چند راهکار برای رهایی از ترس نوشتن 1. کتاب بخوان؛ یکی از دلایل شایع هراس شما از نوشتن، خالی الذهن بودن و نداشتن ایده و واژه است. کتاب خواندن، ذهن و زبان شما را شکل می دهد و چشمه کلمات را از ذهن به زبانتان جاری می‌کند. 2. تقلید کن؛ از نویسنده و کتابی که دوست دارید تقلید کنید و سعی کنید از روی نوشته‌هایی که دوست دارید رو نویسی کنید تا قلمتان راه بیافتد. 3. به جای حرف زدن بنویس؛ اگر حرفی برای زدن حتی در تنهایی خودت داری سعی کن به جای آن که آن را به زبان بیاوری، روی کاغذ بنویسی. حالا به همان راحتی که حرف می زنی، خواهی نوشت 4. سخت گیر نباش؛ دنبال ایده، فکر، کلمه و جمله خوب و قشنگ و قابل توجه نباش، سعی کن ساده و راحت بنویسی 5. پشتکار داشته باش؛ هر روز بخوان، بنویس و در این راه پشتکارداشته باش! بدون پشتکار و ثبات قدم، موفقیت حاصل نمی‌شود. #نویسندگی #نکته @nebeshtan

اگر در ابتدای مسیر نوشتن هستی به این سه نکته توجه کن! ✔️رها و آزادانه بنویس و به خوب شدن واژه‌ها و جملاتت فکر نکن؛ ✔️از کلمه‌هایی که در طول روز و در تعاملات روزمره آن‌ها را به کار می‌بری استفاده کن؛ ✔️سعی کن هر روز چند تا کلمه جدید به دایره واژه‌گانیت اضافه کنی. #نویسندگی #نکته @nebeshta

✔️ده توصیه برای زیبانویسی در نثر معیار 1. اگر می‌خواهید زیبا و دلنشین بنویسید، سعی نکنید که زیبا بنویسید. زیبایی در فکر شما است، نه در قلم شما. با قلمتان راحت باشید تا قلم هم بتواند فکر شما را به‌راحتی بر روی کاغذ بیاورد. 2. به ساختار متن، بیشتر از جمله‌ها، و به جمله‌ها بیشتر از کلمه‌ها اهمیت بدهید. 3. به مخاطب احترام بگزارید تا او نیز به نوشتار شما به دیدۀ تحسین و احترام بنگرد. کمترین احترام به خواننده، آن است که پاکیزه و درست بنویسید و ساده‌ترین اصول تایپ(مانند فاصله‌ها و نیم‌فاصله‌ها) را رعایت کنید. 4. نوشتار شما، رفتار شما با خواننده است. هر قدر در رفتارتان صمیمی‌تر باشید، او نیز با شما همدلی بیشتری می‌کند. پس در وقت نوشتن، یکی از احساسات انسانی خود را اجازۀ ابراز بدهید؛ احساساتی مانند شادی، خشم، غمگینی و هیجان. شما نویسنده‌اید نه دیپلمات یا ربات. اگر می‌خواهید خشک و جدی هم باشید، باشید؛ ولی نفس‌گیر ننویسید. 5. غنی‌ترین سرمایۀ پنهان برای نویسنده، دیوان‌هایی است که خوانده و از یاد برده است. 6. وظیفۀ نخست نویسنده، صراحت و صداقت است. حلاوت و ملاحت در رتبه‌های پس از آن است. 7. یکی از مهم‌ترین عوامل زیبایی در نویسندگی، سرعت نویسنده در چینش مطالب اصلی نوشتار است. رانندۀ خوب، راننده‌ای است که نه تند می‌رود و نه آهسته. نویسنده هم نباید قلمش را به دست تداعی‌های پی‌درپی و گریزهای فرعی بسپارد كه سرعتش در پیشبرد مطالب كم شود و خواننده را معطل کند. همچنین نباید چنان مختصر و تلگرافی بنویسد كه از هوش و تمرکز خواننده، سبقت بگیرد. تنظیم سرعت قلم در چیدن مطالب كنار هم، خواننده را به وجد می‌آورد. 8. متن نارس و نارسا زیبا نیست؛ حتی اگر همۀ آرایه‌های زبانی در آن جاسازی شده باشد. 9. فقط کسی می‌تواند زیبا بنویسید که می‌داند چه می‌خواهد بگوید و چقدر و چرا و برای چه کسی. نویسنده‌ای که گیج می‌زند، خواننده‌اش را هم دچار سرگیجه می‌کند. هیچ انسانی دوست ندارد او را در ابهام بگذارند. 10. بپذیریم که هر کسی نمی‌تواند زیبا بنویسد؛ ولی باور کنیم که هر کسی می‌تواند نازیبا ننویسد. (رضا بابایی، چو تخته‌پاره بر موج، ص162) #از_نوشتن #نکته @nebeshtan

نویسندگی و نوشتن تابه‌حال چند بار گوشه‌ی مبل یا کنج دنج ساکتی لم داده‌اید و لبخند‌زنان به رویاهای دور و درازتان فکر کرده‌اید؟ چند بار زمان از دستتان در رفته و وقتی به خود آمده‌اید از نور روز خبری نبوده یا غروب دلگیر به سیاهی شب نشسته بوده است؟ به‌خیال من، رویاها با ارزش‌ترین و زنده‌ترین بخش زندگی ما آدم‌هاست. رویاها دقیقا همان بخشی‌ست که به روزمرگی ما آلوده نیست: از جنس ایده‌آل‌ها و آرزوهاست. هر انسانی تا زمانی که می‌تواند رویا ببافد زنده است. چرا که رد پای خودش را در آینده می‌کارد. رد پایی که اگر هدف شود، آرام آرام سبز می‌شود و از دل خاک سر بیرون می‌آورد. نویسنده‌های هر سرزمینی متخصصان رویاپردازی یک ملت‌اند، نویسنده‌ها در پای یک ملت را در آینده می‌کارند؛ رویای زنان و مردان متفاوت، رویای زندگی‌ها، عشق‌ها و مرگ‌ها متفاوت، رویای نوع دیگر زیستن. اگر پا به سرزمین تازه‌ای گذاشتید کافی است نگاهی به ردیف داستان‌های تازه بیندازید تا بفهمید مردمانش هنوز چقدر زنده‌اند و چقدر امید به آینده در درونشان نفس می‌کشد. (آتوسا افشین‌نوید، کتاب «یک، دو. سه نویسندگی»، نشر افراز) #برای_نوشتن #نویسندگی #کتاب #نکته @nebeshtan

نویسندگی و نوشتن تابه‌حال چند بار گوشه‌ی مبل یا کنج دنج ساکتی لم داده‌اید و لبخند‌زنان به رویاهای دور و درازتان فکر کرده‌اید؟ چند بار زمان از دستتان در رفته و وقتی به خود آمده‌اید از نور روز خبری نبوده یا غروب دلگیر به سیاهی شب نشسته بوده است؟ به‌خیال من، رویاها با ارزش‌ترین و زنده‌ترین بخش زندگی ما آدم‌هاست. رویاها دقیقا همان بخشی‌ست که به روزمرگی ما آلوده نیست: از جنس ایده‌آل‌ها و آرزوهاست. هر انسانی تا زمانی که می‌تواند رویا ببافد زنده است. چرا که رد پای خودش را در آینده می‌کارد. رد پایی که اگر هدف شود، آرام آرام سبز می‌شود و از دل خاک سر بیرون می‌آورد. نویسنده‌های هر سرزمینی متخصصان رویاپردازی یک ملت‌اند، نویسنده‌ها در پای یک ملت را در آینده می‌کارند؛ رویای زنان و مردان متفاوت، رویای زندگی‌ها، عشق‌ها و مرگ‌ها متفاوت، رویای نوع دیگر زیستن. اگر پا به سرزمین تازه‌ای گذاشتید کافی است نگاهی به ردیف داستان‌های تازه بیندازید تا بفهمید مردمانش هنوز چقدر زنده‌اند و چقدر امید به آینده در درونشان نفس می‌کشد. (آتوسا افشین‌نوید، کتاب «یک، دو. سه نویسندگی»، نشر افراز) #برای_نوشتن #نویسندگی #کتاب #نکته @nebeshtan

راهکارهایی برای غلبه بر ترس از نوشتن بسیاری، نوشتن را یک کار دلهره آور می‌دانند، به خصوص زمانی که شروع به نوشتن می کنند. آن‌ها ترسشان این است که شاید نوشته‌شان به اندازه کافی خوب نباشند و یا به خوبی مورد توجه قرار نگیرد. در اینجا چند نکته را برای غلبه بر ترس از نوشتن آورده‌ایم: 1. از متن‌های کوتاه شروع کنید نوشتن می‌تواند طاقت فرسا باشد، به خصوص زمانی که در ابتدای راه نوشتن هستید. یکی از راه‌های غلبه بر این ترس، شروع با متن‌های کوتاه و قطعات کوچک است. این کار به افزایش اعتماد به نفس شما کمک می کند و به شما این امکان را می دهد که بدون احساس خستگی، به تمرین نوشتن بپردازید. 2. هر روز بنویسید راه دیگر برای غلبه بر ترس از نوشتن این است که آن را به یک عادت تبدیل کنید. هر روز زمانی را برای نوشتن اختصاص دهید، حتی اگر فقط چند دقیقه باشد. این به شما کمک می‌کند تا روند نوشتن برای شما راحت‌تر شده و به یک روال تبدیل شود 3. کمال گرا نباشید کمال گرایی می‌تواند مانع بزرگی در مسیر نوشتن باشد. باید همیشه این نکته مهم را به یاد داشته باشید که اولین پیش نویس شما نباید کامل باشد؛ لذا آزادانه بنویسید، بدون اینکه نگران ساختار جمله یا دستور زبان باشید. همیشه می‌توانید بعداً بارها متنتان را ویرایش و ویرایش کنید. 4. به یادگیری ادامه دهید شما به عنوان یک نویسنده باید همیشه در حال یادگیری و توسعه و پیشرفت باشید. در کارگاه های نویسندگی شرکت کنید، کتاب های مربوط به نویسندگی بخوانید و به طور منظم تمرین کنید. هرچه بیشتر بنویسید و یاد بگیرید، به عنوان یک نویسنده اعتماد به نفس بیشتری خواهید داشت. #نکته @nebeshtan

شما اگر یک خانم خانه‌دار هستید. ممکن است رنجور از تکرار فعالیت‌های روزمره در پایان شب، ذهن شلوغ و خسته‌ای داشته باشید. نوشتن شما را در رسیدن به آرامش و نظم بخشیدن به ذهن و سرخوشی در زندگی کمک می‌کند. پس توصیه می‌کنم مهارت نوشتن را بیاموزید. دست به قلم شوید و جهان زندگی خودتان را متحول کنید. #نکته @nebeshtan

«هیچ چیز خفت‌آورتر از این نیست که ببینی ابلهی در آنچه تو شکست خورده‌ای موفق شده است» (تربیت احساسات، گوستاو فلوبر) #نکته #آموزش_نویسندگی @nebeshtan

فاصله‌ها دل‌گیرند؛ لطفا نیم‌فاصله را رعایت کنید فقط در رانندگی نیست که شما باید حواستان به ماشین جلویی باشد و به اصطلاح فاصله را رعایت کنید. فاصله در نویسندگی هم خیلی مهم است. نه تنها فاصله، بلکه نیم‌فاصله از آن هم مهم‌تر است و شاید به جرأت بتوان گفت که نیم‌فاصله یکی از بزرگ‌ترین اختراعات بشری برای نگارش دیجیتال(بفرمایید تایپ) است. هرچند نیم فاصله اولا و بالذات، متن را قشنگ می‌کند؛ اما گاهی رعایت کردن یا نکردن نیم فاصله، معنی جمله را هم تغییر می‌دهد مثلا: «یک جا خرید کردم» یعنی «رفتم یک جایی و خرید کردم» اما «یک‌جا خرید کردم» یعنی «یک‌باره خرید کردم». #درست_بنویسیم #نکته @nebeshtan

روز حسرت می گویند اولین صحنه ای که انسان بعد از مرگ با آن مواجه می شود که بزرگ ترین حسرت زندگی اش را به دنبال دارد، زمانی است که با گشوده شدن چشم حقیقت بینش بعد از مرگ و مفارقت از جسم دنیوی، جایگاه واقعی خودش را که بر اساس توانمندی ها و ظرفیت و استعدادها می توانسته به آن برسد به او نشان داده می شود. و حسرت می خورد که چرا برای رسیدن به آن تلاش نکرده است. زندگی برای هر انسانی، یک فرصت تکرار نشدنی است. انسان، با شناخت توانمندی ها، کسب مهارت، تلاش و استفاده بهینه از سرمایه عمری که در دست دارد، می تواند به جایگاهی که بر اساس ظرفیت وجودی هر شخص در وجود او نهادینه شده است، دست یابد. امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: «عمر انسان مانند گذر ابر در آسمان با سرعت در گذر است.» پس فرصت را غنیمت بشماریم که دیگر تکرار نخواهد شد. #نکته #موفقیت #سخن_بزرگان @nebeshtan

نویسندگی و نوشتن تابه‌حال چند بار گوشه‌ی مبل یا کنج دنج ساکتی لم داده‌اید و لبخند‌زنان به رویاهای دور و درازتان فکر کرده‌اید؟ چند بار زمان از دستتان در رفته و وقتی به خود آمده‌اید از نور روز خبری نبوده یا غروب دلگیر به سیاهی شب نشسته بوده است؟ به‌خیال من، رویاها با ارزش‌ترین و زنده‌ترین بخش زندگی ما آدم‌هاست. رویاها دقیقا همان بخشی‌ست که به روزمرگی ما آلوده نیست: از جنس ایده‌آل‌ها و آرزوهاست. هر انسانی تا زمانی که می‌تواند رویا ببافد زنده است. چرا که رد پای خودش را در آینده می‌کارد. رد پایی که اگر هدف شود، آرام آرام سبز می‌شود و از دل خاک سر بیرون می‌آورد. نویسنده‌های هر سرزمینی متخصصان رویاپردازی یک ملت‌اند، نویسنده‌ها در پای یک ملت را در آینده می‌کارند؛ رویای زنان و مردان متفاوت، رویای زندگی‌ها، عشق‌ها و مرگ‌ها متفاوت، رویای نوع دیگر زیستن. اگر پا به سرزمین تازه‌ای گذاشتید کافی است نگاهی به ردیف داستان‌های تازه بیندازید تا بفهمید مردمانش هنوز چقدر زنده‌اند و چقدر امید به آینده در درونشان نفس می‌کشد. (آتوسا افشین‌نوید، کتاب «یک، دو. سه نویسندگی»، نشر افراز) #برای_نوشتن #نویسندگی #جرعه‌ای_کتاب #نکته @nebeshtan

نویسندگی و نوشتن تابه‌حال چند بار گوشه‌ی مبل یا کنج دنج ساکتی لم داده‌اید و لبخند‌زنان به رویاهای دور و درازتان فکر کرده‌اید؟ چند بار زمان از دستتان در رفته و وقتی به خود آمده‌اید از نور روز خبری نبوده یا غروب دلگیر به سیاهی شب نشسته بوده است؟ به‌خیال من، رویاها با ارزش‌ترین و زنده‌ترین بخش زندگی ما آدم‌هاست. رویاها دقیقا همان بخشی‌ست که به روزمرگی ما آلوده نیست: از جنس ایده‌آل‌ها و آرزوهاست. هر انسانی تا زمانی که می‌تواند رویا ببافد زنده است. چرا که رد پای خودش را در آینده می‌کارد. رد پایی که اگر هدف شود، آرام آرام سبز می‌شود و از دل خاک سر بیرون می‌آورد. نویسنده‌های هر سرزمینی متخصصان رویاپردازی یک ملت‌اند، نویسنده‌ها در پای یک ملت را در آینده می‌کارند؛ رویای زنان و مردان متفاوت، رویای زندگی‌ها، عشق‌ها و مرگ‌ها متفاوت، رویای نوع دیگر زیستن. اگر پا به سرزمین تازه‌ای گذاشتید کافی است نگاهی به ردیف داستان‌های تازه بیندازید تا بفهمید مردمانش هنوز چقدر زنده‌اند و چقدر امید به آینده در درونشان نفس می‌کشد. (آتوسا افشین‌نوید، کتاب «یک، دو. سه نویسندگی»، نشر افراز) #برای_نوشتن #نویسندگی #جرعه‌ای_کتاب #نکته @nebeshtan