eitaa logo
نماز اول‌وقت‌بخوانیم
3.7هزار دنبال‌کننده
81 عکس
1هزار ویدیو
208 فایل
مرتضی رحیمیان محقق مرکز تخصصی نماز @namazmt بانوی باحیا @banoy_ba_haya دعوت به نماز @d_b_namaz سخنرانی‌کوتاه نمازی @sokhanrani_namaz ذکرهای نماز @navb111 محتوای نماز @navb112 شهید رئیسی (بصیرتی) @shahid_reisii عناوین کانال eitaa.com/navb110/7162
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از 
۶۴ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه شصت و چهارم است که آیات فضیلت امیرالمؤمنین در قرآن را تقدیم‌تان می‌کنم. خداوند متعال در آیه ۲۵ سوره احزاب فرمودند : «وَ رَدَّ اللَّهُ الَّذِینَ كَفَرُوا بِغَیظِهِمْ لَمْ ینالُوا خَیراً» خداوند دشمنان پیامبر که در جنگ خَندق دورِ هم جمع شده بودند و به مدینه حمله کرده بودند را از مدینه برگرداند‌ ، در حالی که به هیچ غنیمت و پیروزی نرسیدند. علت پیروزیِ سپاه اسلام و شکستِ دشمنان چند عامل بود که سه تای آن را بیان می‌کنم : یک. خداوند سپاهی از فرشتگان فرستاد که این فرشتگان در دل‌های مؤمنان آرامش و اطمینانِ خاطر به پیروزی می‌دمیدند و در دل‌های منافقان و کافران و یهودیان ترس و وحشت. در قرآن هم آمده که یکی از یاری‌های ما نسبت به مؤمنین این است که در دل دشمنان‌شان ترس می‌اندازیم. «سَنُلْقِی فِی قُلُوبِ الَّذِینَ كَفَرُوا الرُّعْبَ» دو. علت دیگر کشته شدن بهترین جنگجوی سپاه دشمن توسط علی بن ابیطالب علیه السلام بود که روح نا امیدی در آنها دمید و از اینکه بتوانند سپاه اسلام را شکست بدهند نا امید شدند. سه. سومین عامل پیروزی این بود که هوا به شدت سرد شد و در یک شب باد تند و طوفان بزرگی وزید‌ ، به طوری که دیگ‌های غذای اینها را واژگون می‌کرد‌ ، شعله‌های زیر دیگ‌ها را پخش می‌کرد و خیمه‌های این‌ها را از جا می‌کند. آنها به شدت ترسیده بودند و چون هیچ امیدی به پیروزی نمی‌دیدند‌ ، همان شب به سمت سرزمین خودشان فرار کردند. خداوند متعال در آیه ۲۵ سوره احزاب می‌فرماید : «کَفَی اللهُ الْمُؤْمِنِینَ الْقِتالَ» خداوند مؤمنین را از جنگیدن بی نیاز کرد. شیعیان از امامان معصوم و اهل سنت از اِبنِ عباس و عَبدُاللهِ بنِ مَسعود نقل می‌کنند که خداوند مسلمان‌ها را بی‌نیاز کرد از جنگیدن به واسطه‌ی دلاوری‌های امیرالمؤمنین «کَفَی اللهُ الْمُؤْمِنِینَ الْقِتالَ بِعَلیِّ بنِ اَبی طالبٍ» آیه ۲۵ سوره احزاب اشاره دارد به رشادت امیرالمؤمنین و اینکه به واسطه‌ی آقا امیرالمؤمنین سایه جنگ خندق از سر مسلمان‌ها برداشته شد و آنها به یک پیروزی شیرین بدون جنگ رسیدند.
🔻 موضوع : خدا چه نیازی به نماز ما دارد؟ 💠 ویژه : معلمان و مبلغان ✅ پاورپوینت همراه با توضیح صوتی اجرای آن در آدرس زیر موجود است. https://ble.ir/navb313
چون برخی پاورپوینت ها که در آینده بارگزاری می شود بیش از ۵۰ مگابایت هست در پیام رسان بله بارگزاری می شود
هدایت شده از 
۶۵ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه‌ی شصت و پنجم است که آیات فضیلت امیرالمؤمنین را تقدیم شما می‌کنم. خداوند متعال در آیه‌ی ۵۷ سوره‌ی احزاب فرمودند : «إِنَّ الَّذِینَ یُؤْذُونَ اللهَ وَ رَسُولَهُ لَعَنَهُمُ اللهُ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ وَ أَعَدَّ لَهُمْ عَذاباً مُهِیناً» کسانی که خدا و رسول خدا را آزار و اذیت بدهند خداوند آنها را در دنیا و آخرت از رحمت خودش دور می‌گرداند و برای آنها عذاب خوار کننده ای فراهم کرده. بنابراین کسانی که به پیامبر نسبت ساحر‌ ، شاعر‌ ، مجنون ـ یعنی دیوانه ـ دادند‌ ، شکمبه‌ی گوسفند بر سر و روی حضرت ریختند و در جنگها در مقابل حضرت صف آرایی می‌کردند‌ ، منافقینی که داخل جامعه‌ی اسلامی توطئه می‌کردند‌ ، همه‌ی اینها طبق این آیه‌ی شریفه مشمولِ عذاب روز قیامت خواهند شد اگر توبه نکرده از دنیا رفته باشند. همچنین طبق همین آیه کسانی که علی بن ابیطالب علیه السلام را اذیت کرده باشند وارد آتش جهنّم می‌شوند به دو دلیل : یک. شیعه از امامان معصوم و اهل سنت از جابر بنِ عبدالله و اُمّ سَلمه نقل کرده‌اند که پیامبر اکرم به علی بن ابیطالب علیهما السلام رو کردند و فرمودند : «مَنْ آْذاکَ فَقَدْ آذانِی» هر کس توی علی را بیازارد من را آزرده و این آیه که مخصوص آزار و اذیت پیامبر است شامل حال آن شخص می‌شود. دو. دلیل دوم آیه‌ی ۶۱ سوره آل عمران است که طبق تفاسیر شیعه و اهل سنت منظور از نَفسِ پیامبر در آن آیه علی بن ابیطالب علیه السلام است. پس طبق آن آیه اذیت علی اذیتِ پیامبر محسوب می‌شود. بنابراین کسانی که در جنگ جمل‌ ، صفین و نهروان بر روی حضرت شمشیر کشیدند و توبه نکرده از دنیا رفتند وارد آتش جهنّم خواهند شد. «اِبن مُلجَم» که بر فرق حضرت شمشیر زد او هم وارد آتش جهنّم خواهد شد. بعد از شهادت پیامبر اکرم گروهی آمدند پشت در خانه حضرت و حرمت خانه را شکستند و باعث آزار و اذیت علی بن ابیطالب شدند. «قُنفُذ» با غلافِ شمشیر به بازویِ همسر علی بن ابیطالب علیه السلام زد و «مُغیره» با تازیانه بر بدن حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها زد و این‌ها سبب شد که علی بن ابیطالب علیه السلام از دست آنها برنجد. دستان حضرت را بستند و برای بیعت به سوی مسجد کشیدند‌ ، مُسلّم است که این‌ها از مصادیق آزار و اذیت علی بن ابیطالب علیه السلام است و هر کس حضرت را اذیت کرد و بدون توبه از دنیا رفت طبق این آیه شریفه وارد آتش جهنّم خواهد شد. بنابراین ظاهر آیه در رابطه با اذیتِ خدا و رسول خداست و باطن آیه طبقِ آن حدیثی که خدمت‌‌تان نقل شد در رابطه با آزار و اذیت علی بن ابیطالب علیه السلام هم هست.
🔻 موضوع : من اول خدا را بشناسم بعدش نماز هم می خوانم 💠 ویژه : معلمان و مبلغان ✅ پاورپوینت همراه با توضیح صوتی اجرای آن در آدرس زیر موجود است. https://ble.ir/navb313
هدایت شده از 
۶۶ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه شصت و ششم است که که توفیق پیدا کردیم درباره‌ی آیات امیرالمؤمنین در قرآن گفتگو کنیم. قبل از بیان آیه جدید یک داستانی از مناظره‌ی پیامبر را برایتان تعریف می‌کنم. پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله در جمع قریش بود با بزرگان قریش مثل «نَضر بنِ حارث» گفتگو می‌کرد و برایشان اثبات کرد که پرستش چوب و سنگ کار اشتباه و باطلی است و بعد آیه ۹۸ سوره انبیاء را برایشان خواند که «إِنَّكُمْ وَ ما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جهنّم» شما و آنچه آن را می‌پرستید در روز قیامت هیزم جهنّم خواهید شد و در جهنّم خواهید سوخت. یکی از مشرکان رو کرد به پیامبر اکرم و گفت: ای محمد! تو همیشه از عیسی بن مریم به خوبی یاد می‌کنی و از او تعریف می‌کنی‌ ، در حالی که حضرت عیسی‌ ، بُت مسیحیان است و مسیحیان او را می‌پرستند و حضرت عُزَیر‌ ، بُت یهودیان است. پس در روز قیامت ما همراه با بُت‌هایمان‌ ، همراه با عیسی بن مریم که بت مسیحیان است‌ ، وارد جهنّم می‌شویم و آنجا به ما خوش می‌گذرد. آیه‌ی ۵۷ سوره زخرف می‌فرماید : «وَ لَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْیمَ مَثَلًا إِذَا قَوْمُكَ مِنْهُ یَصِدُّونَ» هنگامی که به عیسی بن مریم مثالی زده شد قوم توی پیامبر با فریاد و هِلهله تو را مسخره کردند و به تو خندیدند. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در جواب فرمودند : کسانی وارد جهنّم می‌شوند که خودشان هم دوست داشته باشند بُت مردم باشند و مورد پرستش آنها قرار بگیرند مثل فرعون که گفت : «أَنَا رَبُّکُمُ الأعْلَى» من پروردگار بزرگ شما مردم هستم. اما حضرت عیسی و حضرت عُزَیر علیهما السلام از اینکه مردم آنها را بپرستند نفرت داشتند و بیزار بودند به همین خاطر آنها وارد جهنّم نمی‌شوند. در آیات قرآن هم آمده که در روز قیامت خداوند از حضرت عیسی می‌پرسد آیا تو به مردم گفتی که تو را عبادت و پرستش کنند؟ او هم می‌گوید : «سُبْحانَكَ ما یكُونُ لی أَنْ أَقُولَ ما لَیسَ لی بِحَقٍّ» پاک و منزهی تو و من هرگز حرف اشتباه و ناحق نمی‌زنم. در رابطه با ارتباط آیه ۵۷ سوره زُخرف با آقا علی بن ابیطالب علیه السلام در جلسه آینده با هم گفتگو خواهیم کرد.
هدایت شده از 
۶۷ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه شصت و هفتم است که آیاتِ فضیلت امیرالمؤمنین را مرور می‌کنم. در جلسه قبل درباره حضرت عیسی بن مریم علیهما السلام صحبت کردیم. علمای شیعه نقل کردند که پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله روزی در بین یارانشان نشسته بودند و فرمودند : الآن کسی وارد مجلس ما می‌شود که شبیه حضرت عیسی است و بلافاصله علی بن ابیطالب وارد آن جمع شد. منافقان مخفیانه خندیدند و تمسخر کردند و گفتند : «لَعِبَادَةُ اللَّاتِ وَ الْعُزَّی خَیْرٌ مِنْ هَذَا» اینکه بت لات و بت عزّی را بپرستیم و مشرک شویم برایمان آسان‌تر است از اینکه بپذیریم علی بن ابیطالب علیه السلام شبیه یکی از پیامبران الهی مثلِ حضرت عیسی بن مریم باشد. علمای اهل سنت نقل کردند که پیامبر اکرم در جمع قریش بودند و رو کردند به حضرت علی علیه السلام و فرمودند : یا علی مَثل تو در امت من‌ ، مَثَل عیسی بن مریم است که گروهی در دوستی او زیاده روی کردند. «أَحَبَّهُ قَوْمٌ فَأَفْرَطُوا فِیهِ» و گروهی در دشمنی با حضرت عیسی افراط کردند و به فکر قتل او بودند. قریش خندیدند و تمسخر کردند و گفتند او پسر عمویش را شبیه یک پیامبر مثل حضرت عیسی می‌داند و بلافاصله آیه ۵۷ سوره زخرف در اینجا نازل شد. مردم در رابطه با حضرت عیسی علیه السلام سه دسته شدند : گروهی مثل یهودیان به مادر حضرت عیسی تهمت بی‌عفتی زدند و در نقشه قتل حضرت عیسی بودند. گروه دوم برخی از مسیحیان بودند که حضرت عیسی را خدا می‌دانستند که هر دو گروه مورد لعنت خداوند قرار گرفتند. گروه سوم حضرت عیسی را بنده‌ی خدا و فرستاده‌ی از سوی او دانستند که نجات پیدا کردند. درباره علی بن ابیطالب علیه السلام هم همین سه گروه وجود دارند. گروه اول کسانی بودند که حضرت را دشمن خدا می‌دانستند و جنگ جمل‌ ، جنگ صفین و جنگ نهروان را در مقابل او به راه انداختند. گروهی که حضرت علی را کافر می‌دانستند و ادعا می‌کردند علی بن ابیطالب علیه السلام نماز نمی‌خواند. وقتی فرق حضرت در محراب کوفه شکافته شد برخی از مردم شام ‌گفتند مگر علی نماز می‌خوانده که داخل مسجد رفته است روزی که شکافت فرق او در محراب * گفتند مگر نماز می‌خواند علی گروه دوم گفتند حضرتِ علی خالق آسمان‌ها و زمین است و علی اللهی شدند. که این دو گروه مورد لعنتِ خود امیرالمؤمنین قرار گرفتند. گروه سوم حضرت علی علیه السلام را بنده خدا و دوست ویژه خدا و امام از سوی خدا بر مردم می‌دانستند که این‌ها نجات پیدا کردند. پیامبر عزیزمان صلی الله علیه و آله فرمودند : اگر نمی‌ترسیدم مردم درباره توی علی آنچه را بگویند که در رابطه با عیسی بن مریم گفتند و او را خدا دانستند سخنانی در فضیلت تو می‌گفتم که از هر کجا عبور می‌کردی «أَخَذُوا التُّرَابَ مِنْ تَحْتِ قَدَمَیكَ» مردم خاک زیر پای تو را به تبرُّک بردارند. بنابراین ظاهر آیه ۵۷ سوره زُخرف «وَ لَمَّا ضُرِبَ ابْنُ مَرْیمَ..» در رابطه با تشبیه حضرت عیسی علیه السلام به بت‌هاست و باطن این آیه در رابطه با تشبیه علی بن ابیطالب به حضرت عیسی علیهما السلام است که در هر دو مورد مردم خندیدند‌ ، تمسخر کردند و با هِلهله و فریاد ، پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله را مورد آزار و اذیت قرار دادند.
هدایت شده از 
۶۸ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه شصت و هشتم است که توفیق پیدا کردم آیات فضیلتِ امیرالمؤمنین را تقدیم شما کنم. قرآن می‌فرماید : شروع روز قیامت با یک زلزله بسیار بزرگ است و همراه با آن زلزله انسان‌ها از قبرهایشان مبعوث می‌شوند و در صحرای قیامت حاضر می‌شوند. «إِذا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها * وَ أَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقالَها» و همراه با هر انسانی دو تا فرشته در کنار او قرار می‌گیرد. و همچنین آقا رسول اکرم و علی بن ابیطالب علیهما السلام در سمت راست عرش الهی قرار می‌گیرند. فرشته‌ای بسیار زیبا و خوشبو روبروی پیامبر قرار می‌گیرد ؛ سلام می‌دهد و می‌گوید «أَنَا رِضْوَانُ خَازِنُ الْجَنَّةِ» من «رضوان» نگهبان بهشت هستم. خداوند به من دستور داده تا کلیدِ بهشت را در اختیار شما قرار بدهم. بعد از آن فرشته‌ای بسیار زشتِ با صورتِ وحشتناک در مقابل پیامبر قرار می‌گیرد که سبب تعجب پیامبر می‌شود و می‌گوید : من «مالک» نگهبان جهنّم هستم خداوند تبارک و تعالی به من دستور داده تا کلیدِ جهنّم را در اختیار شما قرار دهم. هم علمای شیعه و هم علمای اهل سنت این روایت را نقل کردند. که خداوند رو می‌کند به محمد و علی علیهما السلام می‌فرماید : «أَدْخِلَا الْجَنَّةَ مَنْ أَحَبَّكُمَا وَ أَدْخِلَا النَّارَ مَنْ أَبْغَضَكُمَا» هر کسی که دوستی و محبت شما را دارد او را وارد بهشت کنید و هر کسی که دشمنی و کینه شما دو نفر را داشته آن را هم وارد جهنّم کنید. در آیه ۲۴ سوره قاف آمده که خداوند تبارک و تعالی در روز قیامت به دو نفر خطاب می‌کند که «أَلْقِیٰا فِی جهنّم كُلَّ كَفّٰارٍ عَنِیدٍ» هر انسان کافرِ سرکشِ کینه توزی را‌ ، داخل جهنّم بیندازید. در رابطه با اینکه خطابِ این آیه به چه کسی هست مفسّران فرمودند منظور آن دو نفری است که همراه هر انسانی وجود دارد. و باز مفسران فرمودند : منظور از آن دو نفر پیامبر اکرم و امیرالمؤمنین علیهم السلام هستند. هر دو نظر می‌تواند درست باشد به این صورت که آن دو فرشته نگاه می‌کنند‌ ، ببینند آیا پیامبر و امیرالمؤمنین علیهما السلام اجازه عبور از پل صراط و ورود به بهشت را به آن انسان می‌دهد یا نه؟ اگر اجازه را داد آن دو فرشته‌‌ ، آن شخص را همراهی می‌کنند و به سلامتی از پُل صراط عبور می‌دهند. ولی اگر پیامبر و علب بن ابیطالب اجازه ورود به بهشت را به آن شخص ندادند آن دو فرشته مأموریت دارند تا او را از روی پل صراط بر روی آتش جهنّم بیندازند. بنابراین طبق این آیه شریفه خداوند در روز قیامت خطاب می‌کند به آقا امیرالمؤمنین علیه السلام که دوستان تو در بهشت هستند و دشمنان تو را من در آتش جهنّم قرار خواهم داد.
هدایت شده از 
۶۹ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه شصت و نهم است که آیاتِ فضیلت امیرالمؤمنین را تقدیم شما می‌کنم. قبل از بیان آیه جدید می‌خواهم در رابطه با معجزه حضرت صالح علیه السلام نکاتی را خدمت‌تان عرض کنم در آیه ۴۵ سوره نمل آمده «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا إِلی ثَمُودَ أَخاهُمْ صالِحاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ» ما به سوی قوم ثمود حضرت صالح را فرستادیم. ایشان حدود صد سال بین قومش تبلیغ کرد که به جای اینکه بت‌ها را بپرستید خدای یگانه را عبادت کنید. آنها قبول نکردند و تعداد بسیار کمی به حضرت صالح ایمان آوردند. حضرت صالح یک روز به آنها پیشنهاد داد که من از خدایان شما درخواستی می‌کنم و شما هم از خدایان من درخواستی داشته باشید هر یک از آنها که حاجت طرف مقابلش را برآورده کرد معلوم می‌شود او حق است. آنها قبول کردند و حضرت صالح در مقابل بت‌های آنها قرار گرفت و حاجتش را خواست ولی هیچ پاسخی نشنیدند. بعد قوم صالح هفتاد نفر از بزرگانشان را انتخاب کردند و با حضرت صالح به کنار کوهی فرستادند آنها گفتند : «به خدایت بگو یک شتر بسیار بسیار بزرگ‌ ، ماده سُرخ رنگی که باردار باشد و فرزند او در داخلِ شکمش ده ماهه باشد از این کوه بیرون بیاورد و آن شتر در مقابل ما وضعِ حمل کند ما بچه‌اش را هم ببینیم» به خواست خداوند متعال کوه شکافته شد شتری با همین ویژگی‌ها بیرون آمد. تمام ۷۰ نفر در جا به پیامبری حضرت صالح ایمان آوردند اما در مسیر برگشت هنوز به قوم خودشان نرسیده بودند که ۶۵ نفر آنها دوباره بُت پرست و مرتد شدند. حضرت صالح فرمودند حالا که درخواست چنین معجزه‌ای کردید باید یک روز آب این چشمه برای شما باشد و روز دیگر آب چشمه را فقط شتر بخورد و به اندازه‌ای به شما شیر می‌دهد به گونه‌ای که کوچک و بزرگ و زن و مرد شما از آن شیر می‌نوشند و سیراب می‌شوند. مدتی قوم حضرت صالح پیشنهاد او را قبول کردند و بعد از مدت زمانی یک انسان پست به نام «قَدّار» پیدا شد که آن شتر را هلاک کرد و کُشت. بچه آن شتر «ناله زنان» به سمت آن کوه فرار کرد‌ ، کوه دوباره شکافته شد و آن بچه شتر داخل کوه قرار گرفت و آن شتر آن قوم را نفرین کرد. حضرت صالح فرمودند : تا سه روز فرصت دارید برای توبه که اگر توبه نکنید عذاب الهی شامل حال شما خواهد شد. آنها توبه نکردند و دچار عذاب الهی شدند. آیه‌ای که ربط دارد به فضیلت امیرالمؤمنین علیه السلام و ربط دارد به معجزه‌ی حضرت صالح علیه السلام را در جلسه آینده تقدیم‌تان می‌کنم.
گزیده ای از دیدگاه های عرفانی حضرت آیت الله بهجت رضوان الله علیه درباره نماز B2n.ir/h95781 👆 جمع آوری خوبی انجام داده است
هدایت شده از 
۷۰ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیم سلام به شما معلم عزیز. جلسه هفتادم است که آیات فضیلت امیرالمؤمنین را تقدیم شما می‌کنم. در آیه ۱۲ سوره شمس آمده است «إِذِ انْبَعَثَ أَشْقٰاهٰا» هنگامی که پست‌ترین و بدعاقبت‌ترین قوم ثمود به پا خواست و شتر را کُشت و بعد از آن بود که عذاب الهی بر آن قوم نازل شد. علمای شیعه و علمای اهل سنت مثل طبری‌ ، قُرطبی‌ ، اِبن حَجر نقل کردند پیامبر اکرم از آقا علی بن ابیطالب علیه السلام سؤال پرسیدند : آیا تو می‌دانی «اَشقَی الاَوَّلین» چه کسی بود؟ حضرت فرمودند : بله! آن کسی که قاتل شتر معجزه حضرت صالح بود. پیامبر از او پرسید : آیا «اَشقَی الآخِرین» را هم می‌شناسی؟ علی بن ابیطالب علیه السلام گفت : نمی‌دانم! پیامبر فرمودند : «الَّذِی یَضْرِبُك عَلَى هَذِهِ وَ أَشَارَ إِلَى یافُوخِه‏» آن کسی که با شمشیر بر فرق سر تو بزند و تو را بکُشد. در حدیث دیگری آمده‌ ، آن کسی که محاسنت را به خون سرت خضاب کند. بین قاتلِ شتر حضرت صالح و قاتل علی بن ابیطالب علیهم السلام سه تا شباهت وجود دارد : یک. «قدّار» عاشق زنی شده بود که آن زن گفت : شرط وصال من کشتن شتر است! و اِبن مُلجم هم عاشق زنی شده بود به نام قَطام که او گفته بود ؛ شرط وصالِ من کشتن علی بن ابیطالب است ! «كَمَا عَشِقَ ابْنُ مُلْجَمٍ قَطَاما» دو. آن شتر مزاحمتی برای «قدّار» نداشت و آقا امیرالمؤمنین هم بعد از جنگ نهروان کاری به اِبن مُلجَم نداشت. سه. قاتل شتر و قاتل علی بن ابیطالب علیه السلام در دنیا هم به منفعتی نرسیدند نه به ثروتی رسیدند نه پُستی و نه به مقامی و نه به قدرتی و نه به آن معشوقی که می‌خواستند به آن برسند‌! بنابراین ظاهر آیه ۱۲ سوره شمس در رابطه با «اَشقَی الاَوَّلین» است‌ ، بدعاقبت‌ترین امت‌های گذشته که «قدّار» باشد و باطن این آیه با توجه به حدیث پیامبر اکرم در رابطه با شقی‌ترین افراد امت پیامبر است که «اِبن مُلجَم» باشد. لعنت خداوند بر هر دوی آنها باد.