eitaa logo
نقد باستان پرستی
1.9هزار دنبال‌کننده
541 عکس
401 ویدیو
38 فایل
بنا داریم جعلیات تاریخی و هویت تقلبی یهودی که برای ملت ایران تراشیدن رو با اسناد رسوا کنیم هیچ حرفی را بدون سند از ما نپذیرید ما هم هیچ حرف بی سندی را قبول نمی کنیم @naqdebastanparasti ارتباط باادمین https://eitaa.com/ali_azizi_ir @Habib_Algharib
مشاهده در ایتا
دانلود
📢 ازدواج اجباری با محارم در آئین زرتشت ☝️☝️ قضاوت با عقل سلیم شما 💐 ┅┅❅❈❅┅┅ لطفاً کانال ما را به دوستانتان معرفی کنید. 👇👇 🌸 http://eitaa.com/joinchat/3866034177Cf8ac716282
📷 https://rizy.ir/hITta 🟣 شیوع ازدواج با محارم در سراسر سلسله‌ی هخامنشیان به حدّی زیاد است که نمی‌توان آن‌را انکار کرد! +18 📛 هم‌چنان‌که ازدواج با اقارب در میان قدیم کاری عادی بوده، در دوره هخامنشیان نیز پیوند زناشویی با محارم با توجیه حفظ خـون و نژاد مرسوم بود و ازدواج‌هایی میان خواهر و برادر و پدر و دختر معمول بوده است. ❌ و زنان زیبایی از محارم بارها مانند تخـت سلطنت یا سایر امور موروثی از این پادشـاه به آن پادشـاه می‌رسیده مانند آتوسا که توسط دو برادرش یعنی کمبوجیه و بردیا دست به دست شد! 🔻 ازدواج با خواهرش : هرودوت می‌نویسد با این‌که در پارس، ازدواج خواهر و برادر سابقه نداشت، کمبوجیه گروهی از قضات شهر را مأمور مشروع نشان‌دادن این ازدواج کرد و آن قضات با ترس از این‌که مورد قهر کمبوجیه قرار نگیرند، قانونی، دل‌خواهِ وی را فراهم کردند و جان خود را نجات دادند؛ تنها فرزند حاصل از این ازدواج، با لگد کمبوجیه به شکم رکسانا در زمان حاملگی سقط شد! 🔻 ازدواج کمبوجیه با خواهر دیگرش (دختر کوروش): که این ازدواجِ خواهر و برادری نیز پس از مرگ رکسانا به وقوع پیوست. 🔻 ازدواج با خواهرش آتوسا: این ازدواج با محارم نیز پس از مرگ کمبوجیه انجام شد. 🔻 ازدواج داریوشِ بزرگ با آتوسا: بعد از بردیا، داریوش، با ورود به حرم‌سرای کمبوجیه، آتوسا را به همسری با خودش گرفت. 🔻 ازدواج با خواهر ناتنی دیگرش به نام ؛ وی زنان غیر رسمی‌ای نیز داشت که در حرم‌سرای او اقامت داشتند! 🔻 از طرفی ازدواج با خواهر خود به نام ( - دختر اردشیر اول )، حاصلش اردشیر دوم و آمستریس بود. 🔻 سپس در ادامه‌ی نسل هخامنشیان، نیز با دو دختر خود آتوسا (این آتوسا با آتوسایی که دختر کوروش بود، متفاوت است.) و آمستریس (این با دختر داریوش دوم متفاوت است.) وصلت کرد. 🔻 ، پس از اردشیر دوم با برادر دیگرش نیز ازدواج کرد که حاصل ازدواج برادر (اردشیر سوم) با خواهرش (آتوسا)، اَرشک و دختری به نام پروشات دوم بود. 🔻 نیز با برادرش که یازدهمین پادشاه هخامنشی بود، مزدوج شد و پس از او توسط تصاحب و با وی ازدواج کرد. 📛 پلوتارک، دیودور، کنت کورث و دی سئارک، همگی حضور ۳۶۰ زن در حرم اردشیر دوم و را روایت کرده‌اند. ⁉️ عیاشی و بوالهوسیِ : 📛هر شب زنان بر در اتاق خواب شاه به انتظار می‌ماندند تا او هر که را که مایل باشد، از میان آنان برگزیند، در مورد خشایارشا در با صراحت در می‌یابیم که وقتی استر به دربار اسوتروی رسید، خواجه‌ای به نام اژه، برای او عطرهای گوناگون و غذاهای فراوان مهیا ساخت و هنگامی‌که شب توسط شاه احضار شد، به اتاق او رفت و صبح باز آمد و از آن پس در خانه‌ی دوم بانوان که شش گس، خواجه‌ی شاه و سرپرست زنانِ شاه، مدیریت آن را بر عهده داشت، اقامت گزید. ✅ در آخر باید به این نکته توجه داشت که این عیّاشی و رفتارهای سوءاستفاده‌گرایانه، در نزد شاهان_هخامنشی به وفور یافت می‌شد وگرنه بنابر اسناد موجود، مردم عادی، سرگرم زندگی معمولی و خود بودند و بنابر تصریح کتاب ، ازدواج با محارم را امری ناپسند و زشت قلمداد می‌کردند. پایان 📌 گردآوری بسیاری از رابطه‌های سلسله‌ی هخامنشیان و جمع‌آوری آن‌ها در یک یادداشت، برای اولین بار توسط «جنبش مردمی حلال‌زاده‌ها» انجام شده و ارائه می‌شود. 📚 منابع: 🔹 تاریخ هرودوت، ص ۲۰۵. 🔸 ایران در زمان ساسانیان، آرتور کریستین سن، ص۴۳۴، پاورقی. 🔹 کتاب از زبان داریوش، ص۲۷۶-۲۷۷، هاید ماری کخ، مترجم پرویز رجبی. 🔸 پیر برایان، از کوروش تا اسکندر، ص۲۳۶ الی ۲۳۹. 🔹 هینتس، والتر، داریوش و ایرانیان، ترجمه پرویز رجبی، تهران، نشر ماهی، ۱۳۸۷، ص۱۳۹ و ۱۴۰؛ 🔸 ادی، سموئیل کندی، آئین شهریاری در شرق، ترجمه فریدون بدره‌ای، تهران، ص۱۳۶. 🔹 کتاب استر، کتابی در بخش سوم تنخ (عهد عتیق - تورات) ✌جنبش مردمی حلال‌زاده‌ها 📡 @HalalZadeha
🔴برخی از و ، رایج درباره زنان در عهد 📛در دوره چیزی که بیش از همه دستخوش تغییر، توسط گردید «حقوق شخصی» بود. مخصوصا و ارث به اندازه‌ای پیچیده و مبهم بود که هر چه می‌خواستند می‌کردند و در این زمینه اختیاراتی داشتند که در هیچ به نداده‌اند. 📛در تاریخ آمده‌است که یکی از شاهان ساسانی دارای ۳۰۰۰ زن داشته‌است، و هرگاه که دلش می‌خواست تجدید حرم کند به فرمانروایان اطراف نامه‌ای می‌نوشت و ویژگی‌های زنان دلخواهش را بازگو می‌کرد. آنان نیز هرکجا زنانی با ویژگی‌ های دلخواه او می‌یافتند، به دربار او می‌بردند. 📚بارتلو مه از شرق شناسان به‌نام پیرامون در دورهٔ ساسانیان چنین می‌نویسد: «تمایل مرد و موقعیت مالی او بود که تعداد زنان را معین می‌کرد. یک مرد معمولی باید به یک زن قناعت کند، در حالیکه مرد ثروتمند و اشرافی می‌توانست با تعداد زیادی از زنان ازدواج نماید. گزارشات یونانی حتی از صدها زن در این رابطه صحبت می‌کنند.» 📚کریستن سن پژوهشگر دانمارکی در کتاب «ایران در زمان ساسانیان» می‌گوید: تعدد زوجات، اساس تشکیل خانواده به شمار می‌رفت. در عمل عده زنانی که مرد می‌توانست داشته باشد به نسبت استطاعت او بود. ظاهرا مردان کم بضاعت به طور کلی بیش از یک زن نداشتند. 📛رئیس خانه ( کذگ خوذای = کدخدا) از حق ریاست دودمان بهره مند بود. یکی از زنان را و صاحب حقوق کامله « پادشاه زن» یا « زن ممتازه » میخواندند. از او ، زنی بود که عنوان داشت و او را « زن خدمتکار» میگفتند. حقوق قانونی این دو نوع زوجه مختلف بود. و جزء طبقه ی « چاکر زن» بوده اند. زوجه هایی که عنوان زن داشته اند ، فقط اولاد ذکورشان در خانوادهی پدری پذیرفته میشده است 📛اهتمام در نسب و خون خانواده یکی از صفات بارز جامعه پارسی به شمار می رفت تا حدی که را جایز می شمردند و چنین وصلتی ( در اوستا خوایت ودث ) می خواندند ، این رسم از قدیم معمول بود ، حتی در عهد ، در بغ نسو و ورشتمان سر نسک اشاره به اجر این عمل رفته ، مثلا این که مزاوجت بین و به وسیله روشن می شود و را دور می راند . 📚نرسی برزمهر مفسر ادعا کرده معاصی کبیره را محو می کند . 📛در زمان ساسانیان نه تنها در کتب معاصر مثل آگاثیای و کتاب منسوب به ابن دیصان ، ذکر این عمل رفته ، بلکه در وقایع آن دوره هم شواهدی چند می بینیم ، مثل ازدواج که خود را به زنی گرفته بود ، چوبین خواهر خود گردیک را گرفت و گشنسب خواهرش را عقد کرده بود و بسیاری موارد دیگر... 📛انوشیروان در کتاب که راجع به ازدواج است گوید : "عدالت به نحوی جاری می شود که مرد مجاز است با مادر و دختر و خواهد خود مزاوجت کند" 📛با وجود اسناد معتبری که در منابع و کتب خارجی معاصر عهد ساسانی دیده می شود ، کوششی که بعضی پارسیان جدید برای انکار این عمل ، یعنی وصلت با اقارب می کنند ، بی اساس و سبکسرانه است ، و برای توجیه این اعمال آن را به مذهب نسبت می دهند نه زرتشتیان، ولی باید دانست که با اقارب به هیچ وجه زنا محسوب نمی شده، بلکه عمل ثواب بوده که از لحاظ داشته است 📚منبع : بارتلمه ، دادستان ، ص 8 ؛ حقوق ساسانی ، ج 1 ، ص 21 و 31؛ آمیانوس ، کتاب 23 ، بند 6 ، فقره 76؛ دینکرد ، کتاب نهم ، فصل 60 ، فقره 2-3؛ لانگلوا ، ج 1 ، ص 83 ؛ ویراف نامه، ص 1 تا 4 ؛ متون پهلوی ، ج 2 ، ص 389 و ما بعد؛ اینوسترانتزف ، مطالعات ساسانی ، مجله کاما ، شماره 7 ، ص 60؛ شایست نا شایست ، 8 و 18؛ هوفمان، ص 98 ؛ ایران در زمان ساسانیان، پروفسور کرستین سن ، ترجمه رشید یاسمی ، ص 341 تا 345 - - - - - - - - - - - ✅‌ ترین مطالب تاریخی را در کانال ما بخوانید. @hoviyat