eitaa logo
پرسمان اعتقادی
41.7هزار دنبال‌کننده
9.1هزار عکس
4.3هزار ویدیو
68 فایل
🔹تبلیغ ⬅️ کانون تبلیغاتی قاصدک @ghaasedak
مشاهده در ایتا
دانلود
🤔 ❔آیا حقیقت دارد که اسلام می گویند زنان و نادان هستند و نباید اموال خود را به آنان داد ❕❕می گویند در قرآن سوره نساء هم آمده است که زنان سفیه هستند و نباید اموال خود را به آنها داد ❗️❗️ 💠💠 👌آیه ای که مورد شبهه و اشکال قرار گرفته است این آیه شریفه است که می فرماید ؛ « و اموال خود را كه خداوند قوام زندگى شما قرار داده به دست سفيهان ندهيد و از آن، به آنها روزى دهيد، و لباس بر آنها بپوشانيد و سخن شايسته به آنها بگوئيد _ و يتيمان را بيازمائيد تا هنگامى كه به حد بلوغ برسند، (در اين موقع)اگر در آنها رشد (كافى)يافتيد اموالشان را به آنها بدهيد» (نساء 5_ 6) 👌آيات فوق متمم بحث‏هاى مربوط به است كه در آيات پيش سخن از آنها به ميان آمده است که می فرماید اموال و ثروت‏هاى خود را به دست افراد سفيه نسپاريد و بگذاريد در مسائل اقتصادى رشد پيدا كنند تا اموال شما در معرض مخاطره و قرار نگيرد. ❕راغب در كتاب مفردات ميگويد ؛ سفه در اصل يك نوع كم‏ وزنى و سبكى بدن است بطورى كه به هنگام راه رفتن تعادل حفظ نشود، و به همين جهت به افسار كه ناموزون است و دائما در حال حركت است"سفيه"گفته ميشود، و سپس به همين تناسب در افرادى كه رشد ندارند بكار رفته است خواه سبكى عقل آنها در امور مادى باشد يا در امور معنوى. 🔹ولى روشن است كه منظور از در آيه فوق عدم رشد كافى در خصوص امور مالى است به طورى كه شخص نتواند سرپرستى اموال خود را به عهده گيرد، و در مبادلات مالى منافع خود را تامين نمايد، و باصطلاح كلاه سرش برود، شاهد بر اين سخن آيه دوم است كه ميگويد:« اگر آنها (یتیمان )را رشيد يافتيد را به دست آنها بسپاريد» ❕بنابراین آیه فوق در رابطه با اموال یتیمان است که توصیه می کند تا زمانی که آنها به رشد نرسیده اند ، اموالشان به آنها باز گردانده نشود . 🔹در تفسیر چنین آمده است ؛ « مطلب قابل توجه اينكه بحث آيه شريفه در زمينه اموال يتيمان است كه دستور مى ‏دهد اولياى يتيمان اداره امور آنان را به بگيرند و اموال آنان را رشد بدهند، همين معنا قرينه‏ اى است بر اين كه مراد از كلمه سفها سفيهان از ايتام مى‏ باشند» 📚ترجمه تفسیر المیزان ج 4 ص 270 ❕در اينجا يك سؤال پيش مى‏ آيد و آن اينكه اگر آيه در مورد اموال يتيمان است چرا"اموالكم"( شما)مى ‏گويد: نه،"اموالهم"(ثروتهاى آنها)؟ 👌ولى ممكن است نكته اين تعبير بيان اين مسئله مهم و اقتصادى باشد كه اسلام همه افراد جامعه را يكى ميداند، بطورى كه مصلحت و منفعت يك فرد نمى‏ تواند از منافع جدا باشد، همچنين زيان يك فرد عين زيان يك جامعه است. بنا بر اين به خاطر همين موضوع به جاى"ضمير غائب""ضمير مخاطب"قرار داده شده، يعنى اين اموال در فقط متعلق به ايتام نيست، بلكه به شما هم مربوط است، و اگر زيانى به آن متوجه شود بطور غير مستقيم متوجه شما شده است، لذا در نگهدارى آن بايد مراقبت كامل داشته باشيد. 🔸در باره اين تعبير تفسير ديگرى هم هست و آن اينكه مقصود از اموالكم اموال خود سرپرستان است نه اموال ، يعنى اگر شما ميخواهيد به افراد يتيم كه هنوز رشد كافى نيافته ‏اند كمك كنيد شايد تحت تاثير عواطف حساب نشده اموالى بدست آنها بسپاريد و آنها را به كارهايى بگماريد كه از آنها ساخته نيست، بلكه به جاى اين كار غير عاقلانه بهتر اين است كه غذا و لباس و مسكن آنها را تامين كنيد تا بالغ و رشيد شوند. 📚تفسیر نمونه ج 3 ص 269 🔰ادامه 👇👇👇 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔میخواستم بدونم در آخرت و در برزخ و قیامت هم محرمیت و نامحرم وجود دارد به چه است ❕ 💠💠 🗯باید توجه داشت که همه چیز سرای آخرت با دنیا فرق دارد.آن جا جهان دیگری است با خاص خودش چنان که پیامبر گرامی فرمود: « مانند بهشت هیچ چشمی ندیده و به قلب هیچ خطور نکرده است» 📚 ج8 ص86 👌این تفاوت قوانین آن عالم با این جهان از روایاتی که می گوید در آنجا انسان نیاز به قضائ حاجت ندارد بلکه موارد زائد بدن به صورت بوی از انسان خارج می شود بیشتر آشکار می شود 📚 ص102 🗯بنابراین نباید توقع داشت که تمام احکامی که در دنیا بوده است در برزخ و یا در بهشت هم حاکم باشد . 👌البته برخی احکام و قوانین که حسن و قبح عقلی و حکم قطعی عقل را دارد ، در دنیا و آخرت یکسان است و تفاوتی نمی کند . 🗯مثلا دیدن خداوند است زیرا مستلزم جسمانیت و محدود بودن خداوند است چه می خواهد در دنیا باشد و چه در برزخ و چه در سرای آخرت در هر حالتی خداوند نمی شود . 👌و یا در رابطه با حجاب داشتن در برزخ و بهشت می توان بیان داشت که از آنجا که پوشش بدن از نظر عقلی امری ممدوح است و نوعی کمال برای انسان محسوب می شود می توان گفت در بهشت هم وجود دارد ولی نحوه و حدود آن برای ما مشخص نیست .برای نمونه و تایید این که حجاب در بهشت نیز نوعی کمال محسوب می شود می توان به این ایه استناد جست که خداوند در مدح های بهشتی می فرماید: « بهشت دارای زنان بهشتی است که در سراپرده های خود » 📓 72 🔶در رابطه با احکام محرم و نامحرم در برزخ و بهشت هم می توان همین نکته را بیان کرد که این احکام ریشه در حکم عقلی و حسن و قبح دارد و احکام عقلی در هیچ حالتی تغییر نمی کند . 👌بر پایه همین حکم است که خداوند در وصف بهشتیان می فرماید ؛ « آنها را با حور العین می کنیم » 🔷 54 👌در حالی که اگر همه در بهشت محرم بودند ، نیازی به تزویج نبود و همه بر هر کسی که می خواستند وارد می شدند و می بردند. ❕و یا در وصف بهشتی می فرماید ؛ « در باغ های بهشتی زنانی هستند که جز به همسرانشان عشق نمی ورزند » 🗯 56 👌در حالی که اگر در بهشت همه به هم محرم بودند و روابط آزاد بود ، یک همسر بهشتی باید به همه عشق می ورزید و با ارتباط می گرفت . 👌از امام علیه السلام سوال شد که اگر مرد مومنی با همسر دنیوی اش هر دو بهشتی شدند ، آیا در آخرت هم به تزویج یکدیگر هستند ؟ 🔷امام پاسخ داد که هر کدام از آن دو که مقامش بالاتر باشد مخیر میشود که یا با همسر دنیوی اش باشد یا همسر دیگری انتخاب کند . 📚 ج8 ص106 ❕اگر در بهشت همه با هم محرم بودند و محدودیتی نبود ، نیاز به انتخاب همسر و مخیر بودن و ...نبود و همگان کاملا بودند . 🗯در این جا پاسخ دیگری نیز است و آن اینکه ؛ 🔴درجات و مقامات بهشتیان متفاوت است . در آنجا هر کس بر اساس اعمال خودش در بهشتی اختصاص خود قرار دارد و یک بهشت نیست که همگان در آنجا جمع شده باشند و بحث و نامحرم پیش بیاید . 🔷امام علیه السلام فرمود ؛ « نگویید بهشت یکی است ( بلکه برای هر کس بهشتی است ) و نگویید درجه واحدی است چرا که خداوند فرموده است درجاتی است بعضی بالاتر از دیگری و این به خاطر تفاوت اعمال آنهاست ، دو وارد بهشت می شوند اما مقام یکی از دیگری بالاتر است ، و او می خواهد این دیگری را دیدار کند ، آن که بالاتر است می تواند از بهشت خود پایین بیاید ،( و دیگری را ببیند ) اما آنکه پایین تر است نمی تواند بالا برود ( و وارد بهشت دیگری شود ) زیرا به آن مکان نمی رسد البته اگر دوست داشتند و خواستند همدیگر را دیدار کنند روی تخت ها دیدار می کنند » 📚 ج9 ص318 👌پیامبر نیز فرمود ؛ « در بهشت صد درجه است ، که فاصله هر درجه با دیگری به اندازه فاصله آسمان و زمین است و فردوس آنها است » 📚 ج8 ص89 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔آیا پیامبران دچار می شوند ❕چگونه می گویید دچار فراموشی نمی شوند در حالی که قرآن می گوید موسی و که یوشع بن نون بود و او هم پیامبر بود خود را فراموش کردند ( نسیا حوتهما کهف 61) 💠💠 👌موسی علیه السلام به الهی مامور شد که به نزد خضر برود و از او مسائلی را فرا گیرد . 🔶موسی و همسفرش راهی برای یافتن خضر شدند ،در بین راه ماهی که به عنوان غذا برای خود آورده بودند کردند . 🔷قرآن می کند ؛ « به خاطر بیاور هنگامی که موسی به دوست خود گفت من دست از طلب بر نمی دارم تا به محل دو دریا برسم ، هر چند ، مدت طولانی به راه خود ادامه دهم ، هنگامی که به محل تلاقی آن دو رسیدند ، ماهی خود را فراموش کردند ، و ماهی ( که هنوز جان داشت ) راه خود را درپیش گرفت ( و روان شد ) .هنگامی که از آنجا گذشتند موسی به یار گفت غذای ما را بیاور که از این سفر خسته شده ایم ، او گفت به خاطر داری هنگامی که ما به کنار آن صخره پناه بردیم ( و استراحت کردیم ) من در آنجا کردم که جریان ماهی را بازگو کنم ، این شیطان بود که یاد آن را از خاطر من برد و ماهی به طرز شگفت انگیزی راه خود را در پیش گرفت » 🗯 60-63 ❔حال سوال این است که مگر پیامبران از سهو کردن و فراموشی در امان نیستند ❕پس چگونه ماهی را فراموش کرد ( نسیا حوتهما )❕ 👌برای باید توجه داشت که فراموش کننده همسفر موسی بود نه خود موسی و در آیات بالا هم دیدیم که دوست موسی افتادن ماهی به دریا و زنده شدن و او را دیده بود و تصمیم داشت که این مساله را با موسی در میان بگذارد ، ولی کرد . ❗️و اگر در جمله ( نسیا ) به هر دو نسبت داده شده است از قبیل نسبت دادن کار فرد به گروه است که بسیار است چنان که عرب می گوید « نسی القوم » فلان قوم فلان مساله را فراموش کرد در حالی که تنها برخی از افراد آن بوده اند که چنین فراموشی به آنها دست داده بود نه تمام قوم 📚 ،ج3 ص532 👌در روایتی از پیامبر نقل شده است که فرمود ؛ « هنگامی که ماهی حرکت کرد و به دریا افتاد ، و راه خود را در پیش گرفت ، موسی در بود ، و دوستش ( که این ماجرا را دیده بود ) نخواست موسی را بیدار کند و ماجرا را بگوید ، و بعد از بیداریش فراموش کرد که جریان را به او بگوید ، و لذا یک شبانه روز دیگر به راه خود ادامه دادند ، سپس دوست موسی ماجرا را به خاطر آورد و بازگو کرد ، ناچار آنها به مکان اول که ماهی در آب بود بازگشتند » 📚تفسیر ج15 ص174 ❕ممکن است اشکال کنید که همسفر موسی یوشع بن نون او بوده که او هم پیامبر است بنابراین چگونه ممکن است این فراموشی برای او حاصل شود و این فراموشی را هم به شیطان نسبت داده است .مگر شیطان می تواند سبب انبیاء شود ❕ 🗯برای پاسخ این اشکال هم باید توجه داشت که قرآن از نام همسفر موسی سخنی به میان نمی آورد و تنها در برخی روایات آمده است که او بن نون بوده است. 📚تفسیر ج2 ص330 👌که این روایات مرسل و هستند . 🗯اگر از این اشکال هم چشم بپوشیم و قبول کنیم که همسفر موسی ، بن نون بوده است باز هم باید توجه کرد که به پیامبری رسیدن یوشع بن نون در زمان آن ثابت نیست و ممکن است یوشع سال ها پس از آن حادثه به پیامبری و وصایت موسی دست یافته باشد . 🔷و هیچ منع ندارد که فردی که هنوز به پیامبری نرسیده است قبل از نبوت ، در برخی امور روز مره زندگی دچار شود و این فراموشی هم ناشی از باشد اما پس از برگزیده شدن و رسیدن به مقام نبوت ، گرفتار هیچ گونه سهو و نسیانی حتی در امور روز مره زندگی نمی شود و نیز هیچ گونه نفوذی به او نخواهد داشت . 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔در روایات آمده است که پیامبر یک نظر غیر کارشناسی در مورد باروری درختان گفت و تمام محصول در آن سال خراب شد ❗️براستی من چگونه بیام از چنین پیامبری تبعیت کنم ❕❕ 💠💠 👌روایتی است که در مجامع روایی اهل سنت از انس بن مالک نقل شده است که می گوید ؛ « پیامبر از کنار نخلستانی عبور می کرد ، مردانی بر سر درختان خرما مشغول گرد افشانی برای نخل های ماده بودند ، پیامبر به آنها فرمود اگر این کار را نکنید خرمای درختان شما بهتر خواهد بود، مسلمانان نیز به دستور پیامبر عمل کردند و در نتیجه خرمای آن سال مدینه خراب شد و چون پیامبر از این موضوع آگاه شد فرمود شما در کار دنیای خود از من آگاه ترید » 📚صحیح مسلم ج4 ص1836 ❕این روایت از دیدگاه شیعه وباطل است ؛ 1⃣راوی روایت انس بن مالک است که متهم به کذب و است . 👌امام علیه السلام فرمود ؛ « سه تن بودند که بر پیامبر پیوسته دروغ می بستند ، ابو هریره و انس بن مالک و یک » 📚بحار الانوار ج2 ص217 2⃣دلیل می گوید اگر پیامبران در موضوعات و امور دنیوی دچار سهو و نسیان شوند ، طبیعی است که اعتماد مردم نسبت به سخنان آنان سلب می شود زیرا در هر سخن و رفتار آنان احتمال سهو و نسیان داده می شود لذا با گفتار آنان هدایت نمی شوند و غرض از ارسال پیامبران که هدایت مردم بود لغو می شود و چنین چیزی نیز بر خداوند حکیم محال است . 3⃣روایات متعددی نیز تصریح می کند که الهی از هرگونه سهو و نسیان دور هستند . 👌امام علی علیه السلام در وصف هدایتگران الهی فرمود: «آنان معصوم هستند از تمام گناهان صغیره و کبیره و در جواب دادن خطا نمی کنند و هیچ گاه دچار سهو و نسیان نمی شوند» 📚بحار الانوار ج25 ص351 🔶پیامبر گرامی فرمود: «سهو و برای شما است و ما گرفتار سهو و نسیان نمی شویم» 📚بحار الانوار ج17 ص111 4⃣بزرگان از علمای شیعه هم سهو و بر پیامبر گرامی را مردود دانسته اند. ❕شیخ مفید می گوید: « احادیثی که دلالت بر سهو پیامبر می کند اخبار آحادی است که موجب علم و عمل نمی شود» 📚التنبیه بالمعلوم من البرهان ص7 🔷علامه حلی می گوید: « اخباری که دلالت بر سهو پیامبر می کند نزد ما شیعیان باطل است زیرا پیامبر معصوم است و سهو نمی کند» 📚تذکره الفقهاء ج1 ص130 5⃣در روایات ما آمده است که پیامبر گرامی و ایشان آگاه به تمام علوم دنیوی و اخروی و آسمانی و زمینی و علم ما کان و ما یکون بوده اند ، بنابراین عالم تر از آنها چه در امور دنیوی و چه در امور اخروی در میان مردم وجود ندارد . 📚بحار الانوار ج26 ص109 باب 6 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔میخواستم بدونم در آخرت و در برزخ و قیامت هم محرمیت و نامحرم وجود دارد به چه است ❕ 💠💠 🗯باید توجه داشت که همه چیز سرای آخرت با دنیا فرق دارد.آن جا جهان دیگری است با خاص خودش چنان که پیامبر گرامی فرمود: « مانند بهشت هیچ چشمی ندیده و به قلب هیچ خطور نکرده است» 📚 ج8 ص86 👌این تفاوت قوانین آن عالم با این جهان از روایاتی که می گوید در آنجا انسان نیاز به قضائ حاجت ندارد بلکه موارد زائد بدن به صورت بوی از انسان خارج می شود بیشتر آشکار می شود 📚 ص102 🗯بنابراین نباید توقع داشت که تمام احکامی که در دنیا بوده است در برزخ و یا در بهشت هم حاکم باشد . 👌البته برخی احکام و قوانین که حسن و قبح عقلی و حکم قطعی عقل را دارد ، در دنیا و آخرت یکسان است و تفاوتی نمی کند . 🗯مثلا دیدن خداوند است زیرا مستلزم جسمانیت و محدود بودن خداوند است چه می خواهد در دنیا باشد و چه در برزخ و چه در سرای آخرت در هر حالتی خداوند نمی شود . 👌و یا در رابطه با حجاب داشتن در برزخ و بهشت می توان بیان داشت که از آنجا که پوشش بدن از نظر عقلی امری ممدوح است و نوعی کمال برای انسان محسوب می شود می توان گفت در بهشت هم وجود دارد ولی نحوه و حدود آن برای ما مشخص نیست .برای نمونه و تایید این که حجاب در بهشت نیز نوعی کمال محسوب می شود می توان به این ایه استناد جست که خداوند در مدح های بهشتی می فرماید: « بهشت دارای زنان بهشتی است که در سراپرده های خود » 📓 72 🔶در رابطه با احکام محرم و نامحرم در برزخ و بهشت هم می توان همین نکته را بیان کرد که این احکام ریشه در حکم عقلی و حسن و قبح دارد و احکام عقلی در هیچ حالتی تغییر نمی کند . 👌بر پایه همین حکم است که خداوند در وصف بهشتیان می فرماید ؛ « آنها را با حور العین می کنیم » 🔷 54 👌در حالی که اگر همه در بهشت محرم بودند ، نیازی به تزویج نبود و همه بر هر کسی که می خواستند وارد می شدند و می بردند. ❕و یا در وصف بهشتی می فرماید ؛ « در باغ های بهشتی زنانی هستند که جز به همسرانشان عشق نمی ورزند » 🗯 56 👌در حالی که اگر در بهشت همه به هم محرم بودند و روابط آزاد بود ، یک همسر بهشتی باید به همه عشق می ورزید و با ارتباط می گرفت . 👌از امام علیه السلام سوال شد که اگر مرد مومنی با همسر دنیوی اش هر دو بهشتی شدند ، آیا در آخرت هم به تزویج یکدیگر هستند ؟ 🔷امام پاسخ داد که هر کدام از آن دو که مقامش بالاتر باشد مخیر میشود که یا با همسر دنیوی اش باشد یا همسر دیگری انتخاب کند . 📚 ج8 ص106 ❕اگر در بهشت همه با هم محرم بودند و محدودیتی نبود ، نیاز به انتخاب همسر و مخیر بودن و ...نبود و همگان کاملا بودند . 🗯در این جا پاسخ دیگری نیز است و آن اینکه ؛ 🔴درجات و مقامات بهشتیان متفاوت است . در آنجا هر کس بر اساس اعمال خودش در بهشتی اختصاص خود قرار دارد و یک بهشت نیست که همگان در آنجا جمع شده باشند و بحث و نامحرم پیش بیاید . 🔷امام علیه السلام فرمود ؛ « نگویید بهشت یکی است ( بلکه برای هر کس بهشتی است ) و نگویید درجه واحدی است چرا که خداوند فرموده است درجاتی است بعضی بالاتر از دیگری و این به خاطر تفاوت اعمال آنهاست ، دو وارد بهشت می شوند اما مقام یکی از دیگری بالاتر است ، و او می خواهد این دیگری را دیدار کند ، آن که بالاتر است می تواند از بهشت خود پایین بیاید ،( و دیگری را ببیند ) اما آنکه پایین تر است نمی تواند بالا برود ( و وارد بهشت دیگری شود ) زیرا به آن مکان نمی رسد البته اگر دوست داشتند و خواستند همدیگر را دیدار کنند روی تخت ها دیدار می کنند » 📚 ج9 ص318 👌پیامبر نیز فرمود ؛ « در بهشت صد درجه است ، که فاصله هر درجه با دیگری به اندازه فاصله آسمان و زمین است و فردوس آنها است » 📚 ج8 ص89 ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔آیا حقیقت دارد که اسلام می گویند زنان و نادان هستند و نباید اموال خود را به آنان داد ❕❕می گویند در قرآن سوره نساء هم آمده است که زنان سفیه هستند و نباید اموال خود را به آنها داد ❗️❗️ 💠💠 👌آیه ای که مورد شبهه و اشکال قرار گرفته است این آیه شریفه است که می فرماید ؛ « و اموال خود را كه خداوند قوام زندگى شما قرار داده به دست سفيهان ندهيد و از آن، به آنها روزى دهيد، و لباس بر آنها بپوشانيد و سخن شايسته به آنها بگوئيد _ و يتيمان را بيازمائيد تا هنگامى كه به حد بلوغ برسند، (در اين موقع) اگر در آنها رشد (كافى) يافتيد اموالشان را به آنها بدهيد» ( نساء 5_ 6) 👌آيات فوق متمم بحث‏هاى مربوط به است كه در آيات پيش سخن از آنها به ميان آمده است که می فرماید اموال و ثروت‏هاى خود را به دست افراد سفيه نسپاريد و بگذاريد در مسائل اقتصادى رشد پيدا كنند تا اموال شما در معرض مخاطره و قرار نگيرد. ❕راغب در كتاب مفردات ميگويد ؛ سفه در اصل يك نوع كم‏ وزنى و سبكى بدن است بطورى كه به هنگام راه رفتن تعادل حفظ نشود، و به همين جهت به افسار كه ناموزون است و دائما در حال حركت است" سفيه" گفته ميشود، و سپس به همين تناسب در افرادى كه رشد ندارند بكار رفته است خواه سبكى عقل آنها در امور مادى باشد يا در امور معنوى. 🔹ولى روشن است كه منظور از در آيه فوق عدم رشد كافى در خصوص امور مالى است به طورى كه شخص نتواند سرپرستى اموال خود را به عهده گيرد، و در مبادلات مالى منافع خود را تامين نمايد، و باصطلاح كلاه سرش برود، شاهد بر اين سخن آيه دوم است كه ميگويد:« اگر آنها ( یتیمان )را رشيد يافتيد را به دست آنها بسپاريد» ❕بنابراین آیه فوق در رابطه با اموال یتیمان است که توصیه می کند تا زمانی که آنها به رشد نرسیده اند ، اموالشان به آنها باز گردانده نشود . 🔹در تفسیر چنین آمده است ؛ « مطلب قابل توجه اينكه بحث آيه شريفه در زمينه اموال يتيمان است كه دستور مى ‏دهد اولياى يتيمان اداره امور آنان را به بگيرند و اموال آنان را رشد بدهند، همين معنا قرينه‏ اى است بر اين كه مراد از كلمه سفها سفيهان از ايتام مى‏ باشند» 📚ترجمه تفسیر المیزان ج 4 ص 270 ❕در اينجا يك سؤال پيش مى‏ آيد و آن اينكه اگر آيه در مورد اموال يتيمان است چرا" اموالكم" ( شما) مى ‏گويد: نه،" اموالهم" (ثروتهاى آنها)؟ 👌ولى ممكن است نكته اين تعبير بيان اين مسئله مهم و اقتصادى باشد كه اسلام همه افراد جامعه را يكى ميداند، بطورى كه مصلحت و منفعت يك فرد نمى‏ تواند از منافع جدا باشد، همچنين زيان يك فرد عين زيان يك جامعه است. بنا بر اين به خاطر همين موضوع به جاى" ضمير غائب"" ضمير مخاطب" قرار داده شده، يعنى اين اموال در فقط متعلق به ايتام نيست، بلكه به شما هم مربوط است، و اگر زيانى به آن متوجه شود بطور غير مستقيم متوجه شما شده است، لذا در نگهدارى آن بايد مراقبت كامل داشته باشيد. 🔸در باره اين تعبير تفسير ديگرى هم هست و آن اينكه مقصود از اموالكم اموال خود سرپرستان است نه اموال ، يعنى اگر شما ميخواهيد به افراد يتيم كه هنوز رشد كافى نيافته ‏اند كمك كنيد شايد تحت تاثير عواطف حساب نشده اموالى بدست آنها بسپاريد و آنها را به كارهايى بگماريد كه از آنها ساخته نيست، بلكه به جاى اين كار غير عاقلانه بهتر اين است كه غذا و لباس و مسكن آنها را تامين كنيد تا بالغ و رشيد شوند. 📚تفسیر نمونه ج 3 ص 269 🔰ادامه 👇👇👇
🤔 ❔آیا براستی به امامت رسیدن امام زمان جشن و شادی دارد ❗️آیا این که امروز روز هشتم ربیع برای شهادت امام عسکری عزاداری می شود ، اما شب نهم ربیع با روز آن برای به امامت رسیدن امام زمان شادی می شود شرعی دارد ❕❕ 💠💠 👌حضرت علی علیه السلام فرمود: « خداوند از بین زمینیان ما اهل بیت را برگزیده است و شیعیان ما را برایمان برگزیده که ما را یاری می دهند و با شادی ما شاد هستند و با و اندوه ما اندوهگین هستند و اموال و جان های خودشان را در راه ما بذل می کنند» 📚الخصال ج2 ص635 ❕بر اساس این روایت شریف ، شیعیان باید با حزن اهل بیت و با فرح و شادی آن شاد و و شاد باشند . ❔حال سوال اینجاست که آیا امام زمان علیه السلام در شام پدر بزرگوارشان و روز بعد آن به خاطر به امامت رسیدن شاد و خرسند هستند و شادی می کنند تا ما نیز شاد و خرسند باشیم ❗️ 👌آیا در تاریخ دیده شده است که امامان بزگوار ما یک روز پس از شهادت امام قبلی به سبب به امامت رسیدن کنند ❕آیا علی علیه السلام یک روز پس از شهادت پیامبر گرامی ، به جهت امام شدن شادی کردند ؟ آیا امام حسین یک روز پس از شهادت برادرشان امام حسن شاد و خرسند بودند ❕ آیا امام سجاد یک روز پس از شهادت امام حسین بودند ❕آیا امام جواد یک روز پس از شهادت امام رضا شاد بودند و به سبب امام شدن شادی می کردند تا ما هم به این بزرگواران اقتدا کنیم و به امامت رسیدنشان و فعلیت یافتن را جشن بگیریم ❗️ ❔آیا در طول تاریخ تشیع دیده شده است که صحابه و یاران امامان یا علمای بزرگ تشیع در طول قرن های مختلف ، پس از شهادت امام قبلی ، به امامت رسیدن امام دیگر را بگیرند ❗️ 💠پاسخ روشن است ، جشن امامت گرفتن برای امام زمان علیه السلام هیچ توجیه و مناسب ندارد و متاسفانه به خاطر برخی مصلحت نگری ها سنت هایی در میان شیعیان می شود ، که بطلان آن روشن و بدیهی است . ❕بله شیعیان همواره روز نهم ربیع را جشن می گرفتند و شاد بودند چنان که علامه می نویسد ؛ « مشهور بین شیعه در تمام شهرها و نقاط مختلف تا زمان ما بر آن است که روز نهم ربیع یکی از اعیاد است که سالروز کشته شدن یکی از دشمنان اهل بیت می باشد ، که مستند عمل شیعیان در اصل روایتی است که در کتاب زوائد الفوائد و المحتضر آمده است ...» 📚بحار الانوار ج31 ص119 ❕برخی نگری ها در صدد است تا جشن شیعیان را در روز نهم ربیع معطوف به سالروز به امامت رسیدن امام عصر بکند و از مسیر اصلی خارج کند ،که به نظر می رسد این روش نمی باشد . ❕راه حل بهتر آن است که سعی شود در مجالس شادی روز نهم ربیع به سبب کشته شدن یکی از دشمنان اهل بیت ، از هتک و بی حرمتی و آنچه با منافات دارد پرهیز شود و به بیان فضائل و مناقب اهل بیت بسنده شود و اگر به هر دلیلی جشن گرفتن روز مذکور ، با وحدت و تقیه منافات دارد ، اشکالی ندارد که از روی تقیه جشن و شادی عوض شود ، اما مطلب برای شیعیان باید شود تا احیانا سنت ناپسندی در میان شیعیان نهادینه نشود . ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁
🤔 ❔آیا پیامبران دچار می شوند ❕چگونه می گویید دچار فراموشی نمی شوند در حالی که قرآن می گوید موسی و که یوشع بن نون بود و او هم پیامبر بود خود را فراموش کردند ( نسیا حوتهما کهف 61) 💠💠 👌موسی علیه السلام به الهی مامور شد که به نزد خضر برود و از او مسائلی را فرا گیرد . 🔶موسی و همسفرش راهی برای یافتن خضر شدند ،در بین راه ماهی که به عنوان غذا برای خود آورده بودند کردند . 🔷قرآن می کند ؛ « به خاطر بیاور هنگامی که موسی به دوست خود گفت من دست از طلب بر نمی دارم تا به محل دو دریا برسم ، هر چند ، مدت طولانی به راه خود ادامه دهم ، هنگامی که به محل تلاقی آن دو رسیدند ، ماهی خود را فراموش کردند ، و ماهی ( که هنوز جان داشت ) راه خود را درپیش گرفت ( و روان شد ) .هنگامی که از آنجا گذشتند موسی به یار گفت غذای ما را بیاور که از این سفر خسته شده ایم ، او گفت به خاطر داری هنگامی که ما به کنار آن صخره پناه بردیم ( و استراحت کردیم ) من در آنجا کردم که جریان ماهی را بازگو کنم ، این شیطان بود که یاد آن را از خاطر من برد و ماهی به طرز شگفت انگیزی راه خود را در پیش گرفت » 🗯 60-63 ❔حال سوال این است که مگر پیامبران از سهو کردن و فراموشی در امان نیستند ❕پس چگونه ماهی را فراموش کرد ( نسیا حوتهما )❕ 👌برای باید توجه داشت که فراموش کننده همسفر موسی بود نه خود موسی و در آیات بالا هم دیدیم که دوست موسی افتادن ماهی به دریا و زنده شدن و او را دیده بود و تصمیم داشت که این مساله را با موسی در میان بگذارد ، ولی کرد . ❗️و اگر در جمله ( نسیا ) به هر دو نسبت داده شده است از قبیل نسبت دادن کار فرد به گروه است که بسیار است چنان که عرب می گوید « نسی القوم » فلان قوم فلان مساله را فراموش کرد در حالی که تنها برخی از افراد آن بوده اند که چنین فراموشی به آنها دست داده بود نه تمام قوم 📚 ،ج3 ص532 👌در روایتی از پیامبر نقل شده است که فرمود ؛ « هنگامی که ماهی حرکت کرد و به دریا افتاد ، و راه خود را در پیش گرفت ، موسی در بود ، و دوستش ( که این ماجرا را دیده بود ) نخواست موسی را بیدار کند و ماجرا را بگوید ، و بعد از بیداریش فراموش کرد که جریان را به او بگوید ، و لذا یک شبانه روز دیگر به راه خود ادامه دادند ، سپس دوست موسی ماجرا را به خاطر آورد و بازگو کرد ، ناچار آنها به مکان اول که ماهی در آب بود بازگشتند » 📚تفسیر ج15 ص174 ❕ممکن است اشکال کنید که همسفر موسی یوشع بن نون او بوده که او هم پیامبر است بنابراین چگونه ممکن است این فراموشی برای او حاصل شود و این فراموشی را هم به شیطان نسبت داده است .مگر شیطان می تواند سبب انبیاء شود ❕ 🗯برای پاسخ این اشکال هم باید توجه داشت که قرآن از نام همسفر موسی سخنی به میان نمی آورد و تنها در برخی روایات آمده است که او بن نون بوده است. 📚تفسیر ج2 ص330 👌که این روایات مرسل و هستند . 🗯اگر از این اشکال هم چشم بپوشیم و قبول کنیم که همسفر موسی ، بن نون بوده است باز هم باید توجه کرد که به پیامبری رسیدن یوشع بن نون در زمان آن ثابت نیست و ممکن است یوشع سال ها پس از آن حادثه به پیامبری و وصایت موسی دست یافته باشد . 🔷و هیچ منع ندارد که فردی که هنوز به پیامبری نرسیده است قبل از نبوت ، در برخی امور روز مره زندگی دچار شود و این فراموشی هم ناشی از باشد اما پس از برگزیده شدن و رسیدن به مقام نبوت ، گرفتار هیچ گونه سهو و نسیانی حتی در امور روز مره زندگی نمی شود و نیز هیچ گونه نفوذی به او نخواهد داشت . ipasookh.ir 🍁🌳 @p_eteghadi 🌳🍁