eitaa logo
نُمود | جواد محمدنیا
46 دنبال‌کننده
12 عکس
13 ویدیو
3 فایل
نُمود محلی برای یادداشت‌های پراکندۀ من دربارۀ آیات الهی، سیاست و ... . در خدمتم: @J_mohammadnia راستی! حساب خرده‌یادداشت‌های من در ویراستی: https://virasty.com/javad_mohammadnia مطالب نوشته شده در ایتا و ویراستی، مشترک نیستند.
مشاهده در ایتا
دانلود
بخش دوم (برای مطالعۀ بخش اول ضربه بزنید) در آغاز این سؤال را مطرح می‌کنیم که آیا امام مخالف تشکیل حکومت اسلامی-شیعی بودند؟ خب واضح است که اینطور نیست؛ زیرا از همان غدیر، مسئلۀ شیعه و امامان شیعه، این بود که خودْ لایق حکم‌رانی‌اند و این مرارت و رنجی که امامان ما کشیده‌اند به همین دلیل است؛ یعنی به این دلیل که در نبرد قدرت، بسیار فعال بوده‌اند تا بتوانند حکومت را از دست غاصبان آن بگیرند. اما ممکن است شما بگویید این را که همۀ ما می‌دانیم و این روایت هم با آن مخالف نیست. آن چیزی که این روایت می‌گوید این است که هیچ کس جز ۱۲‌گانۀ اهل بیت سلام الله علیهم حق حکومت بر مردم را ندارد. جالب این است که ما هم این را قبول داریم! ولی این چه ربطی به این داشت که آقای خمینی -به‌تعبیر آن بزرگوار- نباید حکومتی شیعی را اقامه می‌کردند؟! اینکه امام باقر یا امام صادق علیهما ‌السلام می‌گویند کسی قیام نکند، آیا به این دلیل نیست که معتقد بودند هیچ کدام از این قیام‌ها به نتیجه نخواهند رسید و پیش از تشکیل هر حکومتی سرکوب خواهند شد؟ یا به این دلیل نیست که این قیام‌ها، بدنۀ شیعه را به فرسایش جبران‌ناپذیری دچار خواهند کرد و جامعۀ شیعه را به فروپاشی خواهد کشید؟ یا به این دلیل نیست که اگر کسی از امام اجازه نگیرد، چندی بعد با مذهبی هزار فرقه مواجه خواهیم شد که با وجود اختلافات فراوان، باز هم خود را شیعه و جعفری می‌دانند؟ به‌تعبیری، معلوم نیست که منظور روایاتی با این مضمون، اینطور باشد که اگر حکومت مقتدری، در زمان خود ایشان واقعاً تشکیل می‌شد که هم و غمش عمل به منویات اهل بیت باشد، حضرات باز هم با آن مخالفت کنند. به بیانی دیگر، به‌نظر می‌رسد حضرات اهل بیت علیهم‌السلام، با بی‌فایدگی و همچنین مضر بودن این قیام‌ها مخالف بودند و نه اصل تشکیل حکومتی شیعی که خود را سرسپردۀ ائمۀ ۱۲ گانه می‌داند. اساساً این تفسیر مبتنی بر عدم مخالفت اهل بیت است که می‌تواند بیشتر با امامت و حکمرانی ائمۀ ۱۲ گانه -که در ابتدا از آن سؤال پرسیدیم- سازگار باشد؛ زیرا اینکه اهل‌بیت علیهم السلام، انسان بودند یا از نسل رسول الله بودند نمی‌تواند به‌عنوان خصوصیت‌هایی درنظر گرفته شوند که آن‌ها را لایق حکومت بر مردم می‌کرد؛ بلکه انحرافی نبودن آن‌ها از مکتب رسول‌الله و اوامر و منویات خاص آنان است که باوجودآن، آنان را لایق حکمرانی بر مسلمانان کرده بود. باتوجه‌به این دلیلی که گفته شد، اگر حکومتی در زمان اهل بیت علیهم السلام شکل می‌گرفت که اطاعت از امام را بر خود واجب می‌دانست، دراین‌صورت، این حکومت چه تفاوتی با حاکمان مصر و خراسان در زمان فرمانروایی امیرالمؤمنین داشتند؟ حال سؤال این است که آیا امام خمینی غیر از این را دنبال می‌کرد؟ آیا در قانون اساسی ما نیامده‌است که با ظهور امام زمان، حاکمیت به ایشان تحویل داده خواهد شد؟ اتفاقاً مضمون روایتی که در آخر ذکر شد هم به‌نوعی مؤید همین تبیین است؛ امام زید را معصیت کار نمی‌داند زیرا زید قرار بود حکومت را به ایشان تحویل دهد. ۲. سؤال دیگر این است که آقای خمینی -به‌تعبیر آن بزرگوار- اساساً در چه عصری قیام کرد؟ ایشان در عصری قیام کردند که مسئله، سنی و شیعه نبود، بلکه پهلوی اول و دوم به دنبال نابود کردن اسلام و احکام اسلامی بودند؛ دقیق‌تر بگویم، دست‌کم، به دنبال کنار گذاشتن، اصول احکام اسلامی بودند -یعنی همان ضروریات اسلام- و حتی با زور و قدرت به دنبال پیاده کردن هدف خود بودند. مگر پهلوی اول، چادر از سر زن مسلمان نمی‌کشید؟ مگر حامیان حجاب در گوهرشاد را به گلوله نبست؟ مگر حوزه‌های علمیه را ویران نکرد؟ مگر پهلوی دوم، تا جایی که توانست همان سیاست‌های پهلوی اول را پی‌گیری نمی‌کرد؟ مگر هر روز، مسلمانان را به کفار وابسته‌تر نمی‌ساخت؟ و ده‌ها مخالفت دیگر با اسلام که می‌توان از آن‌ها تک‌به‌تک یاد کرد. خب؟! خب اینکه، یکی از دستورات قرآن کریم، عمل به دستورات رسول و دستورات اولی الامر است، دستورات دیگری هم دارد: احکام اسلام؛ از مسئلۀ دیات و قضاوت بر پایۀ آموزه‌های اسلام، تا جهاد فی‌سبیل‌الله. کجای قرآن، به عنوان منبع حجیت بخش به تمام منابع دیگر، این احکام را مشروط به حضور پیامبر یا امام دانسته‌اند؟ حتی اگر نگوییم اینکه فرموده‌اند از پیامبر و امام اطاعت کنید، به این دلیل است که بخش عمده‌ای از احکامی که ایشان مطرح می‌کنند همین اصول اسلام است؛ یعنی از آن‌ها اطاعت کنید، چون به همین احکام دعوت می‌کنند؛ احکامی که هیچ کدومشان به حضور امام معلق نشده‌اند؛ احکامی که بهشت و جهنم، حاصل عمل به آن‌هاست و خداوند کوتاهی در آن‌ها را جایز نمی‌شمرد. (برای مطالعۀ بخش سوم، ضربه بزنید)
بخش سوم (برای مطالعۀ بخش دوم ضربه بزنید) اصلا برخی از آیات قرآن هستند که می‌توانند این معنی را به‌صورت مستقیم‌تری تأیید کنند؛ مانند این آیه که می‌فرماید: وَ ما مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى‏ أَعْقابِكُمْ وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى‏ عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً وَ سَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرينَ (آل‌عمران: 144) و محمّد جز فرستاده‏اى از سوى خدا كه پيش از او هم فرستادگانى [آمده و] گذشته‏اند، نيست. پس آيا اگر او بميرد يا كشته شود، [ايمان و عمل صالح را ترك مى‏كنيد و] به روش گذشتگان و نياكان خود برمى‏گرديد؟! و هر كس برگردد هيچ زيانى به خدا نمى‏رساند و خدا به زودى سپاس گزاران را پاداش مى‏دهد. این آیه می‌گوید: محمد فقط یک پیامبر بود! مثل پیامبرهای قبلی. وقتی از این دنیا رفت که شما نباید به قبل خود [کنار گذاشتن احکام و آموزه‌های اسلام] بر گردید. اگر برگردید به خودتان ضرر می‌زنید. خلاصه اینکه، اگر روایاتی داشته باشیم با این مضمون که اگر امام نبود، دیگر نباید احکام اسلامی را اجرا کنید، با وجود این آموزه‌های واضح قرآنی، آن روایات، جعلی‌اند و نه صادر شده از جانب اهل‌بیت علیهم السلام (هرچند به‌نظر شما سند خوبی داشته باشند). ۳. متأسفانه، نگاه ما به حکومت شیعی مقداری فانتزی شده؛ یعنی فکر می‌کنیم که رهبران حکومت شیعی، از عصر صفوی تا عصر انقلاب از روی شکم‌سیری، حکومت اسلامی-شیعی را تشکیل دادند! نه برادرجان! شما کتاب تاریخ خلفای رسول جعفریان را ملاحظه بفرمایید؛ غیر از اینکه ائمۀ ما را به دلیل قدرت نداشتن به شهادت رساندند، ببینید حکومت اموی و عباسی، از خون شیعیان و علویان چه جوی خونی راه می‌انداختند. ببینید زیادبن‌ابی، چگونه شیعیان را شکنجه می‌کرد؛ ببینید که حجاج بن یوسف چطور به کشتن محبان اهل بیت معتاد شده بود! این اتفاقات را لطفاً تا قبل از حکومت صفویه دنبال کنید. می‌بینید که عثمانی‌ها به چه راحتی دو تن از بزرگ‌ترین فقهای شیعه، یعنی شهید اول و شهید ثانی را به شهادت رساندند و آب هم از آب تکان نخورد. در مرز ایران و عثمانی تا اوایل صفویه، همیشه شیعه‌کشی رواج داشت. ازبک‌ها برای تفریح تا مشهد می‌آمدند، چند صد شیعه و محب را می‌کشتند و می‌رفتند. از این‌ها خبر داشتید؟ نه؟ کتاب استاد رسول جعفریان دربارۀ صفویه را بخوانید! حداقل ۱۰۰ صفحۀ اول از جلد اول. زمان خودمان را چطور؟ یادمان مانده یا نه؟ که صدام با شیعیان عراق چه می‌کرد. داعش چگونه هزار هزار شیعه و محب می‌کشت (اسپایکر). طالبانِ (دور اول) چه بر سر شیعیان مظلوم افغانستان آورده بود. بخش سوم و نهایی (برای مطالعۀ بخش دوم ضربه بزنید) خلاصه اینکه اگر قرار بود شیعه‌ای بماند، باید حکومت تشکیل می‌شد! شاه خودمان را هم که دیدید که با ابزار زور چه بر سر مذهب شیعه آورد. یعنی اگر قدرت‌مند نباشی، حیات و هویتت بر باد است! ولی خب الحمد لله به لطف اقدام آقای خمینی، سرریز قدرتمان، سنی را نجات می‌دهد و جبهۀ کفر (اسرائیل و آمریکا) را به استیصال می‌کشاند. یعنی باز هم فکر می‌کنید ائمۀ ما، با وجود این کشتار و قتل عام، به ما توصیه می‌کردند که اگر قطعاً و بی‌چون و چرا توانستید حکومتی تشکیل دهید باز هم دست بکشید؟ یا حتی اگر حکومتی شیعی دیدید که موبه‌مو دنبال اجرای سخنان ما بودند، به او رحم نکنید و به او حمله کنید؟! خدا به ما رحم کند.
بسم‌ الله الرحمن الرحیم گفتگوی مجازی؛ خوب یا بد؟ گفتگوی مجازی مزیتی بسیار حیاتی دارد که غالباً در گفتگوهای حضوری نشانی از آن نیست: صبر. یعنی در گفتگوی مجازی فرصت صبر کردن داریم و به راحتی می‌توانیم از آن استفاده کنیم. اما در‌گفتگوی حضوری، صبوری، گفتگو را از هم می‌پاشاند. ما باید در گفتگو صبر کنیم تا ۱. هیجانمان که در قالب پرخاشگری خود را نشان می‌دهد، کاهش یابد. ۲. فرصت فکر کردن داشته باشیم؛ گاه امر واضحی در آن لحظه به ذهنمان نمی‌آید و طرف گفتگو، با یافتن روزنه، نیزۀ خود را تا انتها در گلوی مخاطب فرو می‌برد! اینگونه، گفتگو از جهت کشف حقیقت به سوی برد و باخت منحرف می‌شود. ۳. فرصت جستجو داشته باشیم. یعنی گاه مطلبی را نمی‌دانیم یا طرف مقابل مطلبی را رائه می‌دهد که به صحت‌سنجی نیاز دارد، در گفتگوی مجازی است که فرصت کافی برای ارزیابی داریم. حال شما فرض کنید، این سه، ازطریق صبر و شکیبایی رخ ندهد. چه خواهد شد؟ عملاً حقیقت‌یابی عقیم خواهد ماند. الحمدلله.
بسمه تعالی اگر از نظرسنجی‌ها، امری متواتر و قطعی نتیجه شد، شناخت است؛ مانند خبر واحد. یعنی هر نظر سنجی، از حیث میزان کاشفیت، همسنگ اعتبار خبر واحد است؛ زیرا دست انسان در پرداختن آن دخیل است. در نتیجه بحث بر سر نتایج آن، همانقدر طاقت‌فرسا و بی‌نتیجه است. الحمدلله
بسم الله الرحمن الرحیم ابتذالی به نام دانشگاه و پژوهشگاه! ایام و ماه‌های بحرانی، ایامی‌اند برای درس گرفتن و آموختن؛ از بحران غزه تا بحران انتخابات. چیزی که همین روزها بسیار مرا تکان داد این بود که فهمیدم نهادهایی مانند پژوهشگاه یا دانشگاه و به‌طور کلی مراکز علمی علوم انسانی ما، تا چه اندازه بی‌فایده، مسخره و مزخرف‌اند. دستگاه‌هایی که پول می‌خوردند و ساده‌ترین مسئولیت‌های البته مورد نیاز را به دوش نمی‌کشند. واقعاً نباید از پژوهشگاه‌های علوم سیاسی انتظار داشته باشیم که مجموع اسناد مربوط به برجام را، از ابعاد مختلف و به ترتیب تاریخ، یک‌جا جمع کنند؟ برجامی که بیش از یک دهه افکار عمومی ایران را به خود مشغول کرده‌است و بحران‌های فراوانی را در پی خود آورده‌است؟ پس واقعاً این همه پژوهشگاه، از دانشگاه‌ها تا حوزه و از حوزه تا سپاه چه کار مفیدی می‌خواهند انجام دهند؟ پس چه زمانی می‌خواهند مسئله‌ای را حل‌وفصل کنند؟ تا کی باید ظریف کذاب و روحانی شیاد اینگونه با سخنان کذب بتازند و اندیشۀ مردم را به‌دست گیرند؟ حتی این کار را دانشجویان کارشناسی ارشد نیز می‌توانند در پایان‌نامۀ خود انجام دهند؛ چرا نباید به صورت یک پروژه در دانشگاه‌های ما تعریف شوند؟! این ناکارآمدی سر دراز دارد؟! چرا ظهور قدرت مقاومت در طوفان الاقصی و ظهور قدرت ایران در وعدۀ صادق اینگونه نادیده گرفته شده است و لوازم بین المللی، اقتصادی، جامعه شناختی و ... نادیده گرفته می‌شود؟ چرا مستندی وجود ندارد تا آن سیاست‌مدار بی‌افسار اینگونه به سیاست‌های ایران در محور مقاومت نتازد و این اتفاقات عظیم را با اصطلاحاتی مانند موشک‌پرانی به سخره نگیرد؟! مگر ما جامعه‌شناسان مسلمانی نداریم که فواید حجاب را با بررسی‌های میدانی در کشور‌های مختلف به گوش دانشجویان و مردم برسانند؟! اگر بخواهیم این مسائل کار نشده را بشماریم، واقعاً از بیکارگی و بطّالگی این نهادها قالب تهی می‌کنیم! متأسفانه برای این رخ‌دادهای مهیب اثری مستند وجود ندارد که هم سیاست‌مداران ما به آن مراجعه کنند تا چرند نگویند و هم اهل رسانه و هنر آن را مطالعه کنند تا مردم را با ابزارهای خود به آگاهی برسانند تا درنهایت مردم ما، قدر داشته‌های خود را بدانند. با این موارد که مواجه شدم، واقعاً توسعه نیافتگی و خاورمیانه‌ای بودن را احساس کردم. آخر تا این اندازه ناکارآمد؟! الحمدلله علی کل حال
بسم الله الرحمن الرحیم بی‌حجابی تا کجا پیش خواهد رفت؟ در یادداشتی تحت عنوان خودِ آئینی نوشتم که هویت دینی چگونه عمل می‌کند و ممکن است وضع را به کجا برساند. برخورد و هجوم به حجاب هم از این امر مستثنی نیست. اگر به تاریخ انقلاب مراجعه کنید، در خواهید یافت که حتی برخی از شخصیت‌ها تنها به دلیل مسئلۀ حجاب، نوع برخورد پهلوی با آن و در نهایت بسط عمیق بی‌حجابی به انقلاب پیوستند. اساساً ترویج بی‌حجابی و رهایی حجاب، به‌درستی در نگاه متدینین به عنوان نشانه‌ای روشن از تقابل با دین شناخته می‌شود. به‌هرحال همانطور که در آن یادداشت گفته شد، همانطور که مسلمانان، در زمان پهلوی به دلیل همین تقابل‌ها خون توده‌ای‌ها را مباح دانستند و در مرحلۀ بعد با حکومت پهلوی به تقابل برخاستند، در همین جمهوری اسلامی نیز، احتمال رویداد تقابلاتی چنین سخت و خشن بسیار محتمل است. یعنی با تشدید جدی‌تر بی‌حجابی، احتمالاً بسیاری دست‌کم خون مروجین و مکشفه‌های عریان را مباح بدانند و این تقابل، دوباره وضعیت حجاب را به دوران ابتدای انقلاب بازگرداند. این یعنی، اکتفا نکردن قشر سکولار به همین حد از بی‌حجابی و فشار بیشترشان، آن‌ها را به دهه‌هایی بازخواهد گرداند که حداقل حجابشان مانتوهای بلند باشد! الحمدلله
بسم الله الرحمن الرحیم استقبال از شبکه‌های اجتماعی ایرانی خب معلوم است آنچنان که باید از شبکه‌های اجتماعی استقبال نشد! ولی چرا استقبال باید و شاید اتفاق نیفتاد؟ شاید فکر کنید، کیفیت پایین این شبکه‌ها دلیل اصلی این عدم استقبال است. هرچند این پاسخ بخشی از پاسخ به پرسش ماست، ولی تمام پاسخ نیست. به‌نظر می‌رسد کاربران این شبکه‌ها، از سال‌ها پیش، به‌دلیل تقدم ارائۀ خدمات، کیفیت بهتر و فیلتر نبودن آن‌ها، هویت خود را به شبکه‌هایی چون تلگرام، اینستاگرام و ... گره زده‌اند و دیگر نمی‌توانند بدون یک «معجزه» از آن‌ها جدا شوند. منظور من از گره خوردن هویت تنها انس و ارتباط روان‌شناختی با آن شبکه‌ها نیست، بلکه علاوه‌بر آن به این معنی است که تاریخ زیست خود را نیز در آن ثبت کرده‌اند: تاریخ اقتصادی، تاریخ سیاسی، تاریخ هنری و... . بنابراین جدا شدن از این شبکه‌های اجتماعی به معنای عبور از این گنجینۀ شخصیتی است. البته باز می‌گردیم به همان پاسخ اول، که اگر کیفیت شبکه‌های اجتماعی داخلی و امکاناتی که ارائه می‌کردند، به اندازۀ شبکه‌های اجتماعی خارجی بود، باز هم نظر افرادی را که به این میراث چندان علاقه‌ای نشان نمی‌دهند جلب می‌کرد ولی در وضعیت کنونی چطور؟ ایتایی که در کاربران کانال‌ها را از ارائۀ نظرات محروم کرده، ربات خاصی در آن فعال نیست یا ویراستی‌ای که سرعتش از توییتر فیلتر شده، کم‌تر است، طبعاً رغبت چندانی برای کاربران آن شبکه‌ها ایجاد نمی‌کند! من برای جدایی و روی آوردن ایرانیان به شبکه‌های اجتماعی داخلی به یک «معجزه» اشاره کردم. آن معجزه چیست؟ معجزه‌ای که تاریخ شبکه‌های اجتماعی نشان داده‌است که میل به شبکه‌های اجتماعی دیگر را کم‌تر می‌کند. آن معجزه چیزی نیست جز خلاقیت. یعنی شبکۀ اجتماعی‌ای ساخته شود که در مواجهۀ با شبکه‌های اجتماعی کنونی، امکانات کاملاً متفاوتی را در اختیار کاربران خود قرار دهد تا کاربر را شدیداً تحت تأثیر قرار دهد. مانند نسبت تلگرام به واتساپ؛ یا نسبت تیک‌تاک به اینستاگرام؛ و از این‌ها مهم‌تر، نسبت اینستاگرام به تلگرام. باید قوای فکری ایرانیان جمع شود تا چیزی را نشان دهند که بسیار جذاب است و هیچ سابقه‌ای ندارد. الحمد لله رب العالمین
البته، مشارکت پایین مردم، دلایل بسیاری دارد ولی یکی از مهم‌ترین دلایل را در جملۀ یک پیرمرد در بازار قم شنیدم: «چهل سال است همین حرف‌ها را می‌زنند». جلیلی،‌ با مشاوران تازه نفس و گم‌نام خود این ظرفیت را دارد تا پوست‌اندازی جمهوری اسلامی در چهل‌سالۀ دوم را به نمایش بگذارد. آقای جلیلی بیایید و از مشاوران و همراهان همیشه در سیاست خود بخواهید که شما را همراهی نکنند: مانند جناب رسایی! همچنین از بسیاری از سیاست‌مداران، از جناب قالیباف تا جناب احمد خاتمی و صدیقی و ... خواهش می‌کنم، زیاد نگران شکست جناب جلیلی نباشند. شما برای حفظ انقلاب اسلامی، باید به نسل‌های بعدی اعتماد کنید. مردم باید بفهمند، اندیشه‌ای نو، تازه نفس، کارا و متخصص پا به میدان گذاشته‌است.
حقیقتا فساد دروغ علنی کمتر از بی‌حجابی و بی‌عفتی نیست؛ همانطور که بی‌حجابی کشور را به بیماری ابزار و کالا شدن انسان می‌کشاند، نتیجۀ دروغ‌گویی در جامعه چیزی جز خودخوری و ضعف هرروزۀ جامعه نیست. دروغ می‌گویند تا جامعه از واقعیتی مضر عبور کند؛ دروغ تخدیر می‌کند، بی‌حس می‌کند و در نهایت به بیهوشی می‌کشاند تا جایی که جامعه، مانند تکه گوشتی آماده، به کفتاری تقدیم می‌گردد. بنابراین، اگر برای هر دروغی مجازاتی در نظر گرفته نشود، جامعه، خیلی زود، از ضعف و خورده شدن، نای حرکت نخواهد داشت. اگر ظریف کذاب، روحانی شیاد و پزشکیان دلقک دوباره به قدرت برسند، باید منتظر این بیماری‌ها و‌ خورده شدن‌ها باشیم. خدایا به حق محمد و آل، ما از دست شیاطین انس و جن نجات ده و در ظهور صاحب‌الزمان تعجیل بفرما.
5.97M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
⚠️ 🚨 Yemen Ansar;allah (Hou*this) launching a massive attack against the Ame*rican-Bri*tish ground forces! https://t.co/nEASOtylhs فیلم اکشن واقعی: ببینید، همین روزها، برادران یمنی ما، با یک کمین، چه بلایی سر نیروی زمینی آمریکایی-انگلیسی در یمن آوردند. الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمؤمنین
بسم الله الرحمن الرحیم وقتی جاهلیم؛ وقتی از قاجار درس نگرفتیم؛ وقتی از جنگ جهانی دوم درس نگرفتیم؛ وقتی از سوریه و لیبی درس نگرفتیم؛ وقتی از دورۀ روحانی درس نگرفتیم؛ نتیجه‌اش همین است. انا لله و انا الیه راجعون.
بسم الله الرحمن الرحیم دوباره می‌نویسم (دیروز نوشتم و پاک کردم) : بارها در نظام‌های دموکراتیک به‌ویژه آمریکا آزمایش شده: هر که پول بیشتری خرج کند، برنده است. خرج جلیلی را با پزشکیان مقایسه کنید! قابل مقایسه نیست، مضحک است.