هوالباقی مادرِصاحب کفش های خاکی ابراهیم فقط پنج سال داشت که سیدحاجی آنها را تنها گذاشت و به دیدار خدا رفت؛ او ماند در دامان مادر! عصمت جوان که از سادات زیدی بود؛ از نوادگان زیدبن علی بن الحسین(علیه السلام). شیر پاک او فقط می‌توانست از او، مرد روزهای سخت بسازد؛ از او مردی ایستاده میان سیل‌ها، زلزله‌ها، حوادث. نهراسد از موانع و موانع تراشها. او طعم تلخ فقر، درد و همه نداشتن ها را چشیده بود تا بداند؛ درد نداشتن چه طعمی دارد! نان حلال در یتیمی خوردن، نان زحمت کشیده مادری پاکدامن، از او ابراهیم ی ساخت که بت های فقر را می‌شکست. از خانواده خود شروع کرد و نان آورش شد و مشکلات همه را مشکل خودش می‌دانست. این مرد ثمره دامن زنی شکست ناپذیر بود ،که شد مردی خستگی ناپذیر. سال ها در کوره راه ها رفت و آمد. سال ها در دالان هایی تو در توی قوه قضائیه خدمت کرد. و آنقدر آدم های ناصاف را صاف کرد و سر جای شان نشاند؛ که به خونش تشنه بودند. آن زمانی هم که به اوج کار رسید و کفش های همیشه حامی اش هم خسته بودند، از این صاحب خستگی ناپذیر! از این خادمی که جانانه در راه امیری چون علی‌بن موسی الرضا (علیه السلام) خدمت کرد. آن‌ زمان که لباس پر افتخار خادمی به تن کرد. چه کسی می‌دانست که تکیه به شاه کوه طوس زده و در کوه های ورزقان ، در افتتاح «سد قز قلعه سی» بابی دیگر از زندگی اش را مفتاح شد و این تن خستگی ناپذیر را به آرامش می‌کشاند؛ اما یک ایران را متلاطم کرد این توده مه غلیظ و متراکم بالارونده به سمت ارتفاع کوههای ورزقان و برخورد بالگرد به کوه... آنقدر در راه خدمت دوید عبا و ردا خاکی کرد و آنقدر همین شش کلاس سوادش به جان مردم رسید؛ که همه شیفته او شدند. ✍#مشق_عشق ۲۵ آذرماه چهارصد و سه به مناسبت روز مادران شهید و به مناسبت ۲۳اذر میلاد سید ابراهیم رییسی 🖊سمیه رضایی #جهاد_تبیین #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI