eitaa logo
«نـفـیٖر نِــےْ» | مُحَـمَّد بُرْهـٰان
120 دنبال‌کننده
413 عکس
476 ویدیو
4 فایل
*گاهی می‌نویسم...* ارتباط با ادمین: @MohammadMahdi_BORHAN
مشاهده در ایتا
دانلود
دهه شصت را در مهتاب شمردم، دوازده بهار کوتاه بود در یک زمستان بلند در آفتاب شمردم، سیزده زمستان کوتاه بود در یک بهار بلند اگر ریشه در خاک داری می‌رویی چه باور کنی، چه انکار شاخه‌ها را سرما و گرما می‌سوزاند؛ ریشه‌ها را نه می‌پرسی دهه شصت چگونه گذشت؟ این ضرب‌المثل را هیچ‌کجا نشنیده‌ام: تفنگت را که گرفتند تیروکمان کودکیت خطا نمی‌کند...
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ سورة الحَجّ: «وَهُدُوا إِلَى الطَّيِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَهُدُوا إِلَىٰ صِرَاطِ الْحَمِيدِ» (٢٤) در هشت :
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
با تیر و کمان کودکی ام در کوچه باغ های قدیمی در انبوه درختان باران خورده سینه گنجشکی را نشانه گرفته بودم که عاشق تو شدم... گنجشک بر شانه ام نشست و من شکارچی ماهری شدم از آن پس هرگز به شکار پرنده ای نرفتم هروقت دلتنگم، آواز میخوانم پرنده می آید، پرنده می نشیند، پرنده را می بویم، پرنده را می بوسم، پرنده را رها میکنم و چون شکار دیگری میشود، کودکی ام را میبینم در کوچه باغ های قدیمی در کنار دیوار های باران خورده با بوی کاهگل و آواز پرنده به خود می پیچد و گریه میکند های آواز چقدر تو را دوست دارم...
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ سورة الشعراء: وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ (٨٦) وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ (۸۷) يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ (٨٨) إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (٨٩)
ماهی‌شدن به هیچ نیرزد، نهنگ باش بگریز از این حقارتِ آرامشی که جوست @beytolghazal
در غلغله‌ی جمعی و تنها شده‌ای باز آن قدر که در پیرهنت نیز غریبی.. @Harfedel301
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ سورة مائده: قَالُوا نُرِيدُ أَن نَّأْكُلَ مِنْهَا وَتَطْمَئِنَّ قُلُوبُنَا وَنَعْلَمَ أَن قَدْ صَدَقْتَنَا وَنَكُونَ عَلَيْهَا مِنَ الشَّاهِدِينَ (١١٣) قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ اللَّهُمَّ رَبَّنَا أَنزِلْ عَلَيْنَا مَائِدَةً مِّنَ السَّمَاءِ تَكُونُ لَنَا عِيدًا لِّأَوَّلِنَا وَآخِرِنَا وَآيَةً مِّنكَ وَارْزُقْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (١١٤)
می‌کشتمت! وساطت ایمان اگر نبود پروای نان و پاس نمکدان اگر نبود بی شانه‌ی تو سر به کجا می‌گذاشتم، ای نارفیق! کوه و بیابان اگر نبود؟! پیراهنم به دادِ منِ تنگ‌دل رسید، خود سینه می‌شکافت، گریبان اگر نبود! در رفته بود این جگر از کوره، بی گمان همراهِ صبر، همتِ دندان اگر نبود! از این جهانِ سفله به یک خیزش بلند، رد می‌شدیم، تنگیِ دامان اگر نبود! می‌گفتمت چه دیده‌ام و چیست در دلم، این ترسِ خنده آورم از جان اگر نبود! @beytolghazal
(۱) خواجه شمس‌ُالدّینْ محمّدِ بن بهاءُالدّینْ محمّدْ شیرازی (زادهٔ ۷۲۷ هجری قمری – درگذشتهٔ ۷۹۲ هجری قمری در شیراز)، ملقب به لِسان‌ُالْغِیْب، تَرجُمانُ الْاَسرار، لِسان‌ُالْعُرَفا و ناظِم‌ُالاُولیاء، شاعر سدهٔ هشتم هجری ایران است. بیش‌تر شعرهای او غزل هستند که به غزلیات شهرت دارند.
اینستاگرام و گوگل، پان‌اپتیکن جهان امروزند. جامعه شبکه‌ای جهانی به ذهن‌ِ من کاربر نور تابانده و دیده‌بان ذهن من است. روابط قدرت جدید از دریچه‌ی پلتفرم‌های نوین ارتباطی، زمینه‌ی خود ابرازی و بیان مرا بیشتر فراهم می‌کند تا امکان ثبت و تحلیل ذهنیت و سلایق من بیشتر فراهم شود. و 🆔️ @yaminpour
(۲) گرایش به شیوهٔ سخن‌پردازی و شباهت شیوهٔ سخنش با او مشهور است. او از مهم‌ترین اثرگذاران بر شاعران پس از خود شناخته می‌شود. هرساله در تاریخ ۲۰ مهرماه مراسم بزرگ‌داشت حافظ در محل آرامگاه او در شیراز با حضور پژوهشگران ایرانی و خارجی برگزار می‌شود.
(۳) مقایسه تضمین ها و شباهتهای لفظی و معنوی اشعار و : 1) خواجو: همچنین رفتست در عهد ازل تقدیر ما حافظ: کاینچنین رفتست در عهد ازل تقدیر ما 2) خواجو: خرقه رهن خانه ی خمار دارد پیر ما حافظ: روی سوی خانه ی خمار دارد پیر ما 3) خواجو: ای بسا عاقل که شد دیوانه ی زنجیر ما حافظ: عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیر ما 4) خواجو: خرم آن روز که از خطه ی کرمان بروم دل و دین داده ز دست از پی جانان بروم حافظ: خرم آن روز کزین منزل ویران بروم راحت جان طلبم و ز پی جانان بروم 5) خواجو: دل صنوبریم همچو بید می لرزد حافظ: دل صنوبریم همچو بید لرزانست 6) خواجو: خوش خبر باش ای نسیم شمال حافظ: خوش خبر باشی از نسیم شمال 7) خواجو: هزار یوسف مصری اسیر چاه زنخدان حافظ: هزار یوسف مصری فتاده درچه ماست 8) خواجو: آتش از چشمه ی خورشید درخشان طلبند حافظ: تا لب چشمه ی خورشید درخشان بروم 9) خواجو: نسیم صبح سعادت به خون دل یابی حافظ: نسیم صبح سعادت بدان نشان که تو دانی 10) خواجو: مکن به چشم حقارت نظر به مردم از آنک ... حافظ: مکن به چشم حقارت نگاه در من مست
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
﷽ سورة الملك: قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ(٩) وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ (١٠) فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ (١١)
به این فکر کردید که چرا در جهان پیشا تجدد چیزی به نام اوقات فراغت و تفریح چندان شناخته شده نبوده؟ آیا مردم از کار کردن خسته نمی‌شدند؟ بُعدِ گاه‌شمار مدرنیته به انسان می‌آموزد زمان را اندازه بگیرد و زندگی اش را در ظرف زمان بسنجد؛ کار، زندگی، تفریحات و همه چیزش را. آنگاه یک قسمت از زندگی را برای لذت‌بردن کنار می‌گذارد و بقیه زندگی را معطوف به آن تنظیم می‌کند. کار، شر، رنج و شکنجه‌ای است برای تمهید و فراهم کردن امکان لذت در بخش دیگری از زندگی مثلا در پایان هفته یا تعطیلات سال نو. ولی وقتی زندگی و کار از زمان لذت تفکیک شد، لذتِ محدود به زمان و مکان، خودش به فشار مضاعف روانی تبدیل می‌شود. سوژه مدرن، برای لذت بردن در بخشی از زندگی، تحت فشار زمانی است که به سرعت می‌گذرد و گویی از ابتدا نگران به پایان رسیدن آن است. اما انسان پیشاتجدد غالبا کارش، هنرش بوده و آفرینندگی او در صناعت، طبیعت و خدمت، بخش اصلی و معنابخش زندگی‌اش بوده است. برای او کار، شر نیست و زندگی به رنج و لذت تقسیم نشده است. مفهوم افسرده‌ی بازنشستگی در سنین میانسالی را با نشاط سالخوردگانی که در جهان سنتی خود تا روزهای پایان عمر با جدّیت به کارشان مشغولند، مقایسه کنید. 🖋وحید یامین‌پور 🆔️ @yaminpour
گفت می‌دانی چرا تاریکی شب آرامش دارد؟ گفتم چرا؟! گفت غروب که می‌شود، خورشید در خانه‌ی ما را می‌زند و چادر مادرم را قرض می‌گیرد که تا صبح روی آسمان پهن کند... 🍃 🙏🏻 ✍️ @negashteh | نگاشته
(۴) پدر به نام بهاالدین محمد بوده و مادرش اهل کازرون بوده است. در شعرهای حافظ اشاره های کوچکی از زندگی خودش شده است و بیشتر غزل های او شخصیت های افسانه ای که سروده است در ذهن مردم تداعی میکند. ولی باز هم با توجه به اشارات و منابع معتبر و قابل استناد، در خانواده ای با وضعیت مالی متوسط متولد شده و در جوانی قرآن را حفظ کرده و برای همین به او حافظ گفته میشود.
- گفت: هیچ چیز نباید مانع آرمان بزرگ انسان یعنی "آزادی" بشود و این آرمان فرزند لیبرالیسم است و جمهوری اسلامی اینرا بر نمی‌تابد. + گفتم: را از کجا بیاوریم؟ و چگونه می‌شود آنرا از جایی به جایی بُرد؟ - حداقلش این است که درها را به روی آمریکا نبندیم و به جای دشمنی، مذاکره کنیم. + چطور یک کشور مثل آمریکا یا یک تفکر مثل لیبرالیسم می‌تواند همزمان مظهر آزادی و مظهر جنگ و تجاوز و کشتار باشد؟ آیا این دو همیشه با هم است؟ یعنی در لیبرالیسم، آزادی و خشونت همزادند؟ - تو حق نداری به خاطر عملکرد یک کشور در حمله و تجاوز، در آرمان آزادی و لیبرالیسم خدشه کنی. حساب ایندو جداست. + ولی موضوع محدود به یک کشور نیست. اروپای پیش از جنگ جهانی اول هم تا قبل از اینکه از غم بی‌آلتی افسرده شود، هرجا دستش رسید خاطره استعمار و کشتار به‌جا گذاشت. تاریخ فلسفه غرب جدید به ما می‌گوید که سوژه مدرن از ابتدا به طور توأمان، آزادی و غلبه(ولو با قهر و خشونت) را دنبال کرده است. آزادی برای آمریکا، به معنای امکان غلبه است. وسیله ای است برای صادر کردن و توسعه دادن خودش به هر نقطه‌ای - به هر جهت انسان به آزادی نیاز دارد تا به رشد و کمال برسد. + قبول؛ حالا بگو کدام رشد و کمال؟ زمانیکه حافظ و سعدی و مولوی و ابن سینا و ملاصدرا داشتیم مگر دوران پادشاهی و استبداد نبود؟ و حالا که جهان غرب دموکراسی دارد مگر تعداد گوته و شکسپیر و مایستر اکهارت و کی‌یرکگورش بیشتر شده؟ - میخواهی بگویی به انسان برای کمال به "آزادی" نیازی ندارد؟ + می‌خواهم بگویم شاید تو از آزادی معنای غلطی را به رسمیت شناخته‌ای. معنایی که آنروی سکه‌ی خشونت و تجاوز است و خانه‌اش جایی مثل آمریکاست که نه تنها مظهر رشد و کمال نیست که نمایشگاهی از دنائت و سقوط اخلاق انسانی است. آزادی هم به سرنوشت مفاهیم ديگری مبتلا شده که از معنای اصلی تهی و با مجموعه ای از مشهورات مبتذل انباشته شده‌اند. 🖋وحید یامین‌پور 🆔️ @yaminpour
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔰 دُوٖر مَـــشـوٖ... 🗣 📖 برگرفته از اشعار: «مـولانــٰا»👌🏻 و «صـٰائِب‌تبریــزے» 👌🏻
چای دم کن! خسته‌ام از تلخی نسکافه‌ها چای با عطر هل و گل‌های قوری بهتر است @beytolghazal
(۵) پدر حافظ بهاالدین در ایام كودكی شمس الدین محمد از دنیا رفت. پس از آن حافظ با مادرش زندگی سختی را در پیش گرفت و برای كسب درامد به كارهای سخت و طاقت فرسا پرداخت و به سختی به تحصیل علوم پرداخت و در مجالس درس علما و بزرگان زمان خود حضور یافت. خانه ، محله «شيادان» شيراز بود كه اين محله با محله‌ی «مورستان» در زمان كريم خان زند، يكی شد و مجاور «درب شاهزاده» قرار دارد.
قلبی که خالی از تب دنیای عاشقان فریاد می‌کشد به تمنای عشق خود چون رود سر به زیر، پس از مرگ آبشار فریاد می‌کشد به تمنای عرش خود رفتم به کافه‌ای و کمی عشق می‌خورم طعمِ گَـس نبودِ تو در طعم قهوه خود، کافیست تا که هرچه که لبخند می‌زنند من بیشتر فرو بروم، بیشتر به خود ای چشم تو شراب و لبان تو شکّرین ای کاش، لااقل تو بمانی به پای خود من را که از ازل همه فکرم تو بوده‌ای راندی مرا همیشه ز رؤیای وصل خود عاشق نمی‌شدم مگرم با نگاه تو دیوانه کرده‌ای تو مرا با نگاه خود مجنون تر از همیشه چو فرهاد می‌کنم یک بیستون برای تو؛ قبری برای خود...