eitaa logo
کانال نوای عاشقان
14.3هزار دنبال‌کننده
3.7هزار عکس
1.3هزار ویدیو
349 فایل
﷽ 📚کاملترین مرجع اشعار برای مداحان 📑کپی مطالب با ذکر منبع موجب رضایت اهل‌بیت می‌باشد. 📩شاعران گرامی اگرتمایل به همکاری داشته باشید میتوانید،با بنده؛️مرتبط بشوید 🌻༎شرائط |تـبادلات @h_salehi6
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
خدایا به فرق شکافته امام علی(ع) 🌹عجل لولیک الفرج🌹 خدایا به پهلوی شکسته صاحب عالمین حضرت زهرا (س) 🌹عجل لولیک الفرج🌹 خدایا به غم دل امام حسن(ع) 🌹عجل لولیک الفرج🌹 خدایا به سر بریده ارباب عالمین امام حسین(ع) 🌹عجل لولیک الفرج🌹 خدایا به دستهای بریده اقام ابوالفضل(ع) 🌹عجل لولیک الفرج🌹 خدایا به حق اقا علی اکبر (ع) 🌹عجل لولیک الفرج🌹 خدایا به حنجر پاره علی اصغر (ع) 🌹عجل لولیک الفرج🌹 خدایا به قد کشیده شده قاسم ابن الحسن(ع) 🌹عجل لولیک الفرج🌹 خدایا به دست بریده عبدالله ابن الحسن(ع) 🌹عجل لولیک الفرج🌹 خدایا به ابله های پاهای رقیه خاتون (س) 🌹عجل لولیک الفرج🌹 خدایا به اسارت زینب(س) 🌹عجل لولیک الفرج🌹 خدایا به گریه های امام زین العابدین(ع) 🌹عجل لولیک الفرج🌹 خدایا به حق امام محمد باقر (ع) 🌹عجل لولیک الفرج🌹 خدایا به حق امام جعفر صادق (ع) 🌹عجل لولیک الفرج🌹 خدایا به غربت امام موسی ابن الجعفر(ع) 🌹عجل لولیک الفرج🌹 خدایا به حق امام رضا(ع) 🌹عجل لولیک الفرج🌹 خدایا به حق امام جواد الائمه(ع) 🌹عجل لولیک الفرج🌹 خدایا به حق امام هادی(ع) 🌹عجل لولیک الفرج🌹 خدایا به حق امام حسن عسکری(ع) 🌹عجل لولیک الفرج🌹 خدایا به حق امام زمان 🌹عجل لولیک الفرج🌹 🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲🤲
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هرکه دیوانه نشد لایقِ ادراک نشد خاکِ هیئت نشد و راهی افلاک نشد باده‌ی اشکْ فزون باد و مداوم بادا هرکه آلوده‌ی این باده نشد، پاک نشد چاک چاک است تن شاه و نمی‌خواهم من جامه‌ای را که برای غمِ او چاک نشد چشم‌هامان شده نمناک از این رو که کمی لبِ خُشکِ پسرِ فاطمه نمناک نشد بود آماده برایَش همه‌ی عَرش ولی سهمِ شاهِ دو جهان جز خس و خاشاک نشد مادرِ آب! کجایی؟ پسرت آب نخورد پدرِ خاک! کجایی؟ پسرت خاک نشد... ✍
غارتِ پیرهنِ بی کفنم را دیدم مادرم را، پدرم را، حسنم را دیدم دست در زیر تنت بردم و برداشتمت دو سه ساعت چه سرت آمده؟ نشناختمت! تا بیایم به سرت با همه درگیر شدم ته گودال تو بودی و سرازیر شدم دیر شد تا برسم، شمر به بیرون آمد مویْ آشفته و با دامن پُر خون آمد... ** راحت از دشنه و سرنیزه و داس‌اش کردم شمر لبخند زد و گفت خلاص‌اش کردم ✍
من از بیگانگان هرگز ننالم که هرچه کرد با من آشنا کرد بزرگ کوفه بودم روزگاری اسیری با وقار من چه‌ها کرد! خدا لالش کند آن ساربان را... میان خلق اسمم را صدا کرد کنار نیزه‌ی تو شمر آمد اراذل را به دور ما رها کرد سرت از روی نیزه هی می‌افتاد سرت را روی نی با زور جا کرد همان‌جایی که قرآن درس دادم زنی آمد جلو، توهین به ما کرد کنیزم آمد و نشناخت من را برایم سفره‌ی خیرات وا کرد الهی خیر از عمرش ببیند برایم چند معجر دست‌وپا کرد... اگر سر را زدم بر چوب محمل سر من به سر تو اقتدا کرد ✍
تن‌ها به روی خاک مانده، سر نمانده چیزی به غیر از خاک و خاکستر نمانده جسم جوانان بنی هاشم به خاک است لشکر نمانده، ساقی لشکر نمانده با احتساب آتش خیمه یقیناً چیزی برای دفن از اکبر نمانده با احتساب نعل‌های تازه حتماً چیزی هم از قنداقه‌ی اصغر نمانده زیباترین پروانه در گودال مانده پروانه‌ای که در تن او پر نمانده مادر کنار پیکرش روضه گرفته نایی برای گریه‌اش دیگر نمانده تقصیر قلب سنگ نیزه دارها شد حالا کنار او اگر خواهر نمانده آقا رسید و دید از نزدیک انگار انگشت آقا نیست، انگشتر نمانده! گفتند با گریه که آقا جز حصیری چیزی برای دفن این بی سر نمانده پیچید پیکر را میان بوریا و فرمود آقا: چیزی از پیکر نمانده با احتساب ضربه‌های آخر شمر حتماً دگر چیزی از این حنجر نمانده ✍
میزبان رفته است از اینجا و مهمان مانده است یک گلستان گل در این بَرِّ بیابان مانده است   گرچه آل الله را بردند از این سرزمین جسمشان رفته است از اینجا ولی جان مانده است   آنچنان اینجا رها کردندشان انگار که بر زمین اجساد مشتی نامسلمان مانده است قومی از راه آمدند و روی خاک کربلا ماه را دیدند که صدچاک و بی‌جان مانده است   یک طرف در خیمه‌هایی سوخته دیدند که در عبایی پیکری اما پریشان مانده است   در کنارش نوجوانی بود چون قرص قمر بر تنش رد هلال سم اسبان مانده است   پیکری بی دست را دیدند بین علقمه آسمانی بر زمین از تیرباران مانده است   از حضور مشک پاره نزد او دریافتند ساقی‌اش حتی کنار آب عطشان مانده است   ناگهان از راه مردی آمد و با گریه گفت چشمتان از چه بر این اجساد حیران مانده است   این عمو عباس، این هم اکبر و این قاسم است این تنی هم که در این گودال، عریان مانده است...   ...پاره های پیکر بابای مظلوم من است که جدا از هم، چنان آیات قرآن مانده است   پیکرش را با حصیری می‌برم در قبر و آه آه که انگشتی از دست سلیمان مانده است ✍
تحت عنایت تو، هستیم خوب و بد جمع این روضه‌های خلوت، بهتر بُوَد ز صد جمع قربانِ ماتم تو، گشتیم از غم تو در زیر پرچم تو، با "یا علی مدد" جمع سیرو سلوک عاشق، از جاده‌ی جنون است جایی که حرف عشق است، باید شود خِرد جمع روزی به کوچه‌ی ما، افتد اگر مسیرت پشت‌ِسر قدومت، باید کنم جسد جمع وقتی که مُرده باشم، پیشم اگر بیایی کم کم شود به اعجاز، از روی من لحد جمع ** تا چشم بست ابالفضل، با نیزه‌ها رسیدند دورت عزیز زهرا، گشتند بی عدد جمع این‌گونه که تن تو، از ضربه‌ها شده کم شمشیرهای تیزو بُرنده می‌شود جمع شستند دستشان را، بعد از بریدن سر با این خیال شاید، که می‌شود سند جمع ...فریادِ آسمان را ... بیتابی زنان را باید یکی سنان را، از آن وسط کند جمع لعنت به قاتل تو که نازدانه‌ها را از روی پیکرِ تو، کرده است با لگد جمع زینب میان مقتل، مانده‌ست با سؤالی این جسم می‌شود جمع، یا که نمی‌شود جمع؟ ممنون بوریائیم، اما تن شما شد با همت زنانِ، قوم بنی اسد جمع سروده گروه ادبی
457 _ حضرت زینب سلام الله علیها (زمزمه شور ) سبک : همه منتظرند مادرش برسه خواهر تو اسیر شد به دست عدو أَلسَّلامُ عَلى مَنْ هُتِکَتْ حُرْمَتُهُ بعد رفتنت ای آبروی حرم پای شمرو سنان وا شده به سوی حرم سید الشهدا سید الشهدا سید الشهدا یا مقطع الاعضا بعد تو شده باز راه بسته ی آب خیمه ها همه گفتند امان ز قلب رباب ای هلال من از روی نیزه ببین روی ناقه ی عریان نشسته پرده نشین سید الشهدا.... (أَلسَّلامُ عَلى مَنْ هُتِکَتْ حُرْمَتُهُ،  سلام بر آن کسى که پرده حُرمتش دریده شد)زیارت ناحیه
571 _زبانحال زینب کبری سلام الله علیها با سر بر نیزه (زمینه _شور _زمزمه) هلال زینب دعا کنم من پای نیزه تموم بشه غمهای نیزه نیفتی از بالای نیزه باور نداشتم یه روز چنین بی بال و پر شم در کوه و صحرا در بدر شم با شمر و خولی همسفر شم دیدم رو نیزه میریزی اشک و دلغمینی چشماتو بستی تا نبینی آواره شد پرده نشینی چشم تو روشن رو ناقه ی عریان سوارم ببین کجا کشیده کارم نمونده یک محرم کنارم ببین برادر این روزگار چه کرده با من من محو دیدارت ولیکن افتاده بر من چشم دشمن ای کاش بمیرم آخه چجوری زنده باشم همراه با نامحرما شم رو نیزه ها سر داداشم مظلوم حسین جان مظلوم حسین مظلوم حسین جان
سَلامٌ عَلَی العَطشانِ عِندَ الفُرَات سَلامٌ عَلَي العُريانِ ذِي الزَّفَرات سَلامٌ عَلَي الاَبدانِ فِي الفَلَوات گریه‌می‌کنم‌صبح‌وشام بامهدی‌علیه‌السّلام توی‌روضه‌هات‌از خُدا ظُهورِ آقامو میخوام بِعَطَشِ الحُسَین (ای خدا)۳ فرج آقارو برسون  صاحب مارو برسون مُنتقم حقیقیِ کرببلارو برسون یا مُنتقم الحسین (العَجَل)۳ حسین جان قسم به رگهای حنجرت میخواستش بمونه پیش تو خواهرت ولی داره میره ناچارا با سرت  وای من روی ناقه بی جهاز  نشونده منو دشمنت خداحافظی میکنم  با زخمای رو تنت به سوی شام و کوفه ام چه ظالمانه میبرند نمیروم ولی مرا  به تازیانه میبرند یاسیدنا الغریب (یاحسین)۳ زیر تیر و نیزه مدفون شد پیکرت بمیرم که رفت از دستت انگشترت شنیدم داداش ضجه می‌زد مادرت وای من تنت‌رو زمین‌مونده بود  سرت رفته‌بود تو تنور دارم بوسه میدم تورو ولی دیگه از راه دور راس تورا به روی نی هرچه نظاره می‌کنم سیر نمیشود دلم نگه دوباره می‌کنم یاسیدنا الغریب (یاحسین)۳ ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••
4_5922668143502692103.mp3
1.38M
🔺سبک شعر بالا ┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈
۱۱ . کربلا آمد،حضرت سجاد از غم بابا،می زند فریاد آه و واویلا۴ حضرت سجاد،گریه ها دارد در دلش رنج و،ابتلا دارد آه و واویلا۴ پیکر پاکان،بر روی خاک است یوسف زهرا،تن صد چاک است آه و واویلا۴ صحنه ها را دید،گریه افزون شد حضرت سجاد،جگرش خون شد آه و واویلا۴ یادش آمد از،کینه ی دشمن لشکر اعدا،وقت گل چیدن آه و واویلا۴ یک طرف اکبر،غرق خون پیکر می درخشد چون،یک مه انور آه و واویلا۴ همه گل ها در،کربلا پرپر پشت خیمه ها،پیکر اصغر آه و واویلا۴ غربتم این جا،می کنم احساس بر زمین بینم،پیکر عباس آه و واویلا۴ این تن پاک،نور عین ماست بی کفن بر خاک،این حسین ماست آه و واویلا۴ ای بنی اسد،اشک غم بارید بهر این پیکر،بوریا آرید آه و واویلا۴
مقام قرب خدا یا بهشت اهل ولاست بهشت اهل ولا یا زمین کرب و بلاست ورق ورق شده هفتاد و دو کتاب خدا به هر ورق که زدم تیغ آیه‌ها پیداست بنی اسد متحیر اِستاده‌اند همه سکوت کرده ولی در سکوتشان غوغاست نه سر بُوَد به تن کشتگان، نه تنِ سالم نه ازغلام، نه مولا، نشان در آن صحراست زکوفه اشک فشان یک سوار می‌آید به نینوای وجودش نوای یا ابتاست گشوده لب که: اَلا ای موالیان حسین مرا شناخت بر این لاله‌های باغ خداست کنار هم بدن قطعه قطعه‌ی انصار حبیب و مسلم و جون و بریر و عابس ماست کنار علقمه افتاده پیکری بی دست که چشم تشنه لبان از خجالتش دریاست به اشک دیده بشویید زخم‌هایش را که حافظ حرم و میر لشکر و سقاست به قلب معرکه خون می‌دمد ز گودالی که در میانه‌ی آن جسم یوسف زهراست به زیر خنجر و شمشیر و تیر و نیزه و سنگ برهنه پیکر صد چاک سید الشهداست میان این شهدا گشته قطعه قطعه تنی که یاس سرخ حسین است و لاله‌ی لیلاست ✍ استاد
بنی اسد متحیّر، ستاده‌اید همه چرا به بحر تفکر فتاده‌اید همه برای دفن شهیدان کربلا، زن و مرد ز خانه سر به بیابان نهاده‌اید همه کسی نبود که رو سوی این دیار نهد خـدا تمـام شما را جـزای خیر دهد بنی اسد نگرید این خجسته تنها را ستارگان زمین، ماه انجمن‌ها را نصیبتان شده قدر و سعادتی امروز شما به خاک سپارید این بدن‌ها را به هـر بدن که رسیدید احترام کنید به زخم‌ نیزه و شمشیرها سلام کنید بنی اسد تن انصار رو به‌ روی شماست که دفن پیکرشان، جمله آرزوی شماست کمک کنید در این سرزمین پیمبر را نگاه مادر ما فاطمه به سوی شماست اگـر شمـا، نشناسید این بدن‌ها را معرّفی کنم، این پاره پاره تن‌ها را بنی اسد همه رو سوی قتلگاه کنید به پیکری که بوَد غرقِ خون، نگاه کنید به مصحفی که شده آیه‌آیه گریه کنید ز آه خود، رخ خورشید را سیاه کنید تنی کـه ریخته از هم چگونه بردارید کمک کنید، که یک قطعه بوریا آرید بنی اسد تن پاک برادرم اینجاست که عضوعضو وجودش ز هم جداست، جداست هر آنکه دید ورا گفت این رسول خداست کمک کنید که این جان سیدالشهداست دل حسین نـه تنها گسسته از داغش پس از پدر کمر من شکسته از داغش بنی اسد نگهم بر دو شاخۀ یاس است بر آن نشانه‌‌ی لب‌های سیّدالناس است به احترام بگیرید هر دو را سردست ادب‌کنیدکه این دست‌های عباس است نه دست مانده به جسم مطهرش، نه سری خــدا بـه مـادرش ام البنین کند نظری بنی اسد گل صدپاره‌ای در این چمن است شهید بی زرهی، پاره‌پاره پیرهن است ادب کنید که این ماه سیزده ساله پسرعموی عزیزم، سلالۀ حسن است به تیر و نیزه تن پاره‌پاره‌اش سپر است ز حلقه‌های زره، زخم‌هاش بیشتر است بنی اسد بدنی پشت خیمه مدفون است دل رباب و دل فاطمه بر او خون است مزار اوست همان روی سینۀ پدرش ز خون او گل روی حسین گلگون است هنوز هست به سوی حسین، دیدۀ او سـلام «میثم» بــر حنجـر بریـدۀ او ✍ استاد
یک جهان روضه و یک ماه محرم داری آه، آقای غریبم چقدر غم داری تا ابد هم که بخوانند همه مرثیه‌ات باز هم روضه‌ی ناخوانده به عالم داری این همه زائر دلسوخته‌ی خاکت را از ازل داشته‌ای، تا به ابد هم داری روضه‌خوان‌هات زیادند، یکی شان قرآن مطلع فجرِ خدا، سوره‌ی مریم داری درد دل کن که نماند به دلت چون پدرت خواهرت هست کنارت، تو که مَحرم داری بهترین نوحه‌ی ما هست «غریب مادر» صاحب روضه بگو -بهتر از این دم داری-؟ تا که نومید نگردد ز درت محتاجی تو هم انگشت، هم انگشترِ خاتم داری ** وقت تدفین تو ای شعر غریبی، پسرت دید در وزن تنت چند هجا کم داری ✍
از روی دلسوزی دهاتی‌های اطراف تاصبح دور پیکر تو گریه کردند همراه حیواناتِ صحرا دور گودال با گریه‌های مادر تو گریه کردند از تکه‌های چادری بر خاک پیداست با زور خواهر را جدا کردند از تو تا وقت بوده پیکرت را جمع کرده بر جای دست خواهر تو گریه کردند پیرِ قبیله گفت کی؟ سر را بریده در مکتب ما ذبح کردن حکم دارد چون گیسوی آشفته گشته وضع رگ‌ها بر حال و روز حنجر تو گریه کردند دربین پیکرها دوتایش فرق دارد یک پیکری پامال قدری قد کشیده آن دیگری پیچیده بین یک عبا بود بر ارباً اربا اکبر تو گریه کردند نزدیک نخلستان صدا آمد بیایید یک پیکر بی دست اینجا بر زمین است پای فرات و باصدای موج دریا بر ساقی آب‌آور تو گریه کردند بر پشت خیمه مشتی از زن‌ها نشستند بالای قبر کوچکی که زیر و رو شد ناخواسته جای ربابِ دست بسته بهر علیِ اصغر تو گریه کردند از راه زین العابدین آمد صدا زد من صاحب اسرار این گودال هستم بوسه به بوسه پیکرت را شرح می‌داد آن‌ها همه دور و بر تو گریه کردند فرمود مردم تکه بوریا بیارید باید کنار هم بچینم این بدن را دیدند پیدا کرد یک انگشتِ خونین بر دست بی انگشترِ تو گریه کردند ✍
ما برای دفن شاه کربلا آماده‌ایم رو به سوی قتلگاه و علقمه بنهاده‌ایم یک بدن صد پاره از شمشیر و تیر خنجر است این گل دامان لیلا یا علی اکبر است یک بدن بی‌دست و سر مانده کنار علقمه مثل مادر اشک ریز و در عذایش فاطمه سیزده ساله گلی افتاده در دریای خون از حنای خون شده سر تا به پایش لاله‌گون لاله‌ها پیداست اما غنچه پرپر کجاست پیکر سرباز ششماهه علی‌اصغر کجاست جسم یاران حسین ابن علی بر روی خاک از دم شمشیر و خنجر قطعه قطعه چاک از کنار علقمه آید صدای زمزمه می‌چکد بر جسم ثارالله اشک فاطمه ✍ استاد
بعد از سه روز جسم عزیزش کفن نداشت یوسف‌ترین شهید خدا پیرهن نداشت او رفت تا که زنده کند رسم عشق را از خود گذشته بود، غم ما و من نداشت آنقدر عاشقانه به معراج رفته بود آنقدر عاشقانه که سر در بدن نداشت خورشیدِ شعله‌ور شده بر روی نیزه‌ها کنج تنور رفتن و افروختن نداشت هر کس شنید غربت او را سؤال کرد بعد از سه روز جسم عزیزش کفن نداشت؟! ✍
تویی دریای بی پهنای خِلقَت..، ما نَم‌َت هستیم تو بیش از ظرفیت‌های وجودی، ما کم‌َت هستیم ملالی نیست..، ما را حبس کن در پیله‌ی داغت که این پروانه‌بودن را بدهکار غم‌َت هستیم به جز "گریه" گدای خانه‌ات خرجی نمی‌خواهد دو سکه اشک هم کافی‌است..، لنگِ دِرهَم‌َت هستیم به قربان کف پایَت! قدم بر چشم ما بگذار فراتت را رها کن تشنه‌لب! ما زمزم‌َت هستیم اگرچه اشک ما مَشکی برایَت پُر نخواهد کرد اقلاً دلخوشیم از اینکه گاهی مَرهم‌َت هستیم تمام آسمان‌ها تکّه‌ای از بیرق‌ات هستند به هرجا می‌رویم انگار زیر پرچم‌َت هستیم خوشامدگوییِ هر گریه‌کُن با حضرت زهراست به مادر جان بگو: دلتنگ خیرمقدم‌َت هستیم به دلچسبیِ آه سینه‌زن‌های تو آهی نیست بُخار استکانِ چاییِ تازه‌دم‌َت هستیم فقط کافی‌ست تا لب تر کنی..، پای تو می‌میریم به قول لات‌های با مُرُوَّت: آدم‌‌َت هستیم! ** دم مغرب..، سنانِ مست رفت و ساربان آمد... همه دلواپس انگشتِ زیر خاتم‌َت هستیم نفهمیدیم آخر..،یک حصیر کهنه کافی بود؟!... کماکان فکرِ طرز جمع جسم دَرهم‌َت هستیم ✍