🔰 River Flows In You 🎹 #Yiruma #بی‌کلام

مقدمه کتاب علل گرایش به مادّی‌گری؛ تحوّلات روحی مولف* ┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ #شهید_مرتضی_مطهری ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ تا آنجا که من از #تحوّلات_روحی خودم به یاد دارم از سنّ سیزده سالگی این #دغدغه در من پیدا شد و حسّاسیت عجیبی نسبت به مسائل مربوط به #خدا پیدا کرده بودم. #پرسشها -البتّه متناسب با سطح فکری آن دوره- یکی پس از دیگری بر اندیشه‏‌ام هجوم می‌آورد. در سالهای اوّل مهاجرت به #قم که هنوز از مقدّمات عربی فارغ نشده بودم، چنان در این اندیشه‌ها غرق بودم که شدیداً میل به «#تنهایی» در من پدید آمده بود. وجود هم حجره را تحمّل نمی‌کردم و حجره فوقانی عالی را به #نیم_حجره‏ای_دخمه_مانند تبدیل کردم که تنها با اندیشه‌های خودم بسر برم. در آن وقت نمی‌خواستم در ساعات فراغت از #درس و #مباحثه به موضوع دیگری بیندیشم، و در واقع، ﷼اندیشه در هر موضوع دیگر را پیش از آنکه مشکلاتم در این مسائل حل گردد، بیهوده و اتلاف وقت می‏‌شمردم. مقدّمات عربی و یا فقهی و اصولی و منطقی را از آن جهت می‏‌آموختم که تدریجاً آماده بررسی اندیشه #فیلسوفان بزرگ در این مسئله‌ بشوم. به یاد دارم که از همان آغاز #طلبگی که در مشهد مقدّمات عربی می‌خواندم، #فیلسوفان و #عارفان و ﷼متکلّمان -هر چند با اندیشه‌هایشان آشنا نبودم- از سایر #علما و #دانشمندان و از #مخترعان و #مکتشفان در نظرم عظیم‏‌تر و فخیم‌‍‏تر می‏‌نمودند تنها به این دلیل که آنها را قهرمانان صحنه این اندیشه‌ها می‌دانستم. دقیقاً به یاد دارم که در آن سنین که میان 13 تا 15 سالگی بودم، در میان آن همه علما و فضلا و مدرّسین حوزه علمیه مشهد، فردی که بیش از همه در نظرم بزرگ جلوه می‌‏نمود و دوست می‌داشتم به چهره‌اش بنگرم و در مجلسش بنشینم و قیافه و حرکاتش را زیر نظر بگیرم و آرزو می‌کردم که روزی به پای درسش بنشینم، مرحوم «آقا میرزا مهدی شهیدی رضوی» مدرّس #فلسفه_الهی در آن حوزه بود. آن آرزو محقّق نشد، زیرا آن مرحوم در همان سالها (1355 قمری) در گذشت. پس از مهاجرت به قم گمشده خود را در #شخصیتی_دیگر یافتم. همواره مرحوم آقا میرزا مهدی را بعلاوه برخی مزایای دیگر در این شخصیت می‌دیدم؛ فکر می‌کردم که روح تشنه‌ام از سرچشمه زلال این شخصیت سیراب خواهد شد. اگر چه در آغاز مهاجرت به قم هنوز از «مقدّمات» فارغ نشده بودم و شایستگی ورود در «#معقولات» را نداشتم، امّا #درس_اخلاقی که وسیله شخصیت محبوبم در هر پنجشنبه و جمعه گفته می‌شد و در حقیقت درس معارف و سیر و سلوک بود نه اخلاق به مفهوم خشک علمی، مرا #سرمست می‌کرد. بدون هیچ اغراق و مبالغه‌ای این درس مرا آنچنان به وجد می‌آورد که تا دوشنبه و سه شنبه هفته بعد خودم را شدیداً تحت تأثیر آن می‌یافتم. بخش مهمّی از شخصیت فکری و روحی من در آن درس -و سپس در درسهای دیگری که در طی دوازده سال از #آن_استاد الهی فرا گرفتم- انعقاد یافت و همواره خود را مدیون او دانسته و می‌دانم. راستی که او «#روح_قدسی_الهی» بود... ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ *مرتضی مطهری، علل گرایش به مادّی‌گری، صفحات ۹ و ۱۰

*دوستان؛ زندگی از اینجا شروع میشه، ابتدای زندگی اینجاست. ما زندگیامونو از وسط شروع کردیم، همه‌چیزو از وسط به ما گفتن. اوّلش اینجاست...

۰۰• بــسمـ‌اللّٰہ‌الرحمـٰـن‌الرحیــم •۰۰ ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ • عالم هِیٖچْکـٰاك یـــا عالم مُـرْتضیٰ؟! • (#بخش_دوم) مقالۀ «#عالم_هیچکاک»، نگاره‌ای است با مباحثی پراکنده که به چند مطلب اساسی می‌پردازد: بررسی ایده‌های مرکزی آثار #هیچکاک و رابطۀ آنها با جهان‌بینی #آوینی، برّرسی مصداقی برخی آثار #هیچکاک از لحاظ محتوا و تکنیک، سخن دربارۀ شخصیّت #هیچکاک، و در آخر توضیح ماهیّت و ساختار #سینما (امّا نه به شکل منسجم). #آوینی در ابتدا از سناریو فیلم «#سرگیجه» نقبی می‌زند به سمبُلیک بودن و رؤیاگون بودن فیلم‌های #هیچکاک؛ دنیای آثار #هیچکاک، دنیایی است راز آلود که همچون رؤیایی شبانه، انسان را مسحور و مقهور خود می‌کند و باعث می‌شود انسان برای لحظاتی، از واقعیّت غافل شود. اتّفاقاً برای راه یافتن به #باطن این عالَم نیز راهی نیست جز عبور از سطح #واقعیّت که #هیچکاک با چیره‌دستی، این تجربه را برای مخاطبان خود فراهم می‌آورد. پس به عقیدۀ #آوینی، آثار #هیچکاک (و در کلّ، آثار سنیمایی و نمایشی) این ظرفیّت را دارند که انسان را به یک #شهود و تجربۀ درونی دعوت کنند. جان کلام #آوینی که در تمام نگاره، سعی در اثبات آن دارد، همین است (1). ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ 1. -سوسپانس، ترس و دلهره، برای هیچکاک وسیله‌ها ویا بهانه‌هایی بیش نیستند که به او امکان می‌دهند تماشاگر را از سطح واقعیّت عبور دهد و او را به یک تجربۀ روحی در فضایی ماورایی دعوت کند. ص13 -تماشاگر سهیم در فضای فیلم، همراه با سیر داستانی اغلب آثار هیچکاک، به نوعی از «پالایش روانی یا روحی» دست می‌یابد. ص30 -تماشاگر...به همراه با کاراکترهای فیلم، در صورتی از یک سلوک نفسانی یا تجربۀ روحی پالایش می¬یابد. ص27 -فیلم خوب آن است که تماشاگر را به سفر دل دعوت کند. ص68 -اصلاً سینما برای این استغراق، بی¬خودی و غفلت از خویشتن به وجود آمده است، اگرچه که تجربه نشان داده این استغراق می¬تواند نوعی سلوک روحی و یا روحانی نیز باشد. ص69 و 70 م.بُـــرهان ۱۴۰۱/۱۲/۱۲ #ادامه_دارد... ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ #عالم‌هیچکاک #مرتضی_آوینی #سینما #فیلم_سرگیجه #شهود #پالایش_روحی #باطن #واقعیت

📚 شماره یازدهم لوح پژوهشی مدرسه فقهی امیرالمؤمنین(علیه السلام) تحت عنوان «فرائد» منتشر شد. 📌این لوح که به صورت ماهیانه منتشر می شود، به دست نوشته های اساتید و طلاب مدرسه فقهی امیرالمومنین(ع) می پردازد. 📘ستون ها و عناوین مختلفی در این لوح مدنظر قرار گرفته است که در شماره یازدهم خود، مطالبی با سه سر فصل اشتراک لفظی بشرط لا و لابشرط، مشتق و معرفی کتاب نظام ادبی از منظر علم اصول ارائه شده است. 📖مطالب لوح شماره یازدهم به شرح ذیل می باشد: 1⃣اشتراک لفظی اصطلاح بشرط لا و نیز اصطلاح لا بشرط 📌 به قلم حجةالاسلام رضا کاید خرده؛ دانش پژوه مقطع خارج مدرسه فقهی امیرالمومنین علیه السلام 2⃣مشتق،شروع از رازی؛گسترش با جرجانی 📌به قلم محمد مهدی برهان؛ دانش پژوه مقطع پایه نهم مدرسه فقهی امیرالمومنین علیه السلام 3️⃣ معرفی کتاب نظام ادبی از منظر علم اصول اثر آیت الله عبدالکریم فرحانی 👈🏻علاقه مندان می توانند نسخه چاپ شده آن را جهت درج و‌ نصب در مدراس و اماکن علمی مختلف با مراجعه حضوری به معاونت پژوهش مدرسه تهیه نمایند. #فرائد #مدرسه_فقهی_امیرالمومنین #فقه_الخمینی #معاونت_پژوهش @albayann

استاد#حامد_شاکرنژاد سوره ی مبارکه ی نازعات آیه ی بیست و ششم و بیست و هفتم میناب @doulatesahar🌹

تو چه میدانی تگرگ و برگ را غرق خون خویش رقص مرگ را تو چه میدانی رمل و ماسه چیست ؟ بین ابروها رد قناسه چیست ؟ 📍 به مناسبت سالروز شهادت احمد کاظمی... 📍اجرا شده در دومین جشنواره مستند رادیویی پژواک 🌀🌀 دیده‌بان 🔰🔰 @talabedideban

🔰 خَـــــــنْده نان را از من بگیر، اگر می‌خواهی، هوا را از من بگیر، اما خنده‌ات را نه. گل سرخ را از من مگیر سوسنی را که می‌کاری، آبی را که به ناگاه در شادی تو سرریز می‌کند، موجی ناگهانی از نقره را که در تو می‌زاید. از پس نبردی سخت باز می‌گردم با چشمانی خسته که دنیا را دیده است بی هیچ دگرگونی، اما خنده‌ات که رها می شود و پرواز کنان در آسمان مرا می‌جوید تمامی درهای زندگی را به رویم می‌گشاید. عشق من، خنده‌ی تو در تاریک ترین لحظه‌ها می‌شکفد و اگر دیدی به ناگاه خون من بر سنگ فرش خیابان جاری‌ست، بخند، زیرا خنده‌ی تو برای دستان من شمشیری است آخته. خنده‌ی تو، در پائیز در کناره‌ی دریا موج کف آلوده اش را باید برفرازد، «و در بهاران، عشق من، خنده‌ات را می خواهم!» چون گلی که در انتظارش بودم، گل آبی، گل سرخِ کشورم که مرا می‌خواند. بخند بر شب بر روز، بر ماه، بخند بر پیچاپیچ خیابان‌های جزیره، بر این پسربچه‌ی کم رو که دوستت دارد، اما آنگاه که چشم می‌گشایم و می‌بندم، آنگاه که پاهایم می روند و باز می‌گردند، نان را، هوا را، روشنی را، بهار را، از من بگیر اما خنده‌ات را هرگز تا چشم از دنیا نبندم. #پابلو_نرودا #مهدی_کرامتی 👌🏻

#گزارش_صوتی #زمینه 💢 هیئت هفتگی ۱۸ دی ۱۴۰۲ ▪️ حجت الاسلام وحیدی نیا 🔹 هیئت ام ابیها، موسسه فقهی امیرالمومنین "علیه السلام" @Ommeabihaa

۰۰• بــسمـ‌اللّٰہ‌الرحمـٰـن‌الرحیــم •۰۰ ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ • عالم هِیٖچْکـٰاك یـــا عالم مُـرْتضیٰ؟! • (#بخش_سوم) در قدم بعد سخن از دنیای کودکانه #هیچکاک به میان می‌آید؛ معمولاً قصّه‌های #هیچکاک بیش از حدّ بچّگانه به نظر می‌رسند و او عامدانه دست به انتخاب آنها می‌زند. #عالم_کودکی، عالمی است که همه در «#حضور» می‌گذرد و قصّه‌ها و داستان‌های جنّ و پری داری که از منطق‌زدگی رایج مصون مانده اند، بهترین وسیله برای ارتباط با عالم کودکی و حضور اند. #دنیای_مدرن و نظامات اعتباری که بر ما تحمیل کرده، فرصت کودکی کردنِ کمی به انسان می‌دهد و #فیلم به مثابه یک #شهود، می‌تواند دروازه‌ای برای برگشتن به این عالم مقدّس باز کند. قصّه‌ها در واقع صورت‌هایی مثالی از زندگی عادّی هستند که بشر در ارتباط با آنها می‌تواند زندگی خود را تنظیم کند. این مطلب، خود، می‌تواند مؤیّدی بر یکی از مهمترین تفاوت‌های #سینما و #ادبیّات نیز باشد؛ بسط و توسعۀ یک ایدۀ کودکانه، در #شعر و #رمان امکانپذیر نیست؛ ولی سینما به علّت ذات متّکی بر تصاویر نمایشی، می‌تواند به خوبی از پس این مهم بر بیآید. م.بُـــرهان ۱۴۰۱/۱۲/۱۳ #ادامه_دارد... ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ #عالم‌هیچکاک #مرتضی_آوینی #سینما #عالم_کودکی #شهود #حضور #داستان