eitaa logo
پویانویسی
242 دنبال‌کننده
333 عکس
80 ویدیو
15 فایل
اینجا مجال "رحیل" است برای نوشتن و راهِ نوشتن. و فرصتی برای فهم همزمان درون و برون. #علی_اسفندیار ارتباط: @rahil1357
مشاهده در ایتا
دانلود
. 💐مادران شهید به روایت آمار @pooyanevisi
. 🔻ادا یا اقامه؟ اول: همون خدایی که گفته موقع نماز پوشش داشته باشید همون خدا حکم حجاب را وضع کرده دوم: نماز مراتب داره: با ادا کردن نماز از قضای نماز آزاد میشید، مثل سر کلاس درس، فقط حاضری می‌خورید. اما اقامه‌ی نماز، همه خوبی‌ها رو داره، مثل سرکلاس درس: هم خوب حاضرشدن، هم خوب درس خوندن. قبولی هم ته ماجراست. ...........................ـ پ.ن: اونهایی که معتقد به فقط ادا کردن نماز هستند دقیقا ادای نمازخوان‌ها را در می‌آورند. ادا جسم نماز و اقامه روح نماز است. @pooyanevisi
10.25M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
. 💐شهدای بزرگ‌ترین روستای شرق تهران 🌹لزور، بزرگ‌ترین روستای شرق استان تهران با تقدیم 21 شهید سرافراز به میهن اسلامی همچنان پای رشادتمردی های جوانان خود ایستاده است. 👌کلیپی که مشاهده می‌کنید تلفیقی از مستند «نوای روستا» است که در سال ۶۸ در گروه شاهد شبکه یک سیما تهیه شد، همچنین تصاویری به یادماندنی و تاریخی از تجلیل شهیدان والا مقام در این روستا به نمایش درآمده است. 🔗 این اثر به همت آقای علی اکبر اسفندیار، درکارگروه رسانه‌ای کانون فرهنگی یاس نبی(س) شهرستان فیروزکوه تهیه و تدوین شده است. @pooyanevisi
6.36M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
این تیتراژ را ببینید و بعد یادداشت پایین را میل کنید😊 👇👇
پویانویسی
این تیتراژ را ببینید و بعد یادداشت پایین را میل کنید😊 👇👇
🏃‍♂️ سیلاس درون من برای من همیشه کودکی‌ها با تمام جذابیتش، فراز و فرودش و جنگ و رنگش، یک سرمایه‌ی تمام نشدنی است. این احساس را بیشتر آدم‌ها شاید داشته باشند. وقتی به آدامس شیکی که دوست داشتیم، به کانادای خنک که از جعبه آب یخ بیرون می‌آوردیم و جلوی مغازه سر می‌کشیدیم، به خانه‌ی قدیمی مادربزرگ که الان دیگر نیست، به دستگاه چاپ برگه‌های امتحان که در دفتر مدرسه، مو به تن بچه‌های کلاس سیخ می‌کرد، و معلمی که شق و رق کنار نیمکت می‌ایستاد؛ فکر می‌کنم، همچنان می‌توان آموخت. این لحظه‌، بیشتر از اندوه گذشته رونمایی کرده‌ام؛ چرا؟ اندوه کودکی، این روزها بیشتر همراهی‌ات می‌کند، همدمت‌ می‌شود، می‌دود دنبال شادی و با تلاشی کودکانه، خفت چند لبخند را می‌گیرد و می‌آورد درون کلبه‌ی کهنسالی‌ات و با تو تکلم می‌کند و می‌گوید«ای بابا اینقدر سخت نگیر، دلت رو بزن به دریا» و من زیر لب، ریز ریز می‌خندم. تردید ندارم هر انسانی در کنار مرگ اندیشی، چاره‌ای جز کودک‌اندیشی هم ندارد، این دو مکمل یکدیگر هستند یادآوری «يَوْمَ وُلِدْتُ وَ يَوْمَ أَمُوتُ» همان اندیشه در آغاز و انجام است. بخشی از کودک اندیشی همان تصاویر دوران کودکی ست که چشیدنش حالا، حلاوتی دیگر دارد، عکس‌ها، فیلم‌ها، دفترچه‌های مشق و کتاب‌های سارا و دارا و باب آب داد، همه با تخیل دوره بزرگسالی معنای جدیدی به تو تقدیم می‌کند، حالِ تو را در زندگی اکنون به پیش می‌برد که کشف و مکاشفه‌ها با سرمایه‌ی کودکی ارزشمندتر است. سریال سیلاس یا توفان را الان جور دیگر می‌بینیم و این سن و سالِ بینده است که سریال را به شکل جذاب‌تر و پرمعناتری جلو می‌برد و دستت را در دامنگاه زندگی می‌گیرد. امشب سیلاس درونم را با عینک عصر سرکشی انسان، به تماشا نشستم، چه جلوه‌های کمیابی هستند برای دوباره زندگی کردن و کشف واقعیت‌های جدیدی از ساحت انسان امروزین. در هر حال ما با گذشته‌ تکمیل می‌شویم و بالاتر: با بوییدن گذشته به تکامل می‌رسیم. یاد ما گرامی باد. @pooyanevisi
پویانویسی
http://serajonline.com/News/OnlineNewsItem/8688
بازنشر جستار اخیر و قدردانی از همکاران رسانه ای در روزنامه سراج 🙏🌹
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
. 🔴 مراقب باشیم چه رفقایی را انتخاب می‌کنیم ⚡️فقط مراقب باشیم @pooyanevisi
این روزها نویسنده ایرانیِ دیگری را از دست دادیم. مرحوم سعید تشکری. نامش چند باری لابه‌لای فعالیت‌ روزنامه‌نگارانه‌ به چشمم خورد. این روزها، پس از پر کشیدنش، سوگ‌نوشت‌ و تسلیت‌نامه‌های اصحاب قلم و فرهنگ را خواندم، همه از او به جلالت یاد کردند و قلم و روانش را ستودند. دیشب دنبال متن خوب از ایشان بودم، در اینترنت آنچه باب میلم بود نیافتم. امروز بعد از دیدار رفقای رسانه‌ای در منزل تاریخی امام راحل و گرامیداشت یاد آن مرد تاریخ اسلام و جهان، سردرگم بودم بین این که بروم سراغ کار پروژه‌ای، اسنپ یا کتابخانه... این کشمکش دو ساعت طول کشید. نام سعید تشکری ذهنم را بیشتر قلقلک می‌داد. سرانجام راهی کتابخانه ادبیات شدم و رویارویی‌ام با این دو کتاب؛ اوسنه‌ی گوهرشاد و آبی‌ها. ادامه دارد... @pooyanevisi
بیشتر می‌شود سن و سال ما مثل سن و سال انقلاب. امروز جایی نوشتم: «کل ایران برای من حرم است خاک پای زائرانش هستم» اما قربان آن بزرگ آموزگار ایران بشوم حاج قاسم را می‌گویم رنج نداشتنش هر شب مرا می‌برد به فرودگاه بغداد بعد بین الحرمین بعد می‌آورد همین جا حرم ایران. پ. ن: شب ۲۲ بهمن امسال دیدم نمیشه زیارت شهدا نروم و بخوابم، رفتیم گلزار قم و این عکس را به افتخار ثبت کردم. تقدیم شما عزیزانم @pooyanevisi
بنزین ۲۲ بهمن با خودمون : دوست عزیزم، طلبه فاضل جواد موحدی‌فر @pooyanevisi