eitaa logo
پارادایم
105 دنبال‌کننده
5.2هزار عکس
3.4هزار ویدیو
15 فایل
🔹اهداف کانال پارادایم : ➖ترویج تمدن اسلامی / تشیع ➖نشر دستاوردهای انقلاب اسلامی با محوریت ولایت مطلقه فقیه ➖نقد و به چالش کشیدن سلطه حاکم بر جهان ➖نشر واقعیات تمدن غرب ➖نقدعملکرد مدیران باحفظ حرمت ها ➖ انتشار اخبار و اطلاعات روز در ابعاد مختلف
مشاهده در ایتا
دانلود
🔵‍ انسداد کانال سوئز؛ فرصتی برای تقویت کریدور 🔰 انسداد اخیر و عبور سالانه بیش از یک میلیارد تن از مسیر این کانال، یافتن مسیر جایگزین و کم ریسک تری را برای کالا و بار ضروری می‌کند و در این میان، با برخورداری از کاهش مدت زمان سفر تا ۲۰ روز و صرفه جویی در هزینه‌ها تا ۳۰ درصد یکی از بهترین گزینه‌ها است که موقعیت جغرافیایی و نقش آفرینی در آن راهبردی ارزیابی می‌شود. ❇️ موقعیت ویژه و ظرفیت‌های و جاده‌ای و دسترسی ایران به سواحل طولانی در ، و سواحل فرصت کم نظیری را برای تقویت درآمدهای کشور قرار داده است. در شرایطی که کانال سوئز در چند روز اخیر مسدود شد و احتمال بسته شدن دوباره آن در آینده وجود دارد، جمهوری اسلامی ایران می‌تواند با در پیش گرفتن پویا با کشورهای درگیر کریدور شمال-جنوب، گامی رو به جلو برای باز پس گیری ترانزیتی از دست رفته خود بردارد. در پرتوی ارتقای نقش کریدور شمال-جنوب در عرصه ، کانال سوئز می‌تواند رشد حمل‌ونقل بارها را تحمل کند و از سوی دیگر شرکت‌های تجاری کاهش یابد. بنابراین، با در نظر گرفتن این مؤلفه‌ها و ظرفیت‌ها، کریدور شمال-جنوب می‌تواند گزینه‌ای برتر برای جایگزینی کانال سوئز در باشد. ✍ امیرحسین
🔵 توافق ایران و چین؛ بی‌اهمیت یا تغییردهنده بازی؟ «» در یادداشتی به قلم شیرین‌هانتر به ارزیابی تهران و پکن پرداخته است. به نوشته در حالی که توافق هنوز نهایی نشده ولی موقعیت منطقه‌ای ایران را بهبود بخشیده است که نمونه آن در اشتیاق به گسترش با ایران مشاهده می‌شود. 🔶 نزدیکی ایران به ، سبب خواهد شد تا و نیز وادار شوند هم به دلیل تهران و هم به دلیل نگرانی از واکنش پکن؛ نگرش دوستانه‌تر و مسالمت‌جویانه‌تری نسبت به اختلافات خود با تهران اتخاذ کنند. 🔶 در سطح نیز با افزایش تنش‌ها بین چین و ، روابط نزدیکتر چین و ممکن است کشورهای و احتمالاً حتی واشنگتن را وادار کند تا سیاست‌های خود را در قبال تهران تعدیل کنند و دولت بایدن در بازگشت به تعجیل نماید. 🔶 نویسنده معتقد است تا زمانی که چین به تعدیل رویکرد در دولت جدید امیدوار بود، نسبت به امضای توافق‌نامه با ایران احتیاط می‌کرد، ولی با تشدید تصمیم گرفت به آمریکا نشان دهد که می‌تواند رقیبی مهم برای آن در باشد. 🔶 بزرگ بالقوه ایران و موقعیت استراتژیک منحصر به فرد آن در و قفقاز جنوبی، و همچنین مرزهای آن با افغانستان، و شبه قاره هند از طریق پاکستان، ترکیبی از همه آن چیزی است که چین نیاز دارد. 🔶 به نظر می‌رسد گسترش روابط ایران با چین، و متحدان منطقه‌ای آنان را وادار نماید تا با نگرشی سازنده‌تر به موارد اختلافی‌شان با تهران بنگرند و سعی نمایند بازی با حاصل جمع را در این موضوعات در دستور کار قرار بدهند https://eitaa.com/joinchat/1029505109Cde87725cf4
🔵 منافع چین از توافق راهبردی با ایران 🔰 تارنمای اندیشکده در یادداشتی بیان داشته که توافق راهبردی بین ایران و باعث مشارکت استراتژیک می‌شود که فراتر از اهداف اقتصادی است. این توافق جزیی از چین برای دستیابی به منافع ژئوپلیتیک خود در غرب آسیا، و اقیانوس هند است. 🔶 چین قصد دارد که تا اواسط قرن ۲۱، قدرت برتر باشد و برای این هدف، بسط نفوذ چین در بسیار اهمیت دارد. ایران به عنوان مرکز ثقل این منطقه، مهم‌ترین هدف سیاست‌گذاری‌های اقتصادی پکن است. موقعیت جغرافیایی ایران در مرکز راه‌های زمینی و دریایی، آن را به یک بازیگر کلیدی برای اجرای پروژه «» تبدیل می‌کند. 🔶 یکی از هدف‌گذاری‌های سیاسی چین در این توافق، رقابت با در منطقه غرب آسیاست. با توجه به کاهش نظامیان آمریکایی در منطقه، پکن قصد دارد با گسترش راهبردی روابطش با بازیگران مؤثر در این محدوده ، از این خلأ قدرت نهایت بهره‌برداری را داشته باشد. 🔶 هدف‌گذاری دیگر پکن، رقابت اقتصادی با و در محدوده آسیای مرکزی است. ایجاد دو کریدور، یکی ، ، ، ایران و دیگری ایران، افغانستان، از جمله مهم‌ترین پروژه‌های «یک کمربند، یک جاده» در راستای افزایش چین در آسیای میانه است. 🔶 ویژگی دیگر این برای چین، آن است که با توجه به روابط مساعد با عموم بازیگران منطقه‌ای می‌تواند به عنوان میانجی ایران و برخی کشورهای حاشیه‌ای ظاهر شده و موقعیت دیپلماتیک خود به عنوان یک قدرت بین‌المللی را نیز ارتقا بخشد. 🔶 از نظر ایران نیز، مشارکت راهبردی پکن و تهران نشان‌دهنده مقاومت ، افول ایالات متحده به عنوان یک قدرت جهانی و توازن‌سازی به وسیله روابط با پس از عدم رعایت توافقات گذشته توسط قدرت‌های غربی است. علاوه بر اینکه توافق ایران و چین می‌تواند زمینه‌ای برای همکاری‌های آینده ایران، چین و روسیه به ویژه در غرب آسیا فراهم کند https://eitaa.com/joinchat/1029505109Cde87725cf4
🔵‍ غرب آسیا و انقلاب جهانی انرژی 🔰 جان آلترمن از مدیران بین‌المللی و استراتژیک (CSIS) در یادداشتی با این پیش فرض که میزان تولید به مقدار قابل توجهی از آن پیشی خواهد گرفت، روندی را که وی گذار جهانی انرژی می‌نامد مورد بررسی قرار داده است. 🔶 آلترمن دو نگاه را در این باره مطرح می‌کند: یک، اینکه هم‌اکنون در حال تزریق میلیاردها دلار سرمایه به حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر هستند و این حوزه را ضرورت خود می‌داند. بنابراین تمایل به اینگونه انرژی‌ها در حال افزایش است. دو، اینکه این گذار دهه‌ها به طول خواهد انجامید و زیرساخت ایجاد شده برای مصرف هیدروکربن‌ها و نیاز به و ، بازار گسترده‌ برای مصرف انرژی‌های تجدیدناپذیر را تضمین می‌کند. 🔶 برای اینکه کدام سناریو به وقوع خواهد پیوست از اهمیت بالایی برخوردار است. درآمدهای حاصل از فروش نفت و گاز، بار اقتصاد کشورهای منطقه را به دوش می‌کشد. همچنین کشورهای فقیر منطقه، به کشورهای ثروتمندِ انرژی، نیروی کار ارسال می‌کند که موجب ورود به کشورهای فقیر می‌شود. توجه راهبردی جهان به منطقه نیز موکول به تولید است. مذهب و ، منطقه را در اذهان عمومی مهم باقی می‌گذارد اما برای دولت‌ها اهمیت منطقه به انرژی باز می‌گردد. 🔶 آلترمن نفت را بازاری می‌بیند که کوچکترین تکانه در آن، پیامدهای اقتصادی قابل توجهی بر جای خواهد گذاشت. کاهش پایدار مصرف جهانی انرژی، کشورهای را به افزایش تولید سوق می‌دهد تا از این رهگذر، تولیدکننده‌هایی که انرژی را گران‌تر تولید می‌کنند از بازار حذف شوند و حتی با کاهش هزینه‌ها نیز نتوانند به بازار بازگردند. این موضوع تا حدودی تنش اخیر میان و را توضیح می‌دهد. 🔶 دولت‌های منطقه خود را برای جهان پسانفت آماده می‌کنند اما با اهداف خود فاصله بسیاری دارند. این گذار، نه تنها برای غرب آسیا بلکه برای کشورهای به خصوص چین نیز مهم است. به ادعای نویسنده، استقرار نظم جدید فراتر از توانایی کشورهای منطقه است و هدایت‌کنندگان اصلی گذار جهانی انرژی، کشورهای فرامنطقه‌ای هستند https://eitaa.com/joinchat/1029505109Cde87725cf4
🔵 🔵 چین و خلیج فارس پس از خروج آمریکا 🔻تحلیل در یادداشتی اندیشکده به این مسأله پرداخته که روابط چین و کشورهای حاشیه پس از خروج نظامی آمریکا از منطقه چه سمت‌وسویی خواهد یافت. نویسنده معتقد است با توجه به روابط اقتصادی طولانی‌مدت آمریکا با خلیج فارس، خروج نظامی به معنای کاهش نفوذ سیاسی نیست. 🔶 در عین حال در این یادداشت مطرح شده که نباید نگران تکمیل خلأ نظامی‌اش توسط چین باشد. بلکه باید از نیازمندی چین به تثبیت و روابط اقتصادی و سیاسی با متحدان آمریکا در خلیج فارس، برای تشویق گفتگو و اقدامات اعتمادساز میان واشنگتن و پکن استفاده کند. 🔶 مشارکت در خلیج فارس عمدتاً به چهار هدف است: حفظ دسترسی به ؛ گسترش دسترسی به بازارهای منطقه برای و در زیرساخت‌ها، و مخابرات؛ توسعه پروژه‌های برای ابتکار «کمربند و جاده» و نهایتاً افزایش با نقش‌آفرینی سیاسی. 🔶 در این یادداشت اشاره شده که مهم‌ترین چالش منطقه‌ای آمریکا در ارتباط با تداوم چین در غرب آسیاست. اگر هدف آمریکا شکست ایران باشد، در مقابل تهران و پکن با مشکل روبرو خواهد شد ولی اگر درصدد کاهش تنش با تهران و بهبود روابط ایران با کشورهای حاشیه برآید، حضور چین یک فرصت است. 🔶 در پایان پیشنهاد شده که ایالات متحده با شرکایش در خلیج فارس محدودیت‌هایی را برای حضور چین و تأسیس پایگاه‌های هوایی و چین در این محدوده تعیین کند. این عاملی است که و منافع آمریکا در خلیج فارس را تأمین می‌کند. 🔶 نکته مهم که این مقاله راهکاری برای آن ارائه نداده این است که چین به کشورهای منطقه به مثابه بازاری برای فروش و تقویت روابط نظامی نیز می‌نگرد. از سوی دیگر، کاهش اعتماد به حمایت آمریکا پس از خروج از نیز محرکی برای برخی متحدان ایالات متحده خواهد بود که به سوی روابط سیاسی و نظامی قوی‌تر با روسیه و چین حرکت کنند https://eitaa.com/joinchat/1029505109Cde87725cf4