🎬 چگونه از ماه رمضان بیشتر بهره ببریم؟ #استاد_پناهیان #رمضان @Panahiyan

🔰اثر عوامل خارجی بر آرامش خانواده ☘ اهمیت آرامش در #زندگی_مشترک 🔸برای حفظ آرامش در خانه، باید مراقب عوامل خارجی ایجاد ناآرامی در خانه هم بود. متاسفانه بسیاری از اوقات، در زندگی‌های جدید و سبک‌هایی که برای برنامه‌های زندگی‌مان انتخاب می‌کنیم، آرامش را در نظر نمی‌گیریم و روی آن به عنوان یک عامل تعیین کننده انتخاب‌هایمان فکر نمی‌کنیم. 🔸یکی از عوامل خارجی که در اغلب خانواده‌ها سهم قابل توجهی از زندگی روزمره را به خود اختصاص داده، فیلم و برنامه‌های تلویزیونی است. فیلم‌های که در آن انسانهایی با نقش‌های ناآرام نمایش داده می‌شوند، ممکن است ما را بخندانند یا بگریانند و یا به ما هیجانی بدهند و ما را سرگرم کنند اما آن چیزی که از ما می‌گیرند خیلی گران‌تر از آن چیزی است که به ما می‌دهند و ضربۀ خود را در دراز مدت وارد خواهند کرد. آنها آرامش را از ما می‌گیرند. 🔸اثر منفی بسیاری از موسیقی‌ها هم همین است که آرامش انسان را به هم می‌زند. امروزه روان‌شناسی فیزیولوژیکی، آثار مخرب چنین موسیقی‌هایی در روح انسان را به خوبی بیان می‌کنند. @Panahiyan

🔸پیشنهادی برای تجربه یک ماه رمضان متفاوت 🔻ماه رمضان؛ یک مناسبت یک‌ماهه دربارۀ «امام زمان(ع)» 🔰خیلی عجیب است که ماه رمضان ما زیاد امام زمانی نیست! با اینکه به ما توصیه شده دعای افتتاح را در این ماه قرائت کنیم که عالی‌ترین مضامین ولایی و مهدوی در آن وجود دارد. اوج ماه رمضان هم شب قدر است که در این شب، پروندۀ ما به محضر امام زمان(ع) می‌رسد. اوج رمضان دهۀ آخرش است که دعای «اللهم کن لولیک...» در آن توصیه شده. 🔰چرا نباید در ماه رمضان به یاد یک مناسبت یک‌ماهه دربارۀ امام زمان(ع) بیفتیم؟ این به‌خاطر دینداری سکولار است، به‌خاطر همان دینی که قرن‌ها طواغیت خواسته‌اند ما بدون امامت عبادت کنیم و بدون ولایت، دنبال تقوا باشیم! گفت: «نماز بی‌ولای او، عبادتی است بی‌وضو» ماه رمضان بدون امام زمان(ع) مثل نماز بی‌وضو است! امام باقر(ع) فرمود: تمام حج به لقاء امام است و باز فرمودند: غرض از حج ماییم، خدا فرموده که این سنگ‌ها را طواف کنید تا در نهایت به محضر امام برسید و ولایت و نصرت خودتان را به امام زمان‌تان ابراز و اعلام کنید.(کافی/4/549) 🔰 چرا در دعای افتتاحی که توصیه شده هر شب ماه رمضان خوانده شود، این‌قدر به موضوع امام زمان(ع) و ظهور و دعا برای فرج ایشان اهمیت داده شده است؟ بیایید این ماه رمضان خودمان را امام زمانی کنیم، و این 30 شب را به یاد امام زمان(ع) باشیم. کاش در مساجد رسم می‌شد هر شب #دعای_افتتاح بخوانیم و ندای «#یا_بن_الحسن» سر دهیم. یک‌سال امتحان کنید و ماه رمضانِ امام زمانی‌تری برقرار کنید، آن‌وقت می‌بینید ماه رمضان شما چقدر تفاوت پیدا می‌کند! 👤علیرضا پناهیان | ۹۶.۰۳.۰۴ @Panahiyan

🎬 خیلی عجیبه که ماه رمضان ما، امام زمانی نیست! 🔻رمضان بدون یاد امام زمان(عج)، مثل نماز بی‌وضوست! #استاد_پناهیان #رمضان @Panahiyan

💠چرا شیرینی مهربانی خدا را حس نمی‌کنیم؟! 🔸یک‌دلیلش «یأس از رحمت خدا» است 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟ 🔰چرا دائماً باید به خودمان تلقین کنیم که خدا مهربان است؟ 🔻برخی آفات روحیِ ما موجب می‌شود دائماً دچار «یأس از رحمت خدا» بشویم 🔰 اوصاف ماه رمضان در واقع وصف مهربانی خداست؛ اگر این اوصاف در ما نشاط و لذت ایجاد نکند، یعنی «مهربانی خدا را درک نکرده‌ایم!» 🔻چگونه مهربانی خدا را تمنا کنیم؟ باید خیلی به مهربانی خدا معتقد باشیم و سوءظن به خدا نداشته باشیم 🔰 ما به مهربانی خدا محتاجیم؛ خیلی بیشتر از نیاز کودک به محبت مادر. آیا تو احتیاج خودت را به مهربانی خدا می‌فهمی؟ ________ #علیرضا_پناهیان 💠وقتی به ما سفارش می‌کنند «هرکاری را با بسم‌‌الله‌الرحمن‌‌الرحیم آغاز کنید» یعنی باید دائماً مهربانی خدا را به خودمان تلقین کنیم. اما چرا دائماً باید به خودمان تلقین کنیم که خدا مهربان است؟ 📌مهربانی و رحمت خدا در عین حالی که برای ما محبوب است، اما موضوعی است که دائماً از ذهن انسان فرار می‌کند. یک آفاتی در درون سینه و روح ما ایجاد می‌شود که موجب می‌شود دائماً دچار «یأس از رحمت خدا» بشویم. ابلیس هم دقیقاً همین کار را می‌کند، بزرگ‌ترین خصیصۀ ابلیس این است که مأیوس از رحمت خداست و این صفت خبیث خودش را به دیگران هم منتقل می‌کند! 💠خارهای هرزه‌ای در قلب انسان هست که دائماً می‌خواهد انسان را مأیوس کند؛ با هر گناه یا هر اتفاق و حادثه‌ای در اطرافمان، خودمان را از رحمت خدا مأیوس می‌کنیم. مثلاً وقتی می‌بینیم کسانی قدرتی و ثروت و اسلحه دارند و ظاهراً می‌توانند به ما ظلم کنند، به خودمان تلقین می‌کنیم که «من تنها هستم، من پناهی ندارم!» این وضعیتِ سرشار از ترس و نگرانی و احساس تنهایی دائماً در روح انسان تولید می‌شود، به همین دلیل لازم است دائماً به خودمان تلقین کنیم که «یادت باشد؛ خدا رحمان و رحیم است!» 📌چرا فرموده‌اند که دائماً برای شروع هر کاری «بسم‌ الله الرحمن الرحیم» بگویید و دائماً یادآوری کنید که «خدا مهربان است»؟ یکی از دلائلش این است که «شما در درون قلب خودت مدام تولید‌کنندۀ یأس نسبت به رحمت خدا هستی و به دلائل مختلف، این یأس در درون تو بازتولید می‌شود لذا باید با آن مقابله کنی» 💠یکی از فلسفه‌های ذکر، یادآوری است. ما به یادآوریِ مداوم این موضوع نیاز داریم و منظورمان از این یادآوری «خوب اندیشیدن و عمیقاً تفکر کردن دربارۀ رحمت خدا» است. البته رحمت خدا در کلمات مختلفی تجلی پیدا می‌کند و خیلی از مفاهیم هستند که از مهربانی خدا صحبت می‌کنند؛ مثل مغفرت، نعمت، برکت و هدایتِ الهی. 📌کلامی از رسول‌خدا(ص) هست که تقریباً تنها روایت کلیدی برای معرفی ماه رمضان است. ایشان سه وصف بزرگ برای این ماه ذکر می‌فرماید: «أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَقْبَلَ إِلَيْكُمْ شَهْرُ اللَّهِ بِالْبَرَكَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ الْمَغْفِرَةِ» (امالی صدوق/93) شهر خدا به سوی شما آمده است؛ با برکت و رحمت و مغفرت. (هرکدام از این سه وصف، یکی از مظاهر مهربانی خداست) 💠بعد می‌فرماید: «در این ماه، به مهمانی خدا دعوت شده‌اید... خوابیدن شما در این ماه، عبادت است، اعمال شما مقبول و دعای شما مستجاب است» همۀ اینها در واقع وصف مهربانی خداست ولی اگر این اوصاف در ما نشاط و بالاترین لذت را ایجاد نکند، در واقع ما مهربانی خدا را فهم نکرده‌ایم. مهم این است که از مهربانی خدا لذت ببریم. 📌چرا شیرینی مهربانی خدا را حس نمی‌کنیم؟! باید غصه بخوریم و خودمان را مذمت کنیم که چرا رابطۀ ما با خدا قطع است؟ (همین مذمت‌کردن در را به‌روی ما باز می‌کند) می‌دانید چه‌کسی رابطه‌اش با خدا قطع است؟ کسی که شیرینیِ مهربانی خدا را عمیقاً نمی‌چشد و عمیقاً آن‌را تمنا نمی‌کند و از آن لذت نمی‌برد و از خلأش نابود نمی‌شود. 💠نیاز انسان به «رحمت خدا» خیلی بیشتر از این حرف‌هاست؛ این در واقع شارژِ روح و انرژی حیات ماست. آیا ما چنین احساسِ نیازی به رحمت و مهربانیِ خدا داریم؟ چگونه می‌توانیم این احساس را پیدا کنیم؟ چگونه مهربانی خدا را گدایی کنیم و از خدا تمنا کنیم؟ 📌برای تمنا و گدایی‌کردنِ مهربانی خدا لازم است خیلی به مهربانی خدا معتقد باشی، نه اینکه با سوءظن درِ خانۀ خدا بروی و بعدش بگویی «یعنی خدا می‌بخشد؟ جواب مرا می‌دهد یا نه؟ اصلاً مرا آدم حساب می‌کند؟ صدایم را می‌شنود؟» این‌‌طوری که اصلاً نمی‌توانی تمنا و گدایی کنی! 👈ادامه مطلب در پست بعد👇👇 @Panahiyan

👈ادامه مطلب بحث: 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟ 💠ما به مهربانی خدا محتاجیم؛ البته هرکسی این نیاز خود را نمی‌فهمد. آیا تو احتیاج خودت را به مهربانی خدا می‌فهمی؟ ما باید از مهربانی خدا لذت ببریم؛ آیا واقعاً لذت می‌بریم؟ ما باید مهربانی‌هایی که خدا به ما داشته است را ببینیم؛ آیا واقعاً می‌بینیم؟ ما باید در پاسخ به مهربانی‌های خدا دائماً شاکر باشیم، اما نمی‌توانیم خیلی شاکر باشیم؛ چون مهربانیِ خدا را نمی‌بینیم و عمیقاً درک نمی‌کنیم. 📌ما بیشتر از کودکان که به محبت مادران نیازمند هستند به محبت خدا نیازمند هستیم. خدا هم در عالم خلقت کار دیگری جز لطف و مهربانی به بنده‌اش ندارد و تا بی‌نهایت می‌تواند مهربانی کند. شما هرچقدر هم مهربانی خدا را درک کرده باشید، بازهم محتاج هستید که مهربانی خدا را بیشتر درک کنید. 💠چگونه مهربانی خدا را باور کنیم؟ در چه اموری مهربانی خدا را ببینیم؟ یک مدتی مسئلۀ خودتان را این قرار بدهید که «آیا من می‌فهمم خدا مهربان است؟ چقدر به این مهربانی نیاز دارم؟!» بهترین وقتش هم ماه مبارک رمضان است. 📌مرحوم قاضی(ره) می‌گفت: «من در عالم مکاشفه دیدم رحمة‌الله‌الواسعه حسین(ع) است» اینکه امام حسین(ع) را دوست داری یعنی دوست داری به این رحمت متصل بشوی؛ این یک نشئه‌ای از مزۀ آن رحمت خداست! اگر از ذکر روضه لذت می‌بری، این لذت همان رحمت خداست، طعمش این‌طوری است! منتهی این قسمتش را به‌خاطر آن‌همه زجری که حسین(ع) کشید برای ما ارزان کردند که بچشیم! 🚩مسجد امام صادق(ع)- ۹۷.۰۲.۲۶ @Panahiyan

🎬 این سوءتفاهم‌ها را بر طرف کنید! 🔻چقدر از رمضان #لذت می‌بری؟ #استاد_پناهیان #رمضان @Panahiyan

🔰چرا ماه رمضان را باید ماه امام‌زمان(ع) بدانیم؟ 🌀 #رمضان_ماه_امید_برای_ظهور 💎همان‌طور که محرم ماه امام‌حسین(ع) است؛ رمضان هم باید ماه امام‌زمان(عج) تلقی شود 🔹دعای افتتاح که در شب‌های ماه رمضان خوانده می‌شود، در واقع تمنای ظهور است 💎چرا برای دعای کمیل و ندبه مراسم برگزار می‌شود، اما برای دعای افتتاح مراسم خاصی در ماه رمضان برگزار نمی‌شود؟! 🔹حیف است در ماه رمضان به قرائت قرآن و طلب مغفرت بپردازیم اما دعا برای فرج را فراموش کنیم 💎دعای افتتاح به ما یاد می‌دهد که در ماه رمضان «دعا برای ظهور» را فراموش نکنیم _____________ #علیرضا_پناهیان 🔷ماه مبارک رمضان مناسبت‌ها و آداب مختلفی دارد؛ از شهادت امیرالمومنین(ع) و شب‌های قدر تا انفاق و صلۀ رحم و... اما یک مناسبت بسیار مهم دیگر هم دارد که شاید از آن غفلت شده است. ماه رمضان، ماه امید برای فرج و ظهور امام زمان(عج) است. همان‌طور که ماه محرم ماه امام حسین(ع) است، ماه رمضان هم باید ماه امام زمان(عج) تلقی شود. 💠دلایل متعددی برای این مطلب وجود دارد، از جمله اینکه شب‌های قدر مربوط به امام زمان(عج) است، پروندۀ گذشتۀ ما و مقدرات آینده ما به‌دست آن حضرت در همین شب‌ها امضا می‌شود. در شب بیست‌وسوم که اوج ماه رمضان است، منتظریم منادی، ظهور حضرت را در آن سال ندا دهد و همۀ اهل عالم این ندا را بشنوند. 🔷یکی از دعاهایی که مهدوی‌بودن ماه رمضان را گوشزد می‌کند «دعای افتتاح» است که از دعاهای مهم ماه رمضان است-و فرموده‌اند هر شب در این‌ماه خوانده شود- این دعا در واقع تمنای ظهور است. حدود یک‌سوم این دعا دربارۀ امام زمان(عج) است. 💠سید‌بن‌طاووس، دعای افتتاح را از یکی از نواب اربعۀ امام‌زمان(عج) نقل کرده و ایشان هر شب ماه رمضان این دعا را می‌خواند. بزرگان ما هم به این دعا اهتمام داشتند. مضامین عالی و شباهت‌های این دعا به دعاهایی مثل «مناجات شعبانیه» و «دعای عهد» نشان می‌دهد که این دعا از ناحیۀ معصومین(ع) صادر شده است. 🔷این دعا باید در مجالس و محافل، توضیح داده شود و در فضایی سرشار از اندیشه و تفکر به تأمل در این دعا بپردازیم. باید جمع شویم و دربارۀ ظهور، شرایط قبل و بعد از آن و همچنین دربارۀ حکومت حضرت و رابطۀ عبادت خدا و ولایت ائمۀ معصومین(ع) که در این دعا از آنها یاد می‌شود، با هم بحث کنیم. 💠این دعا در قسمت مربوط به «حمد الهی» حدّ معنوی و معرفتیِ بسیار بالایی به انسان می‌دهد. حمد خدا-که مقام بسیار بلندی است و ما ناتوان از آن هستیم- می‌تواند با خواندن این دعا اندکی جبران شود. 🔷برای دعای کمیل، دعای ندبه و... مراسم برگزار می‌شود، اما متأسفانه برای دعای افتتاح مراسم خاصی در ماه رمضان برگزار نمی‌شود. حیف است در ماه رمضان به قرائت قرآن و طلب مغفرت توجه کنیم اما-درحالی‌که استجابت دعا تضمین شده است- موضوع فرج را فراموش کنیم. 💠اگر بخواهیم برای همۀ بشریت به‌صورت عمیق دعا کنیم و نجات جوامع بشری را از ظلم تمنا کنیم اوج این خواسته‌ها چیزی جز فرج امام زمان(عج) نیست. دعای افتتاح به ما یاد می‌دهد که در ماه رمضان دعا برای ظهور ولی عصر (عج) فراموش نکنیم. امید است به خاطر این دعا و ارتباط با آن همیشه منتظر ماه مبارک رمضان باشیم. 🚩شبکۀ افق- ۹۷.۰۲.۲۷ @Panahiyan

🔻برنامه سخنرانی علیرضا پناهیان در شبکه افق 💎 با موضوع: رمضان، ماه امید برای ظهور(شرحی بر دعای افتتاح) 🔹سحرهای ماه رمضان، حدود ۳:۴۵ بامداد @Panahiyan

📌برنامه سخنرانی علیرضا پناهیان در ماه رمضان 🔰شب‌های ماه مبارک رمضان، ساعت ۲۳:۳۰ ، میدان فلسطین، مسجد امام صادق(ع) 🔻موضوع: چگونه مهربانی خدا را باور کنیم؟ @Panahiyan

💠نقطۀ عزیمت برای درک مهربانی خدا 🔸نظم آهنینِ این عالم را ببین تا مهربانی خدا را باور کنی! 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟ ج۲ 🔰برای اینکه رحمت خدا را ببینی، اول «بی‌رحمیِ زمین و زمان» را ببین! 🔻 اگر ما در این عالمِ به‌شدت منظم، در اثر بسیاری از خطاهایمان ضربه‌ای نمی‌خوریم، به‌خاطر لطف خداست که برخلاف قواعد عالم، رفتارهای خراب ما را جبران می‌کند 🔰برترین مظهر مهربانی خدا «اولیاء خدا» هستند که دنبال بهانه‌ای می‌گردند تا ما را نجات دهند ______________ #علیرضا_پناهیان 💠 یکی از ویژگی‌های خدا که اگر به آن ایمان بیاوریم، عمیقاً متحول خواهیم شد، رحمت و مهربانی خداست. برای اینکه به رحمانیت و لطف خدا توجه پیدا کنیم و اهمیت مهربانی خدا و نقش آن در دنیا را بیشتر درک کنیم، ابتدا باید به وضعیت قوانین حاکم بر حیات بشر توجه کنیم. مهم‌ترین ویژگی و اصلِ حاکم بر این عالم، نظم و اتقان و دقتی است که خدا در حیات بشر قرار داده است؛ همان نظمی که در اثبات وجود خدا از آن استفاده می‌کنیم. 📌این عالم، باید یک عالم منظم و پُر از حساب و کتاب باشد؛ اگر نامنظم و به‌هم‌ریخته باشد، اصلاً ما نمی‌توانیم در آن زندگی کنیم. تصور کنید اگر این عالم، منظم و دقیق نباشد چه می‌شود؟ مثلاً اگر محاسبات ریاضی گردش زمین دور خورشید یک‌ذره جابجا شود، چه اتفاقی می‌افتد! 💠حالا ما در چارچوب این نظمِ متقن وارد شده‌ایم و فرصتی داریم برای «خطاکردن» و رشدکردن. منتها اگر ما در یک عالم منظم و حساب‌شده، خطا کنیم قطعاً باید عکس‌العمل آن را ببینیم و ضربه‌اش را بخوریم. اینکه ما در این عالم به‌شدت منظم، امکان خطا داریم-و در اثر بسیاری از خطاهایمان ضربه نمی‌خوریم- به‌لطف خداست؛ یعنی خدا دائماً دارد خطاهای ما را جبران می‌کند. 📌یکی از جلوه‌های نظمِ حاکم بر عالم «زمان» است که می‌بینید چقدر بی‌رحمانه حرکت می‌کند و جلو می‌رود! اما خدا می‌تواند زمان گذشتۀ شما را جبران کند؛ نه‌تنها می‌تواند گناهان گذشتۀ شما را پاک کند بلکه می‌تواند گذشتۀ خراب شما را به گذشتۀ خوب تبدیل کند! «يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَنات» (فرقان/70) 💠نقطۀ عزیمت خودمان را برای توجه به رحمت و مهربانی خدا «بی‌رحمی زمین و زمان» ببینیم! یک‌نمونه از این بی‌رحمی «قانون عکس‌العمل» است، نمونۀ دیگرش «قانون استعداد» است؛ یعنی ممکن است من استعداد دریافت بسیاری از تمناهای بزرگ خودم را نداشته باشم اما لطف و مهربانی خدا وسط می‌آید و می‌گوید: «من از فضلِ خودم به تو می‌بخشم» یعنی قواعد عالم را در نظر نمی‌گیرم و به تو خیلی چیزها را می‌دهم. «ذلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ» (مائده/54) 📌یک نقطۀ عزیمت برای اینکه به رحمت خدا توجه پیدا کنیم، این است که نظمِ آهنین این عالم را ببینیم و آن‌را جدّی بگیریم. وقتی جدی‌بودنِ این عالم را ببینیم، به مهربانی خدا توجه پیدا می‌کنیم. آدم وقتی نظم حاکم بر این عالم را ببیند واقعاً وحشت می‌کند(چون می‌داند هر خطایی بکند عکس‌العملش را می‌بیند) اما باید بداند که همیشه یک فرصتی هم هست؛ آن فرصت «لطف و مهربانی خداست» که می‌تواند برخلاف همۀ قواعد عالم، رفتارهای خراب او را جبران کند و دستش را بگیرد و او را جلو ببرد. 💠مادرها در تربیت فرزند به این مسئله توجه کنند: بچه از یک‌طرف باید متوجه بشود که اگر خطایی کرد، نتیجه‌اش را می‌بیند و از طرف دیگر باید بداند که یک لطف و رحمتی هم در این عالم هست! اگر کسی هردوی اینها را در کنار هم به‌خوبی تمرین کند، وقتی بزرگ می‌شود واقعاً بدون خدا نمی‌تواند زندگی کند! 📌اگر کسی فکر کند در این عالم «باری به هرجهت» هر اتفاقی می‌تواند بیفتد، معلوم می‌شود که دبستان خوبی نرفته و در خانواده‌اش، خوب تربیت نشده است! در مدرسه مدام باید نظم آهنینِ این عالم را بر سرِ ما ببارند و تلقین کنند تا متوجه بشویم. بعد، هرموقع هیبت این نظم عالم ما را گرفت، به ما بگویند: «رحمت خدا هم هست؛ خدا می‌تواند در این وسط معجزه کند!» 💠اصلاً استغفارِ ما و بخشش خدا، درواقع یک معجزه است؛ یعنی خلاف قوانین طبیعت است! «سَیّئه» یعنی آثار سوء گناه که طبق قواعد عالم، باید دامن آدم را بگیرد! گناه مثل این است که من با چاقو، انگشتان خودم را قطع کنم (امام صادق(ع): إِنَّ الْعَمَلَ السَّیِّئَ أَسْرَعُ فِی صَاحِبِهِ مِنَ السِّکِّینِ فِی اللَّحْم؛ کافی/ج2/ص272) استغفار هم مثل این است که بگویم: «خدایا من غلط کردم، حالا دستم را دوباره درست کن!» وقتی از خدا می‌خواهی که جبران کند، یعنی خدایا تو مهربان هستی. 👈ادامه مطلب در پست بعد👇👇 @Panahiyan

👈ادامه مطلب بحث: 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟ ج۲ 💠توجه به قوانین حاکم بر حیات، ما را به‌سوی خدا سوق می‌دهد! حتی منهای موضوع دین و قیامت، ما برای همین زندگی چندروزۀ دنیا و همین اهداف دنیایی خودمان هم نیاز به لطف و رحمت خدا داریم. می‌فرماید: «وَ رَحْمَتي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ» (اعراف/156) رحمت خدا ابتدائاً همۀ اشیاء عالم و همۀ اشخاص را در بر می‌گیرد. اما بعد کم‌کم این رحمت، از افراد بد برداشته می‌شود و به افراد خوب، اختصاص پیدا می‌کند. 📌وقتی ما به سمت خدا نمی‌رویم(حتی اگر خیلی هم بد نشویم و جنایتی هم نکنیم) همین‌که به‌سمت خدا در تکاپو نیستیم و عاشقانه به‌سوی خدا حرکت نمی‌کنیم، همۀ موجوداتِ عالم، با ما بد می‌شوند؛ چون همه عاشق خدا هستند و دارند به‌سمتش حرکت می‌کنند «يُسَبِّحُ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْض» (حشر/24) حالا اگر تو بی‌اعتنا باشی، آنها با تو بد می‌شوند؛ در و دیوار و همۀ ذرات و موجودات عالم با تو بد می‌شوند، آن‌وقت احساس تنهایی و غربت می‌کنی. 💠اما وقتی به ذکر خدا می‌پردازی و برای رفتن به‌سمت خدا تلاش می‌کنی، می‌بینی که همۀ ذرات و اشیاء عالم با تو خوب می‌شوند؛ لباست با تو خوب می‌شود، آب و غذایی که می‌‌خوری با تو خوب می‌شود، مهربانی این عالم را با خودت می‌بینی، آن‌وقت احساس وحشت و تنهایی در تو از بین می‌رود و دچار غم و غربت نمی‌شوی. 📌این عالم زنده است؛ بارها خدا از زنده‌بودن این عالم سخن گفته است. خدا در بین همۀ موجودات عالم-که جبراً به تسبیح او مشغولند- یک اختیاری به انسان داده است که با ارادۀ خودش به‌سوی خدا برود یا نرود و تسبیح بگوید یا نگوید. حالا وقتی شما طلب مغفرت می‌کنی (و می‌خواهی اثر گناهت پاک شود) خدا تو را در آغوش می‌گیرد و به همۀ موجودات می‌گوید: «من بخشیدمش؛ شما دیگر اذیتش نکنید» 💠در این عالمِ به‌شدت منظم و حساب‌شده و در وسط این نظمِ متقن عالم، خدا فرصت‌های ویژه‌ای برای مغفرت و زدودن بدی‌های ما قرار داده است که یکی از آنها ماه رمضان است؛ خدا در این ماه با ما متفاوت برخورد می‌کند. دنبال بهانه می‌گردد که به ما پاداش بدهد، حتی خواب ما هم عبادت است! کسی که یک‌ذره ایمان به خدا داشته باشد، خودبه‌خود در ماه رمضان بخشیده می‌شود. 📌یکی از مظاهر مهربانی خدا بلکه «برترین مظهر مهربانی خدا» اولیاء خدا هستند؛ با این‌همه علاقه‌ای که به ما دارند و با این‌همه رنجی که در راه خدا می‌کشند! اما با این‌همه حقی که به‌گردن ما پیدا می‌کنند، کم‌ترین تقاضا را از ما مطرح می‌کنند، می‌فرماید: «قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبى» (شوری/23) 💠مگر أباعبدالله‌الحسین‌(ع) چه انتظاری از ما دارد؟ اینکه به زیارت من بیایید؛ خدا همۀ گناهان‌تان را می‌بخشد! لازم نیست به‌خاطر من ضربۀ شمشیر بخورید، همین‌که برای من گریه کنید، کافی است! انگار دنبال بهانه می‌گردند، ما را نجات بدهند؛ این نشانۀ مهربانی اهل‌بیت(ع) نسبت به ماست. 🚩مسجد امام صادق(ع)- ۹۷.۰۲.۲۷ @Panahiyan

🎬 دستان خدا کجای زندگی ماست؟ 🔻 اگر رویمان زیاد شود... #استاد_پناهیان @Panahiyan

🔰بزرگی انسان به داشتن دغدغه‌های بزرگ است 🔰حمد خدا موجب «مثبت‌نگری» انسان می‌شود 🌀#رمضان_ماه_امید_برای_ظهور . ج۲ 💎اگر می‌خواهی ماه رمضان متفاوتی داشته باشی؛ در این ماه، توجهت را به امام‌زمان(ع) بیشتر کن 🔹اینکه در دعایت، مسائل اجتماعی و جهانی را هم ذکر کنی، علامت بزرگی توست 💎ادبِ دعا اقتضا می‌کند قبل از درخواست نداشته‌هایت، به‌خاطر داشته‌هایت از خدا تشکر کنی 🔹«حمد و تشکر از خدا، موجب «مثبت‌نگری» انسان می‌شود پناهیان: 🔷ماه مبارک رمضان، ماه امام زمان(عج) است؛ ماه تقویت امید برای فرج و ماه تمنای ظهور است، یکی از دلائلش هم «دعای افتتاح» است که سفارش شده است هر شبِ ماه رمضان خوانده شود. حدود یک‌سوم این دعا به موضوع ظهور و حکومت حضرت و تمنای فرج مربوط است. 💠کسانی که اهل قرآن و عبادت و مناجات هستند، کسانی که اهل اندیشیدن در این ماه هستند، وقتی توجه‌شان را به امام زمان(عج) بیشتر کنند، تفاوتِ این ماه رمضان‌شان را درک خواهند کرد؛ این یک امر محسوس و قابل تجربه است. 🔷 شب‌های این ماه رمضان را با «دعای افتتاح» سر کنید-که سرشار از تمنای ظهور است- آن‌وقت ببینید آیا ماه رمضانتان با ماه رمضان سال‌های قبل، تفاوت می‌کند یا نه؟! تا نیمۀ ماه نرسیده، حتماً تفاوتش را حس خواهید کرد. 💠در یک‌سوم ابتدایی دعای افتتاح به حمد خداوند پرداخته شده است. طبق روایات، ادب اقتضاء می‌کند در موقع دعاکردن، قبل از اینکه نداشته‌های خودمان را بشماریم چیزهایی را که خدا به ما عنایت کرده است، مرور کنیم! ائمۀ هدی‌(ع) فرموده‌اند: دعا را هیچ‌وقت بدون ثناء الهی آغاز نکنید. مهم‌ترین ثناء الهی هم «حمد خداوند» است. 🔷 بعد از حمد و ثنای الهی، دعای ما بهتر مستجاب می‌شود. یک وجه حمد «راضی‌بودن به رضای الهی و مقدرات الهی» است، امام حسن مجتبی‌(ع) ضمانت کرده است کسی که به رضای الهی راضی باشد، دعایش مستجاب بشود(أَنَا الضَّامِنُ لِمَنْ لَمْ يَهْجُسْ فِي قَلْبِهِ إِلَّا الرِّضَا أَنْ يَدْعُوَ اللَّهَ فَيُسْتَجَابَ لَهُ؛ کافی/2/62) دعائی که در آن، از حمد الهی زیاد سخن گفته شود، بسیار نورانی‌کننده است. 💠به زبان امروزی؛ حمد الهی «مثبت‌نگری» بسیار عمیقی در خودش دارد! اساساً یکی از کارهای دعا تربیت انسان‌ها از طریق «تلقین» است. کسی که روحیه و نگاه منفی به عالم دارد، این‌قدر باید حمد و شکر را تکرار و تلقین کند تا از حالت منفی در بیاید و به حالت مثبت برسد و بعدش از خدا تقاضا کند. در دعای افتتاح، حدود 15مرتبه حمد خدا بر زبان جاری می‌شود. 🔷 یک اتفاق بسیار بزرگ در دعا، برخوردارشدن انسان از «نگاهِ مثبت» و تربیت‌کردن او برای مثبت‌بودن است، چون انسان با همۀ احتیاجاتش، با همۀ دغدغه‌ها و کمبودهایش، با غصه‌ها و مشکلاتش، سرِ سجادۀ دعا شروع به تشکر از پروردگار عالم می‌کند. لذا دعاهایی مانند دعای افتتاح-که سرشار از شکر و حمد خداست- موجب می‌شود آدم‌ها حال‌شان خوب بشود. 💠قرآن می‌فرماید: «لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزيدَنَّكُمْ» (ابراهیم/7) یعنی اگر شکر کنید، نعمت را بر شما زیاد می‌کنم، به‌معنای دقیق‌تر؛ وقتی شکر کنید خودتان بزرگ می‌شوید و سعۀ وجودی پیدا می‌کنید. 🔷 یکی از حمدهای دعای افتتاح این است: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي يُؤْمِنُ الْخَائِفِينَ وَ يُنْجِي الصَّالِحِينَ وَ يَرْفَعُ الْمُسْتَضْعَفِينَ وَ يَضَعُ الْمُسْتَكْبِرِين» (مصباح‌المتهجد /2/579) حمد مخصوص خدایی است که خائفین را امان می‌دهد، صالحین را نجات می‌دهد، مستضعفین را بالا می‌برد، مستکبرین را پایین می‌کشد، پادشاهان مستکبر عالم را هلاک می‌کند و دیگران را جای آنها قرار می‌دهد. 💠الان واقعاً همین‌طور است؛ یک‌زمانی مستکبرین، پیش مردم عزت و شکوهی داشتند و با اینکه زور می‌گفتند و غارت می‌کردند، اما همه آرزو داشتند شبیه آنها بشوند! ولی امروز دیگر مقدمات سقوط‌شان فراهم شده است، امروز همۀ دنیا «مرگ بر آمریکا» می‌گویند؛ این همان فرو افتادن مستکبران عالم است. دعای افتتاح با این حمد-که مقدمۀ دعاست- دارد ما را برای «دعا برای فرج» آماده می‌کند. این حمد، ما را در مسیر انتظار قرار می‌دهد. 🔷چقدر زیباست آدم در دعاهایش، مسائل اجتماعی و جهانی را هم ذکر کند، این علامت بزرگی انسان است چون بزرگی یک انسان به داشتن دغدغه‌های بزرگ است. اگرچه در برابر خداوند، کوچک هستیم، اما خداوند متعال، بزرگی بندگان خودش را دوست دارد. 💠إن‌شاءالله در این ماه رمضان به خداوند نشان دهیم که دغدغۀ باعظمتی از مسئلۀ فرج داریم و بتوانیم سعۀ وجودی‌ای که رمضان می‌خواهد به ما بدهد، دریافت کنیم و این سعۀ وجودی خودمان را با «تمنای جدی برای ظهور و دولتِ کریمۀ امام‌زمان(ع)» به خدا نشان بدهیم، برای دولت کریمۀ امام زمان‌(عج) داشته باشیم. 🚩شبکۀ افق- ۹۷.۰۲.۲۸ @Panahiyan

🎬 تفاوت فروشگاه‌های دنیایی با فروشگاه‌های معنوی #استاد_پناهیان @Panahiyan

💠یکی از نقاط عزیمت برای درک مهربانی خدا «تفکر» است 🔸فکر کن «چرا خدا مرا آفرید؟» دلیلش فقط مهربانی اوست 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟ ج۳ 🔰برای شروع «باورکردنِ مهربانی خدا» به استدلال نیاز نداریم؛ به تفکر نیاز داریم 🔻ذکر خدا، اصلش «ذکر مهربانی خدا» است 🔰چرا بر تکرار ذکرِ «بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم» در شروع کارها تأکید شده؟ یک‌دلیلش این است که مدام «مهربانی خدا» را به خودمان تلقین کنیم 🔻نقص کلیدیِ مؤمنین که موجب می‌شود زیاد رشد نکنند، عدم توجه کافی به رحمانیت و مهربانی خداست 🔰کاش در درس‌های عقاید بیش از پرداختن به اثبات وجود و وحدانیت خدا، به «رحمانیت خدا» می‌پرداختیم #علیرضا_پناهیان 💠چرا مؤمنین و اهل دین و معنویت-که الان تعدادشان هم کم نیست- آن رشد لازم را ندارند(هم از نظر نفوذ فرهنگی بر دیگران، هم از نظر قدرت روحی و اجتماعی)؟ چرا ایمان، آن اثر لازم را بر مؤمنین ندارد تا هم خودشان زیاد رشد کنند و هم جهان را نجات دهند؟ چه نقص خاصی وجود دارد؟ 📌نقص کلیدیِ مؤمنین که موجب می‌شود از دین‌شان خوب بهره نبرند، این است که به رحمانیت و مهربانی خدا توجه کافی ندارند. مؤمنین بیشتر با این‌طور مشکلات درگیرند که «چرا گناه می‌کنم؟ چرا سحر بلند نمی‌شوم؟ چرا از دین‌داری لذت نمی‌برم؟» اما مستقیماً با این مسئلۀ ریشه‌ای درگیر نیستند که «چرا توجهِ من به رحمانیت خدا کم است؟» چون نمی‌دانند که ریشۀ خیلی از ضعف‌ها و مشکلاتشان به این مسئلۀ کلیدی برمی‌گردد 💠کاش ما بیشتر از اینکه در درس‌های عقایدمان به «اثبات خدا» یا «اثبات وحدانیت و صانع‌بودنِ خدا» می‌پردازیم، به رحمانیت خدا می‌پرداختیم! مهربانی خدا یک موضوع مورد غفلت است؛ اگر از این موضوع غفلت نکنیم، هم خومان را آباد کرده‌ایم، هم جهان را آزاد خواهیم کرد 📌چرا این‌قدر بر تکرار ذکرِ «بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم» در هر کاری تأکید شده است؟ یک‌دلیلش این است که دائماً باید «مهربانی خدا» را به خودمان تلقین کنیم چون مدام مهربانی خدا را فراموش می‌کنیم لذا باید مدام یادآوری کنیم 💠برای اینکه مهربانی خدا را باور کنیم از کجا باید شروع کنم؟ غیر از «توجه به نظم آهنینِ عالم» (که در جلسه قبل بیان شد) یکی دیگر از نقاط عزیمت و آغازین برای باور رحمانیت خدا «تفکر» است 📌ما برای شروع «باورکردنِ مهربانی خدا» به استدلال زیاد نیاز نداریم؛ به تفکر نیاز داریم. ما نمی‌خواهیم مهربانی خدا را اثبات کنیم، چون همه قبول داریم که خدا مهربان است، بلکه نیاز داریم به «باورکردن مهربانی خدا» و «لذت‌بردن از مهربانی خدا» 💠فکر کنید به اینکه خدا چرا عالم را خلق کرد؟ چرا ما انسان‌ها را آفرید؟ خداوند-در حدیث قدسی- می‌فرماید: ای انسان، من همۀ عالم را برای تو خلق کردم و تو را برای خودم(خَلَقتُ الأَشياءَ لِأَجلِك وخَلَقتُكَ لِأَجلي؛ کلیات‌حدیث‌قدسی/ص710) 📌دربارۀ خودت فکر کن و بگو: «خدایا من را چرا آفریدی؟» آیا خداوند ما را برای علت دیگری غیر از «مهربانی‌کردن» آفریده است؟! مثلاً آیا خدا این عالم را آفریده است که بگوید: «می‌خواستم ببینید من چقدر منظم هستم!» اینکه خیلی بی‌معناست! 💠آیا خدا ما را آفرید تا عدالت خودش را به رخ ما بکشد؟! برای اینکه بفهمیم «چه خدای عادلی است و همه‌چیز را سر جای خودش گذاشته‌ است!» این چه زیبایی و چه لطفی دارد؟! البته ما یقین داریم که خدا عادل است و به ما ظلم نمی‌کند، اما خداییِ او وقتی برای بندگانش لذت‌بخش است که فراتر از عدالتش، شروع کند به لطف‌کردن و مهربانی‌کردن؛ آن لحظه، لحظۀ آغاز خدایی‌کردن اوست 📌عمیقاً فکر کنید که خدا به چه دلیلی ما را آفریده است؟ دلیلی نمی‌تواند داشته باشد جز اینکه «می‌خواهد مهربانی کند» و الا خدا بی‌رحم بوده که ما را آفریده است ولی خدا نمی‌تواند بی‌رحم باشد. این را با اندیشیدن درک کنیم و با همۀ وجود، لمس کنیم 💠خداوند می‌فرماید: «وَ لَوْ شَاءَ رَبُّكَ لجََعَلَ النَّاسَ أُمَّةً وَاحِدَةً وَ لَا يَزَالُونَ مخُْتَلِفِينَ إِلَّا مَن رَّحِمَ رَبُّكَ وَ لِذَالِكَ خَلَقَهُمْ» (هود/118و119) خدا اگر می‌خواست مردم را طوری یک‌دست می‌آفرید که با هم اختلاف نکنند ولی انسان‌ها را طوری آفریده که همیشه با هم اختلافاتی دارند(یعنی این اختلاف یک حکمتی دارد) و در این اختلافات آدم‌ها صدمه می‌خورند مگر کسانی که خدا به آنان رحم کند و برای همین‌که به آنان رحم کند آنان را آفریده است(و الا دلیلی نداشت که انسان‌ها و کائنات را بیافریند!) 📌خدا ما را آفرید تا یک چیزی به ما بدهد و آن، هرچیزی جز «مهربانی» باشد صحیح نیست! مثلاً «آگاه‌شدن» نمی‌تواند دلیل قانع‌کننده‌ای باشد. می‌گویی: خدایا من را آفریده‌ای برای اینکه من آگاه و آگاه‌تر بشوم؟! خُب بعد از اینکه آگاه شدم، آخرش به من چه می‌رسد؟! 👈ادامه مطلب👇

👈ادامه مطلب بحث: 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟ ج۳ 📌تنها جایی که انسان می‌تواند بگوید «خوب شد که خدا من را آفرید» این است که باور کند خدا او را به‌خاطر مهربانی‌کردن به او آفریده است. و الا اگر به کسی بگویید: «خدا تو را آفریده است تا کمال پیدا کنی!» می‌گوید: خُب اصلاً نمی‌آفرید؛ آن‌وقت دیگر لازم نبود کمال پیدا کنم! اما وقتی موضوع «محبت» را وسط می‌آورید، می‌گوید: «خوب شد که آفرید! حالا چطوری این مهربانی بیشتر می‌شود؟» 💠اهل‌بیت(ع) به عناوین مختلف سعی می‌کردند، مهربانی خدا را به اصحاب خود یادآوری کنند. پیامبر(ص) در یکی از جنگ‌ها، مادری را دید که در بحبوحۀ جنگ، فرزندش را در آغوش گرفته و دارد به او شیر می‌دهد، پیامبر(ص) به یارانش فرمود: از مهربانی این مادر به فرزندش تعجب می‌کنید! قطعاً محبت خدا به شما بندگان از محبت این مادر به طفل شیرخوارش بیشتر است(إنّ اللّهَ أرحَمُ بِكُم جَميعاً مِن هذِهِ بِاِبنِها؛ رياض‌السالكين/ج2/ص172) 📌حتماً شنیده‌اید ذکر خدا چقدر خوب است! ذکر خدا، اصلش «ذکر مهربانی خدا» است. اهل معرفت می‌گویند: صفت رحمان‌بودن خدا، نسبت به بسیاری از صفات خدا «صفت رئیسی» است؛ یعنی رازق‌بودن و صفات دیگر، برگشتش به رحمان‌بودن خداست. 🚩مسجد امام صادق(ع)- ۹۷.۰۲.۲۸ @Panahiyan

🔻پیشنهاد می‌کنم در کنار قرائت قرآن، کتاب #فروغ_ولایت را در طول ماه رمضان مطالعه کنید و معجزات ارتباط روحی برقرار کردن با علی(ع) را در زندگی‌تان ببینید! 🔰دومین پیشنهاد بنده برای ماه رمضان، «تأمل و توجه پیرامون امیرالمؤمنین(ع)» است و اینکه ماه رمضان خودتان را خیلی «علوی» برقرار کنیم، خیلی به یاد امیرالمؤمنین(ع) باشیم و ۳۰ شب در تاریخ حیات ایشان غور کنیم. این ماه، ماه شهادت علی(ع) و ماه بزرگترین غصه‌های ایشان است. 🔰اثر ذکر علی(ع) عجیب است. فرمودند: ذِکْرُ عَلِیٍّ عِبَادَةٌ! معجزات عجیبی در یادآوری، مدح و ذکر مظلومیت ایشان وجود دارد که این معجزات در ذکر دیگر ائمۀ هدی(ع) نیست.محبت علی(ع) جایگاه ویژه‌ای در سرنوشت انسان دارد. 🔰 پیشنهاد می‌کنم کتاب «فروغ ولایت» را در طول ماه مبارک رمضان-در کنار قرائت قرآن- مطالعه کنید و معجزات ارتباط روحی برقرار کردن با علی(ع) را در زندگی خودتان ببینید. وقتی این کتاب را می‌خوانید گاهی احساسات شما جریحه‌دار می‌شود و به‌خاطر مظلومیت حضرت اشک می‌ریزید و گاهی شکفته می‌شوید و به هیجان می‌آیید، اینها #لحظات_نورانی حیات شما خواهند بود. 👤علیرضا پناهیان - ۹۶.۳.۴ 📚متن کامل کتاب "فروغ ولایت" اثر آیت الله سبحانی tohid.ir/fa/index/book?bookID=163 @Panahiyan

🎬 یک نگاه متفاوت به زندگی! 🔻بیایید از این زاویه زندگی را ببینیم! #استاد_پناهیان @Panahiyan

🔰 لذت‌بردن از حمد خدا یکی از مراتب عالی بندگی است 🔰آدم متکبر نمی‌تواند از خدا تعریف و تمجید کند و لذت ببرد 🌀#رمضان_ماه_امید_برای_ظهور (شرحی بر دعای افتتاح)-ج۳ 💎دعای افتتاح اساساً برای تمنّای ظهور، توصیف حکومت حضرت و برقراری یک ارتباط عمیق با امام زمان‌(ع) وضع شده است 🔹در آغاز هر دعایی آن‌قدر از محبت‌های خدا به خودمان بگوییم تا دلمان نرم شود و با کائنات-که تسبیح‌گوی خدایند- هم‌زبان شویم 💎حمد خدا دو صورت دارد: -گاهی خدا را به‌خاطر نعمت‌هایش حمد می‌کنیم؛ این به «شکر» نزدیک است -گاهی خدا را به‌خاطر اوصافش حمد می‌کنیم؛ این به «ثناء» نزدیک است 🔹عالی‌ترین نوع عبادت این است که «شکر» را مبنای بندگی قرار دهیم؛ این عالی‌تر از عبادت خدا به‌خاطر بهشت یا فرار از دوزخ است 💎هر دلی نمی‌تواند به ثنای الهی بپردازد؛ بعضی از دل‌ها متکبرتر از آنند که بتوانند به‌راحتی از خدا تعریف و تمجید کنند! _______________ #علیرضا_پناهیان 💠در بین همۀ مناسبت‌های این ماه، به مناسبت امام زمان و تمنای فرج حضرت اهمیت ویژه‌ای بدهیم، به‌حدی که کودکانمان با مشاهدۀ رفتار و گفتار ما بگویند: «چرا پدر و مادرمان در ماه رمضان بیش از هرچیزی به یاد «امام‌زمان(ع)» می‌افتند؟» دعای افتتاح یکی از دعاهای ارزشمندی که این مسیر را مشخص می‌کند. 🔷امام صادق(ع) دربارۀ آداب دعا می‌فرماید:«إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَدْعُوَ اللَّهَ فَمَجِّدْهُ وَ احْمَدْهُ وَ سَبِّحْهُ وَ هَلِّلْهُ وَ أَثْنِ عَلَيْهِ وَ صَلِّ عَلَى النَّبِيِّ ص ثُمَّ سَلْ تُعْطَ» (کافی/3/341) وقتی می‌خواهی خدا را صدا بزنی، اول به مجد و عظمت الهی توجه کن، تسبیح و حمد خدا را به‌جا بیاور، بعد بر پیامبر اکرم(ص) درود بفرست، سپس حاجت خودت را از خدا بخواه! 💠این مسیر(که جزو آداب دعاست) در دعای افتتاح دقیقاً رعایت شده است؛ ابتدا حمد و ثنای الهی، بعدش درود بر پیامبر اکرم(ص) و اولیاء الهی و در قسمت سوم فقط دعا برای فرج و بهره‌‌بردن از وجود مقدس امام‌زمان(عج). بنابراین، فرازهای حمدِ الهی و صلوات بر پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع) مقدمه است و دعای افتتاح اساساً وضع شده است برای تقاضای فرج و توضیح حکومت حضرت و برقراری یک ارتباط عمیق با امام‌زمان‌(عج) در شب‌های ماه مبارک رمضان. 👈ادامه مطلب در پست بعد👇 @Panahiyan

👈ادامه مطلب بحث 🌀#رمضان_ماه_امید_برای_ظهور (شرحی بر دعای افتتاح)-ج۳ 💠حمد خداوند متعال دو صورت دارد: 📌1- گاهی خدا را به‌خاطر نعمتی که به ما داده است، حمد می‌کنیم؛ این حمد به‌معنای «شکر» نزدیک می‌شود. اگر کسی بگوید: «خدایا، چون تو به من نعمت‌هایی داده‌ای، می‌خواهم تو را بندگی کنم» در واقع شکر را مبنای بندگی‌اش قرار داده است و انگیزۀ او برای بندگی معطوف به گذشته است نه به آینده. این عالی‌ترین نوع عبادت است؛ عالی‌تر از عبادت خدا به‌خاطر بهشت یا فرار از دوزخ. این‌گونه زندگی‌کردن سرشار از خلاقیت است و استرس‌های انسان از بین می‌برد. 📌2- گاهی حمدِ ما برای اوصاف خداست و آنچه توسط پروردگار در عالم خلقت رخ داده است؛ این حمد به «ثناء» نزدیک می‌شود. دعاکننده با حمد و ثنای الهی، در واقع می‌خواهد فاصله‌ای را که خدای باعظمت با حقارت او دارد، پُر کند. البته هر دلی نمی‌تواند به حمد و ثنای الهی بپردازد؛ بعضی از دل‌ها متکبرتر از آن هستند که بتوانند راحت تملق خدا را بگویند! بعضی‌ها هم فقط به‌قدر ضرورت‌ها و منافع‌شان با خدا حرف می‌زنند. 🔷در دعای افتتاح هر دو قسمِ حمد وجود دارد. مثلاً وقتی می‌گوید:«الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ صاحبة و لا وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْك» خدا را برای وحدانیت و صفاتش-آن‌گونه که هست- حمد و ثنا می‌کند. اما وقتی می‌گوید: «الْحَمْدُ لِلَّهِ بِجَمِيعِ مَحَامِدِهِ كُلِّهَا عَلَى جَمِيعِ نِعَمِهِ كُلِّهَا» حمد را به نعمت‌ها سوق می‌دهد و به «شکر» نزدیک می‌شود. 💠آدم باید خیلی متواضعِ نسبت به خداوند باشد و شکوه پروردگار را به‌زیبایی دیده و از آن لذت برده باشد تا زبانش برای حمد باز شود. لذت‌بردن از تعریف خدا یکی از مراتب بسیار عالیِ بندگی است. آدم‌های خودخواه و متکبر نمی‌توانند فروتنانه از خدا تعریف کنند، اینها از خودشان خیلی بهتر تعریف می‌کنند یا وقتی دیگران از آنها تعریف کنند، خیلی لذت می‌برند اما خودشان از تعریف خدا لذت نمی‌برند. 🔷در اوایل دعای افتتاح می‌گوییم: «فَاسْمَعْ يَا سَمِيعُ مِدْحَتِي وَ أَجِبْ يَا رَحِيمُ دَعْوَتِي وَ أَقِلْ يَا غَفُورُ عَثْرَتِي» خدایا مدح و ثنای مرا گوش کن، لغزش‌هایم را برطرف کن و... انگار می‌خواهد بدی‌هایش را کنار بزند تا بتواند مناجات را شروع کند. 💠بعد می‌گوید: «فَكَمْ يَا إِلَهِي مِنْ كُرْبَةٍ قَدْ فَرَّجْتَهَا وَ هُمُومٍ قَدْ كَشَفْتَهَا وَ عَثْرَةٍ قَدْ أَقَلْتَهَا» خدایا چقدر رنج‌ها و گرفتاری‌هایم را برطرف کردی... انسان در آغاز مناجات با خدا می‌تواند با این مثبت‌گویی‌ها و مثبت‌اندیشی‌ها، با احساس مثبت نسبت به خدا، کام خود را شیرین کند و روحیه‌اش را تلطیف کند. 🔷از دعاهایی که وارد شده، یاد بگیریم که در آغاز دعا صمیمیتی بین خودمان و خدا برقرار کنیم، از محبت‌های او به خودمان آن‌قدر بگوییم تا دل ما نرم شود و با کائنات هم‌زبان شویم؛ چون آنها دائماً دارند خدا را تسبیح می‌گویند. 🚩شبکۀ افق-برنامۀ سحر- ۹۷.۰۲.۲۹ @Panahiyan

🔴سومین نقطۀ عزیمت برای باور مهربانی خدا: 🔰بگذار خدایت بزرگ باشد تا محبتش را بچشی 🔰خدای بی‌ابهت، محبتش هم مزه‌ای ندارد! 🌀#چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟ (ج۴) 🔰چرا مهربانی خدا را نمی‌چشیم؟ چون خدا پیش ما بزرگ و با ابهت نیست! 🔻رؤیت عظمت خدا موجب می‌شود مهربانی‌های خدا را ببینیم و بچشیم. 🔰درک عزیزبودنِ خدا، راهی است برای درکِ بهتر رحیم‌بودنِ خدا 🔻 بهترین راهِ درک عظمت خدا این است که در مقابل عظمتش کرنش کنی 🔰یک‌مدت تصمیم بگیر، اوامر خدا را دقیق رعایت کنی تا هیبت اوامرش تو را بگیرد ___________ #علیرضا_پناهیان 💠ما به‌دلائل مختلف، به مهربانی خدا احتیاج داریم و نیاز داریم به اینکه یک «خدای مهربان» پشت‌مان باشد؛ هم از نظر مادی، هم از نظر روحی و روانی و معنوی. اگر این نیاز در ما بیدار و تغذیه شود، لذتی می‌بریم که هیچ‌کس از هیچ ارتباطی این لذت را نمی‌برد! اگر این ارتباط عاطفی با آن مولایی که مهربان است، برقرار شود، اصلی‌ترین نیازهای آدم برطرف می‌شود. 📌اصلاً اگر کسی خدای مهربانی نداشته باشد اخلاقش بد می‌شود، حالش بد می‌شود و به این سادگی نمی‌تواند حال خودش را خوب کند. درک مهربانی خدا واقعاً حال آدم را خوب می‌کند؛ هم اخلاقش بهتر می‌شود، هم از زندگی‌اش لذت می‌برد، هم دیگران از وجود او بیشتر لذت می‌برند. 💠در جلسات قبل، دو نقطۀ عزیمت برای شروع توجه به مهربانی خدا، ذکر کردیم. حالا یک نقطۀ عزیمت دیگر را مطرح می‌کنیم که به ساختار وجود انسان و به ساختار عالم ربط دارد: 📌برای اینکه بتوانید با مهربانی خدا ارتباط برقرار کنید، مهربانی خدا به کام‌تان بنشیند و مزه بدهد و لذت‌بخش شود و این مهربانی روی شما اثر بگذارد، باید عظمت خدا را ببینید، عزت و ابهت خدا را درک کنید و خدا را پیش خودتان کوچولو نکنید؛ خدایی که کوچولو بشود، اگر به ما محبت هم بکند فایده ندارد. 💠چرا مهربانی خدا را نمی‌بینیم یا نمی‌چشیم؟ چون خدای ما بزرگ نیست! مشکل ما این است که عظمت و بزرگی خدا را باور نداریم. رؤیت و درک عظمت خدا موجب می‌شود مهربانی‌هایی را که خدا همین الان-به‌صورت بالفعل- دارد، ببینیم و بچشیم. 📌حالا برای اینکه خدا پیش ما بزرگ و باعظمت شود چه‌کار کنیم؟ بزرگی خدا را از کجا تشخیص بدهیم؟ یک راهش این است که عظمت خدا را در خلقت طبیعت ببینیم. مثلاً برویم قلۀ دماوند را ببینیم و بگوییم: «خدایا! چقدر بزرگ و باعظمت هستی که این قله‌های مرتفع را ساخته‌ای» این یک راه است. 💠اما بهترین راه برای درک عظمت خدا این است که در مقابل عظمت خدا کرنش کنی؛ در این‌صورت، کم‌کم عظمت خدا را باور می‌کنی. یک‌مدتی تصمیم بگیر، اوامر خدا را دقیق رعایت کنی؛ مثلاً اینکه مؤدب نماز بخوان و آداب نماز را درست اجرا کن(از رعایت وقت نماز تا مؤدب ایستادن سرِ نماز و سایر آداب) برای خدا حرمت بگذار و احترام قائل شو؛ خدای بی‌احترام، اگر مهربان باشد هم فایده ندارد؛ یعنی دیگر لذتِ مهربانی‌اش را نمی‌چشی. 📌چرا ائمۀ هدی(ع) وقتی می‌دیدند کسی سرِ نماز با ریش خودش بازی می‌کند، ناراحت می‌شدند؟ چون می‌دیدند که دارد اثر نماز را در خودش نابود می‌کند! 💠بگذار خدایت بزرگ باشد تا محبتش را بچشی. کودکان هم پدر و مادرشان را واقعاً بزرگ و ابرقدرت می‌دانند که غرق محبت‌شان می‌شوند و از مهربانی آنها لذت می‌برند. 📌بگذار هیبت خدا تو را بگیرد! قرآن بخوان؛ ببین خدا در قرآن چقدر محکم است؛ به این سادگی‌ها کسی را تحویل نمی‌گیرد! خدا در قرآن، متکبرانه سخن می‌گوید(البته برای خدا تکبر اشکال ندارد) وقتی قرآن می‌خوانی، می‌فهمی که خدا بزرگ‌تر تو و بزرگ‌ترِ عالم است! 👈ادامه مطلب در پست بعد👇👇 @Panahiyan

👈ادامه مطلب بحث: 🔴 #چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟ ج۴ 💠آیات قرآن اکثراً عشقولانه نیست، بلکه اکثراً می‌خواهد عظمت و عزیزبودنِ خدا را برایت جا بیندازد. مثلاً می‌فرماید: اگر این قرآن را بر کوه نازل می‌کردیم از خشیت الهی متلاشی می‌شد! (حشر/21) چرا خدا این‌کار را می‌کند؟ برای اینکه قرآن، سنگِ قلبت را متلاشی کند(قلبت را نرم کند) 📌مهربانیِ خدا هم در آیات قرآن تجلی کرده است؛ نیازی نیست خدا مکرراً در قرآن بگوید «من مهربان هستم!» همین‌که خدا حاضر شده است با بندگان خود سخن بگوید، اوج مهربانی اوست! 💠در آیات قرآن حدود ده مرتبه دربارۀ خداوند «العَزیزُ الرّحیم» آمده است؛ یعنی عزیزبودنِ (باعزت‌بودن) خدا را بر «رحیم‌بودنِ خدا» مقدم کرده است. واقعاً درک عزیزبودنِ خدا، راهی است برای درک بهترِ «رحیم‌بودن خدا»؛ خدای بی‌ابهت محبتش هم مزه ندارد. 📌در خانواده هم «ابهت» و «محبوبیت» مرد، باید در کنار هم باشد؛ شوهری که ابهت نداشته باشد(البته نه اینکه ابهتش را با ظلم و زور به‌دست بیاورد) محبتِ او هم دیگر به‌درد خانمش نمی‌خورد. پدری که در خانه ابهت نداشته باشد، هرچقدر هم به دختر و پسرش محبت کند، محبتش رنگی ندارد و به‌درد نمی‌خورد و بچه‌ها کمبود محبت پیدا می‌کنند. 💠اگر واقعاً از هیبت خدا حساب ببری، چه اتفاقی می‌افتد؟ خدا تو را در آغوش می‌گیرد، آن‌وقت اگر این خدای باابهت، یک‌مقدار به تو محبت کند و مثلاً بگوید: «بندۀ کوچولوی من! بیا عزیزم...» تو از شدت لذت و هیجان، غش می‌کنی! 📌امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید: «إِلَهِي كَفَى لِي عِزّاً أَنْ أَكُونَ لَكَ عَبْداً وَ كَفَى بِي فَخْراً أَنْ تَكُونَ لِي رَبّاً» (خصال/2/420) این افتخار برای من بس که من عبد تو باشم، تو مولای من باشی؛ این یک رابطه است که شاید برای ما یک رابطۀ کشف‌نشده یا کم‌تجربه‌شده باشد. این شبیه رابطه‌ای است که یک بچه با مادر و پدرش دارد و عزت و لذتش را در این می‌بیند که در آغوش آنها باشد. 💠برای برقراری این رابطه با خدا، باید مهربانی او را درک کرد، برای اینکه این مهربانی جانت را تازه کند و به تو حیات ببخشد، بگذار خدایت-که واقعاً بزرگ است- برایت بزرگی کند. اصلاً اینکه خدا امر و نهی می‌کند به‌همین دلیل است. بگذار امر و نهی کند و بگوید: «این حرام است... من جهنم و عذابِ الیم دارم...» اگر وارد این رابطۀ زیبا بشوی، هرچه خدا بیشتر خودش را می‌گیرد، تو بیشتر مهربانی‌اش را لمس می‌کنی. 📌برای درک مهربانی خدا عظمتش را درک کن؛ آنگاه مهربانی‌اش را بیشتر خواهی دید، نیاز به عملیات اضافی هم ندارد! اگر خواستی عظمت خدا را دریابی، اوامرش را اجرا کن، و ابهتش را از طریق عبادت و رعایت ادب در مقابلش درک کن. 🚩مسجد امام صادق(ع)- ۹۷.۰۲.۲۹ @Panahiyan

🎬 رمضان، ماه امید برای ظهور 🔻چرا در ماه رمضان، ۳۰ شب مراسم دعای افتتاح مرسوم نیست؟ #استاد_پناهیان @Panahiyan

🔰آیا ابهامی در دین هست؟ 🔰وجود ابهام؛ یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های دین 🌀 #ابهام_لازمۀ_امتحانات_الهی- ج۱-قسمت اول ⭕️کارِ دین با «آیه» و نشانه است و نشانه هم طبیعتاً با نوعی ابهام همراه است ⭕️ابهام در دین را جدّی بگیریم و نگذاریم کسی با سوءاستفاده از این ابهام، ما را دچار انحراف کند ⭕️اگر فلسفۀ ابهام در دین را ندانیم، آن را جزو ضعف‌های دین و عامل عقب‌ماندگی جامعۀ دینی تلقی خواهیم کرد! ⭕️فقط خدا نیست که ابهام ایجاد می‌کند، خودمان هم باید گاهی این‌کار را بکنیم؛ مثل تغافل پدر و مادر نسبت به خطای فرزند ⭕️یکی از فواید ابهام‌های دین: انگیزه‌های درونیِ افراد، بیدار می‌شود و فرصت رشد پیدا می‌کنند ⭕️اگر ابهام را در دین نپذیریم «دین داعشی» پیدا خواهیم کرد! ____________________________________ #علیرضا_پناهیان: 🔶معمولاً وقتی از دین صحبت می‌کنیم، سعی می‌کنیم روشنگری کنیم و ابهامات موجود دربارۀ دین را برطرف کنیم. اما کمتر گفته می‌شود که آیا اساساً ابهامی در دین هست که نیاز به روشنگری داشته باشد؟ فلسفۀ این ابهام‌ها چیست؟ این ابهام‌ها چه گستره و تنوعی دارد؟ 🔻یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های دین-که به آن کمتر پرداخته شده- این است که «دین ابهام دارد» برخی از ابهام‌ها در متن دین تعبیه شده است، البته این ابهام‌ها با تأمل و تفکر و تبیین انبیاء و اولیاء الهی، روشن می‌شود؛ اما نه همۀ آنها! 🔶دین-به تعبیری- شبیه «معما» است؛ به‌همین دلیل دین‌داری می‌تواند هیجان‌انگیز و هوشمندانه باشد. خیلی‌ها از ابهام دین سوءاستفاده می‌کنند و ممکن است خیلی‌ها به این دلیل دچار گمراهی شوند. موضوع ابهام در دین را در آموزش‌های دینی باید بسیار جدی تلقی کنیم، تا جلوی خامی‌ها و خطاهای خود را بگیریم، نگذاریم کسی از این ابهام سوءاستفاده کند و ما را دچار انحراف و اشتباه کند. 🔻یک بخش از ابهامات دین، مربوط به «درک دین» است؛ یعنی در مقام علم است. آیه‌ها و نشانه‌هایی که می‌خواهد دین را برای ما روشن کند با یک‌مقدار ابهام همراه است. اصلاً خود «آیه» (که در دین مدام با «آیه‌ها» سر و کار داریم) یعنی «نشانه»؛ نشانه هم طبیعتاً با نوعی ابهام، همراه است. در دین، خیلی چیزها را به ما «نشان نمی‌دهند» بلکه نشانه می‌دهند؛ همین فرقِ بین «نشان‌دادن» با «نشانه‌دادن» یک ابهام تولید می‌کند. 🔶بخش دوم ابهامات دین، مربوط به تشخیص مصداق و امتحان است؛ یعنی در «مقام عمل» اتفاق می‌افتد. بعضی از اوقات تشخیص تکلیف، پیچیده می‌شود. 🔻بخش سوم ابهامات دین، مربوط به «نتیجۀ دین‌داری» است؛ مثلاً اینکه معلوم نیست عملِ خوبمان قبول شده یا نه؟ اثربخش بوده یا نه؟ خیلی‌ها در این مرحله دچار اشتباه می‌شوند؛ مثلاً یک کار خوب انجام داده و بعدش یک بلایی بر سرش آمده است، لذا فکر می‌کند آن کار خوبش خراب بوده است! قبل از اسلام(در ادیان گذشته) وقتی دین‌داران عبادتی انجام می‌دادند و قربانی می‌دادند، صاعقه‌ای از آسمان می‌آمد به آن قربانی می‌خورد و از این طریق می‌فهمیدند که عبادت یا قربانی‌شان قبول شده است. علامۀ طباطبائی می‌فرماید: بعد از ظهور اسلام، این سنت الهی منسوخ شد. 🔶غیر از این سه بخش، دربارۀ آدم‌ها و دین‌داران هم ابهام وجود دارد چون خوبی و بدیِ آدم‌ها پنهان است. گاهی اوقات ظاهر آدم‌ها غلط‌انداز است، لذا ما که می‌خواهیم دین‌دارانه در جامعه زندگی کنیم، دچار اشتباهات فراوان می‌شویم. 👈ادامه مطلب در پست بعد👇👇 @Panahiyan