از خدا می ‌دانند؛ ولی در محدوده نعمت حركت نمی‌ كنند، به سراغ می‌ روند. 📚 سوره مبارکه زمر جلسه 25 تاریخ: 1393/08/27 🆔 @a_javadiamoli_esra