دانشمندان ربانی و خشیت إِنَّما يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ از ميان بندگان او تنها دانشمندان (ربّانى) خشيت الهى دارند۰ 🔻 مراد از #علم دريافت حقيقت و داشتن نورانيّت و بصيرت و حكمت است 🍁 علم و آگاهى بر اسرار هستى، زمينه‌ى رسيدن به #خشيت_الهى است. 🍁دانشمندان#بى_تقوا به#علم_واقعى نرسيده‌اند 🍁 #اهل_عبادت بسيار است، امّا تنها عالمان به مقام #خشيت مى‌رسند. 📚#قرائتی ❇️@noor133Qoran

.👇🔻تفسیر آیه2و3و4انفال خداوند در دومين آيه‌ى اين سوره مى‌فرمايد: «إِذا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ»، ياد خداوند دلهاى مؤمنان را #مضطرب مى‌كند، ولى در جاى ديگر مى‌فرمايد: «أَلا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» با ياد خداوند دلها #آرام مى‌گيرد. اين دو آيه با هم #منافاتى ندارد، زيرا در يك جا #ترس از #عظمت خداوند است. و در جاى ديگر #اطمينان_داشتن به خداوند. ❌✨چنانكه در آيه‌اى ديگر مى‌خوانيم: «اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ الْحَدِيثِ كِتاباً مُتَشابِهاً مَثانِيَ تَقْشَعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ ثُمَّ تَلِينُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلى‌ ذِكْرِ اللَّهِ» كسانى كه از خداوند #خشيت دارند و با خواندن يا #شنيدن_قرآن پوست بدنشان #مى‌لرزد، پس از مدّتى #آرام شده، دلهايشان #نرم مى‌شود. آرى، ياد #قهر و عقاب الهى دل مؤمن را #مى‌لرزاند و با ياد #لطف و مهر الهى، دلش #آرام مى‌گيرد، همچون كودكى كه از والدين خود، هم مى‌ترسد و هم به آنان دلگرم است. ❌✨وجل»، به حالت #اضطراب‌ و #خوف و #ترس انسان گفته مى‌شود كه گاهى به خاطر درك مسئوليّت‌ها و احتمال عدم انجام وظايف است و گاهى به خاطر #درك_عظمت_مقام و #هيبت‌_الهى است. 🌹🍃لذا در قرآن مى‌خوانيم: «إِنَّما يَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ» ، تنها #بندگان_عالم و آگاه، از خداوند #خشيت دارند. #درسهای_قرآنی صفحه177 ➖➖➖ 🔸استاد قرائتی 🆔@noor133Qoran

🔺◾️🔺◾️🔺◾️🔺◾️🔺◾️🔺◾️🔺 #خطبه_فدکیه #حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها آغاز سخن در مقدمه خطبه آمده است حضرت زهرا (سلام الله علیها) قبل از #آغاز_سخن_ناله ای کرد و ناله‌اش آنچنان #جانسوز بود که تمام مهـاجرین و انصار و زن و مردی که در مسجد بودند شروع کردند به #گریه_کردن اما گریـه ای که معمـولی و #عادی_نبود. (ص ۲۷) #حمد_الهی و #شکر_نعمت‌ها  حضرت با این کلام خطبه را آغاز کردند: «فَقالتَ: اَلْحمد للهّ علی ما أنعْم و لهَ الشّکْرُ علی ما ألَهم.» ستایش خداوند را بر آنچه انعام فرمـود و شـکر خـدای را بـر آنچـه کـه بـه انسانها الهام کرد. #حمد، ستایش نسبت به #کمال است و شکر عبارت از #قدردانی نسبت به فعل است. شکر یا به این معنا است که یا انسان در خود #نعمت، #مُنعِم را #شهود میکند و یا  اینکه از #نعمـت بـه مـنعم راه می‌یابد و لـذا در ابعـاد وجـودی انسان آثار مختلفی دارد. #اثر_شکر در #قلب بـه صـورت #خضـوع،  #خشـوع، #محبت، #خشیت و امثال این صفات #ظهور مـی کنـد . # شـکر در زبـان بـه شـکل #ثنـا و حمـد وستایش خود را نشان می دهد و در #اعمال و #افعال قالبیه انسان بـه صـورت #اطاعـت و به #کارگیری_نعمت در راه #رضای_مُنعِم و… بنابراین حمد و شکر از نظر #بروز و #ظهور بـه اصـطلاح زبـانی نسبت به خداوند یکی است. اما اگر مثلاً از ملکه #جود سـتایش شـود #حمـد صـورت گرفتـه زیرا #حمد_ستایش از #صفت است اما #شـکر_قـدردانی از #فعـل اسـت کـه فعـل خـود ناشـی از صفت است. پس دایره شکر محدودتر از حمد است. کتاب ایت الله مجتبی تهرانی (ص ۳۱) 🔺◾️🔺◾️🔺◾️🔺◾️🔺◾️🔺◾️🔺 قسمت ششم