الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ
@pajoheshmoalem
https://eitaa.com/joinchat/3339256165C6b55238e4e
🏡🏡🏡🏡
#پارت112
آقاى کوبایاشى، هنگامى که در این مدرسه تدریس موسیقى مى کرد؛
اپرتى براى کودکان نوشت تا دانش آموزان آن را اجرا کنند. این اپرت
کارخانه دارى به نام آقاى بارون ایواساکى را، که خانواده اش بنیانگذار
مؤسسات عظیم میتسوبیشى بودند، تحت تأثیر قرار داد. بارون ایواساکى از
حامیان هنر به حساب مى آمد. او به کوسچاک یامادا، پیشکسوت
آهنگسازان ژاپنى کمک مى کرد و همچنین از مدرسه پشتیبانى مالى کرد. بارون
پیشنهاد کرد آقاى کوبایاشى را براى آموختن شیوه هاى آموزش به اروپا بفرستند.
آقاى کوبایاشى دو سال (از ۱۹۲۲ تا ۱۹۲۴) در اروپا ماند و با بازدید از مدارس
پس از بازگشت، همراه با شخصى دیگر، کودکستان ساىجو را تأسیس پاریس، در کنار امیل ژاک دالکروز به آموختن مبانى ضرب آهنگ پرداخت. او
کرد. او همیشه به مربیان کودکستان مى گفت که سعى نکنند کودکان را در
چارچوب الگوهاى از پیش تعیین شده نگه دارند و آنها را با این قالب ها منطبق
کنند. مى گفت: «بگذارید کودکان طبیعى عمل کنند. آرزوها و اهداف و
جاه طلبى هایشان را برهم نزنید. رؤیاهاى آنها از رؤیاهاى شما بزرگتر است.» در
تاریخ ژاپن، هرگز کودکستانى نظیر این وجود نداشته است.
در سال ۱۹۳۰، آقاى کوبایاشى بار دیگر راه اروپا را در پیش گرفت تا در کنار
دالکروز بیشتر بیاموزد. او درحالى که سفر و تجربه اندوزى مى کرد، تصمیم
گرفت در بازگشت به ژاپن، مدرسه خودش را تأسیس کند.
او ضمن آغاز کار مدرسه توموئه گاکوئن در سال ۱۹۳۷، انجمن مبانى
موسیقى ژاپن را نیز تأسیس کرد. بسیارى از مردم او را فردى مى دانند که
مبانى ضرب آهنگ را به جامعه ژاپن شناساند و او را به خاطر فعالیتش در
دانشکده موسیقى کنیتاچى، در سال هاى پس از جنگ، به یاد دارند. از بین ما
دانش آموختگانش، فقط تعداد کمى مانده اند که شیوه هاى آموزشى او را
مستقیم تجربه کرده اند؛ و این دردناک است که او قبل از ساخت مدرسه
دیگرى مانند توموئه بدرود حیات گفت. حتّى پیش از آنکه مدرسه توموئه
طعمه حریق شود، کوبایاشى در اندیشه مدرسه بهترى بود. او با عزمى راسخ
بى توجه به هیاهو و اغتشاش دور و برش مى پرسید: «در آینده باید چه جور
مدرسه اى بسازیم؟»
هنگامى که نوشتن این کتاب را آغاز کردم، دریافتم که تهیه کننده برنامه
تلویزیونى اتاق تتسوکو، که برنامه مصاحبه تلویزیونى روزانه من است، و
من سال هاست با این تهیه کننده کار مى کنم به مدت یک دهه درباره آقاى
کوبایاشى تحقیق کرده است. این آگاهى باعث شگفتى ام شد. او هرگز این
آموزگار را ندیده بود؛ اما علاقه و توجهش به آقاى کوبایاشى، از طریق زنى
جلب شد که روزى در کلاس مبانى ضرب آهنگ کودکان، پیانو نواخته بود.
هنگامى که این زن نواختن را آغاز کرد؛ آقاى کوبایاشى ضمن تصحیح
ضرب آهنگش گفت: «مى دانید، بچه ها اینطور گام نمى زنند!» او آنقدر آشنا به
هارمونى رفتار کودکان و هماهنگ با آنها بود که مى دانست چگونه نفس
مى کشند، و چگونه به جنبش درمى آیند. من امیدوارم کازوهیکو سانو،
تهیه کننده برنامه تلویزیونى من، به زودى کتاب خود را بنویسد و اطلاعات
بیشترى درباره این انسان برجسته، در اختیار جهانیان بگذارد.
بیست سال پیش، یکى از سردبیران جوان روزنامه کدانشا به مطلبى که
من درباره مدرسه توموئه، در یکى از مجلات زنان نوشته بودم علاقه نشان داد.
#داستان
#ژاپن
#مدرسه_تحولی
#توتوچان
@pajoheshmoalem
💠خوانش کتاب طرح کلی اندیشه اسلامی💠
*ویژه معلمان و فعالین تعلیم و تربیت سراسر کشور*
🌙 زمان برگزاری: ماه مبارک رمضان ۱۴۰۲_۱۴۰۳
📲 بصورت مجازی
مقرری : روزانه یک جلسه
سخنرانی (حدود ۱۵ صفحه از کتاب)
همراه با برگزاری جلسات آموزشی مجازی توسط استاد
📚 بهتر است نسخه چاپی کتاب را تهیه بفرمائید.
اما نسخه PDF و صوت سخنرانی هم روزانه داخل کانال قرار داده میشود.
🔗لینک ثبت نام :
https://survey.porsline.ir/s/DzSquUcn
سازمان بسیج فرهنگیان
کانال فعالین تعلیم و تربیت انقلاب اسلامی
https://ble.ir/moalembasiji
اگر می خواید دعاهای روزانه ماه رمضان به زبان شعر و برای کودکان را ببینید و برای بچه هاتون پخش کنید بیاید به این کانال
@bazahra
حتی می تونید هر روز توضیح یک آیه برای بچه ها رو با زبان ساده در این کانال ببینید و بشنوید.
https://eitaa.com/joinchat/353173861C98529e7e1f
خلاصه یه ماه رمضون متفاوت برای بچه ها با کانال با زهرا
@pajoheshmoalem
┄┅══🦋🦋﷽🦋🦋
🦋اولین ســـــلام تقـــدیم به ســـــاحت قدســـــے قطب عالــم امکان حضـــرت صاحـــب الـــزمان(عج)
🌹🍃السَّلامُ علیڪَ یا بقیَّةَ اللهِ یا اباصالحَ المَهدي یا خلیفةَالرَّحمن و یا شریڪَ القران ایُّها الاِمامَ الاِنسُ و الجّانّ سیِّدے و مَولاے الاَمان الاَمان
#سلامبرشهیدمظلومکربلا
🌸🍃 الْسَلاٰمُ عَلَيْكَ يَا أبا عَبْدِ اللهِ وعلَى الأرواحِ الّتي حَلّتْ بِفِنائِكَ ، عَلَيْكَ مِنِّي سَلامُ اللهِ أبَداً مَا بَقِيتُ وَبَقِيَ الليْلُ وَالنَّهارُ ، وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ العَهْدِ مِنِّي لِزِيَارَتِكُمْ ،السَّلام عَلَى الحُسَيْن ، وَعَلَى عَليِّ بْنِ الحُسَيْنِ ، وَعَلَى أوْلادِ الحُسَيْنِ ، وَعَلَى أصْحابِ الحُسَينِ.
🌼🍃اللهمَّ العن اولَ ظالم ظلمَ حقَّ محمد و ال محمد و اخِرَ تابِع له علی ذالکَ.
اللهمَّ العنِ العصابةَ التی جاهدتِ الُحسین وَشایعتْ و بایِعتْ و تابِعتْ علی قِتله اللهمَّ العنهم جمیعاً
🌷اَلّلهُمـّ؏َجِّللِوَلیِّڪَالفَرَجَواَقِمنابِخِدمَـتِه🌷
@pajoheshmoalem
https://eitaa.com/joinchat/3339256165C6b55238e4e
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ
@pajoheshmoalem
https://eitaa.com/joinchat/3339256165C6b55238e4e
🏡🏡🏡🏡
#پارت113
او به سراغ من آمد و درحالى که بسته بزرگى کاغذ برایم آورده بود،
درخواست کرد مطلب را بسط دهم و به کتاب تبدیل کنم. من با شرمندگى
بسیار، کاغذها را براى منظور دیگرى مصرف کردم؛ و این مرد جوان پیش از
آنکه فکرش تحقق یابد، به مدیریت رسید. به هرحال همین مرد جوان، یعنى
کاتسوهیسا کاتو، بود که فکر و اعتماد به نفس این کار را به من ارزانى
داشت. براى من که تا آن موقع به نوشتن کتاب اقدام نکرده بودم، فکر
نوشتن کتابى کامل، دلهره آور بود. در نهایت، بر آن شدم که فصلى از این
کتاب را به صورت مجموعه مقاله، در مجله زن جوان کدانشا بنویسم. چاپ
این مقالات، از فوریه ۱۹۷۹ تا دسامبر ۱۹۸۰ طول کشید.
همچنین براى مصورکردن آنها، هر ماه به موزه چیهیرو ایواساکى در
محله شیموشاکوجى نریماکو شهر توکیو مى رفتم و تصویرى انتخاب
مى کردم. این موزه مخزن کتاب هاى مصور کودکان است. خانم چیه یرو
ایواساکى، شخص بااستعدادى در زمینه تهیه طرح از کودکان بود. و شک دارم
در سراسر جهان، کسى بتواند مانند او کودکان را اینقدر دوست داشتنى و زنده
به تصویر بکشد. او مى توانست کودکان را در بی شمار حالت نقاشى کند؛ و آنقدر
دقیق بود که مى شد در طرح هایش تفاوت کودکى شش ماهه را از کودک نه
ماهه تشخیص داد. از اینکه توانسته ام از طرح هاى او در کتابم استفاده کنم،
بى نهایت راضى و شادمانم. از سویى، همخوانى بسیار زیاد این طرحها با
توصیف هاى من امرى غریب است. ایواساکى، به سال ۱۹۷۴ درگذشت؛ اما
مردم همواره از من مى پرسند که آیا کتاب خود را در زمان حیات او نوشته ام یا
نه؛ این امر، نشانگر زنده و با روح بودن طرح ها و همچنین، تنوع شگفت انگیز شیوه او در تصویرگرى کودکان است.
چیهیرو ایواساکى نزدیک به هفت هزار طرح از خود به یادگار گذاشته است.
من به لطف همسر و پسرش که موزه آثار او را اداره مى کند، این امتیاز را
داشته ام که تعداد زیادى از آنها را ببینم. از همسر ایواساکى که امکان استفاده
از کارهاى او را فراهم ساخته بى نهایت سپاسگزارم. همچنین، از
نمایشنامه نویسى به نام تاداسو لیزاوا، که کتابدار موزه بود متشکرم که
هرگاه نوشتن کتاب را به تعویق مى انداختم به من انگیزه مى داد.
طبیعى است که میوچان و دیگر دوستانم در مدرسه توموئه، کمک بزرگى به
من کرده اند. از ویراستار چاپ ژاپنى کتاب، کیکو ایواموتو نیز متشکرم؛
چرا که همواره مى گفت: «این کتاب را باید واقعا به کتابى درخشان تبدیل
کرد.»
عنوان ژاپنى کتاب را از یک اصطلاح معروف سال هاى گذشته گرفته ام که به
مردم «آن سوى پنجره» اشاره داشت؛ و مفهوم آن، آدم هایى را که در حاشیه
قرار دارند و در سرما بیرون انداخته مى شوند دربرمى گیرد. هرچند عادت داشتم
بى اختیار و به امید دیدن نوازندگان کنار پنجره بایستم؛ اما در مدرسه اولم، واقعا احساس افراد «آن سوى پنجره» را داشتم. چرا که در آنجا موجودى بیگانه
بودم، و غالبا مرا از کلاس بیرون مى انداختند. عنوان کتاب به این موضوع نیز
اشاره دارد که سرانجام پنجره اى از امید در مدرسه توموئه به روى من
گشوده شد.
مدرسه توموئه دیگر وجود ندارد؛ اما اگر هنگامى که این کتاب را مى خوانید،
براى لحظاتى در تخیل شما شکل بگیرد و از نو ساخته شود، من به پاداش و
رضایت عظیمى دست یافته ام.
توکیو ــ ۱۹۸۲
#داستان
#ژاپن
#مدرسه_تحولی
#توتوچان
@pajoheshmoalem