زمستون #آوای_نبشتن #قرص_خواب @nebeshtan

برف، استعاره‌ای قدرتمند احتمالا این روزها، خیلی هایتان، از کنار پنجره اتاقتان، فنجان چای بر دست، به تماشای رقص دانه‌های برف نشسته‌اید و یحتمل پرتاب شده‌اید به زیبایی و جادوی روزهای برفی کودکی‌هایتان. شولای سفید و درخشانی که دنیای بیرون را می‌پوشاند و دری به دریچه قلب‌ها می‌گشاید. اما آیا به این فکر کرده‌اید که یک روز برفی، فارغ از همه‌ی زیبایی‌هایش می‌تواند به عنوان ابزاری برای بهبود مهارت‌های نوشتاری شما باشد؟ و این که چه شباهت‌هایی بین نوشته و برف می‌تواند وجود داشته باشد؟ اولین برف فصل همیشه حس شگفتی و هیجان را به همراه دارد. نحوه سقوط دانه‌های برف با ظرافت از آسمان، که هر کدام از نظر شکل و اندازه منحصر به فرد هستند، مانند استعاره‌هایی است که بر نوشته شما می‌نشیند. هر واژه با معنا و منظور خاصی گزینش شده و در جای خاصی از نوشته شما قرار گرفته تا زیبایی متننان را دوچندان کند. درست مثل دانه‌های برف، که هیچ دو کلمه‌ای دقیقاً شبیه هم نیستند. با پیشروی روز، برف شروع به انباشته شدن می‌کند و هر سطحی را که در معرض دید است می‌پوشاند. منظره‌ای که زمانی آشنا بود اکنون به یک سرزمین عجایب زمستانی تبدیل شده است. این دگرگونی، شبیه راهی است که یک نوشته می‌تواند ما را به دنیایی متفاوت منتقل کند. تنها با چند کلمه، یک نویسنده می‌تواند تصویر واضحی را در ذهن خواننده ترسیم کند و او را در فضایی جدید و ناآشنا غرق کند. سکوتی که همراه با یک روز برفی است، استعاره‌ی بزرگی از قدرت کلمات است. در میان همه‌ی هرج و مرج‌ها و سر و صداهای زندگی روزمره، یک روز برفی، حس آرامش و سکون را به ارمغان می‌آورد. همان‌گونه که استفاده از کلمات مناسب می‌تواند حس آرامش را با یک نوشته به مخاطب منتقل کند. و این چیزی نیست جز کیفیت و تأثیر کلمات بر مخاطب. در ادامه، همانطور که روز به آرامی به پایان می‌رسد، خورشید شروع به غروب می‌کند و برف، درخششی طلایی به خود می‌گیرد. این تحول نهایی یادآور اهمیت ویرایش و بازنگری در فرآیند نوشتن است. درست مانند یک روز برفی، که در آن نور خورشید عیوب و ایرادات را در برف زمانی کامل نشان می‌دهد، فرآیند ویرایش به اصلاح و تکمیل یک نوشته کمک می‌کند. علاوه بر این مقایسه بین نوشته و یک روز برفی، نوشتن در مورد یک روز برفی هم می‌تواند به بهبود مهارت‌های نوشتاری ما به روشی عملی‌تر کمک کند. همانطور که سعی می‌کنیم ماهیت یک روز برفی را در کلمات خود به تصویر بکشیم، مجبور می‌شویم خلاقانه فکر کنیم و از زبان توصیفی استفاده کنیم. این تمرین به گسترش دایره‌ی لغات و بهبود توانایی ما در ترسیم تصویری روشن از وقایع، با استفاده از کلمات کمک می‌کند. نوشتن درباره‌ی یک روز برفی، به ما امکان می‌دهد تا تکنیک‌های مختلف نوشتن را تمرین کنیم. و توانایی خودمان را در استفاده از ابزارهای ادبی مانند شخصیت‌پردازی، تشبیه‌ها و استعاره‌ها و ... به چالش بکشیم. تا نوشته‌های خود را زنده کنیم. این یک راه آسان و سرگرم کننده برای کشف و بهبود مهارت‌های نوشتاری ماست. بگذارید این‌طور این نوشته‌ را به پایان ببرم، یک روز برفی تنها یک منظره زیبا برای دیدن نیست، بلکه یک استعاره‌ی قدرتمند برای هنر نویسندگی است. یک روز برفی، به ما منحصر به فرد بودن و قدرت هر کلمه، اهمیت ویرایش و بازنگری و توانایی انتقال خوانندگان به دنیای متفاوت را می‌آموزد. بنابراین، دفعه بعد که توی جمله‌ی «از چی بنویسم؟» گیر کردید، لحظه‌ای به بیرون نگاه کنید و بگذارید زیبایی یک روز برفی، الهام بخش کلمات شما باشد. #از_نوشتن @nebeshtan

بیا به ردّ پای باستانیمان در برف بیا به گذشته‌های خیلی دور برگردیم ... آنقدر دور که غصه‌هایمان را در هیاهوی آمفی‌تئاترهای یونان فراموش کنیم ... @nebeshtan

فاصله‌ها دل‌گیرند؛ لطفا نیم‌فاصله را رعایت کنید فقط در رانندگی نیست که شما باید حواستان به ماشین جلویی باشد و به اصطلاح فاصله را رعایت کنید. فاصله در نویسندگی هم خیلی مهم است. نه تنها فاصله، بلکه نیم‌فاصله از آن هم مهم‌تر است و شاید به جرأت بتوان گفت که نیم‌فاصله یکی از بزرگ‌ترین اختراعات بشری برای نگارش دیجیتال(بفرمایید تایپ) است. هرچند نیم فاصله اولا و بالذات، متن را قشنگ می‌کند؛ اما گاهی رعایت کردن یا نکردن نیم فاصله، معنی جمله را هم تغییر می‌دهد مثلا: «یک جا خرید کردم» یعنی «رفتم یک جایی و خرید کردم» اما «یک‌جا خرید کردم» یعنی «یک‌باره خرید کردم». #درست_بنویسیم #نکته @nebeshtan

مگر آدمی که خاک میهنش را بیل می‌زند؛ شعر هم می‌گوید؟ نمونه‌اش دیده شده؟ ابداً. نقد که حتماً نمی‌نویسد. شک نباید کرد. شعر بد گفتن، کار من و شماست که کار نداریم. نقد بد نوشتن هم کار آنهاست که شعر بد هم نمی‌توانند بگویند؛ یعنی خیلی خیلی بیکارند. 📘 ابن مشغله، نادر ابراهیمی @nebeshtan

درپیشواز قدم‌های تو از اسفند جز رایحه‌ای نمانده است بهار، آغاز فراخوان چشم‌های توست @nebeshtan

روز حسرت می گویند اولین صحنه ای که انسان بعد از مرگ با آن مواجه می شود که بزرگ ترین حسرت زندگی اش را به دنبال دارد، زمانی است که با گشوده شدن چشم حقیقت بینش بعد از مرگ و مفارقت از جسم دنیوی، جایگاه واقعی خودش را که بر اساس توانمندی ها و ظرفیت و استعدادها می توانسته به آن برسد به او نشان داده می شود. و حسرت می خورد که چرا برای رسیدن به آن تلاش نکرده است. زندگی برای هر انسانی، یک فرصت تکرار نشدنی است. انسان، با شناخت توانمندی ها، کسب مهارت، تلاش و استفاده بهینه از سرمایه عمری که در دست دارد، می تواند به جایگاهی که بر اساس ظرفیت وجودی هر شخص در وجود او نهادینه شده است، دست یابد. امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: «عمر انسان مانند گذر ابر در آسمان با سرعت در گذر است.» پس فرصت را غنیمت بشماریم که دیگر تکرار نخواهد شد. #نکته #موفقیت #سخن_بزرگان @nebeshtan

کافکا، یک سال پیش از مرگش، به دیدن خواهرش الی و سه خواهرزاده‌ی کوچکش در مرکز تفریحی موریتز آلمان رفت. یکی از بچه‌ها سکندری خورد و زمین افتاد. قبل از اینکه بچه‌های دیگر به اون بخندند، کافکا برای آنکه بچه‌ی زمین‌خورده به خاطر بی‌دست‌و‌پایی‌اش نزد بقیه سرافکنده نشود با لحنی تحسین‌آمیز گفت: «چقدر قشنگ ادای زمین خوردن درآوردی! چقدر عالی بلند شدی!» شاید بتوان امیدوار بود (احتمالا امیدی واهی) که روزی «کسی» این کلمات رهایی‌بخش را به ما بگوید. 📘یک مرثیه و ده گریز، آلبرتو مانگل #جرعه‌ای_کتاب @nebeshtan

لب فرو بند از طعام و از شراب سوی خوان آسمانی کن شتاب چند خوردی چرب و شیرین از طعام امتحان کن چند روزی در صیام #رمضان @nebeshtan

"زائر" محبوب من! در دلم کاروان اشتیاقی به سوی توراه انداخته‌ام در چشمانم، زائری لانه کرده است به انتظار شستشوی بارگاه تو دخیل بسته ام، بند بی قرار دلم را به روشنای ضریح آسمانیت تا صدای بسته شدن چمدانم تا باریافتن به آستان کبریائیت گوشه چشمی از آفتاب مشرق مهربانیت کافیست. ............... با سلام و تبریک سال نو با آرزوی بهترین‌ها برای همه اعضای کانال مدرسه نبشتن، از مشهدالرضا علیه السلام دعای گویتان هستم. با احترام، جلیلی @nebeshtan

«به‌ شدّت نیاز دارم به دیدن قدری رنگ آبی، رنگ آبی دریا» از نامه‌ی ژرژ ساند به گوستاو فلوبر @nebeshtan

دل را ز شرار عشق سوزاند علی یک عمر غریب شهر خود ماند علی وقتی که شکافت فرق او در محراب گفتند مگر نماز می خواند علی سالروز شهادت اول مظلوم عالم، مولای متقیان امیرالمومنین امام علی علیه السلام تسلیت باد @nebeshtan

جاي خاليت مهربان تو اوج مي‌گيري در من وقتي نسيم مي وزد در شبدرهاي کنار خانه از خلوت ميان سنجدها که مي‌گذرم من، هر روز عطر چادر نمازت را در نفس‌هايم و مهرباني را در نوازش دستهايت مرور مي‌کنم آهنگ نجواي سحرهايت گم شده در جاي خاليت آه که اين سمفوني سحرهاي روزه‌گي بي تو چقدر غمگين است. (برای مادرم، رمضان ۱۳۹۰) #به_وقت_دلتنگی @nebeshtan

بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد هلال عید به دور قدح اشارت کرد #حافظ 🌷عید بندگی مبارک🌷 @nebeshtan

گام اول را بردارید و اقدام کنید؛ توانایی انجام دادن آن به دنبالش می‌آید. #سحرخیزی #موفقیت @nebeshtan

زمین به تیغ بلاغت گرفته‌ای سعدی سپاس دار که جز فیض آسمانی نیست اول اردی‌بهشت ماه روز بزرگداشت جناب #سعدی @nebeshtan

کسی که هیچ چیزی ننویسد، یک آدم بازنده است. فقط از زمین می‌گذرد و هیچ ردی از خودش باقی نمی‌گذارد. (آگوتا کریستف) @nebeshtan

ما از وحشت فراموش کردن دیگران است که عکس آن‌ها را به دیوار می‌کوبیم یا روی طاقچه می‌گذاریم؛ یک وفاداری کاذب... خود ما به عکس‌هایی که به دیوارهای اتاقمان می‌کوبیم نگاه نمی‌کنیم، یا خیلی به ندرت و تصادفا نگاه می‌کنیم! ما به حضور دائم و به چشم نیامدنی آن‌ها عادت می‌کنیم. عکس، فقط برای مهمان است. این را یادتان باشد که: ذره‌ایی در قلب، بهتر از کوهی بر دیوار است. 📘رونوشت بدون اصل، نادر ابراهیمی. #جرعه‌ای_کتاب @nebeshtan

بوستان را هیچ دیگر در نمی‌باید به حسن بلکه سروی چون تو می‌باید کنار جوی را #سعدی @nebeshtan

بارها غم به‌تو گفتيم، ز ما نشنيدی بعد ازين مصلحت آنست که خاموش کنيم #هلالی_جغتایی #آوای_نبشتن @nebeshtan

وقتی مادرم می‌خندد؛ احساس می‌کنم همه‌چیز امن و امیدوارکننده است. 📘 عشق و چیز‌های دیگر 🖊 مصطفی مستور @nebeshtan

◁وأمرّ ما لقيت من ألم الهوى قرب الحبيب وما إليه وصول كالعيس في البيداء يقتلها الظما والماء فوق ظهورها محمول؛ #جمعه #انتظار @nebeshtan

زندگی زیباست اما شهادت از آن زیباتر است، سلامت تن زیباست اما پرنده عشق تن را قفسی می‌بیند که در باغ نهاده باشند … #شهید_آوینی شهادت رئیس جمهور مردمی و همراهانشان را تسلیت عرض می‌کنیم. @nebeshtan

نکات طلایی نویسندگی که نمی‌دانستید! سلام به همه‌ی دوستان عزیز! امیدوارم که حالتون خوب باشه و ایام به کامتان باشد ان شاءالله بعد از یک وقفه، با انرژی و ایده‌های تازه برگشتم تا با شما بهترین نکات نویسندگی را به اشتراک بگذارم. امروز می‌خواهیم درباره‌ی یک نکته‌ی طلایی صحبت کنم که ممکن است تا به حال به آن‌ توجه نکرده باشید: ✔️پیدا کردن صدای نویسندگی خودتان صدای نویسنده در نویسندگی، به منحصربه‌فرد بودن سبک و شیوه بیان هر نویسنده اشاره دارد. این صدا، امضای شخصی هر نویسنده در نوشتارش است و به او هویت و شخصیت منحصر به فرد می‌بخشد. برخی ویژگی‌های صدای نویسنده عبارتند از: ▫️انتخاب واژگان و ترکیبات خاص ▫️ریتم و آهنگ جمله‌ها ▫️لحن و طرز بیان منحصر به فرد ▫️نگاه و زاویه دید شخصی نویسنده به موضوعات ▫️استفاده از تصاویر و استعاره‌های منحصر به فرد نویسندگان با تمرین و تجربه نوشتن، به تدریج صدای خاص خود را پیدا می‌کنند و آن را توسعه می‌دهند. مطالعه آثار نویسندگان برجسته نیز می‌تواند به شناخت و تقویت صدای نویسندگی کمک کند. در ادامه به تکنیک‌هایی اشاره می‌کنیم که به یافتن و تقویت صدای نویسندگی کمک می‌کند: ۱. خواندن زیاد و متنوع؛ یکی از بهترین راه‌ها برای پیدا کردن صدای نویسندگی خودتان، خواندن آثار نویسنده‌های مختلف با سبک‌های گوناگون است. با این کار، شما با انواع صداها و سبک‌ها آشنا می‌شوید و می‌توانید عناصری را که دوست دارید یا به شما نزدیک‌تر است، از آن‌ها الهام بگیرید. ۲. نوشتن روزانه؛ تمرین مداوم نوشتن به شما کمک می‌کند تا صدای خود را پیدا کنید. هر روز بنویسید، حتی اگر فقط چند جمله باشد. این کار باعث می‌شود که به تدریج سبک و صدای منحصر به فرد خود را کشف کنید. 3. تجربه کردن سبک‌های مختلف؛ در ابتدا ممکن است بخواهید سبک‌ها و ژانرهای مختلفی را امتحان کنید. نوشتن در قالب‌های مختلف به شما کمک می‌کند تا بفهمید کدام سبک و ژانر برای شما راحت‌تر و طبیعی‌تر است و به شما احساس رضایت بیشتری می‌دهد. 4. نترسیدن از اشتباه؛اشتباه کردن بخشی از فرآیند یادگیری است. نترسید که نوشته‌های اولیه شما کامل و بی‌نقص نباشند. با هر اشتباه و تجربه، صدای نویسندگی شما واضح‌تر و قوی‌تر می‌شود. 5. گوش دادن به صدای درونی خود؛ به خودتان و احساساتتان گوش دهید. نوشتن باید بازتابی از خود واقعی شما باشد. به چیزهایی که برایتان مهم است، تجربیات شخصی و دیدگاه‌های منحصر به فردتان توجه کنید و آن‌ها را در نوشته‌هایتان منعکس کنید. 6. پایبندی به صداقت؛ صداقت و اصالت در نوشتن، صدای نویسندگی شما را تقویت می‌کند. سعی نکنید چیزی بنویسید که فکر می‌کنید دیگران می‌خواهند بشنوند؛ بلکه چیزی بنویسید که از قلب و ذهن شما برمی‌آید. 7. تکنیک‌های نویسندگی را بیاموزید؛ با یادگیری تکنیک‌های مختلف نویسندگی، شما می‌توانید به ابزارهایی دست پیدا کنید که به شما کمک می‌کنند تا صدای خود را بهتر و مؤثرتر بیان کنید. 8. عجله نکنید؛ زمان بدهید. پیدا کردن صدای نویسندگی فرآیندی زمان‌بر است. صبور باشید و به خودتان زمان بدهید تا به تدریج و با تمرین مداوم، صدای خود را پیدا کنید. #نویسندگی #از_نوشتن @nebeshtan

بازگشتن به دنیای نوشتن نوشتن از آن مقوله‌هایی هست که شاید همه به نوعی در برهه هایی از زندگیشان مرتکب آن شده باشند. بعضی ها تفننی و از روی تجربه و برخی جدی‌تر و حرفه‌ای تر. اما آدمهای هر دو دسته بعد از مدتی فاصله گرفتن از فضای نوشتن، با یک دغدغه و چالش ذهنی مواجه می‌شوند. دوست دارم دوباره بنویسم اما انگار ذهن و قلمم یاری نمی کند. نمیدانم از کجا و چطور به فضای نوشتن برگردم. اگر شما هم از این دسته هستید، من در اینجا چند تمرین ساده ولی اثرگذار را برای شما پیشنهاد می کنم که می‌توانید برای تسهیل بازگشت به روال نوشتن از آن‌ها استفاده کنید: 1. با تخصیص زمان‌های کوچک شروع کنید - نوشتن آزاد: روزانه پنج تا ده دقیقه هر چیزی که به ذهنتان می‌آید بنویسید. این کمک می‌کند تا اگر فکر می‌کنید قلمتان خشک شده با آزاد کردن خلاقیتتان به فضای نوشتن برگردید؛ - نوشتن یادداشت‌ روزانه: درباره‌ی وقایع هر روزتان، افکارتان یا هر چیزی که به آن علاقه‌مند هستید، بنویسید. 2. با هدف‌گذاری نوشتنتان را مدیریت کنید - تعداد کلمات روزانه: این گونه هدف بگذارید که مثلا هر روز تعداد کمی کلمه بنویسید، مانند ۲۰۰-۳۰۰ کلمه. - محدودیت‌های زمانی: زمان‌های مشخصی را برای نوشتن اختصاص دهید، حتی اگر فقط ۱۰-۱۵ دقیقه باشد. 3. محیط راحتی ایجاد کنید - فضای نوشتن: یک فضای خاص را برای نوشتن تعیین کنید. پشت میز تحریرتان، تراس، اپن آشپزخانه و ... - کاهش حواس‌پرتی‌ها: هر چیز پرت کننده‌ی حواستان را خاموش کنید(تلویزیون، آلارم گوشی و ...) و یک فضای آرام ایجاد کنید. 4. الهام و محرک‌ها - محرک‌های نوشتن: از محرک‌ها برای جریان یافتن خلاقیت استفاده کنید. شما همیشه نیاز دارید که خودتان را برای نوشتن تجهیز کنید. چند محرک و تجهیز کننده را برای استارت نوشتن به شما معرفی می‌کنم. - خواندن، دیدن، گوش کردن: کتاب‌، مقاله و یادداشت بخوانید؛ فیلم خوب ببینید. تئاتر ببینید. موسیقی خوب گوش کنید. با این‌ها برای نوشتن الهام بگیرید. 5. بازبینی، اصلاح، بازخورد - کارهای قدیمی: برخی از نوشته‌های قبلی خود را بازبینی و اصلاح کنید. این به شما کمک می‌کند تا با سبک نوشتاری خود دوباره آشنا شوید. - بازخورد: نوشته‌های خود را با دوستان یا گروه‌های نوشتاری به اشتراک بگذارید تا بازخورد سازنده دریافت کنید. 6. مثبت اندیش و صبور بمانید - برای خودتان جشن بگیرید: پیشرفت‌های کوچک خود را پاس بدارید، هر چند که کوچک باشد. - با خودتان مهربان باشید: این را درک کنید که کند بودن اشکالی ندارد؛ مهم این است که به حرکت ادامه دهید. #نویسندگی #از_نوشتن @nebeshtan