چگونه به دنیای نوشتن برگردیم برخی این سوال را می پرسند که من چطور پس از یک وقفه طولانی و فاصله با نویسندگی به نوشتن برگردم؟ شما باید با برنامه ریزی، تمرینات نویسندگی خود را تقویت کنید و آن چشمه جاری خلاقه‌ای را که داشتید، دوباره به جریان بیاندازید. در ادامه چند توصیه و نکته کلیدی برای نوشتن می‌آوریم تا شما را به حال و هوای هنری که دوست دارید یعنی نوشتن، بازگرداند: 1. زیاد بخوانید. هیچ چیز مانند برخی الهام گرفتن‌ها نمی تواند باعث بازگشت به نوشتن شود. مهم نیست چه چیزی را برای خواندن انتخاب می کنید. ممکن است برای برخی آثار معاصرین، الهام‌بخش باشد و برای عده‌ای آثار کلاسیک. 2. برای ایجاد عادت‌های نوشتاری برنامه ریزی کنید. هر نویسنده‌ای به شما خواهد گفت که راز نویسنده بهتر شدن، وارد شدن به یک روال است. اکثر نویسنده‌ها هر روز در یک زمان خاص می‌نویسند. شما می‌توانید زمان نوشتن خود را در هر وقت از روز برنامه‌ریزی کنید. نکته کلیدی این است که به نوشتن زمان‌بندی شده در یک دوره طولانی ادامه دهید. 3. تمرین‌های مختلف نوشتن را انجام دهید. اگر می خواهید دستان در نوشتن بعد از مدت ها دوری تقویت شود، فقط به تمرین نیاز دارید. 4. یک وبلاگ یا کانال برای خود راه اندازی کنید و برای به روزرسانی آن مقید باشید. شاید هیچ چیز مانند وبلاگ یا کانال شخصی نویسنده را بازگشت به مسیر نویسندگی کمک نمی کند. #از_نوشتن #تمرین @nebeshtan

ای آنکه طبیب دردهای مائی این درد ز حد رفت چه می‌فرمائی؟ #مولانا @nebeshtan

ظرف دلتنگیمان پر شده آقای رئوف ... @nebeshtan

نوشتن را یاد بگیرید! جردن پیترسون، از لزوم نوشتن می‌گوید. این ویدیوی الهام‌بخش را با دقت ببینید تا با انگیزه‌ی بیشتری بنویسید. #از_نوشتن @nebeshtan

دشوارترین کار این است که انسان نثر سرراست و صادقانه بنویسد. اول باید موضوع را شناخت، بعد باید نوشتن را یاد گرفت. هر دو کار یک عمر وقت می‌خواهد. #ارنست_همینگوی #از_نوشتن @nebeshtan

تو همدم تنهایی پهناورم هستی آرامش دنیای سرسام آورم هستی هرشب تو را در ازدحام غم صدا کردم هرشب برای شانه‌هایت گریه آوردم #امام_رضای_رئوف #آوای_نبشتن @nebeshtan

به گزینی واژگانی برای هر مفهومی ده‌ها کلمه وجود دارد؛ نباید به نخستین واژه‌ای که به ذهنمان خطور می‌کند اکتفا کنیم. تنها یک کلمه، یک صفت و یک فعل وجود دارد که می‌تواند منظور و مقصود نویسنده را پوشش دهد. نویسنده باید در ذهن خود جست وجو کند و آن یک کلمه را بیابد و به کار برد. حتی گاهی نویسنده باید واژه مناسب را برای ادای مقصود خود بسازد و اختراع کند. در هنگام نوشتن باید بهترین و درست ترین واژه را برگزید. مثال: بیچاره؛ بی دفاع، ضعیف ،بی اختیار، ناموفق، آدم بدشانس، بدبخت، تهی دست ،مصیبت زده، خوار #از_نوشتن @nebeshtan

حکایت پادشاهی شعری سرود و برای ملک الشعرای دربار خویش بخواند. او گفت شعر متوسط است و در خور پادشاه نیست! پادشاه بر آشفت و امر کرد تا وی را به«آخیه=میخ طویله» آویزان کنند... پس از چند روز شفاعت کردند و شاه او را عفو نمود. مدتی گذشت و دگر بار پادشاه شعری سرود و به ملک الشعرا گفت، بنگر نیک است؟ ملک الشعرا بخواند و به شتاب شروع به دویدن نمود! شاه گفت کجا می روی؟ گفت می روم خود را به آخیه بیاویزم. (امثال و حکم، دهخدا، ص1776) #یک_جرعه_کتاب @nebeshtan

نویسنده باید بتواند مانند یک نقاش ماهر، زیبایی‌ها را به گونه ای تصویر کند که خواننده را در حین مطالعه غرق در لذت تماشای یک تابلوی نقاشی کند. @nebeshtan

اگر به نوشتن عادت کنیم و هر وقت کمترین نیازی به آن حس کردیم دست به قلم ببریم، اشتهای نگارشیِ ما حفظ می‌شود. نویسندگان، که نوشتن در برنامه‌ی روزانه‌ی آنان جا خوش کرده است، هم‌چنان که بی‌غذا نمی‌توان زیست، بی‌نوشتن نمی‌توانند عمر به سر برند. در حقیقت، نوشتن زندگیِ آنها شده است و، بی‌آن، زندگی برایشان معنی ندارد. (احمد سمیعی گیلانی، نگارش و ویرایش) #از_نوشتن @nebeshtan

▫️همه نويسنده‌ها مرده‌اند؛ به يادآوردن جك كرواك جك كرواك نويسنده بود. همين و بس، مى‌نوشت. آدم‌هاى زيادى هستند كه خود را نويسنده مى‌دانند و اسمشان روى كتاب‌ها مى‌آيد ولى نويسنده نيستند و نمى‌توانند بنويسند، مثل گاوبازى كه اين طرف و آن طرف مى‌جهد ولى گاوى پيش رويش نيست. نويسنده آن است كه برود وسط ميدان وگرنه اصلاً نويسنده نيست. با رفتن به وسط ميدان، البته خطر شاخ خوردن هم وجود دارد. منظورم از اين، همان چيزى است كه آلمانى‌ها به درستى «روح زمانه» نام داده‌اند. مثلاً روح شكننده جهانى نظير جهان دوران جاز كه اسكات فيتز جرالد در آن زندگى مى‌كرد- با آن مردان جوان غم زده، شب هاى نورهاى كم سو، روياهاى زمستانى، شكننده، شكننده مثل همان تصويرش كه در بيست وسه سالگى از او گرفته‌اند- فيتزجرالد، شاعر دوران جاز. او رفت آنجا [وسط ميدان] و نوشت و آوردش براى نسلى كه آن را بخواند، ولى راه بازگشت را نيافت. از دل «در راه» كرواك، [رمان مشهور وى]، به سوى مكزيك، طنجه، افغانستان و هند يك نسل مهاجر پديد آمد. نويسندگان، كه البته اين كلمه را محدود به نويسندگان رمان مى‌كنم، مى‌كوشند چه كارى انجام دهند؟ آنها تلاش می‌کنند جهانى بيافرينند كه درش زندگى كرده‌اند يا دوست دارند زندگى كنند. براى نوشتن در مورد آن، بايد بروند آنجا و به شرايطى تن دهند كه پيش‌بينى‌اش را نكرده بودند. گاهى اوقات، مثل مورد فيتز جرالد و كرواك، نتيجه آنچه نويسنده توليد كرده آنى و لحظه‌اى است، انگار كه نسلى منتظر نوشته شدن توسط آنها بوده. در موارد ديگر، ممكن است تاخير پيش آيد. مثلاً داستان علمى- تخيلى به نوعى دارد به واقعيت درمى‌آيد. به هرحال، نوشتن چنين جهانى توسط نويسندگان بود كه باعث امكان تحقق آن شد. اين كه نويسندگان تا چه اندازه مى‌توانند نوشته‌شان را به واقعيت درآورند و اصلاً تا چه اندازه بايد چنين كنند سئوالى است پابرجا. بدين معنى كه آيا مى‌خواهيد نوشته‌تان شبيه به جهان واقعى شود يا مى‌خواهيد جهان واقعى را شبيه به كارتان كنيد؟ برنده چنين چيزى اصلاً پيروز نخواهد بود. مثلاً تلاش همينگوى براى جامه عمل پوشاندن به كسالت آورترين جنبه‌هاى نوشته‌هايش و سعى‌اش براى آن كه به شخصيت آثارش شبيه شود، به نظر من، چندان به صلاحش نبود. خلاصه اين كه اگر نويسنده‌اى تاكيد كند بر اين كه قادر است آنچه شخصيت‌هايش انجام مى‌دهند را به خوبى انجام دهد، فقط و فقط گستره شخصيت‌هايش را محدود ساخته. نويسنده حتى از بد انجام دادن كارش هم بهره‌مند مى‌شود. يك هفته‌اى در زندگى‌ام جيب‌بر بودم- به ياد آوردنش نمك بر زخم است- دستيار بسيار بد يك جيب بر. يك هفته هم برايم كافى بود تا متوجه شوم كه مهارت ندارم. ادامه دارد ... |ويليام اس. باروز، ترجمه: احسان نوروزى #از_نوشتن @nebeshtan

شیلر خطاب به نویسندۀ جوانی که دچار مشکل قفل کردن نویسنده بوده است، نامه‌ی زیبایی می‌نویسد. این نویسندۀ جوان حرف‌های زیادی برای گفتن داشت، اما نمی‌توانست بنویسد. این وضعیت، امری متداول است. شیلر به سادگی می‌گوید: «مسئلۀ تو این است که پیش از آن که بگذاری عامل تغزلی کارش را بکند، عامل انتقادی را وارد بازی می کنی.» ببینید بر ما در مدارس‌مان چه می‌رود: ما یاد می‌گیریم که از شکسپیر، میلتون، گوته، و هر کس دیگری انتقاد کنیم، و سپس معلم می‌گوید، حالا یک کار خلاقه انجام دهید. شما می‌نشینید و این فکر در ذهنتان سیلان پیدا می‌کند که خدای من هیچ چیز برای نوشتن ندارم. البته نمی‌توانید مثل شکسپیر بنویسید، اما اگر خود را رها کنید می‌توانید مثل خودتان بنویسید. 📘 الهه‌ها، جوزف کمبل، ترجمۀ عباس مخبر #از_نوشتن @nebeshtan

نوشتن برای نویسنده این امکان را به‌وجود می‌آورد تا در بیداری،‌ رؤیا یا کابوس ببیند و بنویسید، بی‌آنکه اغلب تعبیر نوشته‌هایش را بداند. (ابوتراب خسروی) #قصار @nebeshtan

«احتياط بايد كرد نويسندگان را در هر چه نويسند، كه از گفتار باز توان ايستاد و از نوشتن باز نتوان.» #تاریخ_بیهقی @nebeshtan

‌می‌شود اول ستمگر کشته‌ی بیدادِ خویش سیل دائم بر سرِ خود، خانه ویران کرده است! #کلیم_کاشانی

#آوای_نبشتن #قرص_خواب @nebeshtan

نوشتن، دریای موّاج تلاطم‌های روحی را به ساحل آرامش می‌رساند. @nebeshtan

پنج نکته برای ارتقای مهارت نوشتن: 1. خواندن بیشتر: خواندن مطالب مرتبط با زمینه نوشتن شما علاوه بر ارتقای دانشتان در موضوع، مهارت نوشتاری شما را نیز ارتقا می‌دهید. همچنین خواندن آثار ادبی، نوع نگاه و روحیه هنری و ادبی شما را توسعه می‌دهد. 2. تمرین: ارتقای مهارت نوشتن جز در پرتو تمرین حاصل نمی شود. شما می‌توانید با انجام تمرین های مختلف مهارت نوشتن خود را به چالش بکشید. 3. خلاقیت بالا: نوشتن یک کار هنری است و در خلق یک اثر هنری خلاقیت حرف نخست را می‌زند. شما باید سعی کنید با آموزش و تمرین قدرت خلاقیت خود را افزایش دهید 4. بازخورد پذیری: شما باید نوشته هایتان را برای نقد و بازخوردگیری، با دیگران به اشتراک بگذارید. این کار به اصلاح ضعف ها و رشد نوشته های شما کمک می‌کند. 5. هدف گذاری: تعیین هدف از نوشتن برای شما به عنوان نویسنده، بسیار ضروری است. شما اگر هدف مشخصی را برای خود تعیین کنید خیلی راحت تر می توانید لوازم رسیدن به آن را فراهم کنید. مثلا اگر هدف شما نویسندگی برای کودکان است خیلی راحت تر می توانید با تعیین مسیر به طرو مشخص و تخصصی در حوزه هدف خود کار کنید. #نکته_هایی_برای_نویسندگی @nebeshtan

چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را… که کس مرغان وحشی را از این خوشتر نمیگیرد! #امروز_با_حافظ @nebeshtan

چگونه خلاقیت در مورد نوشتن را بهبود ببخشیم؟ نوشتن گونه ای از هنر است که نیازمند خلاقیت و تخیل است. با این حال، خلاقیت همیشه به راحتی به دست نمی آید. گاهی اوقات ما یک بن بست خلاقیت را تجربه می کنیم که می تواند نوشتن را کاری غیرممکن جلوه دهد. اما با چند نکته و ترفند ساده می توانید خلاقیت خود را بهبود ببخشید و نتایج مثبتی در نوشتن خود بگیرید. 1. الهام بگیرید یکی از مهمترین کلیدهای بهبود خلاقیت در نوشتن، الهام گرفتن است. این را می توان با غوطه ور شدن در ادبیات، هنر، موسیقی و هر شکل دیگری از بیان خلاقانه ای که با شما صحبت می کند انجام داد. در طبیعت قدم بزنید، به آلبوم مورد علاقه خود گوش بدهید، کتابی را که دوست دارید بخوانید، یا فیلمی را تماشا کنید که شما را تحت تأثیر قرار می دهد. پیدا کردن الهام، اغلب اولین قدم برای باز کردن قفل خلاقیت شماست. 2. چیز جدیدی را امتحان کنید وقتی نوبت به نوشتن می‌رسد، گیر افتادن در یک روال تکراری آسان است. امتحان کردن چیزی جدید می تواند راهی عالی برای به چالش کشیدن خود و بهبود خلاقیت شما باشد. نوشتن را در ژانر، سبک یا قالب متفاوتی تجربه کنید. یک دوره نویسندگی خلاق بگذرانید، به یک کارگاه یا کارگاه نویسندگی بروید یا به سادگی نوشتن را در مکانی جدید امتحان کنید. هدف این است که روال خود را تغییر دهید و از منطقه امن خود خارج شوید. 3. نوشتن آزاد را تمرین کنید نوشتن آزاد، تکنیکی است که به طور فزاینده ای محبوب است که می تواند به بهبود خلاقیت در نوشتن کمک کند. ایده این است که به طور مداوم برای مدت زمان مشخصی بدون فکر کردن به علائم نگارشی، املا یا دستور زبان بنویسید. این تکنیک به باز کردن قفل خلاقیت شما کمک می کند تا فشار نوشتن را به طور کامل از بین ببرید و به شما امکان می دهد آزادانه خود را بیان کنید. یک تایمر تنظیم کنید و سعی کنید ده دقیقه یا بیشتر بنویسید. 4. با دیگران همکاری کنید همکاری با دیگران می تواند راهی عالی برای خروج از رکود خلاق باشد. ایده های خود را با دیگر نویسندگان یا خلاقان مطرح کنید، سعی کنید داستان یا شعری را با هم بنویسید، یا به یک گروه یا جامعه نویسندگی بپیوندید. همکاری با دیگران نه تنها به شما کمک می کند تا ایده های جدیدی خلق کنید، بلکه شما را در معرض سبک ها و دیدگاه های مختلف نوشتاری قرار می دهد. 5. استراحت کنید گاهی اوقات فشار بیش از اندازه برای نوشتن به خودی خود، می تواند منجر به فرسودگی و کاهش خلاقیت شود. استراحت کردن به شما کمک می کند ذهن خود را تازه کنید و با ذهنی روشن به نوشته خود بازگردید. پیاده روی کنید، ورزش کنید، مدیتیشن کنید، یا هر کار دیگری که به شما کمک می کند آرام شوید و ذهن خود را آزاد کنید. این نه تنها خلاقیت شما را بهبود می بخشد بلکه به شما کمک می کند تمرکز کنید و بهره وری بیشتری داشته باشید. توجه به این نکته ضروری است که خلاقیت یک جریان ثابت نیست و به صورت موجی می آید و می رود. لازم است صبور باشید و خودتان را مجبور نکنید همیشه خلاق باشید. با رعایت این نکات، بدون شک خلاقیت خود را در زمینه نویسندگی بهبود می بخشید و نتایج مثبت بیشتری کسب می کنید. به یاد داشته باشید که نوشتن یک سفر شخصی است و بهبود آن نیاز به زمان دارد، بنابراین از این فرآیند لذت ببرید و به نوشتن ادامه دهید. #نکته_هایی_برای_نوشتن @nebeshtan

بیهقی خوانی می‌خواهیم با خواندن تاریخ بیهقی، به سده‌های قبل سفر کنیم و با مردمان کوشک و بازار و محله‌های این سرزمین کهن از دریچه ذهن و زبان ابوالفضل بیهقی آشنا شویم و با روایت‌های زیبای او کیف کنیم و با واژه‌های ترد و گس و شیرین نثر مرسل فارسی آشنا شویم و یاد بگیریم که چطور قلممان را صیقلی کنیم. 📌کارگاه آن‌لاین بیهقی‌خوانی 🔸مدرس: محمد تقی جلیلی 🔸مدت زمان دوره: هشت جلسه‌ی دو ساعته 🔸محل برگزاری: اسکای‌روم 🔸شروع دوره: 20 تیرماه 🔸پیش نیاز: ندارد برای ثبت نام و کسب اطلاع از شرایط دوره به شناسه @nebeshtan_admin پیام بدهید. #تاریخ_بیهقی @nebeshtan

من می‌نویسم، چون ذاتا به نوشتن نیاز دارم. من می‌نویسم، چون نمی‌توانم کارهای معمولی که مردم معمولی می‌کنند را انجام دهم. من می‌نویسم، چون از همه عصبانی‌ام. می‌نویسم چون عاشق نشستن در یک اتاق و تمامِ روز را نوشتن هستم. می‌نویسم چون عاشق بوی کاغذ، قلم و جوهر هستم. می‌نویسم چون بیش از هر چیز دیگری به ادبیات و رمان‌نویسی ایمان دارم. می‌نویسم چون از فراموش‌شدن می‌ترسم. از نظر من نویسندگی، مرهون زخم‌های نهان‌ست که درون‌مان داریم. زخم‌های نهانی که خودمان خیلی خوب می‌شناسیم‌شان، با صبوری کشف‌شان می‌کنیم، روشن‌شان می‌کنیم، صاحب‌شان هستیم و آن‌ها را به بخش عجیبی از روح و نوشته‌هایمان مبدل می‌کنیم. #اورهان_پاموک #از_نوشتن @nebeshtan

راهکارهایی برای غلبه بر ترس از نوشتن بسیاری، نوشتن را یک کار دلهره آور می‌دانند، به خصوص زمانی که شروع به نوشتن می کنند. آن‌ها ترسشان این است که شاید نوشته‌شان به اندازه کافی خوب نباشند و یا به خوبی مورد توجه قرار نگیرد. در اینجا چند نکته را برای غلبه بر ترس از نوشتن آورده‌ایم: 1. از متن‌های کوتاه شروع کنید نوشتن می‌تواند طاقت فرسا باشد، به خصوص زمانی که در ابتدای راه نوشتن هستید. یکی از راه‌های غلبه بر این ترس، شروع با متن‌های کوتاه و قطعات کوچک است. این کار به افزایش اعتماد به نفس شما کمک می کند و به شما این امکان را می دهد که بدون احساس خستگی، به تمرین نوشتن بپردازید. 2. هر روز بنویسید راه دیگر برای غلبه بر ترس از نوشتن این است که آن را به یک عادت تبدیل کنید. هر روز زمانی را برای نوشتن اختصاص دهید، حتی اگر فقط چند دقیقه باشد. این به شما کمک می‌کند تا روند نوشتن برای شما راحت‌تر شده و به یک روال تبدیل شود 3. کمال گرا نباشید کمال گرایی می‌تواند مانع بزرگی در مسیر نوشتن باشد. باید همیشه این نکته مهم را به یاد داشته باشید که اولین پیش نویس شما نباید کامل باشد؛ لذا آزادانه بنویسید، بدون اینکه نگران ساختار جمله یا دستور زبان باشید. همیشه می‌توانید بعداً بارها متنتان را ویرایش و ویرایش کنید. 4. به یادگیری ادامه دهید شما به عنوان یک نویسنده باید همیشه در حال یادگیری و توسعه و پیشرفت باشید. در کارگاه های نویسندگی شرکت کنید، کتاب های مربوط به نویسندگی بخوانید و به طور منظم تمرین کنید. هرچه بیشتر بنویسید و یاد بگیرید، به عنوان یک نویسنده اعتماد به نفس بیشتری خواهید داشت. #نکته @nebeshtan